VERKIEZING. G. J. O. D. DIKKERS, publiek verkoopen: UIT DE HAND TE HUUR polder EUERLAND op TEXEL. H. FLENS, te Bun op Texel. PUBLICITEIT T k op Texel algemeen en ooi Mten Texel veelvnlflig gelezen wordt. WORTELEN 65 cent de H.L. a contant Café „parkzicht; Lezing Tan den Heer fle Jong, lit Eierland, Tweede Uitvoering TEXEL" C. Duinker. Eeuilleton. DE BANNELINGEN. Notaris te TEXEL, Door S. P. KONING te Oos teren d worden vermist 4 schapen, gemerkt met zwarte stip op het kruis, roode stip boven de staart, en teerstreep rechts aan den kop. Wie juiste aanwijzing geeft, zal gaarne beloond worden. Het Collegie van dagelijksch bestuur van den Polder „Waal en Burg'' op Texel, brengt ter kennisse van de stemgerechtigden Inge landen, dat op WOENSDAG 21 DECEMBER 1887 van 's morgens 10 tot 's namiddags 1 uur, ten Raadhuize aan den BURG zal worden overgegaan tot de stemming van EEN Hoofd ingeland en EEN Heemraadter voorziening in de vacaturen ontstaande door de periodieke aftreding volgens den rooster, zijnde de Heeren C. B. BAKKER en ANTe. DALMEIJER. Opening der stembussen onmiddelijk na het verstrijken van den tijd voor de inlevering bepaald. Ingeval van herstemming op een later te bepalen dag. TEXEL, 5 December 1887. Het Collegie van dagelijksch Bestuur voornoemd J. J. ROEPER Voorzitter. Sd. KEIJSER Pz. Secretaris. zal op Dinsdag .3 Januari 1888 's avonds 7 uur, in het Café „PARKZICHT-1 aan den BURG op Texel 1. Een perceel WEILAND, genaamd Sinitjes- land groot 1.10.40 Hectaren. 2. Een perceel WEILAND, genaamd ITooge Broeker groot 0.37.70 Hectaren. 3. Een BOSCHJE, annex perceel 2, groot 0.08.80 Hectaren. 4. Een perceel WEILAND, genaamd Hooger huis en Padstuk, groot 0.64.90 Hectaren en 5. Een perceel WEILAND, genaamd Huis koog, Tuintje en Bosclije groot 1.30.15 Hectaren. Een en ander gelegen in den polder Oude Schild op Texel. Eigendom van den lieer T. C. FLENS en e.s. in den De zoo gunstig bekende hofstede BOTTER DAM met vier arbeiderswoningen en 87.70.S0 Hectaren vruchtbaar WEI- en BOUWLAND, staande en gelegen in bovengenoemden polder, is zoowel in het geheel als gedeeltelijk te huur. Information te bekomen bij en inlichtingen worden verstrekt door den administrateur X geschikt om te vervoeren op de haven, lost woensdag. I\ PLAATSMAN. DONDERDAG 22 DECEMBER a. s„ Entree 25 Cts. 's avonds half acht. 99 op MAANDAG 20 DECEMBER a.s. 's avonds 8 uur in „DE VERGULDE KIKKERT." Entrée voor een heer met of zonder dame f 0.99 eene dame - 0.50 Donateurs hebben toegang op vertoon van hun diploma. Op den dag der uitvoering van 12 2 uren zijn aan 't bureau plaatsen te bespreken a 10 cents extra. Personen beneden den leeftijd van 16 jaren worden niet toegelaten. door den Heer J. DE JONG uit Eijerland, op Maandag 26 December (2e Kerstdag), in HET WAPEN VAN TEXELA te OOSTEREND. door E. S. III. Godureau bleet bedremmeld met het verzoekschrift in de hand staan. Gy hebt hem verschrikt, hernam Rosow, lachende. Wat! omdat ik hem dezen brief getoond heb? Hij zoe er zich niet mee kunnen belasten, zon der zich aan een groot gevaar bloot te stellen. Ik heb hot u reeds vroeger gezegd, Siberië is een hel, waaruit men de jammerkreten aan 't hof niet kan hooren. Alle voorzorgen zyn genomen, zoodat geen tegenwerping noch eenig verzoek van de zijde der bannelingen er uit kan. Eenmaal hier moet men zich voor altijd tevreden stellen met zijn lot. Voor altijd, herhaalde Godureau, 't is onmoge lijk, mijnheer, onmogelijk! Men moet de onrecht vaardigheid ten mynen opzichte begaan, herstellen, en spoedig ook ik ben vijf en vijftig jaar. Ik ben slechts vier en twintig, zei Rosow op treurigen doch vastberaden toon, en ik onderwerp mij zonder morren, zooals gij ziet. Godureau keek hem aan. Gij hebt wel gelijk, hernam hij. Den geheelen weg over bewonder ik uw moed, en ik zou bijna er bij kunnen voegen uwe edelmoedigheid want als gij mij niet geholpen hadt Wel, viel de jonge man hem vroolijk in de rede, 't was mijn plicht en heb ik u niet gezegd, dat Gij mij aan mijn onderwijzer in 't fransch her- innerdet? een goede abt, die mij evenwel niet wy's heeft kunnen maken? De gelijkheid van ons lot moest ons daarenboven ook nog nauwer tot elkaar aangetrokken doen gevoelen; want ook ik ben ver bannen als gevolg van eene dwaling. Zeg oen misdaad, mijnheer! riep Godureau verontwaardigd uit. Een bloedverwant op te laten lichten en naar Siberië te zenden, om hem zijn erfdeel te ontfutselen! De graaf de Passig, uw neef, is een schurk. 't Kan zijn, zei Nicolaas, maar daar hy veel macht aan 't hof heeft en ik slechts een eenvoudig officier ben, zal hij van zijn schurkenstreek kunnen genieten, zonder dat iemand er aan denkt hem te verklagen en het eenige wat mij overblijft is mij wjjselijk in mijn nieuwe positie te schikken. Zoo heb ik dan ook alle hoop op bevordering in den toekomst opgegeven, Met het kleed van den lijfeigene heb ik getracht ook de denkwijze er van over te nemen en het wijste van u zal zyn het ook te doen. Zie, Vulkaan geeft u een goed voorbeeld. Deze overgang van hem op zijn hond scheen de oude schrijfmeester uit zijne overpeinzingen te ruk ken. Hij keerde zich tot deze, die op eenige passen afstands op zijn achterpooten zat, terwijl hij zijn oogen op zijn meester gevestigd hield. Arme Vulkaan! zei hij, hoe zult gij u schikken hier in dit verschrikkelijk oord? Hij is in 't centrum der beschaving geboren, mijnheer! want hij werd mij gegeven door eehe hofdame, die hem met groote zorg had opgevoedMaar waartoe zal hem hier zijne opvoeding dienen? Deze gedachte bracht de goede man weer tot zijne vroegere overpeinzingen terug en zuchtende streek hij zijnen hond over den kop. Op dit oogenblik verscheen de officier weder, de bannelingen werden bevolen weer in de rij te gaan staan en werden daarna naar hunne logementen gebracht, waar zij gedurende hun verblijf in Ecathe- rinemburg zouden moeten blijven. Den volgenden morgen begon men hun te vertel len, waarheen zij verder gevoerd zouden worden. Verscheidenen werden naar de mynen van het Oeralgebergte gevoerd, anderen] naar de steppen, om er zich te vestigen als vrye kolonisten. Nicolaas en zijn metgezel vertrokken naar Bere- sow, waar zij hunne bestemming zouden te weten komen. Ternauwernood daar aangekomen, kregen zij een bezoek van den ontvanger, Michel Kitzoff, die door ging voor den raadgever en rechterhand van den gouverneur. Kitzoff was klein van gestalte, maar grof gebouwd, met de gelaatskleur van een israëliet een listigen blik en platgestreken haren. Zyn ver sleten en nauw kleed bewees voldoende zijne bui tengewoon groote gierigheid. Hij vertelde den beiden bannelingen, wie hij was en begon ze daarna te ondervragen; maar Rosow, die van het eerste oogenblik af instinctmatig een afkeer tegen hem had, gaf slechts zeer korte ant woorden op al zijn vragen. Eindelijk vroeg de ont vanger hem waarheen hij en zyn metgezel gezonden zouden worden. Wy wachten het bevel af, hernam Rosow. Duivels! hornam Michel; gij kunt dus gezonden worden naar 't oosten onder de Tongouzen misschien een land, waar geen koren noch groenten groeien, waar men slechts brandewijn van paddestoelen bereid drinkt, en waar men aarde by wyze van boter eet oh! eh! eh! De zenuwachtige valsche lach van den ontvanger deed Nicolaas een oogenblik het geduld verliezen; maar hij herstelde zich dadelijk weer. Een mensch kan overal leven, waar anderen leven, merkte hij droogweg op. Wel, hernam Kitzoff, daar gij zoo vastberaden zijt, jongman, zouden wij u ook nog noordelijker kunnen zenden bij de Samojeeden. Zij zullen u leeren op handen en voeten loopen en de bewegingen van de ijsbeeren na te bootsen, om ze daardoor te overtuigen, dat gij een der hunnen zyt en om ze zoo te lokken. De ijsbeeren lokken! riep Godureau verschrikt uit en met welk doel, mijnheer? Wel, om ze met messteken te dooden en ze op te eten, mijn waarde eh! eh! eh! De ijsbeer is het wildbraad der Samojeeden. Zij leven slechts van beeren, rauwe zalm en mos, benevens een weinig vischolie, welke zy drinken, om alles des te beter te doen verteeren. De schrijfmeester walgde er van. (Wordt vercolgcl.) O Op sommige plaatsen aldaar vloeit er uit de rotsen een zekere stof, wel te herkennen aan de scherpe lucht. Zy is geel van kleur de smaak is vrij goed en de Siberiërs zijn er verlekkerd op; men krygt er evenwel het graveel van. Snelpersdruk LANGE VELD &DER00IJ Texel. Geen grooter voor ADVERTEHTIËN ton DER GÏIMSTIEK-ÏEMIK

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1887 | | pagina 4