N1PPER EN PELLE Be! Het granaalappelssp De varkensteeltregeling 1941 nio fcip'non Politie en -brandweer voor WINTERHULP daoA m&t ra. d.m Brittannië en de V.S, als machtig afweerblok NO fr fyn" r» A r"o» 4» -J LuJ'wl op ;n levön illV - -wij Blccd van oas bloed. cbode levert een pleidooi ïnhi» aan België met het 003 Ilier wordt de gelegenheid geboden tol een ware daad van naastenliefde, aan clo noodzaak waarvan niemand behoeft te twij felen, onverschillig welke opinie hij is toe- degaan. Een Amerikaansche commissie stelde hier feiten vast. Ongetwijfeld moet het den Duitschen in stanties met organisatische middelen moge lijk zijn in te grijpen cn de ramp, die Bel gië bedreigt, voor eenigen tijd ie verschui ven. Zij zouden daarvoor slechts Nederland se he voorraden bcllocven aan te spreken en te laten vervoeren. Meer nog dan in het .verleden reeds geschiedde. Maar aan den anderen kant zou dit door velen niet begrepen, misverstaan of niet ge loofd worden. Nog ozuden velen twijfelen aan de bestemming. Mede juist daarom meenen wij dat alle Nederlanders, die daartoe in staat zijn, zich thans zonder uitstel en zonder onderscheid bereid moeten vn-klaren een broedervolk de helpende hand loc te steken door 'n Bel gisch kind tot zich te nemen en te verzor gen. V r ij w i 11 i g, omdat wij ons dat tot een plicht en eejt eer 'rekenen. In de eerste plaats diegenen, die de Groot- Ni derlandsehc gedachte onderschrijven. In lederen kring en van allen stand, l-loed van hun bloed moéten zij helpen. Wij mogen niet lijdelijk toezien, dat de kinderen van hen. die onze taal mede spreken, een der gelijk lot overkomt. Hier is de gelegenheid "voor hen om een ideaal met de daad te be zegelen. Ili-r is plaats voor een- initiatief, dat aan geen anderen dan Nederlanders mag worden overgelaten. Velen duizenden in, ons Vaderland zou dat mogelijk zijn. De drie politieke bewegingen zouden hun organisatie, menschep en mate riaal ter beschikking kunnen stellen. Met haar zouden organisaties voor kindcruttzen- ding met doktoren cn vci-plegingspersQheol kunnen samenwerken onder leiding van de Winterhulp Nederland, die onmiddellijk in contact kan treden met de Belgische zus terorganisatie. De Duitsche autoriteiten ten slotte zouden hun medewerking moeten vcr- lècnen voor het transport. Een organisatie daarvoor kan in enkele weken met hard werken, goed voor elkaar worden gebracht. In groote eensgezindheid, snel en bondig. De komende straatcollecte. Bij' de komende straatcpjllecte voor Win terhulp Nederland op cn 15 Februari zullen ook politie en brandweer medewer king verleenen. Ten einde deze collecte zoo goed mogelijk te doen slagen, heeft Winterhulp zich in verbinding gesteld met de 'heeren A. W. de Koningin inspecteur-generaal van do Nc- derlandsche politic, l'. L.. van. Boven, hoofd inspecteur van het brandweerwezen en A. van Batenburg, rijksinspecteur voor de be scherming der burgerbevolking tegcp lucht aanvallen. Deze heeren hebben met het plah om po- FEUILLETON Westoh sprak opnieuw zijn zinnen waren kort en afgebeten. Goed, je heeft niet te antwoorden. Hindernissen zijn er om over wonnen te worden. Mogelijk weet je nog niet wat werkelijke liefde is ik zal het je leerên. Ik zal je, wanneer je naar mij toekomt, tegen de heele wereld beschermen. Ik heb een ge voel dat je hard bescherming noodig hebt. En dit zeg ik je schenk me je vertrouwen. Ik zal hét nooit beschamen. Doe je het niet ook goed! Niets ter wereld zal me er toe kunnen bewegen jou op te geven! Zijn stem was diep en laag. Diana was hevig ontroerd en ze had de grootste moeite dit te verbergen. Hij had haai lot in haar diepste wezen geraakt en ze was bang doodsbang voor wat hij in haar had ontketend en dat haar nu de baas dreigde te worden. t De paarden waren heel rustig. De zon was nu hlemaal weg' en het werd schemerdon ker. Een soort, paniekstemming maakte zich van Diana meester. Ik meet weg, zei ze hees maar zelf hoorde ze hoe zwak en be sluiteloos haa- stem klonk. Is dat al es, wat je me te zeggen hebt vroeg Weston. Ze knikte. Ik kan er niets aan doen, zei ze hn'pe'oos en, tamelijk dwaas, voegde ze er aan toe: Het is mijn schuld niet. Ik neem de volle verantwoordelijkheid op me. zei hij. En plotseling voelde ze hoe hij zijn arm om haar heen legde en haar dicht tegen zich aantrok. Nu ga ik je kussen, zei hij. Verweer je niet! Het eenige rcsuliaat zat zijn dat je de paarden aan het schrikken maakt; En ze verweerde zich niet; ze wist dat ze niets tegen hem beginnen kon, dat hij als hij dat wilde, haar met gemak op zijn eigen paard kon tillen. Blindelings veegde ze zich naar zijn wil en ze voelde hoe hij zijn lippen op de hare drukte. Een rilling voer haar dooi dc leden; het was haar alsof de wereld om hen heen verzonk. Nog voor ze geb genhèid had gehad zich te verdedigen, had hij haar overmeesterd cn ze kón. noch wilde zich ver zetten. Nlpper keert als overwinnaar terug. 1. „Mijne heeren, brengt deze beide misdadigers in ver zekerde bewaring. Laat ze vooral niet ontsnappen." 2. „Ik moet me haasten om weer b\j de anderen te ko men. Ze zullen niet begrij pen. waar ik blijf." 3. „We moeten direct naar het politiebureau. Ik heb de dieven gevangen." „Dan feliciteer ik je, mijn jongen. Dat levert je even tjes een belooning .op van 500 gulden." 30. Sam Co. 1. „Dat was een streep door mijn rekening, jongens. Nu werk ik al maandenlang om deze belooning in de wacht te slepen, en daar komt me zo'n dreumes en die kaapt me die voor mijn neus weg." 2. „Maar Sam, je begrijpt toch wel, dat het vanzelfspre kend slechts een kleine dienst is, die ik je heb be wezen, als dank dat je Krullekop gered hebt. Die be loning is natuurlijk voor jou." „Jongens, willen jullie mfjn compagnon worden? Ik heb een paar andere gevallen, waarbij ik jullie uitsteken de hulp best zou kunnen ge bruiken." litic en brandweer te doen samenwerken niet de in terhulpactie, hun volle instem ming betuigd en hun wensch daartoe door gegeven aan de plaatselijke bevoegde in stanties en reeds thans is gebleken, dat van alle kanten veel medewerking wordt ondervonden. Ten einde de gedachte van deze samen werking meer ingang hij hct'publiek te doen vinden is in verband met de komende col lecte mede een verkeersweek georganiseerd, gedurende welke in tal van plaatsen de monstraties zifllen worden gehouden van politie en brandweer. Zoo zal b.v. in Amsterdam een vcrkccrs- insfrueiietentoonstclling worden geopend, terwijl de politie op drukke verkeerspunten instructies aan het publiek zal geven. Voorts hebben brandweerdemonstraties plaats, waarbij o.a. de Jan' van der Heyden bij het Amstelhotel met zijn spuiten in wer king zal worden gesteld. In het kader van deze verkeersweek zullen ook verschillende radioreporatages worden gegeven. Het doel van deze reportages is om poli tie en brandweer zoodanig in het middel punt der belangstelling te plaatsen, dat bij do komende collecte voor Winterhulp een zekere sfeer van contact met het publiek wordt geschapen, waarbij de verwachting mag worden uitgesproken., dat ieder op 14 cn 15 Februari, wanneer de politiemannen hun collectebus zullen aanbieden, met milde hand zal offeren ten bate van het noodlij dende deel onzer bevolking. Bouw van- Amerikaansche vliegtuigmotoren in Brazilië? Besprekingen omtrent de productie van Amerikaansche vliegtuigmotoren in Brazilië zijn, volgens berichten in het Amerikaansche blad te Washington! aangevangen tusschen vertegenwoordigers van het staatsdeparte- ment en liet ministerie van oorlog eenerzijds en een vertegenwoordiger der Braziliaansche regoering, kol. Muniz, anderzijds, üc Brazi liaansche officier, die hier Maandag is aan gekomen. deelde mode, dat de Braziliaansche regeering van de Vercenigde Staten reeds dc licentie heeft verworven voor den bouw van Curtiss Wright Whirlwind motoren. In Hio de Janeiro zal binnenkort een fabriek voor 2 millioen, dollar worden opgericht. Hij, Muniz, heelt den opdracht de voor de vliegtuigproductie noodige machines in dc Voreenigdó Staten te koopon. Anderhalf millioen biggenmerken worden dit jaar toegewezen. Hoofdzakelijk zullen de erkende varkensfokkers voor een toewij- zing in aanmerking komen. Op de Donderdag te Barnevcld gehouden voorjaarsvergadering van den „Bond van Varkcnsfokveroenigingen West-Veluwe" heeft de technische arviseur van dezen bond dc heer A. Blikman, hoofd-assistent van den Rijksveeteeltconsulent te Arnhem, en kele interessante mededeelingcn gedaan omtrent de tccltregcling van varkens voor het jaar 1941. Dc heer Blikman deelde de vergadering mede, dat dit jaar 1.500.000 biggenmerken zullen worden toegewezen, waarvan - 307.052 in de provincie Gelderland (vorig jaar 412.821). Dc heer Blikman deelde voorts in dit 1 verband mede,''dat zij, die het vorige jaar geen fokzeugen hadden, niet meer in aanmerking zullen komen voor een toewijzing biggenmerken. een regeling, die niet alleen voor de provincie Gelderland, maar voor het gchcele land zdl golden. De erkende stamboekfokbedrijven, aldus spr., zullen echter zooveel mogelijk intact worden gelaten. Voorts zal men per boven tallige fokzeug dit jaar 2 a 3 fok varkens mogen houden. Er zal geen onderscheid meer worden gemaakt tusschen drachtig cn niet-drachtig. De toewijzing fokhcercn zal worden veranderd. Per iialf jaar zal een ge lijk aantal worden toegewezen als voor een jaar noodig is. Tenslotte deelde, de heer Blikman nog mede. dat de eischên voor erkenning dezelf de blijven. Men moet twee jaar als fokker zijn ingeschreven en aan alle verplichtin gen als zoodanig hebben voldaan, wil men officieel als varkensfokker kunnen worden erkend. Dit beteekent dus, dat in dit jaar ilc var kensfokkerij, d.w.z. de staniboekfokkerij, na genoeg onbeperkt voortgang zal kunnen vinden. Duitsch weermachthericht ACTIES IN DE LUCHT. Het opperbevel der Duitsche weermacht maakt bekend: Een duikboot heeft twee gewapende vij andelijke koopvaardijschepen van in totaal 12.000 b. r. t. tot zinken gebracht. Aan de Engelsche Oostkust is een motortorpedo boot erin geslaagd, een Britsch kustvaar tuig tot zinken tc brengen. De luchtmacht heeft ondanks het slechte weer gewapende verkenningsvluchten on dernomen in het zeegebied rond Engeland en mijnen gelegd voor Britsche havens. In het Middellandsche Zeegebied hebben ge vechtsvliegtuigen storingsaan vallen onder nomen op militaire installaties op het eiland Malta. De vijand heeft gisteren in de avonduren en in den nacht gepoogd met afzonderlijke vliegtuigen het bezette gebied aan de Ka- naalkust binnen te dringen. Slechts in één havenstad zijn door het werpen van brand bommen kleine branden ontstaan, die de burgerbevolking snel kon blusschcn. Het luchtdoelgeschut heeft hierbij een gevechts vliegtuig van het type Armstrong-Whitley neergehaald. Een tweede vliegtuig werd ge dwongen te 'landen cn de bemanning werd gevangen genomen. Italiaansch weermachthericht VERWOEDE VELDSLAG BIJ BENGHAZI. Het 245ste weermachtsbericht van het Italiaansche hoofdkwartier luidt: Van het Grieksche front niets te melden. In Cyrenaica is een verwoede veldslag gaande tusschen onze troepen en vijandelijke formaties in het gebied ten zuiden van Benghazi. in den sector van Cheren in Oost-Afrika duren de gevechten voort. Aan het zuidelij ken front zijn vijandelijke aanvallen door onze dappere troepen afgeslagen Onze lucht inachtiormaties hebben artilleriestellingen, troepen cn auto's gebombardeerd en daar bij branden in munitie- en brandstofvoorra den veroorzaakt. De vijand heeft aanvallen gedaan op Asmara en ecnige andere nlaat- sen, zonder, ernstige schade aan te richten. Te Asmara is een gloster-vliegtuig neerge schoten door onze jagers, die snel tusschcn- bcide kwamen. Een onzer vliegtuigen is niet teruggekeerd. Wel? vroeg hij somber, haar nog steeds omvat houdend.' Was dat zoo verschrik kelijk Ze had haar oogen gesloten en hijgde naar adem. Na een stilte zei ze: Ik moet gaan. Alles op zijn. tijd, zei hij. Ik wil dat je eerst iets heel goed begrijpt, namelijk dat je van nu af aan de mijne bent. Dit is niet iets van voorbiigaanden aard het is iets blij vends. Er zal een dag komen dat jij en ik één zullen zijn. Het is nutteloos tegen het noodlot te vechten het is sterker dan wij. Je hebt gezegd dat je alleen je weg door het leven wilt gaan, maar vanaf den dag dat je dit in'mij wakker riep, heb je dat voor jezelf on mogelijk gemaakt. De weg, die ik zal gaan, zal voortaan ook de jouwe zijn, waarheen die ook leidt. Vaster trok hij haar tegen zich aan. haar haast de adem benemend. Het oogenblik van verwarring was voorbij, maar nog steeds voel de ze zich niet in staat te spreken. Je blijft dus zwijgen, zei hij. Goed. het hindert niet. Dit moment zal je nooit meer kunnen vergeten en mij evenmin. Dat is liefde, zooals ik die ken. En jij zult haar ook ieeren kennen. Liefde is niet iets, waar aan je kunt ontkomen ze achtervolgt je overal. De paarden begonnen onrustig te trappelen en langzaam liet hij haar los. Ga nu. zei hij. Maar denk er aan dat ik op je wacht en ik zal niet heel lang wachten. Met die woorden hief hij, juist als bij het begin van hun ontmoeting, zijn hand op, dit maal ten afscheid. Daarna liet hij dien vallen op den nek van zyn paard. Meteen schoot het dier weg en Diana bleef achter, met moeite haar steigerend paard in toom houdend. Toen het haar gelukt was Calif wat te kalmeeren, was Edmund Weston al een heel eind weg. Geen keer had hij omgekeken. Heel stil was het nu om haar heen roerloos zat ze op haar paard. Maar op haar lippen brandde nog zijn kus en in haar ooren klonken zijn woorden na. Dit was dus de liefde, zooals hij die kende en dien ook zij zou leeren kennen. En wat geweest was, noch wat voor haar lag, zou daar iets aan kunnen veranderen... Nee, ze had geen enkele poging gedaan om zich tegen hem te verzetten ze had het ook niet gekund, misschien niet eens gewild. Het diende nergens toe de waarheid te ontvluchten hij had haar door zijn kus aan zichzelf ontdekt. En al ging ze tot het einde der wereld, nooit zou dit meer uitgewist kun nen worden. Hoe had hij het ook alweer ge zegd? „Liefde is niet iets, waaraan je niet kunt ontkomen ze achtervolgt je overal. HOOFDSTUK XXI. Overal brandde licht in de hall toen Diana thuiskwam. Ze zou niet kunnen zeggen waar ze al dien tijd geweest was. Sinds Weston was weggereden, had ze, gezeten op Calif. door bosschen en velden gezworven, totdat het wil de kloppen van haar hart een beetje bedaarde. Nu had ze haar paard naar stal gebracht en slipte door een zijdeur, die tot den tuin toe gang gaf, naar binnen. Snel liep ze de trap pen op en ging meteen door naar haar kamer, door niemand opgemerkt. Het was nu heelemaal donker buiten en het vroor een beetje. Diana had het koud gekre gen en ze was doodmoe. Snel trok ze haat rij- pak uit en schoot haar peignoir aan. Er brandde geen vuur in haar kamer en. na even aarzelen, kroop ze onder de gewatteerde deken, die op haar bed lag. Ze klappertandde, maar dat was niet alleen van koude. Dat komt doordat ik zenuwachtig ben. zei ze tot zichzelf. Ze trachtte kalmer te worden, 11a te den ken, maar het was haar onmogelijk. Ze trilde over haar heele lichaam en het klappertanden wilde maar niet ophouden. Het leek wel of ze koorts had. Lange tijd bleef ze zoo liggen, doch eindelijk werd ze rustiger. Buiten sloeg een klok zeven uur en meteen hoorde ze Migg's voetstappen in de gang. De kamenier klopte aan haar deur en kwam daarna binnen. Hemeltje! riep ze uit. Ze hebben U overal gezocht en nu bent U warempel rustig in Uw kamer. Bent U ziek. dat U op dit uur in bed ligt? Ik geloof dat ik weer eens kou heb ge vat, zei Diana. Dat komt van dat ellendige klimaat hier. Denk je dat een warm bad zou helpen, Miggie? Daar heb je het al natuurlijk weer verkoudenEn ik heb U nog zóó gewaar schuwd nu eens een beetje op Uzelf te passen, zei Miggs hoofdschuddend. Hebt U al thee gehad Nee, ik ben pas laat thuis gekomen. Diana zette haar vriendelijkste gezicht. Weet je wat ik graag zou willen hebben, Mig gie Een glas kokend-heete melk met een scheutje brandewijn er in. Je zult eens zien hoe ik daarvan opknap! Ga jij het nu even voor me klaarmaken, dan neem ik in dien tijd een bad. Meteen stond ze op en pakte haar bad handdoek. Weer schudde Miggs haar hoofd, maar tegen die klank in Diana's stem kon ze niet op. Terwjjl ze naar de deur ging, zei ze nog: Mr. Carvis is vanmiddag gekomen. Als ik U was, zou ik me voor vanavond maar een beetje mooi maken. Wat ellendig! zei Diana en met een rim pel tusschen haar oogen liep ze naar de bad kamer. Ze had den verwachten gast heele maal vergeten en ze was nu totaal niet in de stemming een heelen avond te zitten pra ten over allerlei onbenulligheden. Maar, na even nadenken, vond ze het niet meer zoo heel erg. Zijn tegenwoordigheid zou de aandacht van haar afleiden, iets wat haar bijzonder welkom was. Ze voelde zich na het bad al aardig opge knapt en de melk met brandewijn deed de rest. Een aangename gloed verspreidde ziCh door haar leden en ze was voor één keer in haar leven Miggs heel dankbaar. Ze had er weer moed door gekregen en ze kleedde zich haastig, bereid de komende gebeurtenissen onder de oogen te zien. Een vluchtigen blik in den spiegel vertelde Dc wet 1746 heeft weliswaar het redclen van Engeland als eerste, geenszins echter als laatste doel, aldus verklaart de bekende Amerikaansche publicjst Lippmann, in de „Washington Post". Eerder kan men zeg gen, dat het hoofddoel van de wet is, een opvanginrichting tot stand te brengen, voor het geval Engeland de nederlaag lijdt. Daar over kunnen de leden der Amerikaansche régeering natuurlijk niet spreken. Het is echter duidelijk, aldus Lippmann, dat dc wet niet den minsten zin zou hebben, als Engeland in dc komende maanden onder de Duitsche bestorming zou bezwijken, of als Lindbergh gelijk zou krijgen metzijn be wering, dat Engeland zich ook met Ameri kaansche hulp niet op de been kan houden. Om voor dit geval gewapend te zijn, heeft Boosevelt de in de wet 1746 geformuleerde volmachten noodig. De president moet om; deze roden met Engeland omvangrijke re- gelingen treffen, om in geval van nood de Engelsche vloot en de in de geheele wereld verspreide deelcn der Britsche luchtmacht alsmede de steunpunten van het empire te kuncn overnemen. Wanneer de Ver. Staten het Britsche empire willen redden, zoo be sluit Lippmann, moeten zij de wet 1746 zoo snoedig mogelijk aannemen, opdat liet em pire en de Engelsche vloot zich. in geval ili- Engelsche eilanden zouden vallen, met de Ver. Staten tot een groot afweerblok zouden kunnen aaneensluiten. haar dat ze er dien avond bijzonder goed uit zag. Ze had weer wat. kleur op haar wangen en het glanzende, rood-bruine haar vormde een prachtig contrast met de zacht-blauwe kleur van haar japon. Ze ging haar kamer uit en, zich herinnerend dat dit vroeger haar gewoonte was, liep ze fluitend de trappen af naar beneden. Als het dan toch moest gebeuren, dan nu meteen maar, zoolang ze nog moed had. Niet dat ze bang was voor een ontmoeting met Sir John's zoon, dat niet! Maar doordat haar moeder zoo duidelijk haar wenschen ten opzichte van hem en haar te kennen had gegeven, zag ze toch tegen de kennismaking op en ze was zich bewust van een lichte verlegenheid een vreemd en onbekend verschijnsel yoor Diana. Maar kom. ze moest maar zoo gauw mogelijk door de zure appel heen bijten. Ze begreep niet wat haar bezielde! Het leek waarachtig wel of ze niets ernstigers aan haar hoofd had! Met meer lawaai dan haar gewoonte was deed ze de deur van de zitkamer open en vond daar niemand! Zoo, ze was dus vandaag het eerste beneden! Opgelucht liep ze de ka mer door naar een serre, aan het andere ein de. Hier was het heerlijk rustig en een zware geur van planten en bloemen kwam haar tege moet. 's Avonds was de serre een van haar geliefkoosde plekjes; er viel iets licht naar binnen vanuit de zitkamer, maar overigens was het er donker. Diana hield van dat sche merige licht en bovenal van de lucht van vochtige aarde, die er hing. In de verste hoek stond een rieten stoel en hierop viel ze neer, haar pose van luchthartig heid en onverschilligheid geheel vergetend. Het gezicht van Edmund Weston rees voor haar op en op dat oogenblik zag ze het zóó duidelijk, dat het was of hij in levende lijve voor haai stond, haar voor zich opeischend. Oh, ze was dien middag bedwelmd geweest door zijri omhelzing, niet bij machte zich tegen hem, maar vooral tegen zichzelf te verzetten. Nu echter, zonder zijn dichte nabijheid, had ze hevige spijt van wat gebeurd was. Ze moest hem zien te bewegen haar op te geven, hem schrijven! Maar wat? De waarheid? Neen, duizendmaal neen! Maar er moest toch iets op gevonden worden; ze moest hem iets schrijven, waardoor hij zou begrijpen, dat zijn verlangen naar haar nooit vervuld kon wor den... Ze martelde haar hersens af, maar kon niets bedenken Vreemd, eigenlijk had hij geen enkel recht op haar en toch had ze het ge voel dat dit wel zoo was. Hij was het. die haar had doen ontwaken, die haar had over tuigd van het bestaan van iets. waarin ze van te voren niet had kunnen gelooven vooral niet na de bittere ervaringen, die ze in Lon den had opgedaan. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1941 | | pagina 10