Da opbrengst van de
eerste Winterhulpcollecte
n
n
n
Wiehmnen
Lotharingen wederom bij het Duitsche rijk
„Westmark" gevormd
Uaeibal
Moet een speler een vaste
taak hebben?
Vergoeding volgens
vaste maatstaven
De regeling betreffende de bijdragen vau
het Rijk in de door oorlogsgeweld veroor
zaakte schade aan huisraad, met inbegrip
van lijfsgoederen en verbruiksvoorraden,
wordt ingeval van algeheel verlies voor een
gezin, dat op het tijdstip van de toebrenging
der schade een volledige huishouding aan
hield, vastgesteld op het bedrag, bepaald
volgens de hierna volgende tabellen:
Voor gezinnen, wier goederen zich op het
tijdstip van de toebrenging van de schade
bêvonden in het stedelijk gedeelte van een
der gemeente met uitzondering van Amster
dam, Roterdam, 's-Gravenhage en Utrecht.
idien de huurwaarde
Wordt de schade
van de woning per
vastgesteld op:
jaar bedroeg:
75.—
of minder
550.—
150.—
850.—
200.—
1.150.—
250.—
M 1.500.—
n
300.—
1.950.—
350.—
2.400.—
400.—
2.850.—
450.—
3.300.—
n
500.—
3.700.—
M
600.—
4.250.—
W
700.—
4.800.—
800.—
5.350.
900.—
5.900.—
1.000.—
6.450.—
1.100.—
7.000.—
1.200.—
of meer
7.500.—
en voor gezinnen, r goederen zich op het
tijdstip van de toebrenging van de schade
bevonden in gemeenten of in deelen van
gemeenten met een plattelandskarakter:
Indien de huurwaarde Wordt de schade
van de woning per vastgesteld op:
jaar bedroeg:
75.— of minder
150.—
200.—
250.—
300.—
350.—
400.—
450.—
500.—
600
700.—
800.—
900.—
1.000.—
- 1.100.—
550.-
900.-
1.350.-
1.800.-
2.250.-
2.700.-
3.150.-
3:600.-
4.000.-
4.600.-
5.200.-
5.800.-
6.400.-
6.950.-
7.500.-
Indien de huurwaarde ligt tusschen twee
van de bedragen, genoemd in een van de
tabellen, wordt de huurwaarde zoo noodig
naar boven op een geheelcn gulden afge
rond en wordt vervolgens de schade vast
gesteld door interpolatie tusschen de twee
schadebedragen welke volgens de tabel be-
hooren bij de naastbij liggende lagere en
hoogere huurwaarde.
De aldus vastgestelde schade wordt voor
ieder op het tijdstip van de toebrenging van
de schade tot het gezin behoorend persoon
van 6 jaar en jonger verhoogd met f 50.
en voor iedere op dat tijdstip tot het gezin
behoorend persoon (met uitzondering van
personen, welke krachtens arbeidsovereen
komst in dienst zijn van een van de andere
leden van hetzelfde gezin), die ouder is dan
6 jaar, doch den leeftijd van 21 jaar nog
niet heeft bereikt, met f 75.
Onder huisraad wordt in deze regelen ver
staan al hetgeen tot den inboedel behoort,
met uitzondering van paarden en levende
have, van rijtuigen en vaartuigen met hun
toebeliooren, van rijwielen, van sieraden
(edelgesteenten, enz.) en andere kostbaar
heden en zeldzaamheden, van verzamelin
gen (postzegels, porcelein. munten, enz.),
van handschriften, teekeningen, prenten,
schilderijen, beelden gedenkpenningen, wa
pens, geld en geldswaardige papieren, van
dranken, rookartikelen en andere genotmid
delen.
Deze regelen zijn niet toepasselijk op huis
raad dienende voor de uitoefening van een
bedrijf of beroep in uitgebreiden zin (zooals
in café's restaurants, hotels, pensions, kan
toren, kerken en scholen vpreenigingsge-
bouwen en in woningen of gedeelten van
woningen die gemeubeld werden verhuurd
of daarvoor waren bestemd.)
De bijdrage voor huisraad op schepen
wordt afzonderlijk geregeld.
Voor een gezin, dat op het tijdstip van de
toebrenging der schade geen volledige huis
houding aanhield wordt bij algeheel verlies
van het huisraad de schade zoo goed moge
lijk bepaald naar evenredigheid van het be
drag, dat zou zijn uitgekeerd indien een
volledige inboedel zou zijn aangehouden.
In geval van gedeeltelijk verlies van het
huisraad wordt de schade zoo mogelijk vasi-
gesteld op een bedrag, dat zich tot het
schadebedrag, hetwelk bij algeheel verlies
zou zijn vastgesteld, verhoudt als de waar
de van het verloren gedeelte tot die van het
geheele huisraad.
Indien de vaststelling van deze verhou
ding niet mogelijk is, wordt de schade ge
steld op het bedrag van den voor het verlo
ren gegane huisraad besteden inkoopsprijs,
verminderd met een redelijk bedrag wegens
afschrijving, met dien verstande, dat geen
hooger schadebedrag wordt aangenomen dan
bij algeheel verlies zou zijn vastgesteld.
Voor huisraad van meer luxueuzen aard
dan noodig is voor een doelmatig gebruik,
wordt de in het vorige lid bedoelde inkoops
prijs niet hooger gesteld dan de inkoopsprijs
op 9 Mei 1940 van een deugdelijk doch een
voudig artikel, bruikbaar voor hetzelfde
doel, als waarvoor het verloren gegane heeft
gediend.
Indien huisraad is verloren gegaan, het
welk niet gerekend kan worden te behooren
tot de normale huishouding van het gezin,
in wiens woning dat huisraad 'zich bevond
(zooals huisraad aangekocht als uitzet voor
een lid van het gezin en huisraad, dat in
een woning tijdelijk is opgeborgen, zoolang
de inwonende rechthebbende daarop zelf
geen huishouding aanhoudt), alsmede in
dien verloren is gegaan niet in een woning
aanwezig huisraad, dat niet tot een huishou
ding behoort (bijv. in een bewaarplaats op
geslagen meubelen afkomstig van een tij
delijk of definitief opgeheven huishouding),
wordt de schade zooveel mogelijk naar de
maatstaven, neergelegd in de vooi-afgaande
artikelen vastgesteld.
In geval van herstelbare beschadiging vaxx
huisraad wordt de schade vastgesteld op 't
bedrag van de herstelkosten, met dien ver
stande, dat geen hooger schadebedrag wordt
aangenomen, dan bij veidies zou zijn vast
gesteld.
Voorts wordt boven de bovenbedoelde
schadeuitkeering nog een bijdrage verleend
wegeixs het verloren gaan van motorrijtui
gen, rijwielen en andere niet tot het huis
raad behoorende onmisbai*e voorwerpen,
voor zoover niet van onbeteekenende waar
de.
Voor motorrijtuigen, waarvan- de perso
neels belasting naar de waarde wordt bei'e-
kend, wordt de schade vastgesteld op de
laatstelijk aangegeven waarde voor de pcr-
soneele belasting verminderd met een rede
lijk bedrag wegens afschi'ijving. Overigens
wordt de bijdrage bepaald op den voor de
zaken bestede'n inkoopsprijs, verminderd
met een x-edelijk bedrag voor afschrijving.
De bijdrage wordt betaalbaar gesteld ten
name van het hoofd van het gezin, onder
verplichting voor dezen om met de leden
van het gezin te verrekenen het bedrag, dat
naar evenredigheid kan worden gerekend te
zijn ontvangen voor de zaken aan die le
den persoonlijk toebehoorende.
Echter kan degene, die de bijdrage vast
stelt, gedeelten van de voor een gezin vast
te stellen bijdragen, afzonderlijk betaalbaar
stellen ten aiame van bepaalde leden van
het gezin, mits deze de geleden schade zelf
standig bij de schade-enquete-comniissie
hebben aangemeld.
De op deze regelen gegronde bijdragen
worden in twee termijnen betaalbaar gesteld
elke termijn ten beloope van de helft der
bijdrage. De uitbetaling van den tweeden
termijn geschiedt eerst nadat aannemelijk
is geworden, dat de eerste iermijn doelmatig
is besteed.
Bonnenstelsel.
Voorzoover de uitbetaling van de bijdi-age
.aan den rechthebbende zelf plaats vindt,
kan bepaald worden, dat deze tot een be
drag van ten hoogste f 2500 in b o n n o n
zal plaats hebben.
De waarde van deze bonnen wordt door
het Rijk ten volle vergoed aan de handela
ren, die tegen inlevering daarvan aan de
rechthebbenden op de bonnen artikelen, als
waarvoor de in dit besluit opgenomen scha
deregeling geldt, hebben geleverd.
Indien uitbetaling van de bijdrage
in bonnen plaats vindt, wordt voor
de rechthebbenden op de bonnen de
mogelijkheid geopend aan te toonen,
dat zij zich reeds op andere wijze
van voldoende huisraad hebben voor
zien, in tvelk geval hun wordt ver
gund de bonnen om te wisselen te
gen contanten.
Ook overigens zal volgens door den sccre-
taiis-gencraal van het departement van fi
nancien te stellen regelen aan de rechtheb
benden op bonnen in bijzondere gevallen
kunnen worden vergund de bonnen om te
wisselen tegen contanten.
SCHATTING: 5 600.000 GULDEN.
De dii-ecteur-generaal van de stichting
„Winterhulp Nederland", de heer C. Piek,
heeft gistermorgen in een persconferentie
uiting gegeven aan zijn groote tevredenheid
over het resultaat en het verloop van de
eerste winteilnilpcollecte in Nederland. Hij
deelde mede, dat hoewel alle gegevens
daaromtrent nog niet zijn binnengekomen,
aangenomen kan worden, dat het resultaat
van de huis- en stx-aatcollecte samen een
totaal bedraagt van 5 a 6 ton. De afzonder
lijk ontvangen giften hierbij opgeteld, komt
men tot een totaal-bedrag van rond 1 mil-
lioen gulden, hetwelk in één maand tijd is
bijeengebracht.
Dc directeur-generaal liet zich vol lof uit
over het enthousiasme en den ijver van de
honderden collectanten, die zich op voor
treffelijke wijze van hun soms moeilijken
taak hebben gekweten.
Verder deelde hij mede, dat de
tweede winterhulpcollecte gehouden
zal worden op 27 en 28 December.
Op 27 December een bus-huiscollecte en
op den volgenden dag een bus-straatcollecte.
Wederom is voor een aardige veri-assing
zorg gedragen. Het publiek ontvangt n.1.
draagspeldjes, waarop sprookjesfiguren
staan afgebeeld. Hiervoor zijn gekozen: de
Gelaarsde Kat, Sneeuwwitje, Asschepöester,
roodkapje, Hans en Grietje, Doornroosje en
Klein Duimpje.
De stichting „Winterhulp" is bereids haar
mooie werk begonnen. De directeur-generaal
zeide daaromtrent dat allereerst aandacht
zal worden besteed aari het gezin met het
kind.
De heer Piek gewaagde verder van de
schcndverhalen, die ton aanzien van zijn
persoon en ook ten aanzien van de stichting
de ronde doen, verhalen, waarop hij nooit
heeft gereageerd en dat ook nimmer in de
toekomst zal doen. Hij noemde deze slechts
om duidelijk in het licht te stellen, dat men
met de verspreding- er van niet zijn persoon
of dc stichting treft, maar de tienduizenden
landgenooten, die een zoo dringende hulp
noodig hebben. Hij gaf uiting aan de hoop,
dat dergelijke individuen eindelijk eens zul
len inzien hoe vei'keerd en hoe slecht zij
doen door op deze wijze het eigen volk in
den nek te grijpen.
HOEDER BESCHULDIGDE HAAR
DOCHTERTJE.
Het gerechtshof te Amsterdam veroordeel
de een vrouw, die op 23 Maart in een groot
magazijn te Utrecht een jurk had gestolen,
tot 2 maanden gevangenissti'af.
De vrouw had de schuld op haar zeven
jarig dochtertje geschoven.
ROOSEVELT AAN BOORD VAN DE
„TUSCALOOSA".
President Roosevelt is in een extra trein
naar Miami vertrokken en heeft zich aan
boord begeven van den kruiser „Tuscaloo-
sa", die 10.000 ton groot is,, om een inspec
tiereis te ondernemen in de Caraibische zee.
Waarschijnlijk zal hij tot 16 December af
wezig zijn. WpIlicht zal hij ook een bezoek
brengen aan Kingston op Jamaica.
HET TREINONGELUK IN SPANJE.
De machinisten der beide sneltreinen, die
Maandag op het traject Barcelona—Madrid
met elkaar in botsing zijn gekomen, heb
ben zich weten te redden door van de loco
motief te springen. Beiden verklaarden, dat
de seinen op veilig stonden.
De trein uit Madrid kon nog remmen,
terwijl de trein uit Barcelona met een vaart
van 90 kilometer op den ander-en inreed.
Renners gaan dikwijls te vroeg
tot de beroepsklasse over
en soms te laat
In „Het Groentje" kwamen w\j onder
staand artikel tegen van Dirk Zijp.
In de wielersport bestaat 'ix bepaalde drang:
zoo gauw mogelijk beroepsrenner worden. Het
ia een te verklaren vi,rsclxgnsel, omdat het een
beroepssport is. waarin elke iongen zich ten
doel steil zoo gauw en veel mogelijk mee te
plukken van de blinkende guldentjes Er zijn er
immers zoo bitter weinig, die uit pure liefheb
berij het courserijwiel bestijgen. Bij velen is het
een bittere noodzaak om zoo snel mogelijk te
pogen geld te winnen. De kosten zijn immers
zoo enorm, vooral daar de materiaal-prijzen
op zoo'n ongekend hoog peil staan. En juist
onder de jongens, die werkelijk goed rijden,
is he«. willen om zich tusschen het leger van
de profs te scharen zoo sterk. Zij gaan voor
hun tijd daar in over, verrichten soms enkele
opvallende prestaties, maar /allen toch in
veel gevallen t u tot het enorme leger van
middelmatigen. Het heet dan, dat ze de
klasse der uitzonderlijken niet bezaten. Zoo
is het evenwel niet. Hoofdzakelijk is het te
wijten aan het feit, dat zij te vroeg den
grooten stap waagden. We kennen dat spe
ciaal onder veelbeloovende renners. Omdat
de voorlichting, die de verschillende jongens
krijgen, absoluut niet deugt- In dat geval
noemen wij b.v. iiog eens het destijds zoo po
pulaire Amsterdamsche koppel Frankvan
Stek, Als Nieuwelingen reden die twee op
perbest, wennen vrijwel alle coursen in hun
categorie op de baan. Doch juist op dat
oogenblik ging de verkeerde voorlichting
een gevaarlijke rol spelen. De mer.schen héb
ben het zonder twijfel goed met hen ge
meend. Het was evenwel een geheel ver
keerd advies om de knapen te bewegen over
te gaan naar de Onaf hankelij ken. Wim
Frank was een iongen van een jaar of 17
toen hij reeds op de piste werd gebracht van
,,Veka" tegen de allerbeste baanrenners üit
Nederland en België Volkomen logisch, dat
hij daaraan niet kon tippen. Op zich zelf is
dat geen schande. Maar iedere jongen, die
aan wielersport coet, bezit in min of meer
de e mate de onmisbare eerzucht. Vooral
onder ons, jongeren, spreekt die zucht naar
roem zoo sterk. Het gevolg was cat Frank
van zich zelf prestf ties vroeg, die hij naar
zijn lichamelijke vermogens niet kon vol
brengen. Om hei-haaldelijk te pogen Pijnen
burg, Wals of Debruyker in ren klassement
sprintje te kloppen is op zichzelf wel lof
waardig... maar werkt toch zeer funest op
een lichaam, dat zulke r orme mspanning
niet kan verdragen. De gevolgen zijn voor
Frank niet uitgebleven. Hij groeide niet
meer in zijn prestatievermogen. Hij was
reeds op een dood punt aangeland voor het
oogenblik dat hij volgroeid was. Frank is
altijd gebleven een middelmatig renner, Van
S; .k oo1' en nog zooveel anderen die, gelijk
dit tweetal, kwaliteiten hadden. Onze vriend
Karei Dietvorst uit Bergen op Zoom ennoem
maar verder op.
Geenszins is het de bedoeling om een plei
dooi te houden dat jonge renners niet de
groote stap mogen wagen. Dat zou zot zijn.
Onze beroepsklasse heeft regelmatig nieuw
bloed van noode. Het juiste oogenblik te
kiezen daar gaat het om. In dat verband
kunnen de renners een voorbeeld nemen aan
Adri Zwartepoorten. Hij wist zijn tijd om
over te gaan en aan Jaap Engel, Joop Dem-
menie, Gerrit Boeyen etc.
Gerrit Boeyen uit Oss was al lang een
veelbelovend baan-enner toen hij er nog niet
aan 'acht over tc gaan raar de profs. Sa
men met Jan Martens vormde hij een pro
minent koppel als araa' xur. Maar een baan
renner behoeft met eerder te gaan dan op
het moment, dat hij gevraagd wordt door de
beroepsrenners zelf. Zoo was het mei Boeyen.
Nadat hij zich lang genoeg op de „voorbe
reidende school" haa opgehouden gaf hij
gevolg aan den drang die uitgeoefend werd
op hem om professie; al tf worden Wals had
interesse en Jan Pijrenburg, nadat Boeyen
een fraaie course had gereden in het Sport
paleis te Antwerpen met Jan Gommers.
Gij herinnert U dat ^og wel, enkele jaren
geleden. Boeyen bleef niet een van de ge
noemde candidaten. Hij belandde bij Schulte
voor wie eigenlijk dezelfde richtlijnen hebben
gegolden als voor zgn huldigen koppelge-
noot.
Honderd keeren hebben zij het gezegd, de
tegenstanders in de amateursklasse, „laat
Schulte het eens onder de profs probeeren
wat h\j btf ons doet." U weet, Gerrit was ge-
Deze interessante kaart geeft het gebied
weer van Elzas-Lotlxaringen, hetgeen vóór
den oorlog van 1914 Duitsch gebied was en
door het verdrag van Versailles in 1919 bij
Franki-ijk werd gevoegd.
In het nevenkaartje is dit gebied gear
ceerd weergegeven.
Thans in 1940, is Lotharingen tot het
Duitsche rijk tcruggekeei'd, hiermede is,
aldus gouwleider Bürckel in de geschiede
nis een periode afgesloten, die oeroud
Duitsch gebied bevrijd en een politiek on
recht hersteld heeft. Daarmede is een einde
gekomen aan den eeuwen langen strijd om
den Rijn.
Nadat een bevolkingsuitwisseling in Lo
tharingen heeft plaats gehad, die geheel
voltooid is, is binnen dit gebied een volledige
economische en politieke samensmelting tot
stand gekomen; Lotharingen en de Saarpalts
vormen nu voortaan te samen „Westmark".
Op de kaart vindt men de scheiding tus
schen Lotharingen en den Elzas.
woon z\jn wedstrijd met voorsprong te win
nen, ondanks combixxe met hem. Maar Ger
rit was niet zoo dom zich ontijdig te wagen
aan een dergelijk experiment. Wellicht
wachtte hg ook op het wereldkampioen
schap, dat toen juist te Kopenhagen verreden
werd en waar hg door Amneese werd uitge
schakeld, die op hem wachtte, nadat Schulte
pech had gekregen. Schulte was reeds vol-
gx-oeid als wegrenner en absoluut rijp voor
de beroepsklasse. Reeds veel eer-der had hg
van buitenlandsche managers aanbiedingen,
die buitengewoon aanlokkelijk waren. Maar
pas toen accepteerde hij een aanbod om
in een tijdrit uit te komen tegen Magne,
Speiche»e Lapèbie en nog een twintigtal
andere profs van naam, in den Tuin der Tui-
leriën te Parijs.
Wat goed is komt niet altijd.
Er is in de wielerwereld een spreekwoord
dat zegt: „Wat goed is komt en snel". Lang
niet altgd is het waar. Zeker, toen Schulte
eenmaal prof was reed hij zich zoo maar in
de voorste gelederen. Doch hg had het juiste
moment uitgekozen! Uitzonderlijke klasse zult
ge zeggen. Zeker waar. Maar Albert Bosma
dan? Hr heeft toch ook gewacht op het gun
stige oogenblik. Kij forceerde zich toch ook
niet en reed nog om medailles en takken,
toen hij al geld v.ad kunnen verdienen bg de
beroepsrenners. Bosma kwam pas op het
oogenblik, dat hij voelde rijp te *rjn. En hij
kwam toch ook. Niet zoo overdonderend als
Schulte. Maar toch ook overtuigend in de
coursen te Zandvoort, Almelo, Oss enz.
Maar velen kunnen den tijd niet afwachten.
Hun-drang om groote daden te verrichten is
sterker dan het logisch denken. En daarom
falen er zooveel in de wielersport. Vele ge
vallen zijn er zoo te noemen. Ze wegen veel
zwaarder dan de enkele uitzondering, die
den regel niet bevestigd.
Het kiezen van het juiste moment is een
zeer belangrijk punt. Henk Ooms heeft dat
moment nimmer weten te kiezen. Hij was
tactisch als geen ander, maar Ooms liet zijn
tijd voorbij gaan... of wilde geen prof wor
den. Met Jef van der Vijver was het dito.
Na Kopenhagen had Jef zonder bezwaar
prof kunnen worden. Oud en sterk genoeg
en... snelheid. Jef had volgens hem echter
iets goed te maken. De wereld was er niet
voldoende van doordrongen dat hij werkelijk
de 'Vcltmelster van de amateurs was. Hij
wachtte de tite;wedstrijaen te Amsterdam
nog eenr. af. Klopte Loatti en war weer we
reldkampioen. Doch zijn tijd om 7ich te be
kwamen tusschen de profs was voorbij ge
gaan. Omdat men van hem dadelijk alles
verwachtte. Van Vliet deed het heel wat be
ter, koos het goede moment. En ook Jan
PronkPiet Evers hebben het goede oogen
blik gekozen. Misschien had Pronk nog sprint
kampioen van Nederland willen worden.
Daarop wachtte hij. Maar omdat reeds van
te voren was te oorzien dat die titel Inter
nationaal geen waarde had en er geen plaats
was voor een sprinter die in de schaduw van
het machtige duo Van Vliet—Derksen leeft,
hebben w ij de koe bij de hoorns gevat en
Pronk een voorstel gedaan.
Op een Vrijdagmiddag in de huiskamer bg
den heer Mooy hebben wg Pronk en Evers
gezegd: „Oud genoeg en klasse genoeg, ner
gens behoeven jullie meer op te wachten.
Stellen jullie zich als doel geld te verdienen
in de wielersport of is het enkel liefhebbe
rij Het eerste was het geval en daarna
hebben wij een contract gegeven, niet enorm
in financieel opzicht... hiaar nuttig voor hen.
Er, niemand zal zeggen dat zij te vroeg den
stap waagden. Zelfs zij niet, die Jan Pronk
graa£ amateur-kampioen vn Nederland
hadden gezien. Dat Pronk met zijn val ten
achter is gekomen is een jammerlijke om
standigheid. Doch desondanks kwam het
overtuigende bewgs in de wedstrijden die zg
reden, dat PronkEvers rijp warei voor het
grootere in de sjort. Helaas wij kunUcn het
niet zeggen van llemaal, omdat het uitein
delijke prestatievermogen er zoo onder JOdt,
als ze te vroeg overgaan.
Aan een brief van den heer J. A. Post
te Delft over dit onderwerp ontleenen
wij het volgende, aldus de „Sportkro
niek".
In ons land loopen de spelopvattingen
zeer uiteen. Stopperspil-systeem en W-
formatie hebben voor- en tegenstanders,
de vraag of de kanthalf den buitenman
of den binnenman moet houden, houdt
soms de gemoederen bezig,'enz. In vele
gevallen zal men zien, dat de kanthalf
angstvallig dicht ;n de buurt van den
buitenspeler blijft, om de eenvoudige re
den, dat in de voorafgaande bespreking
hem die ,aak is opgelegd. Daardoor
wordt echte» zgn eveneens zeer belang
rijke steunende taak geschaad, want de
buitenspelervan de tegenpartij zal zoo
veel mogelgk zijn vooruitgeschoven po
sitie handhaven. Wil de binnenman zijn
kanthalf helpen door zooveel mogelgk
terug te komen, dan zullen zich vrijwel
steeds vier inplaats van vgf voorspelers
in den aanval bevinden, want een bin-
nenspeler kan zich nu eenmaal niet zoo
snel vexplaatsen als de bal. Men moet
voorts rekening houden met de moge
lijkheid, dat de kanthalf een tempera
mentvol speler is, in welk geval hg zich
zeker niet op zijn gemak zal voelen.
Soms toch zal hij meenen, dat een be
paalde situatie ingrijpen zijnerzijds ver-
eischt, terwg'i dat hem door het strict
nakomen van de opgelegde taak niet
mogelgk zou zijn.
Het is dan ook niet gewenscht, dat
een speler een absoluut vaste taak
krijgt en daaraan is tegemoet te komen
door onderling begrip in het elftal, door
..teamwork" dus. Veronderstel, dat de
kanthalf door welke reden dan ook,
met name omdat hij zgn voorhoede den
noodigen steun verleent, den buitenman
van de tegenpartij los laat, dan moet
onmiddellijk zijn achterspeler zijn bewa
kingstaak overnemen en dan moet de
xpstelling van den anderen achterspeler,
Jen spil (die i. dit geval niet noodza
kelijk een stopper behoeft te zijn) en
Jen anderen k~t>thalf daarnaar geregeld
worden. Het kan noodig of gewenscht
njn te voren een .ekere spelbaslg te be
spreken en voor een uit te voeren plan.
maar aan net initiatief van de spelers
moet de ruimte gelaten worden, daar
van in bepaalde omstandigheden af te
wgken.
Voor baltechniek, snelheid en
ichaamsconditie kan iedereen door een
loelmatige training zorgen, het spel
inzicht zal' laar bg moeten komen om
het ploegverband en daardoor ook het
gehalte van bet spel op te voeren.