NIPPER EN PELLE
Het
granaatappelsap
persoonskaart
Radioprogramma
Geheimen van de
VELERLEI WAARBORGEN TEGEN
VERVALSCHING.
Foto, vingerafdruk en linker
oor.
(Van onzen Haaqschen correspondent).
Dit wordt een verhaaltje van zes mil-
lioen linkerooren en vuile wijsvingers!
Wij hebben dezer dagen reeds een en
ander verteld over nut en belangrijkheid,
om niet te zeggen onfeilbaarheid, van vin
gerafdrukken iu verband met de invoering
van de Persoonskaart met ingang van 1
Maart a.s. Met die kaart blijkt men uiter
mate omzichtig te zijn en allerlei te heb
ben bedacht om namaak en vervalsching
naar menschenvermogen onmogelijk te
maken. De Persoonskaart bestaat eigenlijk
uit een soort boekje van zes bladzijden. Het
papier is niet wit en niet van een andere
bepaalde, duidelijke kleur, maar zoowat
flets grocn-grijs. Dit onbestemde kleurtje
schijnt moeilijk na te maken te zijn. Na
tuurlijk zit er verder een watermerk in,
zooals in de bankbiljetten, op ieder der
drie dichtvouwbare blaadjes ziet men, als
zg. schaduvvmerk, den Nederlandschen
Leeuw.
Het geheele papier, dat natuurlijk niet
geschikt is om op tg radeeren, is voorts
bedekt met een „onderdrukt" bestaande uit
„Bevolkingsregister van Nederland", in
kleine ruitjes gedrukt. Deze drukinkt heeft
bovendien nog de bijzondere eigenschap
van terstond chemisch te reageeren zoodra
men wil probeeren het geschrevene, ge
drukte of er opgeplakte te veranderen. liet
zelfdb geldt voor de eigenlijke tekst van
de kaart. Zelfs de lijm waarmede de foto
wordt opgeplakt heeft dergelijke geheim
zinnige eigenschappen; Hetzelfde geldt voor
het zegel van betaling en voor de inkt van
dit zegel. Om het dan heclemaal moeilijk
en eventueele amateurs-knoeiers tureiuursch
te maken, zijn de inkten op voor- en ach
terzijde van de kaart weer afwijkend in
hun reacties.
Een bijzondere controle wordt nog uit
geoefend met behulp van de foto's en vin
gerafdrukken. Waar de foto wordt opge
plakt is nl. een luikje uit de kaart ge
spaard en nu komt een van de beide vin
gerafdrukken juist op de blanco achter
zijde van de foto, vlak naast de andere af
druk. Verwisseling van foto's is hiermede
bij voorbaat onmogelijk geworden, omdat
vingerafdrukken niet te veranderen en bij
te werken zijn. Zonder beschadiging is de
foto trouwens reeds daérom niet te verwij
deren. omdat het betaalzegel met een
doorschijnend middengedeelte juist over
de fotoachterzijde met vingerafdruk wordt
geplakt.
Na vorenstaande is het ook wel duide
lijk, veronderstellen wij, waarom aan de
pasfoto's zulke precieze eisclicn van maat
en „schoone" achterzijde worden gesteld.
Men ga dus tijdig naar den fotograaf voor
drie modelfoto's één voor het mislukken
van don vingerafdruk van bij 4y2
cm, met blanco achterzijde. En denk voor
al aan het linkeroor!
Van het oor gesproken: Zij die bij een
gewestelijke dracht nog een kap, oorijzer
of muts plegen te dragen, zullen die voor
deze gelegenheid bij den fotograaf toch
moeten afzetten! Want zonder dat linker
oor kan de Persoonskaart het niet stellen.
Alleen bestaat nog de mogelijkheid, dat
voor religieuze zusters een uitzondering zal
worden gemaakt, waartoe voor iedere Orde
de Rijksinspectie der Bevolkingsregisters
desgevraagd een principieele beslissing zal
geven.
Maar ovci'igens zullen om en bij zes mil-
lioen ooren aan de openbaarheid moeten
worden prijsgegeven.
Het eenige wat men thans reeds kan
gaan doen. is zich model laten fotografee-
FEUILLETON
do&i ethet rri. <ÜM
19.
HOOFDSTUK XVIII.
Diana ging niet vóór den middag naar
Crackmead Gran.e en ze zou misschien ook
dar nog niet gegaan zijn, als ze niet, toen
ze 's middags op haar kamer kwam. het
pluchen tafelkleed had zien hangen. Ze schrok
ervan ze had er heelenaal niet meer aan
gedacht, noch aan alles, wat er verband mee
hield.
Ze had den heelen tijd moeten denken aan
den brief, dien ze dien morgen had ontvangen
en aan de ontstellende zekerheid, die zoo kort
daarop was gevolgd. Ze had het zich wel een
dozijn keeren verwaten, dat ze niet op het
postmerk op de enveloppe had gelet. Maar och,
wat deed het er eigenlijk toe en wat was die
brief in vergelijking met de moeilijkheden,
waartegenover ze nu geplaatst zou worden.
En per saldo had .e diep in zich altijd wel ge
weten dat ze den man nog eens zou ontmoeten,
ook al had ze ziciizelf verteld dat dit nooit
meer zou gebeuren. En of dit nu wat vroeger
of later plaats zou hebben, was van weinig
belang. Veel gewichtiger was het hoe ze hem
zou ontmoeten en op welke manier ze hem
het beste aan "ijn verstand zo. kunnen bren
gen dat hij geheel uit haar leven moest ver
dwijnen. Maar tot nu toe was het haar nog
niet gelukt rustig over dit probleem na te
denken; het weten alleen al dat ze hem, moge-
lijf al binnenkort, weer sou zien, maakte haar
totaal van streek Ze voelde zich niet opge
wassen tegen al de moei dikheden, die haar
van alle kanten bedreigden. Een gevoel van
moedeloosheid bekroop haar. Oh, ze zou wel
willen vluchten! Maar waarheen? En ze wist
trouwens heel goer' dat x daarmee haar nood
lot niet ontloopen kon.
Toen ze dan dien middag, diep ellendig en
met een gevoel var verslagenheid, haar kamer
binnenkwam, viel haar blik op hét bewuste
tafelkleed en tegelijk daarmee kwam de her-
21.
Krullekop vertelt.
1. „Wel, toen Nipper, mijn
beste vriend, mij zo netjes
ln de toren in de steek liet
en de ladder mee naar huis
nam..."
2. begon ik in angst de
klokken te luiden om
hulp..."
3. maar twee verdacht
uitziende mannen verhinder
den mij dat al heel gauw."
22.
Krullekop vertelt verder.
1. „Ze bonden mij, waarop ik
niets meer kon uitrichten
en daarna sleepten ze mij
door een donkere tunnel
naar de rivier!"
2. „Hier bonden ze mij in een
boot vast, namen liefdevol
afscheid van mij en lieten
mij gaan, waarheen mijn
boot'me zou brengen.
3. „Gelukkig kwam ik de boot
van Sam tegen en daar ik
met mijn hakken tegen de
achtersteven trapte, gelukte
het mij, hem op mijn aan
wezigheid attent te ma
ken!."
ren. Verder dient men af te wachten tot
men een oproep ontvangt op vertoon waar
van met inlevering van twee foto's
men dan de Persoonskaart, met alle hier
boven geschetste waarborgen omgeven ont
vangt. Er is uitgerekend, dat voor het ge
heele land de termijn 1 Maart1 October
hiervoor wel noodig zal zijn.
Voor het maken van een goeden vinger
afdruk is een schoone rechter wijsvinger
noodig. In dit verband wordt om zoo
noodig te kunnen poetsen vier liter
benzine per 1000 inwoners beschikbaar ge
steld, of te wel in totaal met het oog op de
uitreiking van de Persoonskaarten al
thans volgens Bartjes, dit is géén officieel
cijfer 24000 liter!
Voor geëvacueerden.
Tenslotte nog een wenk voor ge-
evacueerden. Om het verplichte
Persoonsbewijs in ontvangst te
kunnen nemen, moet men op grond
van de inschrijving in het Bevol
kingsregister een oproep hebben
ontvangen. De Persoonskaart lcan
uitsluitend worden uitgereikt in de
gemeente waar men is ingeschre
ven, dus niet in de tijdelijke ver
blijfplaats! Zij dtie niet meer. al
thans voorloopig niet, in de offi-
cieele woonplaats vertoeven, zullen
dus verstandig doen, zich zoo spoe
dig mogelijk te laten overschrijven
naar de tegenwoordige werkelijke
verblijfplaats.
In twijfelgevallen zal ongetwijfeld de ge
meente-secretarie advies kunnen geven.
ARBEIDSNIEUWS
VERHOOGING STEUNNORMEN EN BA-
SISUURLOONEN GEVRAAGD.
In aansluiting aan vroegere verzoeken
heeft het bestuur van het Christelijk Natio
naal Vakverbond opnieuw aangedrongen bij
het Departement van Sociale Zaken, op ver
hooging van steunnormen en van de ba.'>is-
uurloonen van de werkverschaffingsarbci-
ders en zulks, wijl de toestand in de trc-
zinnen van de steuntrekkers en van de ar
beiders, die in de werkverschaffing wer
ken, tezamen ongeveer 100.000 personen,
met den dag zorgelijker wordt.
ELASTIEKE ZELFB1NDERS OP RIJWIE
LEN EN ONGEVALSVERZEKERING
De Centrale Raad van Beroep te Utrecht
heeft uitspraak gedaan in een zaak van
een arbeider, die den ring van den elastie
ken snelbinder tegen een zijner oogen gekre
gen had, toen hij, alvorens per rijwiel van
zijn werk naar huis te vertrekken, een
broodtrommeltje op zijn bagagedrager wilde
bevestigen. De Rijksverzekeringsbank wei
gerde ongevalsuitkeering. Deze beslissing
werd, nadat deze eerst door den Raad van
Beroep was vernietigd, door den Centralcn
Raad bevestigd. Laaistgenoem college nam
deze beslissing o.m. op gmnd van de vol
gende overweging: „dat ten deze immers
van beslissende betcekenis is geweest, dat
de betrokken arbeider bij het voorbereiden
van zijn gang naar huis een trommeltje,
waarin brood voor particulier gebruik ge
borgen was geweest, op den bagagedrager
van zijn rijwiel wilde bevestigen met behulp
van een hem toebehoorenden snelbinder,
weshalve het hieraan verbonden risico (het
welk, blijkens vele door snelbinders teweeg
gebrachte ongevallen van denzelfden aard
als het onderhavige, geenszins gering is)
voor zijn eigen rekening dient te blijven."
Het platteland geen
extra brandstof
Probleem der brandsloffenvoor-
ziening besproken.
Verschillende organisaties, om. de land
bouworganisaties, de landarbeidersbonden
en het Centraal Secretariaat voor land- en
tuinbouw, hebben in de laatste weken po
gingen in het werk gesteld om te komen tot
een betere brandstoffenvoorziening van 't
platteland, ook in verband met het feit, dat
de meeste plattelandsbewoners voor kook-
doeleinden niet beschikken over gas en pe
troleum Besprekingen over den toestand heb
ben ook plaatgevonden met den directeur
van het Centraal Distributiekantoor. Of
schoon laatstgenoemde al zijn medewer
king toezegde, is toch wel komen vast te
staan, dat ten behoeve van het platteland
geen extra toewijzing voor brandstof kan
plaatsvinden. De bestaande moeilijkheden
zijn algemeen en dragen geen plaatselijk
karakter, tewijl de huidige brandstoffenpo-
sitie van dien aard is, dat het onmogelijk
is extra hoeveelheden vrij te maken.
ARBITRAGECOMMISSIES TER BESLECH
TING ARBEIDSGESCHILLEN LAND
EN TUINBOUWBEDRIJF.
Het Centraal Secretariaat voor land- en
tuinbouw, waarin vertegenwoordigd zijn
het Koninklijk Ned. Landbouw-Comiié, de
ICath. Nederl. Boeren- en Tuindcrsbond, de
Chr. Boeren- en Tuindersbond, de Algemee-
ne Ned. Zuivelbond, alsmede de moderne,
chr. en katholieke landarbeidersbonden, heb
ben onder den naam van arbitrage-regeling
1910 arbitragecommissies ingesteld, welke
op gemeenschappelijk verzoek van werkge
vers en arbeidersorganisaties in het land
bouw-, tuinbouw-, zuivel- en sierteeltbedrijf
uitspraak zullen kunnen doen inzake de aan
haar voorgelegde arbeidsgeschillen.
WOENSDAG 5 FEBRUARI 1941.
Hilversum I. 415 m.
Nederlandsch Programma. NCRV.
8.00 Schriftlezing en meditatie.
8.14 Gewijde muziek (gr.pl.).
8-*50 Nieuwsberichten ANP.
8.45 Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Celesta-ensemble en gramofoonmuziek.
12.15 Reportage of muziek.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 Celesta-ensemble en gramofoonmuziek.
1.45 Fluit, piano en gramofoonmuziek.
2.20 Gramofoonmuziek.
3.00 Christ. lectuur.
3.30 Nederlandsch Pianokwintet.
4.00 Voor de jeugd.
4.30 Nederlandsch Pianokwintet.
5.00 Gramofoonmuziek.
5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten
ANP.
5.30 Onderwijsfonds voor de Scheepvaart:
Technische causerie.
innering aan dien vorigen dag. Wa- het pas
gisteren, dat Wes*on haar met z4jn auto thuis
had gebracht was het pas gisteren dat ze
zich zoo dwaas had aangesteld? Was er een
tyo geweest dat nietigheden, als die hekken
kwestie, haar in een dergelijke staat van op
gewondenheid konden brengen? Vandaag leek
zooiets haar ondenkbaar. En haar gevoel van
vijandschap ten opzichte van Edmund Weston
- - wat was daar nu nog van over Dat alles
lag achter haar -• het ehoorde tot een ver
leden, dat haar nu *-oescheen den gelukkigsten
t(jd van haar levi-r te zijn geweest.
Toch bleef het 'eit dat ze hem een excuus
verschuldigd was en dan was er ook nog
het tafelkleed, dat hem toebehoorde. Ze zou
het nu meteen teri gbrengen en dan die episo
de voorgoed af 31 uiten.
Zoo ging ze dus op weg De lucht was be
wolkt nu en dan scheen de zon e,ren. De
aarde was nog ./eek na de hevige regens van
den vorigen dag, maar er was iets prikkelends
in de lucht, iets dat aan vorst deed denken.
Het zou prettig zijn als het ging vriezen na
al die sombere dagen, dacht Diana en meteen
daarop verbaasde ze er zich over dat zooiets
haar nog kon schelen.
Ze nam den kortsten weg naar Crackmead
Grange door een pad te olgen, dat dwars
door de weilanden liep. Alles was doodstil om
haar heen en Diana voelde in haar ellende die
Stilte als een druk, die haai, heel eenzaam
maakte.
Het was een heel eind naar Crackmead,
maar eindelijk kwam ze toch aan de bosschen,
die tot de terreinen van Weston behoorden.
Ze was doodmoe en haar schouder begon ook
meer pijn te doen. Moeizaam sleepte ze zich
voort over het dikke bladerentapijt, dat hier
de paden bedekte, totdat ze aan een omgeval
len boomstam kwam. Ze kon de verleiding
onmogelijk weerstaan en met een zucht zette
ze er zich op neer.
Een heelen tijd bleef ze zitten; geen enkel
geluid vernam ze in het bosch en de doodsche
stilte deed haar huiveren.
Plotseling, vlak bij haar, klonk het geluid
van een schot en met een kreet sprong Diana
overeind en keek verschrikt om zich heen. En
daar. aan het einae van het pad, stond Ed
mund Weston met zijn geweer in de hand. Hij
had haai ook gezien en met langzame, zware
passen kwam hg op haar toeloopen.
Toen hij haar op enkele meters genaderd
was, nam hg vormelijk zijn hoed af en ze knik
te hem kort toe.
Wat komt U hier doen' vroeg hij op
tamelijk ruwe toon. U had in Uw bed be-
hooren te liggen. En toen, het tafelkleed in
het oog krijgend: U bent toch niet heele-
maal hier naar toe komen loopen om dat ding
terug te brengen?
Feitelijk wel, zei Diana. Maar, aan
gezien U nu toch hier bent, wilt U het mis
schien wel verder meenemen.
Hij nam het tafelkleed van haar aan en
gooide het over zijn schouder en toen bleven
ze een pooslang tegenover elkaar staan, zon
der iets te zeggen.
Totdat Diana dat zwijgen te zwaar werd
en vroeg: Hebt U veel geschoten?
Niet veel, antwoordde hij, haar onderwijl
scherp opnemend. Alleen maar een duif. Ik
heb U toch, hoop ik, niet aan het schrikken
gemaakt
Oh. heelemaal niet, zei Diana, die zooiets
voor geen geld zou willen toegeven.
Maar aan een ondeugende flikkering in zijn
oogen zag ze dat ze hem niet voor den gek
kon houden. Hij had zeker gézien hoe ze daar
net opgesprongen was. Hij zei er echter niets
van, doch inplaats daarvan vroeg hij, nog
steeds met dienzelfden onderzoekenden blik:
Wat scheelt er aan? Is die schouder nog
steeds zoo pijnlijk?
Nee, dat gaat alweer veel beter, dank
U, antwoordde ze. En toen, al haar moed bi - i
eenrapend: Ik zou U graag even willen
spreken, ik...
Goed, viel hij haar in de rede. Kon
dan maar mee naar huis.
Hoorde ze goed? Was er iets als vriende- I
lijkheid in de toon, waarop hij dit zei?
Ze aarzelde even, maar toen antwoordde ze:
Nee, dank U, ik ga liever niet verder. Ik
wilde U alleen nog bedanken voor alles, wat
U gisteren voor me hebt gedaan en...
Wat een nonsens! viel hij haar heftig in
de rede.
Maar, alsof hij niets gezegd had, vervolgde
ze, en het klonk als van een kind dat een les
opzegt: en ik bied U mijn verontschuldi
gingen aan voor de manier, waarop ik me heb
misdragen.
Goeie hemel! riep hij uit. Wat hebt U
zich nu in Uw hoofd gehaald!
Maakt U nooit excuses als U weet dat
U fout bent geweest? vroeg ze op een toon
van verdediging.
Hangt er van af, antwoordde hg. In
Uw plaats zou ik het zeker niet doen.
En waarom niet?
Omdat, wat U gedaan hebt, juist heel
goed is geweest voor Uzelf, voor mg, vooi
iedereen, die er belang bij heeft. En omdat ik
dat heb ingezien, heb ik er naar gehandeld.
Zyn toon klonk ironisch en een beetje bitter.
Diana staarde hem verbaasd aan. Maai
ik begrijp U niet, zei ze.
Hij maakte een berustend gebaar. Het
komt hierop neer dat U hebt gewonnen dal
is alles, zei hij grimmig. U hebt Uw zin
gekregen; dat beroerde prikkeldraad heb :k
weg laten halen en de greppels dichtgegooid.
Goeie genade! riep Diana uit. Hoe bent
U daartoe gekomen?
Door U, vertelde hg haar op norschen
toon.
Door mij Ze voelde zich plotseling *,eel
hulpeloos niet in het minst trotsch op haar
winning. Nooit had ik gedacht dat U
?ts zou doen, mompelde ze.
was het toch die me dat heeft verzocht,
niet? Tenminste, als ik het goed heb
•=-<» *wen, was dat de bedoeling van Uw brief.
Oh, mijn brief! zei Diana. Die was ik
VeT«¥iaal vergeten. Het lijkt me eeuwen ge
leden sinds ik dien schreef.
6.00 Berichten.
6.05 Revida-sextet.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek.
7.00 Economische vragen van den dag ANP.
7.15 Gramofoonmuziek.
7.30 Berichten (Engelsch).
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 Gramofoonmuziek.
8.30 Berichten (Engelsch).
8.45 Causerie „De geestelijke zorg voor gezin
nen van elders tewerkgestelden".
9.05 Nederlandsch orkest ,,'s-Gravenhage"
(opn.).
9.35 Zang met orgelbegeleiding (opn.). Hier
na: Schriftlezing.
9.45 Engelsche berichten ANP.
10.00 Nieuwsberichten ANP, sluiting.
Hilversum H. 301 m.
VARA.
8.00 Gramofoonmuziek.
8.30 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuziek.
10.00 VPRO: Morgenwijding.
10.20 VARA-orkest.
11.00 Declamatie.
11.20 VARA-orkest.
12.00 Berichten.
12.15 Orgelspel. In de pauze: VARA-Almanak.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 Nationale Bond Landbouw en Maatschap
pij: „Het kader voor de agrarische jeugd",
lezing.
1.15 Esmeralda en solisten.
2.00 Voor de vrouw.
2.30 Rotterdamsch Pianokwartet.
3.20 Gramofoonmuziek.
3.40 Lezing „De Wereld van het kind".
4.00 Gramofoonmuziek.
5.00 VPRO: Cyclus „Het geestelijk karakter
van ons volk".
5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten
ANP.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00 VARA-Harmonie-orkest.
6.42 VARA-Almanak.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek.
7.007.15 Brabantsch praatje ANP, sluiting.
Mogelijk is Uw geheugen niet al te best,
veronderstelde hij. Het mijne is prima in
orde, dat kan ik U verzekeren! In ieder geval
hoeft U me niet excuus te komen maken. De
heele jacht kan voor mgn part in het vervolg
over mgn terrein gaan.
Oh, riep Diana uit. Dat vind ik buiten
gewoon vriendelijk van U. Maar voor die ruit
zult U me moeten laten betalen dat deed
ik uit wrok, geloof ik.
Hij maakte een ongeduldige beweging.
Wat mankeert U toch? vroeg hij. U bent
vandaag heel anders dan gisteren.
Gisteren! herhaalde Diana en ze keek
hem aan met een blik, zóó troosteloos, dat hg
er van schrok. Ik ben vandaag een beetje
uit mgn doen, zei ze toen. Men kan niet
altgd op zgn best zgn!
Gisteren was U anders ook niet op Uw
best, zou ik zoo zeggen! mopperde hij.
Maar toen was U in ieder geval heel anders
veel meer voortvarend. Wat scheelt er aan
Hebt U beroerdigheid
Ze knikte. Deze man was toch niet om den
tuin te leiden, dat voelde ze wel en er was
iets in zgn korte manier van vragen stellen
dat haar vertrouwen gaf. ik voel me als
een wurm, die aan een haak kronkelt, zei ze
heftig.
Nu, nu, niemand is van plan U op te
happen, zei hij op drogen toon. Wat hebt
U er eigenlijk tegen mee te loopen naar de
Grange en daar een vredespgp te rooken
of, als U dat prefereert, een kop thee te
drinken? Het is niet ver hier vandaan.
De herhaalde invitatie verbaasde haar*
trouwens, alles aan hem verbaasde haar
hg scheen zoo heel anders dan ze zich had
voorgesteld. Weer aarzelde ze, maar ook nu
weigerde ze.
Dank U vriendelijk, zei ze. Ik moet
naar huis - het spgt me.
v.er1onder8tel dat U weigert, omdat U
bang bent in moeilijkheden te geraken als U
met mg mee zou gaan, zei hg kort
Moeilijkheden? Wat bedoelt U daarmee'
"ienkt'u ft' k'°nk het ""'woord.
Nu dteUif!kendr'eden! Hil 'achte 'pottend
meDe|a*i 2™'"*
(Wordt vervolgd.)