1
Beste kwaliteit. Billijke prijs.
Te koop
A. PROS Ata., de CocMorg
puike Ewe KACHELKOLEN in tail,
TE HUUR:
(Men ei Zilveren voorwerpen,
HOLLAND-AMERIKA.
J. REUVERS, EIERLAND,
S. C. PONGER, Texel.
eene ROGKOR, nieuw gebreid,
Schalen a 20 ct. per stuk.
Vanaf 21 APRIL.
Koralen, Horlogiën, enz.,
Feuilleton.
Een burger woonhuis,
Burg, TexelW, C. BEIJ,
Lijn: Noord-Amerika,
LijnZuid-Amerika,
Een Familiegeheim.
Daartoe zijn te verkrijgen bereide GROND-
en GLANSVERF in alle kleuren,
VERDER
droge Verfwaren, Lijnolie, Standolie, Terpentijn,
Lakken Vernissen en Kwasten bij
voor de waarde van het garen.
Te bevragen bij JAN Jz. BROUWER te
Oosterend op Texel.
Heeft MAANDAG a. s. denkelijk een lading
prijs 80 et. per II. L. a contant.
Tevens wachtende een partij
tsoo gij goede waar wilt koopen
Bn niet veel betalen wilt,
«ven dan naai Vlessing loopen;
g-oek'loos dan geen geld verspild.
sr>aat de Waalderstraat bezoeken:
cverheniden, Bont, Sajet,
Knjrelschleer voor zeemansbroeken,
Ca,mes-jackets, sterk en net,
kinderpakjes kunt g' er koopen
©verlijijes, dames, hoort!
cok nog Garen, Band en Knoopen,
peluws, Bedden en zoo voort.
op de steenenplaats alhier. Thans
bewoond door den Heer P. Koning. Te bevra
gen bij de Wed. J. IIEMME, Von Zesenstraat
N° 57 AMSTERDAM.
Opruiming van alle voorhanden
tegen spotprijzen mits d contant.
WARMOESSTRAAT.
ZIE DE UITSTALLING.
elke week naar NEW-YORK.
elke maand naar
MONTEVIDEO en BUENOS-AYRES.
Men vervoege zich aan de Kantoren der
N. A. S. M. te Rotterdam of te Amsterdam,
en bij de Agenten, of bij
Inspecteur J. E. KROES, Groningen.
E. BOLSIUS, Oisterwijk.
vraagt een stuk land te huur, geschikt om er
drie a vier weken eenige jarige koeien op
te weiden.
17.
Vrij naar 't Fransch door A. D.
Hoofdstuk XI.
Tegen drie ure des namiddags kwam eene post-
chais het voorplein van het kasteel oprijden. Ema
nuel haastte zich, om zijnen aanstaanden schoon
broeder te ontvangen. Lectoure, want hij was het,
sprong vlug uit het rijtuig. Hij had op de laatste
pleisterplaats zyn toilet gemaakt, zoodat hij thans
sierlijk en naar de laatste mode gekleed was. Ema
nuel glimlachte over deze voorzorg, want het was
blijkbaar, dat de Lectoure zich van de gunstigste
zijde wenschte te vertoonen. Zyne omgang met
vrouwen had hem geleerd, dat deze meestal naai
den eersten indruk oordeelen, en dat deze gewoonlijk
onuitwischbaar blijft. Overigens vordert de recht
vaardigheid van ons, te erkennen dat het bevallig
voorkomen van den baron iedere vrouw, wier hart
niet met een ander vervuld was had moeten innemen.
Mijn waarde baronzeide Emanuel, naar hem
toetredende, sta toe, dat ik, daar de dames voor
een oogenblik afwezig zijn, de eer des huizes op-
houde. Zie, vervolgde hij, op de torens en het
muurwerk wijzende, dat is onder Philips Augustus
gebouwd, en onder Hendrik IV versterkt.
Op mijne eer, een allerliefst fort, zeide de barou
met de geaffecteerde uitspraak, bij de jonge lieden
van dien tjjd in zwang; zeer deftig en eerbied
wekkend.
Ja, maar ik ben niet aartsvaderlijk genoeg ge
zind, om hier mijn leven te slijten, zeide Emanuel,
den baron naar [zijne kamer voorgaande, ik hoop,
dat gij er aan gedacht hebt, mij daaruit te verlossen,
baron
Zeker, myn waarde graafantwoordde Lectoure,
hem volgende, ik had zelfs uwe aanstelling, ;als
mijn huwelijksgift, willen medebrengen. Ik wist,
dat er bij de lijtwacht der koningin eene officiers
plaats vacant is, en begaf mij gisteren naar den
minister, om die voor u te verzoeken, toen ik ver
nam, dat de plaats vervuld is, op verzoek van zekeren
onbekenden admiraal, eene soort van zeeroover,
die de koningin in de mode gebracht heeft door
hem hare handen te laten kussen, omdat hij hier
of daar de Engelschen geslagen heeft; zoodat zijne
majesteit hem voor zijn heldenfeit de ridderorde
heeft omgehangen, en hem een degen met gouden
gevest geschonken heelt, alsof het iemand van ouden
adel was. Kortom, van die zijde is de party ver
loren; maar wees gerust, wy zullen ons naar de
andere zyde wenden.
Uitmuntend, zeide Emanuel, ik heb geene ver
kiezing in het wapen; al wat ik verlang is een
graad, die aan mijne rang voegt, een stand, die met
myne bezittingen strookt.
Ik verzeker u, gy zult dien hebben.
Maar, vroeg Emanuel, hoe hebt gij u toch van
al uwe verbindtenissen kunnen ontslaan?
Och, zeide de baron, met onvolgbare losheid,
terwyl hy zich op een stoel liet nedervallen, en
de beenen uitstrekte, ik heb ronduit de zaak ge
zegd; by de speeltafel van de koningin heb ik
gezegd, dat ik trouwen ging.
Dat is waarlyk oen heldenfeit, vooral daar gy
eene vrouw uit eene afgelegene provincie neemt.
Ik heb het gezegd.
En toen heeft de gramschap voor het medelyden
moeten wyken?
Gy begrypt, myn waarde graaf 1 zeide Lectoure,
onze dames van het hof begrypen, dat de zon te
Parys op- en te Vorsailles ondergaat. Het overige
van Frankryk staat by haar gelyk met Nova Zembla
of met Lapland, zoodar men my terugwacht van
myne reis naar de pool met een onbeschreven voor
werp met handen en voeten om van te beven.
Gelukkig, dat deze vrees ongegrond is, voegde hy
er, half schroomvallig, half vragende by, niet waar,
Emanuelgy hebt my immers gezegd, dat uwe
zuster
Gy zult haar zien, zeide Emanuel.
Dat zal eene groote teleurstelling zyn voor die
arme mevrouw de Chaubre. Enfin... zy moet zich
troosten.
Wat is dat?
Deze vraag werd veroorzaakt door de komst vau
een bediende, die de deur geopend had, en op den
drempel afwachtte, dat men het woord tot hem zou
richten.
De freule verzoekt mynheer den baron de
Lectoure een oogenblik alleen te spreken.
My zeide Lectoure opstaande, met het grootste
genoegen.
Gij dwaalt, dat is eene vergissing, Cellestin
Ik kan mynheer den graaf verzekeren, dat ik
stipt het mij gegeven bevel opvolg, zeide de kamer
dienaar.
Onmogelyk, vervolgde Emanuel, wien deze
gewaagde stap zijner zuster in den hoogsten graad
verontrustte. Baron laat die gekke bediende loopen.
Volstrekt niet, volstrekt niet, zeide Lectoure
opstaande. Heb ik ooit zulk een blauwbaard van
een broeder gezien Celestin zoo heet hy immers
Emanuel knikte ongeduldig van ja. Welnu,
Cellestin I zeg aan myne schoone bruid, dat ik hare
bevelen afwacht. Daar hebt gy iets voor uwe am
bassade. En nu graaf I gy stelt, hoop ik, vertrouwen
genoeg in my, om my dit tète a tète toe te staan,
Maar het is een volslagene dwaasheid.
Volstrekt niet, het is zeer welvoegelyk. Ik
ben geen vorst die eene vrouw ongezien en by pro.
curatie trouwt Luister, Emanuelzeide hy, den
graaf ter zeide trekkende. Een woord in vertrouwen,
is er wanstaltigheid
Waarachtig niet, zy is zoo schoon als een
engel.
Welnu, wat maakt het dan uit? Moet ik ge.
tuigen er by roepen?
Neen, maar ik vrees dat het dwaze meisje, die
geene de minste wereldkennis heeft, alles komt
afbreken wat wy bepaald hebben.
Is het anders niet? zeide Lectoure de deur
openende, wees dan gerust. Ik heb te veel genegen
heid voor den broeder om aan zyne zuster niet eene of
andere zonderlingheid te vergeven, en ik geef u
mijn woord van eer, dat, zoo de duivel er de hand
niet insteekt, en deze heeft, geloof ik, elders genoeg
te doen, dat Margrethe d'Auray binnen drie dagen
barones de Lectoure zal zijn, en dat gy binnen eene
maand uw regiment zult hebben.
Deze belofte scheen Emanuel eenigszins gerust te
stellen, die zich zonder verdere bezwaren de deur
liet uitzetten. Nauwlyks had de Lectoure eenige
oogenblikken voor den spiegel gestaan, om zyne
kleederen wat in orde te brengen, of men diende
Margrethe aan.
De baron keerde zich om, en zag zyne bruid
bleek en bevende in de deur staan. Wat ook
Emanuel gezegd had, eenige twijfel, zoo al niet
over de schoonheid, dan toch over de manieren
van zyne aanstaande vrouw, was er bij hem over
gebleven. Hy was dus aangenaam verrast door deze
bevallige gestalte, aan wie de gestrengste beoor-
deelaar niets dan eenige bleekheid had kunnen
verwyten. Soortgelyke huwelyken als Lectoure ging
sluiten, waren destyds niet zeldzaam by den adel,
daar rang en fortuin daarbij meest alleen in aan
merking kwamen; maar het was eene zeldzaam
heid, om in dezen afgelegen hoek een meisje te
vinden, die by een onmetelyk vermogen, gelyk
hy op den eersten blik bespeurde, te midden der
schitterendste kringen van het hof, door hare schoon
heid en houding zich waardig kon vertoonen. Hy
naderde dus niet met dat opgeblazen zelfvertrouwen
eens hovelings, maar met de eerbiedige losheid van
welopgevoed man.
Verschoon my, freulezeide hy haar de hand
biedende, die zy niet aannam, om haar naar een
een armstoel te geleiden, het was myn plicht geweest
u dit onderhoud te verzoeken; geloof my, alleen
de vrees van onbescheiden te zyn, heeft my zoo
achterlyk doen zyn.
Ik dank u, mynheer 1 zeide Margrethe, dit geeft
my moed tot het vertrouwen, dat ik, zonder u te
kennen, in uwe eer heb gesteld.
Dit vertrouwen, waarom dan ook, vereert my
freuleen ik zal het my waardig trachten te maken.
Maar wat deert u
Niets, mynheer! niets, zeide Margrethe, hare
aandoeningen [trachtende te bedwingen, maar
ik ik wilde u zeggen ik ben niet
Zy wankelde; de baron wilde haar ondersteunen'
maar met een hoogen blos maakte zich van hem
los. Lectoure vatte hare hand, en geleidde haar
naar eenen armstoel waarnaast hy staan bleef.
Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk LANGEVELD&DEROOIJ Texel,
