N1PPER EN PELLE
Het
granaatappelsap
Wasschen zonder zeep
Akkertje
Onregelmatigheden te
ABCOUDE
MOOIE TOON
VRIJGESPROKEN
Onder broeders
Kou gevat
Verschillende arrestaties
te Veenendaal
Radioprogramma
Geen vee en toch een qroote toe
wijzing.
COÖPERATIE EN HAAR
DIRECTEUR GEBLAMEERD.
Bij de graancoöperatie „Abcoude" hebben
zich onregelmatigheden voorgedaan. Buiten
de distributie om verkocht de coöperatie vee-
voederproducten tegen te hooge prijzen.
Voorts werden lijnmeel, rnais, gerst, en ha
ver, welke producten niet in ongemengden
ataat mogen worden vervoerd, door de
coöperatie ongemerkt verkocht en vervoerd.
De directeur van de coöperatie, de
heer B., heeft niet minder dan 15000
kg. veevoeder op ongeoorloofde wijze
in handen weten te krijgen. Hoewel
de man over geen veestapel beschik
te, wist hij het toch klaar te spelen
voor een tijdvak van niet minder
dan acht maanden een veevoeder
toewijzing te ontvangen.
Toen ongeveer een jaar geleden iedere
veehouder een beschrijvingsbil jet bij den
commissaris voor voedselvoorziening in oor
logstijd moest inleveren, stuurde B. even
eens een beschrijvingsbiljet in. Op dit bil
jet vulde hij in vijftig stuks vee te bezitten.
Drie zusters van B. dreven onder de ge
meente Weesperkarspel een boerderij en B.
was zoo vriendelijk ook voor dezen een bil
jet in te vullen. De veestapel van de gezus
ters B. gaf B. aan Noordholland op en de
zelfde veestapel gaf hij als zijn bezit op aan
Utrecht. Aldus kon het geschieden dat bij de
periodieke controle de tellers om den tuin
werden geleid en een veestapel tweemaal
werd geteld.
Behalve deze misdrijven waarvoor B.
Justitieel vervolgd zal worden, zijn niet min
der dan acht delicten geconstateerd, waar
voor B. en de coöperatie, waarvan hij direc
teur is. tuchtrechterlijk zullen worden ver
volgd.
Avontuurtje met Amsterdamsche juf
frouw geen onaangenaam qevolg.
Men zal zich wellicht de rechtszaak her
inneren van den Rotterdamschen jongeling
A. H.. bijgenaamd Mooie Toon, die met een
Amsterdamsche juffrouw ecnige dagen en
nachten achtereen in de eerste helft van
Augustus j.1. op stap was geweest, welk
avontuur voorloopig eindigde in de circus-
bar te Scheveningcn met de tij del 1 ijk e ver
dwijning van het bezit van de juffrouw
ten bedrage van f 1800.—, dat zij in haar
taschje bij zich had gehad, van welke ver
dwijning de jongeling werd beschuldigd.
Later kwam het geld weer in haar bezit,
waarbij aan het licht werd gebracht, dat
de juffrouw aanvankelijk had gezegd, dat
de jongeman over haar geld mocht beschik
ken. indien hij haar verder trouw zou blij
ven, om samen een café te Rotterdam te
beginnen. In den circusbar had de juffrouw
zich echter zoodanig bedronken, dat de
jongeman maar liever van het hem voor
oogen gehouden levensdoel afzag en toen
had hii de mffrouw verlaten en haar bezit
In bescherming genomen, om het haar
eenieen tijd later weer ter hand te stellen.
Inmiddels had de juffrouw aangifte van
diefstal gedaan.
De Haagsche rechtbank 'sprak den jonge
ling vrij, doch de officier van justitie, die
zes maanden gevangenisstraf had geischt,
kwam in hooger beroep.
Het gerechtshof heeft het vrijsprekend
vonnis bevestigd.
FEUILLETON
da&i etket ÏÏL DM
Ik weet, dat Diana in groote moeilijk
heden verkeert, zei hij somber. -Ik weet
ook, dat ze dringend hulp noodig heeft en ik
schrik voor geen enkele consequentie terug.
En dan kan ik U meteen vertellen, dat het
me r' t kan schelen wat de toekomst zal
brengen. Ik hou van Diana en niets kan dat
veranderen. Ik wil haar spreken, opdat ik
haar dit kan vertellen. En U kunt daarbij
helpen door ons hiertoe in de gelegenheid te
stellen. Doet U het niet, dan vind ik even
goed wel een weg. Maar. zaoals ik U al zei,
dan wordt het veel moeilijker.
Nog £hrzelde Marjorie en lang bleef ze
voor zich uit zitten staren. Toen zei ze, en
haar stem beefde: Ziet U, ik ben zoo ver
schrikkelijk bang voor haar ik moet er
niet aan denken wat ze misschien zou doen
als ze te ver gedreven wordt. Soms is er
zooveel radeloosheid in haar blik en ze is nog
zoo jong. Ik denk dat hij haar...
Weston viel haar in de rede. Ik weet
het zeker, zei hij grimmig. Ze is in een
val gelokt. Ik heb dat Zondag in haar oogen
gelezen. Ik zou in Uw plaats heei wat banger
zijn voor wat ze misschien zou doen als ze
aan hem overgeleverd wordt. Ik ken den man
in al zijn laagheid.
Goed! zei Marjorie plotseling, en ze stak
hem haar hand toe. Van nu af aan zijn
we bondgenooten. Zeg me wat je wilt dat ik
zal doen.
Hg geep krachtig haar hand. Darik je!
zei hij en, tot Marjorie's verbazing, klonk
er een verdachte trilling in zijn stem. Al
les heb ik voor haar over! Ik zal bergen ver
zetten, als het moet. En toen, alsof hg zich
schaamde, vervolgde hij op zalielijken toon:
Wanneer en v/aar kun je Diana morgen
brengen
Marjorie dacht vlug na. Morgenmiddag
vóór theetgd. Ik zal er voor zorgen dat ze
53. Karro gaat er vandoor.
1. „Zeg, Karro is er vandoor;
het werd hem hier zeker
e benauwd.
2. „t Is t -eu-'g, dat jtj Je
hond niet beter weet op té.
voeden, Nipper, hij moest
zijn baas niet in de steek
laten."
3. „Waar kan toch die rivier
gebleven zgn? We zoeken
haar nu al urenlang."
54. Er wordt een hengel
gemaakt.
1. „Hoeveel meter snoer hebt
U nodig, manheer. Hier, neem
maar.
2. Doe jfl het aas, Pelle! Ik
zou wel graag wat te eten
hebben, ik heb honger na
zo'n opwindende dag."
De Slameesche tweelingen, „De
Standaard" en het Chr. Soc.
Dagblad als concurrenten.
EEN CIRCULAIRE WAAR DE
STANDAARD-DIRECTIE NIETS
VAN WIST.
Zooals men weet, heeft het anti-rev. dag
blad er een lid van de hoofdredactie, den
heer M. Blokzijl; voordien correspondent
van andere bladen te Berlijn, bijgekregen.
Geheel vrijwillig is deze benoeming niet ge
schied, de heer Blokzijl is zelf niet anti-re-
volutionnair en velen der lezers van de
Standaard werden hun lijfblad ontrouw.
Het Christelijk Sociaal Dagblad (zelfde uit
geversmaatschappij als De Standaard) heeft
getracht door middel van circulaires abon-
né's te winnen voor dit blad, omdat, zooals
werd gezegd, „de velden wit waren om te
aaksten." Het socialistische dagblad „Het
Volk" heeft een onderhoud met den hoer
Blokzijl gehad en deze verklaarde als volgt:
„De directie van „De Standaard" betreurt
in hooge mate het rondzenden van de cir
culaire, waarin naar aanleiding van de re
dactiewijzigingen bij dit blad werd opgewekt
abonné's te winnen voor het Christelijk So
ciaal Dagblad."
„De feiten zijn deze", zoo ging de heer
Blokzijl voort, „dat men er in dit bedrijf
niets van afwist, dat een dergelijke circulai
re werd rondgestuurd. Van den inhoud na
men wij eerst kennis door de publicatie in
de bladen van „De Arbeiderspers".
Hoe dat mogelijk is? Deze circulaire schijnt
te zijn uitgegaan van de propaganda-afdee-
ling van het Christelijk Vakverbond. Dit
dagblad wordt gedrukt als kopblad van „De
Standaard" en heeft dus hoofdzakelijk de
zelfde inhoud, doch het heeft een eigen po
litieke leiding, die te Utrecht zetelt. Deze
eigen hoofdredactie schrijft politieke hoofd
artikelen, die dan hier gezet worden en in
de editie „Christelijk Sociaal Dagblad" ver
schijnen, doch niet in „De Standaard".
Dit is inderdaad een eigenaardige
figuur in de krantenwereld, waarbij
een zelfstandig dagblad zijn zelfstan
digheid alleen ontleent aan enkele
hoofdartikelen van binnenlandsch-
politieken- aard. Want ook commer
cieel zijn beide bladen uitgaven van
hetzelfde bedrijf."
Neem j
n
Ook over zijn eigen positie wilde de heer
Blokzijl eenige mededeelingen doen. Wij
hadden in ons commentaar gesproken over
het commissariaat van den heer Blokzijl.
Dit is echter niet naar de letter juist. De
heer Blokzijl is aangesteld door de directie
van „De Standaard" en zijn functie is het
best te omschrijven als lid van de hoofdre
dactie, belast met het verbeteren van de be
trekkingen van dit dagblad met de Duitsche
overheid. Zakelijke invloed of invloed op de
principieele instelling van het dagblad heeft
de heer Blokzijl niet.
„De Standaard" en het „Christelijk Dag
blad" vormen dus een paar journalistieke
Siameesche tweelingen.- Een weinig benij
denswaardige positie onder deze omstandig
heden.
VOORZICHTIG MET DE BLEEK
POEDER.
In de dagbladen van Januari van dit jaar
werden de resultaten beschreven van een
door den rijks vezel dienst ingesteld onder
zoek naar de mogelijkheid, in de huishou
ding te wasschen zonder zeep. Daarbij werd
gewezen op de gevaren van bleeken met
bleekpoeder. namelijk dat onopgelost geble
ven korreltjes bleekpoeder (chloorkalk) in
het waschgoed gaatjes bijten.
Van de zijde der bleekpoederfabrikanten
verzocht men ons er de aandacht op te
vestigen, dat dit gevaar op gemakkelijke
wijze kan worden voorkomen. Wanneer
men het bleekpoeder vóór het gebruik oplost
in een kleine hoeveelheid water, en deze
voldoenden tijd laat staan, zinken alle on
opgelost gebleven bestanddeelen naar den
bodem en vormt zich boven het neerslag een
heldere, geconcentreerde oplossing van
chloorkalk. Door voorzichtig af te schenken,
zoodat het bezinksel achterblijft, krijgt men
een vloeistof, waarmee het waschgoed zon
der gevaar 'voor gaatjes kan worden ge
bleekt.
Men moet daarbij rekening houden met
de omstandigheid, dat het neerslag niet
snel bezinkt. Minstens enkele uren voor het
gebruik moet daarom de oplossing worden
gemaakt; bij voorkeur op den avond voor
het wasschen. Heeft men verzuimd de op
lossing tijdig te maken, dan kan het gevaar
voor het ontstaan van gaatjes aanzienlijk
worden verminderd door het bleekpoeder in
een dicht geweven lapje te binden en dit
zakje door het water heen en weer te be
wegen. dus op dezelfde wijze als waarop
men blauwselwater maakt. De eerstgenoem
de methode is echter beter. Men vindt haar
dan ook veelal in de gebruiksaanwijzing op
de pakjes vermeld.
Met betrekking tot de te gebriuken hoe
veelheden bleekpoeder kan nog worden ver
meld. dat een pakje met 65 gram bleekpoe
der voldoende is voor het maken, van pl.m.
4 emmers bleekvloeistof.
De Veenendaalsche politie heeft het in het
afgeloopen weekeinde zeer druk gehad. Al
lereerst zijn Zaterdag drie leden van den
opbouwdienst aangehouden wegens diefstal
van dienstondergoed, schoenen en een
schrijfmachine. Zondag werden wederom
twee opbouwers gearresteerd, wegens dief
stal van een aantal zakken meel.
Bij hun verhoor kreeg men nieuwe aan
wijzingen, waardoor kon worden overgegaan
tot de arrestatie van twee andere personen
uit den opbouwdienst, die dekens hadden
gestolen. Verder konden twee daders van
een diefstal bij een Veenendaalschen winke
lier, bij wien de vorige week uit een toon
banklade geld was weggehaald, worden op
gespoord. Al deze personen zijn ter beschik
king van den officier van justitie gesteld en
in het huis van bewaring opgesloten.
WOENSDAG 26 FEBRUARI.
Hilversum I, 4.15 m.
Nederiandsch Programma. VARA.
7.30 Gramofoonmuziek.
7.45 Ochtendgymnastiek.
7.55 Gramofoonmuziek.
8.20 Ochtendgymnastiek.
8.30 Nieuwsberichten ANP.
8.45 Gramofoonmuziek.
10.00 VPRO: Morgenwijding.
10.20 VARA-orkest.
11.05 Declamatie.
11.20 Gramofoonmuziek.
11.30 Viool en piano.
12.00 VARA-orkest.
12.42 Almanak.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 De Ramblers.
1.30 Esmeralda en solisten.
2.00 Naai- en knipcursus.
2.30 Gramofoonmuziek.
2/0 Voor de vrouwen.
3.00 Instrumentaal- en vocaal programma.
4.00 Orgelspel.
4.30 Gramofoonmuziek.
5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten
ANP.
5.30 Onderwijsfonds voor de Scheepvaart:
Technische causerie.
direct na de lunch gaat rusten en daarna zal
ik probeeren haar mee te krijgen voor een
autorit.
En waar zal ik haar dan ontmoeten?
vroeg Weston.
Op den grooten weg naar Londen. Ik zal
stoppen bjj de mijlpaal boven op den heuvel.
Ik ga dan zoogenaamd mijn achterlicht nazien
dan kom jij opdagen en speelt den galan
ten ridder. En dan ja, dat is jouw zaak.
Je kunt met haar in de auto stappen en er
vandoor gaan, als je wilt. Ik wandel dan wel
naar huis en vertel daa.* h*t een of ander
sprookje. Alleen zou ik graag billen dat je
me de auto bg gelegenheid eens terugstuurt.
Ik zal zorgen dat ik er ben, zei Weston.
Maar ik zal je heusch niet van j* auto be
roven; ik zal wel een beter plan bedenken. En
wat Diana betreft je weet dat je me kunt
vertrouwen! Ik beloof je dat ik heel goed op
haar zal passen! Weer stak Marjorie hem
haar hand toe en hij drukte die krachtig.
Het is beter, dat ik nu terugg"a, zei ze.
Ze mochten me anders eens missen.
Weston stapte uit de auto en opende het
portier voor haar. Hoewel ik eigenlijk heele-
maal niet van zulke geheimzinnigheden hou.
zei ze nog, moet ik toegeven, dat ik er
ook niets beters op weet. Als Diana zichzelf
niet kan helpen, moeten wij dat doen. In ieder
geval ik wensc je geluk!
Dat is iets, .vaarin ik al sindt, lang niet
meer geloof, zei hij en Marjorie verwonderde
zich over het ontbreken van eenige ironie in
zijn stem. Goedennacht en dank je wel!
Ze trok haar cape dicht om zich heen en
liep op een drafje de straat over terug naar
het verlichte gebcuw. De tonen van de jazz
klonken haar al van verre in de ooren en
voor de eerste maal in haar leven haatte ze
die muziek. Wat voor een recht hadden al
die menschen vroolijk te zijn en te dansen,
t rwijl Diana zoo diep ellendig was!
Ze wierp haar cape af, trok hier en daar
wat recht aan haar japon en ging de zaal
weer binnen met een air van nonchalance,
zc^als zij dat kon. Snel keek ze rond neen,
niemand scheen haar gemist te hebben. Ze
ontdekte Diana met haar partner in den duis
teren hoek, waar hij direct bij het begin van
den avond beslag gelegd had op een tafeltje.
Zr zag hoe het meisje, steeds met dien vreem
den blik in haar oogen, op een teeken van
haar partner opat nd en zich met hem bij
de dansende paren voegde.
Ze zweefde aar voorbij, maar Diana zag
haar niet. Fortescue echter glimlachte tegen
haar, doch ze beantwoordde dien glimlach
niet. Ze keek hem aan mee een harden, drei
genden blik.
-OCFDSTUK XXXII.
Een paar weken eerder zou Diana bg Enid's
komst op Carvis Hall hevig geschrokken zijn.
Nu echter aar verloving een voldongen feit
was, kon haar dit niets meer schelen. Op
haar aanvankelijken heftigeu tegenstand was
een doffe -nver'chilligheid gevolgd. Ze be
moeide zich nergens mee, liet alles maar
over zich heen gaan. Alleen wanneer For
tescue haar waarschuwend aankeek, veerde
ze even op; hem gehoorzaamde ze op zijn ge
ringste wenk.
Kijk-Kijk! zei Sir Jehn ironisch. De
kleine feeks is alreeds getemd. Nu, wat heb
ik je gezegd? Zooiets is aan mijn zcon wel
toevertrouwd!
Lady Carvis zuchtte en gaf geen antwoord.
Dezen avond zou het engagement publiek
gemaakt worden en Fortescue had al mede
gedeeld, dat hjj wenschte dat het huwelijk
in alle stilte voltrokken zou worden in Lon
den en dat het binnen de maand zou plaats
hebben. Hg zei, dat hg Let Engelsche kli
maat," vooral in dezen tijd vai het jaar, niet
kon verdragen en dat hij van plan was zgn
jonge bruid mee te nemen naar het Zuiden,
waarschijnlijk naar Egypte.
De volgende week zou Diana met Blanche
mee aaar Londen gaan; Blanche zou haar
helpen bij het koopen van haar uitzet. Sir
John en Lady Carvis zouden dan een dag of
veertien later komen, om het huwelijk bij te
wonen. Alles was dus al teurig geregeld en
toch voelde Lady Carvis zich beklemd. Wel
iswaar had ze zelf deze verbintenis voor
haar jongste dochter gewenscht, maar ze
had zich alles zoo heel anders voorgesteld.
ha< zoo graag gewild dat Diana stralend ge
lukkig zou zgn, maar inplaats daarvan was
ze stil en -^dwee en leek in niets meer op de
vroegere wildebras. Kon ze maar het ver
trouwen van haar dochter winnen, maar het
kind was zóó gesloten, "telkens als ze een
poging tot toenadering deed, dat ze het maar
opgaf.
Ze was big dat Marjorie zich met de zorg
voor haar jongere zuster had belast. Zoo ook
weer dezen middag, toen het jonge paar
laat aan den lunch verscheen, Diana met een
vermoeid, bleek gezichtje. Ze hadden vanaf
elf uur paard gereden en waren nu pas terug.
Jij gaat vanmiddag een poosje naar bed,
lieve kind, zei Marjorie. Anders ben je
vanavond niet behoorlijk uitgerust.
We hebben niet hard gereden, weerde
Diana af.
Sir John gromde: „Kan ze niet op zichzelf
passen?"
Ik pas op haar, zei nu Fortescue, als
steeds minzaam glimlachend. En ik ben
6.00 Esmeralda en solisten.
6.42 Almanak.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuzielj.
7.00 Prabantsch praatje ANP.
7.15 Volkszang.
7.30 (Berichten (Engelsch),
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 Gramofoonmuziek.
8.30 Berichten (Engelsch).
8.45 Utrechtsch Stedelijk orkest en solist.
9.30 Vroolijke voordracht.
9.35 Gramofoonmuziek.
9.35 Engelsche berichten ANP.
10.00 Nieuwsberichten ANP. Sluiting.
Hilversum n, 301.5 m. NCRV.
7.30 Gramofoonmuziek.
7.45 Ochtendgymnastiek
7.55 Gramofoonmuziek.
8.00 Schriftlezing en meditatie.
8.15 Gewijde muziek (opn.).
8.20 Ochtendgymnastiek.
8.30 Nieuwsberichten ANP.
8.45 Gramofoonmuziek.
9.30 Marcando-ensemble en gramofoonmuzielf,
10.30 Morgendienst.
11.00 NCRV-Harmonie-orkest (opn.).
11.15 Celesta-ensemble en gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 Celesta-ensemble en gramofoonmuziek.
2.00 Gramofonmuziek.
2.30 Solistenconcert.
3.30 Bijbellezing.
4.00 Christelijk kinderkoor „Zangvogeltjes",
met pianobegeleiding en gramofoonmuziek.
4.30 Voor de jeugd.
5.00 VPRO: Cyclus „Het geestelijk karakter
van ons volk".
5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten.
ANP.
5.30 Viool, piano en gramofoonmuziek.
6.00 Berichten.
6.05 Orgelconcert.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek.
7.007.15 Economische vragen van den dag
ANP. Sluiting.
het met je eens Marjorie een beetje rust
zal Diana goed doen."
Dus gingen de beide zusters, zoodra de
lunch was -afgeloopen, naar boven naar
Diana's slaapkamer. Daar aangekomen ging
het jongste zusje op de vensterbank zitten,
terwijl Marjorie het dek van het bed opsloeg.
„Ziezoo," zei ze. .Trek jg nu gauw je peig
noir aan; onderwijl maak ik een warme kruik
voor je!"
Maar Diana bleef waar ze was; ze draaide
aan de fonkelende diamanten ring, die ze van
Fortescue gekregen had en keek er naar met
een pijnlijke trek op haar gezichtje.
„Marjorie", zei ze plotseling, „is het nu wel
noodig dat ik naar bed ga? Ik kan toch niet
slapen, dat weet ik zeker."
„Wat wil je dan doen, kuiken?" vroeg Mar
jorie.
„Oh, ik weet het niet met de auto gaan
rijden, een heel eind weg," zei Diana. „Toe,
Marjie, ik ben heus niet moe, alleen een beetje
stijf van het rijden. Kunnen we hetn iet doen?
Vanmorgen heb ik mijn plicht gedaan, en dat
za! ik vanavond weer doen, dat beloof ik je."
„Maar het is zulk ellendig weer," zei Mar
jorie weifelend. „Je zult zien dat we sneeuw
krijgen."
„Wat doet dat er toe?" vroeg Diana, haar
arm vleiend om haar zusters hals leggend.
„Je zag er aan de lunch doodmoe uit,"
protesteerde Marjorie nog.
„Ik ben niet werkelijk moe, heus niet! En
na dien autotocht zal ik weer zoo frisch zijn
als een hoentje, dat zul je zien! Kom laten we
gaan ver weg en voor dezen eenen mid
dag eens alles vergeten!"
Marjorie keek haar scherp aan, toen haalde
ze haar schouders op. bezwijkend voor den
smeekenden blik in Diana's oogen. „Goed,"
zei ze, „we zullen gaan. Als we maar ongezien
weg kunnen komen."
„We gaan langs de achtertrap." opperde
Diana. „Fortescue zit bij zgn vader in de
kamer te praten, voor hem zijn we dus veilig.
Kom, wees een schat en ga gauw je jas aan
trekken. Ik ben direct klaar."
Marjorie ging de kamer uit om haar man
tel te halen, verbaasd over Diana's plotselinge
energie. In ieder geval zou het haar plan ver
gemakkelijken en misschien zou het kind er
werkelgk van opknappen. Deze verandering ln
Diana was anders wel geheel onverwachts,
maar Marjorie had er zoo'n vermoeden van
dat dit het gevolg was van haar groote wan
hoop. „Arm kind!" dacht ze. „Je bent nog zoo
jóng en je hebt nu al zooveel misère."
Wordt vervolgd.)
