duisternis
Boeren en
Hef meisje
fin de taxi
grondbelasting
Een nieuwe tijd
voor den tuinbouw
Sterk beveiligde
coovooien aangevallen
Radioprogramma
VERSCHEIDENE MENSCHEN
VERDRONKEN.
Vele drenkelingen in de hoofd
stad.
De duisternis heeft helaas weer talrijke
slachtoffers gcöischt. Gisteravond omstreeks
tien uur is de ongeveer 50-jarige winke
lier J. W., te Lommer, door de duisternis
misleid van de hoogen kademuur af in de
binnenhaven geloopeti.
Op zijn hulpgeroep, kwamen eenige per
sonen toegesneld, die met zaklantaarns
trachten den drenkeling te vinden, doch
tevergeefs.
Eenigcn tijd later kon W. met behulp
van haakstokken uit het water worden ge
trokken. Men mocht er niet in slagen door
het toedienen van zuurstof de levensgees
ten op te wekken.
Gisteravond omstreeks zeven uur is een
67-jarige inwoner van Haarlem, die onder
den invloed van sterken drank verkeerde,
nabij de Damstraat in het water van het
Spaarne goloopon
Hoewel men den drenkeling spoedig op
het droge kon brengen, en een dokter, die
in de onmiddellijke nabijheid woont, ge-
ruimen tijd kunstmatige ademhaling toe-
pastte. kondpn de levensgeesten niet meer
worden opgewekt
Talrijke drenkelingen in
sterdam.
Am-
De diepe duisternis van gisteravond is
wederom de oorzaak geweest, dat in het
water van de Amsterdamsche grachten vele
mensehen zijn terecht gekomen.
Reeds in den loop van den ochtend zag
een agent van politie in het water van de
Lijnbaansgracht het lichaam drijven van
een 71-jarigcn man, die Zaterdagavond al
daar verdronken is.
Gisteravond was er een achttal personen,
wien de duisternis parten speelde. Een echt
paar, dat gearmd liep, geraakte nabij het
Muntplein in het water van den Amstel. Ge
lukkig slaagden burgers er in beide men-
schen wederom spoedig op het droge te
brongen.
Twee vrienden, die op het Singel liepen,
zijn eveneens den vasten grond kwijtgeraakt
Nadat zij weer op den wal waren gebracht,
bleek een hunner er minder goed aan toe
te zijn, zoodat hij ter observatie naar het
binnengasthuis moest worden vervoerd. Op
t den Kloveniersburgwal, nabij de Staalstraat,
1 liep een man te water, die kennelijk onder
invloed, van sterken drank verkeerde. Een
voorbijganger sprong den man na en wist
hem zoolang hoven water te houden, totdat
agenten en burgers heide mannen uit het
water konden halen. Zoowel redder als dren
keling zijn naar het binnengasthuis ver
voerd. In hetzelfde gasthuis moest een man
worden opgenomen, die in het water aan de
Kromhoomsloot was foloopen en tijdig daar
uit kon worden gered-.
Een man en een vrouw, die resp. in het
water van de O.Z. Voorburgwal en van de(
I.eidsche gracht terecht waren gekomen, ble
ken er heter aan toe te zijn. Beiden konden,
na van droge kleeren te zijn voorzien naar
hun woning terugkeeren.
Agrarische jeugdbeweging
in Nederland
De boer op den drempel.
Te Assen is in tegenwoordigheid van een
groot aantal belangstellenden Zaterdag een
vergadering gehouden- van de Agrarische
jeugdbeweging in Nederland. De heer L.
Weyer uit Meppel hield een rede over het
onderwerp: Op den drempel.
Onze eerste strijd dient te gaan, aldus spr..
tegen die remmende krachten in ons zelf.
FEUILLETON
door
P. G. WODEHOUSfc
40.
„Maar, zooals ze in boeken beweren, is dat
maar een begin, de rest moet volgen. We
moeten nu bedenken, hoe we op de meest
practische manier kunnen zorgen, dat het
nieuwtje de mater ter oore komt."
„En Lord Marshmoreton niet te vergeten,"
zeide Alice, „hij is zijn secretaresse kwijt."
„En Lord Marshmoreton," verbetefde zich
Reggie. „En nog wel een half millioen andere
menschen, die het hoogst ongepast zullen
vinden, dat ili. zonder er hen in te kennen,
in het huwelijksbóotje ben gestapt. Blijf als
jeblieft bij ons, jongetje. Deel onzen eenvou-
digen maaltijd.
De komst van een kellner met gerechten
maakte een einde aan de zwijgende gemeen
schap tusschen het jonge paar en deed Reg
gie in lager sferen afdalen. Hij vulde op
nieuw de glazen uit de dikbuikige flesch,
welke in het ijs-emmertje stond („niet
meer dan djt ééne, hoor!" fluisterde waar
schuwend de bruid, „Goed lieveling," ant
woordde de gehoorzame bruidegom) en
bracht zijn glas aan zijn lippen.
„Op ons aller gezondheid! Gelukkigste, za
ligste dag van mijn heele leven en van een
heelebael meer. E nnu," ging hij door, opeens
grimmig practisch wordend, „ter zake, wat
zal het resultaat en de nasleep zijn van dat
grapje van ons? Wat moeten we doen? Be-
van, jij bent zoo'n verstandige kerel, maak jij
nou 's een plan. Hoe moeten we het Moeder
vertellen?"
„Schrijf het haar," opperde George.
Reggie was diep getroffen.
„Heb ik je niet gezegd, dat hij wel met een
of ander drommelsch slim plan voor den dag
zou komen?" zei hij enthousiast tegen Alice.
„Haar schrijven! 't Kon niet beter! 't Is poë
zie, Jandorie!" Zijn gezicht betrok. „Maar
wat moet je schrijven? Daar zit 'm de kneep."
zöcr tlat we" winnen aaiï begrip, aan inzicht,
aan ijver., loeren begrijpen, wij moeten ons
al lecrende ontwikkelen.
Dan moeten we opruimen, alles wat er iL
aan wanverhoudingen in het maatschappe
lijk stelsel, van thans, alles wat is scheef ge
groeid, en misvormd.
We denken hier allereerst aan het gebrek
aan waardeering voor den boerenstand. Hoe
is zijn liclooning geweest in de laatste twin
tig jaren?
Wij moeten bewerken, dat een
juister begrip en grooter waardee-
ring voor den boerenstand groeien
in'de breede lagen van ons volk.
En onverpoosd moeten we voor al
les aanhouden op dat doel dat den
boer een redelijke belooning voor
zijn arbeid waarborgt. Doch niet
enkel een ruimere belooning, doch
een beter begrip in het algemeen
vraagt hij.
Ook de verhouding tusschen platteland
en stad moet een anders worden. Lange
jaren is er hier een scherpe tegenstelling
geweest. Ook de verhouding van het Ne
derlandsche tot het Duitsche volk moot
verbeteren.
Wat reeds in het verleden gold, zal in
nog sterker mate voor de toekomst gelden,
omdat we voor onzen gulden in Duitsch-
land meer zullen kunnen koopen dan
overzee.
Wij moeten inzien, dat nauwe samenwer
king met het Duitsche volk in de toekomst
noodzakelijk zal zijn en wij moeten ook
anderen dit inzicht bijbrengen, omdat- een
gezonde en natuurlijke verhouding tus
schen beide volken gedragen moet worden
door een goede gezindheid.
BEZWAREN TEGEN DE VERHOOGDE
OPCENTEN.
„ELKE SOCIALE GEDACHTE IS HIER
ZOEK."
Het dagelijksch bestuur van de Groninger
Mij. van Landbouw heeft, volgens het Hdbld.
aan het Landbouw-Comité doen toekomen
een adres, met verzoek dit te willen richten
tot den Secretaris-Generaal van financiën.
In dit adres worden bezwaren ontwikkeld te
gen het besluit tot heffing van 100 opcenten
op de aanslagen wegens het bezit van onge
bouwde eigendommen.
In de eerste plaats wordt opgemerkt, dat de
bestaande grondbelasting op de ongebouwde
eigendommen in ons land niet wordt gehe
ven vanwege de wenschelijkheid van een za
kelijke belasting op het grondbezit. Zij vindt
haar rechtvaardiging slechts in het feit, da»
gedurende eeuwen een zekere heffing op het
bezit van grond' heeft bestaan.
Iii de tweede' plaats wordt ei- aan herin
nerd, dat men zich in ons land he.eft' ver-
eenigd niet de uitspraak van de Staatscom-.
missie voor den landbouw, ingeseld in 190G,
waar deze dë grondbelasting beschouwt als
een heffing, waarbij, men zich heeft neer te
leggen, maar waarschuwt tegen eiken wet-,
tigèn maatregel, waardoor haar' werking
wordt uitgebreid. Een dergelijke uitbreiding
geschiedt, als men opcenten op de bestaan
de grondbelasting sheft.
De heffing van deze 100 opcenten
moet worden beschouwd als een
n i e u we zakelijke belasting. Er
wordt geen rekening gehouden met
den vermogenstoestand van den be
zitter, maar de zaak zelve, in deze
de grond, wordt belast. De rijke
boer of grondbezitter betaalt' hetzelf
de aandeel in deze zakelijke belas
ting als de arme boer wiens bezit
met hypotheek is belast.
Dit is een schaduwzijde van alle zakelijke
belastingen en deze schaduwzijde komt. in
verband mef den vermogenstoestand van
vele eigen erfde boeren wel sterk naar vo-
"TÊDbT béëtuur wijst er verder op, dat deze
nieuwe belasting dan ook geen rekening
houdt met de sociale zijde van het vraagstuk
van de belastingheffing. Integendeel, elke
sociale gedachte is hier zoek. Hier heeft geen
heffing plaats naar draagkracht. Er wordt
een zware last gelegd op een categorie van
menschen in onze samenleving, nl. de hy
po theekboeren, die allerminst in staat zijn,
dezen last te dragen.
Voorts, merkt he bestuur op, dat een der
éérste eischen, die men aan nieuwe zake
lijke belasting moet stellen is. dat gelijk
waardige' zaken op gelijke wijze worden be
last. Dit is echter met de heffing van 100
opcenten op den aanslag wegens liet. bezit
van ongebouwde eigendommen, niet het ge
val.
Ofschoon het de bedoeling van den wet
gever in 189'i is geweest, een grondbelasting
te heffen, die rekening hield met de ge
bruikswaarde van den grond* zoo is
deze bedoeling, niet in vervulling gegaan,
doordat de laatste halve eeuw geen herschat
ting van de belastbare opbrengst der onge
bouwde eigendommen heeft plaats gehad.
De laatste schatting is geschied in de pe
riode van 1879 tot 1890!
De waardeverhouding der gronden is op dit
oogenblik een geheel andere dan in do pe
riode' van 1879 tot 1890. Door thans een nieu
we zakelijke belasting op den grond te leggen
op de basis van toen, vergroot men in vele
gevallen in zeer sterke mate het onrecht, dat
door een nieuwe belasting op grondbezit aan
de weinig kapitaal bezittende boeren wordt
aangedaan.
Het bestuur dringt op grond van boven
staande bezwaren er ernstig op aan, de hef
fing van 100 opcenten op de ongebouwde
eigendommen achterwege te laten.
Voorzichtig met projectielen
Weer twee bnrgers gedood.
In een stad in Zeeland is drie weken ge
leden een vliegtuigbom aangespoeld. Een
burger nam het. projectiel mee in zijn wo
ning, zonder kennis daarvan te geven aan
de bevoegde autoriteiten. Op tweede Kerst
dag wilde hij met zijn zwager de bom dc-
monteeren achter het huis, waarna de bom
ontplofte. De beide mannen zijn gedood.
Voor Nederlandsche
rekening
Verkeersongelukken waarbij Duit
sche auto's zijn betrokken.
Door de Duitsche overheid wordt het stand
punt ingenomen, dat de schade, veroorzaakt
door ongelukken, waarbij Duitsche militaire
auto's zijn betrokken, in beginsel niet door
de Duitsche weermacht behoort te worden
gedragen, doch als schade tengevolge van
oorlogshandelingen, waar noodig, ten laste
van het bezette gebied dienen te komen.
Daarom i^. door den. wnd. secretaris-gene
raal- van sociale zaken besloten de slachtof
fers van dergelijke ongelukken te rangschik
ken onder hen, die in beginsel voor hulp uit
het herstelfonds 1940 in aanmerking kunnen
worden gebracht.
Het jaar 1940 bracht in het West-
land een omzetverhooging van
5-5 millioen.
Men meldt aan het „Alg. Hsbl.":
De meeste Westlandsche veilingen hebben
haar laatste veling in 1940 gehou
den, zoodat thans op eenige kleine wijzigin
gen na, die npg kunnen worden verwacht,
de omzetcijfers over 1940 bekend zijn. Deze
geven alleszins reden tot voldoening: de to
tale omzet steeg met ruim 5.5 millioen gul
den tol f 17.463.545.
Bij het booordeelen van deze cijfers mag
niet uit het oog worden verloren dat deze
5.5 millioen omzetvermeerdering geen zui
vere winst voor de kweekers is. Zij derven
thans den, eenige millioenen beloopenden
De stichting .Het Geldersch Landschap" heeft het landgoed .De Lichtenbeek"
te Arnhem, eigendom van de familie Van Limburg Stirum, aangekocht
(Foto Pax Holland)
steun, welke in de andere crisisjaren als bij
slag op het product werd uitgekeerd. Bo
vendien zijn de-productiekosten niet onbe
langrijk gestegen. Toch mag men vaststel
len, dat, voor onzen tuinbouw, zoowel in
het Westland als daarbuiten een nieuwe tijd
is ingeluid.
Wij herinneren aan don tomatenoogst, die
andere jaren grootendeels naar den mest
hoop ging, of van Regeeringswege moest
worden ingeblikt. Thans is daarvan geen
sprake geweest. Slechts beslist afwijkende
kwaliteiten bleven onverkocht. De druiven,
welke in vorige jaren tegen afbraakprijzen
op handkarren werden verkocht, konden
thans grootendeels tegen een zeer bevredi
genden prijs naar het buitenland gaan. In
het bijzonder geldt dit voor de druiven uit
de koude kassen. Ook het andere fruit en
de wintergroenten als spruiten en schorse
neren hebben een goeden prijs opgebracht.
Over den export van bewaarkool kan nog
weinig worden gezegd, omdat hiervan nog
groote voorraden zijn opgeslagen, in afwach
ting van een eventueelc verhooging van de
maximumprijzen.
De expprt naar Duitschland vindt nog re
gelmatig voortgang, met dien verstande dat
de helft van den aanvoer voor export wordt
bestemd, de binnenlandsche handel kan
over de andere helft beschikken.
Duitsch weermaebtberiebf
Geen bommen boven Duitsch ge
bied.
Het 'opperijevel der Duitsche weermacht
maakt hekend:
Duitsche oppervlaktesche'pen melden een
succesvollen aanval te hebben gedaan op
een. sterk beveiligd convooi in hot Noorden
van den Atlantischen Oceaan. Het pelukte
een 0000 ton metend stoomschip' -met be
hulp van geschut en torpedo's in den
grond te boren, een tweede stoomschip
zwaar te beschadigen en- in een kort ge
vecht een vijandelijken, z'waren kruiser
van de sterke dekkingsstrijdkrachten ver
scheidene zware geschuttreffers toe te die
nen. zoodat de tegenstander het gevecht af
brak;'de eigen strijdkrachten kregen geen
schaVle.
Een duikboot onder bevel van korvetten-
kapitaen von Stoclihausen meldt als totaal
resultaat van een onderneming op grootén
afstand het tót zinken brengen van 46.000
b.r.t. scheepsruimte der vijandelijke koop
vaardij.
In den loop van gewapende verkennings
vluchten heeft een gevechtsvliegtuig giste
ren bommen geworpen óp de kade-installa
ties van Southampton.
In den afgeloopen nacht hebben vrij
zwakke formaties gevechtsvliegers een ha
venstad aan de Britsche Kanaalkust met
bommen aangevallen.
Boven Duitsch gebied werden in den af
geloopen nacht geen bommen neergewor-
„Volstrekt niet. Wees geheel openhartig en
zeg alles ronduit en dat het je spijt, tegen
haar wenschen in te gaan
„Wenschen," mompelde Reggie, ijverig
krabbelend op de achterzijde van zijn trouw-
acte.
En dat je overtuigd bent, dat zij alleen
je geluk op 't oog heeft
„Nou, van dat laatste ben ik nog zoo zeker
niet. Jij kent de mater niet!"
„Dat doet er niet toe, Reggie," viel Alice
in. „Zeg het maar. Mr. Bevan heeft volkomen
gelijk."
„Goed hoor, schatje! Goed, kerel geluk.
„En verder?"
„Zeg verder met een paar goedgekozen
woorden hoe allerliefst mrs. Byng is
„Mrs. Byng!" Reggie glimlachte onnoo-
zel.
„Ik geloof niet, dat ik ooit iets gehoord
heb, dat zoo onbeschrijfelijk grappig klonk.
Dat zal ik wel voor elkaar krijgen. Boven
dien de mater kent Alice."
„Lady Caroline heeft me op het kasteel
g e z i e n," zeide twijfelachtig de bruid, „maar
ik durf niet beweren, dat ze me kent. Ze
heeft geen tien woorden tegen me gezegd."
„Nu schatje," verklaarde in vollen ernst
Reggie, „dan mag je van geluk spreken! De
mater kan redeneeren en vooral als ze opge
wonden is. Ik vind het heusch geen pretje, als
ze tegen mij begint, 't Blijft tusschen ons. ik
heb het meeste respect voor de goede ziel,
maar als de mater zenuwachtig is, dan ratelt
ze aan eén stuk door."
„En ze zegt alles onbewimpeld?"
„Alles wat haar voor den mond komt."
George trachtte een teer punt uit te vor-
schen.
„En financieel? Heeft ze op dat punt
eenige macht over je?"
„Bedoel je of de mater den sleutel van de
brandkast heeft?" vroeg Reggie.
„Neen, dat niet."
„Zie je, als ik van de mater spreek, doe Ik
dat zoo maar. Ze is feitelijk mijn stiefmoeder
en ieder heeft zijn eigen potje. Neen, dat
zaakje is'eenvoudig genoeg!"
„Dan is alles eenvoudig. Ik begrijp niet,
waar je je zorg over gemaakt hebt."
„Juist, mr. Bevan, dat heb ik hem ook al
gezegd," zeide Alice.
„Jij bent volkomen vrij om té handelen,
zooals je goeddunkt. Zij heeft niets over je te
zeggen."
Reggie knipte zenuwachtig met zijn oogen
„Ja," riep hij uit, „als je 't zoo bekijkt, ge
loof ik wel, dat ik er nog zoo slecht niet aan
toe ben. 't'Is toch wonderbaarlijk, is het niet?
Allemaal gewoonte en al die dingen meer. Ik
ben jaren lang gewend geweest, om, als de
mater haar pink maar opstak, door hoepels
te springen of dood te gaan liggen. Op het
laatst wist ik niet eens meer. dat ik nog een
eigen persoonlijkheid had. Mijn woord er op.
ik had er tot op dit moment geen vermoeden
van."
„En nu is het te laat!"
„Wat?"
George duidde op Alice. De nieuwbakken
Mrs. Byng glimlachte.
„Mr. Bevan bedoelt, dat je nu, als ik mijn
pink opsteek, door hoepels springen en dood
moet gaan liggen!"
Reggie bracht haar hand aan-zijn lippen, ze
vurig kussend, fluisterde hij allerlei teedere
woordjes, tot hij opeens ophield en aan
George zijn excuses maakte. „Vergeef me,
oude jongen! Ik heb me een oogenblik ver
geten. Het zal niet weer gebeuren! Wil je nog
kip of een éclair of soep of wat anders?"
Onder het rooken van een sigaar werd
Reggie mededeelzaam.
„NU je dat verschrikkelijke gewicht van de
mater van me afgenomen hebt," zeide hij,
behagelijk rookwolken uitblazend, „nu, oude
jongen, zie ik de toekomst met meer gerust
heid tegemoet. Ik geloof, dat voor zoover het
de mater en de andere menschen betreft, het
verstandigst zal zijn om heel eenvoudig dat
heerlijke huwelijksreisje zoo lang te maken
tot de Tijd, de groote Heelmeester, gelegen
heid heeft gehad om de wond te genezen.
Alice heeft lust een weekje in Parijs..."
„Parijs!" mompelde de bruid, vol vervoe
ring.
„Daarna zou ik graag Zuidwaarts trekken,
naar de Riviera
„Als je Monte Carlo bedoelt, Reggie," zeide
zijn vrouw vriendelijk, maar gedecideerd,
„Neen!"
„Neen.e neen, niet Monte Carlo,"- haastte
Reggie zich te zeggen, „niet Monte Carló, of
schoon 't een heerlijk oord is. Lekkere lucht
B.erdighera en Mëntöne en de andere voor het
en prachtige natuur en de rest. Maar Nice en
meerendeel dezelfde soort plaatsen. Je zoudt
er genieten. En daarnahad ik feitelijk
plan om mijn jacht terug te koopen, de goede,
oude Sireen en een maandje in de Middelland-
sche Zee té gaan kruisen. Ik heb het Vër-
kocht, toen ik in Amerika was een paar jaar
geleden, aan een Amerikaan. Maar gisteren
zag ik in de krant, dat de oude "baas plotse
ling gestorven was, dus dadelijk zal ik het
wel niet kunnen krijgen."
Reggie brak af en riep verschrikt uit:
„Hemelsche goedheid!"
„Wat scheelt je?"
Mr.- én mrs. Byng keken met wijdopen-
gesperde oogen langs hem heen. George, die
met zijn rug naar de deur zatf konniet zien
wat aanleiding tot de consternatie had gege
ven. maar vermoedde dat iemand, aan beiden
bekend, het restaurant was binnengekomen;
zijn eerste gedachte was heel natuurlijk, dat
het Reggie's mater was. Reggie maakte zich
onzichtbaar achter een menu, dat hij als een
schild vcor zich hieJd en na één vluchtigen
blik had zijr. bruid zich afgedraaid, zoodat
haar gezicht verborgen was. George keek om,
maar de nieuwaangekomene, wie het dan ook
wezen mocht, was intusschen gaan zitten en
niet meer tusschen de andere gasten te on
derscheiden.
„Wie is 't?"
Reggie legde het menu neer op de wijze
van iemand, die na een panischen schrik weer
toj zichzelf komt.
„Ik begrijp niet, waarover ik feitelijk zoo'n
drukte maak," beweerde hij dapper, „ik was 1
pon. In het bezette gebied richtten neer
geworpen bommen geen noemenswaardige
schade aan.
Een vijandelijk vliegtuig is door luchtaf
weergeschut neergehaald.
DINSDAG 31 DECEMBER 1940.
Hilversum I. 415 m.
Nederlandsch Programma. KRO.
8.00 Nieuwsberichten' ANP.
8.15 Wij beginnen den dag.
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Hollandsche muziek (opn.).
10.00 Gramofoonmuziek.
10.30 Nederlandsch orkestconcert, (opn.).
11.30 Godsdienstig halfuurtje.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.15 Musiquette.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP,
1.00 Gramofoonmuziek.
1.15 KRO-orkest.
I.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Voor de vrouw.
3.00 Viool en piano (3.203.30 Gramofoon*
muziek).
3.50 KRO-Symphonie-orkest.
4.25 Gramofoonmuziek.
4.30 KRO-Symphonie-orkest en solist.
5.00 Cyclus „De betrekkingen met het Neder-*
landsche muziekleven van groote figuren
uit de muziekgeschiedenis".
5.15 Nieuws-, economiscne- en beursberichten
ANP.
5:30 RVU: Cyclus „In vier Nederlandsche
Musea op bezoek".
6.00 Vroolijk Oudejaarsprogramma.
6.45 „Balans 1940", causerie.
7.00 Vragen van den dag ANP.
Hilversum H- 301,5 m.
AVRO.
8.00 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuziek,
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Orgelspel.
II.00 Huishoudelijke wenken.
11.20 Philharmonisch kwartet.
12.00 Berichten. Hierna: AVRO-Amusement®*
orkest.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP,
1.00 Omroeporkest en gramofoonmuziek,
2.00 Cyclus „In den schijnwerper".
2.15 Omroeporkest en soliste.
3.00 Reportage.
3.20 Cabaretprogramma.
4.00 VPRO: Oudejaarsdienst.
5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten
ANP.
5.30 AVRO-Aeolianorkest en solist.
6.15 AVRO-Musette-Ensemble.
6.45 „Balans 1940", causerie.
7.00 Vragen van den dag ANP.
vergeten, dat geen van die smakkers er
maar iets mee te maken heeft. Ik heb groo
tén lust om heel gewoon een praatje te
gaan maken."
„Toe, doe dat niet," pleitte zijn vrouw. „Ik
voel me zoo schuldig."
„Wié is 't?" vroeg George opnieuw. „Je
stiefmoeder?"
„Groote genade, neen!" zei Reggie. „Zoo
erg is 't nog niet. 't Is oom Marshmoreton!"
„Lord Marshmoreton?"
„Positief! En hij ziet er erg feestèlijk uit."
„O mr. Bevan, ik schaam me zoo," zei
Alice. „U weet, dat ik het kasteel uitgloopen
ben zonder afscheid van iemand te nemen
en hij weet nog niet, dat, als hij terugkomt,
c geen secretaresse meer is, om hem op te
wachten."
Reggie keek nu eens langs George heen en
lachte inwendig.
„O, lieveling, dat komt best in orde.
Maak je niet ongerust. Wij wippen stilletjes
weg door die andere deur. Hij zal ons niet
tegenhouden. Hij heeft een meisje bij zich!
Die goeiert begint weer te leven, ongetwij
feld! Hij praat honderd uit met een heel
mooi meisje met goudblond haar. Als jij je
ribbenkast nu eens omdraaide in een hoek
van vijf-en-veertig graden, Bevan, oude jon
gen, dan kun je haar zien. Kijk maar, Hij
ziet jou niet. Hij zit met zijn rug naar ons
toe."
„Vindt jrj haar mooi?" -vroeg Alice min
achtend.
„Nou schatje," antwoordde Reggië zoo
gauw hij kon. „Nu ik haar eens goed beke
ken heb neen. ik vindt haar niet mooi, vol
strekt niet! Ze is mijn genre niet!"
Zijn vrouw kruimelde brood.
„Ze kent je zeker, Reggie," ging ze zacht
jes door. ,,Ze wuilt tegen je."
„Ze wuift tegen m ij", zei George, weer
zonneschijn brengend in Reggie's leven, waar
door de gejaagde trek op het gezicht van den
laatste wegtrok. „Ik ken haar heel goed. Ze
heet Dore, Bellie Dore."
„Zeg kerel," begon Reggie. „wil je me
een groot plezier doen, ga dan naar hun
tafeltje en dek onzen aftocht. Ik weet, dat
er feitelijk niets is. waar we bevreesd voor
moeten zijn. maar ik houd het eenvoudig
niet uit, den ouden heer daar te zien zitten."
„En dan mag u hem vertellen, mr Bevan,"
verkondigde Alice, „dat ik weg ben."
Wordt vervolgd.)