Het
granaatappelsap
E3E
De uitkomsten
W
visscherij in 1940
N1PPER EN PELLE
Inbraak verijdeld
door politieagenten
Wieringen
van de
VOOR 1941 GEMATIGD OPTIMISME
GERECHTVAARDIGD.
Met een totaleopbrengst over 1940
van f 394.559,16 van de aan den af
slag te Den Oever verhandelde
visch. beweegt het cijfer van de uit
komsten der visscherij zich weer
omstreeks dat vank de beste jaren
vlak na de afsluiting. In ieder ge
val is deze opbrengst beduidend
meer dan die van de laatste jaren,
zonder dat van beteekenend groote-
re aanvoeren kan worden gespro
ken. De factoren welke de opbrengst
in zoo groote mate hebben gestimu
leerd hebben we reeds omstandig
uiteengezet. De groote beteekenis
van de visscherij voor onze gemeen
te, juist in dezen tijd. zal intusschen
ieder duidelijk zijn geworden.
DE AANVOER IN 1940.
HARING. Jarenlang bepaalde de ha
ringvangst het welslagen van het vischsei-
zoen. Thans wordt reeds eenige jaren geen
haring meer gevangen. In 1940 werd I8V2
tal aangevoerd. Deze visscherij is dus ge
heel evrdwenen.
BOT. Onmiddellijk nadat in Maart de
zee ijsvrij was geworden werd met de vangst
op bot een aanvang gemaakt. Een 3040-tal
schepen nam hieraan met afwisselend
succes en als steeds met April-Mei en Aug.
vSeptember als de beste maanden, deel.
In Maart waren de aanvoeren nog schaars,
doch deze werden later beter, terwijl gogde
kwaliteit aan den afslag werd gebracht.
Over het geheel genomen was er meer bot
dan vorige jaren hetgeen werd toegeschre
ven aan de stopzetting van de Noordzee-
visscherij. Met uitzondering van de oorlogs-
week. toen de visscherij een 10-tal dagen
stil stond, werd regelmatig aangevoerd.
Den eersten tijd werd 2535 cent per
pond besomd. In denn azomer liep de prijs
op tot 75 k 80 cent per' pond, terwijl bij
geringe aanvoer soms nog hoogere prijzen
werden gemaakt. Aanvoeren van 3 4000
pond per dag behoorden niet tot de zeld
zaamheden.
Sommige visschers brachten 500 tot 700
pond per week binnen. De hoekwantvissche
schers langs den dijk profiteerden in gelijke
mate van de goede vangsten en prijzen. De
bot visscherij was dit jaar dan dbk zeer
goed te noemen.
Tot laat in het najaar kon de visscherij
doorgaan, daar zij ook bij geringe vangsten
loonend was.
De botvangsten op het IJsselmeer, hier
door nog enkele visschers uit vroegere Zui-
derzeegemeenten (Lemmer} uitgeoefend, had
weinig om het lijf.
Totale aanvoer van bot 190138 pond.
ANSJOVIS. De ansjovis kwam dit jaar
weer op tijd (April). De aanwezigheid van
deze visch is steeds zeer wisselvallig, soms
blijft zij eenige jaren geheel weg. De vang
sten waren nu niet overvloedig maar er
was regelmatig aanvoer. Het weer is goed
geweest en er was Weinig vuil in zee. fac
toren die anders een abrnnt einde aan de
vangst kunnen maken (1938).
Een 20-tal schepen oefende regelmatig de-
FEUILLETON
do-oA ethd ÏÏL DM
34.
Want het meisje stond daar met oogen, die
haast uit de kassen rolden. Madam! stot
terde ze. Madam!
Wat is er? vroeg Marjorie. Je kijkt of
je een geest hebt gezien. Wat heb je toch?
Wie wie was die heer? hijgde Enid.
Dat is Mr. Fortescue Carvis Sir John's
zoon, deelde Marjorie haar mee.
Enid slikte een paar maal, maar het lukte
haar niet een woord uit te brengen.
Marjorie sloeg haar met groeiende belang
stelling gade. Wel, hoor ik nu nog van je
v/at er eigenlijk is? vroeg ze ten laatste onge
duldig.
Oogenblikkelyk hervond Enid haar gewone
eerbiedige houding en het lukte haar nu ook
weer te spreken. Het spijt me, madam,
maar ik was een moment heelemaal van
streek. Ik wist niet, dat hij hier was.
Waar praat je toch over? vroeg Marjorl.
Waarom zou hij niet hier zijn? Ken je Mr.
Fortescue Carvis dan? Heb je hem wel eens
eerder gezien?
Ja, madam, antwoordde Enid. Het
was zoo'n verrassing hem plotseling te zien
ik had hem hier niet verwacht. Dat was de
heer, waarmee Miss Diana dien avond was
gaan dansen de heer, waarover we daarnet
gesproken hebben. Ik dacht, dat hij Mr. Frost
heette, maar ik moet zijn naam dien avond
verkeerd verstaan hebben. Het was Mr. For
tescue, dat begrijp ik nu.
Wat? riep Marjorie ongeloovig uit.
.Mijn beste kind, je praat wartaal! Mr. For
tescue is nog geen week geleden uit China
teruggekomen.
Oh nee, madam, zei Enid. Het klonk be
leefd, doch zeer beslist. Ik kan me onmo
gelijk vergist hebben. Ik weet zeker, dat dit
denzelfden heer is, die dien bridgeavond met
Mr. en Mrs. Chart meekwam. Heeft Miss
Diana dan niet... ze begon te stotteren onder
Marjorie's scherpen blik.
51.
Op de vlucht.
1. „Stil, wat komt daar aan?"
2. „Help!"
3. „Hè, 't was maar een var
ken, dat evenals wy' van
die misthoorn geschrokken
is, of wat dat brullen mocht
geweest zijn."
52. Paniek in de dierenwereld.
1. „Heb je ooit zo iets gezien,
daar komen alle dieren uit
de omgeving aanstormen,
alsof de dood hun op de
hielen zit."
2. „Laten we vlug maken, dat
we achter een i~oom komen,
wanneer we ons niet tot
pap willen laten vertrap
pen."
3. „Ze schenen niet bijster in
genomen te z\jn met de
toestand."
Cl {XQ 7 "si
ipffS
i r
'l a
7
n r
ze visscherij uit en zij was loonend. Als bij
zonderheid kan worden gemeld, dat de an
sjovisvangsten dit. jaar door konden gaan
tot in Augustus, hetgeen eeri zeldzaamheid
is. De kwaliteit was goed. Door de groote
binnenlandsche vraag was de handel even
als bij bot zeer vlot. De prijs in den aan
vang 3839 cent per kilo liep later bij
meerdere aanvoer terug tot 35 cent. In Juli
was de noteering 4042 cent per kilo en zij
liep later op tot soms 50 cent.
Door kuilvisschers werd ;.zoo goed als niet
op ansjovis gevischt. Mogelijk dat dit de
vangsten van de kamervisschers ten goede
is gekomen.
Totale aanvoer was 113701 KG.
SPROT. Ook deze visscherij welke in
het najaar (October tot den winter) wordt
uitgeoefend is zepr wisselvallig. Een 15 a
20 span kuilders hadden dit jaar dooreen-
genomen een best loonend bedrijf met deze
visch. in de eerste plaats door de vrij ruime
vangsten en bovendien door den prijs.
Sprot gine eveneens vlot van de hand.
Reeds den eersten dag, bracht 't eerste soan
100 kisten aan den afslag. De kwaliteit
was echter slecht, zoodat deze kisten slechts
f 10 p. st. opbrachten.
Later ging sprot voor f 20.en zelfs voor
f 35.— per kist van de hand. tegen anders
gemiddeld 8 9 gulden per kist. Hoogste
priis f 37.per kist.
De vangsten waren zeer wisselvallig. Er
waren dagen van geringe aanvoer, doch
ook aanvoeren van 141500 kisten per dag
waren niet zeldzaam. 1 schip bracht op 1
dag een 170 kisten aan. welke voor f 19.—
per kist werden verkocht, alzoo een besom
min van ruim f 3000.
Vergeleken met andere jaren (het kwam
voor dat er slechts wat nest werd aange
voerd dat voor f 0.50 per kist werd afge
nomen) een buitengewoon goed sprotjaar.
MAKREEL De aanvoer van makreel
is niet zoo van beteekenis meer. Af en toe
werden enkele kistjes gelost door de an-
sjovisvisschers die wel eens wat makreel
in de netten aantroffen. De prijs was ech
ter goed n.1. p.m. f 10 per kistje, tegen
normaal f 3 k f 4.—
GEEP Kwam vroeger overvloedig voor
De laatste jaren geen aanvoer van betee
kenis. Een 2500 stuks werd dit jaar binnen
gebracht.
PALING De vangsten van aal waren
in het IJsselmeer in het voorjaar redelijk
goed. Aal werd verhandeld voor 2030 ct.
per pond.
De Herfstpalingvisscherij met fuiken langs
de dijk was echter niet best. De vangsten
worden steeds minder en waren dit jaar
weer aanmerkelijk lager. Een 30-tal vis
schers beoefende deze visscherij op de bij
loting door de visscherij centrale aangewezen
plaatsen. Eenige jaren terug werd voor de
sluizen het meeste gevangen, thans treft
men daar bijna geen paling moer aan.
Ondanks de geringe vangsten was het be
drijf loonend. De.prijs was al gauw 40—50
cent per pond, later zelfs f 1.p.p. terwijl
voor gesorteerd goed prijzen van f 1.25
werden betaald.
Het eerste donker was nog het beste,
daarna werden de vangsten geleidelijk min
der.
De kuilvisscherij op paling is in Juni en
Aug. nog een tijdje goed geweest doch be-
teckende overigens niet veel. De prijs kwam
steeds boven de 20 cent per pond tegen
andere 16 17 cent. De vischplaats, welke
zich ook steeds wijzigt, was voornamelijk
tuschen Staveren en Enkhuizen-Medemblik
De kuilvisschers brengen uitsluitend klein
goed aan, van 't soort dat we kennen van de
klein bosjes gerookte paling. Reeds ver
meldden wij dat'ook door Noord zee visschers
uit IJmuidcn aan de kuilvisscherij op het
IJsselmeer werd deelgenomen. Deze mark
ten echter te Enkhuizen.
Totale aanvoer paling 445387 pond.
SPIERING Eveneens, een zeer wissel
vallige vischerij. 'Soms rge)ièel niet aanwe
zig, dit jaar echter rinme' aahVoer. Voor
kamer- en kuilvisschers leverde het een
redelijke verdienste op,, In de herfst toen
met deze visscherij werd begonnen was er
tot den winter geregel,d aanvoer, aanvan
kelijk voor 30 cent per kilo (hetgeen reeds
een goede prijs mag worden genoemd) la
ter voor prijzen tot 75 cent per lcilö.
Door den winter kwam ook hieraan een
einde doch talrijke visschers wisten vooral
bij avond en in den nacht door het visschen
in bijten op het ijs met de „totebel" nog
aardige vangsten te maken. Ook amateur
visschers en werkloozen verwierven op
deze wijze soms een aardige bijverdienste.
Totale aanvoer 25911 k.g.
GARNALEN In den zomer vischtcn
een 6 a 7 tal visschers met kornetten op
garnaal, bestemd voor de drogerij in Texel.
Later en in het najaar werden ook
consumptie garnalen te Wieringen aan den
afslag gebracht hetgeen voor de betrokken
vischers een loonend bedrijf was, doordat
Iegelijk ook nog andere visch, als bot, schar
e.d. werd gevangen.
De garnalen waren niet slecht \*an kwa
liteit maar klein van stuk. Per dag werd
een 80150 kg. aangevoerd aanvankelijk
tegen 2022 cent per kg., maar later voor
50 cent per kilo.
SCHAR Van deze visch werd eigenlijk
nooit veel werk gemaakt aangezien zijn
moeilijk verhandelbaar was. Bovendien was
het bedrijf nimmer loonend door te gerin
gen aanvoer. Dit jaar was er echter bedui
dend meer vangst dan andere.
De prijs maakte ook hier het bedrijf loo
nend. Zij bracht gemiddeld 25 cent p.1. op
Soms, f 0.30 Het laat zich aanzien dat de
scharprijzen thans nog hooger zijn. Door
dat er veel schar in zee was, is er zelfs
door enkele groote visschers speciaal met
de kor opgevischt.
Totale aanvoer 22449 pond.
Mogelijk opend de scharvisscherij nog
nieuwe perspectieven.
SNOEKBAARS Over het opnemen van
deze kostelijke binnen visch in den handel
is in de Nederlandsche pers reeds zeer
veel te doen geweest, Intusschen heeft
snoekbaars wc-I een plaals op de markt ver
overd, en zij wordt zeer zeker voor „vol"
aangezien. De gelegenheid tot visschen op
snoekbaars bestaat het geheele jaar door.
Na de ^verst in Maart waren de vangsten
goed doch zij werden geleidelijk minder. En
kcle gelukkigen brachten eens een 100
200 pond binnen. Velen staakten deze vis
scherij spoedig om zich op iets anders toe
te leggen dat meer looneride was.
Zij die er mee doorgingen hadden even
wel door de hooge, prijs een loonend be
drijf. In het voorjaar was de prijs 10 cent
per pond, welke geleidelijk steeg tot 60 cent.
Dezen winter bracht snoekbaars echter
prijzen van tot f 1— op.
Met snoekbaars werd mede gewone baars
en blei binnengebracht. Baars noteerde an
ders 6 a 7 cent per pond en blei 3 a 4
cent. Van den winter ging baars echter
voor 35 cent van den hand soms zelfs hoo
ger en blei voor ongeveer 20 cént per pond.
Ook deze visch wordt thans dus niet ver
smaad.
Totale aanvoer van snoekbaars 155252
pond en van blei/baars 68426 pond.
SCHELPVISSCHERIJ De schelpvissche-
rij lijdt een kwijnend bestaan. Alikruiken,
wulken en mosselen zijn verdwijnend en
nog van geringe beteekenis.
Tenslotte volgt hier nog een overzicht
van de aanvoer in 1940 van nog niet ge
noemd visschsoorten: Alikrukels 89 H.L.,
Wulken 13603 K.G.. Garnalen 28816 K.G.,
Nest 31160 K.G.. Vlint 1 kist, Spekbliek 1546
kist, Garnalen puf 9640 K.G.. Makreel 234
kist. Karper 888 pond, Wijting 1 pond. Sar
dien -5081 kist. Zalm 243 pond, Korhancn
1068 pond.
In den nacht van Zondag op Maandag j.1.
surveilleerden twee politieagenten in de
Pletterijstraat in Den Haag. Zij keken hiel
en daar eens in de donkere portieken en niet
zonder resultaat. In een der portieken tracht
ten drie mannen zich te verschuilen en daar
om arresteerden-de agenten hen en namen
het drietal mee naar het bureau. Hier kwam
al spoedig aan het licht, dat men te doen
had met een berucht duo, t.w. de gebroeders
C. F. H. v. d. B., 27 jaar oud en chauffeur
van beroep, uit Leidschendam en E. F. J.
v. d. B. uit Den Haag, 28 jaar en koopman
van beroep. Zij zijn n.1. oude bekenden en
vooral in Leidschendam hebben ze de poli
tie reeds veel last bezorgd. Een van hen heeft
eenige jaren terug bij een aanhouding te
Leeuwarden op een politieagent geschoten.
I11 hun gezelschap verkeerde de 18-jarige
bakkersknecht A. V., die in een café in de
binnenstad met de beide anderen had kennis
gemaakt. De beide mannen hadden V. over
gehaald hen te assistecren bij inbraken. Alle
drie waren in het bezit van inbrekerswerk
tuigen en V. had tijdens de aanhouding nog
getracht een breekijzer en een bijtel weg te
werpen, hetgeen echter door de agenten was
opgemerkt.
Eenige rechercheurs stelden met een poli
tiehond nog denzelfden nacht in de Pletterij-
Ben je daar wel heel zeker van? vroeg
Marjorie dringend. Maar ze wachtte het ant
woord niet af. Waarom zou ze nog verder vra
gen Het meisje was zoo zeker van haar zaak.
Hoor eens hier, Enid, zei ze. Je moet hier
niet over spreken. Het zou maar moeilijkheden
kunnen geven met Sir John, bedoel ik. Hij
erg ouderwets. Kom, beloof me, dat je er
over zwijgen zult.
Dat spreekt vanzelf, madam! zei Enid.
Ik hoor niet tot het soort dat graag praat.
Het spijt me als ik misschien iets verkeerds
gezegd heb. Maar dat kwam doordat ik
schrok. U kunt er op rekenen, dat ik er tegen
niemand met een woord over zal spreken.
Dat is goed, Enid, zei Marjorie. Het is
ook eigenlijk heelemaal niet belangrijk. Ga jij
nu met die kleeren naar Miggs,. ik kom zoo
meteen ook.
Enid nam de bewuste kleedingstukken op
en vertrok met een gezicht, alsof er niets was
voorgevallen.
Zoodra ze de deur achter ">ich dichtgetrok
ken had, viel Marjorie op het voeteneinde van
het bed neer en bleef daar een pooslang zitten
met haar hoofd in de handen.
Zoo, dat zat er dus achter! mompelde ze.
Oh, Diana Diana! Mijn arm, lief schaap!
In wat voor ellende ben jy geraakt! Hij heeft
je in zijn klauwen! En niemand kon je het
vertellen zelfs mij niet!
HOOFDSTUK XXX.
Het was den avond van het bal. Het feest
gebouw Tarford was een en al licht en schit
tering. De groote iaal was geheel met bloemen
versiert en overal langs den kant waren gezel
lige zitjes gemaakt, afgeschut met gordijnen
en palmen. Een apart zaaltje was gereser
veerd voor de bridge-liefhebbers.
Mr. en Mrs. Kelso, vergezeld van hun twee
zonen, kwamen de groote hall bin.ien en keken
waardeerend om zich- heen. Ze werden ver
welkomd door den gastheer en gastvrouw,
Mr. en Mrs. Wilbers, en de slanke, blonde
dochter, te wier eere het feest gegeven werd.
Vlak achter hen kwam de heele familie van
Carvis Hall binnen. Mrs. Kelso knikte vrien
delijk en keek geboeid naar Diana, die er in
haar witte kleedje betooverend uitzag èn
ieder ander meisje in de zaal in schoonheid
overtrof. Fortescue Carvis was steeds en
overal naast haai, nam haar avondcape van
haar schouders en legde beslag op haar op
een manier, die Bobby Kelso maar half aan
stond. Hy schoot op Diana toe en groette
haar enthousiast.
Ze stak hem haar beide handen toe en
spontaan zei ze: Oh Bobby, wat fijn jou
weer eens te zien! Het lijkt eeuwen geleden
sinds we elkaar voor het laatst ontmoetten!
Ik hoop, dat je met mij zult dansen,
zei hij. Hij stond met zijn rug half gekeerd
naar den vreemde, van wien hij een intuïtieve
afkeer had.
Natuurlijk! zei Diana hartelijk. Maar
de eerste dansen heb ik al bezet dat wordt
dus de vierde.
Maar daarna dans ik weer met je, zei
Fortescue minzaam. En denk er aan
geen afspraken voor het souper!
Ik denk dat ik heelemaal niet zal sou-
peeren, zei Diana. Dus dat is dan afgespro
ken,-Bobby, wij hebben de vierde dans samen
en misschien later nog een. Ah, daar is
je moeder! Ik ga haar even begroeten.
Ze stapte op Mrs. Kelso toe en begon een
geanimeerde conversatie met haar. En Bobby
liep met een schouderophalen weg.
Fortescue bleef dicht bij Diana en wachtte
geduldig, maar toen plotseling de band een
wilde jazz begon te spelen, raakte hij Diana's
arm aan en onmiddellijk keerde ze zich naar
hem toe. Ze waren het eerste paar op de
dansvloer.
Mrs. Kelso keek hen na. Ze dansten voor
treffelijk, geheel opgaand in de rhytmische
beweging. Maar wat Mrs. Kelso zag bevreem
de haar. Geen woord werd tusschen de twee
jonge menschen gewisseld en Diana danste als
in een trance, haar oogen half gesloten en uit
haar gezicht scheen alle leven geweken. Lang
bleef ze naar hen kijken en ze kwam tot de
conclusie dat Diana's partner haar niet aan
stond.
Bijna den heelen tijd danste Diana uitslui
tend met den vreemdeling, dien niemand an
ders kende dan als „Sir John's zoon". Bobby
kwam haar halen voor de afgesproken dans.
maar Diana was zóó afwezig, zóó vreemd,
dat hij zijn pogingen niet herhaalde en met
een verveeld gezicht aan den kant stond toe
te kijken. Er was iets aan Diana dat hem
beslist niet beviel ze scheen geheel onder
den invloed van dien vreemden snoeshaan met
zijn geel-bleek gezicht!
Landerig liep hij de zaal uit en de hall in,
die geheel verlaten was, op één mensch na
en die mensch was Edmund Weston.
De bewoner van Crakmead Grange was ge
kleed in onberispelijk avondtoilet, wat hem er
nog langer en forscher deed uitzien dan ge
woonlijk. Hij knikte Bobby kort toe en de
laatste mompelde iets als een groet terug.
Hij was er van overtuigd, dat de man niet
was uitgenoodigd. Wat deed hy dan hier?
Alsof hij zijn gedachten geraden had, zei
Weston: Nee, ik behoor niet tot de ge-
noodigden, maar dit is neutraal terrein. Hy
haalde zy'n sigarettenkoker voor den dag en
hield die Bobby voor. De jongen wist niet
goed of hij eigenlijk niet behooorde te weige-
straat een onderzoek in en hierbij bleek in
derdaad, dat de heeren kwade bedoelingen
hadden gehad. Gepoogd was n.1. in te bre
ken in een drietal pakhuizen in genoemde
straat. Zij waren eerst over een hek geklom
men met de bedoeling een pakhuis van de
firma Douwe Egberts met een bezoek te ver
eeren. Toen zij een deur geforceerd had
den en binnen gingen, vonden zij echter geen
koffie en thee, zooals zij gedacht hadden,
maar alleen maar stofzuigers. Zij hadden
zich in het pand vergist en waren bij de
Elcctro-Lux terecht gekomen. Onverrichter-
zake verlieten zij dit perceel en trachtten nu
inderdaad bij Douwe Egberts een deur open
te breken, doch dit lukte niet. Het drietal is
toen de portiek binnengegaan met de bedoe
ling door verbreking van glas-in -lood raamp
jes in te breken bij Paul Kaiser. Toen kruiste
echter de politie hun pad met het bekende
gevolg.
Het drietal is ter beschikking van de justi
tie gesteld.
ren, maar toch nam hy een sigaret en Weston
gaf hem vuur.
Bobby keek naar hem met een steelsche
blik. Eigenlijk was het verkeerd hier met dien
vent te staan praten, dacht hy. Maar per
saldo had Diana hem er toe weten te brengen
die hekken weer weg te nemen, dus kon men
hem met meer als een vijand beschouwen. Ze
rookten een pooslang zwijgend, totdat Bobby
zei: Ik geef eigenlijk niets om dit soort
feesten.
Vooral niet als op het meisje, waarmee
men het liefst lanst, steeds door een en den
zelfden partner beslag wordt gelegd.
Bobby trok heftig aan zijn sigaret en hy
kreeg zoowaar een kleur. Voor zoover het
mij betreft is het eene meisje net zoo goed
als het andere, zei hij gemelijk. Ik heb
geen voorkeur.
Dat kunnen niet veel mannen zeggen,
zei Weston. Hy liep naar de zaaldeuren toe
keek naar binnen, alsof hy daar iets zocht.
Nu werd Bobby's nieuwsgierigheid hem toch
de baas.
Zoekt U iemand vroeg hy.
Weston keerde zich naar hem toe en nam
hem scherp op. Zou je mij een goeden
dienst willen bewijzen? vroeg hy.
Bobby aarzelde.
Oh, het is niets bijzonders, zei Weston
op cjnischen toon. Ken je mrs. Heath? Ze
logeert op het oogenblik op Carvis Hall.
Wat! Diana's zuster? Natuurlijk ken ik
die! Ik heb haar bij vorige gelegenheden meer
dan eens ontmoet. Ze danst op het oogenblik,
is het niet?
Nee, ze staat daar aan het andere einde
van de zaal toe te kijken, zei Weston. Als
zoo meteen de dans is afgeloopen, wil je mis
schien wel even naar haar toe gaan. Zeg haar
dan dat hier iemand wacht, die haar wenscht
te spreken. Ze zal het begrijpen.
Kent ze U vroeg Bobby stomverbaasd.
Ja. ze kent me, zei Weston kort en er
was iets in zy'n toon, dat verder vragen uit
sloot.
Bobby had moeite zyn nieuwsgierigheid te
onderdrukken. Goed, zei hy, ik zal haar
Uw boodschap overbrengen.
Bedankt, zei Weston en hy ging tegen
den muur leunen met het air van iemand, die
weet dat hij geduld zal moeten oefenen.
(Wordt vervolgd.)