Wat handen zeggen
N1PPER EN PELLE
Het
granaatappelsap
De onderdrukte volkeren
van Zuid Oost-Azië
Radioprogramma
De psychologie vertoont soms een zekere
verwantschap niet de wiskunde en de me
thode, die door zielkundigen wordt gevolgd,
komt dikwijls neer op het construeeren van
een ziel, wanneer één of meer feiten zijn
gefeve n.
Een nieuwe richting in de zielkunde, de
psycho-analyse, past de zoo juist 'genoemde
methode stelselmatig toe, maar ook reeds
vóór de grondlegging van de analystische
psychologie, baseerden zoowel de practische
menschenkenner als de geleerde hun oor
deel vaak op een enkele waarneming. Niet
zelden is de waarde van zoo n typisch ken
merk overschat en de theorieën, die zich
er toe bepaalden een dergelijke bijzonder
heid als 't. ware uit te buiten, zijn meestal
spoedig weer verworpen.
Toch is 't inderdaad mogelijk om van iemand
die men één keer heeft gezien een karakte
ristiek te geven, die achteraf juist blijkt te
zijn, maar niet iedereen is in staat om op
deze wijze iemand te doorzien en volledig
zal het aldus gevomde beeld vrijwel nooit
zijn.
Ecnige schema's van zulke karakteristie
ken hebben algemeene bekendheid verwor
den. ..Zeg mij, wie Uw vrienden zijn en ik
zeg U wie gij zijt" is zelfs spreekwoordelijk
geworden, „soort zoekt soort" idem, en zoo
zijn er meer stelsels in een notedop. die
men overigens met de noodige reserve
moet aanvaarden.
Ofschoon allerminst onfeilbaar is de leer
van den vorm der handen op een meer
wetenschappelijke leest geschoeid dan de
boven vermelde „theorieën". En misschien
zouden sommigen menschen veel teleurstel
lingen bespaard zijn gebleven, wanneer de
betreffende personen in staat waren ge
weest om hun eigen aanleg te lezen niet
pit de lijnen maar uit de omtrekken van
hun hand.
Reeds bij een achtjarig kind drukken de
handen in zooverre de persoonlijkheid uit,
dat men naar aanleiding hiervan maatre
gelen kun nemen met het oog op de toe
komst. Het is niet raadzaam om een jon
gen, wiens vader h.v. timmerman is. in
hetzelfde vak op te leiden, als een oninge
wijde reeds kan zien, dat zijn handen niet
naar het werk staan: Smalle, spitse vin
gers zijn niet geschikt om een beitel vast
te houden of een matras te stoppen. De
De ..werkhand" is voor dit soort arbeid
echter als 't ware geschapen. Zij is kort en
breed en de vingers hebben breode toppen.
Deze twee typen zijn de uitersten. De tus-
schenvormen correspondeeren met een aan
leg. die het materieele en grove eenerzijds,
hef geestelijke en verfijnde anderzijds in
zich vereenigt. De nractisclie hand h.v. is
middelmatig groot, de knokkels zijn min of
meer ontwikkeld, de vingertoppen iets
fcreeder dan het eerste lid, dus ecnigszins
ipatelvormig.
Degenen, die zulke handen aan het li
chaam hebben, beschikken meestal over
een practische levensopvatting, hebben zin
voor eenheid, regelmaat en symmetrie,
maar ondanks dat houden ze niet zoo zeer
van vormelijkheid dan wel van consequen
tie. Dikwijls zijn ze accuraat, nebben tech
nische gaven en lecren snel en goed instni
menten bespelen. Een mooi voorbeeld van
een practische hand is die van den beroem
den pianist en componist Eugcn d'Albert.
Een ander veel voorkomend type is de
accurate hand. Menschen. die zulke han
den bezitten zijn nog zorgvuldiger dan de
eigenaars van „practische handen". Zij
hebben min of meer spitse vingertoppen
en goed ontwikkelde knokkels. Dit soort
lieden helt iets meer over naar het geeste-
teüjke. maar het ideoële beperkt zich ge
woonlijk tot ronventioneele preciesheid,
eerbied voor oude instellingen en groote
nauwkeurigheid Ze zijn uitstekend geschikt
voor boekhouder, ambtenaar, kassier, op
zichter e.d.
De ideöele hand is één der zoo even ge
noemde uitersten. Ze is smal. regelmatig
van vorm en elad. De vingers ziin dun en
FEUILLETON
dool EJtfad. ÏÏL. SDM
Nadat ze haar sigaret opgerookt had en het
«Indje weggeworpen had in een asbakje, dat
op een laag tafeltje naast haar stond, greep
ze naar haar vloeiboek, opende dit op naai
knieën, schroefde haar vulpen los en begon te
schrijven. Eenige minuten schreef ze snel
door, zonder op of om te zien, totdat een
zachte klop op de deur haar in die bezig
heid stoorde en haar moeder binnenkwam.
Even had haar gezichtje een geërgerde uit
drukking, maar meteen lachte ze al wee: en
hartelijk zei ze:
Hallo, moedertje! J\j hier? Kom gauw
bjj het kacheltje zitten en verwarm je.
Lady Carvis kwam naderbij. Lang kan
Ik niet blijven, lieve kind. Foei, wat is het
hier koud! Waarom trek je de gordijnen ook
niet dicht?
Diana stond op, duwde haar moeder in
haar eigen lage fauteuiltje en sloeg haar de
shawl om haar schouders. Het schrijfgerei
had ze op het tafeltje neergeworpen en nu
trok ze een oude, wankele schommelstoel
dicht bij die van haar moeder en ging daarin
Ütten.
Wel, wel, die eer valt me niet vaak te
beurt, zei ze spottend. Heb je je visite
kaartje niet meegebracht?
Lady Carvis keek naar het levendige ge
zichtje van haar dochter. Je bent nog zoo
jong, mompelde ze, alsof, ze tot zichzelf
sprak.
Even oud als ieder ander van twintig,
zei Diana luchtig. Niemand schynt hier
aan te denken. Dit is 'n iedei geval de
leeftijd om iets te ondernemen en als je me
niet wilt toestaan vliegen te leeren, dan ga
ik er eenvoudig vandoor!
Tut, tut! Wat loop je weer hard van
stapel!" vermaande haar moeder. Pas
maar op vandaag of morgen stoot jij
nog eens flink je neus!
Oh, voor een stootje ben ik zoo bang
Kurrki doet een ontstellende
ontdekking.
1. Intusschen zyn Kurrki en
Wawhoo in het oerwoud op
zoek naar levensmiddelen.
2. In de top van een hoge boom
waar hij over de hele inham
kan heenzien, blijft hy' als
vastgenagéld staan.
3. Hij vertrouwt zyn ogen nau
welijks. Varen daar niet
Nipper en Pelle p een losge
rukt eiland, omringd door
haaien, die hun iederen te
rugtocht afsnijden.
26L
Kurrki ontmoet rijn vader weer
1. ,.Ja, vader, ik dacht het wel,
da u de toestand de baas
•zou blyven en dat U de
storm zou doorstaan!"
2. „Men is niet voor niets een
oude zeerob, mftn jongen.
Dat jij en je makkers niet
de weg tot de vissen ge
gaan zijn, dat verwondert
mij. Maar waar zijn Nipper
en Pelle?"
3. ,.Ze zijn op avontuur uit.
Kom mee, dan kunt u ze
nog net, zien."
spits. Het schijnt bij de eerste kennisma
king. alsof zij, die in het bezit zijn van
ideöele handen, onderling het meest uit-
ecnloopcn en overigens het gecompliceerdst
zijn. De onderlinge verschillen en de ge
compliceerdheid zullen waarschijnlijk wel
met de waarheid overeenstemmen, maar
daar staat tegenover, dat bij de andere ty
pen van een ingewikkelde structuur en van
verschillende „ondertypen" eveneens spra
ke zou moeten zijn. Dat dit vaak niet het
geval is, kan waarschijnlijk worden ver
klaard uit het feit. dat de beoefenaars van
de handenpsychologie gewoonlijk zelf tot de
ideëel en belmoren en daardoor met dit type
beter bekend zijn. De andere groepen door
gronden ze minder goed en kunnen ze
slechter uit elkaar houden. Dit verschijnsel
is verwant aan het gebrek aan onderschei
dingsvermogen. dat de Europeaan parten
speelt, wanneer hij h.v. met Chinoczen of
Negers in aanraking komt.
Zij, die Afrika of Azië bezocht hebben,
weten dat men in het begin geen enkele in
boorling kan herkennen, tenzij hij de één
of andere zeer opvallende afwijking ver
toont. In de oudste boekjes over bandenleer
die klaarblijkelijk zijn geschreven door
„ideöele handen" wordt het meest uitgewijd
over dezen vorm, terwijl de andere min
der juist worden beoordeeld of zeer kort
worden behoncield. Daar evenwel ook per
sonen met „practische handen" dikwijls
psychologische #n wijsgeerige talenten be
zitten (die echter vaak niet tot ontplooi
ing komen wanneer de menschen in kwestie
niet door andoren worden aagespoord) werd
al spoedig de onvolledigheid aangetoond
van de theorie in haar oorspronkelijke ge
daante en bleken zich ook bij het „practi
sche handen-type" complicaties voor te
doen.
We willen thans nog even terugkomen op
de „ideeole hand" en enkele eigenschap
pen noemen, die hiermee correspondeeren.
Iemand, die zulke handen heeft, is vaak
een dweper, soms een profeet, ook wel een
componist of een geleerde. Over liet geheel
zijn dergelijke menschen niet afgestemd op
't allcdagsleven en ondervinden nog al
eens moeilijkheden, wanneer het aankomt
op aanpassingsvermogen, practisch inzicht
en levenservaring.
Welk verband bestaat er nu tusschcn de
hand en de wijze, waarop het beroep wordt
uitgeoefend? Het best weer te geven is dit
misschien op de volgende manier: De maft
met de spitse vingers mislukt negen van
de tien gevallen als ondernemer, doordat
hij te weinig doortastend en te abstract is.
De practische hand zal slecht de werkzaam
heden van een boekhouder of kassier kun
nen verrichten, daar de bezitter ervan zich
niet graag afgeeft met kleinigheden. Wan
neer de „accurate" man, om een derde type
te noemen, éénmaal vastzit aan een haantje
dat financieel niet veel oplevert, zal hij het
waarschijnlijk zijn heele leven niet al te
breed hebben, daar hij afkeerig is van ver
andering. Het is dus zaak om zoo iemand
in een zaak te plaatsen, waar men „voor
uitzichtenheeft. Beschikt de persoon in
kwestie dan over bepaalde kwaliteiten, dan
brengt hij het tenminste tot iets.
De ideöele, zoowel als de practische
mensch heeft geestelijk en lichamelijk be
wegingsvrijheid noodig, iets, dat de accura
te kan ontberen, terwijl de werker soms
zelfs geheel van streek raakt, wanneer hem
te veel vrijheid wordt toegestaan. Onafhan
kelijkheidszin komt echter ook bij primitie
ve typen niet zelden voor. De practische
huisvrouw heeft vanzelfsprekend ook prac
tische handen. Vrouwen met ideöele vingers
hoe aantrekkelijk die overigens mogen
zijn. zijn niet voor huisvrouwen in de
wieg gelegd.. Doen ze geen rijk huwelijk,
dan komen ze gewoonlijk niet toe met het
huishoudgeld.
Aan de hand van een en ander ziet men
in. dat men handig moet zijn om er te
komen, voorts dat men zou kunnen spreken
van de juiste hand op de juiste plaats en
eindelijk, dat er een diepe heteekenis ligt
verborgen in de vraag: „Wie heeft hierin
de hand gehad?"
Engelsche hooge officieren
in Turkije
De Engelsche berichten, volgens welke hoog
geplaatste officieren der Engelsche strijd
krachten in het Midden-Oosten en van da En
gelsche vloot in de Middellandsche Zee in
Ankara zouden vertoeven, worden in poli
tieke kringen in Bulgarije met e -n zekere be
langstelling beschouwd. Men zou in. deze
door de Engelsche propaganda opgeblazen be
richten het streven willen zien van de En
gelsche oorlogvoering om het vooral in het
Nabije Oosten sterk gedaalde vertrouwen in
Engeland weer iets teversterken.
Japans nieuwe orde.
Onder auspiciën van de Liga voor de
emancipatie van de volkeren van Zuidoost-
Azië zal 24 dezer te Tokio een massa-mee
ting worden gehouden. De vereeniging heeft
in dit verband een manifest gepubliceerd,
waarin verklaard wordt:
Zuidoost-Aziö is. eeuwenlang door de
blanken aangevallen en veroverd. De vol
ken van Zuidoost-Azië zijn onderdrukt en
uitgebuit door hun veroveraars. Hun natio
nale ontwikkeling vyerd gedwarsboomd cn
vai^ hun geboorterecht werden zij beroofd.
Hun toestand is eenvoudig beklagens
waardig Vijfhonderd millioen menschen in
Annam, Cochinrhina. Oost-Indië, het Ma-
leische schiereiland Burma, Britsch-Tndië.
en de Philippijnen zuchten thans onder on
recht. Deze volken van hun overweldigers
te bevrijden en hen in de gelegenheid te
stellen elk zijn eigen plaats in te nemen
is onmisbaar \oor den ophouw van een
nieuwe orde in Azië en de vestiging van
een duurzamen vrede in dit deel van de
wereld.
VRIJDAG 17 JANUARI 1941.
Hilversum I. 415 m.
Nederlandsch Programma. AVRO.
8.00 Gramofoonmuziek (8.308.45 Nieuws
berichten ANP).
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Voor de vrouw.
10 35 Orgelconcert en zang.
11.20 Cyclus „De schilders van het Holland-
sche landschap".
11.35 Amabilé-sextet (12.0012.10 Gramo
foonmuziek).
12.30 Gramofoonmuziek.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 AVRO-Amusementsorkest en gramofoon
muziek.
2.00 Disco-variété.
3.00 Cyclus „Vrouwenberoepen in Nederland".
3.25 Omroeporkest (4.154.35 Reportage).
niet, zei Diana. Maar ik vraag mij af
wat jy eigenlyk zoudt willen dat ik deed.
Ik? vroeg Lady Carvis. Mijn lieve
kind, meer dan iets anders ter wereld zou
ik je getrouwd willen zien gelukkig ge
trouwd.
- Getróuwd! Diana lachte spottend.
Kan jij je voorstellen dat ik een soort
leven zou kunnen lijden zooals jij - den heelen
dag je man naar de oogen zien? Ik zou het
besterven! óf ik zou een moord plegen,
öf zelfmoord óf allebei!
- Oh, wat draaf je weer door! zei Lady
Garvis. En natuurlijk meen je niet de
helft van wat je zegt! Je bent trouwens nog
te jong en onervaren om te weten wat het
beteekent gelukkig getrouwd te zijn. En
je bent ook nog te jong om voor jezelf te
beslissen wat goed voor je is en daa*)m...
Goed, -goed! Als ik je er een plezier mee
kan doen, zal ik wachten met die vliegerij
totdat ik meerderjarig ben we hebben
dan allemaal nog de j.yd om van gedachten
te veranderen.
Ja, dat Is verstandig gesproken, zei
Lady Carvi9 en ze zuchtte opgelucht.
Maar Diana, dat is nog niet alles je
begry'pt wel, dat we onmogelijk op deze ma
nier verder kunnen gaan.
Dat is maar al te waar! kreunde Diana.
We mogen nooit meer te laat aan tafel
komen.
Dat niet alleen, lieve. Je weet zelf
best, dat je manieren tegenover je stiefvader
heel >yat te wenschen overlaten en dat dit
hem mogelijk nog meer irriteert dan je non
chalance. Ik zou graag willen dat je meer
eerbied voor hem toonde.
Maar, lieveling, doe niet zoo dwaa£.'
riep Diana uit. Eerbied! Wat is dat voor
een ouderwetsch woord? Ik dacht dat dat
allang uit de mode was al vóór ik ter we
reld kwam.
Ik kan met jou niet verstandig praten,
zei Lady Carvis vermoeid. Ze schoof wat
dichter naar de petroleumkachel toe en een
poos was het heel stil in de kamer. Toen
zei ze; Kom, laten we liever een prettiger
onderwerp aanroeren: je weet toch dat na
Kerstmis Fortescue met verlof overkomt?
Met een ondeugend gezicht zei Diana:
Ja, dat weet ik. Vertel eens, is hy al erg
oud?
Oud? Hoe kom je daarbij? vroeg haar
moeder, en geduldig vervolgde ze: Hy zal
vierendertig zijn dat is een prachtige
leeftijd voor een man. Naar wat zijn vader
me van hem verteld heeft, moet hij buiten
gewoon charmant zyn. Blanche en Marjorie
en hun mannen komen hier om kennis met
hem te maken. Zou je niet een tydje bij
Blanche in Londen willen gaan logeeren
voor hij hier komt?
Diana trok een gezicht. Om te leeren
hoe mij als dame te gedragen, is het niet?
Wat een dwaasheid! protesteerde Lady
Carvis. Je mag Blanche toch graag, niet
waar? En je bent dol op de kinderen. Boven
dien zal het vroolyke stadsleven je goed
doen.
Och, Blanche doet tegenwoordig zoo
deftig helemaal mjjn genre niet, ant
woordde Diana.
Toen je nog op school was, was je dol
op je zuster.
Oh, toen! Maar gevoelens kunnen ver
anderen,
Ik hoop ten goede, zuchtte Lady Carvis
Dat ingt er maar van af hoe je het
bekykt, zei Diana filosofisch. In ieder
geval is Blanche als zuster wel te verdragen
ze preekt tenminste niet, dat is al heel
wat. Maar zy is mij te zelfvoldaan en te ge
civiliseerd. Enfin, dat kan zij ook niet hel
pen; de omstandigheden heeft ze tegen.
Naar mijn opinie, zei Lady Garvis. Is
Blanche juist zooals een jonge, getrouwde
vrouw behoort te zyn.
Wees maar zoet, suste Diana. Ik zal
wel bij Blanche gaan logeeren en trachten er
achter te komen hoe men zich behoort te
gedragen om een ladv te worden. Maar als
het middel erger blijkt dan de kwaal, mag je
mg daarvan niet de schuld geven, hoor! en,
meteen op een ander onderwerp oversprin
gend, vervolgde zy: Ik ben juist bezig
met een brief aan dien ellendigen Weston;
ik. zal hem eens goed zeggen hoe de leden
van de jachtclub over zijn hekken denken.
Als ze maar allemaal zooveel fut hadden
om te protesteeren...
Maar, myn lieve Diana, jy bent hiervoor
toch zeker niet de geschikte persoon," zei
Lady Carvis verontwaardigd. Stel je
voor! Een meisje van jouw leeftyd!
En waarom zou een meisje van mijn
leeftyd geen protest kunnen laten hooren?
Die hekken zijn levensgevaarlijk! Jog had
vanmiddag wel dood kunnen vallen! Het is
meer dan schande en het wordt tijd dat er
een eind asn komt! riep Diana heftig uit.
Maar kindlief ken je dier man eigenlijk?
Kénnen niet, antwoordde Diana.
Maar vanmiddag heb ik hem voor het eerst
gezien. Heel lang en donker zoo'n soort
Mephisto. Hy heeft een mager, ingevallen
gezicht en oogen harder dan staal
Ik had liever dat je hem niet schreef,
myn kind! Laat iemand anders dat doen
iemand die invloedrijker is dan jy!
Diana lachte hoonend. Niemand in de
buurt heeft het initiatief tot zooiets, smaal
de ze. En die vent gaat maar voort met
alle doorgangen te ^lokkeeren; overal slaat
hij palen in den grond en paatst hooge hek
ken. Hy heeft er vast n zeker plezier in als
er een zijn nek breekt dat past zoo bij
zijn duivelsche aard. Vandaag of morgen
schiet er iemand "ijn hachje by in mis
schien ben ik iie iemand welEn wat zou je
dén zeggen, moedertje?
Lady Carvis zuchtte swaar. Tk wóu
maar dat je dat heele paardrijden eraan gaf,
zei ze. - Het leidt tot niets dan narigheden.
Het zou me trouwens niets -'erwonderen als
Sir John besloot er heelemaal een eind aan
te maken.
Diana's gezicht vertrok van woede, doch
ze wist zich te beheerschen en glimlaohend
zei ze: Dat zou hij natuurlijk kunnen
doen,'als hjj dat wilde. Maar als dat betee-
5.00 Gramofoonmuziek.
5.10 Uit Berlijn: „Gruss aus der Heimat",
programma voor de Duitsche Weermacht.
6.00 Cyclus „Sport en lichamelijke opvoeding"
6.15 De Speellieden engramofoonmuziek.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek.
7.00 Economische vragen van den dag ANP.
7.15 Gramofoonmuziek (7.307.45 Berichten
.Engelsch).
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 Gramofoonmuziek.
8.30 Berichten (Engelsch).
8.45 Puszta-orkest.
9.10 Declamatie.
9.20 Omroeporkest en solist.
10.00—10.15 Nieuwsberichten ANP en sluiting.
Hilversum n. 301.5 m.
NCRV.
8.00 Schriftlezing en Meditatie.
8.15 Gewijde muziek (gr. pl.).
8.30 Nieuwsberichten ANP.
8.45 Gramofoonmuziek.
10.15 Gewijde muziek (opn.).
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Celesta-ensemble en gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Reportage of muziek?
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 Celesta-ensemble en gramofoonmuziek.
1.45 Gramofoonmuziek.
2.15 Zang met pianobegeleiding en gramo
foonmuziek.
3.00 Hobo, piano en gramofoonmuziek.
3.25 Vrouwcnhalfuurtje.
3.45 Bijbellezing.
4.15 Gramofoonmuziek.
5.00 VPRO: Gesprekken met luisteraars.
5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten.
ANP.
5.30 Berichten.
5.35 Clavecymbelvoordracht.
6.00 NCRV-orkest.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek.
7.007.15 Economische vragen van den dag
ANP en sluiting.
kent, dat hij Kalif zou wegdoen, zou ik direct
van Jog een paard krygen om te berijden.
Vertel hem dat maar.
Lady Carvis stond op. Wanneer de oogen
van haar dochter zoo gevaarlijk flikkerden,
was het altyd maar het beste de discussie te
sluiten.
Enfin, zei ze, ik heb je nu gezegd,
waar het op stond en ik hoop dat je met
mijn wenschen in het vervolg rekening zult
houden Ik kan nu niet langer blyven
slaap wel, lieve kind! Ze gaf haar dochter
een kus, legde de shawl op de rugleuning van
haar stoel en verliet zoo waardig mogelijk
het vertrek, glimlachend nagezien door Diana.
HOOFDSTUK IV.
Een kleine twee kilometer van Carvis Hall
verwijderd lagen de uitgestrekte terreinen,
bekend onder den naam Crackmead Down. Ge
deeltelijk bestond het uit dicht bosch, gedeel
telijk uit naakte, kale heuvels, waar niets
anders dan distels groeiden en waar de bodem
vol konijnenholen zat. Het huis zelf, Crack
mead Grange genaamd, was eens een be
langrijke farm geweest Nu echter zag het
er akeli haast luguber uit: de bijgebouwen
waren in verregaanden staat van verval en
het huis was bijna geheel begroeid met klim
op, hetgeen er een somber aanzier. aan gaf.
Er waren lieden in het naburige stadje Tar-
ford, die beweerden dat het spookte op
Crackmead Grange en misschien was dit wel
een van de redenen waarom het oude, in ver
val geraakte huis zoolang had leeg'gestaan.
De makelaar, met den verkoop belast was
dan ook blij dat er eindelijk een kooper
kwam opdagen, die bovendien tegelijkertijd
een gedeelte van de meubelen en stoffeerin0-
overnam. De som, die voor het uitgestrekte
terrein betaald werd. was wel zeer beschei
den. maar als men dit aanbod niét accep
teerde, was er alle kans dat het lugubere
huis nooit meer bewoond zou worden
Hfl hera vast geen ae,ul< brengen,
voorspelde George Jeffreys, bij zijn vrienden
bekend onder den naam van „Oude Jog"
Maar de menschen, die den nieuwen eiïe-
naar gezien hadden, vonden dat deze buiten
gewoon goed paste- bij Crackmead Granve
Hij was een lange man. met een hard. sti'ig
uiterlijk die niet meer zei dan hoog noodig
was en dan nog op kortafgemeten toon. Zon
der verdere plichtplegingen trok hij in de
door hem gekochte bezitting en al spoedig
was het een ieder duidelijk dat hij in vol?
leven" vriJ en afzondering wenschte te
(Wordt vervolgd).
