KAAP- LIJNKOEKEN,
gemerkt
Re Notaris CDNINGK WESTENBERG
ATTENTIE
waterdichte kap- en looplaarzen.
T
WINTER- EN REGENMANTELS.
Feuilleton.
bij W. ROEPER b/d Waal..
„EEKSTEN PRIJS,"
Verguld Zilveren en Zilveren Medailles
Yerkrijgbaar op de „Ruiter splaats."
Woensdag, 30 October a.s.
publiek verkoopen:
P\ Th. LUIICKX,
Hoofdgracht-
De Geheimzinnige.
KOOG a/cL ZAAN. IlLAHu HUNIb fö lIIUN.
werden op de groote Landbouwtentoonstellingen te Haarlem en te Zuidlaren beide
BEKROOND met den
Kosteloos onderzoek aan de Proefstations. n* aaa unilin O 7flfl&l
zal op
's morgens 10 ureop den Havendijk
te OUDESCHILD
Eene aanzienlijke partij eiken en grenen
PALEN van 5 tot 20 voet lengte, Eiken
HUIDPLANKEN en Eiken en Grenen
BRANDHOUT.
Voorts2 Stel beste BLAZERZEILEN,
10 Rollen best ZEILDOEK, Eenige IJZER
WAREN, eene partij OLIE en hetgeen verder
gepresenteerd zal worden.
Het te verkoopene is te zien van at MAAN
DAG, 28 OCTOBER a.s. tot aan den dag van
de verkooping.
ZEGT HET VOORT!
Op nieuw ontvangen eene ruime
fgpip* keuze in WINTER-ARTIKELEN en
Tevens opruiming van eene flinke partij
SCHOENWERK tegen veel verminderde prijzen.
Aanbevelend,
DIRK VAN DER WIELE.
WarmoesstraatBurgTexel.
DEKGELD 50 Cts.,
yvoqA
Vrij naar 't Fransch door A. B.
13. Deel I Hoofdstuk VI.
De kerk.
De afstand naar de kerk was zeer groot. Zooals
men weet, is de aarde in den loop der eeuwen
onderworpen geweest aan diverse aardschuddingen
en verschuivingen, waardoor de kolenbeddingen
somwijlen plotseling worden afgebroken om hooger
of lager weder voort te zetten. Zoo bestaan er dan
ook in de mijnen verschillende verdiepingen. Welnu
in een hoogere verdieping dan waarin mejuffrouw
Emma en hare gezellen zich bevonden, was de zoo
genaamde kerk. Het.was eene verbreeding in eene
gang, sedert langen tijd verlaten, omdat zij uitgeput
was. Men kwam er door een lange steigende gang,
welke de gemeenschap vormde tusschen de twee
verdiepingen.
Na verscheidene omwegen bereikten onze wande
laars deze gang. De vloer er van was zeer
ongelijk, steenklompen zoowel als het water, dat
overal uit de wanden sijpelde, maakte er hetloopen
vrij moeielijk en naar mate men steeg, werd de
lucht, welke in dit gedeelte ook zeer onvoldoende
vernieuwd werd, dikker en zeer moeielijk in te
ademen. Deze plaats was geheel verlaten, behalve
het onderaardsch geborrel van het water, hoorde
men er niets.
Terwijl men deze moeielyke tocht verrichtte, maakte
Emma gebruik van een oogenblik waarop de gang
iets wijder was, waardoor Leonard naast haar had
knnnen komen, om hem op vriendelijken toon te
zeggen
Ik dank u wel, mijnheer Leonard, zooeven met
zooveel moed mijne verdediging op u te hebben
genomen.
Mejuffrouw, antwoordde de jonge mijnwerker
zedig, mijn doel was niet alleen, om de beleedigingen
tegen u te straffen, maar ik achtte het tevens nood
zakelijk de slechte invloed, welke hy op de anderen
uitoefent to tnuiken. Groote kracht in vereeniging
met brutaliteit maakt steeds op ons soort van
menschen grooten indruk. Ik heb Grand Leopold
zyn invloed op zyne kameraden willen benemen.
Nu zy hem niet meer als onoverwinbaar beschou
wen, zullen zy ook veel minder geneigd zyn, zyn
raad te volgen.
O, Leonard heeft gelykzei Antoine, nu is
de boormeester al zyn macht kwijt. Als hy later
soms weer iets zou willen beproeven, zal niemand
hem vreezen. Ik zelf, die vroeger zoo bang voor
hem was, laat my nu niet meer door hem tarten.
O, denk daar maar niet aan, neef Antoine-
hernam Gertrude, mij dunkt Grand Leopold is nu
al genoeg gestraft.
Waarlyk Leonard, hernam Antoine naïf, ik
begryp niet hoe gij, die zoo wys zyt, welke de scholen
bezocht hebt, gij die wel een jonge juffrouw gelijkt,
er in geslaagd zyt vier achtereenvolgende malen
Grand Leopold op den grond te werpen en zelf»
zonder dat gy hem scheent aan te raken.
Leonard glimlachte.
Die overwinning, hernam hij, laat zich zeer
gemakkelijk verklaren. Ik ben bestemd om onder
de mijnwerkers te leven en willen de eerlijken
onder hen naar reden luisteren, tegen de twistzoekers
brutalen en dommen, moet men zich soms verdedigen.
Dit wetende, heb ik in Parys eenige lessen genomen
in eene bijzondere kunst, waarin ik, zooals gy zoo
even gezien hebt, vele vorderingen heb gemaakt.
Als gij wilt zal ik u ook leeren, om u te verdedigen,
tegen elk, die slechts misbruik zou willen maken
van zijnen grooteren kracht.
Dat neem ik aan Leonard, riep Antoine verrukt
uitdan moogt gy vry als gy wilt, om my teekenen,
plannen ontwerpen en rekenen te leeren, zooals
gij mij oeloofd hebt, leer my Grand Leopold afterossen,
meer vraag ik niet. Ja, ik zal hem ranselen, hem -
hem - - -
Wel, wat is myn neef Antoine nu Christelijk
zei Gertrude, die arme drommel heeft zeker nog niet
genoeg gehad. Hy begint my medelyden in te
boezemen.
Welnu, hoe meer hij u medelyden inboezent
zei de jaloersche Antoine, des te grooter wordt my
de lust hem de ribben te breken.
Zooals wij gezegd hebben bereikten zy al pratende
de gang, welke naar de hoogere verdieping geleidde.
Deze gang was zeer bochtig, zoodat men slechts
zeer weinig voor zich uit kon zien. Welnu, sedert
eenige oogenblikken meende Leonard, welke achter
aan liep, het geluid van heimelyke voetstappen te
hooren, alsof zy gevolgd werden. Plotseling hield
hy stil en keerde zich om, in de duisternis zag hy
echter niets en ook het geluid hoorde hy niet meer.
Overtuigd van zyn dwaling zette hy den tocht
weer verder voort en was spoedig weer by zyn
tochtgenooten, welke zyne afwezigheid niet hadden
opgemerkt.
Zoo nu en dan moesten Emma en Gertrude even
rusten, omdat de gang byna onbegaanbaar was.
Gedurende een dier tusschenpoozen meende Leonard,
welke steeds op zyn hoede was, achter zich te hooren
loopen in een waterplas, welke zy juist 'gepasseerd
waren
Beweeg u niet, fluisterde hij.
Hy weer snel op zijn schreden terug, aan
de eerste bocht in de gang gekomen, bleef hy on-
bewegelyk staan, om te luisteren en- uit te ziien.
Op eenigen afstand bevond zich een oude uitgraving.
Leonard meende aan dien kant iemand op te merken
en hy tuurde geruimen tyd naar dat -punt, maar
niets besvoog zich, eene diepe stilte heerschte overal.
Hoe kon hij ook meenen, dat iemand zich zonder
licht op dezen gevaarvollen weg zou wagen. Na
eenig nadenken besloot hy, dat het de weerkaatsing
van het licht zyner lantaarn was geweest, dat hem
bedrogen had. Hy haastte zich daarom weer by
zyn metgezellen te komen, wel een - weinig zich
schamende dezen zoo zonder reden ongerust te
hebben gemaakt.
Emma en Gertrude ondervroegen hem met de oogen.
Het is niets, zeker een of ander stuk steenkool
dat losliet en op den grond viel deed iny denken
Kom laat ons maar verder gaan.
Hun weg vervolgende hernam Antoine
Och waar vreest gy toch voor? meen je soms
dat de boormeester in staat is ons te volgen en de
twist opnieuw te beginnen Dat zou aardig zyn 1
Kom maar op schelm, vervolgde hy, zijn vuist
ballende zich naar de donkore gang wendende,
kom maar op als gy durft, ik wil my ook wel eens
met je meten. Hy schaterde van lachen, zeker nog
wel luider omdat, zooals hy ten minste veronderstelde,
zyn vyand ver genoeg verwyderd was, om hem niet
te hooren en ook nimmer vernemen zou, dat hy zoo
met hem gespot had.
De lach van Antoine herhaalde zich zwakjes in
de verte. De arme jongen kon. een gebaar van
schrik niet weerhouden.
Hoort gy het? zei hy.
Wat toch hernam Leonard, ben je bang voor
de echo? Waarom loop.je die ook niet na,evenals
ik de schaduw Eindelyk bevond men zich aan de
ingang van de kerk. Alles was hier vervallen. Het
was er zeer gevaarlyk te vertoeven, want hoewel
velen der werklieden, welke hier dikwyls kwamen
bidden, enkele punten eenigszins hadden onder
schraagd was het geheel vry zwak, zoodat er alle
kans bestond, dat er op een of anderen tyd een deel
zou instorten. Leonard bemerkte dit zeer goed.
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk - LANGE VELD DE ROOÏJ - Texel,
Bescliiitar m tele Bot,
