Angst voor
NIPPER EN PELLE
"Grieperig
W-AKKOiMS
Het
granaatappelsap
6
bureaucratie
Overheids - organisatie
Duitsch weermachtbericht
Italiaansch wccrtrachtbcricht
Radioprogramma
Als wij rondom ons heen overal de ver-
tyieuwingsgedachten zien baanbreken, past
het een ieder zich te bezinnen, in hoeverre
hijzelf en zijn omgeving daarbij betrokken
is, of dient betrokken te zijn. Wij dienen
hierbij echter onze objectiviteit te bewaren
om te voorkomen, dat wij slechts gaan ver
nieuwen óm te vernieuwen zonder meer,
terwijl wij anderzijds een open oog moeten
hebben voor de noodzakelijke vernieuwin
gen, die wij uit plichtsbesef zooveel moge
lijk moeten helpen bevorderen.
Bezien wij nu de overheids-administratie
in al haar geledingen op deze wijze, dan
rullen wij er ongetwijfeld een uitgebreid
(vernieuwings'object aantreffen. Hier is ver
nieuwing niet alleen nuttig, maar zelfs
noodzakelijk.
Wij betreden hierbij geenszins een onbe
kend terrein, integendeel reeds verschil
lende jaren is er ernstig gepoogd het over-
heids-apparaat te vereenvoudigen, maar
telkens weer stuitte men op een bijna zieke-
lijken angst voor het nieuwe en eigendun
kelijke behoudzucht van het oude.
In dit licht is het begrijpelijk, echter niet
goed te praten, dat een groot aantal jonge
ren onder de ambtenaren vaak pro of con
tra en helaas meestal het laatste de
pieuwe gedachte waren.
Vel?n hebben zichzoo doende geen re
kenschap gegeven van het bestaan en den
omvang van dit probleem en ook de groote
stroom van vakkundige periodieken, die
maandelijks of wekelijks met copy moesten
worden gevuld, zijn vaak zoo onaantrekke
lijk geworden, dat zij veelal ongelezen wer
den ter zijde gelegd met als gevolg, dat de
kennis der administratieve problemen steeds
.vervaagde en men steeds meer zijn toevlucht
ging nemen tot cliché-werk.
Ook de opleiding der toekomstige gemeen
te-ambtenaren, die vrijwel geheel geschiedt
in de vrije avonduren, zoowel van docent
als leerling, heeft niet nagelaten het gebruik
i der cliché's te helpen bevorderen.
Als volontair en een toekomstig ge
meente-ambtenaar is verplicht zulks twee
jaren te zijn alvorens hij tot het vakexamen
wordt toegelaten is zijn functie te defi-
nieeren als onbezoldigd typist en eenmaal
in het bezit van zijn diploma mist hij veel-
al de noodige practische ervaring om op
eigen compas te zeilen, aangenomen, dat
j hem hiertoe de gelegenheid zou worden ge-1
geven.
Nuttelooze arbeid ontneemt den lust tot
werken. Vandaar dat vele lagere ambtena
ren, die evengoed als de andere een deel
van het groote administratieve raderwerk
zijn, door hun gebrek aan interesse een aan
merkelijke vertraging in het geheel teweeg
brengen.
De overheidsadministratie bestaat uit een
zeer groot aantal administratieve instellin
gen. die echter onderling het zoozeer nood-
zakelijke verband missen of, voorzoover zij
door eenig wettelijk voorschrift op elkaar
zijn aangewezen, veelal organisatorisch niet
voldoende op elkaar zijn ingesteld om een
harmonisch geheel te vormen.
Wij beschikken over een zeer omvangrijk
overheidsorkest met ontelbare concertmees
ters en executanten. Alleen de dirigent,
zonder wiens leiding het haast onmogelijk
is, eenig concertstuk met succes t,e vertol
ken, ontbreekt. Eenheid van leiding en
coördinatie op dit gebied is dringend nood
zakelijk.
In groote lijnen bestaat nog steeds de
overheidsorganisatie zooals deze door Thor-
becke in 1848 was ontworpen. Bij den aan-
en uitbouw echter heeft niet steeds het har
monisch geheel voor oogen gestaan. Wij
zien thans vele nadien ontstane instellin
gen volkomen zelfstandig zonder rekening^
te houden met de mogelijke en nuttige coör
dinatie met bestaande en nauw bij hun
werksfeer betrokken administraties ruim-
FEUILLETON
do-oA Etdet ïïl»
16.
U zult er een dokter bij moeten hebben,
Zei htJ. Maar het lijkt me beter dat ik U
eerst naar huis breng.
Ze zat voor zich uit te staren. Een dokter
heb ik heusch niet noodig, antwoordde ze.
Een warm bad zal me wel weer heelemaal op
knappen.
Denkt U? Nu, U weet het waarschijnlijk
zelf het beste. Wat is er van Uw paard ge-
Worden
Dat zal wel naar zijn stal gedraafd zijn,
veronderstelde Diana. Ipn daarna: Het is
heelemaal niet noodig dat U me thuis brengt,
ik kan best loopen.
Praat geen nonsens! was alles, wat
Weston hierop antwoordde,
H\j stond een pooslang op haar neer te zien
en er was iets, wat wist Diana niet, dat haar
zich in zyn nabijheid heel kiein deed gevoelen.
En z\jn buitensporige lengte was daar niet
de oorzaak van. dat wist ze heel zeker.
Ik praat geen nonsens, zei ze stug. Ik
weet best wat ik zeg. Als ik eerst maar even
tijd heb om wat op adem te komen, ben ik
weer heelemaal in orde.
Zo, denkt U? vroeg hjj weer. En na een
oogenblik, plotseling: Waarom bent U dan
eigenlijk hier gekomen, als het niet was om
hulp te vragen?
Diana bleef in het vuur staren. Ze durfde
niet opzien; ze voelde zich in het nauw ge
dreven.
Ik kwam hier niet om hulp te vragen,
ïei ze eindelijk botweg.
Waarvoor dan? vroeg Weston.
Ze aarzelde ze voelde hoe haar moed haar
ging begeven, maar ze wist zich tot antwoor
den te dwingen.
Ik kwam hier natuurlijk om... wel, om te
doen wat ik gedaan heb.
Oh! was alles, wat Weston hierop zei.
15. Nipper en Pelle doen
waardevolle ontdekkingen.
1. „Kijk eens, Pelle, het gat
in de muur greint precies
aan een gat in de oude eik!
2. „Dat moeten we eens nader
onderzoeken, dat is zeker
een nooduitgang!"
3. Van buiten is nleta verdachts
te zien.
4. „Heb je ooit zo iets gezien,
hier is binnen in de boom
een ladder."
16. Op het spoor.
1. In de holle boom leidt de
ladder verder naar beneden
door een gat in de grond.
2. „Dat ljjken wel mollen, ze
hebben me daar een tunnel door
de aarde gegraven; die komt
zeker bij de rivier uit.
3. „Hier, Pelle, daar is de hoed
van Krullekop, die inbrekers
hebben hem dus hierlangs
weggebracht".
schoots de gelegenheid bieden voor het ont
staan en bevorderen van een chaos op ad
ministratief gebied. Ook vele oude instellin
gen hebben zich echter zelfstandig weten te
maken en dragen er zoo niet toe bij het ad
ministratief terrein overzichtelijk te doen
zijn.
Wat de toekomst nog voor maatregelen
van overheidswege zal brengen is niet be
kend. Hoevele en welke deze zullen zijn
komt er ook niet op aan, mits zij slechts
worden uitgevoerd in organisch verband en
niet zooals veelal voorheen door honderd en
een verschillende instanties op honderd en
een verschillende manieren, die dikwijls nog
zeer uiteen loopen.
Spreekt het niet voor zichzelf, dat in on
ze taal de woorden „bureaucratie" en „amb
tenarij" burgerrecht hebben verkregen?
Hebben wij ons ooit rekenschap gegeven
van de diepere oorzaken van den geweldi
gen achterstand der overheidsorganisatie bij
het normale bedrijfsleven en bankwezen?
Heeft niet het „zooveel hoofden zooveel
zinnen" in hooge mate zijn stempel gedrukt
op de overheidsorganisatie?
Beschouwde de overheid zich niet te veel
als monopoliehoudster en dus zonder eeni-
ge concurrentie?
Geenszins is het dan ook te verwonderen
dat De Nederlandsche Unie, die streeft
naar een nieuwe Nederlandsche saamhoorig-
heid, gezamenlijk opgebouwd door stoeren
arbeid en op Nederlandsche wijze, onder
het nieuwe ook verstaat een opheffing van
de ambtenarij .en de bureaucratie.
Thans echter is het- niet de tijd een alge-
heele reorganisatie op dit gebied te beplei
ten, gezien de vele staatkundige problemen,
die hierrqede nauw verbonden zijn. Aan hen
op wie de taak rust, straks in de vernieuw
de overheids-organisatie leiding te geven,
past het echter, zich bewust te voelen van
de groote verantwoordelijkheid, die zij in
deze hebben te dragen voor vaderland en
volk.
Hiermede is echter niet gezpgij dat ook nu
geen land meer braak ligt voor deze verbe
tering. Laat ook thans hierin iedereen van
hoog tot laag zich zijn plaats waardig too-
nen.
Hangerig,koorts?NU oppassen!
Neem dadelij k een" AKKERTJE"
en vanavond nog een. Onder
de wol. Morgen géén Griep 1
BRITSCHE BOMMEN OP ONS LAND.
Officieel wordt medegedeeld, dat in den
nacht van Donderdag op Vrijdag slechts één
Engelsch vliegtuig boven ons land heeft ge
vlogen. Vier brisantbommen, welke werden
afgeworpen, kwamen in het open veld te
recht zonder schade aan te richten.
LAWINE.
In de nabijheid van Albertville in de
Fransche Alpen is een 30 M. lange brug door
een reusachtige sneeuwlavvine volkomen
vernield. Tusschen Ugine en Flumet is even
eens een groote grondlawine van 800 kub.
meter neergekomen, waardoor een belang
rijke verkeersweg over verscheidene hon
derden meters volkomen werd bedolven.
MICHAEL DANKT ANTONESCU.
Koning Michael heeft den leider van den
staat, minister-president generaal Antones-
'cu, een telegram gezonden van den volgen
den inhoud: „Gij hebt u verdienstelijk ge
maakt jegens het vaderland door het orde
en rust te hergeven. Bij de vorming der
nieuwe regeering geef ik uitdrukking aan
mijn volledige bewondering en mijn ver
trouwen. Leve Roemenië!"
STRATEGISCHE DOELEN ROND LONDEN
BESTOOKT.
Aanval op Duitsch kustgebied.
Het opperbevel der weermacht doelt me1
de:
Bij gewapende verkenning boven de Brit-
sche eilanden heeft de luchtmacht industri
eele bedrijven aan de Oostkust van Midden-
Engeland alsmede in hot Zuid-Oosten van
Engeland aangevallen.
Verdragend geschut van het leger be
schoot militaire doelen in Z. O. Engeland.
Sterke formaties gevechtsvliegtuigen heb
ben in den nacht van 29 op 30 Januari stra
.tegische doelen rond Londen met brisant-
en brandbommen bestookt.
De vijand wierp in donzelftfen nacht in
het N. W. Duitsche kustgebied op twee
plaatsen bommen, die uitsluitend woonwij
ken, waaronder een arbeidskamp, troffen.
Verscheidene burgers werden gedood of
gewond. De aangerichte materieele schade
is onholangrijk. Het in het wcermachtsbc-
richt van gisteren als vermist opgegeven
Duitsche gevechtsvliegtuig is intusschen te
ruggekeerd.
SLECHT WEER AAN HET GR1EKSCHE
FRONT.
Aanval der Australiërs afgesla
gen.
Het 237ste communiqué" van het Italiaan-
sche hoofdkwartier luidt:
Aan het Grieksche front werden de krijgs
verrichtingen door slecht weer belemmerd
Bij een levendige bedrijvigheid van pa
trouilles hebben wij gevangenen gemaakt
en wapens veroverd.
In Cyrenaica levendige bedrijvigheid van
artillerie, patrouilles en snelle afdeeling<en
die door onze luchtmacht actief gesteund
werden.-
In Oost Afrika zijn aan het noordelijke
front Australische afdeellnge» afgeslagen.
Een plaats, die zij bereikt hadden', werd
opnieuw bezet. Gevangenen en wapens vie
len ons in handen. In drie verschillende
sectoren aan het zuidelijke front hebben wij
vijandelijke colonnes aangevallen en op de
vlucht gedreven. Onze lucht formaties heb
ben vijandelijke gemoloriseerde strijdmidde
len, troepen en stellingen energiek gebom
bardeerd.
De Britsche luchtmacht heeft eenige on
zer luchtbases aangevallen en lichte schade
toegebracht. Een vijandelijk jachtvliegtuig
is neergeschoten.
ZATERDAG 1 FEBRUARI 1941.
Hilversum I. 415 m.'
Nederlandsch Programma K.R.O.
8.00 Wij beginnen den dag.
8.30 Nieuwsberichten A.N.P.
8.45 Gramofoonmuziek.
9.30 Nederlandsch koorconcert (opn.).
10.Oj) Gramofoonmuziek.
10.3C Nederlandsen Kamerorkest (opn.).
11.30 Godsdienstig halfuurtje.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.15 Rococo-octet (opn.).
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP:
1.00 Gramofoonmuziek.
1.15 Musiquette (opn.).
1.45 Zang met begeleiding door het Rotter-
damsch Philharir.oniscb orkest 'opn.).
Htj bukte zich en gooide een versch hout
blok op het vuur.
Zenuwachtig keek ze naar hem, niet weten
de wat van hem te denken. Na enkele oogen-
blikken sprak ze opnieuw en haar stem beefde
lichtelijk. Vergeefsch trachtte ze er een uit-
dagenden klank aan te geven.
U had het vandaag over bewijsmateriaal
morgen kunt u nog meer vinden. Ik heb Uw
ijzerdraad doorgeknipt én de schaar heb ik
achtergelaten, evenals mijn zadeltasch. Als ik
niet r'oor dien schop-van mijn paard in die
ellendige greppel van U terecht was gekomen
zou ik het daarbij wel gelaten hebben. Maar
nu... ze begon te hakkelen nu heb ik
met mijn zweep Uw ruit kapot gemaakt, om
dat omdat ik vond dat U dat verdiende
en omdat ik U zoo haatte!
En toen, geheel onverwacht, liet haar zelf-
beheersching haar in den steek en ze barstte
los in een tranenvloed, die haarzelf verbaasde.
Ze sloeg haar handen voor uaar gezicht en
snikte het uit. En het was niet alleen om de
pijn en om de emoties van dien dag, dat ze
zoo huilde, ook en meer nog om het leed, dat
haar, nu ruim twee weken geleden, was aan
gedaan maar dat wist ze zelf niet.
Langzamerhand bedaarde het heftige snik
ken. Ze schokte nog wat na, bleef daarna een
pooslang heel stil zitten. En toen voelde ze
iets zachts en warms tegen haar benen en, door
haar tranen heen kijkende, zag ze twee oogen
ln een grooten, gerimpelden kop, die haar
droefgeestig aanstaarden. Het was -Bruno,
de buldog, waarmee ze al eens eerder kennis
had gemaakt en die nu probeerde haar te
troosten. Hij legde gen"poot op haar knie en
bleef haar vragend aankijken, alsof hij de
oorzaak van haar verdriet wilde weten.
Impulsief legde ze een bevende hand op den
kop van het dier»
Het nestelde zich nog wat dichter tegen
haar aan en bleef haar maar aanstaren met
een blik vol deelneming, die tegelijkertijd iets
vaderlijks had. Onwillekeurig moest Diana
lachen.
Wat een zottin ben ik, vind je ook niet,
ouden jongen?
Als antwoord legde Bruno zijn kop op haar
schoot en zacht aaide ze zijn vel. Ze keek om
zich heen en zag dat ze met der, hond alleen
Ln de kamer was. Met echt vrouwelijke nieuws
gierigheid nam ze haar omgeving in zich op.
Echt een kamer van een man, vond ze, heele
maal niet gezellig. En zoo somber, en romme
lig! In een hoek lag een sportblad, ^Jat daar
neergevallen was toen Weston het kleed van
het tafeltje had getrokken.
Gelukkig was de pijn heel wat minder
dat kleed onder haar arm gaf haar heerlijk
steun. Ze was beschaamd over haar zwakheid
Wat zou hij haar nu verachten! En ze had
juist gewild dat hij haar zou haten!
Laar hoorde ze buiten op het "grind een auto
aankomen en even later ging de deur open en
trad Weston binnen. Hij keek alsof er niets
was voorgevallen.
Ik heb de auto vast oorgereden, zei hij.
Maar er is heelemaal geen haast. Hier,
drink eerst nog eens wat.
Hij hield haar het glas voor, maar Diana
schudde afwerend haar hoofd.
Nee, dank U, zei ze, ik wil niets meer
drinken. En wat die auto betrof, die kunt U
heusch wel weer in de garage zetten, want
ik kan werkelijk best naar huis loopen.
Hij gaf hierop geen antwoord en daaruit be
greep ze dat hij haar tegenwerpingen wenschte
te negeeren. Langzaam kwam ze overeind.
Hij bood niet aan haar te helpen en daar stond
ze nu, niet al te vast op haar beenen en met
gescheurde en bemodderde kleeren»
Ik zie er niet al te fraai uit! zei ze met
iets van de oude spot in den toon van haar
stem. Hier, neemt U dit.maar terug!
Ze reikte hem het tafelkleeover, maar in-
plaats van het weer te leggen waar het hoorde
hailde hij een flink touw uit zijn zak en bond
het zonder verdere plichtplegingen onder haar
arm vast.
Zoo, laat da' daar maar zitten, zei hij.
U zult dan het schokken van de auto min
der voelen.
Ze maakte geen tegenwerpingen, beseffende
det het toch nutteloos zou zijn en na enkele
oogenblikken zei ze hakkelend: Dank voor
alles. Dat raam zal ik U terugbetalen.
Daarmee lipnt u wachten totdat ik U de
rekening zend, zei hij ironisch.
Ze kleurde en beet op haar lip. Hij maakte
dat ze zich belachelijk voelde en nietig. Kom
laten we maar gaan, was alles wat ze zei.
Hij hield de deur voor haar open en Bruno
sprong opgewonden het eerst naar buiten.
Maar hij werd door zijn baas teruggeroepen en
naar zijn plaats gestuurd.
Diana trachtte rechtop te loopen, maar ze
voelde zich nog vreemd duize'lig en erg on
vast. Tot haar misnoegen legde h\j zijn arm
om haar heen en steunde haar zoo.
Ik ben heusch weer heelemaal in orde, zei
ze afwerend.
Hierop kreeg ze geen antwoord en Weston
leidde haar kalm naar buiten en hielp haar
voorzichtig njet instappen. Hij stopte een reis
deken in haar rug en 3tapte daarna zelf in.
Langzaam reden ze de donkere laan af, véél
tv langzaam naai Diana's 3jin. Ze had hem
we! willen vragen wat snc'ler te rijden, ,maar
ze zag er van a: wetende dat hij een man
was, die handelde naar eigen goeddunken,
zonder zich daarbij aan den wensch of de opinie
van anderen te storen. Het zwijgen lag zwaar
2.00 Voor jong Nederland.
3.00 Onze Zaterdagmiddag.
5.15 Nieuws-, economisch- en beursberichten
ANP.
5.30 Reportage.
6.00 Gramofoonmuziek.
6.15 „Wat in Nederland verscheen", causerie.
6.30 Overpeinzing mét muzikale omlijsting.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek.
7.00 Vragen van den dag ANP.
7.15 Gramofoonmuziek (7.307.45 Berich' m
Engelsch)
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 „De Nederlandsche ambachtskunst",
vraaggesprek.
8.30 Berichten (Engelsch).
8.45 KRO-Symphonie-orkest, KRO-koor en
solist.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.40 Wij sluiten den dag.
9.45 Engelsche belichten ANP.
10.00 Nieuwsberichten ANP en sluiting.
Hilversum H. 801.5 m.
VARA.
8.00 Gramofoonmuziek (Om 8.30 Nieuws
berichten ANP).
10.00 VPRO: Morgenwijding.
10.20 Voor de kinderen.
12.00 Berichten.
12.15 Esmaralda en soliste 12.30 VARA-
Almanak).
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP
1.00 Sylvia-Amusementsorkest en solist.
1.45 „Een en ander over ratten en ratten
bestrijding", lezing.
2.00 Gramofoonmuziek.
3.00 Tuinbouwhalfuurtje.
3.30 Luisterparade.
4.20 /Residentieorkest.
5.00 VPRO: „De Bijbel als boek", lezing.
5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten
ANP.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00 „Van Staat en Maatschappij", lezing.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.42 VARA-Almanak.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek,
7.007.15 Groningsch praatje ANP en
sluiting.
tusschen hen. Hij zat achter het stuur, ontoe
schietelijk, z\jn aandacht, naai het scheen, ge
heel op den weg geconcentreerd. Ze had er
geen idee van wat er in zijn hersens omging.
Toen ze door .de bekleen waren, vermeerderde
hij, tot Diana's groote opluchting, zijn vaart.
De hoofdstraat van Tarford was op dit uur
van den dag practisch verlaten. Toen ze het
postkantooi passeerden, sprak Weston plotse
ling, zoodat Diana er van schrok.
„Uw hond is hoop ik weer heelemaal in
orde?"
„Oh ja, hem mankeert niets meer," ant
woordde ze verbaasd.
Hierna zweeg h», weer en bleef dit doen tot
voor Ca.*vis Hall.
Nog vóór haar metgezel was uitgestapt,
wilde ze het portier openen, maai hij hield
haar tegen. „Laat mij dat doen!" zei hij au
toritair. „Nu ik toch eenmaal hier ben, kan
ik U net zoo goed helpen. U krijgt anders
erger pijn".
„Wat een nonsens!" protesteerde ze. „Ik
ben alweer heelemaal opgeknapt en over een
paar uur ga ik naar het bal van de Jacht
club".
Ze wist dat Jit bravour was en dat hij dat
begrepen had, bleek uit zijn antwoord.
„Ik wensch U veel plezier," zei hij lakoniek.
„Maar in ieder geval zal ik U nu tocl^ helpen."
Hij opende het portier voor haar en onder*
steunde haar het opgaan van de stoep
treden. Ze.verzette zich maar niet langer', hij
was haar toch de baas, lat had ze nu wei be
grepen. En eigenlijk was ze heel blij met zijn
hulp, zonder welke ze onmogelijk de ouder-
wetsch-hooge stoep cp had kunn-n komen.
Toen ze voor de deur stonden, zei ze: „Bel
niet! Die deur is overdag altijd open. Ik denk
dat U wel niet oinnen zul* willen komen en'
met mijn stiefvader kennis maken..."
„Nee, dank U," rei hij.
Diana dacht dat hij nu v el gaan zou, maar
hi bleef nog staan en ze wachtte wat hij nog
te zeggen zou hebben. Hier. op eigen terrein,
voelde 'e zich beter tegen hem opgewassen.
Na enkele ogenblikken zei hij: „Ik wil U
toch nog wel eens ontmoeten. Als psycholo
gische studie bent U beslitt de moeite waard.
Zoodra U weer heelemaal in orde bent, komt
U dus nog maar eens wat ruiten ingooien."
„Ik heb aangeboden dat ra\m te"betalen!"
antwoordde ze verontwaardigd.
(Wordt vervolgd.)
