Da opbrengst van de eerste Winterhulpcollecte n n n Wiehmnen Lotharingen wederom bij het Duitsche rijk „Westmark" gevormd Uaeibal Moet een speler een vaste taak hebben? Vergoeding volgens vaste maatstaven De regeling betreffende de bijdragen vau het Rijk in de door oorlogsgeweld veroor zaakte schade aan huisraad, met inbegrip van lijfsgoederen en verbruiksvoorraden, wordt ingeval van algeheel verlies voor een gezin, dat op het tijdstip van de toebrenging der schade een volledige huishouding aan hield, vastgesteld op het bedrag, bepaald volgens de hierna volgende tabellen: Voor gezinnen, wier goederen zich op het tijdstip van de toebrenging van de schade bêvonden in het stedelijk gedeelte van een der gemeente met uitzondering van Amster dam, Roterdam, 's-Gravenhage en Utrecht. idien de huurwaarde Wordt de schade van de woning per vastgesteld op: jaar bedroeg: 75.— of minder 550.— 150.— 850.— 200.— 1.150.— 250.— M 1.500.— n 300.— 1.950.— 350.— 2.400.— 400.— 2.850.— 450.— 3.300.— n 500.— 3.700.— M 600.— 4.250.— W 700.— 4.800.— 800.— 5.350. 900.— 5.900.— 1.000.— 6.450.— 1.100.— 7.000.— 1.200.— of meer 7.500.— en voor gezinnen, r goederen zich op het tijdstip van de toebrenging van de schade bevonden in gemeenten of in deelen van gemeenten met een plattelandskarakter: Indien de huurwaarde Wordt de schade van de woning per vastgesteld op: jaar bedroeg: 75.— of minder 150.— 200.— 250.— 300.— 350.— 400.— 450.— 500.— 600 700.— 800.— 900.— 1.000.— - 1.100.— 550.- 900.- 1.350.- 1.800.- 2.250.- 2.700.- 3.150.- 3:600.- 4.000.- 4.600.- 5.200.- 5.800.- 6.400.- 6.950.- 7.500.- Indien de huurwaarde ligt tusschen twee van de bedragen, genoemd in een van de tabellen, wordt de huurwaarde zoo noodig naar boven op een geheelcn gulden afge rond en wordt vervolgens de schade vast gesteld door interpolatie tusschen de twee schadebedragen welke volgens de tabel be- hooren bij de naastbij liggende lagere en hoogere huurwaarde. De aldus vastgestelde schade wordt voor ieder op het tijdstip van de toebrenging van de schade tot het gezin behoorend persoon van 6 jaar en jonger verhoogd met f 50. en voor iedere op dat tijdstip tot het gezin behoorend persoon (met uitzondering van personen, welke krachtens arbeidsovereen komst in dienst zijn van een van de andere leden van hetzelfde gezin), die ouder is dan 6 jaar, doch den leeftijd van 21 jaar nog niet heeft bereikt, met f 75. Onder huisraad wordt in deze regelen ver staan al hetgeen tot den inboedel behoort, met uitzondering van paarden en levende have, van rijtuigen en vaartuigen met hun toebeliooren, van rijwielen, van sieraden (edelgesteenten, enz.) en andere kostbaar heden en zeldzaamheden, van verzamelin gen (postzegels, porcelein. munten, enz.), van handschriften, teekeningen, prenten, schilderijen, beelden gedenkpenningen, wa pens, geld en geldswaardige papieren, van dranken, rookartikelen en andere genotmid delen. Deze regelen zijn niet toepasselijk op huis raad dienende voor de uitoefening van een bedrijf of beroep in uitgebreiden zin (zooals in café's restaurants, hotels, pensions, kan toren, kerken en scholen vpreenigingsge- bouwen en in woningen of gedeelten van woningen die gemeubeld werden verhuurd of daarvoor waren bestemd.) De bijdrage voor huisraad op schepen wordt afzonderlijk geregeld. Voor een gezin, dat op het tijdstip van de toebrenging der schade geen volledige huis houding aanhield wordt bij algeheel verlies van het huisraad de schade zoo goed moge lijk bepaald naar evenredigheid van het be drag, dat zou zijn uitgekeerd indien een volledige inboedel zou zijn aangehouden. In geval van gedeeltelijk verlies van het huisraad wordt de schade zoo mogelijk vasi- gesteld op een bedrag, dat zich tot het schadebedrag, hetwelk bij algeheel verlies zou zijn vastgesteld, verhoudt als de waar de van het verloren gedeelte tot die van het geheele huisraad. Indien de vaststelling van deze verhou ding niet mogelijk is, wordt de schade ge steld op het bedrag van den voor het verlo ren gegane huisraad besteden inkoopsprijs, verminderd met een redelijk bedrag wegens afschrijving, met dien verstande, dat geen hooger schadebedrag wordt aangenomen dan bij algeheel verlies zou zijn vastgesteld. Voor huisraad van meer luxueuzen aard dan noodig is voor een doelmatig gebruik, wordt de in het vorige lid bedoelde inkoops prijs niet hooger gesteld dan de inkoopsprijs op 9 Mei 1940 van een deugdelijk doch een voudig artikel, bruikbaar voor hetzelfde doel, als waarvoor het verloren gegane heeft gediend. Indien huisraad is verloren gegaan, het welk niet gerekend kan worden te behooren tot de normale huishouding van het gezin, in wiens woning dat huisraad 'zich bevond (zooals huisraad aangekocht als uitzet voor een lid van het gezin en huisraad, dat in een woning tijdelijk is opgeborgen, zoolang de inwonende rechthebbende daarop zelf geen huishouding aanhoudt), alsmede in dien verloren is gegaan niet in een woning aanwezig huisraad, dat niet tot een huishou ding behoort (bijv. in een bewaarplaats op geslagen meubelen afkomstig van een tij delijk of definitief opgeheven huishouding), wordt de schade zooveel mogelijk naar de maatstaven, neergelegd in de vooi-afgaande artikelen vastgesteld. In geval van herstelbare beschadiging vaxx huisraad wordt de schade vastgesteld op 't bedrag van de herstelkosten, met dien ver stande, dat geen hooger schadebedrag wordt aangenomen, dan bij veidies zou zijn vast gesteld. Voorts wordt boven de bovenbedoelde schadeuitkeering nog een bijdrage verleend wegeixs het verloren gaan van motorrijtui gen, rijwielen en andere niet tot het huis raad behoorende onmisbai*e voorwerpen, voor zoover niet van onbeteekenende waar de. Voor motorrijtuigen, waarvan- de perso neels belasting naar de waarde wordt bei'e- kend, wordt de schade vastgesteld op de laatstelijk aangegeven waarde voor de pcr- soneele belasting verminderd met een rede lijk bedrag wegens afschi'ijving. Overigens wordt de bijdrage bepaald op den voor de zaken bestede'n inkoopsprijs, verminderd met een x-edelijk bedrag voor afschrijving. De bijdrage wordt betaalbaar gesteld ten name van het hoofd van het gezin, onder verplichting voor dezen om met de leden van het gezin te verrekenen het bedrag, dat naar evenredigheid kan worden gerekend te zijn ontvangen voor de zaken aan die le den persoonlijk toebehoorende. Echter kan degene, die de bijdrage vast stelt, gedeelten van de voor een gezin vast te stellen bijdragen, afzonderlijk betaalbaar stellen ten aiame van bepaalde leden van het gezin, mits deze de geleden schade zelf standig bij de schade-enquete-comniissie hebben aangemeld. De op deze regelen gegronde bijdragen worden in twee termijnen betaalbaar gesteld elke termijn ten beloope van de helft der bijdrage. De uitbetaling van den tweeden termijn geschiedt eerst nadat aannemelijk is geworden, dat de eerste iermijn doelmatig is besteed. Bonnenstelsel. Voorzoover de uitbetaling van de bijdi-age .aan den rechthebbende zelf plaats vindt, kan bepaald worden, dat deze tot een be drag van ten hoogste f 2500 in b o n n o n zal plaats hebben. De waarde van deze bonnen wordt door het Rijk ten volle vergoed aan de handela ren, die tegen inlevering daarvan aan de rechthebbenden op de bonnen artikelen, als waarvoor de in dit besluit opgenomen scha deregeling geldt, hebben geleverd. Indien uitbetaling van de bijdrage in bonnen plaats vindt, wordt voor de rechthebbenden op de bonnen de mogelijkheid geopend aan te toonen, dat zij zich reeds op andere wijze van voldoende huisraad hebben voor zien, in tvelk geval hun wordt ver gund de bonnen om te wisselen te gen contanten. Ook overigens zal volgens door den sccre- taiis-gencraal van het departement van fi nancien te stellen regelen aan de rechtheb benden op bonnen in bijzondere gevallen kunnen worden vergund de bonnen om te wisselen tegen contanten. SCHATTING: 5 600.000 GULDEN. De dii-ecteur-generaal van de stichting „Winterhulp Nederland", de heer C. Piek, heeft gistermorgen in een persconferentie uiting gegeven aan zijn groote tevredenheid over het resultaat en het verloop van de eerste winteilnilpcollecte in Nederland. Hij deelde mede, dat hoewel alle gegevens daaromtrent nog niet zijn binnengekomen, aangenomen kan worden, dat het resultaat van de huis- en stx-aatcollecte samen een totaal bedraagt van 5 a 6 ton. De afzonder lijk ontvangen giften hierbij opgeteld, komt men tot een totaal-bedrag van rond 1 mil- lioen gulden, hetwelk in één maand tijd is bijeengebracht. Dc directeur-generaal liet zich vol lof uit over het enthousiasme en den ijver van de honderden collectanten, die zich op voor treffelijke wijze van hun soms moeilijken taak hebben gekweten. Verder deelde hij mede, dat de tweede winterhulpcollecte gehouden zal worden op 27 en 28 December. Op 27 December een bus-huiscollecte en op den volgenden dag een bus-straatcollecte. Wederom is voor een aardige veri-assing zorg gedragen. Het publiek ontvangt n.1. draagspeldjes, waarop sprookjesfiguren staan afgebeeld. Hiervoor zijn gekozen: de Gelaarsde Kat, Sneeuwwitje, Asschepöester, roodkapje, Hans en Grietje, Doornroosje en Klein Duimpje. De stichting „Winterhulp" is bereids haar mooie werk begonnen. De directeur-generaal zeide daaromtrent dat allereerst aandacht zal worden besteed aari het gezin met het kind. De heer Piek gewaagde verder van de schcndverhalen, die ton aanzien van zijn persoon en ook ten aanzien van de stichting de ronde doen, verhalen, waarop hij nooit heeft gereageerd en dat ook nimmer in de toekomst zal doen. Hij noemde deze slechts om duidelijk in het licht te stellen, dat men met de verspreding- er van niet zijn persoon of dc stichting treft, maar de tienduizenden landgenooten, die een zoo dringende hulp noodig hebben. Hij gaf uiting aan de hoop, dat dergelijke individuen eindelijk eens zul len inzien hoe vei'keerd en hoe slecht zij doen door op deze wijze het eigen volk in den nek te grijpen. HOEDER BESCHULDIGDE HAAR DOCHTERTJE. Het gerechtshof te Amsterdam veroordeel de een vrouw, die op 23 Maart in een groot magazijn te Utrecht een jurk had gestolen, tot 2 maanden gevangenissti'af. De vrouw had de schuld op haar zeven jarig dochtertje geschoven. ROOSEVELT AAN BOORD VAN DE „TUSCALOOSA". President Roosevelt is in een extra trein naar Miami vertrokken en heeft zich aan boord begeven van den kruiser „Tuscaloo- sa", die 10.000 ton groot is,, om een inspec tiereis te ondernemen in de Caraibische zee. Waarschijnlijk zal hij tot 16 December af wezig zijn. WpIlicht zal hij ook een bezoek brengen aan Kingston op Jamaica. HET TREINONGELUK IN SPANJE. De machinisten der beide sneltreinen, die Maandag op het traject Barcelona—Madrid met elkaar in botsing zijn gekomen, heb ben zich weten te redden door van de loco motief te springen. Beiden verklaarden, dat de seinen op veilig stonden. De trein uit Madrid kon nog remmen, terwijl de trein uit Barcelona met een vaart van 90 kilometer op den ander-en inreed. Renners gaan dikwijls te vroeg tot de beroepsklasse over en soms te laat In „Het Groentje" kwamen w\j onder staand artikel tegen van Dirk Zijp. In de wielersport bestaat 'ix bepaalde drang: zoo gauw mogelijk beroepsrenner worden. Het ia een te verklaren vi,rsclxgnsel, omdat het een beroepssport is. waarin elke iongen zich ten doel steil zoo gauw en veel mogelijk mee te plukken van de blinkende guldentjes Er zijn er immers zoo bitter weinig, die uit pure liefheb berij het courserijwiel bestijgen. Bij velen is het een bittere noodzaak om zoo snel mogelijk te pogen geld te winnen. De kosten zijn immers zoo enorm, vooral daar de materiaal-prijzen op zoo'n ongekend hoog peil staan. En juist onder de jongens, die werkelijk goed rijden, is he«. willen om zich tusschen het leger van de profs te scharen zoo sterk. Zij gaan voor hun tijd daar in over, verrichten soms enkele opvallende prestaties, maar /allen toch in veel gevallen t u tot het enorme leger van middelmatigen. Het heet dan, dat ze de klasse der uitzonderlijken niet bezaten. Zoo is het evenwel niet. Hoofdzakelijk is het te wijten aan het feit, dat zij te vroeg den grooten stap waagden. We kennen dat spe ciaal onder veelbeloovende renners. Omdat de voorlichting, die de verschillende jongens krijgen, absoluut niet deugt- In dat geval noemen wij b.v. iiog eens het destijds zoo po pulaire Amsterdamsche koppel Frankvan Stek, Als Nieuwelingen reden die twee op perbest, wennen vrijwel alle coursen in hun categorie op de baan. Doch juist op dat oogenblik ging de verkeerde voorlichting een gevaarlijke rol spelen. De mer.schen héb ben het zonder twijfel goed met hen ge meend. Het was evenwel een geheel ver keerd advies om de knapen te bewegen over te gaan naar de Onaf hankelij ken. Wim Frank was een iongen van een jaar of 17 toen hij reeds op de piste werd gebracht van ,,Veka" tegen de allerbeste baanrenners üit Nederland en België Volkomen logisch, dat hij daaraan niet kon tippen. Op zich zelf is dat geen schande. Maar iedere jongen, die aan wielersport coet, bezit in min of meer de e mate de onmisbare eerzucht. Vooral onder ons, jongeren, spreekt die zucht naar roem zoo sterk. Het gevolg was cat Frank van zich zelf prestf ties vroeg, die hij naar zijn lichamelijke vermogens niet kon vol brengen. Om hei-haaldelijk te pogen Pijnen burg, Wals of Debruyker in ren klassement sprintje te kloppen is op zichzelf wel lof waardig... maar werkt toch zeer funest op een lichaam, dat zulke r orme mspanning niet kan verdragen. De gevolgen zijn voor Frank niet uitgebleven. Hij groeide niet meer in zijn prestatievermogen. Hij was reeds op een dood punt aangeland voor het oogenblik dat hij volgroeid was. Frank is altijd gebleven een middelmatig renner, Van S; .k oo1' en nog zooveel anderen die, gelijk dit tweetal, kwaliteiten hadden. Onze vriend Karei Dietvorst uit Bergen op Zoom ennoem maar verder op. Geenszins is het de bedoeling om een plei dooi te houden dat jonge renners niet de groote stap mogen wagen. Dat zou zot zijn. Onze beroepsklasse heeft regelmatig nieuw bloed van noode. Het juiste oogenblik te kiezen daar gaat het om. In dat verband kunnen de renners een voorbeeld nemen aan Adri Zwartepoorten. Hij wist zijn tijd om over te gaan en aan Jaap Engel, Joop Dem- menie, Gerrit Boeyen etc. Gerrit Boeyen uit Oss was al lang een veelbelovend baan-enner toen hij er nog niet aan 'acht over tc gaan raar de profs. Sa men met Jan Martens vormde hij een pro minent koppel als araa' xur. Maar een baan renner behoeft met eerder te gaan dan op het moment, dat hij gevraagd wordt door de beroepsrenners zelf. Zoo was het mei Boeyen. Nadat hij zich lang genoeg op de „voorbe reidende school" haa opgehouden gaf hij gevolg aan den drang die uitgeoefend werd op hem om professie; al tf worden Wals had interesse en Jan Pijrenburg, nadat Boeyen een fraaie course had gereden in het Sport paleis te Antwerpen met Jan Gommers. Gij herinnert U dat ^og wel, enkele jaren geleden. Boeyen bleef niet een van de ge noemde candidaten. Hij belandde bij Schulte voor wie eigenlijk dezelfde richtlijnen hebben gegolden als voor zgn huldigen koppelge- noot. Honderd keeren hebben zij het gezegd, de tegenstanders in de amateursklasse, „laat Schulte het eens onder de profs probeeren wat h\j btf ons doet." U weet, Gerrit was ge- Deze interessante kaart geeft het gebied weer van Elzas-Lotlxaringen, hetgeen vóór den oorlog van 1914 Duitsch gebied was en door het verdrag van Versailles in 1919 bij Franki-ijk werd gevoegd. In het nevenkaartje is dit gebied gear ceerd weergegeven. Thans in 1940, is Lotharingen tot het Duitsche rijk tcruggekeei'd, hiermede is, aldus gouwleider Bürckel in de geschiede nis een periode afgesloten, die oeroud Duitsch gebied bevrijd en een politiek on recht hersteld heeft. Daarmede is een einde gekomen aan den eeuwen langen strijd om den Rijn. Nadat een bevolkingsuitwisseling in Lo tharingen heeft plaats gehad, die geheel voltooid is, is binnen dit gebied een volledige economische en politieke samensmelting tot stand gekomen; Lotharingen en de Saarpalts vormen nu voortaan te samen „Westmark". Op de kaart vindt men de scheiding tus schen Lotharingen en den Elzas. woon z\jn wedstrijd met voorsprong te win nen, ondanks combixxe met hem. Maar Ger rit was niet zoo dom zich ontijdig te wagen aan een dergelijk experiment. Wellicht wachtte hg ook op het wereldkampioen schap, dat toen juist te Kopenhagen verreden werd en waar hg door Amneese werd uitge schakeld, die op hem wachtte, nadat Schulte pech had gekregen. Schulte was reeds vol- gx-oeid als wegrenner en absoluut rijp voor de beroepsklasse. Reeds veel eer-der had hg van buitenlandsche managers aanbiedingen, die buitengewoon aanlokkelijk waren. Maar pas toen accepteerde hij een aanbod om in een tijdrit uit te komen tegen Magne, Speiche»e Lapèbie en nog een twintigtal andere profs van naam, in den Tuin der Tui- leriën te Parijs. Wat goed is komt niet altijd. Er is in de wielerwereld een spreekwoord dat zegt: „Wat goed is komt en snel". Lang niet altgd is het waar. Zeker, toen Schulte eenmaal prof was reed hij zich zoo maar in de voorste gelederen. Doch hg had het juiste moment uitgekozen! Uitzonderlijke klasse zult ge zeggen. Zeker waar. Maar Albert Bosma dan? Hr heeft toch ook gewacht op het gun stige oogenblik. Kij forceerde zich toch ook niet en reed nog om medailles en takken, toen hij al geld v.ad kunnen verdienen bg de beroepsrenners. Bosma kwam pas op het oogenblik, dat hij voelde rijp te *rjn. En hij kwam toch ook. Niet zoo overdonderend als Schulte. Maar toch ook overtuigend in de coursen te Zandvoort, Almelo, Oss enz. Maar velen kunnen den tijd niet afwachten. Hun-drang om groote daden te verrichten is sterker dan het logisch denken. En daarom falen er zooveel in de wielersport. Vele ge vallen zijn er zoo te noemen. Ze wegen veel zwaarder dan de enkele uitzondering, die den regel niet bevestigd. Het kiezen van het juiste moment is een zeer belangrijk punt. Henk Ooms heeft dat moment nimmer weten te kiezen. Hij was tactisch als geen ander, maar Ooms liet zijn tijd voorbij gaan... of wilde geen prof wor den. Met Jef van der Vijver was het dito. Na Kopenhagen had Jef zonder bezwaar prof kunnen worden. Oud en sterk genoeg en... snelheid. Jef had volgens hem echter iets goed te maken. De wereld was er niet voldoende van doordrongen dat hij werkelijk de 'Vcltmelster van de amateurs was. Hij wachtte de tite;wedstrijaen te Amsterdam nog eenr. af. Klopte Loatti en war weer we reldkampioen. Doch zijn tijd om 7ich te be kwamen tusschen de profs was voorbij ge gaan. Omdat men van hem dadelijk alles verwachtte. Van Vliet deed het heel wat be ter, koos het goede moment. En ook Jan PronkPiet Evers hebben het goede oogen blik gekozen. Misschien had Pronk nog sprint kampioen van Nederland willen worden. Daarop wachtte hij. Maar omdat reeds van te voren was te oorzien dat die titel Inter nationaal geen waarde had en er geen plaats was voor een sprinter die in de schaduw van het machtige duo Van Vliet—Derksen leeft, hebben w ij de koe bij de hoorns gevat en Pronk een voorstel gedaan. Op een Vrijdagmiddag in de huiskamer bg den heer Mooy hebben wg Pronk en Evers gezegd: „Oud genoeg en klasse genoeg, ner gens behoeven jullie meer op te wachten. Stellen jullie zich als doel geld te verdienen in de wielersport of is het enkel liefhebbe rij Het eerste was het geval en daarna hebben wij een contract gegeven, niet enorm in financieel opzicht... hiaar nuttig voor hen. Er, niemand zal zeggen dat zij te vroeg den stap waagden. Zelfs zij niet, die Jan Pronk graa£ amateur-kampioen vn Nederland hadden gezien. Dat Pronk met zijn val ten achter is gekomen is een jammerlijke om standigheid. Doch desondanks kwam het overtuigende bewgs in de wedstrijden die zg reden, dat PronkEvers rijp warei voor het grootere in de sjort. Helaas wij kunUcn het niet zeggen van llemaal, omdat het uitein delijke prestatievermogen er zoo onder JOdt, als ze te vroeg overgaan. Aan een brief van den heer J. A. Post te Delft over dit onderwerp ontleenen wij het volgende, aldus de „Sportkro niek". In ons land loopen de spelopvattingen zeer uiteen. Stopperspil-systeem en W- formatie hebben voor- en tegenstanders, de vraag of de kanthalf den buitenman of den binnenman moet houden, houdt soms de gemoederen bezig,'enz. In vele gevallen zal men zien, dat de kanthalf angstvallig dicht ;n de buurt van den buitenspeler blijft, om de eenvoudige re den, dat in de voorafgaande bespreking hem die ,aak is opgelegd. Daardoor wordt echte» zgn eveneens zeer belang rijke steunende taak geschaad, want de buitenspelervan de tegenpartij zal zoo veel mogelgk zijn vooruitgeschoven po sitie handhaven. Wil de binnenman zijn kanthalf helpen door zooveel mogelgk terug te komen, dan zullen zich vrijwel steeds vier inplaats van vgf voorspelers in den aanval bevinden, want een bin- nenspeler kan zich nu eenmaal niet zoo snel vexplaatsen als de bal. Men moet voorts rekening houden met de moge lijkheid, dat de kanthalf een tempera mentvol speler is, in welk geval hg zich zeker niet op zijn gemak zal voelen. Soms toch zal hij meenen, dat een be paalde situatie ingrijpen zijnerzijds ver- eischt, terwg'i dat hem door het strict nakomen van de opgelegde taak niet mogelgk zou zijn. Het is dan ook niet gewenscht, dat een speler een absoluut vaste taak krijgt en daaraan is tegemoet te komen door onderling begrip in het elftal, door ..teamwork" dus. Veronderstel, dat de kanthalf door welke reden dan ook, met name omdat hij zgn voorhoede den noodigen steun verleent, den buitenman van de tegenpartij los laat, dan moet onmiddellijk zijn achterspeler zijn bewa kingstaak overnemen en dan moet de xpstelling van den anderen achterspeler, Jen spil (die i. dit geval niet noodza kelijk een stopper behoeft te zijn) en Jen anderen k~t>thalf daarnaar geregeld worden. Het kan noodig of gewenscht njn te voren een .ekere spelbaslg te be spreken en voor een uit te voeren plan. maar aan net initiatief van de spelers moet de ruimte gelaten worden, daar van in bepaalde omstandigheden af te wgken. Voor baltechniek, snelheid en ichaamsconditie kan iedereen door een loelmatige training zorgen, het spel inzicht zal' laar bg moeten komen om het ploegverband en daardoor ook het gehalte van bet spel op te voeren.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1940 | | pagina 6