Mevrouw Timmer te Utrecht,
i^PUIK BEST KOEVET-^f
De burgemeester van Texel sal,
publiek verkoopen
Uit de hand te koop
Jrmk tweede meid
Charles Emden, te Parijs,
H. Arys-depaepe, Aalst-Alost (België),
McD0UGALL BR0S
Schapenwasch- en Veezuiveringsmiddelen.
GIFTVRIJ en VOORDEELIG
Feuilleton.
Notaris G. J. O.D.DIKKERS,
Nooit Gedacht
MARIE STEVENSON.
als gemachtigde van den Heer I. S. FIEGEE,
te Vlaardingen, ten overstaan van den
op WOENSDAG 1 AUGUSTUS 1888, 's namiddags
2 ure, in het koffijhuis van -Jb. BULJS te
])E COCKSDORP op Texel,
De SCHOKKERSCHUIT genaamd
«root 10 ton, «root over steven
47 voet, liggende in de haven van
de Cocksdorp, benevens de geborgen
ZEILEN, NETTEN en den INVENTARIS.
Alles voor een ieder aldaar te zien.
Nadere inlichtingen te verkrijgen bij den
Heer Burgemeester voornoemd en bij Jan Stark
te de Cocksdorp.
25,000 OUDE METSELSTEENEN
3,000 STRAATKLINKERS, alsmede een
flinke partij BRIK, en verder AFBRAAK.
Te bevragen bij A. II.- en J. Ant.zoon GEUS,
Warmoesstraat a/d. Burg Texel.
MALIESINGEL 39,
vraagt tegen den eersten SEPTEMBER aan-
staande een
MÉlsÉSi» Brieven franco aan bovengenoemd adres.
Commissionair Halles-Centrales, kantoor,
16 Rue de la Chapelle, en gros verkoop van
vcrsche Zee- en Rivier Viseli en alle soorten van
Wild en Gevogelte.
Factoor in alle Zee- en Rivierviseli.
Commissie en Consignatie.
Onmisbaar voor ieder SCHAPENFOKKER
en VEEHOUDER.
Vernietigt onvoorwaardelijk ieder insect op
alle soort Vee.
Bevordert de groei en blankheid der wol.
Is niet duurder dan andere Waschmiddelen.
Geneest alle zweren en wonden.
Afdoend middel tegen Schurft en klaauwzeer.
Beschermt tegen alle soort Vliegeraanvallen
waaruit wormen en maden ontstaan.
Wordt in de meeste streken van Nederland
reeds verreweg boven vergiftige middelen
verkozen/
"[gekroond op de Landbouwtentoonstelling_te
ij Arnhkm 19 Juli 1888 door Heeien Jury-Leden
na genomen proef en gebleken deugdelijkheid.
Onder controle van Dr. van Hamel Roos
Amsterdam.
Vraag de uitgebreide Prospectus waarin
attesten van Hollandsche verbruikers bij
den Agent voor Texel
J. KUIPER, op den Burg'
GEDURENDE DE ZOMERMAANDEN
bij minstens 2 Va Kilo, 25 ct. per Va Kilo
d CONTANT.
bij J. P. Kikkert. slager.
Groote nieuwe Watervaten.
Een nieuwe Handkar op veeren.
Kiiiten Wasclitobbes.
VIII.
Marie zat voor de piano en liet hare handen over
het instrument gaan, zonder er evenwel toonen aan
te ontlokken. Arthur bemerkte het, hij meende het
stuk te kennen, dat zij schijnbaar uitvoerde en op
zachten en langzamen toon zeide hij
Het schijnt mij toe, dat iksde „laatste gedachte
van Weber" hoor.
Marie verwonderde er zich over en glimlachend
antwoordde zij
Inderdaad, ik maakte de beweging, alsof ik haar
speelde.
O als ik durfde, mejuffrouw Stevenson, zou ik
er u om bidden mij het eens te doen hooren.
Bid er mij niet om, hernam zij glimlachend
ik kan wel aan uw wensch voldoen zonder plicht
plegingen.
Dan verzoek ik er u om, zeide Arthur op een'
overredenden toon.
Marie was de eenvoudigste en minst aanmatigende
der artistenzij hield er niet van zich te laten bidden.
Zij trok hare handschoenen uit en begon onuit
sprekelijk zacht met het spelen van die heerlijke
élégie, ontsproten aan de meest geïnspireerde ziel
uit de geheele muzikale wereld misschien. Zij gaf
de „laatste gedachte van Weber'' weer, zooals dat
slechts gedaan kan worden door enkele jonge meisjes
met veel talent en gevoel.
Toen de jonge pianiste geëindigd had, hoorde zij
noch handgeklap, noch bravo'smaar, terwijl zij het
hoofd ophief, bemerkte zij Arthur bij haar met bleek
gelaat en vochtige oogen.
Dank u, mejuffrouw Stevenson, zei hij eenvoudig;
het is zoet op zulk eene wijze stukken van compo
nisten, die men hoogacht, te hooren weergeven.
Houdt u zeer van Weber, My lord, zei zij een
weinig verward en ontsteld.
Evenals ik houd van de natuur met al hetgeen
zij zoets en indrukwekkends heeft
O, gij moet wel gelukkig zijn, ging hg voort,
geheel in vuur gerakende, zoo de gedachten van
groote geniën te kunnen weergeven.
Dat is een geluk, dat ik met vele anderen deel,
antwoordde Marie glimlachend, er zijn zooveel goede
pianisten.
Ja, maar niet allen weten er zooveel gevoel in
te leggen.
Het jonge meisje stelde zich tevreden met een
teeken van toestemming en deed het onderhoud
kwijnen. Arthur, die geheel onder den indruk was;
welke schoonheid steeds maakt, wanneer zfj gepaard
gaat met geest en talent, scheen, bg Marie staande,
te wachten, dat zij weer begon te spelen.
Lady Melburn en Anna traden evenwel op dat
oogenblik binnen. Enkele woorden werden nog
gewisseld, vervolgens verwijderde Arthur zich en
evenals altijd ontmoette Marie hem weer in de groote
salon. Hy groette haar en wierp haar een belang
stellenden blik na.
Hoe zacht en schoon is zij, mompelde hg, welk
een geluk zou het zijn, haar hare vroegere welvaart
weer terug te geven.
Na een oogenblik nog gedroomd te hebben, hernam
hij eensklaps vastberaden
Het is besloten! Ik zal de onrechtvaardigheid,
ten haren opzichte begaan, weder herstellen, zij zal
mijne vrouw worden. Indien zij ten minste wil,
voegde hij er glimlachend aan toe.
Hoofdst. XI.
Den volgenden dag bemerkte Anna, terwijl zij de
piano sloot, een rolletje papier met een rood lintje
vastgebonden. Marie had het daar des morgens
vergeten.
Anna ging voor eenige weken met haar moeder
naar het graafschap Kent; zij riep dus een bediende
welke zij er mede belastte het rolletje naar Mevr.
Stevenson te brengen.
Terwijl zij deze order gaf, kwam Arthur juist de
kleine salon binnen; hij vroeg wat er was en zeide
zijne zuster, dat hij, daar hij toch in de „Mountstreet"
dicht bij „Lambeth Road" bij zijnen bankier moest
wezen, zelf het pakje wel zou overhandigen.
Eenige oogenblikken later hield hij met zijn tilbury
stil voor de kleine deur van het eenvoudige huis,
waar de familie Stevenson woonde.
Voorzien van de rol, welke hem als introductie
diende, begaf hij zich naar de derde verdieping, waar
Marie hem opendeed. Zij verwachtte zoo weinig dit
bezoek, dat zij een weinig kleurde.
Mevrouw Stevenson herstelde, in een groote arm
stoel gezeten, eenige kousen; voor haar stond een
ledige stoel, waar Marie, na Lord Melburn een zetel
te hebben aangeboden, op ging zitten. Men hoorde
de vroolijke kreten van de kinderen, welke in eene
naburige kamer speelden. Bij den aanblik van al
de eenvoud, die er heerschte, gevoelde Arthur zich
aangedaan. Wel had hij verwacht, dat hg geene
groote -weelde zou vinden in de woning van de
jeugdige pianiste, maar hij was er verre van te
denken, dat het er bijna arm zou uitzien, mevrouw
Stevenson had nl., niettegenstaande Marie meer geld
verdiende, er niet toe kunnen besluiten van woning
te veranderen of zich andere meubelen aan te schaffen.
Ook had Arthur niet gedacht, zoo kalm en waardig
te zullen worden ontvangen. Hij wist immers, dat
het bezoek van rijken steeds opschudding te weeg
brengt bij hen, die het niet zijn. Mevrouw Stevenson
legde kalm haar werk in de schoot, maar zonder
haast of zonder er verlegen door te geraken. Er
bestond daar ik weet niet welke mengeling van
nederigheid en adel, welke de jonge Lord in 't diepst
van zijn ziel trof.
Vergeef mij, dat ik u stoor, dames, zeide hij
een weinig aangedaan, mejuffrouw Marie heeft van
morgen een rolletje op de piano vergeten en daar
ik bang was, dat zij het noodig mocht hebben, heb
ik mij gehaast het terug te bezorgen.
Marie ontving het rolletje uit de handen van Arthur
en bedankte hem met die bevallige waardigheid, haar
zoozeer eigen.
U had die moeite niet behoeven te nemen, Mylord,
antwoordde mevrouw Stevenson, mijne dochter zou
het morgen, als zij toch uw hotel moest passeeren?
wel hebben gehaald.
Ik heb haar deze moeite willen besparen, zeide
Arthuren daarenboven wenschte ik u nog om een
onderhoud onder vier oogen te verzoeken.
Mij, Mylord? vroeg mevrouw Stevenson zeer
verwonderd.
U, mevrouw, antwoordde de jonge lord, voor
haar buigende.
Vervolgens zich naar het jonge meisje wendende,
dat opstond om zich te verwijderen, zeide hg, haar
een blik toewerpende, waarin zgn geheele hart zich
weerspiegelde
Excuseer mij, mejuffrouw.
Marie antwoordde met een groet en ging naar de
kinderen.
Arthur verklaarde toen aan mevrouw Stevenson,
dat hg Marie beminde, dat hij haar wenschte te
huwen, en dat dit besluit, goed gerijpt in zijnen
geest, zgn dierbaarste gedachte, zgn eenige hoop
was geworden; hij voegde er by, dat hij voor zgne
familie met zijn plan in kennis te stellen, eerst
wilde weten of zgn voorstel daar goed opgenomen
werd en of er geen hindernissen zgn geluk in den
weg stonden.
Mevrouw Stevenson was een weinig verstomd bg
deze plotselinge verklaring. Hoewel het niet het
eerste aanzoek van dien aard was, dat bij haar
gedaan werd, had zich nog geen zoo schitterende
partij voorgedaan, vandaar, dat zij eenigszins twijfelde
aan hetgeen zy hoorde. Maar haar twijfel duurde
niet lang, want Arthur, die de verwondering der
dame opmerkte, herhaalde zijne vraag met meer
ijver.
Mevrouw Stevenson, die toen zeker was, dat zy
niet droomde, bekwam van hare verwondering en
antwoordde den jongen lord, dat het aanzoek zeer
vleiend was, maar dat haar dochter alleen hierop
antwoord kon geven, waarom zij deze dan ook zou
roepen.
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk LANGEVELD& DEROOIJ Texel.
ÏIooï lij I de Waard:
4imwibnwimiiiw>J«B i mi ipii mrimwn» iHuwaauiuwa—rametmm
