GONINCK WESTENBERG Publieke Verkooping. H. Arys-depaepe, èeigiê) Feuilleton. publiek verkoopen: Bianca de Zangeresse. De Notaris zal op V R IJ D A G 28 DECEMBER a. s. ten verzoeke van clen heer JAN Pz. WITTE des avonds ten 7 ure, in het logement „DE ZWAAN" aan DEN BURG No. H. A. cA. 1. -- 04 23 Drie Huizen met Erven en Schuur, staande en gelegen in de Wever straat aan den Burg, gemeente Texel, kadastraal bekend Sectie K nos. 1519, 1504 en 1520. In 4 perceelen. a. bewoond door Daalder. bewoond door Huis en Erf den heer S. Ji b. Huis en Erf M. Eelman. c. Huis en Erf bewoond door Jb. Kis. Bruin Jr. (I. Schuur aanvaarding 1 Mei 1&89.) 2. 3 67 00 Huisnianswoning genaamd Hoorn en Burg, met Schuren, Erf, Tuin en Weiland, staande en gelegen in den Prins Hendrik Polder, gemeente Texel, kadastraal bekend Sectie F nos. 971, 970, 706, 936, 1342, 1343 en 1344. 3. 2 96 90 Weilaml genaamd Huiskooggele gen en kadastraal bekend alsvoren no. 934. 4. 1 42 80 Weiland genaamd de Fokgelegen en kadastraal bekend alsvoren no. 932. 5. 1 30 50 Weiland genaamd de Tipgelegen en kadastraal bekend alsvoren, no. 931. Combinatie van no. 2 tot en met 5. 6. 1 63 90 Hooiland genaamd Molenstuk, ge legen in het Ploornder Nieuw- land, gemeente Texel, kadastraal bekend Sectie F no. 572. 7. 1 90 80 Hooiland genaamd Dijkstukgele gen en kadastraal bekend alsvoren, no. 576. 8. 1 25 90 Hooiland genaamd Paardenweid, gelegen en kadastraal bekend als voren, no. 575. Combinatie van nos 6, 7 en 8. 9. 7 57 00 Weiland genaamd Over den Weg, gelegen in den Prins Hendrik Polder, gemeente Texel, kadas traal bekend Sectie F no. 1349. 10. 77 70 Weiland genaamd, gelegen en ka dastraal bekend alsvoren, no. 942. Cornbinatiê van nos. 2 tot en met 10. 11. -62 20 Bouwland genaamd de Walvisch, gelegen in den polder de Koog, gemeente Texel, kadastraal bekend Sectie H. no. 8. 12. -- 98 30 Weiland genaamd Koeijenweicl, gelegen en kadastraal bekend als voren no. 64. 13. -- 94 90 Wei- en Bouwland genaamd Teu- nisland, gelegen en kadastraal bekend alsvoren nos. 318 en 319. 14. 1 66 80 Hooiland genaamd Jannenland, gelegen en kadastraal bekend als voren no. 331. 15. -- 83 68 Weiland genaamd Schoutesland gèlegen in den polder Everste Koog, gemeente Texel, kadastraal bekend Sectie H. no. 963. 16. 3 89 30 Weiland en Boet genaamd Roode Boet, gelegen en kadastraal bekend alsvoren, Sectie H nos. 130 en 153. 17. 2 66 00 Hooiland genaamd Bleekersland, gelegen in den polder G e r r i t s- land, gemeente Texel, kadastraal bekend Sectie PI nos. 727, 728 en 1462. 3 28 00 Weiland genaamd de Keetgelegen in den polder Everste Koog, gemeente Texel, kadastraal bekend Sectie PI no. 884. 1 24 60 Weiland genaamd Lang eland, ge legen en kadastraal bekend alsvoren nos. 686 en 687. 1 21 60 Weiland genaamd Hooge Wordje. gelegen in den polder Oude Schild, gemeente Texel, kadas traal bekendSectieD nos. 376 en 377 -- 87 80 Weiland genaamd Lage Wordje, gelegen en kadastraal bekend als voren no. 373. Combinatie van nos. 20 en 21. - 65 20 Hooiland genaamd Buitenwei, ge legen en kadastraal bekend alsvoren, no. 415. 1 29 80 Weiland genaamd Buitendijk, ge legen in den polder den Hoorn, gemeente Texel, kadastraal bekend Sectie F no. 611«. 42 18 91 De kadastrale kaarten liggen ter inzage ten kantore van gemelden Notaris. Aanvaarding 20 Maart 1880. Lasten 1 Januari 1889. Betaling 1 Maart 1889, zonder renten. Zegt het voort. 18. 19. 20. 21. 22. 23. Factoor in alle Zee- en Riviervisch. Commissie en Consignatie. Vrij naar 't Fransch door A. B. Deel II. Hoofdstuk II. XXVI. De wreede gedachte aan haar arm, gestolen en verdwenen kind, welks lot haar geheel onbekend was, bracht Bianca er toe het kind dat men haar had opgedrongen en dat nu geheel de plaats van haar eigen kind innam, zoo van zich te stooten. In zijne betrekking aan het genootschap te Weenen bewees Lorenzo belangrijke diensten aan de regeering en als belooning daarvoor ontving hij de titel van graaf, terwijl hem tevens een post werd opgedragen aan 't hof te Parijs. Deze verandering van woonplaats beviel hem niets, zijn verblijf te Parijs was dan vroeger inderdaad ook niet zoo aangenaam geweest. Daarenboven zou hij zich dan bevinden in tegenwoordigheid van den toe- zienden voogd van Yvonne en bij de leden van den familieraad: welke voor de belangen van Yvonne moesten waken, terwijl deze weldra meerjarig zou zijn en dan recht kreeg rekening en verantwoording te vragen van 't beheer over hare goederen. Bianca daarentegen was zeer verblijd door het nieuws van hun aanstaand vertrek naar Par ijs want de hoop, nog eenmaal het geluk te mogen smaken haar eigen kind terug te vinden, verliet haar geen oogenblik en een voorgevoel zei haar dat dit alleen op Fransch grondgebied kon geschieden. Eerst weigerde Lorenzo de betrekking aan te nemen, maar toen de koning en de ministers er zeer op aanstonden, kon hy niet langer weerstand bieden; en nam hij het aan. Ziedaar de reden waarom wy Lorenzo nu weer in Frankrijk terug vinden. Laat ons nu denzelfden weg volgen, welke Amaury de Charlery volgde bij zijn vlucht uit de gevangenis en begeven wij ons naar de oude boerderij, aan welks deur Amaury aanklopte in den nacht van zijne verdwijniug en waar hij zijn kind toevertrouwde aan de zorgen van de braven landlieden, welke daar woonden. Hoofdstuk III. Amaury schreef regelmatig iedere 2 maanden naar den boer Martial, om hem inlichtingen te vragen omtrent zijne dochter. Hij adresseerde zijne brieven steeds poste restante Amiens, waar de boer ze dan ging afhalen, want hij wilde niet hebben, dat zijne briefwisseling met den vluchteling bekend werd. Ge durende 17 jaar hielden Amaury en de boer ditvo^ zonder dat hun geheim verraden werd. Eens ging de boer ouder gewoon te weer naar het postl te vinden, - Een week er na was er nog niets en toch waren de brievenmailen regelmatig uit Amerika aangekomen en het was niet bekend dat een schip hetwelk brieven van daar aan boord had, was vergaan. Hij werd zeer ongerust en schreef een brief aan het gewone adres van den markies, maar schreef er tevens het verzoek op den brief terug te willen zenden aan Martial Dutrooz, indien hij soms onbe stelbaar mocht zijn. Na 3 maanden kwam de brief terug. Groot was zyn verdriet hierover. Nu had hij niet meer er aan te twijfelen- Mynheer Charlery was dood, of kwam zeer spoedig weer in Frankryk terug: Jeanne wist niets van 't ongeluk dat haar, zoo als Martial ten minste vermoedde, had getroffen, zij was dus een wees en zou nooit die schoone positie in de wereld kunnen innemen welke haar toekwam. Jeanne was nu reeds 19 jaar en kon werkelijk wel op eenige schoonheid roemen. Menig jongeling had reeds blijken gegeven, dat zy hem niet onver schillig was. Ook Jacob, de zoon van Martial een jongeling van ongeveer 20 jaren, die er mee bekend was dat Jeanne een aangenomen kind was, gevoelde voor Jeanne iets geheel anders dan broederliefde en hoopte eenmaal over zijne vele medeminnaars te zullen zegevieren. Maar een donkere schaduw kwam over al zijn droomen van geluk hij begreep dat als hij zijne liefde aan Jeanne verklaarde, hij deze dan een geheim zou ontsluieren, dat haar nog onbekend was en dat het haar vele tranen zou kostenwant hij moest haar immers dan vertellen, dat zij zyne zuster niet was en dat Martial ook haar vader niet was en dat zij een arm ongelukkig verlaten schepsel was. Een andere gedachte verontrustte hem tevensweldra kon hij door de loting aangewezen worden als soldaat en terwijl hij misschien in Afrika of Indië, ver van het vaderlijk huis, strijdende was, kon een ander hem het hart van zijn geliefde ontrooven. Inderdaad moest hij weldra dan ook loten en had hij het ongeluk er in te loten. Ongelukkigerwijze had Martial geen geld om zyn zoon een remplagant te koopen, zoodat hij op een goeden dag verplicht was in de stad te komen en ingelyfd werd. Jeanne en Jacob, welke elkaar, hoéwei op ver schillende wyze zoo teeder beminden, schreiden heete tranen by hunne scheiding. Hoofdstuk IV. Eenige maanden na het vertrek van den loteling naar het leger gebeurde er in 't huisgezin van de familie Durooz eene vreeselyk voorval. Op een nacht werden Martial en de zyne uit hun slaap gewekt door luid geblaf van de honden, het gebulk der ossen en gehinnik der paarden, zoodat er zeker iets bijzonders in 't bosch moest zyn. De horison was rood en een heete luchtstroom drong tot in de kamer door. De boer opende dadelijk het venster en een dikke rookwolk kwam hem dadelijk te gemoet. De boerderij stond in brand en de daken der graanschuren, veestallen en hooimijten waren reeds één vuurgloed. Binnen minder dan geen tijd waren alle personen welke zich in huis bevonden gewekt. Martial bleef merkwaardig koelbloedig en trachtte allen een weinig te kalmeeren. Vervolgens liep hij naar de stallen en sneed er de touwen der beesten door, zoodat die vry waren. Do meeste echter waren al gestikt of bedwelmd, zoodat er steeds een klein deel de weide in holde. Van de geheele oogst, van het afgeloopen jaar welke in de graanschuren was opgehoopt bleef niets dan een aschhoop over. Zoo zag Martial alle vruchten van zyn arbeid in eens vernield, geheel zyn rijkdom verloren, hij ge- voeldé zijn hare ineen krimpen en begon bitter te schreien, 't Eenige wat hy kon doen was het vuur zooveel mogelijk in zijn vaart te stuiten, maar daar er geen hulp daarvoor van Amiens of van de nabu rige dorpen kwam opdagen, kon hy er weinig tegen doen en zag hij ook zelfs zijne woning door de vlammen aangetast. Terwyl Martial en zijne knechten, al 't mogelijke deden, om de vlammen te stuiten en daartoe ladders tegen het huis aan zetten en dat met emmers water begoten, begaven de boerin met hare kinderen en de meideii zich naar binnen om nog zooveel mogelyk te redden. Eensklaps werd er een vreeselyk gekraak gehoord. Wordt vervolgd.) Snelpersdruk - LANGEVELD DE ROOIJ - Texel

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1888 | | pagina 4