duisternis Boeren en Hef meisje fin de taxi grondbelasting Een nieuwe tijd voor den tuinbouw Sterk beveiligde coovooien aangevallen Radioprogramma VERSCHEIDENE MENSCHEN VERDRONKEN. Vele drenkelingen in de hoofd stad. De duisternis heeft helaas weer talrijke slachtoffers gcöischt. Gisteravond omstreeks tien uur is de ongeveer 50-jarige winke lier J. W., te Lommer, door de duisternis misleid van de hoogen kademuur af in de binnenhaven geloopeti. Op zijn hulpgeroep, kwamen eenige per sonen toegesneld, die met zaklantaarns trachten den drenkeling te vinden, doch tevergeefs. Eenigcn tijd later kon W. met behulp van haakstokken uit het water worden ge trokken. Men mocht er niet in slagen door het toedienen van zuurstof de levensgees ten op te wekken. Gisteravond omstreeks zeven uur is een 67-jarige inwoner van Haarlem, die onder den invloed van sterken drank verkeerde, nabij de Damstraat in het water van het Spaarne goloopon Hoewel men den drenkeling spoedig op het droge kon brengen, en een dokter, die in de onmiddellijke nabijheid woont, ge- ruimen tijd kunstmatige ademhaling toe- pastte. kondpn de levensgeesten niet meer worden opgewekt Talrijke drenkelingen in sterdam. Am- De diepe duisternis van gisteravond is wederom de oorzaak geweest, dat in het water van de Amsterdamsche grachten vele mensehen zijn terecht gekomen. Reeds in den loop van den ochtend zag een agent van politie in het water van de Lijnbaansgracht het lichaam drijven van een 71-jarigcn man, die Zaterdagavond al daar verdronken is. Gisteravond was er een achttal personen, wien de duisternis parten speelde. Een echt paar, dat gearmd liep, geraakte nabij het Muntplein in het water van den Amstel. Ge lukkig slaagden burgers er in beide men- schen wederom spoedig op het droge te brongen. Twee vrienden, die op het Singel liepen, zijn eveneens den vasten grond kwijtgeraakt Nadat zij weer op den wal waren gebracht, bleek een hunner er minder goed aan toe te zijn, zoodat hij ter observatie naar het binnengasthuis moest worden vervoerd. Op t den Kloveniersburgwal, nabij de Staalstraat, 1 liep een man te water, die kennelijk onder invloed, van sterken drank verkeerde. Een voorbijganger sprong den man na en wist hem zoolang hoven water te houden, totdat agenten en burgers heide mannen uit het water konden halen. Zoowel redder als dren keling zijn naar het binnengasthuis ver voerd. In hetzelfde gasthuis moest een man worden opgenomen, die in het water aan de Kromhoomsloot was foloopen en tijdig daar uit kon worden gered-. Een man en een vrouw, die resp. in het water van de O.Z. Voorburgwal en van de( I.eidsche gracht terecht waren gekomen, ble ken er heter aan toe te zijn. Beiden konden, na van droge kleeren te zijn voorzien naar hun woning terugkeeren. Agrarische jeugdbeweging in Nederland De boer op den drempel. Te Assen is in tegenwoordigheid van een groot aantal belangstellenden Zaterdag een vergadering gehouden- van de Agrarische jeugdbeweging in Nederland. De heer L. Weyer uit Meppel hield een rede over het onderwerp: Op den drempel. Onze eerste strijd dient te gaan, aldus spr.. tegen die remmende krachten in ons zelf. FEUILLETON door P. G. WODEHOUSfc 40. „Maar, zooals ze in boeken beweren, is dat maar een begin, de rest moet volgen. We moeten nu bedenken, hoe we op de meest practische manier kunnen zorgen, dat het nieuwtje de mater ter oore komt." „En Lord Marshmoreton niet te vergeten," zeide Alice, „hij is zijn secretaresse kwijt." „En Lord Marshmoreton," verbetefde zich Reggie. „En nog wel een half millioen andere menschen, die het hoogst ongepast zullen vinden, dat ili. zonder er hen in te kennen, in het huwelijksbóotje ben gestapt. Blijf als jeblieft bij ons, jongetje. Deel onzen eenvou- digen maaltijd. De komst van een kellner met gerechten maakte een einde aan de zwijgende gemeen schap tusschen het jonge paar en deed Reg gie in lager sferen afdalen. Hij vulde op nieuw de glazen uit de dikbuikige flesch, welke in het ijs-emmertje stond („niet meer dan djt ééne, hoor!" fluisterde waar schuwend de bruid, „Goed lieveling," ant woordde de gehoorzame bruidegom) en bracht zijn glas aan zijn lippen. „Op ons aller gezondheid! Gelukkigste, za ligste dag van mijn heele leven en van een heelebael meer. E nnu," ging hij door, opeens grimmig practisch wordend, „ter zake, wat zal het resultaat en de nasleep zijn van dat grapje van ons? Wat moeten we doen? Be- van, jij bent zoo'n verstandige kerel, maak jij nou 's een plan. Hoe moeten we het Moeder vertellen?" „Schrijf het haar," opperde George. Reggie was diep getroffen. „Heb ik je niet gezegd, dat hij wel met een of ander drommelsch slim plan voor den dag zou komen?" zei hij enthousiast tegen Alice. „Haar schrijven! 't Kon niet beter! 't Is poë zie, Jandorie!" Zijn gezicht betrok. „Maar wat moet je schrijven? Daar zit 'm de kneep." zöcr tlat we" winnen aaiï begrip, aan inzicht, aan ijver., loeren begrijpen, wij moeten ons al lecrende ontwikkelen. Dan moeten we opruimen, alles wat er iL aan wanverhoudingen in het maatschappe lijk stelsel, van thans, alles wat is scheef ge groeid, en misvormd. We denken hier allereerst aan het gebrek aan waardeering voor den boerenstand. Hoe is zijn liclooning geweest in de laatste twin tig jaren? Wij moeten bewerken, dat een juister begrip en grooter waardee- ring voor den boerenstand groeien in'de breede lagen van ons volk. En onverpoosd moeten we voor al les aanhouden op dat doel dat den boer een redelijke belooning voor zijn arbeid waarborgt. Doch niet enkel een ruimere belooning, doch een beter begrip in het algemeen vraagt hij. Ook de verhouding tusschen platteland en stad moet een anders worden. Lange jaren is er hier een scherpe tegenstelling geweest. Ook de verhouding van het Ne derlandsche tot het Duitsche volk moot verbeteren. Wat reeds in het verleden gold, zal in nog sterker mate voor de toekomst gelden, omdat we voor onzen gulden in Duitsch- land meer zullen kunnen koopen dan overzee. Wij moeten inzien, dat nauwe samenwer king met het Duitsche volk in de toekomst noodzakelijk zal zijn en wij moeten ook anderen dit inzicht bijbrengen, omdat- een gezonde en natuurlijke verhouding tus schen beide volken gedragen moet worden door een goede gezindheid. BEZWAREN TEGEN DE VERHOOGDE OPCENTEN. „ELKE SOCIALE GEDACHTE IS HIER ZOEK." Het dagelijksch bestuur van de Groninger Mij. van Landbouw heeft, volgens het Hdbld. aan het Landbouw-Comité doen toekomen een adres, met verzoek dit te willen richten tot den Secretaris-Generaal van financiën. In dit adres worden bezwaren ontwikkeld te gen het besluit tot heffing van 100 opcenten op de aanslagen wegens het bezit van onge bouwde eigendommen. In de eerste plaats wordt opgemerkt, dat de bestaande grondbelasting op de ongebouwde eigendommen in ons land niet wordt gehe ven vanwege de wenschelijkheid van een za kelijke belasting op het grondbezit. Zij vindt haar rechtvaardiging slechts in het feit, da» gedurende eeuwen een zekere heffing op het bezit van grond' heeft bestaan. Iii de tweede' plaats wordt ei- aan herin nerd, dat men zich in ons land he.eft' ver- eenigd niet de uitspraak van de Staatscom-. missie voor den landbouw, ingeseld in 190G, waar deze dë grondbelasting beschouwt als een heffing, waarbij, men zich heeft neer te leggen, maar waarschuwt tegen eiken wet-, tigèn maatregel, waardoor haar' werking wordt uitgebreid. Een dergelijke uitbreiding geschiedt, als men opcenten op de bestaan de grondbelasting sheft. De heffing van deze 100 opcenten moet worden beschouwd als een n i e u we zakelijke belasting. Er wordt geen rekening gehouden met den vermogenstoestand van den be zitter, maar de zaak zelve, in deze de grond, wordt belast. De rijke boer of grondbezitter betaalt' hetzelf de aandeel in deze zakelijke belas ting als de arme boer wiens bezit met hypotheek is belast. Dit is een schaduwzijde van alle zakelijke belastingen en deze schaduwzijde komt. in verband mef den vermogenstoestand van vele eigen erfde boeren wel sterk naar vo- "TÊDbT béëtuur wijst er verder op, dat deze nieuwe belasting dan ook geen rekening houdt met de sociale zijde van het vraagstuk van de belastingheffing. Integendeel, elke sociale gedachte is hier zoek. Hier heeft geen heffing plaats naar draagkracht. Er wordt een zware last gelegd op een categorie van menschen in onze samenleving, nl. de hy po theekboeren, die allerminst in staat zijn, dezen last te dragen. Voorts, merkt he bestuur op, dat een der éérste eischen, die men aan nieuwe zake lijke belasting moet stellen is. dat gelijk waardige' zaken op gelijke wijze worden be last. Dit is echter met de heffing van 100 opcenten op den aanslag wegens liet. bezit van ongebouwde eigendommen, niet het ge val. Ofschoon het de bedoeling van den wet gever in 189'i is geweest, een grondbelasting te heffen, die rekening hield met de ge bruikswaarde van den grond* zoo is deze bedoeling, niet in vervulling gegaan, doordat de laatste halve eeuw geen herschat ting van de belastbare opbrengst der onge bouwde eigendommen heeft plaats gehad. De laatste schatting is geschied in de pe riode van 1879 tot 1890! De waardeverhouding der gronden is op dit oogenblik een geheel andere dan in do pe riode' van 1879 tot 1890. Door thans een nieu we zakelijke belasting op den grond te leggen op de basis van toen, vergroot men in vele gevallen in zeer sterke mate het onrecht, dat door een nieuwe belasting op grondbezit aan de weinig kapitaal bezittende boeren wordt aangedaan. Het bestuur dringt op grond van boven staande bezwaren er ernstig op aan, de hef fing van 100 opcenten op de ongebouwde eigendommen achterwege te laten. Voorzichtig met projectielen Weer twee bnrgers gedood. In een stad in Zeeland is drie weken ge leden een vliegtuigbom aangespoeld. Een burger nam het. projectiel mee in zijn wo ning, zonder kennis daarvan te geven aan de bevoegde autoriteiten. Op tweede Kerst dag wilde hij met zijn zwager de bom dc- monteeren achter het huis, waarna de bom ontplofte. De beide mannen zijn gedood. Voor Nederlandsche rekening Verkeersongelukken waarbij Duit sche auto's zijn betrokken. Door de Duitsche overheid wordt het stand punt ingenomen, dat de schade, veroorzaakt door ongelukken, waarbij Duitsche militaire auto's zijn betrokken, in beginsel niet door de Duitsche weermacht behoort te worden gedragen, doch als schade tengevolge van oorlogshandelingen, waar noodig, ten laste van het bezette gebied dienen te komen. Daarom i^. door den. wnd. secretaris-gene raal- van sociale zaken besloten de slachtof fers van dergelijke ongelukken te rangschik ken onder hen, die in beginsel voor hulp uit het herstelfonds 1940 in aanmerking kunnen worden gebracht. Het jaar 1940 bracht in het West- land een omzetverhooging van 5-5 millioen. Men meldt aan het „Alg. Hsbl.": De meeste Westlandsche veilingen hebben haar laatste veling in 1940 gehou den, zoodat thans op eenige kleine wijzigin gen na, die npg kunnen worden verwacht, de omzetcijfers over 1940 bekend zijn. Deze geven alleszins reden tot voldoening: de to tale omzet steeg met ruim 5.5 millioen gul den tol f 17.463.545. Bij het booordeelen van deze cijfers mag niet uit het oog worden verloren dat deze 5.5 millioen omzetvermeerdering geen zui vere winst voor de kweekers is. Zij derven thans den, eenige millioenen beloopenden De stichting .Het Geldersch Landschap" heeft het landgoed .De Lichtenbeek" te Arnhem, eigendom van de familie Van Limburg Stirum, aangekocht (Foto Pax Holland) steun, welke in de andere crisisjaren als bij slag op het product werd uitgekeerd. Bo vendien zijn de-productiekosten niet onbe langrijk gestegen. Toch mag men vaststel len, dat, voor onzen tuinbouw, zoowel in het Westland als daarbuiten een nieuwe tijd is ingeluid. Wij herinneren aan don tomatenoogst, die andere jaren grootendeels naar den mest hoop ging, of van Regeeringswege moest worden ingeblikt. Thans is daarvan geen sprake geweest. Slechts beslist afwijkende kwaliteiten bleven onverkocht. De druiven, welke in vorige jaren tegen afbraakprijzen op handkarren werden verkocht, konden thans grootendeels tegen een zeer bevredi genden prijs naar het buitenland gaan. In het bijzonder geldt dit voor de druiven uit de koude kassen. Ook het andere fruit en de wintergroenten als spruiten en schorse neren hebben een goeden prijs opgebracht. Over den export van bewaarkool kan nog weinig worden gezegd, omdat hiervan nog groote voorraden zijn opgeslagen, in afwach ting van een eventueelc verhooging van de maximumprijzen. De expprt naar Duitschland vindt nog re gelmatig voortgang, met dien verstande dat de helft van den aanvoer voor export wordt bestemd, de binnenlandsche handel kan over de andere helft beschikken. Duitsch weermaebtberiebf Geen bommen boven Duitsch ge bied. Het 'opperijevel der Duitsche weermacht maakt hekend: Duitsche oppervlaktesche'pen melden een succesvollen aanval te hebben gedaan op een. sterk beveiligd convooi in hot Noorden van den Atlantischen Oceaan. Het pelukte een 0000 ton metend stoomschip' -met be hulp van geschut en torpedo's in den grond te boren, een tweede stoomschip zwaar te beschadigen en- in een kort ge vecht een vijandelijken, z'waren kruiser van de sterke dekkingsstrijdkrachten ver scheidene zware geschuttreffers toe te die nen. zoodat de tegenstander het gevecht af brak;'de eigen strijdkrachten kregen geen schaVle. Een duikboot onder bevel van korvetten- kapitaen von Stoclihausen meldt als totaal resultaat van een onderneming op grootén afstand het tót zinken brengen van 46.000 b.r.t. scheepsruimte der vijandelijke koop vaardij. In den loop van gewapende verkennings vluchten heeft een gevechtsvliegtuig giste ren bommen geworpen óp de kade-installa ties van Southampton. In den afgeloopen nacht hebben vrij zwakke formaties gevechtsvliegers een ha venstad aan de Britsche Kanaalkust met bommen aangevallen. Boven Duitsch gebied werden in den af geloopen nacht geen bommen neergewor- „Volstrekt niet. Wees geheel openhartig en zeg alles ronduit en dat het je spijt, tegen haar wenschen in te gaan „Wenschen," mompelde Reggie, ijverig krabbelend op de achterzijde van zijn trouw- acte. En dat je overtuigd bent, dat zij alleen je geluk op 't oog heeft „Nou, van dat laatste ben ik nog zoo zeker niet. Jij kent de mater niet!" „Dat doet er niet toe, Reggie," viel Alice in. „Zeg het maar. Mr. Bevan heeft volkomen gelijk." „Goed hoor, schatje! Goed, kerel geluk. „En verder?" „Zeg verder met een paar goedgekozen woorden hoe allerliefst mrs. Byng is „Mrs. Byng!" Reggie glimlachte onnoo- zel. „Ik geloof niet, dat ik ooit iets gehoord heb, dat zoo onbeschrijfelijk grappig klonk. Dat zal ik wel voor elkaar krijgen. Boven dien de mater kent Alice." „Lady Caroline heeft me op het kasteel g e z i e n," zeide twijfelachtig de bruid, „maar ik durf niet beweren, dat ze me kent. Ze heeft geen tien woorden tegen me gezegd." „Nu schatje," verklaarde in vollen ernst Reggie, „dan mag je van geluk spreken! De mater kan redeneeren en vooral als ze opge wonden is. Ik vind het heusch geen pretje, als ze tegen mij begint, 't Blijft tusschen ons. ik heb het meeste respect voor de goede ziel, maar als de mater zenuwachtig is, dan ratelt ze aan eén stuk door." „En ze zegt alles onbewimpeld?" „Alles wat haar voor den mond komt." George trachtte een teer punt uit te vor- schen. „En financieel? Heeft ze op dat punt eenige macht over je?" „Bedoel je of de mater den sleutel van de brandkast heeft?" vroeg Reggie. „Neen, dat niet." „Zie je, als ik van de mater spreek, doe Ik dat zoo maar. Ze is feitelijk mijn stiefmoeder en ieder heeft zijn eigen potje. Neen, dat zaakje is'eenvoudig genoeg!" „Dan is alles eenvoudig. Ik begrijp niet, waar je je zorg over gemaakt hebt." „Juist, mr. Bevan, dat heb ik hem ook al gezegd," zeide Alice. „Jij bent volkomen vrij om té handelen, zooals je goeddunkt. Zij heeft niets over je te zeggen." Reggie knipte zenuwachtig met zijn oogen „Ja," riep hij uit, „als je 't zoo bekijkt, ge loof ik wel, dat ik er nog zoo slecht niet aan toe ben. 't'Is toch wonderbaarlijk, is het niet? Allemaal gewoonte en al die dingen meer. Ik ben jaren lang gewend geweest, om, als de mater haar pink maar opstak, door hoepels te springen of dood te gaan liggen. Op het laatst wist ik niet eens meer. dat ik nog een eigen persoonlijkheid had. Mijn woord er op. ik had er tot op dit moment geen vermoeden van." „En nu is het te laat!" „Wat?" George duidde op Alice. De nieuwbakken Mrs. Byng glimlachte. „Mr. Bevan bedoelt, dat je nu, als ik mijn pink opsteek, door hoepels springen en dood moet gaan liggen!" Reggie bracht haar hand aan-zijn lippen, ze vurig kussend, fluisterde hij allerlei teedere woordjes, tot hij opeens ophield en aan George zijn excuses maakte. „Vergeef me, oude jongen! Ik heb me een oogenblik ver geten. Het zal niet weer gebeuren! Wil je nog kip of een éclair of soep of wat anders?" Onder het rooken van een sigaar werd Reggie mededeelzaam. „NU je dat verschrikkelijke gewicht van de mater van me afgenomen hebt," zeide hij, behagelijk rookwolken uitblazend, „nu, oude jongen, zie ik de toekomst met meer gerust heid tegemoet. Ik geloof, dat voor zoover het de mater en de andere menschen betreft, het verstandigst zal zijn om heel eenvoudig dat heerlijke huwelijksreisje zoo lang te maken tot de Tijd, de groote Heelmeester, gelegen heid heeft gehad om de wond te genezen. Alice heeft lust een weekje in Parijs..." „Parijs!" mompelde de bruid, vol vervoe ring. „Daarna zou ik graag Zuidwaarts trekken, naar de Riviera „Als je Monte Carlo bedoelt, Reggie," zeide zijn vrouw vriendelijk, maar gedecideerd, „Neen!" „Neen.e neen, niet Monte Carlo,"- haastte Reggie zich te zeggen, „niet Monte Carló, of schoon 't een heerlijk oord is. Lekkere lucht B.erdighera en Mëntöne en de andere voor het en prachtige natuur en de rest. Maar Nice en meerendeel dezelfde soort plaatsen. Je zoudt er genieten. En daarnahad ik feitelijk plan om mijn jacht terug te koopen, de goede, oude Sireen en een maandje in de Middelland- sche Zee té gaan kruisen. Ik heb het Vër- kocht, toen ik in Amerika was een paar jaar geleden, aan een Amerikaan. Maar gisteren zag ik in de krant, dat de oude "baas plotse ling gestorven was, dus dadelijk zal ik het wel niet kunnen krijgen." Reggie brak af en riep verschrikt uit: „Hemelsche goedheid!" „Wat scheelt je?" Mr.- én mrs. Byng keken met wijdopen- gesperde oogen langs hem heen. George, die met zijn rug naar de deur zatf konniet zien wat aanleiding tot de consternatie had gege ven. maar vermoedde dat iemand, aan beiden bekend, het restaurant was binnengekomen; zijn eerste gedachte was heel natuurlijk, dat het Reggie's mater was. Reggie maakte zich onzichtbaar achter een menu, dat hij als een schild vcor zich hieJd en na één vluchtigen blik had zijr. bruid zich afgedraaid, zoodat haar gezicht verborgen was. George keek om, maar de nieuwaangekomene, wie het dan ook wezen mocht, was intusschen gaan zitten en niet meer tusschen de andere gasten te on derscheiden. „Wie is 't?" Reggie legde het menu neer op de wijze van iemand, die na een panischen schrik weer toj zichzelf komt. „Ik begrijp niet, waarover ik feitelijk zoo'n drukte maak," beweerde hij dapper, „ik was 1 pon. In het bezette gebied richtten neer geworpen bommen geen noemenswaardige schade aan. Een vijandelijk vliegtuig is door luchtaf weergeschut neergehaald. DINSDAG 31 DECEMBER 1940. Hilversum I. 415 m. Nederlandsch Programma. KRO. 8.00 Nieuwsberichten' ANP. 8.15 Wij beginnen den dag. 8.30 Gramofoonmuziek. 9.30 Hollandsche muziek (opn.). 10.00 Gramofoonmuziek. 10.30 Nederlandsch orkestconcert, (opn.). 11.30 Godsdienstig halfuurtje. 12.00 Gramofoonmuziek. 12.15 Musiquette. 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP, 1.00 Gramofoonmuziek. 1.15 KRO-orkest. I.45 Gramofoonmuziek. 2.00 Voor de vrouw. 3.00 Viool en piano (3.203.30 Gramofoon* muziek). 3.50 KRO-Symphonie-orkest. 4.25 Gramofoonmuziek. 4.30 KRO-Symphonie-orkest en solist. 5.00 Cyclus „De betrekkingen met het Neder-* landsche muziekleven van groote figuren uit de muziekgeschiedenis". 5.15 Nieuws-, economiscne- en beursberichten ANP. 5:30 RVU: Cyclus „In vier Nederlandsche Musea op bezoek". 6.00 Vroolijk Oudejaarsprogramma. 6.45 „Balans 1940", causerie. 7.00 Vragen van den dag ANP. Hilversum H- 301,5 m. AVRO. 8.00 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuziek, 10.00 Morgenwijding. 10.15 Gramofoonmuziek. 10.30 Voor de vrouw. 10.35 Orgelspel. II.00 Huishoudelijke wenken. 11.20 Philharmonisch kwartet. 12.00 Berichten. Hierna: AVRO-Amusement®* orkest. 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP, 1.00 Omroeporkest en gramofoonmuziek, 2.00 Cyclus „In den schijnwerper". 2.15 Omroeporkest en soliste. 3.00 Reportage. 3.20 Cabaretprogramma. 4.00 VPRO: Oudejaarsdienst. 5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten ANP. 5.30 AVRO-Aeolianorkest en solist. 6.15 AVRO-Musette-Ensemble. 6.45 „Balans 1940", causerie. 7.00 Vragen van den dag ANP. vergeten, dat geen van die smakkers er maar iets mee te maken heeft. Ik heb groo tén lust om heel gewoon een praatje te gaan maken." „Toe, doe dat niet," pleitte zijn vrouw. „Ik voel me zoo schuldig." „Wié is 't?" vroeg George opnieuw. „Je stiefmoeder?" „Groote genade, neen!" zei Reggie. „Zoo erg is 't nog niet. 't Is oom Marshmoreton!" „Lord Marshmoreton?" „Positief! En hij ziet er erg feestèlijk uit." „O mr. Bevan, ik schaam me zoo," zei Alice. „U weet, dat ik het kasteel uitgloopen ben zonder afscheid van iemand te nemen en hij weet nog niet, dat, als hij terugkomt, c geen secretaresse meer is, om hem op te wachten." Reggie keek nu eens langs George heen en lachte inwendig. „O, lieveling, dat komt best in orde. Maak je niet ongerust. Wij wippen stilletjes weg door die andere deur. Hij zal ons niet tegenhouden. Hij heeft een meisje bij zich! Die goeiert begint weer te leven, ongetwij feld! Hij praat honderd uit met een heel mooi meisje met goudblond haar. Als jij je ribbenkast nu eens omdraaide in een hoek van vijf-en-veertig graden, Bevan, oude jon gen, dan kun je haar zien. Kijk maar, Hij ziet jou niet. Hij zit met zijn rug naar ons toe." „Vindt jrj haar mooi?" -vroeg Alice min achtend. „Nou schatje," antwoordde Reggië zoo gauw hij kon. „Nu ik haar eens goed beke ken heb neen. ik vindt haar niet mooi, vol strekt niet! Ze is mijn genre niet!" Zijn vrouw kruimelde brood. „Ze kent je zeker, Reggie," ging ze zacht jes door. ,,Ze wuilt tegen je." „Ze wuift tegen m ij", zei George, weer zonneschijn brengend in Reggie's leven, waar door de gejaagde trek op het gezicht van den laatste wegtrok. „Ik ken haar heel goed. Ze heet Dore, Bellie Dore." „Zeg kerel," begon Reggie. „wil je me een groot plezier doen, ga dan naar hun tafeltje en dek onzen aftocht. Ik weet, dat er feitelijk niets is. waar we bevreesd voor moeten zijn. maar ik houd het eenvoudig niet uit, den ouden heer daar te zien zitten." „En dan mag u hem vertellen, mr Bevan," verkondigde Alice, „dat ik weg ben." Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1940 | | pagina 2