eene groote partij Wintergoederen. AARDAPPELEN. W. P. SMIT is wachtende R TIHRKOLEN. Tooneel-Bibliotheek. LASGEVELD i DE ROOIJ, De prijzen zp concnrreereni. VIS Janssens Pasteyns, te Leuven, Heden Ontvangen Te koop Voor weinig geld (a contant:) Voor de avond-uren Charles Emden, te Parijs, Feuilleton. 01 ME (Lil) ©NAUR. Haast IJ eer liet telaat is BOEKDRUKKERS NIEUWS VAN DEN DAG. H. Arys-depaepe, Aaist-Aiost (Beigie) Factoor ter Yischmarkt. Dekens, Baai, Flanel enz., Jachtvesten, Trico's, Doeken, Kapers, Heeren- en Dames- Hoeden en bonten Mutsen, alles zeer laag: genoteerd. Rokkenwol1 Ons zwaar 35 Cts. Effen gekleurde Sajet45 Lood 18 Cts. Gekleurde Wol45 Lood 25 Cts. Schaapgrauw Sajetper pond f 1,15. Flanellen Damesrokken van al' f' 1,60. Wollen Lama, per el 15 Cts. bij II, DALHEIJEK, Burg. 40 Hectoliter prima kwaliteit AARD APPELEN te koop. Monsters van 5 liter 25 cent. Kuitersplaats. C. R. KEIJSER. eene lading Bestellingen worden aan huis aangenomen. Zoolang de voorraad strekt Jaelitvesten van f 1,25 Wollen Dekens 2persoons 4,50 Boezelbont met rand, per El 15 cent. ftraslinuen 11 cent. .luikevoering 6 cent. Zwart Sajet, 10 lood 25 cent. Steeds ruim voorzien van Heeren- en Jongens- Winterjassen en Patent geoliede Regenjassen bij Pli. VLESSING, Waalder straat. Verschillende TOOXEELSTI IiKÉXDrama's, Tooneelspelen, Blijspelen en Kluchtspelen, enz. afkomstig uit de bibliotheek van de ontbonden Red.-Kamer U. d. I. te Burg op Texel. pjp" Gunstige gelegenheid voor Rederijkers- Kamers en Tooneelgezelschappen. Te bezichtigen aan het Bureau dezer Courant. tt tltu Jiiitij «|i fyMttl, bevelen bij voortduring hunne Drukkerij aan, tot het vervaardigen van alle voor Gemeente-, Polder- en andere admini stration, zoomede voor Vereenigingen en Par ticulieren. Voor netheid van bewerking kunnen getui gen de vele reeds uitgevoerde bestellingen. fPD 1 Lil onmisbaar bij VerjaringenBruiloften, Over lijden, Nieuwjaar, enz. enz., worden SPOEDIG NETJES en GOEDKOOP vervaardigd ter snelpersdrukkerij van Langevelü de Rooij te Texel. een medelezer gevraagd op het Adres: LANGEVELD DE ROOIJ. Commissionair Halles-Centrales, kantoor, 16 Rue de la Chapelle, en gros verkoop van versche Zee- en Rivier Visch en alle soorten van Wild en Gevogelte. Factoor in alle Zee- en Riviervisch. Commissie en Consignatie. Door Bret Harte. XV. Het houweel stond tegen den kant. Kijk eens rond en zie of gij ook iets herkent. De oogen van den ouden man vielen op het houweel en richtten zich toen vragend naar Mulrady. Kent gij dat houweel'? Slinn nam het op in zijn bevende handen en zei: Ik meen het en toch. Slinn, is het het uwe? Neen, zeide hij snel. Waarom denkt gij dan, dat gij het kent. Het heeft een korte steel, evenals een, dat ik eens gezien heb. En is het het uwe niet? Neen, de steel van liet mijne was gespleten. Ik was te arm om een nieuwe te koopen. Dus zegt gij, dat dit houweel, dat ik in mijne schacht vond, het uwe niet is Ja, zeide hij en bracht zijn hand naar het voorhoofd, het is het mijne niet. Wilt gij er nu niet meer over spreken? Dat beloof ik u, tenzij er meer licht in deze zaak mocht komen. Hij hield woord, evenwel niet dan nadat hij van Slinn de noodige omschrijving van Masters had gekregen. Hjj gaf deze met een flinke som gelds in handen van een jjverigen agent. Nadat dit was afgeloopen, bemoeide hjj zich weder meer met Slinn. De particuliere brieven van mevrouw Mulrady en Marie kreeg deze niet meer in handen, evenmin als hunne rekeningen. Op een morgen na kantoortijd, ongeveer drie maanden later, stond Slinn, die gedurende eenigen tijd zijn patroon had aangezien, eensklaps op en strompelde naar Mulrady. Wij beloofden elkaar, zeide hij met eene stem bevende van aandoening, niet meer over de bewuste Kerstnacht te zullen spreken, tenzij anderen bewijzen hadden voor hetgeen ik u toen vertelde. Wij hebben die niet, en ik geloof niet, dat wij die ooit zullen krijgen en wat mij betreft, behoeft het ook niet. Ik-verbreek mijne belofte, omdat ik niet langer kan zien, dat gij u ongelukkig gevoelt. Mulrady maakte een beweging, als wilde hjj het tegenspreken, maar de oude man vervolgde: Gij zijt ongelukkig, Al vin Mulrady, gij zijt ongelukkig, omdat gij uwe dochter een bruidschat van 250.000 dollars moet geven en gij het geld niet durft aanspreken, dat gij meent, dat het mijne kan zijn. Wie heeft er van een bruidschat gesproken? vroeg Mulrady toornig. Don Caesar Alvarado vertelde het mijne dochter. Dus heeft hjj mjj daarom al zooveel mogelijk ontweken, zei Mulrady minachtend, opdat hjj zoo boter zjjn toorn kon koelen over de weigering van Marie. De oude vrouw had gelijk, met mjj voor hem te waarschuwen, Laat hem nu maar rusten, zei de oude man haastig. Wat ik u wilde zeggen is dit, dat ik van alles afstand doe, ten behoe e van u en de uwen. Er zijn geen bewijzen en er :ullen er zeker ook niet komen maar mochten ze wel verkregen worden, dan zou ik ze u alleen willen toonen, als bewijs, dat ik niet gelo gen heb en niet krankzinnig ben, oui ze daarna voor uwe oogen te vernietigen. Behoud het geld en gebruik het naar uw eigen goedvinden. Maak uwe dochter gelukkig en door haar ook uzelf. Gjj hebt mij gelukkig gemaakt door uwe edelmoe digheid, doe mjj nu geen pijn door uwe ontbering. Ik zal u eens wat zeggen, oude man, zeide Mulrady opstaande, ik zou zeer gaarne dat geld voor Marie uitgeven en haar een princes laten worden, als het haar maar gelukkig maakte. Ik zou gaarne Don Caesars mond stoppen; hij zou dolgaarne zien, dat het engagement van Marie afsprong, maar ik wil dat kapitaal niet aanspreken, tenzjj gjj het mij wilt leenen. Als gij een bewjjs van mjj aannemen wilt, waarop gij het terug kunt krijgen, als de mjjn uw eigendom mocht zijn, dan ben ik tevreden. Het oude huis met den tuin en de landerijen, behalve de mijn, kunnen u als pand dienen. Als u dat behaagt, kunt gij het gerust doen, maar ik behoud natuurlijk de vrijheid het bewijs te verscheuren. De volgende dagen scheen de kapitalist van Rough and Ready weer zijn vroegere opgeruimdheid terug gekregen te hebben. Terwijl lijj op een morgen, niet lang daarna, alleen met Slinn in zijn kantoor zat, kwam men hem verwittigen, dat Don Caesar hem wenschte te spreken. Mulrady liet hem binnenkomen en bood hem een stoel aan. Don Caesar wierp een beteekenisvollen blik naar Slinn. U kunt gerust spreken, zei Mulrady, die blik opmerkende, het is mijn geheim-secretaris. Het lijkt mij beter, dan ons onderhoud tot later uit te stellen, of moet ik er uit begrijpen, dat gij mjj niet kunt ontvangen? Mulrady aarzelde. Na eenige oogenblikken echter stond hij op en ging, zonder een woord te zeggen, Don Caesar voor naar een andere kamer. Ik had gehoopt, dat Senora Mulrady mij dit onderhoud gespaard zou hebben, zei de jonge man, of u ten minste eenigszins had ingelicht, waarom ik het doe. Daar u mij zooeven voorstelde te spreken in tegenwoordigheid van den ouden Esslinn, schijnt het mij toe, dat zij dat niet gedaan heeft. Ik weet niet, wat gij bedoelt of wat mijn vrouw met u of Slinn te doen zou hebben, zei Mulrady, weinig op zijn gemak. Versta ik goed, heeft Senora Mulrady u niet verteld, dat ik haar een brief toevertrouwde, behoo- rende aan den ouden Esslinn, die ik zes maanden geleden in het bosch vond, en welken brief zij mjj beloofde u te zullen overhandigen. Een brief, herhaalde Mulrady langzaam, had mjjn vrouw een brief van Slinn? Don Cresar sloeg den millionair eenige oogenblikken oplettend gade en zei toen ernstig: Het is dus, zooals ik vreesde. Gjj zjjt er niet mede bekend, anders waart gij niet zoo rustig gebleven. Hjj vertelde toen in weinig woorden, dat hjj den brief gevonden had en aan den invalide getoond had, de ongelukkige uitwerking, die dat op deze had, en waardoor hij bekend geraakte met den inhoud er van. Ik meende toen weldra tot uwe familie te zullen behooren, senor Mulrady, zei hjj trotsch, en toen ik nu een geheim in handen kreeg, hetwelk den goeden naam dier familie kon benadeelen, wilde ik dat niet laten in handen van een idioot, of zijn nog dommer kinderen; maar besloot het toe te vertrouwen aan de zorg van de senora, opdat zij en u zoudt kunnen handelen, als met uw eer en de mjjne was overeen te brengen. Ik volgde haar naar Parjjs en gaf haar daar den brief. Zjj lachtte om de vermeende eisclien van den schrjjver ten opzichte van uw eigendom; maar zij behield den brief en verscheurde hom zeker. U zult begrjjpen, dat toen ik bemerkte, dat mjjne oplettendheden niet meer aangenaam waren aan uwe dochter, ik niet langer het recht had, over dit onderwerp te spreken en ik kon ook niet, zonder misverstand haar er toe dwingen mjj den brief terug te geven. Ik zou het geheim nog bewaard hebben, als ik sedert mjjne terugkomst alhier geen kennis had gemaakt met senor Esslinn's dochters. Ik kan de hand van mejuffrouw Vashti niet vragen, als ik geen vergiffenis heb verkregen voor het kwaad, dat ik haar vader heb aangedaan. Als edelman kan ik die evenwel niet verkrijgen zonder uwe toestem ming. Daarom ben ik liier. Weet gij de juiste inhoud vau den brief? Ik heb er copie van gehouden. Ga dan eens even mee. Wordt vervolgd.) Snelpersdruk LANGEVELD DE ROOIJ - Texel

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1888 | | pagina 4