Dat gaat zo niet langer! k 1 H a fÊ 1 1 S m ©,e K>ieJU£ A'tijd waakzaam door Hannie Franken. ïltiU fonyetD en Als jullie dit leest is het hijna... Pink steren en hebben jullie weer vacantie. Ik hoop, zowel voor jullie als voor mezelf, dat het fijne zomerdagen worden en dat de kou nu eindelijk eens uit de lucht gaat. Want het wordt nu heus zo langzamer hand tijd dat de zomer goed doorzet. Alles is al eenige weken in de natuur te laat en als dat zo door zou gaan zaten we al in de herfst voor we het goed en wel weten. En dat willen we niet. Ik zal maar direct beginnen aan de briefjes, die ik van de week ontvangen heb. Het blijkt, dat men het raadsel over het algemeen nogal makkelijk gevonden heeft. Nu, dan zal ik van de week eens een extra moeilijk opgeven 't Zal me benieuwen wie de taart (of 't boek) wint. De prys werd deze week gewonnen door: ANNEKE DE RAAT (12 jaar), Stille Laan 63, Schagen. En nu de briefjes: Wim en Maart je Boontjes, Stolpen. Heb ben jullie met 21 van Nieuwe Niedorp ver loren? Dat is jammer, Zijn dat van die gewel denaren, die Nieuwe Niedorpers? Je schrijft, dat het koud blijft, maar de laatste dagen zet de zomer toch goed door. Ik denk, dat we een mooie Pinkster tegemoet gaan. Dag! Trien Tysen, Wieringrwerf. Ja, in Scha gen gaat de kermis door Trien en je gaat er dus heen. En ook naar Anna Paulowna, als hij daar komt Ja, ik kan er niets aan doen, dat Bep al een paar maal de prijs gewonnen heeft. Maar... ik denk, dat jij het boek. ook wel mag lezen. Is het niet zo Tot volgende week! Gerrie van 't Oever, Breezand. Hoofd- rekenen vond ik vroeger altijd een verschrik- kelijk moeilijk vak, Gerrie. Ik maakte er meestal geen erg hoge cijfers voor. En nu merk ik dat dat bij jou al precies, hetzelfde is. Je moet proberen er met je gedachten goed bij te blijven en op hetzelfde oogenblik niet aan andere dingen te denken. Als dat lukt ben je nummer een met hoofdrekenen. Geloof me maar.- Dag! Annie de Jong, Breezand. Wat een fees ten heb j\j in Juni nog voor de boeg Annie. Dat worden allemaal prettige dagen. Net zo prettig denk ik als die verjaardag van je moeder was. Wat hebben jullie haar fijn verwend. Ik vind dat bijzonder hartelijk van jullie. Minke van der Bij, Edam. Kijk... daar hebben'" we Minke weer eens. Die heb ik al verscheidene weken gemist. Leuk, dat ze nu weer schrijft en dat nog wel een dikke, echt- gezellige brief, zoals ik dat vroeger altijd van haar gewend was. Je bent het brief schrijven nog niet verleerd, beste Minke en ik heb met heel veel belangstelling gelezen, wat jou en Marie overkomen is in het teken lokaal van de school. Wat zul je verschrik kelijk geschrokken zijn! Schrijf je volgende week weer? Grietje Maigret, Schagen. Leuk, dat je zo over m'n vrouw schrijft, Grietje. Ja, dat vindt ze aardig als jullie haar niet helemaal vergeten, want, en dat is een geheim tussen ons tweeën, ze leest altijd de briefjes, die ik ontvang, mee en dan zitten we samen over jullie te praten. Ja, jullie in Schagen boffen, dat de briefjes geen postzegels kosten. Dat is natuurlijk anders met de vrienden buiten Schagen. En iedere maal 7*4 cent betalen is is lang niet eenvoudig in deze slechte tijden. Jannie Wetsteen, Nieuwe Nedorp. Een kort briefje, Jannie, maar ik begrijp dat je niet veel tijd had,- en dat vader de brief nog net mee naar Schagen kon nemen. Nu, dan wacht ik maar op de beloofde grote brief, die ik volgende week zal ontvangen. Ik houd je aan je woord, hoor...! Dag! Klazien de Geus, Sint Maarten. Jou heb ik ook een hele tijd gemist, Klazien, maar nu ben je er dus weer. Blijven we weer goede vrienden, net als vroeger? Was de inktpot omgevallen En wat zei Moeder daar wel van. Ik denk dat die heel zwart gekeken heeft. Of niet...? Fijn dat je verhoogd bent Klazien en dat nog wel met zulke cijfers. Bep Tijsen, Wieringerwerf. Bep schrijft: We krijgen op onze kamer een nieuwe boe kenkast, zodat we de boeken best gebruiken kunnen. Dat kwam goed uit, Bep, dat je dan ook juist de prijs gewonnen hebt. Gefelici teerd. Dank voor je gezellige brief. Ook weer een „ouderwetse". Schrijf eens wat over het ondertrouwfeest van je neef in Andijk. Ten minste als het er leuk is. En... tot volgende week, Bep. Veel plezier in Andijk. Piet Schroevers, Schagen. Dus jij gaat meelopen met de Avond-Vierdaagse, 't Is een hele mars, 20 km, maar als je tot het eind aan toe hebt meegemarcheerd, krijg je een mooie medaille. Laten we hopen, dat het weer een beetje wil meewerken, hè? Coba Schaafsma, Hoogwoud. Dat broertje van jou is ook een pretmaker! Als je hem niet goed in de gaten houdt, haalt hij alle slaplantjes eruit! Het tuinieren zit er zeker al vroeg bij hem in, is 't niet? Dat zou niets voor mij zijn hoor, zo'n keer of 20 in de zweefmolen. Ik word alleen al draaierig door de gedachte... Geerie Kuyper, Moerbeek. Nog wel be dankt voor je bonnen, Geerie, ik hoop er een dankbaar gebruik van te maken. Woon je ver van school? Ja, dat wordt me nog wat met die banden! T. Schouwenaar, Anna Paulowna. Ik begrgp ook niet, hoe dat in elkaar gezeten heeft met dat briefje. Forra had niet eens geschreven. Misschien heeft zij wel het briefje gehad, dat voor jou bestemd was! Gerie Muntjewerf, Schagen. Neen, wan neer je uit fietsen wilt gaan, is een regen buitje niet prettig, maar het land had het hard nodig, hoor, dus we moeten toch dank baar zijn, dat de natuur voor een flinke be sproeiing van de velden heeft gezorgd. Alleen hoop ik ook, dat we met dé Pinkster een paar mooie Mei-dagen krijgen, al is het dan ook al Juni. Sietske Boomsma, Nieuwe Niedorp. Wat een jong leven bjj jullie, zeg. Jammer van dat ene bokje. De som, die je had opgeschre ven, was goed, hoor! Toch kun je 292/, nog wel vereenvoudigen, of hebben jullie dat nog niet gehad? Kinderen Hoenson, Barsingerhorn. Dat was een kort briefje, dat ik van jullie gekre gen heb. Krijg ik de volgende week eens zo'n gezellige lange van jullie? Jannie en Ans Wetsteen, Nieuwe Niedorp. Leuk zeg, dat jullie zo'n lief jong geitje hebt gekregen! Net levend speelgoed, hè? Wat zal die kleine Ans dat fijn vinden, schuil hokje mét haar spelen! Wat kan die kleine meid al leuk tekenen en haar naam schrijven! Heb je dat versje zelf gemaakt, Jannie? Schrijf anders eens, waaruit je het hebt over geschreven, dan zal ik het eens opnemen. Trijntje Komduur, Anna Paulowna. Ik denk niet, dat je zo'n hagedisje in een fleschje lang in leven houdt! Die beestjes zgn toch niet geschapen om in een glazen kooitje op gesloten te zitten, hè? Dieuwertje Schouten, Breezand. Ja hoor, de natuur gaat haar gang, ook al doet het weer je zo nu en dan nog wel eens aan de maand November denken. En nu loopt het al hard naar Juni. Enfin,wie weet hoeveel prachtige dagen we van de zomer nog te ge nieten krijgen. Je had, doordat je moest op passen, mooi gelegenheid om je raadsel op te lossen en een briefje te schrijven, hè? Ik zie, dat jij de Kindervriend hebt uitgetekend! Nou, je hebt een mooie voorstelling van hem, hoor! Vooral m'n hoed staat er prima op! Dieuwertje Raven, Winkel. Misschien heb ik je broer nog wel horen muziek maken daar in Heiloo. Ik fietste tenminste 's mid dags om een uur of 2 langs het concours terrein en toen hoorde ik de muzikanten hun best doen. Leuk, dat zijn orkest een 2e prijs gewonnen heeft! Dat was me nog even een avontuur op de terugreis, zeg! Als je naar Winkel moet, en je komt met de trein in Hoorn terecht! Aafje Spaans, Schagen. Nog wel gefe liciteerd hoor, met je moeders verjaardag. Ja, de eene keer is het raadsel wel eens wat moeilijker dan de andere. Maar, hoe moei lijker een raadsel is, hoe leuker is het, wan neer je de oplossing hebt gevonden. Want jou oplosisng was goed, hoor! Alleen, Tinus schrijf je met een u, en niet met een e. Rie Zwaag, Schagen. Jij bent zeker ook wel op je tante's verjaardag geweest? Je geeft me een raadsel op: „Het is rood, glimt, en het At aan een boom; wat is dat?" Ja, dat is een opgave. Een kers? Een bes? Eén lievenheers-beesje Geef je me de volgende week de oplossing? Miekje Mink, Warmenhuizen. En hier krijg ik alweer zo'n geweldige brief van m'n vriendin Miek Mink. Dat is ook een record schrijfster. Bijna vier kantjes vol gepend. M'n compliment vriendin. Je hebt er slag van. Ik heb genoten van je verslagen over de tochten, die je maakt en van al dat andere, dat je zo gezellig vertelt. Tot volgende week! Ato Vader, Callantsoog. Radijs is een even smakelijk als voedzaam eten Ato en ik houd er heel veel van. Kom je me eens een bosje brengen Ik houd me aanbevolen. Waarom je niet bjj de briefjes stond is me een raadsel. Maar... nu sta je er wel bij. Prettig Pinksterfeest, Ato! Dieuwertje Glim, Wieringerwaard. Na tuurlijk Dieuwertje, als je straks van school bent mag je gerust mee blijven doen. Er zijn er wel meer, die dat doen. En ik zou het leuk vinden, als jij het ook deed. Spreken we dat af? Dan blijven we goede vrienden. Nog een hele tijd! Beppie Kole, Anna Paulowna. Is Coba van Ham jouw vriendin? Dat wist ik niet. Leuk, dat jullie me allebei iedere week een brief sturen. Maar... jou brief was van' de week erg klein, Beppie. Is hg de volgende maal dikker? Coba van Ham, Anna Paulowna. Dat vind ik heel erg naar, Coba, dat het veulentje, waarnaar ik eens zou komen kijken, dood gegaan is. Wat verschrikkelijk jammer, van zo'n lief beest. Ja, dan ic de moeder meestal erg onrustig. Hoe kan dat ook anders. Nog maals: het is heel jammer, Coba. Piet van Ham, Anna Paulowna. Piet had blijkbaar niet al te veel stof om te schrij ven van de week, want het zijn maar vier en een halve regel. Is de brief volgende week groter, Pieter Ja. Dik Zeylemaker, Schagen. Haaa... daar hebben we Dik weer. Die miste ik al een paar weken. Maar nee, hg is me niet ontrouw ge worden. Nee, ik denk niet Dik, dat je met een andermans veren wil pronken. Natuurlijk denk ik dat niet, want dat doet geen een echte Hollandse jongen. En Dik Zeylemaker zeker niet. Het verhaal en het laatste gedicht be waar ik nog even. Misschien... Anneke de Raat, Schagen. Wat lees ik daar nu, beste Anneke? Ben jij ziek gewor den? Dat vind ik jammer. En ik hoop dat je weer gauw naar buiten'kunt stappen en met je vriendinnen ravotten en spelen. Het boek „Alleen op de Wereld" bezit ik zelf en heb ik wel 3 maal gelezen. En ik geloof dat m'n moeder het me vroeger ook nog eens hele maal voorgelezen heeft. Een echt, fijn boek. Met Remus, en Vitalis en Matthia, en Jolly Cour, en Capi... je ziet, ik weet het allemaal nog! Dag Anneke. Beterschap! Piet de Vet, Schagen. En of beste ?iet, of ik het leuk vind een foto van jou te krij gen. En van je zusje natuurlijk evenzo. Stuur je ze op? Ik zie dat zusje ook geschre ven heeft. Nu, ik ga haar brief meteen lezen, want ik ben erg nieuwsgierig wat die me te vertellen heeft. Tot volgende week, Piet. Tiny de Vet, Schagen. Haaaa... Tiny, dat vind ik fijn. Ik krijg dus ook van jou een foto. Afgesproken. En jij mag je poëziealbum op het kantoor brengen. Een week later kun je het dan weer terughalen. Ja, ik begrijp dat je het fijn in Nunspeet vond, maar... nog fijner thuis. Dat is nu eenmaal zo en dat is heel natuurlijk ook. Dag Tiny, tot volgende week. (De foto niet vergeten hoor!) Tiets van de Cappelle, Schagen. Leuk, wat je me allemaal schreef over dat konijnen- leven bg jullie thuis! Is dat niet zo? Ik lees tenminste, dat ze door de kamer en keuken mogen wandelen en dat moeder de kleintjes voedert met melk, door ventiel slangetjes. Aardig vind ik dat. Tot volgende week, Tiets. Rietje Jansen, Bergen. Wat is het nu schitterend mooi in Bergen, Rietje. Ik kom er nogal eens en iedere keer valt me dat op. Nu staan alle bloemen bijna in bloei, de vogels fluiten en zingen heel de dag door en het is er echt feest, in dat prachtige bergen. Ik zou er des zomers best willen wonen. Net als jij. Dag! Roelf Broers, Anna Paulowna. Kijk, daar hebben we een nieuwe - riend. Een kameraad van Piet van Ham, die allang meedoet. Nu Roelf, hartelijk welkom in ons midden. En... ik hoop dat we dikke vrienden worden. Maar daar twijfel ik niet aan. Hilda Bestevaar, Schagen. Heb jij een eigen tuintje in de tuin bij Anneke? Dat is aardig. Maar bij Anneke thuis hebben ze een grote tuin, dat weet ik. En een mooie tuin. Daar profiteren jullie maar van. Zo'n post pakket uit Amsterdam is een verrassing, zeg. Ik wou dat ik ook iedere dag van die pakjes kreeg... Dag Hilda! Klaas de Jong, Barsingerhorn. Ik merk, dat jullie al beste vacantieplannen hebben, daar in Barsingerhorn, Klaas. Nu, jullie hebt gelijk. Ik zou als ik jullie was ook niet thuis blijven zitten. Naar buigen... daar is het fijn nu. Profiteer van je vacantie en... veel plezier. Dag Klaas! Beste vrienden en vriendinnen, ik ben er door. Nogmaals: een fijn, een echtfijn Pinkster feest. En dan... tot volgende week. Oplossing raadsel vorige week w A N R E T T i N u S Goede oplossingen ontvangen vant Ato V., Callantsoog; Piet v. H., Anna Pau lowna; Annie K., 'Kolhorn; Dieuwertje G., Wieringerwaard; Beppie K., Anna Paulowna; Iza de R., Kolhorn; Nellie P., Kolhorn; Klaas de J., Barsingerhorn; Coba v. H., Anna Pau lowna; Gerrit en Bennie K., Heerhugowaard; Anneke de R., Schagen; Rietje J., Bergen; Rien de J., St. Maarten; Dieuwertje S., Bree zand; Roelf B., Anna Paulowna; Hilda B., Schagen; Wim en Maart je B.; Stolpen; Dieu wertje R., Winkel; Trien T., Wieringerwerf; Annie B., Schagen; Gerrie v. 't O., Breezand; Annie de J., Breezand; Minke v. d. B., Edam; Aafje S., Schagen; Grietje M., Schagen; Janny en Ans W., Nieuwe Niedorp; Bep T., Wieringerwerf; Miekje M., Warmenhuizen; Trijntje K., Kolhorn; Pietertje K„ Heer Hugo- waard; Coba S., Hoogwoud; Gerrie M., Scha gen; Tfgntje K., Kolhorn; Sietske B., Nieuwe Niedorp; Geerie K., Moerbeek; Kinderen H., Tini S., Anna Paulowna; Piet S., Schagen; Piet Z., Schagen. Nieuw Ra X X een boom. X een jongensnaam. X een boom. X gy. X afgekorte jongensna; X lengtemaat. X geneesheer. X reeds. X bgna warm. X betaalmiddel. X lichaamsdeel. X ieder. X is iemand, die niet horen kan. Op de kruisjes leest men een bekend spreek woord. (Ingezonden door Lindenboom, Krugerstr. 41, Den Helder.) „Dat gaat zo niet langer", zei de uil uit het sprookje en hij spreidde z'n vleugels wijd uit. Dat gaf z'n gasten om de boom stronktafel zo'n echt gevoel van beschermd te worden en ze waren blij, dat ze 't toch maar gewaagd hadden. Wat ze gewaagd hadden? Wel, ze hadden hun klachtenboek naar de uil gebracht, omdat ze 't wérkelijk niet langer konden verdragen. Oooo! 't Was om te huilen, te miauwen, te knorren, te kakelen, te piepen, te snateren en nog veel meer! Maar omdat dat huilen, miau wen, knorren, kakelen, piepen en snateren niets hielp, hadden ze allemaal hun klacht met geel stuifmeel op witte bloemblaadjes geschreven. De eend had hen schrijfveren bezorgd en de kat had met z'n nagels pun ten aan die veren geslepen. De kat z'r na gels waren er helemaal stomp van gewor den en hij had er wel een uur voor nodig gehad om ze weer scherp te maken en de eend had een paar lelijke kale plekken gekregen. Maar dat vond niemand erg, want ze had ze gekregen, doordat ze de anderen had willen helpen en die anderen vonden die kale plekken niets lelijk, omdat ze wisten hoe de eend er aan gekomen was. Omdat ze had willen helpen, was ze nu minder mooi geworden en., mooier tege lijk! Kunnen jullie dat begrijpen? Toen ze allemaal hun klacht met geel stuifmeel op witte bloemblaadjes hadden geschreven, maakten ze er samen een bloemblaadjesboek van en dat brachten ze, ook al weer met z'n allen, naar de uil. Die was wel zo goed om het door te lezen en toen hij dat gedaan had, ging ook hij aan 't schrijven. Naar een pen hoefde hij niet te zoeken. Hij had er zeker wel tien! En met bosbessensap schreef hij op lichtgroene blaadjes: Morgen verwacht ik U gaarne bij de gevelde boom achter de eekhoorn hoeve. En hij ondertekende: Uw bereidwil lige raadgever Uil. Elk' briefje vouwde hij dubbel en stak 't dicht met een dennennaald. Zelf ging hij de briefjes wegbrengen, zelfs de hond en de kat vonden een brief in hun mand. En voor de poppen, die ook meegeklaagd had den, lag er een brief in hun bed. Als de uil eenmaal iets op zich nam, dan deed hij dat goed en nergens zag hij tegen op. En 't kwam h'm nu goed te pas, dat hij gewend was 's nachts te werken, want anders had hij nooit z'n brieven bij de hond en de kat en de poppen kunnen bezorgen. Daar zaten ze nu met z'n allen om de ronde boomtronk-tafel. Op paddestoelen met leuninkjes van stevige grashalmen. Al leen de kip zat bovenop de tafel. In een mandje, dat zij bewaard had van verleden jaar Pasen voor 't Paasfeest van dit jaar. De uiL had een groot vel parkament mee gebracht. Hij dacht tenminste dat 't perka ment was, maar 't was maar een velletje boterhammenpapier, dat de ekster voor h'm gestolen had, gelijk met 't potje, voor het bosbessen-schrijfsap, uit het huis van de hond en de kat en de poppen. De uil las één voor één de klachten op. Die klachten waren zo: De muis klaagde: De mensen maken me allemaal bespottelijk door te vertellen, dat ze voor me op de loop gaan of op stoelen klimmen. En ik help ze nog wel door alle kruimels en restjes op te eten en nou ja, af en toe eet ik ookwel eens iets op, dat ik eigenlijk had moeten laten staan! De kat wou, dat de mensen hem toch maar nooit strikken om z'n hals deden. Dat stond toch niet als je in dè verte familie was van de tijger! Dat was gewoon een be lediging! De hond had er op tegen, dat hij soms op een bovenhuis moest wonen. Begrepen de mensen dan niet, dat hij vier poten had om De krekeltjes sjirpten, Met wonder geluid, Ze luidden de nacht in, De dagestond uit. Hun liedeke klonk Tn een heldere toon, Ze kwam als van verre, Zo mooi en zo schoon. Ze sjerpten zo vrolijk, Zo monter en Mij Als wilden ze zeggen: „Wij leven zo vrij". Dat aardige diertje, Zo need'rig en klein, Wil ons de naad'rende Nacht konder zijn. Ze geven hun wonder Geluid dan met vreugd, Als wilden ze zeggen, We zijn zo verheugd. Gij dierke zo kleene, Ik wacht, iedre keer, Tot 'k hoor uw geulidjes, Zo lieflijk en teer. flink te rennen en niet gelukkig kon zijn met hoogstens een balconnetje! De eend vond, dat niet alleen eenden dom waren, onder mensen kwam dat ook wel voor! Dat had dé eend dikwijls ge merkt, als de mensen bij de vijverrand stonden te praten en daarom vond de eend: 't moest nu maar eens uit zijn met dat praatje „zo dom als een eend!" 't Varkentje knorde nog eens hardop, wat hij op z'n briefje had neergeschreven: De mensen vinden me vies. maar op m'n spek zijn ze dol! Dan kunnen ze ook best eens een beetje aardig voor me zijn, vóór ik spek ben geworden!" De anderen gaven h'm groot gelijk. De kip zat stil op 't Paasmandje. In haar klaagbrief je stond: 't Is niet waar, dat ik altijd kakel. In iéder geval deed ze 't nu niet. Dus 't kakel-praatje was in geen geval helemaal waar! De poppen zouden zo graag willen, dat -ze elke dag één keertje werden gewassen en niet zes maal op één dag en dan in zes weken niet meer! Toen was de uil klaar met klachten lezen, Tenminste voor vandaag! Hij beloofde op 't boterhammen-perkament een ernstige brief aan de mensen te zullen schrijven en hij heeft dat heus gedaan. Maar de hond en de kat en de muis en al de andei'en zijn nog steeds aan 't klagen, Ze hebben allen nog steeds dezelfde klacht, Zijn de mensen dan zó onaardig, dat ze de uil-ernstige brief zo maar hebben laten waaien? Weineen! 't Komt alleen, omdat één brief voor alle mensen veel te weinig is en daarom moet 't nu maar eens in de krant! Een schapenbout van 80 jaar! Dat een klok eerst na dertig of veertig jaren bij een horlogemaker wordt terugge vraagd is al een paar maal voorgekomen, maar dat een schapenbout 80 jaar wacht en n o g wacht op haar eigenaar, dat kan alleen in Amerika gebeuren. Daar is dan ook gebeurd, wat ik hier laat volgen. Er verscheen, nu meer dan tachtig jaai geleden, een onbekende in een slagerij en kocht een flinke schapenbout. De man be taalde 't vlees en verzocht toen, het pakje even voor hem te willen bewaren, hij zou 't straks komen halen. Maar wie er kwam die dag, niet de koper van 't schapenvlees, 's Avonds legde men 't vlees in de ijskast endaar ligt 't nog! Want de schapen bout werd nimmer gehaald en een neef van den slager, die destijds het geld voor het vleesch ontving, nam de zaak over én de schapenbout. Dig ligt nog steeds in de ijs kast en blijft er misschien, ik weet niet hoe lang! In Holland zou zo iets niet ge beuren, maar in Amerika. D icht was hij bjj den baas en de vrouw tn lette op al hun doen en laten. „Fredo", noemden ze hem en dat was een naam die bij hem paste. Een flinke naam voor een flinke hond. Op een dag moesten de baas en de vrouw een lange autorit maken. Natuurlijk mocht Fredo mee. Daar vlogen ze langs de we gen! De baas aan 't stuur en de vrouw met Fredo binnenin de wagen. Maar dat was vreemd, vond Fredo. De vrouw ging eens klaps slapen! Dat was raar, dat deed de vrouw nooit zo midden op de dag! Daar moest Fredo meer van weten! Hij snuffel de eens en snuffelde nog eens en keek toen naar den baas. Die ging ook al slapen, merkte Fredo. z'n handen gleden zo maar van ?t stuur en de wagen reed van de weg af en kwam omgekeerd in een veld terecht. Toen begreep Fredo dat er iets aan haper de iets heel ergs! En hij blafte en blafte! Net zo lang tot er hulp kwam opdagen. Ge lukkig waren de baas en de vrouw niet gewond, maar wel waren zij bewusteloos. Dat kwam dooc de schadelijke benzinedam pen, die door een klein defect aan de mo tor, in de wagen waren gekomen. En als Fredo er niet was geweest! Maar Fredo. de altijd trouwe en waakzame Fredo, niet be ïnvloed door de benzinedamp, had z'n baas en z'n vrouwtje weten te redden. Nu glinstert er een zilveren penning aan Fredo's halsband. Een penning met een datum en een jaartal. Want de baas en de vrouw willen die dag nooit vergeten en Fredo is bepaald trots op de onderscheiding die aan z'n halsband bengelt. Want Fredo is een verstandige hond en weet best wat die penning betekent!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1941 | | pagina 6