Attentie Barney s.v.p.
te li
J. TRAP, Poelier te Oosterend
leapt alle soorten wild, vraact ooi oude kippen.
1 G. Dibit
b W* DE DAMWEDSTRIJD
OP VRIJDAG 30 DECEMBER 1887.
W
porceleira KOP EN SCHOTELS.
Ruime kenze.-9f ssrLage prijzen.
GROOTE OPRUIMING
ST. lieiLAAS-CADEAIX.
Gooi geschikter St. N1C0LAAS CADEAU
I
laai Amerika,
Bij T. Timmer en Jb. Bakker.
3D en 50 cents artikelen.
5 cents Tombola zonder nieten.
11 'cd. P. Visser.
uitgesteld en bepaald
BURG TEXEL
Al de voorbanden sijnde Dames- en Kinder- Winter- en Regen
mantels sullen tot de minst mogelijke prijsen worden opgeruimd.
Dames Wintermantels vanaf 7.
Dames Regenmantels 4.25
Kindermantels 1.50
Burg—Texel. Gebrs. BR O EK KAMP.
Uit de hand te huur
r u i m p a k h u i s.
P. GALAND
Agenten Koning Co., Texel.
Feuilleton.
rr
de WedL JL HL Buij'kes,
In de Lift.
Tien vroolijke, blonde, Texelsche
jong'ens nemen dit middel te baat
om langs dezen meer gebruikelijken weg IEDER
eene LIEVE, VROOLIJKE DAME te enga-
geeren, ten einde een Prettige St. Nicolaas-
avond te vieren.
Iedere jonge Dame hierop reflecteerende,
gelieve zicli per brief onder 't motto „St. Ni
co laas," te adresseeren aan het Bureau der
Texelsche Courant.
f 2.20 per H.L. a Contant.
ONTVANGEN een UITGE
BREIDE COLLECTIE GALANTE-
RIËN. BYOUTERIËN, SURPRI
SES, KINDERSPEELGOEDEREN,
EAU DE COLOGNE, PAREL'ME-
RIËN, een groote sorteering
Beleefd aanbevelende
WEVERSTRAAT - BURG.
is te verkrijgen Puike Kwaliteit SPECULAAS
45 ets. per 5 ons, TAAI TAAI 17 ct. per 5 ons.
Bestellingen van elders worden franco aan
huis bezorgd.
in „IIET WAPEN VAN AM
STERDAM" te Oosterend op Texel, is
W. KOPPEN.
Ontvangen een NIEUWE SORTEERING
geslepen en gewone Grog-, Wijn-, Cognac-,
Bitter- en Likeurglazen, kristallen Suikervazen,
enMelkkannen, tevens een Prachtige Collectie
een in 1884 nieuw gebouwd
Aanvaarding 1 MEI 1888.
Te bevragen bij P. KIND.
dan een
FIGUURZAGEN met benoodigdheden ver
krijgbaar bij
vertrekken 26 NOVEMBER per stoomschip
van Rotterdam de familiën
C. KUIPER, Wed. SIKKELE en II. TI ESSEX.
Diegenen welke met hun die reis wensclien
mede te maken, adresseeren zich aan de
Vrachtprijs 3e klasse f 48.—.
II.
Telkens herhaalt de dokter zijn grap van „den
echtgenoot, die overtollig is", waarvan natuurlijk
niemand iets begrijpt.
Het vijftal neemt weder plaats en nu komt het
gesprek als van zelve op de fraaie apartementeri,
die de gastvrouw bewoont.
„Ja", zegt mevrouw Roberts, „alles zoo gelijkvloers
men heeft nooit trappen te klimmen".
„Als men eerst maar boven is", zucht de heer
Bemis, die nog naar zijn adem hijgt, „vijf verdiepin
gen hoog, het is me een klim".
„Gij zijt toch niet de trappen opgeloopenGoede
hemel daarvoor is immers de lift", roept mevrouw
Roberts in de hoogste verbazing.
De lieer Bemis hoort erg op, dat men te Boston
zulk een machine ook in particuliere woningen heeft.
Dit brengt het gesprek op lifts met en zonder
windkussens. „Wanneer de wanden van den koker
stevig genoeg' zijn, dan kan men met zoo'n wind-
kussen den bak plotseling laten dalen zonder dat
één ei gebroken is of een druppel uit het medege
nomen glas water wordt gestort," verzekert de
dokter.
Tinge linge ling gaat liet beneden en
nu zal de heer Roberts de tante op het portaal ont
vangen. Men hoort binnen een mannenstem zeggen:
„Ja, ik wilde niet wachten." Mevrouw Roberts en
bare gasten denken nog aan een grap, maar neen
het is de heer Curwen en niet de verwacht wor
dende tante.
Terwijl men elkander begroet, fluistert de ondeu
gende dokter mevr. Roberts in, dat de nieuw aan
gekomene niet eens zijne vrouw mist.
„Maar mijnheer Curwen, mevrouw is toch niet
ongesteld, hoop ik."
„Mijn vrouw? Neen neen. O! is ze hier nog
niet? Nu ze komt zoo aanstonds. Ze nam in ver
gissing twee rechter handschoenen mede en ik
ging even terug om den linker te halen. Goede
hemel, dat is waar ook, ik had haar dien in de
damesgarderobe moeten sturen. Wat zal ze nu wel
zeggen!"
„Ja, wat zou ze zeggen, als zij er was?"
„De lieer Curwen," brengt de gastheer nu ver
goelijkend m het midden; „dacht zoo zeker mevrouw
hier te vinden, dat hij niet eens kon wachten, tot
dat de lift beneden kwam, en maar naar boven liep.
Luister! daar is tante Marie eindelijk. Wil ik haar
nu maar ontvangen, beste?"
„Neen", zegt mevrouw Roberts met waardigheid,
nu zal ze mij hier hare excuses maken". De por-
tière wordt intusschen opgetild ende heer
Willis Campbell treedt binnen. Nu kunnen de gas
ten zich niet langer inhouden en de jonge man
wordt van alle zijden als met vragen bestormd:
„Waar is tante Marie en mijn man en
mijne vrouw en mijne dochter en mijn
zoon?" klinkt het van alle kanten.
De heer Campbell laat zich echter zoo gemakke
lijk niet van zijn stuk brengen; gij ziet bedaard het
gezelschap rond en vraagt of het een grap is.
„Neen, antwoordt mevr. Roberts met voorgewende
deftigheid, terwijl zij hare teleurstelling tracht te
verbergen, vraag liever welk treurspel 't is."
„Wij verkeeren allen in de grootste spanning en
intusschen wordt het eten koud en de keukenmeid
krijgt eene congestie van angst."
„Ja, en gij moet ons zeggen, mijnheer, waar ze
allen zijn," voegt dr. Lawson er met koddigen ernst bij.
„Och, ik begrijp er alles van; met Kerstmis is
elke grap geoorloofd; maar ik moet zeggen, Agnes,
dat ik nog uren wachten kan; ik heb niets geen
honger."
„Maar Willis", en de gastvrouw heeft moeite
niet in tranen uit te barsten, „denk je dan, dat
ik je fop, ze zijn hier niet!
„Nu, je houdt je rol goed vol, maar laat ze nu
maar uit de naaste kamer komen. Mij kunt gij toch
niet beet hebben, dat weet ge wel!"
„Heusch niet, Willis, ze zijn er nog niet!"
„Maar waar zijn ze dan? roept deze in de grootste
verbazing, daar hij nu toch begint te gelooven, dat
het ernst wordt.
„Dat weten wij juist niet Och! die goede
tante heeft zeker een ongeluk gekregen Wie
zat er toch met u in de lift?"
„Dat weet ik niet! Ik was weer ouder gewoonte
zoo gelukkig, dat het ding ergens boven zat; ik
drukte op de elektrische schel, totdat mijn duim
er zeer van deed; ik wachtte en wachtte en mar
cheerde eindelijk maar naar boven!
„Nu dan", zegt mevrouw Roberts, die niet weet
of ze lachen of schreien moet, „laat ons dan maar
aan tafel gaan, misschien komen ze dan nog, terwijl
het eten wordt opgedragen."
Hiertegen protesteert haar broeder en biedt aan
even bij tante te gaan informeeren. Zijne zuster
weet geene woorden te vinden om hare dankbaar
heid uit te drukken, maar nu krijgt haar broeder
van alle gasten boodschappen mee, waarvan hij niets
begrijpt. Eindelijk ziet hij in wanhoop mevrouw
Roberts aan.
Och, Willy bekommer je daar maar niet om,"
zegt deze in antwoord op zijn vragenden blik. „Als
tante hier maar eerst is, dan heldert alles zich op.1,
„Toe, ga nu toch!"
„Nu, Agnes, ik breng u de tante levend of dood
hier, wees daar maar gerust op", en zoo sprekende
tjlt hij met drie treden tegelijk de trap af.
De heer Curwen komt plotseling tot de ontdek
king, dat hij een denlen rechterhandschoen heeft
medegebracht. Hij snelt dus de heer Campbell
achterna, uitroepende: „Ik ben nog voor hem terug."
Dat is te veel voor mevr. Roberts. Zij steekt
ïaar arm door dien van mevr. Miller en trekt haar
uit de kamer, onder voorwendsel haar den kleine
eens te laten kijken, maar inderdaad om eens den
oop aan hare tranen te laten. De drie heeren blij
ven nu alleen in het salon.
Wordt vervolgd)
Snelpersdruk - LANGE VELD &DE ROOIJ - Texel
en.
BB!J W!l
Figuurzaag.
Tflur,
