Aanzienlijke partij diverse Kachels, Fornuizen,
Een jarige Stier.
GABRIELLE OE MEYRAN
I
DAMES
G. J. O. D. DIKKERS,
LEG EL,
BEUSSEL.
Feuilleton.
- Voor de netheid van het werk
De prijzen zijn zeer billijk.
zal publiek verkoopen
BESCHIKBAAR:
DEN BURG OP TEXEL.
In iverking gesteld den 22 Augustus 1887.
Langeyeld DE Roou.
il
PB 1
Ter gelegenheid van de Texelsclie kermis
worden eenige fatsoenlijke meisjes gevraagd
om de kermisdagen met eenige jongelingen van
Oosterend genoegelijk door te brengen.
Franco brieven, onder motto „Kermis" wor
den ingewacht aan het Hulpkantoor Oosterend
(Texel.)
NOTARIS TE TEXEL
a. Op MAANDAG 11 JUNI 1888 en zoo nooclig*
volgenden dag, telkens 's namiddags 1 ure,
voor het huis van J. J. KU1JPER in de
Parkstraat aan den Burg op Texel.
ijzeren Ledikanten, Handkar op veeren, Boe
ren- en Timmermansgereedschappen, als
Zeisen, Zeisboomen, Hooi- en Mestvorken,
Hooiharken, Jukken, Emmers, Akers, Melk-
kommen en Zeeven, Tobbes, Schoppen, Dak
ramen, Draadnagels, Spijkers, Graven, IJzer
draad en ongeveer 1000 K.G. Kachelorna
menten en Kachel- en Fornuispotten
EN
b. Op DENZELFDEN DAG des avonds ten 0 ure, in
het Café „Parkzicht" aan den Burg op Texel.
werk, Harmonica's, presenteerstellen, Thee
bladen, Strijkijzers, bruin Koperwerk, als
Theecomforen, Koffie- en Theeketels enz.,
Albums,AVerkdoozen, Toiletdoozen, Kleedjes,
Karpetten, Matten, Damestasschen, Bloern-
standaards, Rookmachines, Kannen, Vogel
kooien en hetgeen verder gepresenteerd zal
worden.
Een en ander te bezichtigen Zondag
en Maandag vóór den verkoop vanaf des
voormiddags 8 uur.
DEKGELD f 1.25.
OOST- TEXEL. P. A. BEANS.
VRIJ VAN VERGIFT, over de geheele wereld
in gebruik. In bussen voor 20 schapen f 1.20
per bus, verkrijgbaar bij J. KUIPER, a/d Burg.
FACTOOR IS ALLE VISCIISOORTES,
XV.
Hoofdst. XIV.
Gabrielle had te veel van hare krachten gevergd,
toen zy besloot Vaudeuil te huwen.
Toen het gevaar voorbij was, aarzelde zij en zocht
een middel om haar woord terug te nemen. Een
denkbeeld kwam in hare geestverwarring op.
Mijnheer, zeide zij, wij beiden bebben over één
bizondere zaak niet nagedachteen huwelijk tusschen
ons is eenvoudig onmogelijk.
Ja, zeide Vaudeuil, zichtbaar verontrust, en
waarom
Omdat het ons beider ondergang zou zijn. Ik
ben verdacht en de burger Vaudeuil zal niet, zonder
van verraad beschuldigd te worden, de dochter van
den edelman, die den lOden Augustus stierf, terwyl
hij zijnen koning verdedigde, huwen.
O, zeide Vaudeuil, papieren van zijn stoel nemende,
gij hebt welgedaan te willen sterven, Ivonne.
Gabrielle wachtte angstig.
Vaudeuil hernam eindelijk:
Het is mejuffrouw de Meyran niet, die ik denk
te huwen. Inderdaad is een huwelyk met haar voor
mij onmogelijk.
Gabrielle uitte een kreet van vreugde.
"Wie dan mompelde zij.
De burgeres Ivonne Vernoël.
Mijne zoogzuster!
Gabrielle gaf zich meer en meer aan een dwaze
hoop over.
Vaudeuil beschouwde haar glimlachend.
Dank, mijnheer, zeide zij de hand naar hem uit
strekkende. Uw dreigen was slechts een proef, wel
wreed misschien, maar dat is niets, ik heb het ver
dragen en vergeet wat ik heb geleden.
Vaudeuil nam de hand van Gabrielle en drukte
die sterk.
Ivonne is dood, zeide hij brutaal.
Gabrielle schrikte.
Ik heb daar de acten, die hare burgerlyke staat
aanduiden; niemand weet dat zy dood is en Ivonne
heeft geene ouders meer. Gij zult haren naam over
nemen.
Uit den hemel, waarin zy een oogenblik opgestegen
was, stortte de arme Gabrielle plotseling neer in de
hel. Zy werd bijna gek van smart.
Maar mijnheer, riep Gabrielle doodelijk ontsteld
uit, wat gij daar voorstelt is een onmogelijke zaak.
Bedenk, dat uw vader nog in de gevangenis
en Lucien nog altjjd in mijne macht is, zeide Vau
deuil ironisch.
Gabrielle boog het hoofd en weerhield hare tranen.
Eenige dagen later waren de voorbereidende forma
liteiten van het huwelijk vervuld en de markies de
Meyran verliet de Madelonnettes, naar Holland ver
trekkende, voorzien van een paspoort, dat hem onder
een anderen naam was verstrekt.
De markies had Gabrielle niet terug gezien, maar
deze had hem in een in haast geschreven briefje
doen weten, dat zy buiten gevaar was en dat zij
spoedig in den vreemde bij hem zou komen.
Het arme kind wilde voor haren vader de opoffering
verbergen, die zy zich voor zijne redding getroost
had, eene opoffering, die de grysaard niet zou hebben
aangenomen, zoo hij het geweten had.
Eene week na het vertrek van den markies huwde
Tot ons genoegen kunnende constateeren, dat door velen onze onderneming wordt
gesteund, blijven wij ons bij voortduring aanbevelen tot de levering van alle voorkomende
1) R U K W E R K E N.
kunnen getuigen de vele reeds uitgevoerde orders. Modellen steeds te bezichtigen.
De tevredenheid van vele werkgevers strekke daarvoor ten bewijze.
Tot juiste beoordeeliug vergelijke men onze prijzen I
met die, welke vóór onze vestiging voor drukwerk alhier
werden berekend.
Aanbevelend,
Vaudeuil Gabrielle onder den naam van Ivonne Vernoël.
Het jonge meisje, geen valschheid in de registers
van den burgerlijken stand willende zetten, verklaarde
niet te kunnen schryven.
Het gerucht van dit huwelyk had Lucien vreemd
verrast.
Hij zocht steeds het spoor van Gabrielle en den
markies; gedurende acht dagen was hij de schreden
van Vaudeuil gevolgd, maar zonder van den kommis-
saris van het Comité tot algemeen welzijn eenige
aanwijzing te kunnen verkrijgen.
Het verwonderde hem, dat Vaudeuil als 't ware,
om van dezen last af te zijn, hem niet had laten
gevangennemen. Hy moest tot iederen prijs uit die
schrikkelyke onzekerheid opstaan, op gevaar af van
zichzelve ten onder te brengen.
Hij begaf zich daarom naar het Paleis van Justitie
en vroeg Fouquier Tinville te spreken.
Een deurwaarder geleidde hem in het kabinet van
den verschrikkelijken publieken beschuldiger.
Burger, zeide Lucien tot Fouquier Tinville, met
een stem die niet de minste aandoening verried, de
vroegere gravin de Meyran is veertien dagen geleden
te Nointel gevangengenomen en naar Parys vervoerd.
Kunt ge mij ook zeggen, waar zij ingekerkerd is
Fouquier raadpleegde zyn register.
Te Lazare, antwoordde hy kortaf.
En van welke misdaad beschuldigt men haar?
vroeg Lucien.
De publieke beschuldiger keek den jongen man
flink aan.
Een zoodanige vraag is een ernstige zaak. Belang
te stellen in het lot van beschuldigden was zyn naam
met een rood kruis als verdacht doen aanmerken.
Het was de eerste stap op weg naar het schavot.
Fouquier antwoordde eindelijk: De vroegere gravin
de Meyran is beschuldigd van samenzwering.
Die dat gezegd hebben, zeide Lucien, zyn bedrie
gers of schurken.
Burger, dat zijn onvoorzichtige en stoute woor
den. Wie zijt gij dan om de verdedigers van de
Republiek zoo te beleedigen.
Ik heet Lucien Civry en geloof proeven van
mijn gehechtheid aan myn vaderland en vryheid
gegeven te hebben.
JA gij waart inderdaad bekend als een vurig
patriot, maar de omgang met aristocraten heeft op
uw gemoed grooten invloed uitgeoefend, want men
verdenkt u van lauwheid en er is eene beschuldiging
tegen u ingebracht.
En waarvan ben ik beschuldigd
Aristocraten aan de handen der wet te hebben
onttrokken.
Deze maal moest Lucien bekennen, dat de beschul
diging juist was.
Doe in dit geval uw plicht, burger-beschuldiger,
zeide hy, zend my naar de guilotine.
Fouquier Tinville verbleekte zichtbaar.
Ik ben uw gevangene, burger en ik zal my
niet verdedigen; maar heb medelijden met dit kind,
dat niet schuldig is.
Zij zal dat voor de rechtbank zeggen.
Lucien haalde de schouders op.
Tinville lachte gedwongen.
Verdenkt gy de rechtvaardigheid der revolutio
naire rechtbank?
Lucien antwoordde niet.
Het is genoeg, burger Civry, de rechters zullen
den goeden dunk, die gy van hen hebt, in waarde
houden.
Een deurwaarder verscheen. Fouquier Tinville
fluisterde hem eenige woorden in het oor. Het was
een bevel tot gevangenneming van Lucien.
De jonge officier had zyn sabel; hy kon nog vluch
ten en zich een doortocht banen als men hem eenige
hinderpaal in den weg stelde, maar hy had gezworen
met Gabrielle te sterven of haar te redden. Hy bleef.
De deurwaarder was vertrokken. Hy trad weldra
weer binnen, gevolgd door een dozyn wykwachters.
Lucien gespte kalm zijn sabel af en legde die op
het bureau van den publieke beschuldiger.
Burger, zeide hij, gy kunt my een gunst toestaan
zonder u te compromiteeren; zult gy het weigeren?
Welke?
Ik verzoek u, mij naar St. Lazare te brengen.
De publieke beschuldiger dacht even na.
Het zy zoo, zeide hy kort.
Hy schreef eenige regels en zeide de chef der
patrouille het papier ter hand stellende: „Geleid uw
gevangene naar de gevangenis Lazare. Ga!
Fouquier plaatste zich weer aan zijn bureau en
zette zyn werk voort, afgebroken door de komst
van Lucien.
Wordt vervolgd)
Snelpersdruk - LANGEVELD&DE ROOIJ - Texel.
i, wuiuiuu.yuu,
«.KliWfr
¥9»
