VenJtaêe
SABINA
122
DE LUCHTR00VERS V;
V
Fa. H. W. HOLSMULLER Alkmaar
BEETGENOMEN
SLECHTS RUNDVET
BIf DEN SLAGER
Geen enkel koffie-surrogaat
bevat meer en betere kof[ie dan
Koffie-
Suvrog aat
Gefabriceerd onder Regeeringscontröle
Bon
Zaalberg in Leiden
Amov
in het kippenhok
Geen bonnen bij den winkelier
inleveren.
De Secretaris-Generaal van het departe-
'ment van Landbouw en Visschêrij deelt het
volgende mede:
Hoewel destijds duidelijk is medegedeeld,
dat houders van, vetkaarten, die op bon „39"
van deze kaarten gesmolten rundvet wilden
betrekken/ deze bonnen bij hun slager
dienden in te leveren, is gebleken, dat velen
deze bonnen bij hun winkelier in
vleeschwaren of kruidener inge
leverd hebben. Dit is ten eenen male onjuist,
daar deze laatste categorieën van personen
in geen geval voor toewijzingen voor rund-
vet in aanmerking komen.
Derhalve wordt er nogmaals nadrukkelijk
op gewezen, dat nu de met „39" genummer
de bonnen van de vetkaarten uitsluitend bij
den slager dienen te worden ingeleverd".
Journalist" handelde in drank
Gentlemen-oplichter gearresteerd.
Dezer dagen vervoegde zich bij een me
neer in het Bezuidenhoutkwartier de 49-jari-
ge L. T., zich noemende „journalist". Men
iwas met elkaar in connectie gekomen en T.
had thans een goede tip. Hij zou 2000 liter
jepge kfare kunnen laveren tegen f 2.10 de
flesch. De meneer had er wel ooren naar
en ging op het aanbod in. Evénwel vroeg
T. en dat was aannemelijk, voor zulk een
bestelling een garantiegeld van f 500.
Hij kreeg het geld en het wachten was thans
op de jenever. Noch de jenever, noch T. heb
ben zich nog laten zien, en ook van de
f 500.is geen spoor meer te vinden. Den
journalist-jeneverhandelaar heeft de politie
echter toch nog kunnen aanhouden. Hij be
hoorde tot het type gentleman-oplichter en
was van haar een goede bekende. Aan Ont
kennen viel natuurlijk niet te denken. Ver
moedelijk is T. in de cel thans bezig aan
zijn volgende roman.
handhaaft zijn kwaliteitsbeginsel
onder alle omstandigheden!
BESCHUIT KOEK BISCUIT - BONBONS SUIKERWERK
DE VERKOOP VAN AAL EN PALING.
Naar de gemachtigde voor de prijzen ons
mededeelt, komt het in den laatsten tijd
herhaaldelijk voor, dat vischwïnkeliers en
vischventers aal en paling per bosje verkoo-
pen of ten verkoop aanbieden.
Er moet op gewezen worden, dat een der
gelijke handelwijze is verboden. Slechts ver
koop per gewichtseenheid is toegestaan.
Bovendien mag aal en paling niet anders
dan gesorteerd worden verkocht, terwijl de
prijzen van de desbetreffende soorten steeds
op een .duidelijk zichtbare plaats moeten zijn
kenbaar gemaakt
Op de naleving van deze voorschriften zal
door de opsporingsambtenaren nauwkeurig
toezicht worden gehouden. Bij niet-inachtne-
ming van deze voorschriften stelt men zich
aan zware straffen bloot
BESLAG OP WOL IN TURKIJE.
Ankara, 2 Oct. (DNB). Krachtens de wet
tot bescherming van het nationale economi
sche leven wordt vanaf vandaag alle voor
raden wol in de 31 regeeringsdistricten van
het Europeesche en Aziatische Turkije in be
slag genomen. De spinnerijen en weverijen
krijgen contingenten om hun bedrijven gaan
de te houden.
HOOGGEPLAATST PERSOON HAD
INTERESSE VOOR POSTZEGELS.
HAGENAAR VOOR COLLECTIE
TER WAARDE VAN f 2000 OPGE
LICHT.
Vol ^rwachting klopte het hart van den
Hagenaar H. B. C. toen hij zich in het. pret
tig gezelschap van de vrouw des huizes en
een smakelijk geserveerd glaasje sherry be
vond in de achterkamer van een woning
te Scheveningen. Den nacht tevoren had hij
haast geen oog dicht kunnen doen, ruste
loos had hij in zijn slaapkamer heen en
weer gewandeld, steeds maar denkend aan
de schitterende transactie, die hem te wach-
tea gtond...
In een der Haagsche bladen had hij een
advertentie gelezen, waarin een postzegel
verzameling te koop werd gevraagd tot een
maximum bedrag van f 10.000. Lang had hij
geaarzeld of hij. zijn werk van jaren in geld
zou omzetten, maar tenslotte was deze of
ferte toch te verleidelijk geweest. Hij hakte
den knoop1 door en reflecteerde op het aan
bod. Hij had direct .beet" gehad met zijn
mooi^ collectie ter waarde van f2000 en be
zoek ontvangen van zekeren S., die voor
gaf de tusschenperspon te zijn voor een zeer
hooggeplaatst persoon.
•S. Bekeek de verzameling als een deskum
dige, en men sprak af, dat de verzameling
den volgenden dag aan S. en zijn hoogen
opdrachtgever in een woning te Schevenin
gen zou worden getoond.
Het was een vriendelijke woning. Hij werd
door S. allerhartelijkst ontvangen en in de
suite gelaten, en tegen het verzoek de col
lectie maar even in de voorkamer achter
te laten, kon C. geen- bezwaar hebben. De
hooge opdrachtgever zou de verzamelihg
zelf willen zien en vervolgens met S. over
den aankoop overleggen. C. werd naar de
achterkamer verwezen en om den tijd wat
te korten zou mevrouw S. hem daar ge
zelschap houden.
Ondertusschen klonk vanuit de voorka
mer gedempt het geluid van stemmen.
Na een half uurtje kwam S. nog even
bifinén wippen, stak z'n neus om den hoek
van de deur en zeide Tnet een knipoogje van
buitengewoon goede verstandhouding: „pst....
't gaat goed. Hij heeft al twee albums inge
zien..."
Inmiddels was 't zoo langzamerhand 5 u.
geworden en het speet mevrouw erg, maar
ze moest C. toch werkelijk heel eventjes al
leen laten De huishoudelijke bezigheden kon
den toch niet blijven rusten, 't Werd stil
binnen en de minuten Verstreken. Ja zelfs
geen geluid drong meer tot hem door.
Gelukkig kwam een dame hem na ander
half uur toch verlossen uit zijn isolement.
Ze vroeg wat hij hier deed, werd ingelicht
over de postzegeltransactie en men besloot
de heeren dan toch maar te gaan storen.
Evenwel'.... de voorkamer was lege, de col
lectie weg, alleen enkele leege albumban
den resteerden, En ook mevrouw S. bleek
haar biezen te hebben gepakt. C. was ge
ducht te pakken genomen.
Uit het onderzoek bleek, dat hier iemand
slachtoffer was geworden van en stel zeer
geraffineerde oplichters. Ze hadden de suite
van de pensionhoudster slechts gehuurd
voor één middag en dat op'n wijze dat deze
geenerlei argwaan koesterde. Ze gaven na
melijk voor naar Den Haag te zijn geko
men voor den aankoop van eefl zeer belang
rijk octrooi. „En, mevrouw zoo vertelden
ze erbij U weet hoe moeilijk dat is, hoe
veel spionnage er is in den octrooihandel.
De affaire moet dus zeer discreet behan
deld worden
En mevrouw kon ervan meespreken, haar
man was inderdaad ook een tijd in den oc
trooihandel geweest
50. „Dat gaat je nu lek
ker eens niets aan",
antwoordde de man,
maar vertel een|, ben
iii een Hollkndsche Jon
gen, of niet?" „Of ik een
Holiandsche jongen
ben?", hedhaalde Piet en
hij krabbejde zoo goed
als het ging overeind,
stroopt! zijn mouwen
op en ging in de boks
houding staan.
HET DRAMA TIJDENS DE
EVACUATIEDAGEN.
De rechtbank te Breda deed uitspraak in
de zaak tegen den 20-jarigen jongeman K.
uit Breda, die tijdens de evacuatie in Mei
1940 in een driftbui zijn vriend te Brussel
met een autocrick had doodgeslagen. De
rechtbank veroordeelde hem wegens mis
handeling den dood tengevolge hebbende,
tot een jaar en zes maanden gevangenisstraf
met' aftrek van het voorarrest. De eisch luid
de twee jaar en zes maanden*
JONGEN DOOR AUTO OVERREDEN EN
GEDOOD.
Op den nieuwen Rijksweg bij Delft is gis
teren in den namiddag het achtjarig zoon
tje van de familie de E. uit de Harmen Koks
laan te Delft, door een auto overreden en
op slag gedood.
DIEVEN BINNENS. EN BUITENSHUIS.
Uit een groentepakhuis op het terrein de
centrale max-kthallen te Amsterdam, is een
bedrag van f 100 ontvreemd en uit een wo
ning in het Sarphatipark f 140, plus eenige
kledingstukken.
Een melkslijter vermist uit zijn Winkel
ruim 500 kaasbonnen, 130 vet- en .evenzoo-
veel boterbonnen.
Een dief, die »aan- de Ceintuurbaan „werk
te" liet het niet bij bonnen, maar nam daar
een fiets Weg, waarop 40 pakjes boter en een
hoeveelheid' kruidenierswaren geladen wa
ren.
FIETSBANDEN VAN f 40 PER STUK.
De politie te Ede hield den rijwielhande
laar S. aan, die op groote schaal banden
zonder bon had gekocht en verkocht. S. had
vijftig rijwielbanden gekocht te Amsterdam
en betaalde daarvoor per stuk f 21., daarna
verkocht hij ze aan menschen in Ede en
omgeving voor f 26.— per stuk. Zijn koopers
zetten er een nog grootere winst op en ver
kochten de banden, vooral in het land van
Maas en Waal, voor f 35 f 40 per stuk.
WASCHT EN RUWT DEKENS
zonder zeepbon k fl.02, vracht niet inbe
grepen, door tusschenkomst van Uw leve
rancier.
Rome. 2 O
In zijn wee
het Italiaanse]
kend:
Noord-Afriki
hebben Duitse
machine bescl
dalen. Het toe
sch£ vliegtuig
aanvallen op
Tobroek. De
jjhasi, waarbij
alsmede op ee
waar een vele
dere Engelsch
Tripolis; eenij
koloniale ziekt
Oost-Afrika:
beerde een vii
lingen te nade
zij door een v
gengehouden
tillerie verstrc
lieten bommer
sterkte positie
schade ontstoi
deerden in de
vliegveld Nico
van "Sicilië het
tuigen ecn*To
aangevallen,
haald.
Beuilleton
door P.G. Wodehouse"[
36.
Ik bestudeerde hem zorgvuldig, terwijl we
verder trokken'. Verschillende emoties wis
selden elkaar op zijn gezicht af. Toen h\j de
tiende hole gewonnen had hield hij maar net
een vloek binnen. Toen hij de elfde gewonnen
had verscheen er een soort stugge blijdschap
op zijn gezicht. Bij de dertiende ontdekte ik
het gloren van hoop. Van dat oogenblik af
groeide die aan.
Toen hij met een opeenvolging van slechte
slagen het zeventiende hole in zeven nam.
was hij in een vroolijke stemming. Zijn suc
ces gef hem lust in conversatie. Hij verlang
de om zoo te zeggen zijn vleugels uit te
slaan en te kraaien. Ik kon zien, dat Waar
digheid worstelde met Spraakzaamheid. Ik
hielp hem een handje.
„U is nu weer in conditie," zei ik.
Spraakzaamheid had het gewonnen. Waar
digheid trok zich beleedigd terug. Htj begon
met een vaartje te praten. Toen hij een uit
stekenden slag deed van het achttiende heu-
in drie. Met zijn zesde slag was hfl er af.
Ik sloeg voorzichtig tot vlak bQ het gat.
Ik wandelde naar mijn bal toe en bleef
staan. Ik keek den professor aan. Hij keek
mij aan.
„Ga door," zei hij heesch.
Plotseling kwam een golf van medelijden
over me. Wat voor recht had ik om den man
zoo te martelen?
„Professor," zei ik.
„Ga door," herhaalde hij.
„Dat lijkt nu zoo'n eenvoudige slag," zei
ik, hem strak aanziende, „maar ik zou hem
best kunnen missen."
Hij kreeg een schok.
„En dan zou u het kampioenschap win
nen."
Hij bette zijn voorhoofd met een natten, in
elkaar gefrommelden zakdoek.
„Het zou erg prettig voor u zijn, nadat u
er de laatste twee jaar zoo dicht bjj bent ge-
„Ga door," zei hij voor den derden keer.
Maar er was iets aarzelends in zijn stem.
„Een plotselinge vreugde zou me bijna ze
ker dien slag laten missen," zei ik.
We kèken elkaar aan.. De golfkoorts
brandde in zijn oogen.
„Wanneer u," ging ik langzaam voort, mijn
putter optillend, „uw toestemming zoudt ge
ven voor mijn huwelijk met Phyllis
Hij keek van mij naar den bal en van den
bal naar mijen toen weer naar den bal. Die
lag zeer, zeer dicht bij het gat.
„Waarom niet?" vroeg ik.
Ik zwaaide mijn putter en de bal glipte
langs het gat heen.
„Integendeel," zei ik, „u heeft het gewon
nen."
Ik verliet den professor bg het Clubgebouw
en snelde naar den farm terug. Ik verlangde
er naar om mijn blijdschap aan sympathieke
ooren toe te vertrouwen. Ik wist, dat Ukridge
die sympathieke ooren zou bezitten. Een
beste kerel, die Ukridge. Altijd even vol be
langstelling voor al wat je hem vertelt, het
verveelt hem nooit.
„Ukridge", schreeuwde ik.
Geen antwoord.
Ik wierp de deur van de eetkamer open.
Niemand.
Ik ging naar de huiskamer, ledig. Ik keek
in den tuin, in zijn slaapkamer. Hij was daar
evenmin.
„Hij is zeker wat gaan wandelen," zei ik.
Ik belde.
De Huurling verscheen, kalm en ondoor
grondelijk als altfld.
„Mijnheer?"
„Waar is Mr. Ukridge, Beale?"
„Mr. Ukridge, mijnheer, die is weggegaan,"
zei de Huurling nonchalant.
„Weggegaan?"
„Ja mijnheer. Mijnheer Ukridge en me
vrouw Ukridge zijn samen weggegaan met
den trein vin drie uur."
HOOFDSTUK XXI.
De stilte voor den storm.
„Weet niet mijnheer. Ik denk naar Lon
den."
„Londen? Waaróm?"
„Weet ik niet mijnheer."
„Wanneer zijn ze weggegaan? O, dat heb
je me al verteld. Hebben ze niet gezegd, waar
ze heen gingen?"
„Neen, mijnheer."
„Heb je het niet gevraagd?"
„Ik h'eb ze niet gezien, mijnheer. Ik merkte
pas, dat ze weg waren toen ze al weg waren,
mijnheer. Toen ik naar „het Net en de Ma
kreel" liep kwam ik een van de kustwachters
tegen, „O," zei hij, „zijn jullie aan het ver
huizen?" „Wie is aan het verhuizen," vroeg
ik. „Nou," zegt ie, „ik heb jouw mijnheer
met zijn vrouw in den trein van drie uur naar
Axminster zien stappen. Ik dacht, dat jujlie
gingen verhuizen." „Ho", zeg ik, „Ho," en
ging verder. Toen ik terug kwam vroeg ik
mijn vrouw of ze hen ook koffers had zien
pakken en ze zegt neen, zegt ze, ze hebben
geen koffers gepakt zoover ze weet. En ver
draait als ze het gedaan hebben, mijnheer.'
„Wat? Hebben ze niet gepakt?"
„Neen, mijnheer."
We keken elkaar aan.
„Beale, zei ik.
„Mijnheer?"
„Weet je wat ik denk?" v
„Ja, mijnheer."
„Ze zijn er vandoor."
„Dat zeg ik ook al tegen m'n vrouw, mijn
heer. Ik dacht het direct, om het zoo maar
eens te zeggen."
„Het is verschrikkelijk," zei ik.
„We moeten
ken, Beale."
I#la mijnheel
„Je doet bei
vrouw om wal
zal ik er eens
„Ja mijnheer
Ik bevond rr
Ukridge had n
farm opgesche
kunnen ontbim
Londen terugk
in Combe Reg
ning door mij
tooien, was het
te gaan zooals
me in de posit
dig land oven*
gevoelens var
kalmeeren, vóé
mag beschouw*
rompeld. Nu n
te maken, dat
hij zich had la
daarom op mij;
kigheid van eei
lijkheden kome
Zoodra het nie
was, bekend v
sten. Zijn schul
tactiek laten v
Er was kans.
beperkt zouden
onze poorten, c
gis. Maar het
nieuws zich als
