G. J. D. D. DIKKERS, zal, op Woensdag 13 November 1889, I. Een HUIS en ERE, staande en geleien II. Een STAL en ERE, staande en gelegen III. Een SCHUUR en ERE, staande en IV. He OPSTAL Tan een Huis, en STAL J. O,1, DI1I11 h- h- h- WINTER- EN REGENMANTELS. HOLLAND-AMERIKA. DOE DUS UW VOORDEEL! P. m LIIUCKX, Hoofdgracht. zal, opWoensdagl3Novemberl889, WQiQntafe m Irf* Feuilleton. publiek verkoopen: Lijn: Noord-Amerika, LijnZuid-Amerika, publiek verkoopen: De Geheimzinnige 't Notaris te Texel, des avonds 7 ure, in het logement „de Lindeboom" aan DEN BURG OP TEXEL in de Koogerstraat aan den Burg op Texel, groot 66 Centiaren. alsvoren, groot 37 Centiaren. gelegen alsvoren, groot 3.57 Aren. staande op de haven te Oudeschild op Texel, groot 67 Centiaren. AANVAARDING 1 MEI 1890. Alles eigendom van de Erve Mejuffrouw M. KIKKERT, Wed. Jb C. RAKKER. Nadere informatiën te bekomen bij de Nota rissen P. S. HORDIJK te Helder, G. DIKKERS te Texel en den Makelaar J. H. MOOJEN te Texel. LINNEN voor lakens 2breed f 0.30 Idem 7., voor hemden - 0.15 Idem 7-1 - 0.18 OVERHEMDENFLANEL zwaar van af - 0.15 7« fijn DAMESLAKEN verschill. kleuren - 0.22 WINTERJASSEN eigengemaakt (geen con fectie f 7.50 en hooger. REGENMANTELS enz. Tl rt COXTAXT. 5 percent korting- P van al de voorhanden goederen. Zonder 1 .U. prijsverhooging. Wanlderstraat. Ph. VLESSIXG. fit elke weck naar XEW-YORK. elke maand naar MOXTE VIDEO en DLEXOS-AYRES. Men vervoege zich aan de Kantoren der X. A. S. M. te Rotterdam of te Amsterdam, en bij de Agenten, of bij Inspecteur E. KROES, Groningen E. BOLSIUS O is ter wijk. Notaris te Texel, 's avonds 7 ure, in het logement „de Lindeboom" aan DEN BURG OP TEXEL staande en gelegen op het einde der Weverstraat aan den Burg op Texel, groot 1.99 Aren. Eigendom Erven WILLEM RL1XKER. Informatiën te bekomen bij gemelden Nota ris DIKKERS en den Makelaar J. H. MOOJEN te Texel. JheS Vrij naar 't Fransch door A. B. 17. Deel I Hoofdstuk VII. De deur in de luchtvjerverschingsgang. Zyne metgezellen schrokken zeer bij liet vernemen van zijn plan en Emma stamelde Bedenk u wel, Leonard bid ik u Gy stelt u aan een byna zekeren dood bloot. Maar als ik dat niet doe, zullen wy allen binnen het uur omgekomen zjjn, In dit deel der m(jn wordt de lucht niet ververscht en zij bederft snel Hoe hijgend en bleek zijt gij en Gertrude niet al reedsDe lucht drukt mü hier lood zwaar op de borst en op al mijne leden Wij moeten ons haasten, zeg ik u, of het zal te laat zijn. Gij hebt gelijk, hernam Antoine, ik krijg ook al drukking in 't hoold Maar als een van ons- zijn leven moet wagen, waarom zou ik het dan niet zijn Hier is mijn nicht en verloofde Gertrude, die ik zoo teer bemin; en mejuffrouw van Holst, mjjn weldoenster en die mijner familie, waarom zou ik een ander zijn leven laten opofferen voor haar. Neen, neen, Antoine, riep Gertrude uit, haar armen om zijn hals slaande, doe dat niet, bid ik u, laat ons liever samen sterven. Gij ziet het goede Antoine, gij wordt bemind, zei Leonard treurig glimlachende, neem u dus in acht voor uwe moeder en Gertrude. En gij, Leonard, zei Emma de hand van den jongen mijnwerker grijpende, is er niemand die u bemint? Hebt gij dan ook geene familie, geene vrienden, voor wie uw bestsan lief en dierbaar is? Leonard keek haar stijf aan; zij trok haar hand terug en sloeg de oogen neer. Ik heb inderdaad een bloedverwant, welke mij steeds eene vaderlijke genegenheid heeft toegedragen Hij bleef eenigen tijd in gedachten, vervolgens voegde hp er vastberaden aan toe Luister Antoine en onthoud goed wat ik u zeg. Ik ga alleen in de gang om het gas aan te steken. Dadelijk na de uitbarsting, wanneer ik niet terugkeer, zult gij snel de gang doorloopen. Aan het andere einde der gang bevindt zich zonder twijfel weer een deur en deze komt vast op do put der ladders uit. Hak die deur maar stuk zonder te aarzelen, zonder een oogenblik te talmen. Als gij haar niet kunt openen, zorg dan ten minste dat er een gat in komt, om versche lucht door te laten stroomen. Wat er ook gebeure, houdt u niet met my op, gy zult my misschien dood, of gewond, of stervende zien, maar ik verbied u, u op te houden. Gy moet do jongo meisjes redden en dat kunt gy alleen door zoo spoedig mogeiyk versche lucht in te doen stroomen Hebt gy my bogrepen Belooft gy my dit stipt op te volgen Ik beloof het u, Leonard, ik hoop echter Dat is voldoende Alles is goedmaar nu blijft er nog een voorzorg te nemen. Liy naderde eene plas water en bevochtigde züne kleeren, opdat de uitbarsting ze niet zou kunnen doen ontbranden; hy maakte eveneens zyn zakdoek nat, om die voor zyn gelaat te hangen. Toen dit afgeloopen was, ging hy naar zyne metgezellen in het ongoluk. Dames, hernam hy, ga zoover mogeiyk achter uit. Do deur zal zonder twyfel verbryzeld worden en ook de vlammen zullen hierin slaan. Ga daar, daar zyt gö veilig. Hy wees hun eene uitholling in de gang, vroeger zeker gebruikt door de arbeiders om elkaar met karren te passeeren. Gertrude was niet in staat er heen te loopen, zoodat Antoine haar er heen droeg. Leonard wilde dezelfde dienst aan Emma bewyzen, maar deze weigerde zulks, maar leunde enkel op de arm van den jongen mynwerker. Gedurende dezen tocht scheen Leonard zeer be wogen, eindelyk zei hy fluisterend, terwyl hy zacht de arm van Emma drukte: Mejuffrouw ik stel my niet voor, dat het goed met my zal afloopen; de onderneming, welke ik ga beproeven, laat weinig hoop op behoud en binnen weinige oogenblikken zal ik er zonder twyfel niet meer zyn in deze gewichtige stond kan ik niet langer het geheim smoren, dat ondanks my zelf in mijn hart opwelt en my op de lippen ligt. Hy hield plotseling op. Een geheim? stamelde Emma. Een geheim, dat gij reeds geraden zoudt hebben, vervolgde Leonard, indien uw vader niet geheel uw hart in beslag nam Emma, ondanks de groote afstand die ons scheidt, Emma ik bemin ui Mej. Van Holst antwoorde niets. Ik beleedig u, vervolgde hy treurig, gy vindt het zonder twijfel al te brutaal, dat een arme myn- werker u zulk eene bekentenis doet? Misschien zult gy eens weten Maar ik herhaal u, wat my tot deze stoute stap dringt is de zekerheid dadelyk te zullen sterven en zoudt gy dan geene aangename gedachte willen bezorgen aan den armen vriend, die zijn leven voor u opoffert? Emma bleef zwygen. Zij waren op de aangewezen plaajs aangekomen en Emma ging daar naast Ger trude zitten. Mejuffrouw, zei hy bitter, gy zult my nimmer deze stoutmoedigheid vergeven Ik heb ik hier dus niots meer op deze wereld, want myne tegen woordigheid zal u voortaan een last zyn Vaarwel I Hy verwyderde zich reeds: Emma hield hem terug. Blyf Leonard, bid ik u, zei zy buiten zichzelven wy mogen uw opoffering niet aannemen Blyf en laat ons, zooals Gertrude zooeven voorstelde, samen sterven. Gertrude bemint Antoine, terwyl gy Blyf, blyf, Leonard, vervolgde Emma zacht. Kunnen wy in dit loven niet vereenigd zyn, door alle hindernissen welke ons hier scheiden; in den dood zullen wy eeuwig samen zyn. Leonard bracht de hand van Emma aan zyne lippen en kuste die hartstochtelyk. Dank, dank, zei hy, maar ik wil niet, dat gy sterft, ik wil dat gy blyft leven om u myner te herinneren Indien ik sterf, heb ik myn loon reeds ontvangen door uwe zachte woorden. Dank nogmaals, dank daarvoor. Vaarwel Hy liep snel naar de deur zonder zich te storen aan het geroep van Emma en Gertrude. Antoine wilde hem in den weg treden. Leonard stiet hem op zyde. Vergeet niet, zei hy kortaf, wat ik gezegd heb te doen Pas vooral op de lampen, dat de uit barsting ze niet uitdooft. Hy zelf nam geen lamp mee. Op gevoel af begaf hy zich naar do deur. Eindelyk hoorde men eene stem Vaarwel mejuffrouw, vaarwel vrienden I Vaarwel Leonard Arme Leonard was het antwoord door verschillende zuchtende stemmen hierop gegeven. Een doodelyke stilte heerschte er nu. De beide meisjes bedekten f ich het gelaat met de handen, alleen Antoine had nog de moed rond te zien. Het beslissende oogenblik was gekomen. Een minuut verliep, alles bleef stil. De angst van den mynwerker en zyne gezellinnen steeg ten top. Eindelyk na nog enkele seconden weerklonk een vreeselyko knal, als van een kanonschot door de gangen. De kolen- gang waarin Leonard zich bevond, was één vlam. De deur werd verbryzeld en de vlammen sloegen tot voorby de beide meisjes in de gang. Goed dus, dat zy zich. in eene uitholling bevonden. Dit alles gebeurde echter in minder dan geen tyd. De echo herhaalde het geraas van de ontploffing uit de kerk. Toen was alles weer stil. Twoe lampen waren, ondanks de voorzorgen van Antoine, uitgegaan. Een minuut verliep, niemand had nog een woord gesproken of de minste beweging gemaakt. Eindelyk stond Antoine op. Leonard, Leonard, riep hy uit alle macht. Leonard herhaalden Emma en Gertrude. Hun roepen was echter te vergeefs zy ontvingen geen antwoord. Wordt vervolgd.) Snelpersdruk LANQEVELD DE ROOIJ Texel. ggpggjs lil pul

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1889 | | pagina 4