N1PPER EN PELLE
Amor
Waar blijven
onze gebruikte
distributiebonnen 1
Oneerlijke postambtenaar
gearresteerd
Radioprogramma
in het kippenhok
323. Eindelek....
1. „Nu zullen we zien, wat we
nog met de laatste bus doen
kunnen!"
2. „Hij komt omhoog! Ja hoor,
hij komt omhoog!
324. Aan alles komt een eind.
1. „Maak hem nou goed stevig
vast, dat we hem niet weer
kwijtraken!"
2. „Hoera! Ziezo! Eindelijk
hebben we hem op het
droge!!"
Dit gezin ontving door toepassing van art.
10 sub. a f 1.85 plus 5 pet. is f 1.95 steun.
Thans is aan deze onbillijkheid een einde
gemaakt door een beslissing van den secre
taris-generaal van het departement van so
ciale zaken. Deze heeft namelijk goedge
keurd, dat de berekening van den steun voor
bepaalde categoriën vverkloozen op soepeler
wijze zal geschieden. Dit komt in de practijk
hierop neer, dat in gevallen, waarin de zoo
genaamde iy2 maal-berekening moet worden
toegepast, de f 2 en f 4 van de verdiensten
der inwonende kinderen worden vrijgelaten.
In bovengenoemd voorbeeld zal het gezin
voortaan niet f 1.95 steun ontvangen, doch
f 3.50.
OMRUILING VAN MELKKAARTEN.
's -Gravenhage, 27 Aug, De secretaris
generaal van het departement van landbouw
en visscherij maakt het volgende bekend in
verband met de inruiling van groene melk-
kaarten:
Hoewel de officieele termijn, waarin ge
legenheid werd geboden om de groene melk-
kaarten van kinderen tot een leeftijd van 14
jaar, te ruilen tegen blauwe kaarten, reeds
eenigen tijd verstreken is, worden nog her
haaldelijk verzoeken daartoe bij den plaat
selijken distributiedienst gedaan. De aan
dacht wordt er op gevestigd, dat de gelegen
heid tot inruilen in bijzondere gevallen nog
open wordt gesteld tot 1 September a.s. Na
genoemden datum kunnen onder geen voor
waarde meer oude melkkaarten tegen nieu
we worden geruild.
HIJ stal aangeteekende stukken.
Aanzienlijk bedrag zoek.
Reeds verscheidene maanden het begon
in April j.1. werden aan het spoorwegpost
kantoor Centraal station aangeteekende zen
dingen vermist. Het aantal was weliswaar
niet groot slechts af en toe verdween er
een maar het viel op, dat het steeds zen
dingen waren met aangegeven geldswaarde,
welke een tamelijk groot bedrag aan bank
papier bevatten, bijv. f 1000 of meer, die
niet op de plaats van bestemming kwamen.
Aanvankelijk viel de verdenking op een
ander dan degene, die later bleek de dader
te zijn. Het onderzoek, dat door de in de
zaak betrokken recherche werd ingesteld,
braoht echter de onschuld van den eersten
verdachte aan het licht en tevens, dat de
thasn gearresteerde ambtenaar aanzienlijke
uitgaven deed, welke zijn salaris hem niet
konden veroorloven. Dit deed de verdenking
op hem vallen, hoewel hij niet op de afdee-
ling aangeteekende stukken werkzaam was
Zijn gangen werden nauwkeurig nagegaan
en het bleek, dat de man sommige uitgaven
met groot bankpapier betaalde. Met behulp
van gemerkte bankbiljetten slaagde men er
tenslotte in, den dief te ontmaskeren, waar
na hij werd gearresteerd.
Hoeveel de ambtenaar, die 39 jaar is, in
het geheel verduisterd heeft, kan nog niet
worden achterhaald, doch vermoedelijk zal
dit een aanzienlijk bedrag zijn.
VRIJDAG 29 AUGUSTUS 1941.
Hilversum I. 415.5 m.
6.45 Gramofoonmuziek.
6.50 Ochtendgymnastiek.
7.00 Gramofoonmuziek.
7.45 Ochtendgymnastiek.
8.00 BNO: Nieuwsberichten.
8.15 Schriftlezing en meditatie (Voorbereid
door de Christ. Radio Stichting).
8.25 Gewijde muziek (opn.).
8.45 Gramofoonmuziek.
9.15 Voor de huisvrouw.
9.20 Gramofoonmuziek.
11.00 Amabile-sextet.
11.20 Declamatie.
11.40 Amabile-sextet.
12.00 De Melodisten en solist.
12.40 Almanak.
12.45 BNO: Nieuws en economische berichten.
1.00 Orgelconcert.
1.30 Musette-orkest „Les gars de Paris" en
soliste.
2.00 Haarlemsche orkestvereenlging, solist en
gramofoonmuziek.
4.00 Wijdingswoord.
4.20 Gramofoonmuziek.
4.45 Ernst van 't Hoff met zijn 15 solisten.
5.15 BNO: Nieuws-, economische en beurs
berichten.
5.30 Voor de jeugd.
5.45 Orgelconcert.
6.15 Sportwetenswaardigheden.
6.30 Vioolsolo.
7.00 Actueel halfuurtje.
7.30 Gramofoonmuziek.
8.00 Residentie-orkest.
8.55 Causerie „Wat is Nationaal-Socialisme?"
9.10 Zang met pianobegeleiding.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.5 BNO: Nieuwsberichten.
10.0010.15 ÉNO: Engelsche uitzending:
Economie News from Holland.
Hillversum II. 801.5 m.
6.458.00 Zie Hilversum I.
8.00 BNO: Nieuwsberichten.
8.15 Gramofoonmuziek.
11.00 Voor de jeugd.
11.20 Zang met pianobegeleiding en gramfr
foonmuziek.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.15 Ensemble Jack der Kinderen en solist
12.45 BNO: Nieuws- en economische berichUn
1.00 Omroeporkest en soliste.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.15 Kurt Hohenberger en zijn orkest en gra
mofoonmuziek.
3.00 Voor de vrouw.
4.30 Voor de jeugd.
5.00 Gramofoonmuziek.
5.15 BNO: Nieuws-, economische- en beur*
berichten.
5.30 Rococo-octet.
6.00 Declamatie (Voorbereid door de Christ
Radio Stichting).
6.15 De Romancers.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Actueel halfuurtje.
7.45 Toeristische raadgevingen.
8.00 Omroeporkest en solist.
9.00 Gramofoonmuziek.
9.15 Klaas van Beeck en zfln orkest.
9.45 BNO: Nieuwsberichten.
10.00 Avondwijding.
10.0510.15 Gramofoonmuziek.
Interessante grepen
Ernstige muziek:
Het Residentie-orkest concerteert om 20.00
uur over den zender Hilversum I in het
Kurhaus te Scheveningen o.l.v. Ernst An-
sermet. Uitgevoerd wordt de derde Sym-
phonie van Beethoven (Eroica).
De violiste Rielle Quellng brengt om 18.1
uur over Hilversum I een der belangrijke
werken uit de vioolliteratuur ten gehoore
n.1. de Partita in D kl. terts van Johann
Sebastian Bach voor vioolsolo, waarin de
beroemde Chaconne voorkomt.
Te 21.10 uur over den zender Hilversum I
geeft de tenor Jan Schipper een zangvoor
dracht met begeleiding van Johannei
Röntgen.
Het programma vermeldt liederen
Schubert, Wolff, Bosmans, Johannes Rönt
gen en G. H. G. van Brucken Fock.
Reportage:
Van 18.1518.30 uur Hilversum II geeft
Paul de Waard een reportage over de ver
betering van Cultuurgronden in Eemnes.
Voor de jeugd:
Dr. J. H. Schuurman Stekhoven vervolgt
zijn lezing „Van water naar land". Zijn
tweede causerie is getiteld „Van zout naa:
zoet". (Hilversum I, 17.3017.45).
Eerst nacontrole, dan vernieti
ging; tenslotte opnieuw verwer
king in de papierfabrieken.
's-Gravenhage, 27 Aug. Het stoffelijk
wel en wee van praetisch alle Nederlanders
is in dezen oorlogstijd in belangrijke mate
afhankelijk van het centraal distributiekan
toor, welke overheidsinstelling de geheele
technische uitvoering van de distributiewet
1939 in handen heeft. Dat deze opdracht geen
peulschilletje is, en dat een buitenstaander
zich nauwelijks kan voorstellen, hoe om
vangrijk en gecompliceerd het distributie
apparaat wel is, zal voor iedereen duidelijk
zijn. De moeilijkheden, welke zich hierbij
.voordoen en welke dikwijls op zeer kor
ten termijn om een oplossing vragen, zijn
vele en men zal haar eigenlijk eerst, dan
beseffen, wanneer men een kijkje achter de
schermen neemt en dan niet alleen de zeer
moderne mechanische administratie ziet en
bewondert en daarbij allerlei astronomische
getallen van te verwerken kaarten en bon
nen hoort, maar tevens getuige is van het
laatste distributiestadium: de nacontrole
van de ingeleverde opplakvellen en de
daarop volgende papiervernietiging. Met na
controle het woord zegt het reeds wordt
bedoeld een controle op de controle, welke
door de distributiediensten wordt verricht.
Zooals' het centraal distributiekantoor on
der de energieke en bezielende leiding van
den heer de Hoo tot nu toe technische moei
lijkheden heeft weten te overwinnen het
groote publiek zou hiervoor over het alge
meen wel iets meer belangstelling en waar
deering mogen hebben zoo heeft het thans
ook aan dezen onbevredigenden toestand een
einde gemaakt. De oplossing is gezocht en
gevonden in de richting van de centralisatie,
waarhij het land in twee deelen is gesplitst.
De Noordelijke provincies leveren hun op
plakvellen in bij een in Hattem gevestigd
bijkantoor en de Zuidelijke bij een kantoor,
dat in Gennep is gesticht
De organisatie van dit nieuwe systeem
maakt het noodazkelijk, dat de groote ste
den haar opplakvellen voorloopig nog naar
Den Haag sturen. In October echter zullen
deze steden de bonnenvellen naar één der
bijkantoren moeten zenden.
Gedurende de eerstvolgende weken
is de toestand dus zoo, dat de bon
nen van rond 3.350.000 personen in
Hattem, van rond 3.260.000 personen
in Gennep en van rond 2.230.000 per
sonen in den Haag worden ingele
verd, ook de vleesch-, textiel- en
brood'bonnen.
Het bijkantoor in Hattem is zijn werk-,
zaamheden op 18 Augustus begonnen. Den
daarop volgenden dag kwamen de eerste op
plakvellen met vleeschbonnen daar- binnen.
Na verloop van twee weken volgen textiel-
bonnen en nog een week later de broodbon
nen. Daarna zullen de petroleumbonnen
aan de beurt komen en dan zal kunnen wor
den overgegaan tot het overhevelen van
alle tot nu toe in Den Haag verrichte werk
zaamheden naar Hattem, voor zoover het
natuurlijk de Noordelijke provincies betreft.
Het bijkantoor in Gennep begint de vol
gende week volgens hetzelfde plan te wer
ken. Einde September zal dan bereikt zijn,
dat alle bonnen, ook die, welke tot nu toe
bij de distributiediensten bewaard bleven,
nagecontroleerd en vernietigd worden.
Waarom in Hattem en Gennep?
Men zal zich allicht afvragen, waarom
juist Hattem en Gennep zijn uitgekozen. Na
tuurlijk heeft dit een goede reden. In de
eerste plaats kwamen deze gemeenten in
aanmerking, omdat zij ten opzichte van het
gebied, dat den bijkantoren is toegewezen,
centraal zijn gelegen en in de tweede plaats,
omdat in beide dorpen een papierfabriek is
gevestigd, welke het vernietigde papier kan
verwerken. Dat dit laatste van veel beteeke-
nis is, moge blijken uit het feit, dat alleen
reeds de brood- en vleeschbonnen per week
een hoeveelheid van 8 a 9 duizend kg. papier
vertegenwoordigen. Door den aanvoer van
dit distributiepapier worden deze fabrieken
in staat gesteld een gedeelte van het bedrijf
continu op gang te houden.
Het spreekt vanzelf, dat zoowel Hattem
Feuilleton
door P. G. Wodehouse
5.
Dat was een slag voor me. Ik had Pamela
altijd beschouwd als een goed geteekend ka
rakter en een zeer aantrekkelijk, speelsch
dartel ding. Dat tooneeltje bijvoorbeeld tus-
schen haar en den dominee in de consisto
riekamerEn als ze met Arthur praat,
op die bijeenkomst van de Blankshires
Het speet me, dat ze Pamela niet mocht. Het
maakte, dat Pamela in mijn achting daalde.
„Maar ik houd van Arthur", zei het meisje.
Dat was beter. Een beste 'kerel, die Ar
thur een zeer gave en doordachte studie
van mezelf. Als zij van Arthur hield, dan
volgde daaruit maar wat gaf het? Ik zou
nooit de kans krijgen om met haar te pra
ten. We waren gescheiden door een golf
van tantes en Alberts en broodjes met
vleesch. De trein begon langzamer te rijden.
De slapers begonnen teekenen van terug-
keerend leven te geven. Tante's oogen gin
gen open, staarden soezerig rond, vielen
weer dicht en gingen weer open. De nicht
ontwaakte en deed onmiddellijk een her
nieuwden aanval op een saucijzenbroodje.
Albert en Ukridge sluimerden door.
Een gefluit van de locomotief en de trein
als Gennep de vestiging dezer bijkantoren
in hun gemeenten met vreugde hebben
begroet.
Tenslotte nog iets over de beteekenis van
deze ontzaglijke hoeveelheden gebruikte
bonnen voor de papierindustrie. Zooals be
kend, vormt de aanvoer van grondstoffen
voor deze industrie in oorlogstijd een zeer
moeilijk vraagstuk.
De voornaamste grondstoffen, hout en uit
hout bereide halfproducten als geslepen
houtstof en cellulose, moeten uit het bui
tenland komen en dif gaat zoo moeilijk en
met zooveel stagnatie, dat de grondstofsi
tuatie voor de papierindustrie de grootste
zorgen baart.
Indien al het oud-papier in alle
vormen zooveel mogelijk als grond
stof beschikbaar kwam, zou dit een
aanmerkelijke verbetering beteeke
nen. Weliswaar moeten verschillen
de papiersoorten bij gebruik van oud
papier als grondstof aan heldere
kleur en aan vastheid iets inboeten,
maar in de huidige omstandigheden
is hoofdzaak, zooveel mogelijk te
kunnen voldoen aan de enorme pa
pierbehoefte van de moderne sa
menleving.
Weliswaar beschikte de Nederlandsche
papierindustrie bij het uitbreken van den
oorlog over groote voorraden en was ook de
handel goed voorzien, doch deze voorraden
zijn reeds sterk afgenomen en niemand kan
voorzien toelang wij er nog mee zullen toe
moeten komen. Daarom is het een prijzens
waardig initiatief geweest, het distributie-
papier na vernietiging onmiddellijk weer
productief te maken.
SOEPELER TOEPASSING VAN DE
STEUNREGELING.
Amsterdam, 27 Aug. De persdienst van
het N.V.V. deelt ons mede:
Volgens de bestaande steunbepalingen
werd bij het berekenen van den steun f 2
van de verdienste van ieder inwonend min
derjarig en f 4 van de verdienste van ieder
meerderjarig kind vrijgelaten, artikel 10 sub.
a van de steunregeling, de zoogenaamde li
niaal-berekening, bleef ondertusschen van
kracht.
Een werkloos gezin, bestaande uit man,
vrouw en zoon van 19 jaar, in een groote
gemeente, b.v., waarvan de zoon f 17 per
week verdiende, zou, indien alleen 2/3 van
het loon van den zoon gekort zou worden,
volgens de oude regeling f 3.35 plus 5 pro
cent duurtetoeslag is f 3.50 steun ontvangen.
Dit was echter in de practijk niet het geval.
stond bij een station stil. Naar buiten kij
kend zag ik, dat het Yeovil was. Een alge-
meene uittocht volgde. Tante werd onmid
dellijk een en al drukte en bedrijvigheid,
verzamelde pakjes, schudde Albert, ant
woordde met een woordenvloed op zijn ha
telijkheden en verliet vervolgens aan het
hoofd van den stoet de coupé.
De Ier enz ijn dochter stonden ook op en
stapten uit. Ik zag hen stoicijnsch vertrek
ken. Het zou te veel zijn geweest'om te ver
wachten, dat zij verder mee zouden zijn
gegaan.
„Waar zijn we?" vroeg Ukridge slaperig.
„Yeovil? Nu is het niet ver meer. Zal ik je
eens wat zeggen, oud paard, ik wou dat ik
wmt te drinken had."
Met deze opmerking sloot hij zijn oogen
weer en sliep opnieuw in. En terwijl hij dit
deed, viel mijn oog, dat doelloos door de
coupé dwaalde op iets, dat in den versten
hoek lag. Het was „De manoeuvres van Ar
thur" Het meisje had het achter gelaten.
Ik vermoed, dat hetgeen volgde een bewijs
is van de ijdelheid van jonge auteurs. Het
kwam zelfs niet in mijn hoofd op, dat het
boek wel eens met opzet vergeten kon zijn.
Ik bedacht alleen, dat als i& niet vlug han
delde het arme meisje een verlies zou lijden
waarbij vergeleken het verlies van een por-
temonnaie óf een taschje onbeteekenend
waren.
Vijf seconden later stond ik op het per
ron.
„Neem me niet kwalijk", zei ik, „ik ge
loof
„O, dank u wel", zei het meisje.
Ik ging terug naar de coupé en stak vol
emotie mijn pijp op.
„Ze zijn blauw", zei ik tegen mijn onster
felijke ziel. „Buitengewoon mooi, zacht, diep
hemelsblauw, als de zee in den middag."
HOOFDSTUK V.
De aankomst.
Van Axminster tot Combe Regis loopt de
trein door een landschap zoo mooi en aan
trekkelijk als 'men maar verlangen kan en
de trein, alsof hij dit feit apprecieert, haast
zich niet op dit traject. Het was Iaat in den
middag toen we onze bestemming bereikten..
De regelingen die te Combe Regis getrof
fen zijn voor het vervoeren van bagage gren
zen aan het primitieve. Koffers worden op
het perron achtergelaten en later, als hij er
om denkt, komt een kruier eens kijken en
brengt ze naar het dal of den heuvel, vol
gens het adres dat op de etiketten geschre
ven staat. De eigenaar wandelt. Combe Re
gis is geen plaats voor verlamden of kreu
pelen.
Ukridge voerde ons in de richting van
den farm, die aan den anderen kant van
het dal en door bosschen op zee uitkeek. Het
huis was van het station zichtbaar, en daar
het op den top van den heuvel stond, was
het uitzicht schitterend.
Halfweg den helling aan den anderen kant
van het dal, verlieten we den weg en baan
den ons een weg door een sponsachtig veld,
dat volgens Ukridge een heel stuk afsneed.
We kropen door een heg, waadden door een
riviertje, staken weer. een veld over en na
over een moeilijke heining, afgezet met
prikkeldraad, te zijn gesprongen, bevonden
we ons in een tuin.
Ukridge veegde zijn voorhoofd af en
bracht zijn lorgnet weer in zijn oorspronke
lijke positie, vanwaar het door het door
trekken van het prikkeldraad verdreven was.
„Hier is het", zei hij. „We zijn achterom
binnen gekomen. Spaart tijd."
„Moe, Millie?"
„Een beetje, liefste. Ik heb trek in een
kopje thee."
„En ik", viel ik haar bij.
„Dat komt in orde", zei Ukridge. „Een
bijzonder bekwaam man, Beale heet ie, en
zijn vrouw zijn hier huisbewaarders. Ik heb
ze geschreven, dat we vandaag kwamen, ze
verwachten ons. Dat is de manier om de
zaakjes op te knappen, Garnet, oud paard.
Bedaard en praetisch. Volmaakte organisa
tie!"
We waren nu bij de voordeur beland.
Ukridge belde. Het geluid weergalmde door
het huis, maar geen voetstappen volgden
als antwoord. Hij belde nog eens. Je kunt
je niet vergissen in den, klank van een bel
in een leeg huis. Het was duidelijk, dat de
mekwame man en zijn vrouw 'uit waren.
„Wat nu?" vroeg ik.
Mevrouw Ukridge keek met rustig ver
trouwen naar haar man op.
„Dit herinnert me", begon Ukridge, tegen
de deur leunend en trachtend zijn boordje
van achteren vast te maken, „aan een mid
dag in Argentinië. Twee andere vroolijke
sportslui en ik zelf probeerden drie kwar
tier lang in een leeg huis te komen, dat ei-
uitzag of er wel iets te drinken in zou zijn
en we hadden juist de deur open gekregen,
toen de eigenaar met een geweer van ach
ter een boom te voorschijn kwam. Het was
een beetje moeilijk om de zaak uit te leg
gen. Om je de waarheid te zeggen, legden
we de zaak nooit heelemaal in alle details
uit, en je kunt je niet voorstellen wat een
tijd het kost om alle hagel uit iemand te
peuteren. Er was ook een hond."
Hij hield op, droomerig peinzend over het
gelukkig verleden en op dat moment her
haalde de historie zichzelf gedeeltelijk. Van
den anderen kant van de deur klonk een
nijdig gejank, gevolgd door een kort geblaf.
„Hallo," zei Ukridge, „Beale heeft een
hond". Hij fronste ontstemd zijn voorhoofd.
„Wat voor recht heeft zoo'n mormel, dat
toebehoort aan een man, die in mijn dienst
is, om me buiten mijn eigen huis te hou
den" voegde hij er op beleed igenden toon
bij. Het is hard. Hier ben ik dag en nacht
zwoegend om Beale te onderhouden en als
ik probeer om in mijn eigen huis te ko
men blaft zijn vervloekte hond me aan.
Verdraaid het is hard!" Hij peinsde een
oogenblik over de onrechtvaardigheid van
deze wereld. „Wacht, laat me eens bij het
sleutelgat. Ik zal wel eens met den bruut
redeneeren."
Hij bracht zijn mond voor het sleutelgat
en brulde: „Brave hond"! Onmiddellijk
daarop dreunde de deur toen een zwaar
voorwerp er tegen aan vloog. Het geblaf
weerkalmde door het huis.
„Ga mee naar den achterkant", zei Ukridge
elk idee van verzoening opgevend „we zul
len door het keukenraam naar binnen gaan-
Het keukenraam bleek niet stevig vast te
zitten. Ukridge gooide het open cn we klom
men naar binnen. De hond, die lawaai
hoorde, rende de gang door, vloog tegen de
deur op en krabde mét zijn nagels tegen
het paneel. Ukridge luisterde met toenemen
de ergernis.
Wordt vervolgd.
