Buitenland. Te Edam zijn alle behoeftigen aan het werk gezet. Ruim honderd hooiden van gezinnen zijn dagelijks bezig. Hier is men aan het houthakken ginds aan grondwerk elders verbetert men de we gen. Bovendien zijn nog eenige personen aan het spinnen en zijn arme weduwen en ouden van dagen aan het naaien van dassen, zakken enz. Door een testamentaire dispositie van zekeren heer Van Wallendal is het mogelijk de kosten van een en ander te bestrijden. Voor Duitsche veehouders worden in den laat- sten tijd in de streken om Heerenveen door een commissionair kalfkoeien opgekocht. Men eischt puike qualiteit en besteedt dan goede prijzen. De heer M. Ruiter te 't Meer verkocht in een koop aan den commissionair 6 koeien voor bijna f 1200 Wel een bewijs dat men ook in deze streken nog stallen met vee vindt die goed zijn. Naar men verneemt zullen de gestichten en landerijen te Ommerschans in den loop van dit jaar verkocht worden zoo men zegt moet de heer Scholten industrieel te Groningen reeds met de Regeering hierover in onderhandeling zijn in ver band met groote industriëele plannen daar ter plaatse. In het Leerer Anzeigeblatt leest men het vol gende: In het jaar 1887 zijn er uit Nederland over Nieuwe-Schans naar hier verzonden ongeveer 1300 wagons vee voor welke hoeveelheid de nog al iets beteekenende som van f 6(3000 aan rechten werd betaald. Daarentegen behoefden voor de varkens welke van uit Nederland naar Hamburg zijn gezonden,— ongeveer 20000 stuks goen rechten betaald te worden. Van daar uit worden zooals bekend is de varkens zonder begeleider direct naar com missionairs in Hamburg gezonden. Verreweg het grootste aantal werd ontvangen door den commis sionair Pohlmann te Hamburg Dezer dagen ontving een tramconducteur te Amsterdam een kaartje, dat hem, om den vorm van het gedrukte, vreemd voorkwam. De passagier, die het hem gegeven had, hielp hem echter aanstonds uit den droom. Zeven jaar ge leden was hij naar Amerika gegaan met een stuk of zes omnibuskaartjes in den zak, en hij had deze al dien tijd zuinig bewaard. Dit kaartje was het eerste van de zes, die de overzeesche reis heen en weer hadden meegemaakt, en nu uit gegeven werd, de andere zouden bij gelegenheid ook worden „verreden." Niettegenstaande reeds zoo herhaaldelijk werd gewaarschuwd tegen de zg. kwartjesvinders is een inwoner van Zeist weer het slachtoffer van de listen van zulke personen geworden, toen hij, bij gelegenheid van den marktdag Ut recht bezocht. In een koffiehuis nabij de Witte vrouwenbarrière verhaalt het boertje, heeft hij met lieden kaart gespeeld en in korten tijd f 300 aan hen verloren, nadat zij hem eerst tien gulden hadden laten winnen. Uit Zevenaar wort van 15 dezer geschreven Eergisteravond deed zich te Lobith op het gebied der scheepvaart een vreemd verschijnsel voor dat ieders aandacht trok. Een schip uit Holland werd gesleept door drie sleepbooten terwijl anders een boot 7 schepen sleept. De reden was dat de wet van invoerrechten op granen heden in Duitsch- land in werking komt. Het schip had een lading granen in waarvan 6000 mark invoerrecht zou moeten worden betaald wanneer het niet voor 5 uren namiddags over de grenzen was. Thans werden alle krachten aangespannen om het in voerrecht te ontkomen. Aan den kapietein der booten was ƒ800 sleeploon en een premie van ƒ1000 toegezegd als hij op tijd over de grenzen was. Te rekenen naar den tijd waarop het schip Lobith passeerde kon de opdracht gelukken. Men schrijft uit oostelijk Drenthe. Het blijkt allengs meer dat de landbouwers al hier die van nature al wat nieuw is veeltijds niet genegen zijn eene nieuwe bron van hun bestaan zien geopend door de toenemende vraag naar vet te varkens. De varkensteelt en de vetmesterij worden hier op totnogtoe ongekende schaal ge dreven. Er zijn er die geregeld van 10 tot 15 stuks var kens vetmbsten om deze voor de exportslachterij te Assen of voor de verzending naar het buiten land geschikt te maken. Van geene diersoort is eene zoo sterke toeneming waar te nemen dan bij de varkens en met den meesten ijver leggen zoowel kleine als groote landbouwers zich op de varkensteelt toe. Het sterkst toenemende ras is het Yorkshireras hetwelk zich overal heeft uitge breid. De volbloed Yorkshire varkens verdwijnen weder omdat zij al te spoedig tot vetgroeiing overgaan hetwelk zoozeer in het belang der slach ting is. Eene kruising van onze inheemsche var kensrassen met de Yorlcshirebeeren heeft eene vrij goede soort voortgebracht, die algemeen zeer gewild is. De Poland-Chinavarkens nemen zeer weinig toe. De prijzen der vette varkens zijn in de laatste dagen iets gerezen. Thans wordt hier 18 tot 17 Va cent per half kilo besteed. Aangaande het doen vallen van den toren te Geldrop wordt aan het Utr. Dagbl. gemeld dat dit werk tot hiertoe uitmuntend is geslaagd. Stel u voor, schrijft de heer de L. dat generaal Wolseley aan het hoofd der Transvalers of dat de keizer van Rusland met het Leger des heils zijn intocht in uwe stad deed, en gij zoudt een kleinen, heel kleinen indruk krijgen van den intocht van zes flinke kranige mineurs binnen Geldrop. Zij kwamen tegen den avond van 9 Januari aan, maar al was het donker, menig oogje werd op hen geslagen en menig lief voetje volgde hen nog even op straat in Eindhoven en in Geldrop, om ze te zien en op te nemen, die mannen, die mor gen, wellicht overmorgen met dynamiet den toren in Geldrop zouden opgooien om hem buiten het dorp op het bouwland te laten neervallen en daar verder af te maken. „Ach ach die arme men- schen en huizen, als de toron door de lucht vliegt, en ziet u, zij, die rondom den toren wonen, moe ten wel 8 of 10 dagen uit hun huis, want met die dynamiet is 't geheel niet te vertrouwen." Ja waarlijk, zoo dachten en zoo spraken een aantal menschen. Men had liever den toren steen voor steen afgebroken en met een afvallend stuk ook een arbeider omlaag zien vallen, liever eene nieuwe onverwache instorting zien plaats grijpen, die wie weet, welke ernstige gevolgen zou kun nen hebben, dan zoo den toren met dynamiet te zien vernielen. Gelukkig ook dat onze mineurs de menrchen spoedig gerust stelden. Hunne kalme wijze van vertellen, hunne belangwekkende verhalen van de vernielingen, waaraan zij in hun leven mede gewerkt hadden, hun vertrouwen op de dynamiet, waarmede zij dagelijks omgaan des zomers, maar vooral hun fatsoenlijk, niet genoeg te prijzen uitstekend gedrag, brachten spoedig kalmte en gerustheid te weeg. Des middags van 9 Januari begon het eigenlijke boren van de mineurs, waarmede zij ook den 10 voortgingen. Een bijna losstaand, sterk gescheurd gedeelte der ruine werd het eerst onderhanden genomen en op 12 Januari werden door den bur gemeester van Geldrop de daarin gemaakt dyna- mietmijnen door middel van electriciteit allen te gelijk ontstoken. Kijk wij dachten dat de toren nu op eens zou vallen, ten minste het losstaand stuk en. er kwam nietser vielen een paar steenen, maar dat was alles. Spoedig zagen wij door de mineurs eene nieuwe zwaardere lading dynamiet ontsteken. Men had gedacht dat men zulk een slag nu toch wel door ons geheele Vaderland zou hooren en men hoorde het nauwelijks te Eindhoven, naar ik later vernam; ook nu echter vielen er weder veel steenen, vloog er veel stof en sprongen er hier en daar een paar ruiten, maar het losse torenstuk viel niet. Wij bemerkten echter dat de mineurs door het telkens aanbrengen van dynamiet-ladin- gen dat stuk ondermijnden, wat met het oog op de steeds van boven afvallende steenen en het meer voorover hellen van liet metselwerk een zeer gevaarlijk werk was. Ten 5 uur moest het werk negens de duister nis gestaakt worden en op de verzekering van den kapitein Gijsberti dat ,men geen gevaar voor dien nacht behoefde te koesteren, ging bijna ieder een dan ook rustig dien nacht te gemoet. Den morgen van den 13 Januari te half 10 uur werden de bewoners door een nieuw dynamiet- schot opgeschrikt en hadden nog juist tijd om een kwartier later het stuk metselwerk langzaam te zien overhellen en zonder eenig bijzonder ge raas of zonder eenige bijzondere dreuning te geven te zien nederstorten. Leve de genie! klonk het uit aller mond. Doch ik moet het erkennen wij waren spra keloos. Een muur van 40 M. hoogte en 2 M. dikte te moeten laten vallen juist op een plaats waar men dit verlangt 't is wel waard om eens te overdenken. Wij hooren wel van onze mede kijkers dat als je hier een gat maakte en daar een gat maakte dan ging de rest van zelf. Maar juist die rest die doet 't hem geloof ik want aan al die praters zou ik toch niet gaarne toevertrou wen om de torens bij ons zoo precies in de straat te laten vallen zonder dat hij op de huizen neer komt. De 102-jarige oude heer, die verleden week te 's-Hage de eeuwige rust is ingegaan was een type; iedereen kende Chapman Enthoven. Jaren lang was hij een voornaam antiquair; hij moet met koning Willem II enorme zaken hebben ge daan welke met een indertijd veelbesproken proces zijn geëindigd. Zijn goed humeur was spreek woordelijk. Tot op zijn 100ste jaar ging hij steeds alleen uit bezocht geregeld zijn koffiehuis (het Zuid-Hollandsche), verzuimde geen dag de visch- markt te bezoeken en had dan altijd volgens den Haagschen Kroniekschrijver der „N. Gron. Crt.", voor de knappe Scheveningsche vischvrouwtjes een galant woordje over. Tot zijne laatste levens jaren bleef zijn gemoed ontvankelijk voor 't vrou welijk schoon en zijne 91 jarige weduwe met wie hij 71 jaren in den echt was vereenigd kon nog al eens aanleiding vinden om jaloersch te zijn. Nog weinige jaren geleden kon men den ouden heer steeds aan 't werk zien, knutselende aan antieke kronen of kasten. Sedert men hem niet meer alleen liet uitgaan zag men hem wei nig meer op straat. Toen hij vóór eenige dagen ziek werd kondigde hij zijn dood aan met de woorden: „Nu ga ik." En kort daarna vroeg hij zijn huisgenooten „of hij nog niet dood was?" Het beste bewijs van zijn opgeruimden zin tot in het laatst van zijn leven is wel dit, dat, toen men hem vroeg of hij nog de eene of andere be schikking had te nemen zijn antwoord lnidde: „Niets; ik heb mijne vrouw ook vrijgelaten om na mijn dood te hertrouwen, als ze wil! In de maand Januari moeten appel-, pere en pruimeboomen gesnoeid worden; men besproeit de boomen met zeer dunne gier, bereid uit zui veren rundermest met regenwater. Dit werkt dan veel mede, om het groen en de mosplantjes die aan de takken gehecht zijn, er af te doen vallen; ook kalkwater wordt wel voor dat doel aangewend. Bij goed weder kan men reeds vrucht- boomen verplanten en vroeg ontwikkelende ooft- gewassen enten, b.v. de mispel, de kers en de kwee. Bij zacht weder plant men nog bollen van hya cinten en knollen van anemonen en ranonkels, in ongemesten en zanderigen grond, om te vol gen op die, welke in den herfst zijn geplant; deze bedden moeten evenwel worden gedekt met oude run of stroo, om ze te beschermen tegen vorst en sneeuw. Men beware ook de anjelier voor zware regens, sneeuw en strenge vorst. Men zette ook broeibakken voor vroege kom kommers, meloenen en asperges en zij zorgvuldig omtrent de bloemkoolplanten, die in bakken of onder klokken en glazen lessenaars staan. (Ontleend aan den Tuin-almanak van K. J. W. Ottolander. uitgave van de firma S. W. N. van Nooten te Schoonhoven.) Op zeker dorp, welke naam ons de beschei denheid verbiedt te noemen, deed de diaconie rekening over het afgeloopen jaar. Na veel getel en gecijfer, bleek er tien gulden minder aanwezig dan er moest zijn. Tot 's nachts half twee zocht men naar de fout. 't Geld kwam niet terecht en een abuis was evenmin te ontdekken. Toen men naar huis zou gaan werd de zaak pas opgehelderd. Een hoofddeksel van een der diakenen had dienst gedaan om er voor f 10 aan centen in te tellen en was daarna onder de tafel geschoven. P.C Een energiek Australisch boter handelaar heeft beproefd voor zijn boter een markt in Eu ropa te vinden en is daarin voorloopig geslaagd. In de vorige week toch kwam te Perth in Schot land een proefzending aan van vier vaten boter, afkomstig uit Nieuw-Zeeland; de boter was van uitmuntende qualiteit had niets door het trans port geleden en was weldra tegen gewone prij zen verkocht. Waarschijnlijk zal dit aanvanke lijk succes oorzaak zijn dat spoedig een grootere zending volgt, en wordt daardoor het uitzicht ge opend op een grooten uitvoer van Australische boter naar Groot-Brittanje. In Nieuw-Zeeland is in het warmere jaargetijde de productie van melk en boter zeer overvloedig en daar deze tijd juist samenvalt met onze win termaanden meenen de Australische handelaars in Europa een goede markt voor hun product te zullen vinden. -- Omstreeks het midden der vorige maand heeft in het Indianengebied der Yereenigde Staten een orkaan gewoed die groote verwoestingen aan richtte en het verlies van een aantal menschen- levens ten gevolge had. Tegen vijf uur in den morgen werd een geraas gehoord, dat de weinige ingezetenen van fort Washita uit den slaap deed opschrikken. Men zag een dikke tieclitervormige wolk aanrukken die ongeveer een mijl ten noor den van Washita aan de aarde raakte. Daar stak de storm op en begon zich naar het zuiden richtend het werk der verwoesting. In een ommezien lag de helft der huizen van fort

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1888 | | pagina 2