De Notaris Coninck Westenberg
Eenepartü Eiken en Grenen Palen en Scbrooten.
baaien, bevers, wollen iotas
6. DROS Pz. te Oudeschild,
Een Tjalkmans Lier,
Neflerlanflsch-Aierikaansche
Attentie
Devertapiniiler ONROERENDE GOEDEREN,
Publieke Ver hooping.
Eng. Kachelkolen
A. DROS Albzn. de Cocksdorp.
Charles Emden, te Parijs,
Directe Wekelijksche
Donderdag 27 September a. s.
Feuilleton.
Kruiwagens, een Sc keeps ra
ongekend lage prijzen.
BURG. W. PIEPER.
Te Koop
Wild en Gevogelte.
H. Arys-depaepe, Aaist-Aiost (Beigie)
E
MAIK.DtiENST
iti
fa
Coninck Westenberg,
01 M(LU@MAtFL
a
zal op
VRIJDAG 38 SEPTEMBER a, s., 's morgens
half 11 ure, nabij het Molenerf aan het eind
van den BURG aan den grintweg naar
Oudeschild
PUBLIEK VERKROPEN
Voorts: Een partij
en hetgeen verder gepresenteerd zal worden.
eene groote partij
en andere WOLLEN GOEDEREN, tot
is wachtende eene lading beste grove
welke denkelijk MAANDAG en DIN 8 D A G
24 en 25 Sept. a. s. uit het vaartuig worden
gelost k 67s ct. per HL. d contant.
De prijs uit pakhuis bij minstens
10 HL. is 70 ct. a contant.
te zien en te bevragen bij V. KRUITHOED
HavenTexel.
koopt alle soorten
Factoor in alle Zee- en Rivierviscli.
Commissie en Consignatie.
Commissionair Halles-Centrales, kantoor,
16 Rue de la Chapelle, en gros verkoop van
vcrsche Zee- en Rivier Visch en alle soorten van
Wild en Gevogelte.
es
r>
b*
S?
(*s Sr
a?
S
8
-s
so
99
voor Passagiers Ie He en HIe Klasse
met de prachtige Stoomschepen der
Hoofdkantoor te Rotterdam: Noor
der eiland. Passagekantoor te Am
sterdam: 44 Prins Hendrikkade
over h. nieuwe Centr. station.
Vlugste cu goedkoopste aansluiting
met Curasao.
Districts-Inspecteurs: I.E. KroesGro-
ningenE. Bolsius, Oosterwijk.
Agenten Koning Co. Texel en
A. Dros Albz. De Cocksdokp.
A
g
-%
bcg
4 a
u*
toebehoorende aan de Erfgenamen van
wijlen den Heer ARIE BREMER
zal N I E T op MAANDAG 34 SEPTEMBER
maar op
plaats hebben in het logement de Zeven Pro
vinciën te OUDESCHILD, 's avonds 7 ure.
Notaris.
Door Bret Harte.
XII.
Het was goed, dat hij den weg zeer goed kende,
want het was nog erg duister. Zonder de minste
vrees of ontsteltenis, haalde hij zich voor den geest,
hoe den vorigen winter een der bedienden van Don
CaBsar, terwyl hij bij nacht den heuvel overging, in
een gat gevallen was, hetgeen door den regen was
veroorzaakt en daar 's morgens met gebroken hals
was gevonden. Don Caesar moest nu voor 's mans
huisgezin zorgen.
Als hem nu eens zulk een ongeval overkwam
Hij had wel zijn testament gemaakt, zijn vrouw en
en kinderen waren verzorgd en het werk in de myn
zou op denzelfden voet worden voortgezet. Zou
iemand hem nog missen Zijn vrouw Zyn zoon of
zijn dochter Neen, hy gevoelde de waarheid hiervan
zoo duidelyk, dat hy stilstond, als ware er een
afgrond aan zijne voeten geopend. Als hy verdween
in den duisteren Kerstnacht zou niemand hem missen.
Zyn vrouw zou zorg dragen voor Marie en zijn zoon
ging geheel op eigen wieken dryven, zooals hy nu
ook al deed.
Voor de eerste maal in zyn leven gevoelde hy een
zeker soort van tegenzin tegen zijne huisgenooten,
een gevoel, dat zelfs nog nimmer was opgewekt door
het slechte gedrag van zijnen zoon.
Hij liep van toorn haastiger. Het was vreemd
het oude huis moest toch byna voor hem zyn en
hij ontdekte nog geen licht. Eerst toen hy de tuin
schutting bereikt had en de donkere schaduw van
het huis tegen de lucht onderscheiden kon, zag hy
een lichtstraaltje uit een der vensters. Hy ging naar
de voordeur en klopte aan. Na eenige oogenblikken
te vergeefs op antwoord gewacht te hebben, klopte
h\j nogmaals. Weer te vergeefs, hij onderzoekt of
de deur gesloten is; zy is los en hij treedt binnen.
Het was zeer donker in den gang, maar hy kende
het huis, zoodat hy rechtstreeks naar de kamer liep,
waar hy licht had zien branden. Daar zat de oude
Slinn by het licht van een enkele kaars te staren
in een bijna uitgedoofd vuur. Er was geen ander
licht noch eenig ander menschelyk wezen in het
geheele huis.
Een oogenblik bleef Mulrady, zijn eigen gevoelen
vergetende, sprakeloos staan. Toen zich vermannende,
stapte hy verder en legde zijn hand vroolijk op den
gebogen rug.
Kom, oude man,hi Let zoo in gedachten verzonken.
Kyk, ik ben naar hier gekomen door den regen, om
een gezellig uurtje by u allen door te brengen.
Ik wist het, zeide de oude man zonder op te
zien, ik wist, dat gy zoudt komen.
Gy wist, dat ik zou komen herhaalde Mulrady.
Ja, gy waart alleen, geheel alleen, evenals ik.
Waarom deedt gy dan niet open of gaaft gy
geen antwoord, zeide hy met gemaakten toorn om
zyn verdriet te verbergen. Waar zyn uwe dochters
Naar Rough and Ready op eene partij.
En uw zoon?
Hy komt nooit hier, als hy zich ergens anders
kan vermaken.
Uwe kinderen hadden toch op Kerstmis wel
thuis mogen blijven.
De uwe hadden dat ook wel mogen doen.
Wel, ik zie niet in, waarom wy ouderen ons
ook niet samen zouden kunnen vermaken zonder
hen. Gij hebt zeker niemand om naar mijn huis te
zenden, wel
Zy namen de bediende met zich mede, zeide
Slinn kortaf. Er is niemand meer hier.
Ook goed, zeide de millionair, dan zal ik zelj
gaan. Zoudt gij niet een weinig meer licht kunnen
maken en wat grooter vuur in den haard aanleggen!
Het was hier in vroegere dagen zoo recht gezellig!
Hy hielp den ouden man opstaan en scheen eeniga
wilskracht van zich in deze te hebben overgebracht!
Nu, gaat niet meer in die stoel zitten voor ik
terug ben, zeide Mulrady en ging heen.
Binnen een kwartier keerde hy terug met eenen
grooten zak op zyne breede schouders en zette diej
neer voor den flink brandenden haard in de thans
helder verlichte kamer.
Het is iets van hetgeen de oude vrouw anders!
voor een partij gebruikt zou hebben, zeide hij verontj
schuldigend. Ik denk, dat wij er genoeg aan zullerf
hebben. Die Chinees wilde niet met mij meegaan!
voegde hy er lachend aan toe, want, naar hij zeide!
was de werktijd nu verstreken. Ja, Slinn, dagelijks!
moet ik ongeveer 150 dollars uitgeven aan myn volkf
en ik kan toch nog geen hulp krijgen om myn|
Kerstmaal te helpen dragen.
Natuurlijk, zei Slinn zwaarmoedig.
Natuurlijk, zoo moet het ook zijn, antwoorddel
Mulrady kortaf. Het is hun eenige dag in de 364c
en ik kan er 363 hebben, daar ik hun meester ben.|
Wy zijn geheel onafhankelijk.
Dit zeggende, maakte hy den zak open, een gewonen|
aardappelzak, en begon te ontpakken. Zyn vroolijk-
heid scheen weer teruggekeerd. Een meer opmerk-i
zaam toeschouwer dan Slinn zou evenwel hebben j?
gezien, dat hij bezigheden zocht om niet aan zijn'
leed te denken.
De hemel beware ons, van onze kinderen afhan
kelijk te zijn, zei Slinn somber.
Laat de jongere maar alleen gaan. Wij kunnen0
het zonder hen evengoed stellen als zy zonder ons,|
zei Mulrady met een lichte zucht, terwijl hy aanf
zyne overpeinzingen op den heuvel dacht. Maar kijk
eens hier, daar is champagne en verder die zoetej
dranken, waarop de vrouwen zoo verzot zijn, er isj
gelei, die dunkt mij evengoed is, als zij ze maken
en wat niet al meer; kom, tast maar toe, of neen,
laat ons ze eerst op tafel zetten. Tast nu maar toe, I
zeide hij toen alles netjes op een tafel aangebracht
was.
Ik ben niet hongerig, zeide Slinn, die weer in|
de stoel bij liet vuur zat.
Ik ook niet, zeide Mulrady, maar naar myne I
meening is hetnu het beste, wat men doen kan.
Sommigen meenen, dat zij niet gelukkig kunnen zyn,
wanneer zij niet uitgaan en myne directeuren kunnen
niets doen, zonder eerst gegeten te hebben. Kom, j
neem wat champagne om te beginnen.
Hy maakte een flesch open en vulde twee glazen.
Het is over 12, oude man, dus wensch ik u
een zalige Kerstmis.
Zij dronken beiden.
Ik zal myn vrouw en Marie schrijven, dat ik
nog eens een ouderwetschen Kerstavond gevierd heb,
vervolgde hy.
Thuis, voegde de invalide er aan toe.
Mynheer Mulrady kuchte.
Natuurlyk, thuis. En van haar provisie, voegde
hy er lachende by. Wy zijn voorzeker veel aan haar
verplicht. Als zy ze niet had willen houden
Voor iemand anders dan my zoudt gij ze niet
hebben, wel zei Slinn langzaam, terwijl hij in het
vuur bleef staren.
Neen, zeide Mulrady twyfelachtig.
Na eenige oogenblikken begon hij weer levendig,
als om de sombere gedachten te verdryven.
Maar ik moest nu niet vergeten, u uw Kerst
cadeau te geven, ik heb het er nu expres voor
medegenomen. Hy haalde de gevouwen enveloppe
uit zyn zak. Ik heb er een paar dagen over nagedacht.
Iemand als gy heeft geen geld noodig om het te
gaan verteren en heeft ook geen behoefte aan opschik.
Wat gy wel kunt gebruiken is iets, dat niet weg
kan loopen, dat altyd blyft, zelfs nog na uw dood.
En als ik niet gezworen had, nooit dit huis en dezen
tuin te verkoopen of weg te geven en zelfs steeds
daarin de wenschen van myne vrouw en dochter
had weerstreefd, zoudt gy huis en tuin hebben; maar
nu moet ik het behouden. Ik heb evenwel vier acres
land uitgezocht aan deze zijde van den heuvel aan
den kant van myne myn en hier heb ik de overdracht
er van aan u. Zoodra gy gereed zyt, zal ik er u een
huis op laten bouwen, even groot als dit en dat huis
zal het uwe zyn, zoolang gij leeft en daarna dat
uwer kinderen.
Neen, niet het hunne, viel de oude man hem
in de rede, nooit, neen nooit het hunne.
Wordt vervolgd.
Snelpersdruk - LANGEVELD DE ROOIJ - Texel.
B
O
1 G.
st
O S*
-
O 1
B B.
B
"B
SB
SO
SO
SS
(38»
es -
U
SS
CA
