Brief
HOLLAND
VOOR DEN ZATERDAGAVOND
van
Dré
BLIJFT VAREN
DE LUCHTROOVERS VAN HOITIKA
Tob nooit
1939-1940
Onveilig sein
TUINHOEKJF
Radioprogramma
Ulvenhout, 18 Sept. 1941.
Amico,
Lijk mee alles, motten we ook zuiniger
raan omspringen mee ons pampier. Ge zult
me dus nie kwalijk duiën, ee, als ik m'n
brieven wat korter maak veurloopig! Geloof
mei 't is gin kwestie van minder vrind-
scbappelijkheid, van 'n soortement van
onverschilligheid, 't is alleen maar wat
goeien wil. om ook hiermee, in de bezuini
ging van pampier, mee te werken aan den
lowen ganlc van zaken.
*t Leven is moeilijk, we zgn allen ver
sukkeld in 'n woud mee onbegaanbare we
gels, laten we dus eigens en uit vrijen wil
telkens 'nen stap opzij gaan, om anderen ook
'n bietje ruimte te geven om vort te komen
deur 't donkere bosch mee de kwaje wegels.
't Menschdom heeft eigens en uit vrgen wil
den verkeerden weg gekozen, is eigens en uit
vrijen wil de breeje paden van zelfzucht, van
jalouzie, van menschenhaat, opgegaan,
men sloot oor en oog veur de wegwijzers, die
hier en daar stonden opgesteld, men liet on
vermoeide, geroepen veurgangers maar aan
kletsen, 't zelfzuchtige menschdom gong zij
nen eigen breejen pad in dommen waan, in
hard egoisme, in wrokkend en hatend ge
drang en... men kwam uit in 'n leven, dat
gelijk 'n donker woud is, onbegaanbaar, ver
stikkend. vol onheil en dreiging. Zonder uit
zicht. We weten nie, hoe diep we het angstige
bosch al rijn ingetrokken, we weten nie wan
neer den eersten flauweri lichtgloed van den
anderen kant, van het einde, alweer deur zal
dringen in den donker van ons bestaan, we
struikelen wijer, altij dieper 't woud in, op
de bonnefooi. Ik zeg ,.op de bonnefooi", want
het vertrouwen-op-God is de leste kwarteeuw
veul geslonken.
De mensch trad in God's plaats!
God heeft gin dienaren meer, Hfó heeft
slechts armzalige gebieders!
Bonte uitspraak van 'nen boerenmensch
Jawel, maar ik kan ze staven, amico!
Men bidt nie, mee gevouwen handèn: „onze
Vader, die in den Hemel zijt, vergeef on9
onze schulden, lijk wij ook aan anderen huilie
schuld vergeven",
Wij ballen de vuisten en eischen: „God, die
alles kan, maak 'n end aan onze beproevings,
anders bestaat Gij nie meer veur ons."
Ik gaai nog 'nen stap wijer: het kenmerk
van waren Godsdienst is nie meer gehoor-
zaamheid-aan-God; het criterium van waren
Godsdienst is...: gehoorzaamheid aan den
pro-dit of-dat mensch!
De mensch trad in de plek van God!
Wij schakelden God uit en gebieden
Hem nou Zijneri zegen over de Aarde.
In deze intellectueele doodzonde volhardt
de mensch, groot en klein, de kleintjes,
de slmpelen, daarin veurgegaan deur de groo
ten, de geleerden, de veurnamen.
En we strompelen wijer deur 't leven, dat
lijk 'n donker, dichtgegroeid bosch is, vol on
heil en gevaar. En we trappen malkaar op de
ooeten, dringen malkaar in kouwe liefdeloos
heid opzij, geven malkaar de schuld van onze
plagen. Ik bedoel: we beleedigen malkaar, we
hamsteren voort, we zgn overtuigd meteen
can onze eigen deugdzaamheid. Ja, we zijn
zülke grenzelooze Farizeeërs, dat we onzen
medemensch den weg willen versperren, als
deuzen medemensch b.v. anti-Bolsjewiek is...!
Ja, 't bosch waarin we verdoold zijn, is
wèl donker, amico. Ons leven is wel uitzicht
loos. De Vrede wijd te zoeken nog!
Amico, als ik de Jannen, de Pieten en de
Klazen teugenwoordig uit de Kerk zie ko
men, dan vraag ik m'n eigen af wé.t
O.L.H. mot aanvangen mee de gebejen, mee
de intenties en devoties, die deuze schare van
Jan. Piet en Klaas. al9 ,,'n reukoffer veur
God's aangezicht liet opstijgen."
Als niet 't heil van 'ri heele generatie, van
'n gansch menschdom op 't spel stond, dan
was 't gek genogt om in den lach te schieten.
Ik voel m'n eigen nie gerechtigd Jan. Piet
en Klaas 'n beter gebed, 'n Godsgevalliger
devotie aan te geven. Maar dat er iets in
zou motten staan v^n 'nen rechtvèèr-
d.gen vrede, tot heil van alle evenosten,
tot meerdere eer van God, dat de smee
king eindigen moest mee de woorden van
Christus in den Hof van Olijven, daags veur
Zijn lijden: „Vadir ik bid u, laat dezen bit
teren kelk aan mij voorbijgaan, doch niet
mijn wil doch Uw wil geschiede" dat er
zooiets zou motten staan in 'n oprecht-ge
meend gebed, dót weet ik wel zekers!
Of... zoude'gij nie denken, amico, dat 'nen
devoten zu'-ht naar den rechtvèèrdigen vrede,
eerder in den Hemel zal worden verstaan,
dan 't verlangen naar 'nen krakenden bief
stuk?
Ofzoude gij nie denken, amico, dat de
woorden „tot heil van alle evenosten" beter
'gehoor zullen vinden, dan „lot deuze of gene
partij zegevieren"
Ik heb al deuze diepe waarheden neerge
schreven mee de simpelste woorden. Want
perfester of boer, als 't gaat om de dingen
van eeuwige wèèrde (de manier waarop wg
deuzen oorlog „meevechten" zal van groot be
lang rijn op onzen lesten dag: die waarheid
klopt in ieder hart!) ik zee-ï als 't gaat om
de dingen 'an eeuwige wèèrde, dan staat
ieder, perfester of boer. vorst of vagebond,
even kinderlijk veur den hoogsten Troon.
Dan denken we in gelijke woorden, zonder
opsmuk en snontaan.
Ik heb al deuze diepe waarheden neerge
schreven mee de simpelste woorden wel,
maar tóch: in seerieuzen eerbied.
Zelfs... op die piotsen, waar de waarheid
even lachwekkend is!
Lachwekkend... als wij eigens dikkels zijn,
in onze eigengereidheid, in onze „grooten
mond." In onze averechtsche daden, in onze
belachelijke wenschen!
'k Heb nièverans in deuzen brief iets of
iemand willen tarien.
'k heb de waarheid betracht en wien den
schoen past, die trekke 'm aan.
Deus ouwerwetsche, zachtzinnige en men-
scheliike manier van beschouwen liikt me
Christelijker, dan de nmiwste- wiize van
debat: „Straks, als... dan gade eii teugen
den muur, ge staat op de doodenliist...!"
Ja, we rijn nog wiid van den Vrede af en
'n hartig goeibedoeld woordeke is ginnen
ovcr^adigen luuks vandaag.
Vol.
Veul groeten van Trui, Dré III, den Eeker
en als altij gin horke minder van oewen
t.a.v.
Dré.
Per schip naar
West-Afrika, de U.S.A.
:n Argentinië
En zoo vierden we de Kerstdagen midden
n den Oceaan. Op den avond, voorafgaan-.
Ie aan Feestmis. de ...Heiligenabend". had
k de hondenwacht en onwillekeurig moest
k denken aan de verhalen die 'vroeger
soo'n indruk op me maakten, van menschen
>p zee in den Kerstnacht, wat dan zoo ro-
nantisch leek. maar wat in werkelijkheid
teel anders is. Toch gaat het 'Kerstfeest
>P een Hollandsche boot niet ongemerkt
roorbii: 's Morgens verzamelden we ons.
foor zoover we geen \»(acht hadden, en
(verd de kist die door één of andere lief-
ladigheidnnstelling voor dat doel gegeven
ivas. geopend.
Ieder kreeg zoo een pakje., met boeken
rookartikelen, gebreide spullen enz. Het
piel me od dat dit toch in het algemeen
:eer eewaardeerd werd.
Na gezamenlijk een naar borrels te hebben
tedronk®n en een kleine speech_ van den
kapitein, was de officieele Kerstviering ten
ïinde. Alleen aan het wat uiteehreider
nenue. wns nu nog iets van een feest te
nerken.
Precies om 2en Kerstdag passeerden we
ten evenaar en vond ook de doop door
Veptunos Plaats. Ook ik liet me door Nen-
unes, die een geweldige baard van hen
iep had. inzeppen met een substantie, die
scheerzeep genoemd werd en dan met een
ïeweldig scheermes afscheeren. om ten
slotte nagespoeld te worden met de dek-
tvaschleHinc. Tiet bleek, dat er 6 stuks
waren. die dpn' evenaardoop nog niet had
ten ondergaan.
Het is wel een eigenaardie idée. Kerst
mis en dan alten in het wit te zien loopen
iie gloeiende hitte en de zon. die om 1?
uur pal hoven ons stond waardoor het
hier noe heeter was dan in Afrika.
Ook Oudeiaarsnvond werd nog op zee ge
yierd. We zaten 's avonds met een stelletie
in de messroom en hadden bier als feest-
drank. We zetten de radio aan en waren
verlangend iets van Holand te hooren. maar
het lukte ons niet een Hollandsche zender te
pakken te krijgen. Misschien werd nu ook
ons schip door den omroeper genoetnd in
zijn eindelooze serie schepen, waarvan hij ie
der iaar de gelukwensrlym overbrengt.
Het nieuwe iaar werd on ons schin inge
luid door een paar stoo'cn on -rle fluit. Allen
kwamen we naar het dek. het was zwoel
buiten en een heldere maan, we wenschten
elkaar geluk en toen ging ik naar beneden,
«sar de stampende machine, waar de olie-
luoht me reeds tegemoet kwam en begon
het nieuwe jaar met een wacht.
Het was Woensdag 3 Januari, toen we in
de haven van Bahia-Blanca -aankwamen.
Het leek niets op een haven, een kleine vaar
geul langs een kade met een paar rails en
aan den anderen kant een kale kleiachtige
grond, die bij vloed onder water kwam te
staan.
's Avonds gingen we van boord om de om
geving hier eens te verkennen. Het bleek dat
we vlak bij het kleine plaatsje Ingeniero
White lagen en dat ongeveer op 15 mijl af
stand van Bahia-Blanca lag. Het zag er
hier precies zoo uit, als ik me een Wild-
West dorp of een nederzetting van blanke
kolonisten voorstelde. Toen we van boord
gingen, kwamen we op een hooge brug en
zagen dan Ingeniero White onder ons liggen,
oud en primitief. Het was hier zomer en in
de vele café's zaten de menschen buiten op
de terrassen. De wegen waren allen onge
plaveid en met een grooten sorong over een
plas, kwamen we in het eerste café aan. De
stoelen en alles was ongeverfd, maar toch
was 't leuk en vooral de menschen hier in
dit primitieve dorp'maakten veel goed, ze
zagen er uitstekend uit die Argentijnen en
gingen bizonder goed gekleed.
In de café's was een zekere Duitsche in
vloed merkbaar, trouwens de cafébaas hier
bleek een Duitscher te zijn.
Dit land oefende een groote bekoring op
mij uit. dat voelde ik direct, hoewel alles
nog achterlijk is en mén hier wel zeer veel
zal moeten ontberen, is het niet te vergelij
ken met Afrika.
We zochten nog enkele café's op. men
dronk hier zijn bier rustig en wij staken
waf lawaai maken betreft, eigehlijk wel wal
ongunstig af bij de bewoners zelf. Het bier
was daar bizonder goed en kostte weinig
peso's.
De plaats was nog vrij uitgestrekt en er
waren talrijke straten, waaraan de vele hou
ten huis'es dicht langs stonden. We kwamen
toevallig bij het gebouwvvan de Seamens
Mission. waar een feest gehouden werd. We
werden uitgenoodig en maakten een feestje
mee, wat hier altijd gehouden werd, wan
neer een Engelsch schip binnenkwam. We
maakten kennis met een vroolijk groepje
dames en heeren -en werden in de kring op
genomen. Het bleek dat hier in tegenstel
!ing met, de meeste landen, de zeelieden veel
hooger aangeschreven staan, want de groep
waarmee we hier kennis maakten, bleek tot
de hetere kringen van Bahia-Blanca te he
hooren. en hier regelmatig te komen, om zoo
hun algemeene ontwikkeling te vergrooten
De Engelschen moesten" nog dezen avond
vertrekken en gezamenlijk met onze nieuwe
31. „Kan je .gebeuren",
zei Piet, en zonder zich
te bedenken schreef hij:
ik heet Piet Durf en
woon in Dijkdorp en
omdat ik Durf heet, durf
ik ook een heeleboel, en
ik verlang dat jullie me
onmiddellijk weer naar
huis laat gaan. Onder 't
woord „onmiddellijk"
zette hij zelfs een vette
streep.
32. De meneer met de
bril nam het papier
aan, staarde er heel ge
leerd op, gaf het toen
aan Pedro, die er nog
geleerder naar keek,
vervolgens kreeg de ka
pitein het in handen,
maar Piet zag aan hun
gezichten dat ze er niet
veel van snapten. Daar
om herhaalde hij het
geen voor hem het voor
naamste was. Hij zette
zijn handen aan zijn
mond en trompetterde:
„Naar huis!!!"
Argentijnsohe vrienddn brachten we ze naar
boord. We gingen terug naar het dorp en
dansten nog wat in een van de vel.e gelegen
heden, waar men op een soort dansvloertje
buiten kon dansen.
Dan gingen we na deze eerste kennisma
king met Argentinië naar boord terug en
spraken af, elkaar nog eens te ontmoeteen.
Den volgenden dag ging ik met den mar
conist, stuurman en de 4e machinist, die een
reuze type bleek te zijn, met de autobus naar
Bahia-Blanca. Het was een leuke tocht, door
een uitgestrekt, ietwat heuvelachtig terrein,
dat hier en daar bebouwd was. Net als in
Holland, bleef de1 bus onderweg verschei
dene malen staan, om passagiers uit kleine
gehuchten op te nemen.
Het eerste wat we van de stad zagen, was
de groote arena, waar nog de stierengevech
ten en andere feestelijkheden plaats vonden.
Bahia-Blanca is een schitterende stad en in
geen geval minder dan een Europeesche stad,
prachtige groote gebouwen en mooie beeld
houwwerken, zooals men dat in een Spaan-
sche stad verwacht. Alles is zooveel moge
lijk wit gehouden. De mooie parken, waar
zelfs nog enkele palmen groeien, hoewel we
al beneden de palmgrens liggen, zijn de
moeite waard en geven de stad een keurig
aanzien.
We gingen in enkele groote restaurants,
waar ook gedanst werd en waar het er voor
ons „Afrika vaarders", ongekend luxieus uit
ziet. Vooral „Atlantico" en „Costa Rica" zijn
schitterende gelegenheden.
Aan boord ging het met het laden van het
graan heel vlot, zelfs wel wat te vlot, want
het liet. zich aanzien dat we weer gauw kon
den vertrekken.
Op den afgesproken dag werden we door
onze Argentijnsche vrienden met den auto
van boord gehaald en reden naar Bahia-
Blanca. Het bleek dat ze al kaarten gekocht
hadden voor een groot studentenfeest, dat in
de arena gehouden zou worden. Deze bizon-
dere gastvrijheid deed me aan Zweden den
ken. Het was een keurig feest in de open
lucht en weer viel me op hoe goed de men
schep er toch uitzagen en zoo met smaak ge
kleed. Het zag er dan ook fleurig uit, die
dansende menigte, allen in lichte zomer-
kleeding.
We zaten met het heele stel aan een tafel
en daar er maar enkelen een andere taal dan
Suaansch konden spreken, wou het eerst
niet erg vlotten. Pas toen ik op het idée
kwam een paar foto's uit Holland te laten
zien, brak het ijs en kregen we een ge
animeerd gesprek, waarbij we ons behielpen
met gebaren, een enkel woord Spaansch, wat
we zoo langzamerhand hadden opgepikt,
Duitsch en Fransch. En zoo moest de stem
ming er wel inkomen, door de vele mis
verstanden en het „tenslotte loch begrijpen".
Toen we hier enkele uren geweest wa
ren en ook een proefje genomen hadden
van de Argentijnsche tango's, gingen we op
voorstel van onzen gastheer met zijn auto
naar een dancing buiten Bahia-Blanca gele
gen. Na een kwartier rijden, kwamen we
hier aan, het was een klein zaakje, schilder
achtig aan een meer gelagen, met een leuk
dansvloertje in de open lucht. We brachten
hier nog enkele uren in de béste stemming
door en werden toen weer per wagen naar
boord gebracht
Toen we over het vergoeden van kosten
spraken, werd dit beslist geweigerd, wij wa
ren toch immers uitgenoodigd-
Wordt verVolgd).
Een waardevol iets in de psychologie van
het dagelijksch leven la het herkennen van
onveilige se, nen, zoowel bij onszelfs ala bg
anderen.
Wanneer U b.v. een besluit moet nemen,
en U heeft het gevoel: „Wat doet het ertoe
of ik zus of zoo besluit, wat kan het mg eigen
lijk sche,en?" dat is beslist een onveilig
sein. Want dié onverschilligheid bewijst, dat
U op dat moment onevenwichtig bent, en dat
is al een zeer ongescnikt moment om een be
sluit te nemen. Heel wat verkeerde besluiten
zfln genomen, doordat er op een verkeerd
oogenblik besloten werd. Wanneer U in de
„wat-Kan-het-mij-schelen" stemming ver
keert, maakt dan geen kennis, zoekt geen
woning of kamer en koopt niets want ^tien
tegen een dat hetgeen U onderneemt U be
rouwen zal. Wanneer U neiging ïeeft om be
wust onaardig tegen iemand te zijn of Uw
nood te klap en, onveilip sein, tracht Uzelf
te remmen. Bewust onaard'g te willen zgn,
wijst op een geprikkelde stemming; die Ook
f wee- onevenwichtig is. En Uw nood kla
gen, er zgn maar heel weinig menschen,
die daarvoor geschikt zjjn. De meesten heb
ben genoeg aan het oplossen van hun eigen
problemen, en zullen aan de Uwe foch niets
kunnen veranderen. U loont groote kans, dat
U den volgenden dag denkt: „had ik het
maar vóór mij gehouden.
Ieder mensch doet en zegt soms dingen,
waarvan hij later spgt heeft. En dat komt
omdat wij dikwijls moedwillig het „onveilig
sein' regeeren, de stem binnenin ons, die
ons waarschuwt en tracht terug t® houden.
Wg hooren die wel, maar wij zeggen in ons
zelf: „nu ja!" en halen ie schouders op,
al'een omdat iet op lat oogenblik gemakke
lijker of prettiger i' om door te gaan op den
weg met het onveilige sein. Kortzichtig!
Wie Koppig den weg volgt, waai tegen zijn
intuïtie hem waarschuwt, die zal in het gun
stigste geval zelfs niet zonder kleerscheuren
van het avontuur terugkeeren. Op den duur
zal het ons het beste gaan, wanneer wij de
wegen vermijden, waarvoor onze intuïtie het
„onveilig sein" hgscht.
En nu dat onveilig sein bQ anderen. Onze
beschaving en ons gezond verstand houden
er ons van terug om iemand die ziek is of
b.v. tandpijn heeft, met ee verzoek lastig te
vallen. Maar er bestaat ook zooiets als
„geestelijke tandpijn" d.w.z. een geeste
lijke gesteldheid die iemand ertoe doet nei
gen, om elk verzoek op zoo'n oogenblik te
weigeren, ook een volkomen redelijk ver
zoek, dat hij zou kunnen inwilligen zondér
eenigt opoffering zijnerzijds.
Daarom, begint altijd met een neutrale
inleiding. Meestal is het wel aan iemands
gezicht te zien. in wat voo stemming hij
verkeert Slechte stemming is een uitgespro
ken onveilig sein.
Let verder op de reacties van de persoon.
Betrekt hij U direct in een levendig gesprek
over eigen aangelegenheden, dan is dit ver
moedelijk ook een onveilig sein. tenzg hg
U vertelt dat iets bgzonder goed gaat.-
Hetzelfde geldt voor verstrooiuheid, of
wanneer U voelt dat Uw bezoek onverwacht
komt. Een wgze stelregel is: let bij het doen
van een verzoek op onveilige seinen bij den
ander en als U een besluit' moet nemen op
die bg Uzelf.
Dr-. Jos de Cock.
GERANIUMS.
Iedereen kent een Geranium, maar men
weet niet altijd, dat de eigenlijke naam Pelar-
gonium is. Heel veel komt Pelargonium zonale
voor. De bijvoeging zonale komt door den
donkeren kring, die op de bladeren voorkomt.
De bloemen zijn schijnbaar regelmatig. Bfl
een nauwkeurige beschouwing kan men op
merken, dat een der kelkbladeren een lange
spoor heeft. Het is echter moeilijk te con-
stateeren, omdat zij met den bloemsteel is
vergroeid. Deze spoor is honingreservoir. De
geur der plant verraadt ook, dat zg familie
der Ooievaarsbekken of Geraniaceeën is.
De Geraniums zijn veel gekweekte planten
voor kamer en tuin. De liefhebber, die nu
- ZONDAG SI SEPTEMBER.
HUrwiBB I. 413,9 m.
8.00 Gewijde muziek (gr. pl.). 8.30 B.N.O.: Nieuwsbe
richten. 8.45 Gramofoonmuzlek. 10.00 Kerkdienst. (Voor
bereid door de Ohr. Radio Stichting). 11.16 Trompet met
orgelbegeleiding le.o. Voorbereid door de Chr. Radio
Stichting). 11.30 Dameskoor (Voorbereid door de Ohr.
Radio Stichting). 13.00 Boyd Bachman en aljn orkest.
13.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.00 Ne-
derlandsch Verbond voor Slbbekunde Wapens en wapen
registratie. 1.15 Eerste Nederlandsche Radiomuziekfeest
voor Harmonie- en Panfare-orkesten. Hn de pauzes:
Voordracht en gramofoonmuzlek8.15 Radiotooneel. 4.05
Gramofoonmuzlek. 4.30 Klaas van Beeck en zUn orkest.
5.00 Voor de Jeugd. 5.30 Viool, hobo en harp. 6.05 Sport
van den dag. 6.30 Ensemble Bandl Balogh. 7.00 Actueel
halfuurtje. 7.30 Zang met orgelbegeleiding. 8.00 Zang,
cello en piano. 9.15 Gramofoonmuzlek. 9.45 B.N.O.:
Nieuwsberichten. 10.0010.15 B.N.O.: Engelsche uitzen
ding: An American sees Holland.
Hilversam II. 801.6 m.
8.00 Gramofoonmuzlek. 8.30 B.N.O.: Nieuwsberichten.
8.45 Gramofoonmuzlek. 9.00 Vroegdienst. 10.00 Zondag
morgen zonder zorgen. 13.00 Eens Chrlstens relze naar de
Eeuwigheid in dezen tijd (opn. Voorbeeld door de
Christelijke Radlo-Stichtlng i. 13.1e Gramofoonmuzlek.
12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.00
Melodisten, solisten en gramofoonmuzlek. 2.00 Boekbe
spreking. 2.15 Residentieorkest, solist en gramofoon
muzlek. 4 00 Wijdingswoord (Voorbereid door de Christe
lijke Radio Stichtingl. 5.30 BN.O.: Sportuitslagen 5.40
Gramofoonmuzlek. 5.45 Declamatie. 8.00 Romancers. 8.30
Ramblers. 7.00 Actueel halfuurtje. 7 30 Gramofoonmuzlek.
7.45 Reportage. 8.00 Omroeporkest en soliste en het
Vroolljke Klaverblad. 9.00 Voordracht. 9.15 Ensemble
Jonny Kroon. 9.46 B.N.O.: Nieuwsberichten. 10.00—10.15
Gramofoonmuzlek.
INTERESSANTE GREPEN:
Ernstige moslek: Vandaag concerteert van 14.18—16.00
uur Hilversum n het Residentieorkest onder leiding van
Prits Schuurman. Adolphe Poth speelt hierin het viool
concert in G. Gr. terts K.V. 216 van Mozart. Na het
gramofoonintermezzo zal dezelfde solist een Poème
Hérolque van den Belgischen componist Joseph Jongen
voordragen.
Te 17.30 uur Hilversum I voert de harpiste To Stotljn-
Heuwekemeyer met haar echtgenoot den hoboist Con
stant Stotljn en haar broer, den violist Plet Heuweke-
meyer een gevarieerd programma uit.
Te 20.00 uur Hilversum I heeft een uitzending plaats,
waarin Carel van Leeuwen-Boomkamp composities voor
cello speelt van Boccherinl, Schumann, Debussy.
Bodl Rapp zingt liederen van Schumann, Jean Cras
en Debussy, aan de vleugel Fellx de Nobel.
Lichte Muze: Van 19.3020.00 uur Hilversum I wordt
de kennismaking met Mimi Thoma voortgezet. Begeleid
door Pierre Palla zal zU eenlge van hBBr beste cabar'
liedjes op de haar eigen karakteristieke wijze ten i
hoore brengen.
Reportages: Van 19.45—20.00 uur Hilversum II wordt
een reportage uitgezonden: „Dit het water in de pan".
In verschillende reportages ls reeds de beteekenis van de
zeevisscherl) voor ons land gekenschetst. Thans ver
neemt de luisteraar belangrijke dingen over de zoetwater-
visschertj.
Voo'*« Jeatd: De Jeugd gaat voort met te luisteren
17.00—17.30 uur Hilversum I naar .het hoorspel
„Hjsje Lorresnor". Vandaag wordt het vijfde deel uitge
zonden.
,0s»r'- Ij1 de uitzending „Sport van den dag" van
18 0518.30 uur Hilversum I geeft de heer G. J. Scheur
leer een ooggetuige verslag van den matsten wedstrijd
van den hockeydag ln het hockey-stadlon te Amstelveen.
Voorts geeft Ir. A. van Emmenes een ooggetuigeverslag
pas v 6 vandaag Behouden voetbalwedstrijden Eindhoven—
Gesproken woord: Van 17.48—18.00 uur Hilversum H
draagt Eduard Palmers verzen voor uit „Viva la Muerte".
door S. Barends.
De voor te dragen deelen zijn: „Een soldaat", „Chemln
des dames „Duitsche vlsschers op de Noordzee".
„Spanje" en „Verlangen naar Thule"
MAANDAG 22 SEPTEMBER.
Hilversum I. 410.5 m.
6.45 Gramofoonmuzlek. 6.50 Ochtendgymnastiek. 7.00
Gramofoonmuzlek. 7.45 Ochtendgymnastiek. 8.00 B.N.O.:
Nieuwsberichten. 8.15 Morgenwijding. 8.30 Gewijde muziek
(Gramofoonplaten)8.40 Gramofoonmuzlek. 9.15 Voor de
hulsvrouw. 9.20 Gramofoonmuzlek. 10.40 Voordracht. 10,50
Otto Hendriks en «l)n orkest. 11.30 Voordracht. 11.40
Otto Hendriks en zlJn orkest. 12.00 Viool, plano en gra
mofoonmuzlek. 12.40 Almanak. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en
economische berichten. 1.00 Residentie-orkest. 1.45 Gerard
Lebon en zijn orkest, en gramofoonmuzlek, 3.00 Voor de
vrouw, en gramofoonmuzlek. 3.45 Orgelconcert. 4 00
Gramofoonmuzlek. 4.25 Zang met pianobegeleiding. 4.45
Voor de Jeugd 5.15 B.N.O.: Nieuws-, economische- en
"«"«berichten. 830 Omroeporkest. 6.10 Gramofoonmuzlek.
0 «2 Omroeporkest. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Ramblers.
8.00 Nederlandsch Kamerorkest en gramofoonmuzlek. 9.45
®;N-0-j. Nieuwsberichten. 10.00-10.15 B.N.O.: Engelsche
uitzending: Things worth knowlng about Holland.
Hilversum II. 801,5 m.
6.45—8.00 Zie Hilversum I. 8.00 B.N.O.: Nleuwsberlch-
Si15 Oramofoonmuzlek. 9.15 Omroeporkest (e.o.).
10.00 Morgendienst. 10.20 Zang met pianobegeleiding en
fa nn'"SKEhu!Yoor,d™cht' 1120 Orgelconcert.
12.00 Melodisten en solist. 12.45 BN.O.: Nieuws- en
econom sche berichten. 1.00 Boyd Bachman en zijn orkest
en orgelspel. 2.00 Residentieorkest. 3,00 Gramofoonmuzlek.
3.45 Voordracht. 4 00 Orgelopnamen. 4.16 Klaas van
Beeck en zijn orkest. 4.45 Gramofoonmuziek. 5.00 Cause-
1 i.m. 'i,.t «Je binnenkamer (Voorbereid door de Chris
telijke Radio Stichting). 5.15 B.N.O.: Nieuws-, economi
sche- en beursberichten. 5.30 Hollandsch Kamermuziek-
2SS^.«,H-200,?«e?b?spr,elLlng- 615 Amusementsorkest,
n J 00 Actueel halfuurtje. 7.30 Pianosoll. 7.45
Politiek weekpraatje. 8.00 Gramofoonmuzlek. 8,25 Land-
manslust. 9.00 Romancers en solist. 9.45 B.N.O.: Nieuws
berichten. 10.00—10,15 Gramofoonmuzlek.
INTERESSANTE GREPEN:
Oriïinr!f!tr?uSle^'t Het Nederlandsch Kamerorkest o.l v.
»r.iii— T Tt ii L°on brengt van 30.00—21.46 uur Hil-
I Ital aansche werken o.a. van Locatelll, Bocche-
wi Mallpierro. Een noviteit ls de uitvoering van de
Larsson. voor strijkorkest van den Zweed L. E.
H.00—15.00 uur Hilversum II valt 'er voor de
fOnproevers te genieten van Reger's Mozart-
R'u ioor «klta,.!...,,.., O.I.T.
ïïr" «r.
HM.'ïr.JS T."? "«TT1''15 uur g».t <1, Heer
mooie planten bezit, wil deze het volgende
jaar ook graag, weer. hebben. Daartoe neemt
hij van zijn planten de beste en mooist ver
takte stekken.
Hoe wordt nu zoo'n stek verder behandeld
Wij nemen haar op een lengte van onge
veer drie cm. Met een zeer scherp mes snijdt
men haar juist onder een blad vlak af. Dit
blad met zijn steeltje wordt geheel wegge
nomen. Bij de bladstelen, die nu nog aan de
stek zitten, bevinden zich schubben. Déze
verwijdert men ook. Ten slotte houdt men
een steeltje met drie blaadjes over. Dit Iaat
men nu zoo. Mochten er nog bloemknopjes
zgn dan worden ze ook weggenomen.
De stekken worden in gewone potten (mid-
dellgn ongeveer dertien cm) gezet. Als grond-
mengsel kan men bladgrond nemen, waar een
weinig beer doorheen gewerkt is. Heeft men
dit met, dan kan een mengsel van twee dee
len bagger, een deel klei en een deel zand
genomen worden. Heeft men ook daar niet de
beschikking over dan probeert men het met
vruchtbare tuinaarde.
Het overwinteren der planten gebeurt op
de volgende manier. De lange scheuten wor-
den ingekort en alle bloemtakken verwijderd.
Wp plaatsen haar in een vorst vrije kamer.
Het water geven neemt geleidelijk af en
houdt tenslotte geheel op. Meent men, dat
de grond teveel uitdroogt, zoo kan men
water geven, maar moet er vooral om den-
«een W""* op de bladeren komt,
gemakkelijk rotten. Is men ge-
noodzaakt de plant m een verwarmde kamer
dLirasn"'na", m°e' het watergeven gewoon
doorgaan. De levensverrichtingen staan daar
00„k.n!,et 8til' T°ch mag men nooit
m i wlnter de ""altijd voor de
meeste planten is.
In Februari wordt de plant verpot De
bloemknoppen worden er uitgebroken. Wi)
men ronde struiken vormen, dan behoort men
de scheuten uit elkaar te binden. Breek ze
echter tuet, ze zgn zeer broos.
Een rgkbloeiende Geranium vraagt in den
^er.en nu en dan vloeimest.
Een mooi soort is de verbeterde Paul Gramper
met groote scharlakenroode bloemen.
A. v. d. LIJN.