Brief HOLLAND VOOR DEN ZATERDAGAVOND van Dré BLIJFT VAREN DE LUCHTROOVERS VAN HOITIKA Tob nooit 1939-1940 Onveilig sein TUINHOEKJF Radioprogramma Ulvenhout, 18 Sept. 1941. Amico, Lijk mee alles, motten we ook zuiniger raan omspringen mee ons pampier. Ge zult me dus nie kwalijk duiën, ee, als ik m'n brieven wat korter maak veurloopig! Geloof mei 't is gin kwestie van minder vrind- scbappelijkheid, van 'n soortement van onverschilligheid, 't is alleen maar wat goeien wil. om ook hiermee, in de bezuini ging van pampier, mee te werken aan den lowen ganlc van zaken. *t Leven is moeilijk, we zgn allen ver sukkeld in 'n woud mee onbegaanbare we gels, laten we dus eigens en uit vrijen wil telkens 'nen stap opzij gaan, om anderen ook 'n bietje ruimte te geven om vort te komen deur 't donkere bosch mee de kwaje wegels. 't Menschdom heeft eigens en uit vrgen wil den verkeerden weg gekozen, is eigens en uit vrijen wil de breeje paden van zelfzucht, van jalouzie, van menschenhaat, opgegaan, men sloot oor en oog veur de wegwijzers, die hier en daar stonden opgesteld, men liet on vermoeide, geroepen veurgangers maar aan kletsen, 't zelfzuchtige menschdom gong zij nen eigen breejen pad in dommen waan, in hard egoisme, in wrokkend en hatend ge drang en... men kwam uit in 'n leven, dat gelijk 'n donker woud is, onbegaanbaar, ver stikkend. vol onheil en dreiging. Zonder uit zicht. We weten nie, hoe diep we het angstige bosch al rijn ingetrokken, we weten nie wan neer den eersten flauweri lichtgloed van den anderen kant, van het einde, alweer deur zal dringen in den donker van ons bestaan, we struikelen wijer, altij dieper 't woud in, op de bonnefooi. Ik zeg ,.op de bonnefooi", want het vertrouwen-op-God is de leste kwarteeuw veul geslonken. De mensch trad in God's plaats! God heeft gin dienaren meer, Hfó heeft slechts armzalige gebieders! Bonte uitspraak van 'nen boerenmensch Jawel, maar ik kan ze staven, amico! Men bidt nie, mee gevouwen handèn: „onze Vader, die in den Hemel zijt, vergeef on9 onze schulden, lijk wij ook aan anderen huilie schuld vergeven", Wij ballen de vuisten en eischen: „God, die alles kan, maak 'n end aan onze beproevings, anders bestaat Gij nie meer veur ons." Ik gaai nog 'nen stap wijer: het kenmerk van waren Godsdienst is nie meer gehoor- zaamheid-aan-God; het criterium van waren Godsdienst is...: gehoorzaamheid aan den pro-dit of-dat mensch! De mensch trad in de plek van God! Wij schakelden God uit en gebieden Hem nou Zijneri zegen over de Aarde. In deze intellectueele doodzonde volhardt de mensch, groot en klein, de kleintjes, de slmpelen, daarin veurgegaan deur de groo ten, de geleerden, de veurnamen. En we strompelen wijer deur 't leven, dat lijk 'n donker, dichtgegroeid bosch is, vol on heil en gevaar. En we trappen malkaar op de ooeten, dringen malkaar in kouwe liefdeloos heid opzij, geven malkaar de schuld van onze plagen. Ik bedoel: we beleedigen malkaar, we hamsteren voort, we zgn overtuigd meteen can onze eigen deugdzaamheid. Ja, we zijn zülke grenzelooze Farizeeërs, dat we onzen medemensch den weg willen versperren, als deuzen medemensch b.v. anti-Bolsjewiek is...! Ja, 't bosch waarin we verdoold zijn, is wèl donker, amico. Ons leven is wel uitzicht loos. De Vrede wijd te zoeken nog! Amico, als ik de Jannen, de Pieten en de Klazen teugenwoordig uit de Kerk zie ko men, dan vraag ik m'n eigen af wé.t O.L.H. mot aanvangen mee de gebejen, mee de intenties en devoties, die deuze schare van Jan. Piet en Klaas. al9 ,,'n reukoffer veur God's aangezicht liet opstijgen." Als niet 't heil van 'ri heele generatie, van 'n gansch menschdom op 't spel stond, dan was 't gek genogt om in den lach te schieten. Ik voel m'n eigen nie gerechtigd Jan. Piet en Klaas 'n beter gebed, 'n Godsgevalliger devotie aan te geven. Maar dat er iets in zou motten staan v^n 'nen rechtvèèr- d.gen vrede, tot heil van alle evenosten, tot meerdere eer van God, dat de smee king eindigen moest mee de woorden van Christus in den Hof van Olijven, daags veur Zijn lijden: „Vadir ik bid u, laat dezen bit teren kelk aan mij voorbijgaan, doch niet mijn wil doch Uw wil geschiede" dat er zooiets zou motten staan in 'n oprecht-ge meend gebed, dót weet ik wel zekers! Of... zoude'gij nie denken, amico, dat 'nen devoten zu'-ht naar den rechtvèèrdigen vrede, eerder in den Hemel zal worden verstaan, dan 't verlangen naar 'nen krakenden bief stuk? Ofzoude gij nie denken, amico, dat de woorden „tot heil van alle evenosten" beter 'gehoor zullen vinden, dan „lot deuze of gene partij zegevieren" Ik heb al deuze diepe waarheden neerge schreven mee de simpelste woorden. Want perfester of boer, als 't gaat om de dingen van eeuwige wèèrde (de manier waarop wg deuzen oorlog „meevechten" zal van groot be lang rijn op onzen lesten dag: die waarheid klopt in ieder hart!) ik zee-ï als 't gaat om de dingen 'an eeuwige wèèrde, dan staat ieder, perfester of boer. vorst of vagebond, even kinderlijk veur den hoogsten Troon. Dan denken we in gelijke woorden, zonder opsmuk en snontaan. Ik heb al deuze diepe waarheden neerge schreven mee de simpelste woorden wel, maar tóch: in seerieuzen eerbied. Zelfs... op die piotsen, waar de waarheid even lachwekkend is! Lachwekkend... als wij eigens dikkels zijn, in onze eigengereidheid, in onze „grooten mond." In onze averechtsche daden, in onze belachelijke wenschen! 'k Heb nièverans in deuzen brief iets of iemand willen tarien. 'k heb de waarheid betracht en wien den schoen past, die trekke 'm aan. Deus ouwerwetsche, zachtzinnige en men- scheliike manier van beschouwen liikt me Christelijker, dan de nmiwste- wiize van debat: „Straks, als... dan gade eii teugen den muur, ge staat op de doodenliist...!" Ja, we rijn nog wiid van den Vrede af en 'n hartig goeibedoeld woordeke is ginnen ovcr^adigen luuks vandaag. Vol. Veul groeten van Trui, Dré III, den Eeker en als altij gin horke minder van oewen t.a.v. Dré. Per schip naar West-Afrika, de U.S.A. :n Argentinië En zoo vierden we de Kerstdagen midden n den Oceaan. Op den avond, voorafgaan-. Ie aan Feestmis. de ...Heiligenabend". had k de hondenwacht en onwillekeurig moest k denken aan de verhalen die 'vroeger soo'n indruk op me maakten, van menschen >p zee in den Kerstnacht, wat dan zoo ro- nantisch leek. maar wat in werkelijkheid teel anders is. Toch gaat het 'Kerstfeest >P een Hollandsche boot niet ongemerkt roorbii: 's Morgens verzamelden we ons. foor zoover we geen \»(acht hadden, en (verd de kist die door één of andere lief- ladigheidnnstelling voor dat doel gegeven ivas. geopend. Ieder kreeg zoo een pakje., met boeken rookartikelen, gebreide spullen enz. Het piel me od dat dit toch in het algemeen :eer eewaardeerd werd. Na gezamenlijk een naar borrels te hebben tedronk®n en een kleine speech_ van den kapitein, was de officieele Kerstviering ten ïinde. Alleen aan het wat uiteehreider nenue. wns nu nog iets van een feest te nerken. Precies om 2en Kerstdag passeerden we ten evenaar en vond ook de doop door Veptunos Plaats. Ook ik liet me door Nen- unes, die een geweldige baard van hen iep had. inzeppen met een substantie, die scheerzeep genoemd werd en dan met een ïeweldig scheermes afscheeren. om ten slotte nagespoeld te worden met de dek- tvaschleHinc. Tiet bleek, dat er 6 stuks waren. die dpn' evenaardoop nog niet had ten ondergaan. Het is wel een eigenaardie idée. Kerst mis en dan alten in het wit te zien loopen iie gloeiende hitte en de zon. die om 1? uur pal hoven ons stond waardoor het hier noe heeter was dan in Afrika. Ook Oudeiaarsnvond werd nog op zee ge yierd. We zaten 's avonds met een stelletie in de messroom en hadden bier als feest- drank. We zetten de radio aan en waren verlangend iets van Holand te hooren. maar het lukte ons niet een Hollandsche zender te pakken te krijgen. Misschien werd nu ook ons schip door den omroeper genoetnd in zijn eindelooze serie schepen, waarvan hij ie der iaar de gelukwensrlym overbrengt. Het nieuwe iaar werd on ons schin inge luid door een paar stoo'cn on -rle fluit. Allen kwamen we naar het dek. het was zwoel buiten en een heldere maan, we wenschten elkaar geluk en toen ging ik naar beneden, «sar de stampende machine, waar de olie- luoht me reeds tegemoet kwam en begon het nieuwe jaar met een wacht. Het was Woensdag 3 Januari, toen we in de haven van Bahia-Blanca -aankwamen. Het leek niets op een haven, een kleine vaar geul langs een kade met een paar rails en aan den anderen kant een kale kleiachtige grond, die bij vloed onder water kwam te staan. 's Avonds gingen we van boord om de om geving hier eens te verkennen. Het bleek dat we vlak bij het kleine plaatsje Ingeniero White lagen en dat ongeveer op 15 mijl af stand van Bahia-Blanca lag. Het zag er hier precies zoo uit, als ik me een Wild- West dorp of een nederzetting van blanke kolonisten voorstelde. Toen we van boord gingen, kwamen we op een hooge brug en zagen dan Ingeniero White onder ons liggen, oud en primitief. Het was hier zomer en in de vele café's zaten de menschen buiten op de terrassen. De wegen waren allen onge plaveid en met een grooten sorong over een plas, kwamen we in het eerste café aan. De stoelen en alles was ongeverfd, maar toch was 't leuk en vooral de menschen hier in dit primitieve dorp'maakten veel goed, ze zagen er uitstekend uit die Argentijnen en gingen bizonder goed gekleed. In de café's was een zekere Duitsche in vloed merkbaar, trouwens de cafébaas hier bleek een Duitscher te zijn. Dit land oefende een groote bekoring op mij uit. dat voelde ik direct, hoewel alles nog achterlijk is en mén hier wel zeer veel zal moeten ontberen, is het niet te vergelij ken met Afrika. We zochten nog enkele café's op. men dronk hier zijn bier rustig en wij staken waf lawaai maken betreft, eigehlijk wel wal ongunstig af bij de bewoners zelf. Het bier was daar bizonder goed en kostte weinig peso's. De plaats was nog vrij uitgestrekt en er waren talrijke straten, waaraan de vele hou ten huis'es dicht langs stonden. We kwamen toevallig bij het gebouwvvan de Seamens Mission. waar een feest gehouden werd. We werden uitgenoodig en maakten een feestje mee, wat hier altijd gehouden werd, wan neer een Engelsch schip binnenkwam. We maakten kennis met een vroolijk groepje dames en heeren -en werden in de kring op genomen. Het bleek dat hier in tegenstel !ing met, de meeste landen, de zeelieden veel hooger aangeschreven staan, want de groep waarmee we hier kennis maakten, bleek tot de hetere kringen van Bahia-Blanca te he hooren. en hier regelmatig te komen, om zoo hun algemeene ontwikkeling te vergrooten De Engelschen moesten" nog dezen avond vertrekken en gezamenlijk met onze nieuwe 31. „Kan je .gebeuren", zei Piet, en zonder zich te bedenken schreef hij: ik heet Piet Durf en woon in Dijkdorp en omdat ik Durf heet, durf ik ook een heeleboel, en ik verlang dat jullie me onmiddellijk weer naar huis laat gaan. Onder 't woord „onmiddellijk" zette hij zelfs een vette streep. 32. De meneer met de bril nam het papier aan, staarde er heel ge leerd op, gaf het toen aan Pedro, die er nog geleerder naar keek, vervolgens kreeg de ka pitein het in handen, maar Piet zag aan hun gezichten dat ze er niet veel van snapten. Daar om herhaalde hij het geen voor hem het voor naamste was. Hij zette zijn handen aan zijn mond en trompetterde: „Naar huis!!!" Argentijnsohe vrienddn brachten we ze naar boord. We gingen terug naar het dorp en dansten nog wat in een van de vel.e gelegen heden, waar men op een soort dansvloertje buiten kon dansen. Dan gingen we na deze eerste kennisma king met Argentinië naar boord terug en spraken af, elkaar nog eens te ontmoeteen. Den volgenden dag ging ik met den mar conist, stuurman en de 4e machinist, die een reuze type bleek te zijn, met de autobus naar Bahia-Blanca. Het was een leuke tocht, door een uitgestrekt, ietwat heuvelachtig terrein, dat hier en daar bebouwd was. Net als in Holland, bleef de1 bus onderweg verschei dene malen staan, om passagiers uit kleine gehuchten op te nemen. Het eerste wat we van de stad zagen, was de groote arena, waar nog de stierengevech ten en andere feestelijkheden plaats vonden. Bahia-Blanca is een schitterende stad en in geen geval minder dan een Europeesche stad, prachtige groote gebouwen en mooie beeld houwwerken, zooals men dat in een Spaan- sche stad verwacht. Alles is zooveel moge lijk wit gehouden. De mooie parken, waar zelfs nog enkele palmen groeien, hoewel we al beneden de palmgrens liggen, zijn de moeite waard en geven de stad een keurig aanzien. We gingen in enkele groote restaurants, waar ook gedanst werd en waar het er voor ons „Afrika vaarders", ongekend luxieus uit ziet. Vooral „Atlantico" en „Costa Rica" zijn schitterende gelegenheden. Aan boord ging het met het laden van het graan heel vlot, zelfs wel wat te vlot, want het liet. zich aanzien dat we weer gauw kon den vertrekken. Op den afgesproken dag werden we door onze Argentijnsche vrienden met den auto van boord gehaald en reden naar Bahia- Blanca. Het bleek dat ze al kaarten gekocht hadden voor een groot studentenfeest, dat in de arena gehouden zou worden. Deze bizon- dere gastvrijheid deed me aan Zweden den ken. Het was een keurig feest in de open lucht en weer viel me op hoe goed de men schep er toch uitzagen en zoo met smaak ge kleed. Het zag er dan ook fleurig uit, die dansende menigte, allen in lichte zomer- kleeding. We zaten met het heele stel aan een tafel en daar er maar enkelen een andere taal dan Suaansch konden spreken, wou het eerst niet erg vlotten. Pas toen ik op het idée kwam een paar foto's uit Holland te laten zien, brak het ijs en kregen we een ge animeerd gesprek, waarbij we ons behielpen met gebaren, een enkel woord Spaansch, wat we zoo langzamerhand hadden opgepikt, Duitsch en Fransch. En zoo moest de stem ming er wel inkomen, door de vele mis verstanden en het „tenslotte loch begrijpen". Toen we hier enkele uren geweest wa ren en ook een proefje genomen hadden van de Argentijnsche tango's, gingen we op voorstel van onzen gastheer met zijn auto naar een dancing buiten Bahia-Blanca gele gen. Na een kwartier rijden, kwamen we hier aan, het was een klein zaakje, schilder achtig aan een meer gelagen, met een leuk dansvloertje in de open lucht. We brachten hier nog enkele uren in de béste stemming door en werden toen weer per wagen naar boord gebracht Toen we over het vergoeden van kosten spraken, werd dit beslist geweigerd, wij wa ren toch immers uitgenoodigd- Wordt verVolgd). Een waardevol iets in de psychologie van het dagelijksch leven la het herkennen van onveilige se, nen, zoowel bij onszelfs ala bg anderen. Wanneer U b.v. een besluit moet nemen, en U heeft het gevoel: „Wat doet het ertoe of ik zus of zoo besluit, wat kan het mg eigen lijk sche,en?" dat is beslist een onveilig sein. Want dié onverschilligheid bewijst, dat U op dat moment onevenwichtig bent, en dat is al een zeer ongescnikt moment om een be sluit te nemen. Heel wat verkeerde besluiten zfln genomen, doordat er op een verkeerd oogenblik besloten werd. Wanneer U in de „wat-Kan-het-mij-schelen" stemming ver keert, maakt dan geen kennis, zoekt geen woning of kamer en koopt niets want ^tien tegen een dat hetgeen U onderneemt U be rouwen zal. Wanneer U neiging ïeeft om be wust onaardig tegen iemand te zijn of Uw nood te klap en, onveilip sein, tracht Uzelf te remmen. Bewust onaard'g te willen zgn, wijst op een geprikkelde stemming; die Ook f wee- onevenwichtig is. En Uw nood kla gen, er zgn maar heel weinig menschen, die daarvoor geschikt zjjn. De meesten heb ben genoeg aan het oplossen van hun eigen problemen, en zullen aan de Uwe foch niets kunnen veranderen. U loont groote kans, dat U den volgenden dag denkt: „had ik het maar vóór mij gehouden. Ieder mensch doet en zegt soms dingen, waarvan hij later spgt heeft. En dat komt omdat wij dikwijls moedwillig het „onveilig sein' regeeren, de stem binnenin ons, die ons waarschuwt en tracht terug t® houden. Wg hooren die wel, maar wij zeggen in ons zelf: „nu ja!" en halen ie schouders op, al'een omdat iet op lat oogenblik gemakke lijker of prettiger i' om door te gaan op den weg met het onveilige sein. Kortzichtig! Wie Koppig den weg volgt, waai tegen zijn intuïtie hem waarschuwt, die zal in het gun stigste geval zelfs niet zonder kleerscheuren van het avontuur terugkeeren. Op den duur zal het ons het beste gaan, wanneer wij de wegen vermijden, waarvoor onze intuïtie het „onveilig sein" hgscht. En nu dat onveilig sein bQ anderen. Onze beschaving en ons gezond verstand houden er ons van terug om iemand die ziek is of b.v. tandpijn heeft, met ee verzoek lastig te vallen. Maar er bestaat ook zooiets als „geestelijke tandpijn" d.w.z. een geeste lijke gesteldheid die iemand ertoe doet nei gen, om elk verzoek op zoo'n oogenblik te weigeren, ook een volkomen redelijk ver zoek, dat hij zou kunnen inwilligen zondér eenigt opoffering zijnerzijds. Daarom, begint altijd met een neutrale inleiding. Meestal is het wel aan iemands gezicht te zien. in wat voo stemming hij verkeert Slechte stemming is een uitgespro ken onveilig sein. Let verder op de reacties van de persoon. Betrekt hij U direct in een levendig gesprek over eigen aangelegenheden, dan is dit ver moedelijk ook een onveilig sein. tenzg hg U vertelt dat iets bgzonder goed gaat.- Hetzelfde geldt voor verstrooiuheid, of wanneer U voelt dat Uw bezoek onverwacht komt. Een wgze stelregel is: let bij het doen van een verzoek op onveilige seinen bij den ander en als U een besluit' moet nemen op die bg Uzelf. Dr-. Jos de Cock. GERANIUMS. Iedereen kent een Geranium, maar men weet niet altijd, dat de eigenlijke naam Pelar- gonium is. Heel veel komt Pelargonium zonale voor. De bijvoeging zonale komt door den donkeren kring, die op de bladeren voorkomt. De bloemen zijn schijnbaar regelmatig. Bfl een nauwkeurige beschouwing kan men op merken, dat een der kelkbladeren een lange spoor heeft. Het is echter moeilijk te con- stateeren, omdat zij met den bloemsteel is vergroeid. Deze spoor is honingreservoir. De geur der plant verraadt ook, dat zg familie der Ooievaarsbekken of Geraniaceeën is. De Geraniums zijn veel gekweekte planten voor kamer en tuin. De liefhebber, die nu - ZONDAG SI SEPTEMBER. HUrwiBB I. 413,9 m. 8.00 Gewijde muziek (gr. pl.). 8.30 B.N.O.: Nieuwsbe richten. 8.45 Gramofoonmuzlek. 10.00 Kerkdienst. (Voor bereid door de Ohr. Radio Stichting). 11.16 Trompet met orgelbegeleiding le.o. Voorbereid door de Chr. Radio Stichting). 11.30 Dameskoor (Voorbereid door de Ohr. Radio Stichting). 13.00 Boyd Bachman en aljn orkest. 13.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.00 Ne- derlandsch Verbond voor Slbbekunde Wapens en wapen registratie. 1.15 Eerste Nederlandsche Radiomuziekfeest voor Harmonie- en Panfare-orkesten. Hn de pauzes: Voordracht en gramofoonmuzlek8.15 Radiotooneel. 4.05 Gramofoonmuzlek. 4.30 Klaas van Beeck en zUn orkest. 5.00 Voor de Jeugd. 5.30 Viool, hobo en harp. 6.05 Sport van den dag. 6.30 Ensemble Bandl Balogh. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Zang met orgelbegeleiding. 8.00 Zang, cello en piano. 9.15 Gramofoonmuzlek. 9.45 B.N.O.: Nieuwsberichten. 10.0010.15 B.N.O.: Engelsche uitzen ding: An American sees Holland. Hilversam II. 801.6 m. 8.00 Gramofoonmuzlek. 8.30 B.N.O.: Nieuwsberichten. 8.45 Gramofoonmuzlek. 9.00 Vroegdienst. 10.00 Zondag morgen zonder zorgen. 13.00 Eens Chrlstens relze naar de Eeuwigheid in dezen tijd (opn. Voorbeeld door de Christelijke Radlo-Stichtlng i. 13.1e Gramofoonmuzlek. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.00 Melodisten, solisten en gramofoonmuzlek. 2.00 Boekbe spreking. 2.15 Residentieorkest, solist en gramofoon muzlek. 4 00 Wijdingswoord (Voorbereid door de Christe lijke Radio Stichtingl. 5.30 BN.O.: Sportuitslagen 5.40 Gramofoonmuzlek. 5.45 Declamatie. 8.00 Romancers. 8.30 Ramblers. 7.00 Actueel halfuurtje. 7 30 Gramofoonmuzlek. 7.45 Reportage. 8.00 Omroeporkest en soliste en het Vroolljke Klaverblad. 9.00 Voordracht. 9.15 Ensemble Jonny Kroon. 9.46 B.N.O.: Nieuwsberichten. 10.00—10.15 Gramofoonmuzlek. INTERESSANTE GREPEN: Ernstige moslek: Vandaag concerteert van 14.18—16.00 uur Hilversum n het Residentieorkest onder leiding van Prits Schuurman. Adolphe Poth speelt hierin het viool concert in G. Gr. terts K.V. 216 van Mozart. Na het gramofoonintermezzo zal dezelfde solist een Poème Hérolque van den Belgischen componist Joseph Jongen voordragen. Te 17.30 uur Hilversum I voert de harpiste To Stotljn- Heuwekemeyer met haar echtgenoot den hoboist Con stant Stotljn en haar broer, den violist Plet Heuweke- meyer een gevarieerd programma uit. Te 20.00 uur Hilversum I heeft een uitzending plaats, waarin Carel van Leeuwen-Boomkamp composities voor cello speelt van Boccherinl, Schumann, Debussy. Bodl Rapp zingt liederen van Schumann, Jean Cras en Debussy, aan de vleugel Fellx de Nobel. Lichte Muze: Van 19.3020.00 uur Hilversum I wordt de kennismaking met Mimi Thoma voortgezet. Begeleid door Pierre Palla zal zU eenlge van hBBr beste cabar' liedjes op de haar eigen karakteristieke wijze ten i hoore brengen. Reportages: Van 19.45—20.00 uur Hilversum II wordt een reportage uitgezonden: „Dit het water in de pan". In verschillende reportages ls reeds de beteekenis van de zeevisscherl) voor ons land gekenschetst. Thans ver neemt de luisteraar belangrijke dingen over de zoetwater- visschertj. Voo'*« Jeatd: De Jeugd gaat voort met te luisteren 17.00—17.30 uur Hilversum I naar .het hoorspel „Hjsje Lorresnor". Vandaag wordt het vijfde deel uitge zonden. ,0s»r'- Ij1 de uitzending „Sport van den dag" van 18 0518.30 uur Hilversum I geeft de heer G. J. Scheur leer een ooggetuige verslag van den matsten wedstrijd van den hockeydag ln het hockey-stadlon te Amstelveen. Voorts geeft Ir. A. van Emmenes een ooggetuigeverslag pas v 6 vandaag Behouden voetbalwedstrijden Eindhoven— Gesproken woord: Van 17.48—18.00 uur Hilversum H draagt Eduard Palmers verzen voor uit „Viva la Muerte". door S. Barends. De voor te dragen deelen zijn: „Een soldaat", „Chemln des dames „Duitsche vlsschers op de Noordzee". „Spanje" en „Verlangen naar Thule" MAANDAG 22 SEPTEMBER. Hilversum I. 410.5 m. 6.45 Gramofoonmuzlek. 6.50 Ochtendgymnastiek. 7.00 Gramofoonmuzlek. 7.45 Ochtendgymnastiek. 8.00 B.N.O.: Nieuwsberichten. 8.15 Morgenwijding. 8.30 Gewijde muziek (Gramofoonplaten)8.40 Gramofoonmuzlek. 9.15 Voor de hulsvrouw. 9.20 Gramofoonmuzlek. 10.40 Voordracht. 10,50 Otto Hendriks en «l)n orkest. 11.30 Voordracht. 11.40 Otto Hendriks en zlJn orkest. 12.00 Viool, plano en gra mofoonmuzlek. 12.40 Almanak. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.00 Residentie-orkest. 1.45 Gerard Lebon en zijn orkest, en gramofoonmuzlek, 3.00 Voor de vrouw, en gramofoonmuzlek. 3.45 Orgelconcert. 4 00 Gramofoonmuzlek. 4.25 Zang met pianobegeleiding. 4.45 Voor de Jeugd 5.15 B.N.O.: Nieuws-, economische- en "«"«berichten. 830 Omroeporkest. 6.10 Gramofoonmuzlek. 0 «2 Omroeporkest. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Ramblers. 8.00 Nederlandsch Kamerorkest en gramofoonmuzlek. 9.45 ®;N-0-j. Nieuwsberichten. 10.00-10.15 B.N.O.: Engelsche uitzending: Things worth knowlng about Holland. Hilversum II. 801,5 m. 6.45—8.00 Zie Hilversum I. 8.00 B.N.O.: Nleuwsberlch- Si15 Oramofoonmuzlek. 9.15 Omroeporkest (e.o.). 10.00 Morgendienst. 10.20 Zang met pianobegeleiding en fa nn'"SKEhu!Yoor,d™cht' 1120 Orgelconcert. 12.00 Melodisten en solist. 12.45 BN.O.: Nieuws- en econom sche berichten. 1.00 Boyd Bachman en zijn orkest en orgelspel. 2.00 Residentieorkest. 3,00 Gramofoonmuzlek. 3.45 Voordracht. 4 00 Orgelopnamen. 4.16 Klaas van Beeck en zijn orkest. 4.45 Gramofoonmuziek. 5.00 Cause- 1 i.m. 'i,.t «Je binnenkamer (Voorbereid door de Chris telijke Radio Stichting). 5.15 B.N.O.: Nieuws-, economi sche- en beursberichten. 5.30 Hollandsch Kamermuziek- 2SS^.«,H-200,?«e?b?spr,elLlng- 615 Amusementsorkest, n J 00 Actueel halfuurtje. 7.30 Pianosoll. 7.45 Politiek weekpraatje. 8.00 Gramofoonmuzlek. 8,25 Land- manslust. 9.00 Romancers en solist. 9.45 B.N.O.: Nieuws berichten. 10.00—10,15 Gramofoonmuzlek. INTERESSANTE GREPEN: Oriïinr!f!tr?uSle^'t Het Nederlandsch Kamerorkest o.l v. »r.iii— T Tt ii L°on brengt van 30.00—21.46 uur Hil- I Ital aansche werken o.a. van Locatelll, Bocche- wi Mallpierro. Een noviteit ls de uitvoering van de Larsson. voor strijkorkest van den Zweed L. E. H.00—15.00 uur Hilversum II valt 'er voor de fOnproevers te genieten van Reger's Mozart- R'u ioor «klta,.!...,,.., O.I.T. ïïr" «r. HM.'ïr.JS T."? "«TT1''15 uur g».t <1, Heer mooie planten bezit, wil deze het volgende jaar ook graag, weer. hebben. Daartoe neemt hij van zijn planten de beste en mooist ver takte stekken. Hoe wordt nu zoo'n stek verder behandeld Wij nemen haar op een lengte van onge veer drie cm. Met een zeer scherp mes snijdt men haar juist onder een blad vlak af. Dit blad met zijn steeltje wordt geheel wegge nomen. Bij de bladstelen, die nu nog aan de stek zitten, bevinden zich schubben. Déze verwijdert men ook. Ten slotte houdt men een steeltje met drie blaadjes over. Dit Iaat men nu zoo. Mochten er nog bloemknopjes zgn dan worden ze ook weggenomen. De stekken worden in gewone potten (mid- dellgn ongeveer dertien cm) gezet. Als grond- mengsel kan men bladgrond nemen, waar een weinig beer doorheen gewerkt is. Heeft men dit met, dan kan een mengsel van twee dee len bagger, een deel klei en een deel zand genomen worden. Heeft men ook daar niet de beschikking over dan probeert men het met vruchtbare tuinaarde. Het overwinteren der planten gebeurt op de volgende manier. De lange scheuten wor- den ingekort en alle bloemtakken verwijderd. Wp plaatsen haar in een vorst vrije kamer. Het water geven neemt geleidelijk af en houdt tenslotte geheel op. Meent men, dat de grond teveel uitdroogt, zoo kan men water geven, maar moet er vooral om den- «een W""* op de bladeren komt, gemakkelijk rotten. Is men ge- noodzaakt de plant m een verwarmde kamer dLirasn"'na", m°e' het watergeven gewoon doorgaan. De levensverrichtingen staan daar 00„k.n!,et 8til' T°ch mag men nooit m i wlnter de ""altijd voor de meeste planten is. In Februari wordt de plant verpot De bloemknoppen worden er uitgebroken. Wi) men ronde struiken vormen, dan behoort men de scheuten uit elkaar te binden. Breek ze echter tuet, ze zgn zeer broos. Een rgkbloeiende Geranium vraagt in den ^er.en nu en dan vloeimest. Een mooi soort is de verbeterde Paul Gramper met groote scharlakenroode bloemen. A. v. d. LIJN.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1941 | | pagina 7