3c „Zakten Tfwnmcn"
De verschillen
van de Beemster
Luchtgevechten bij Malta
De kerken in Dnitschland
/an Mens en Siesachter de
paardenkoeien en zwijnen aan
Van stempelaars, die men in eere
moet houden
n.
door JAN MENS.
Wie uwer heeft niet gelezen het bekende
boek van Mr. Roodhaert: „Dr. Vlimmen?",
de roman van den grandiozen veearts uit het
sappige Brabantse land? Hij is een bijkans
legendarische figuur geworden, deze Vlim-
mus, door deze roman hebben de stedelingen
Iets leren begrijpen van de herodiek van het
ve^artsenrjkundige ambt. Welnu, dierbare
lezers: De Vlimmussen leven niet alleen in
Brabant, ze existeren evengoed in iedere
andere plek van ons lieve land. En Sies, mjjn
makker op zovele tochten, is er een pracht
exemplaar van! Veearts in hart en nieren,
doet hij zijn zegenbrengend werk in de Beem-
sterpolder zonder dat er veel van naar buiten
blijkt, en hij vind dat wel goed zo. Hij vraagt
niet naar waardering, hij doet zijn plicht, en
wel eens meer dan dat. Hoeveel dagloners
geiten en ander dierage zou hij behandeld
hebbea, zonder dat er ooit eën rekeningetje
wordt ingestuurd...? Genoeg, mijn vriend
heeft plezier in zijn werk, hij kan zo af en
toe, onder het hanteren van het stuurrad
door, met zijn versleten bariton een oud
liedje aanheffen, dat de koeien in de wei vra
gend hun logge koppen opheffen en mekaar
veelbetekenend aankeken.
„Sies"» vroeg ik hem eens in vertrou
wen, „als je nou eens een wens mocht
doen, wat zou je dan willen hebben?"
De vee-esculaap keek me eens aan, deed
een kolossale pyphaal. „Niks!" antwoord
de hy lachend. „Ik ben gelukkig met m'n
werk, ik hou van de wijde polders en de
mensen hier... En als Ik dan tóch moet
wensen: tja, dan zou ik jong willen zijn
en weer gaan studeren en veearts wor
den!"
Sie9werda houdt van zfn werk, hg raakt
er niet ovlr uitgepraat. Alles interesseert
hem, tot de nieuwste publicaties betreffende
zijn vak toe. Want een veearts moet „bij"
blijven, hg mag niet gaan teren op de ver-
welkbare lauweren van vroegere methodes
en geneeswijzen. „Je moet altijd oppassen
geen sleurmens te worden," is zijn oordeel,
„want dan kan je er beter mee uitscheiden.
Een veearts moet immer fris de dingen aan
kijken, en bovenal: hij moet een dierenvriend
zgn. Wie in een ziek beest niet meer ziet dan
een of ander interessant geval, mist datgene
wat mijn ouwe professor noemde: „de klini
sche blik". Je zou het de fantasie van den
veearts kunnen noemen, de goddelijke vonk,
die nauw verwant is aan de fantasie van den
kunstenaar. Maar laat ik ophouden met pra
ten, de telefoon rinkelt!"
Twee minuten later stuiven we het dorp
De Rijp uit, en voor ons ontrolt zich de
Beemster in al haar pronk. De auto stopt bij
een landweg, daar staat een jonge man, de
zorg heeft groeven in zijn gebruind gelaat
gekorven. Of meneer even kijken wil, zgn
paard is niet goed geworden, het kon de kar
niet meer trekken en daar staat-ie nou...
Sies bekijkt het paard, luistert met de ste
thoscoop. onderzoekt de ogen, besnuffelt de
mest en stelt zijn diagnose: koliek! Er komt
een injectiespuit voor de dag, de naald ver
dwijnt in de paardenek even trilt het arme
beest, dan is het gebeurd. „Nu maar rustig
laten lopen, vooral niet draven en de buik
droog wrijven met hooi". De man knikt, het
is hem aan te zien dat hij er van onder de in
druk verkeert. Want als het paard dood mocht
gaan: waar haalt hg een ander vandaan?
Een paar kost momenteel een dikke duizend
gulden, als het te koop is, en dat is nog de
vraag... En hij kan moeilijk zelf voor de kar
gaan trekken.
-Sies spreekt een paar opbeurende woorden,
hij heeft begrip voor dergelijke zaken. We
bestijgen de auto en mijn vriend verliest zich
in vele theorieën betreffende de koliek. Doch
ik wil U de technische details besparen. We
betreden het erf van een kapitale hofstede,
Sies drukt me een grote fles in de hand en
hjjst zichzelf in een bruine overall. Wij zijn
gekomen ora de varkens te gaan inenten
tegen de vlekziekte en dan mag je niet al te
sentimenteel zgn. De boer drijft de biggen in
een hoek, ik mag meehelpen vasthouden, en
onder luid gekrgs ondergaan de kleine
krulstaarten de bewerking welke hun vrg
moet houden van de gevreesde ziekte. Ja, dat
inenten! Sies springt tussen de varkens rond,
één spuit in z'n hand, één tussen de tanden
geklemd. Want de behandeling is een soort
simultaan-injectie: de ene spuit geeft een
reincultuur van bacillen, de ander het gene
zende serum. Populair-wetenschappelijk ge
sproken worden de varkens gelijktijdig ziek
en gezond gemaakt. Laat ons, terwille van
de carbonade, hopen dat ze gezond mogen
blijven.
Biggen inenten gaat nog; maar als we
komen te staan voor een kanjer van een
zeug U weet wel, zo'n zeven-, acht
honderd pondster, deins ik wat achteruit.
Maar Sies weet van geen wijken: hij
drijft de biggenmoeder in een hoek,
steunt er een plank tegen en grijpt zgn
spuit. Onvervaard prikt hg de naald ach
ter het oor van de kolos, een tweede
greep: hij is voor elkaar! „Deze is nog
mak," vertrouwt hij me toe. „Maar je
hebt er wel bij die bijten, en dan moet
je oppassen. Want sterk dat die zwijnen
zgn..."
Zo gaat het de ganse dag door. Ter afwis
seling van het enten gaan we op onderzoek
bij een koe met blaar. Dat is een aandoening
die merkbaar is aan het gezwollen zijn van
de huid, en eigenaardig: vooral de huid die
bedekt is met wit haar. Vermoedelijk absor-
batie van de ultra-violette stralen van het
zonlicht, waardoor bijvoorbeeld blonde men
sen meer kans maken op een huidverbran
ding dan de brunettes. Onze blonde koe
krijgt een drankje, zij moet in de schaduw
blijven, en dan gaan we op weg naar een
slager, die een noodslachting heeft verricht.
Want buiten het metier van veearts heeft
mijn vriend in zijn functie van Rijkskeur
meester de zorg over de gezondheid van tien
duizenden zijner medeschepselen.
In een schuurtje hangt een schaap; het is
een ietwat luguber schouwspel, doch ik ben
getraind. Heb ik niet enige tijd geleden een
bezoek gebracht aan het abattoir van Am
sterdam? Maar wat ik hier zie is mij on
bekend, want dat schaap is grondig bedorven,
het stinkt, met permissie. Sies drukt er de
blauwe stempels van afkeuring op, schrijft
een briefje voor de destructor, afgelopen.
Maar zo eenvoudig als nu gaat het niet altgd.
Even later komen we bij een geslachte koe,
en hier kan mijn vriend alle proeven van be
kwaamheid afleggen. Hij snijdt in de bout,
ruikt, onderzoekt hart en longen en wat-
weet-ik-meer en dan is hg nóg niet over
tuigd. Er wordt een flink stuk uit de bil ge
sneden, ingepakt en dan gaan we naar huis.
Op het laboratorium wordt het werk voortge
zet. Sies boent z'n handen, bergt zijn pijp
op en peutert met een steriel tangetje een
stukje vlees los. Er komt een reageerbuis
voor de dag, en* daarin bevindt zich een gele
massa: Agar genaamd, een voedingsbodem
voor bacteriën. Buis en vlees gaan in een
oventje, de zogenaamde broedstoof, die elec-
trisch verhit wordt tot 37 graden. Celsius, dat
is lichaamstemperatuur. Het overblijvende
vleesch wordt gekookt, beroken, en als het
goed is, mag Loe, de hond en vriend van
Sies, er zijn hart aan ophalen...
Een dag blg'ft het vleesch in de stoof. Is
het steriel dan - komt het voor de dag
zoals het erin Is gegaan. Is er wat niet
in orde, dan heeft er zich een kolonie van
bacillen op gevormd, zichtbaar In de vorm
van witte stippen. In dit geval was het
goed, zodat we de volgende dag de koe
haar stoffelijk overschot gingen voorzien
van de verblijdende en trotse merken van
de Ned. Veehouderij-Centrale. Waarbij
we ons een weg moesten banen door de
wachtende klanten. Als een koning
schreed ik achter Sies aan, ik voelde me
een soort van weldoener, diez'n onder
zaten met een edel gebaar zgn jachtbuit
ten geschenke doet...
En hier kom ik al vanzelf tot datgene,
wat ons in deze dagen beroert: het clan
destien slachten. Zonder in de morele
kant te willen treden (waar alle aan
leiding toe is, doch dat buiten het bestek
van deze artikelen gaat) zou ik mijn
landgenoten dringend willen waar
schuwen: weest voorzichtig met het
kopen van ongekeurd vlees! Wat voor
rariteiten ik in het stoofje van Sies heb
gezien, ik zou u hét niet willen beschrij
ven. Maar wie eenmaal tuberkel-bacillen
heeft zien woekeren, die kijkt als vanzelf
naar de gezondheidbrengende stempels
van den veearts of keurmeester, die in
stilte de trouwe hoeders zijn van onze
volksgezondheid in de ruimste zin des
woords. Keurmeester te zijn is een moei
lijk en verantwoordelijk beroep, vooral in
deze dagen. Het eist een open oog voor
de economische verhoudingen zowel als
voor de eisen der hygiëne. Het is een
koud kunstje bg een twijfelgeval een koe
af te keuren, maar daar ben je niet mee
klaar. Dan komt het tijdrovende labora
toriumwerk en somtijds de sterilisatie,
en dan pas kan de keurmeester ja of
neen zeggen. Laat mij daarom besluiten
met een warm woord van waardeering
voor de mannen met de blauwe stempels,
een soort stempelaars die wy in hoge
ere moeten houden.
En laat ons de hoop uitspreken, dat er vol
doende belangstelling blgft bestaan bij onze
studerende jongelingshcap voor het moeilgke.
maar mooie werk van heelmeester van het
viervoetig gedierte
italiaaosch weermachtbericht
Rome, 18 Juli. (Stefani). Het Italiaan-
sche weermachtbericht luidt als volgt:
In de nabijheid van Malta hebben onze
luchtformaties felle gevechten geleverd met
sterkere vijandelijke jagers. Vijf Engelsche
vliegtuigen werden neergeschoten. Een van
onze toestellen is niet naar zijn basis terug
gekeerd.
In Noord-Afrika zijn in Tobroek wederom
batterijen en versterkte stellingen gebombar
deerd. waardoor branden en explosies wer
den veroorzaakt. Ten «Zuidwesten van Sidi'
el Barani hebben onze jachteenheden in
scheervlucht vijandelijke vrachtauto's en
troepen aangevallen. Tijdens een nieuwen
aanval op de beide ten noorden van Marsa-
Loec-h ontdekte, in het weermachtbericht van
gisteren genoemde schepen, hebben Duitsche
jagerc, die door een vijandelijke formatie,
welke de transporten trachtten te bescher
men, werden aangevallen, vijf Britsche
vliegtuigen van het type Curtiss P. 40 neer
geschoten, terwijl de bommenwerpers van
de spil, het tweede, nog overgebleven schip,
in den grond boorden.
Vijandelijke vliegtuigen hebben Benghasi
en Derna gebombardeerd, waarbij in de
laatstgenoemde plaats eenige slachtoffers
zijn gevallen onder de Mohammedaansche
bevolking.
In den nacht van 17 op 18 Juli hebben
vijandelijke vliegtuigen bommen geworpen
op Palermo: drie gewonden onder de be
volking.
DE FüHRER VERLEENT ONDER
SCHEIDINGEN.
De Führer en opperbevelhebber van de
Duitsche weermacht, heeft luitenant-kolonel
Gallard, commandant' van een jacht-eskader
en kapitein Oesau, commandant van een
groep jachtvliegtuigen, ontvangen en hun
het eikenloof hiet de zwaarden, behoorende
bij het ridderkruis van het IJzeren Kruis,
overhandigd.
De Duitsche opmarsch in het Oosten. Licht brandbare houten huizen met rieten daken
zijn een prooi der vlammen geworden tijdens de gevechtshandelingen in het Sovjet
gebied, welke met zooveel succes voor de Duitsche strijdkrachten verloopen*
(Atlantic-Holtend)
tusschen den wereldoorlog
ea den haidigea strijd
Berl ij n, 18 Juli (A.N.P.) In de pogin
gen. die de Angelsaksische pers in het werk
stelt om het pact tusschen Engeland en
Sowjet-Rusland voor te stellen als een soort
gelijke omsingeling van Duitschand als in
den wereldoorlog het geval was, ziet men
in Berlijn niet meer dan een streven van
de Britsche binnenlandsche politiek. Dat
dit pact evenals de algemeene militaire toe
stand in geen enkel opzicht vergeleken kan
worden met de omsingeling der centrale
mogendheden in den tijd van 1914—1918 ligt
voor de hand. De spilmogendheden Duitsch
land en Italië zijn militair, nóch econo
misch, nóch politiek, omsingeld.
Terwijl in den wereldoorlog de centrale
mogendheden militair zoowel in het
Oosten als in het Westen en ook in het
Zuiden aan het Italiaansche front en aan
het Balkanfront bovendien in de verschil
lende Turksche sectoren gebonden waren
met al hun militaire machtmiddelen en het
daarbij behoorende apparaat voor de ravi
tailleering en de transporten van materiaal,
biedt de huidige militaire positie een vol
komen ander beeld. Een Westelijk front,
gelijk dat indertijd in Frankrijk bestond, is
er niet meer. Het geheele Westen staat mi
litair open voor de spilmogendheden. In
het Westen is er slechts een zee- en lucht-
front, gericht tegen Engeland en in veel.
sterkere mate dan in den wereldoorlog ge
richt tegen de Britsche ravitailleering over
zee. Het Zuiden staat eveneens militair
open. Men zou niet eens serieus kunnen
spreken van een zeefront in de Middelland-
sohe Zee aangezien de Britsche vloot er ver
van verwijderd is de Middellandsche Zee te
heheerschen. Het front in Afrika tegen de
Britsche troepen in Egypte kan niet ver
geleken worden met het front tegen Italië
en op den Balkan van den wereldoorlog.
Het Zuidoosten ligt eveneens militair open
aangezien nóch een front tegen Turkije,
nóch een front in Voor-Azië aanwezig is. In
het Oosten ligt weliswaar een -front, dat door
het Duitsche leger, het luehtwapen en de
marine wordt gevormd, maar dit front ver
loopt niet alleen zeer veel gunstiger dan
tijdens den wereldoorlog, het is ook bloot
gesteld aan het totale optreden van het
Duitsche leger, dat niet. zooals dit in den
wereldoorlog het geval was. met zijn voor
naamste krachten aan andere fronten is ge
bonden. Het Noordeh van Europa staat mili
tair geheel open. In den wereldoorlog daar
entegen bestond er ook in het Noorden een
zeefront. De Noordzee en ook de Oostzee
moest, aangezien Finland tot het Russische
machtsgebied behoorde, als zeefront be
schouwd worden.
Op economisch gebied kan tmen
evenmin spreken van een omsingeling. Ter
wijl in dien wereldoorlog de centrale mo
gendheden de economische krachten van de
Scandinavische landen slechts gedeeltelijk
tot haar beschikking hadden, staat het Noor
dien ditimaal geheel ter beschikking van
Duitschland en zijn bondgenooten. De eco
nomische krachten van West-Europa ston
den van 1914 tot 1918 in het geheel niet ter
beschikking van de centrale mogendheden,
terwijl thans geheel West-Europa tot Portu
gal en Spanje toe ter beschikking staan van
de landien der spil. De Ralkan. die in den
wereldoorlog slechts voor een deel in han
den van de centrale mogendheden was, is
thans met zijn economie geheel georiën
teerd op de behoeften van de spilmogendhe
den. In het Oosten konden de centrale mo
gendheden pas in de twee laatste jaren van
den wereldoorlog de economische krachten
van de daar bezette gebieden tot ontwikke
ling brengen en voor zich gebruiken, ter
wijl Duitschland ditmaal in het gouverne-
mient-generaal een beslissenden economi-
schen opbouw heeft voltrokken en boven
dien de economische krachten van Finland!
ter ":>eschikking staan van de spilmogend
heden.
In po'litiek opzicht is het van be
slissende beteekenis. dat Duitschland tijdens
dien wereldoorlog van de enkele neutrale
staten, met uitzondering van de Scandina
vische landen, was afgesneden door de ge
vechtsfronten. Ditmaal staat het ook met
staten als Spanje en Port'ugal, met. Tur
kije en Iran in rechtstreeksche venbinding
en heeft het bovendien in het Verre Oostien
een groote mogendheid als bondgenoot. De
Britsche bewering eener omsingeling van
Duitschland is dus in geen enkel geval
juist, te minder daar de gebieden van Afrika
en Azië, waarnaar va.n Britsche zijde ter
fundeering van de omsingeling wordt ver-
weacn, zoo ver weg liggen en voor het
grootste deel «oo onontwikkeld zijn, dat
zii militair nóch economisch eenig gewicht
in de schaal leggen.
SPANJE bepaalt thans
zelf zijn lot
Redevoering van Franco.
Madrid, 18 Juli. (D.N.B.) Generaal Fran
co heeft in zijn groote redevoering voor den
nationalen raad der Falange o.a. verklaard,
dat Spanje tihans voor de eerste maal in de
geschiedenis van het heden zijn lot zelf be
paalt. Spanje heeft zichzelf hervonden.
Aangezien het in den geest van zijn gevallen
helden leeft, heeft het het respect en de
rechtsgelijkheid met de andere volken her
wonnen. Derhalve moet alles in het werk
gesteld worden om niet weer te vervallen
in de oude zonde. Voor het Spanje der Fa-
lange is de marxistische materialist even af
schuwelijk als een sluikhandelaar of een
aristocraat, die het buitenland meer lief
heeft als het vaderland. De nationale oorlog
is geëindigd, maar niet de nationale revo
lutie, zoo verklaarde Franco tenslotte. De
politieke strijd gaat voort en eischt opvoe
ding van het volk tot discipline en gemeen
schap, uitroeiing van de fouten, die het na
tionaal verval teweeggebracht hebben en
strijd tegen vrijmetselaars èn andere vijan
den, die de grootheid van Spanje hebben
verijdeld.
De GPoe onbeperkt
heerscher
Persstemmen over de benoeming
van commissarissen in het Sov-
jetleger.
Berlijn, 18 Juli (DNB.) Het door den
oppersten Sowjet uitgevaardigde decreet be
treffende de aanstelling van militaire com
missarissen in het Sowjetleger wordt door
de Duitsche pers een bewijs genoemd, dat
de G.P.oe gemaakt is tot onbeperkt heer
scher over het Sowjetleger. De bladen zien
hierin een wanhoopsmaatregel, die, al kan
zij ook de gestadig voortgaande ineenstor
ting van de Sowjetstrijdkrachten niet meer
tegenhouden, des te vedhelderender is voor
de Sowjettoes tanden aan en achter het
front. Want, 'zoo schrijft de Voelkischer Beo-
baohter, alleen een leger, dat in zijn moreel
reeds verregaand geschokt is kap nog met
dergelijke middelen den strijd ingejaagd
worden. Het kan zioh alleen nog stompzin
nig opofferen, maar niet meer de vernieti
ging ontkomen of zelfs successen behalen.
Met het verheffen van de commissarissen tot
despoten van het, leger, tot heerschers over
leven en dood, geven -de Sowjets toe, dat zij
de nederlaag als onafwendbaar beschouwen
en alleen nog trachten $eor onmetelijke
bloedige offers eenigen tijd te winnen.
Een Amerikaansch gelold.
New York, 18 Juli (DNB.) De Ameri-
kaansche pers schenkt zeer veel aandacht
aan het bericht uit Moskou over de benoe
ming van militaire commissarissen in de
Sowjetweermacht. De New York Times
merkt op, dat het belangrijkste bericht over
de wanorde in de Sowjet weermacht merk
waardig genoeg door de Sowjets zelf wordt
gegeven. Indien deze maatregel werkelijk
noodzakelijk is en niet slechts een uiting
van Stalins chronische argwaan beteekent,
is het bericht van heel wat meer beteekenis
dan elk ander dat van het Oostelijk front
komt. Ook de militaire deskundige van de
New York Times noemt de invoering van het
stelsel van commissarissen een zeer ontmoe
digende ontwikkeling, gezien van het stand
punt der Sowjet weermacht.
Vele Sowjet commandanten hebben hun
oppositie tegen het bestaande systeem met
hun leven betaald. Als Stalin het noodig
acht, controle te oefenen op de betrouwbaar
heid van zijn generaals, is dit voor Htiler
slechts .een opwekkend bericht.
Ontwikkelen zich op vruchtbar#
wijze.
Ter gelegenheid van het feit, dat het rijks
ministerie voor kerkelijke aangelegenheden
(rijksminister H. Kerrl) thans zes jaar be
staat, schrijft men ons uit Berlijn, dat de
taak van dit ministerie op zeer vruchtbare
wijze zich ontwikkeld en de schepping van
dit ministerie zich op elke wijze rechtvaar
digde.
In Groot-Duitschland behooren van de on
geveer 96 millioen menschen er 45 millioen
tot het Protestantisme. Deze zijn verdeeld
over 24 landskerken met 19600 kerkelijke ge
meenten en 17000 predikanten. Het jaap-
lijksch budget van de gezamenlijke Duitsch-
Evangelische kerken beloopt 287 millioen
mark. Van dit bedrag komt 222 millioen aan
den staat, n.1. 72 millioen aan subsidies en
150 millioen uit de kerkelijke belasting.
Het aantal Roomsch-Katholieken in Groot»
Duitschland beloopt thans ongeveer 48 mil
lioen. Deze zijn verdeeld over 11 kerkprovin-
cies met samen 17183 parochies, die verzorgd
worden door 25 bisschoppen, 35103 seculaire
geestelijken, 22701 orde-geestelijken en 119000
orde-zusters. De orde-geestelijken en de
zusters behooren tot 970 mannen en 8991
vrouwen-kloosters. De staat betaalt jaarlijks
aan de Roomsch-Katholieke kerk 56 millioen
mark subsidie en 120 millioen mark uit de
kerkelijke belasting.
Ten slotte zijn er in Duitschland nog een
100.000 oud-Katholieken met 200 gemeenten
en 90 geestelijken, ongeveer 300.000 Oostersch-
Orthodoxen (van welke 250.000 Oekraïners).
enz.
De Sovjetsoldaat tusschen
twee vuren
Voor hen de Duitsche
achter hem de G.P.Oe.
troepen.
Berlijn, 18 Juli (DNB.) „De Sovjetsol
daat tusschen twee vuren", aldus schrijft
de Angriff boven een commentaar op de in
voering van het stelsel van politieke com
missarissen in de Sovjetweermacht. Het
blad zegt, dat deze maatregel een kijk geeft
op het gevedhtsmoreel der bolsjewistische
troepen. De opperste raad der Sovjet-Unie
schuift den strijdenden troepen politieke
commissarissen op den hals, die een onver-
biddelijken strijd tegen lafaards, paniek
zaaiers en overloopers moeten voeren, de
discipline rrioeten versterken en het verraad
moeten onderdrukken. Onvrijwillig steunt
Moskou daardoor de Duitsche omsingelings
strategie. De Sovjettroepen zijn gedoemd
van alle zijden onder vuur te worden geno
men. Van voren bedreigt hen het vernie
tigende vuur der Duitsche wapens, van
achteren is de revolver der Gpoe op hen
gericht.
De BoersAizeitung schrijft: „Klaarblijke
lijk hebben de methoden van leiding en
commando in de Bolspewistisohe weermacht
en onder het Bolsjewistische regime niet
voldaan. Het gaat in het rijk van Stalin nu
eenmaal niet zonder het pistool der Gpoe
en de zweep van het Bolsjewisme, die de
soldaten tot plichtsbetrachting moeten drij
ven. Dit is een bijzonder ondubbelzinnige
illustratie Van de onhoudbaarheid van een
regime, dat onder beschermheerschap van
Roosevelt van de wereld een paradijs moet
maken."
UITWISSELING VAN DIPLOMATEN.
Rome, 18 Juli (D.N.B.)
De uitwisseling van de Italiaansche en
bolsjewistische diplomaten, is, naar Stefani
uit Ankara meldt, Vrijdagmorgen vroeg aan
de Turksch—Russische grens geschiedt.