Buitenland.
voor eenige afwisseling, en de politie zorgde, dat
het daarbij niet al te luidruchtig toeging.
Op den Heiligen Weg, waar eenige lieden de
arrestatie van zoo'n dronken knaap trachtten te
beletten, zag ik, vlak voor het café Willemsen,
een inspecteur en eenige agenten de menigte met
den blanken sabel voor zich uitdrijven en dat
was alles. Nu, zulke botsinkjes met de politie
is men in Amsterdam sinds jaar en dag gewoon,
en daar trekt men zich dns niet bijzonder veel
van aan. Alleen de neringdoenden in de straten,
waar zoo'n tumultje voorvalt, kunnen gedurende
die uren hunne zaak wel sluiten, en dat deze
dan ook onder elkander menige hartgrondige ver-
wensching aan het adres der „opgeschoten kwa
jongens" wisselen, behoeft ge niet te „gelooven",
want het is zoo.
Ik heb er menige gehoord, en dat de politie
er maar niet eerder opsloeg deed velen blijkbaar
leed.
De ontdekking van de nagemaakte munt
stukken, geeft een inzender in het Haagsche
„Dagblad" een opmerking in de pen, die wel over
weging verdient
De valsche munters, die min of meer gebrek
kige nabootsingen van geldstukken geven, zijn de
gevaarlijkste niet, maar wel zij, die ze onberispe
lijk, volkomen gelijk aan die van den Staat, maken.
En hierbij is groot voordeel te behalen
De rijksdaalder b. v. heeft maar een waarde aan
zilver van f' 1.80. Dus zou op elk stuk 70 cents
gewonnen zijn. De opmerking gaat gepaard met
een indirecte aanbeveling van de Spartaansche
methode, om aan elk muntstuk een volgnummer
te geven.
De „Tijd" meldt dat de aartsbisschop en
en bisschoppen in Nederland besloten hebben bij
de audiëntie die aan de Nederlandsche pelgrims
naar Rome in de tweede helft van April door den
Paus zal worden verleend gezamelijk tegenwoor
dig te zijn.
Zaterdag is op de Marinewerf te Willems
oord aanzegging gedaan dat met 1 Maart aan
staande weder 200 man van verschillende am
bachten zullen worden bedankt.
In de Zijper Ct. leest men:
Een Nederlander in het vorig jaar naar de ver-
eenigde Staten van Noord-Amerika vertrokken,
nam daar in de maand Januari deel aan het ijs
vermaak. Wel 1700 personen bevonden zich op
de been doch zoodra de Hollander zich met sier
lijke zwaaien over de ijsbaan begaf bleven alle
rijders staan en betuigden luiden hun bewonde
ring over de kunstvaardigheid van den Hollander.
De rijder was van het eiland Texel afkomstig,
waar bizonder veel werk wordt gemaakt van
schoonrijden.
De Gemeenteraad van Terschelling heeft in
zijne laatste vergadering besloten, het testament
van den heer A. B. Mentz te aanvaarden, na vooraf
daarover het advies van deskundigen te hebben
ingewonnen. Nu moet hier in later jaren een
fonds worden gevormd, dat telken jare vermeer
dert met een 40en deel van den intrest en dat dus
in eene volgende eeuw zeer aanzienlijk wordt.
Uit dat fonds zullen zoogenaamde fatsoenlijke
armen worden ondersteund en zullen gelden wor
den verstrekt voor studiebeurzen uitrustingen van
zeelieden enz. Daarbij worden de belangen van
den landbouw en de veeteelt bijzonder behartigd
en kunnen gelden worden beschikbaar gesteld voor
het aanleggen van kunstwegen, waterwerken enz.
Eene commissie uit den Raad en uit het polderbe
stuur benoemt de regenten van 't fonds.
Een arbeider te Nieuwveen, een man met een
talrijk gezin, heeft zich op het figuurzagen toege
legd, en het daarin zóó ver gebracht, dat hij dezer
dagen uit een runderschenkel een dominospel ver
vaardigd heeft. De steentjes hebben een vierde
van de gewone grootte, zijn duidelijk geoogd en
van koperen knopjes voorzien. Ook het schuif
doosje is uit hetzelfde been gemaakt, alles even
zuiver en netjes.
land tegenover de Israëlieten. De heer Eekevling
was vroeger fabrikant, verheugde zich in een
talrijke gelukkige familie en thans is hij ge
broken naar lichaam en geest, van zijn spraak
bijna geheel beroofd, daar hem de tong is uitge
sneden, half blind door het uitsteken van een
zijner oogen. Alles, wat hij aan goederen bezat
werd hem door de onmenschen ontnomen, zijn
fabriek in brand gestoken, zijn vader en twee
zijner kinderen voor zijn oogen gedood en zijn
vrouw verminkt. De ongelukkige heeft thans
nog een oude moeder, zijn vrouw en vijf kinderen
voor wie hij in zijn ellendigen toestand moet
zorgen.
Gelukkig dat er ook nog veel menschlievend-
heid in de wereld is en sommigen nog zooveel
mogelijk willen vergoeden, wat anderen in hun
blinde haat misdeden.
Dat wij Nederlanders in het betoonen van
menschlievendheid niet achterstaan, dat moge
wederom aan dezen man en zijn gezin bewezen
worden
Te Ruinerveen, gem. Borger, zoo meldt de
N. E. Ct., is onlangs een gezin, dat voor enkele
jaren naar Noord-Amerika was vertrokken, aldaar
teruggekeerd. Volslagen werkeloosheid en tenge
volge daarvan ontstane armoede, hadden dit ge
zin tot den terugkeer naar het vaderland genoopt.
Door de familie waren de noodige gelden voor
den terugkeer bijeengebracht. Ook te Drouwe-
nermond trok voor enkele jaren een gezin naar
Amerika, dat later, nadat alles verteerd was wat
de goederen bij verkoop opbrachten, naar den
geboortegrond terugkeerde. Bij zulke verschijn
selen neemt de lust tot emigratie af.
Geen wonder't Is niet de eerste keer en
zal ook wel de laatste niet zijn. In Amerika
zelf begint men te weigeren. Ook daarom zij
te meer op Zuid-Afrika het oog gericht, als men
niet blijven kan, wat vaak nog eerst dient
bewezen.
Te Schoonebeek had eenige dagen geleden
het volgende voorval plaats. Het gerucht ging,
dat er een optocht zou gehouden worden op den
avond, dat er een tooneelvoorstelling zou plaats
vinden, enkel om het volk van laatstgenoemde
terug te houden. Beiden zouden beginnen te
zes en een half uur. Er werd in het dorp ver
teld, dat ieder op de straat zou komen. Maar
toen de avond aanbrak, was er geen mensch op
straat te zien. Het was er nog stiller dan an
dere avonden. Een paar dagen later hoorde men
dat de optochthouders, die zich socialisten noem
den, dien avond honderd liter gedistileerd met
paard en wagen over de grenzen uit Pruisen
hadden gehaald, welke zij daar in het veld ver
borgen.
Dat het hier te doen was om de commiezen
zand in de oogen te strooien, is wel te begrijpen.
Men schrijft uit Voorburg:
Dat men niet juist in een' achterhoek van een
onzer provinciën behoeft te zijn om verregaand
bijgeloof te vinden, is dezer dagen alhier bewezen.
In ons dorpje namelijk, en dus onder den rook
der residentie, doet het onzinnige bericht de ronde,
dat het hier spookt. En niet alleen dit, maar
wij hebben op het oogenblik twee spoken, der
halve één voor het verliezen. Het eene heeft
zijn kwartier op het buitengoed van Prins Albert
opgeslagen, het andere is niets minder dan de
onlangs overleden baron Van Wassenaar; die op
„Rusthof" rondspookt. Er zijn nog menschen die
daaraan gelooven
Een onderofficier werd op een avond ge
passeerd door een soldaat die met eene flinke
meid gearmd liep, maar vergat zijn meerdere te
salueeren. Den volgenden morgen daarover on
derhouden verontschuldigde hij zich met te zeg
gen: „Ik dacht dat u me niet zag, sergeant; want
u keek meer naar mijne meid dan naar mij!"
Tableau.
heen bestemde passagiers aanzienlijk genoeg was.
Doch te Aden, een dure en geen aangename
havenstad, zouden die passgiers moeten vertoeven
tot de boot van de „Britscli India Cy van daar
naar de oostkust van Afrika vertrekt eenmaal
in de 14 dagen in verbinding met de mailstea-
mers van de P v O Compy, die de engelsche
mails vervoert.
Plet verblijf te Aden zou dus allicht zeven
dagen kosten. Daarbij komt dan nog de passage
van Aden naar Delagoabaai of Natal welke wan
neer wij goed ingelicht zijn, minstens acht dagen
duurt, terwijl het bedrag van passagegelden ons
niet bekend is, doch zeker voor le klasse wel
f100 zal zijn.
Het verkeei tusschen Europeesche havens en
de oostkust van Zuid-Afrika is nog te gering
om directe Stoomvaartlijnen te onderhouden,
daardoor is de weg over Engeland en de Kaap
nog de beste. (Ingez.)
Het door den Minister van ooriog aange
kondigde wetsontwerp tot verlenging van den
diensttijd met één jaar der miliciens |van de lich
ting der militie te land 1883 en ter zee 1884,
kan binnen weinige dagen worden tegemoet ge
zien daar het reeds den Raad van State moet
hebben gepasseerd.
Onder voorbehoud ontleent de Tijcl het vol
gende bericht, uit Brussel aan de Koln. Volksztg.
gezonden
„Uit de beste bron verneem ik dat België en
Nederland deel uitmaken van de Staten, met welke
overeenkomsten getroffen zijn, volgens het zeggen
van Prins Bismarck, met het oog op hun adhaesie
aan den vredesbond.
„Deze tijding voegt de correspondent er bij
is volstrekt authentiek en kan tegenover elk d é-
menti worden staande gehouden."
Door den heer A. W. Krasnapolsky is aan
den gemeenteraad van Amsterdam verzonden een
geheel nieuw beursplan, waarvan de plattegron
den enz, ontworpen zijn door den architect Jan
Springer, en in welk ontwerp acht gegeven is op
alle eischen van de drie hoofdtakken van den
handel. Hét ontwerp van den heer Krasnapolsky
is 148 M. lang, 55 breed, tegenover 164 bij 41
van het gemeentelijk ontwerp. De verdieping
gelijkstraats is voor winkels bestemd. Het gebouw
zal 30 M. hoog zijn.
Daarvoor zullen ruim 60 perceelen tusschen
Vijgendam en Bible-Hotel wordeD geslecht, ter
wijl het gebouw op het door slooping verbreede
terrein ontworpen is, waardoor aan de Westzijde
een straat van 32, aan de Oostzijde en verbreed
gedeelte Warmoesstraat van 20 M., beide op het
nieuwgevormde Beursplein uitloopende, komt.
Het Damrak zou geheel gedempt worden.
Vervolgens ontstaat 20.000 vierk. m. bouwter
rein en worden insgelijks eenige straten gevormd.
Door dit plan zal de stad, altoos nog het Centrum,
een eigenaardig, gezellig karakter verkrijgen.
De adressant verklaart zich bereid, gesteund
door Amsterdamsche kapitalisten, op nader te
bepalen voorwaarden het plan te verwezenlijken,
zonder bezwaar voor de gemeentekas, en op zoo-
danigen voet, dat de Beurs over zeker aantal
jaren in vrijen eigendom aan de Gemeente over
gaat.
De te onteigenen perceelen, de demping, de
bouw, alles zou van gemeentewege kunnen ge
schieden, waarvoor adressant een waarborgfonds
zal storten.
Uit Amsterdam schrijft men aan het U.D.:
Het kinderachtig opstootje, door de sociaal-de
mocraten op 't getouw gezet met het protest
der 38 lotelingen, is glinsterend in 't water ge
vallen.
Een duizend menschen op het Waterlooplein
verslaggevers met een zeer „ruimen" blik
spreken van twee duizend, en 't valt moeielijk
te bewijzen dat ik beter taxeer— stonden, schijn
baar doelloos in groepjes bijeen en gehoorzaam
den meestal gewillig aan het bevel der politie om
„door te loopen." Ten twaalf ure precies toog
een stoet van eenige jongelieden, ik geloof dat er
niet eens acht en dertig bijeen waren, voorafge
gaan van Bredius, een bekende van het paling
oproer, over de Blauwbrug naar de Heerengracht
met het doel om naar de Militiezaal te gaan,
maar onderweg werden zij door eenige agenten
van politie uiteengedreven erï verstrooid.
Nabij de Militiezaal met name op de brug
voor het Koningsplein en op den Heiligen Weg
stond oen groote menigte menschen uren lang
vergeefs op de plechtige overhandiging van het
„protest" te wachten. Van tijd tot tijd zorgde
een loteling, die van blijdschap over zijn hoog, of
van verdriet over zijn laag nommer dronken was,
een merkwaardige eigenschap van den jenever,
dat hij een panacé is voor eiken gemoedstoestand
Door een paar personen werd te Rotterdam
in de laatste dagen sterk handel gedreven in gou
den horloges, die echter bij nader onderzoek zwaar
verguld zilveren bleken te zijn.
De politie, daarvan onderricht, stelde onmiddel
lijk een onderzoek naar die bedriegelijke koop
lieden in, en het is den onder-inspecteur van po
litie Hulsebosch gelukt, hen te ontdekken.
Een aantal verguld zilveren horloges werden
bij hen gevonden, die zij blijkbaar nog plan hadden
aan den man te brengen.
Beide personen zijn Franschen,
Dezer dagen vertoeft te Assen een uit Rus
land geweken Israëliet, de heer Salomon Eekevling
uit Balta, een beklagenswaardig offer van de
moord- en vervolgmgszucht in dat onbeschaafde
De Daily Neivs heeft een paar telegrammen
uit Rusland ontvangen die het naderen eener fi-
nanciëele katastrofe doen vreezen.
Het eerste is uit Petersburg en luidt als volgt:
De Minister van Financiën heeft den aankoop van
vreemd goud op groote schaal bevolen. Groote
hoeveelheden nieuw uitgegeven Russische bank
noten worden derhalve naar West-Europagezonden
De overstrooming van Russisch papier moet na
tuurlijk een ongunstige uitwerking hebben op de
beurzen van Europa vooral omdat het onmogelijk
is na te gaan tot welk een bedrag nieuwe bank
noten worden in omloop gebracht. In financiëele
kringen schijnt men niet ten volle overtuigd te
zijn dat een even groot bedrag van oude noten
wordt vernietigd.
