3c „Zakten Tfwnmcn" De verschillen van de Beemster Luchtgevechten bij Malta De kerken in Dnitschland /an Mens en Siesachter de paardenkoeien en zwijnen aan Van stempelaars, die men in eere moet houden n. door JAN MENS. Wie uwer heeft niet gelezen het bekende boek van Mr. Roodhaert: „Dr. Vlimmen?", de roman van den grandiozen veearts uit het sappige Brabantse land? Hij is een bijkans legendarische figuur geworden, deze Vlim- mus, door deze roman hebben de stedelingen Iets leren begrijpen van de herodiek van het ve^artsenrjkundige ambt. Welnu, dierbare lezers: De Vlimmussen leven niet alleen in Brabant, ze existeren evengoed in iedere andere plek van ons lieve land. En Sies, mjjn makker op zovele tochten, is er een pracht exemplaar van! Veearts in hart en nieren, doet hij zijn zegenbrengend werk in de Beem- sterpolder zonder dat er veel van naar buiten blijkt, en hij vind dat wel goed zo. Hij vraagt niet naar waardering, hij doet zijn plicht, en wel eens meer dan dat. Hoeveel dagloners geiten en ander dierage zou hij behandeld hebbea, zonder dat er ooit eën rekeningetje wordt ingestuurd...? Genoeg, mijn vriend heeft plezier in zijn werk, hij kan zo af en toe, onder het hanteren van het stuurrad door, met zijn versleten bariton een oud liedje aanheffen, dat de koeien in de wei vra gend hun logge koppen opheffen en mekaar veelbetekenend aankeken. „Sies"» vroeg ik hem eens in vertrou wen, „als je nou eens een wens mocht doen, wat zou je dan willen hebben?" De vee-esculaap keek me eens aan, deed een kolossale pyphaal. „Niks!" antwoord de hy lachend. „Ik ben gelukkig met m'n werk, ik hou van de wijde polders en de mensen hier... En als Ik dan tóch moet wensen: tja, dan zou ik jong willen zijn en weer gaan studeren en veearts wor den!" Sie9werda houdt van zfn werk, hg raakt er niet ovlr uitgepraat. Alles interesseert hem, tot de nieuwste publicaties betreffende zijn vak toe. Want een veearts moet „bij" blijven, hg mag niet gaan teren op de ver- welkbare lauweren van vroegere methodes en geneeswijzen. „Je moet altijd oppassen geen sleurmens te worden," is zijn oordeel, „want dan kan je er beter mee uitscheiden. Een veearts moet immer fris de dingen aan kijken, en bovenal: hij moet een dierenvriend zgn. Wie in een ziek beest niet meer ziet dan een of ander interessant geval, mist datgene wat mijn ouwe professor noemde: „de klini sche blik". Je zou het de fantasie van den veearts kunnen noemen, de goddelijke vonk, die nauw verwant is aan de fantasie van den kunstenaar. Maar laat ik ophouden met pra ten, de telefoon rinkelt!" Twee minuten later stuiven we het dorp De Rijp uit, en voor ons ontrolt zich de Beemster in al haar pronk. De auto stopt bij een landweg, daar staat een jonge man, de zorg heeft groeven in zijn gebruind gelaat gekorven. Of meneer even kijken wil, zgn paard is niet goed geworden, het kon de kar niet meer trekken en daar staat-ie nou... Sies bekijkt het paard, luistert met de ste thoscoop. onderzoekt de ogen, besnuffelt de mest en stelt zijn diagnose: koliek! Er komt een injectiespuit voor de dag, de naald ver dwijnt in de paardenek even trilt het arme beest, dan is het gebeurd. „Nu maar rustig laten lopen, vooral niet draven en de buik droog wrijven met hooi". De man knikt, het is hem aan te zien dat hij er van onder de in druk verkeert. Want als het paard dood mocht gaan: waar haalt hg een ander vandaan? Een paar kost momenteel een dikke duizend gulden, als het te koop is, en dat is nog de vraag... En hij kan moeilijk zelf voor de kar gaan trekken. -Sies spreekt een paar opbeurende woorden, hij heeft begrip voor dergelijke zaken. We bestijgen de auto en mijn vriend verliest zich in vele theorieën betreffende de koliek. Doch ik wil U de technische details besparen. We betreden het erf van een kapitale hofstede, Sies drukt me een grote fles in de hand en hjjst zichzelf in een bruine overall. Wij zijn gekomen ora de varkens te gaan inenten tegen de vlekziekte en dan mag je niet al te sentimenteel zgn. De boer drijft de biggen in een hoek, ik mag meehelpen vasthouden, en onder luid gekrgs ondergaan de kleine krulstaarten de bewerking welke hun vrg moet houden van de gevreesde ziekte. Ja, dat inenten! Sies springt tussen de varkens rond, één spuit in z'n hand, één tussen de tanden geklemd. Want de behandeling is een soort simultaan-injectie: de ene spuit geeft een reincultuur van bacillen, de ander het gene zende serum. Populair-wetenschappelijk ge sproken worden de varkens gelijktijdig ziek en gezond gemaakt. Laat ons, terwille van de carbonade, hopen dat ze gezond mogen blijven. Biggen inenten gaat nog; maar als we komen te staan voor een kanjer van een zeug U weet wel, zo'n zeven-, acht honderd pondster, deins ik wat achteruit. Maar Sies weet van geen wijken: hij drijft de biggenmoeder in een hoek, steunt er een plank tegen en grijpt zgn spuit. Onvervaard prikt hg de naald ach ter het oor van de kolos, een tweede greep: hij is voor elkaar! „Deze is nog mak," vertrouwt hij me toe. „Maar je hebt er wel bij die bijten, en dan moet je oppassen. Want sterk dat die zwijnen zgn..." Zo gaat het de ganse dag door. Ter afwis seling van het enten gaan we op onderzoek bij een koe met blaar. Dat is een aandoening die merkbaar is aan het gezwollen zijn van de huid, en eigenaardig: vooral de huid die bedekt is met wit haar. Vermoedelijk absor- batie van de ultra-violette stralen van het zonlicht, waardoor bijvoorbeeld blonde men sen meer kans maken op een huidverbran ding dan de brunettes. Onze blonde koe krijgt een drankje, zij moet in de schaduw blijven, en dan gaan we op weg naar een slager, die een noodslachting heeft verricht. Want buiten het metier van veearts heeft mijn vriend in zijn functie van Rijkskeur meester de zorg over de gezondheid van tien duizenden zijner medeschepselen. In een schuurtje hangt een schaap; het is een ietwat luguber schouwspel, doch ik ben getraind. Heb ik niet enige tijd geleden een bezoek gebracht aan het abattoir van Am sterdam? Maar wat ik hier zie is mij on bekend, want dat schaap is grondig bedorven, het stinkt, met permissie. Sies drukt er de blauwe stempels van afkeuring op, schrijft een briefje voor de destructor, afgelopen. Maar zo eenvoudig als nu gaat het niet altgd. Even later komen we bij een geslachte koe, en hier kan mijn vriend alle proeven van be kwaamheid afleggen. Hij snijdt in de bout, ruikt, onderzoekt hart en longen en wat- weet-ik-meer en dan is hg nóg niet over tuigd. Er wordt een flink stuk uit de bil ge sneden, ingepakt en dan gaan we naar huis. Op het laboratorium wordt het werk voortge zet. Sies boent z'n handen, bergt zijn pijp op en peutert met een steriel tangetje een stukje vlees los. Er komt een reageerbuis voor de dag, en* daarin bevindt zich een gele massa: Agar genaamd, een voedingsbodem voor bacteriën. Buis en vlees gaan in een oventje, de zogenaamde broedstoof, die elec- trisch verhit wordt tot 37 graden. Celsius, dat is lichaamstemperatuur. Het overblijvende vleesch wordt gekookt, beroken, en als het goed is, mag Loe, de hond en vriend van Sies, er zijn hart aan ophalen... Een dag blg'ft het vleesch in de stoof. Is het steriel dan - komt het voor de dag zoals het erin Is gegaan. Is er wat niet in orde, dan heeft er zich een kolonie van bacillen op gevormd, zichtbaar In de vorm van witte stippen. In dit geval was het goed, zodat we de volgende dag de koe haar stoffelijk overschot gingen voorzien van de verblijdende en trotse merken van de Ned. Veehouderij-Centrale. Waarbij we ons een weg moesten banen door de wachtende klanten. Als een koning schreed ik achter Sies aan, ik voelde me een soort van weldoener, diez'n onder zaten met een edel gebaar zgn jachtbuit ten geschenke doet... En hier kom ik al vanzelf tot datgene, wat ons in deze dagen beroert: het clan destien slachten. Zonder in de morele kant te willen treden (waar alle aan leiding toe is, doch dat buiten het bestek van deze artikelen gaat) zou ik mijn landgenoten dringend willen waar schuwen: weest voorzichtig met het kopen van ongekeurd vlees! Wat voor rariteiten ik in het stoofje van Sies heb gezien, ik zou u hét niet willen beschrij ven. Maar wie eenmaal tuberkel-bacillen heeft zien woekeren, die kijkt als vanzelf naar de gezondheidbrengende stempels van den veearts of keurmeester, die in stilte de trouwe hoeders zijn van onze volksgezondheid in de ruimste zin des woords. Keurmeester te zijn is een moei lijk en verantwoordelijk beroep, vooral in deze dagen. Het eist een open oog voor de economische verhoudingen zowel als voor de eisen der hygiëne. Het is een koud kunstje bg een twijfelgeval een koe af te keuren, maar daar ben je niet mee klaar. Dan komt het tijdrovende labora toriumwerk en somtijds de sterilisatie, en dan pas kan de keurmeester ja of neen zeggen. Laat mij daarom besluiten met een warm woord van waardeering voor de mannen met de blauwe stempels, een soort stempelaars die wy in hoge ere moeten houden. En laat ons de hoop uitspreken, dat er vol doende belangstelling blgft bestaan bij onze studerende jongelingshcap voor het moeilgke. maar mooie werk van heelmeester van het viervoetig gedierte italiaaosch weermachtbericht Rome, 18 Juli. (Stefani). Het Italiaan- sche weermachtbericht luidt als volgt: In de nabijheid van Malta hebben onze luchtformaties felle gevechten geleverd met sterkere vijandelijke jagers. Vijf Engelsche vliegtuigen werden neergeschoten. Een van onze toestellen is niet naar zijn basis terug gekeerd. In Noord-Afrika zijn in Tobroek wederom batterijen en versterkte stellingen gebombar deerd. waardoor branden en explosies wer den veroorzaakt. Ten «Zuidwesten van Sidi' el Barani hebben onze jachteenheden in scheervlucht vijandelijke vrachtauto's en troepen aangevallen. Tijdens een nieuwen aanval op de beide ten noorden van Marsa- Loec-h ontdekte, in het weermachtbericht van gisteren genoemde schepen, hebben Duitsche jagerc, die door een vijandelijke formatie, welke de transporten trachtten te bescher men, werden aangevallen, vijf Britsche vliegtuigen van het type Curtiss P. 40 neer geschoten, terwijl de bommenwerpers van de spil, het tweede, nog overgebleven schip, in den grond boorden. Vijandelijke vliegtuigen hebben Benghasi en Derna gebombardeerd, waarbij in de laatstgenoemde plaats eenige slachtoffers zijn gevallen onder de Mohammedaansche bevolking. In den nacht van 17 op 18 Juli hebben vijandelijke vliegtuigen bommen geworpen op Palermo: drie gewonden onder de be volking. DE FüHRER VERLEENT ONDER SCHEIDINGEN. De Führer en opperbevelhebber van de Duitsche weermacht, heeft luitenant-kolonel Gallard, commandant' van een jacht-eskader en kapitein Oesau, commandant van een groep jachtvliegtuigen, ontvangen en hun het eikenloof hiet de zwaarden, behoorende bij het ridderkruis van het IJzeren Kruis, overhandigd. De Duitsche opmarsch in het Oosten. Licht brandbare houten huizen met rieten daken zijn een prooi der vlammen geworden tijdens de gevechtshandelingen in het Sovjet gebied, welke met zooveel succes voor de Duitsche strijdkrachten verloopen* (Atlantic-Holtend) tusschen den wereldoorlog ea den haidigea strijd Berl ij n, 18 Juli (A.N.P.) In de pogin gen. die de Angelsaksische pers in het werk stelt om het pact tusschen Engeland en Sowjet-Rusland voor te stellen als een soort gelijke omsingeling van Duitschand als in den wereldoorlog het geval was, ziet men in Berlijn niet meer dan een streven van de Britsche binnenlandsche politiek. Dat dit pact evenals de algemeene militaire toe stand in geen enkel opzicht vergeleken kan worden met de omsingeling der centrale mogendheden in den tijd van 1914—1918 ligt voor de hand. De spilmogendheden Duitsch land en Italië zijn militair, nóch econo misch, nóch politiek, omsingeld. Terwijl in den wereldoorlog de centrale mogendheden militair zoowel in het Oosten als in het Westen en ook in het Zuiden aan het Italiaansche front en aan het Balkanfront bovendien in de verschil lende Turksche sectoren gebonden waren met al hun militaire machtmiddelen en het daarbij behoorende apparaat voor de ravi tailleering en de transporten van materiaal, biedt de huidige militaire positie een vol komen ander beeld. Een Westelijk front, gelijk dat indertijd in Frankrijk bestond, is er niet meer. Het geheele Westen staat mi litair open voor de spilmogendheden. In het Westen is er slechts een zee- en lucht- front, gericht tegen Engeland en in veel. sterkere mate dan in den wereldoorlog ge richt tegen de Britsche ravitailleering over zee. Het Zuiden staat eveneens militair open. Men zou niet eens serieus kunnen spreken van een zeefront in de Middelland- sohe Zee aangezien de Britsche vloot er ver van verwijderd is de Middellandsche Zee te heheerschen. Het front in Afrika tegen de Britsche troepen in Egypte kan niet ver geleken worden met het front tegen Italië en op den Balkan van den wereldoorlog. Het Zuidoosten ligt eveneens militair open aangezien nóch een front tegen Turkije, nóch een front in Voor-Azië aanwezig is. In het Oosten ligt weliswaar een -front, dat door het Duitsche leger, het luehtwapen en de marine wordt gevormd, maar dit front ver loopt niet alleen zeer veel gunstiger dan tijdens den wereldoorlog, het is ook bloot gesteld aan het totale optreden van het Duitsche leger, dat niet. zooals dit in den wereldoorlog het geval was. met zijn voor naamste krachten aan andere fronten is ge bonden. Het Noordeh van Europa staat mili tair geheel open. In den wereldoorlog daar entegen bestond er ook in het Noorden een zeefront. De Noordzee en ook de Oostzee moest, aangezien Finland tot het Russische machtsgebied behoorde, als zeefront be schouwd worden. Op economisch gebied kan tmen evenmin spreken van een omsingeling. Ter wijl in dien wereldoorlog de centrale mo gendheden de economische krachten van de Scandinavische landen slechts gedeeltelijk tot haar beschikking hadden, staat het Noor dien ditimaal geheel ter beschikking van Duitschland en zijn bondgenooten. De eco nomische krachten van West-Europa ston den van 1914 tot 1918 in het geheel niet ter beschikking van de centrale mogendheden, terwijl thans geheel West-Europa tot Portu gal en Spanje toe ter beschikking staan van de landien der spil. De Ralkan. die in den wereldoorlog slechts voor een deel in han den van de centrale mogendheden was, is thans met zijn economie geheel georiën teerd op de behoeften van de spilmogendhe den. In het Oosten konden de centrale mo gendheden pas in de twee laatste jaren van den wereldoorlog de economische krachten van de daar bezette gebieden tot ontwikke ling brengen en voor zich gebruiken, ter wijl Duitschland ditmaal in het gouverne- mient-generaal een beslissenden economi- schen opbouw heeft voltrokken en boven dien de economische krachten van Finland! ter ":>eschikking staan van de spilmogend heden. In po'litiek opzicht is het van be slissende beteekenis. dat Duitschland tijdens dien wereldoorlog van de enkele neutrale staten, met uitzondering van de Scandina vische landen, was afgesneden door de ge vechtsfronten. Ditmaal staat het ook met staten als Spanje en Port'ugal, met. Tur kije en Iran in rechtstreeksche venbinding en heeft het bovendien in het Verre Oostien een groote mogendheid als bondgenoot. De Britsche bewering eener omsingeling van Duitschland is dus in geen enkel geval juist, te minder daar de gebieden van Afrika en Azië, waarnaar va.n Britsche zijde ter fundeering van de omsingeling wordt ver- weacn, zoo ver weg liggen en voor het grootste deel «oo onontwikkeld zijn, dat zii militair nóch economisch eenig gewicht in de schaal leggen. SPANJE bepaalt thans zelf zijn lot Redevoering van Franco. Madrid, 18 Juli. (D.N.B.) Generaal Fran co heeft in zijn groote redevoering voor den nationalen raad der Falange o.a. verklaard, dat Spanje tihans voor de eerste maal in de geschiedenis van het heden zijn lot zelf be paalt. Spanje heeft zichzelf hervonden. Aangezien het in den geest van zijn gevallen helden leeft, heeft het het respect en de rechtsgelijkheid met de andere volken her wonnen. Derhalve moet alles in het werk gesteld worden om niet weer te vervallen in de oude zonde. Voor het Spanje der Fa- lange is de marxistische materialist even af schuwelijk als een sluikhandelaar of een aristocraat, die het buitenland meer lief heeft als het vaderland. De nationale oorlog is geëindigd, maar niet de nationale revo lutie, zoo verklaarde Franco tenslotte. De politieke strijd gaat voort en eischt opvoe ding van het volk tot discipline en gemeen schap, uitroeiing van de fouten, die het na tionaal verval teweeggebracht hebben en strijd tegen vrijmetselaars èn andere vijan den, die de grootheid van Spanje hebben verijdeld. De GPoe onbeperkt heerscher Persstemmen over de benoeming van commissarissen in het Sov- jetleger. Berlijn, 18 Juli (DNB.) Het door den oppersten Sowjet uitgevaardigde decreet be treffende de aanstelling van militaire com missarissen in het Sowjetleger wordt door de Duitsche pers een bewijs genoemd, dat de G.P.oe gemaakt is tot onbeperkt heer scher over het Sowjetleger. De bladen zien hierin een wanhoopsmaatregel, die, al kan zij ook de gestadig voortgaande ineenstor ting van de Sowjetstrijdkrachten niet meer tegenhouden, des te vedhelderender is voor de Sowjettoes tanden aan en achter het front. Want, 'zoo schrijft de Voelkischer Beo- baohter, alleen een leger, dat in zijn moreel reeds verregaand geschokt is kap nog met dergelijke middelen den strijd ingejaagd worden. Het kan zioh alleen nog stompzin nig opofferen, maar niet meer de vernieti ging ontkomen of zelfs successen behalen. Met het verheffen van de commissarissen tot despoten van het, leger, tot heerschers over leven en dood, geven -de Sowjets toe, dat zij de nederlaag als onafwendbaar beschouwen en alleen nog trachten $eor onmetelijke bloedige offers eenigen tijd te winnen. Een Amerikaansch gelold. New York, 18 Juli (DNB.) De Ameri- kaansche pers schenkt zeer veel aandacht aan het bericht uit Moskou over de benoe ming van militaire commissarissen in de Sowjetweermacht. De New York Times merkt op, dat het belangrijkste bericht over de wanorde in de Sowjet weermacht merk waardig genoeg door de Sowjets zelf wordt gegeven. Indien deze maatregel werkelijk noodzakelijk is en niet slechts een uiting van Stalins chronische argwaan beteekent, is het bericht van heel wat meer beteekenis dan elk ander dat van het Oostelijk front komt. Ook de militaire deskundige van de New York Times noemt de invoering van het stelsel van commissarissen een zeer ontmoe digende ontwikkeling, gezien van het stand punt der Sowjet weermacht. Vele Sowjet commandanten hebben hun oppositie tegen het bestaande systeem met hun leven betaald. Als Stalin het noodig acht, controle te oefenen op de betrouwbaar heid van zijn generaals, is dit voor Htiler slechts .een opwekkend bericht. Ontwikkelen zich op vruchtbar# wijze. Ter gelegenheid van het feit, dat het rijks ministerie voor kerkelijke aangelegenheden (rijksminister H. Kerrl) thans zes jaar be staat, schrijft men ons uit Berlijn, dat de taak van dit ministerie op zeer vruchtbare wijze zich ontwikkeld en de schepping van dit ministerie zich op elke wijze rechtvaar digde. In Groot-Duitschland behooren van de on geveer 96 millioen menschen er 45 millioen tot het Protestantisme. Deze zijn verdeeld over 24 landskerken met 19600 kerkelijke ge meenten en 17000 predikanten. Het jaap- lijksch budget van de gezamenlijke Duitsch- Evangelische kerken beloopt 287 millioen mark. Van dit bedrag komt 222 millioen aan den staat, n.1. 72 millioen aan subsidies en 150 millioen uit de kerkelijke belasting. Het aantal Roomsch-Katholieken in Groot» Duitschland beloopt thans ongeveer 48 mil lioen. Deze zijn verdeeld over 11 kerkprovin- cies met samen 17183 parochies, die verzorgd worden door 25 bisschoppen, 35103 seculaire geestelijken, 22701 orde-geestelijken en 119000 orde-zusters. De orde-geestelijken en de zusters behooren tot 970 mannen en 8991 vrouwen-kloosters. De staat betaalt jaarlijks aan de Roomsch-Katholieke kerk 56 millioen mark subsidie en 120 millioen mark uit de kerkelijke belasting. Ten slotte zijn er in Duitschland nog een 100.000 oud-Katholieken met 200 gemeenten en 90 geestelijken, ongeveer 300.000 Oostersch- Orthodoxen (van welke 250.000 Oekraïners). enz. De Sovjetsoldaat tusschen twee vuren Voor hen de Duitsche achter hem de G.P.Oe. troepen. Berlijn, 18 Juli (DNB.) „De Sovjetsol daat tusschen twee vuren", aldus schrijft de Angriff boven een commentaar op de in voering van het stelsel van politieke com missarissen in de Sovjetweermacht. Het blad zegt, dat deze maatregel een kijk geeft op het gevedhtsmoreel der bolsjewistische troepen. De opperste raad der Sovjet-Unie schuift den strijdenden troepen politieke commissarissen op den hals, die een onver- biddelijken strijd tegen lafaards, paniek zaaiers en overloopers moeten voeren, de discipline rrioeten versterken en het verraad moeten onderdrukken. Onvrijwillig steunt Moskou daardoor de Duitsche omsingelings strategie. De Sovjettroepen zijn gedoemd van alle zijden onder vuur te worden geno men. Van voren bedreigt hen het vernie tigende vuur der Duitsche wapens, van achteren is de revolver der Gpoe op hen gericht. De BoersAizeitung schrijft: „Klaarblijke lijk hebben de methoden van leiding en commando in de Bolspewistisohe weermacht en onder het Bolsjewistische regime niet voldaan. Het gaat in het rijk van Stalin nu eenmaal niet zonder het pistool der Gpoe en de zweep van het Bolsjewisme, die de soldaten tot plichtsbetrachting moeten drij ven. Dit is een bijzonder ondubbelzinnige illustratie Van de onhoudbaarheid van een regime, dat onder beschermheerschap van Roosevelt van de wereld een paradijs moet maken." UITWISSELING VAN DIPLOMATEN. Rome, 18 Juli (D.N.B.) De uitwisseling van de Italiaansche en bolsjewistische diplomaten, is, naar Stefani uit Ankara meldt, Vrijdagmorgen vroeg aan de Turksch—Russische grens geschiedt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1941 | | pagina 8