Een WOON- en WINKELHUIS,
Orgels, Piano's, Harmonica's
Speeldoozen, Klokken, enz.
T. BOON, Znidstraat No. 52, HELBER.
fgË een best KUIKALF,
TE HUUR tegen 1 Mei a. s.
BERICHT
voor de verzekerden bij de Maatschappij ,,'t Algemeen Belang"
D. C. BROS.
Een net Bnrgerwoonhuis met Erf,
1 Januari 1890 niet moer ten laste der deelnemers of toetredenden.
Feuilleton.
Te huuraan den Burg:
gesponnen Piano-Snaren
TE KOOP:
DISTRICT TEXEL.
Jj<m EEL MAN,
De Geheimzinnige
Opruiming' van boter wegens groote voorraad.
Puike Friesche ingelegen Grasboter 60 ct.
Meppeler 60
Spek, prachtig mooi
alhier geslacht.
't Beste merk Rundvet
Prima Reuzel
Echte Geldersche Worst
Hammetjes 6 a 8 pond, per stuk 33 cent per pond.
Sardines, Kreeft, Zalm, Paling in gelei, Th on
Marinée, Corned beef, Lunch Tongue, Ham en
vele anderen artikelen in blik, verschillende
Geleien en Wijnen.
28
38
26
27s
48
V
cs
cl
cc
c*
cc
o
cs
cl
van alle gemakken voorzien.
Aanvaarding 20 Maart 1890.
Te bevragen bij de Wed. A. SLINGER.
worden gestemd en gerepareerd. Ook worden
tegen den minsten prijs alle soorten
gemaakt, bij
bij C. JU. VEEGER, Westermient.
staande in de Molenstraat aan den Burg.
Te bevragen bij den eigenaar M. GRAAF.
Tengevolge der in 1889 bij de maatschappij voor het district Texel verzekerde GEBOU
WEN en ROERENDE GOEDEREN tot een bedrag van f 559000.- vijf honderd negen
en vijftig duizend gulden, waardoor het totaal cijfer der verzekeringen is geklommen tot
ruim f2300000.- zegge Twee millioen tweemaal honderdduizend gulden komt de reassurantie
premie van af
De deelnemers en toetredenden betalen dus in het vervolg
voor WOONHUIZEN en INBOEDEL
WINKELHUIZEN en WINKELGOEDEREN.
BOERENGEBOUWEN en INBOEDEL
VEE
WOL
GRANEN
met inbegrip der administratiekosten.
TEXEL 1 Januari 1890.
Kantoor: IIOOGERSTRAAT, BURG—TEXEL.
-.50
cent
-.75
cent
f
1.65
-.80
cent
f
1.12»
-.15
cent
-.80
cent
per f 1000.—
per jaar.
De Directeur
Vrij naar 't Fransch door A. B
37. Deel II Hoofdstuk VI.
Ophelderingen.
Zeker, mijnheer R zelf.
Zeer goed, maar mijnheer R heeft zooveel
bezigheden, dat hij onmogelijk aan alles had kunnen
denken, als hij niemand had gehad, welke hem er
zeer toe had aangespoord Herinnert gij u nog
het bal de vorige winter te Mous gehouden, waar
ik u ook heen bracht.
Zeker, vader.
En heeft onder de jongelieden, welke zich om
u verdrongen, met een uwe bijzondere opmerkzaam
heid getrokken?
Geen, antwoordde Emma blozende.
Is dat wel zeker? Maar 't is waar ook,
er waren er zoovelen en gij kendet geen van allen
Welnu onder hen bevond zich ook mijnheer R***
en mijn aanstaande compagnon.
Is het mogelijk I Maar ja, ik meen mij toch
iets te herinneren Neen toch niet, ik herinner
mij niets van mijnheer Blok.
Welnu, hjj heeft u niet vergeten, hij is onze
beschermer geweest bjj zijn oom. Vernemende dat
het minder goed met mijne zaken ging, heeft hij
voor die prachtige bestelling gezorgd van 2000 ton
later, hoe weet ik niet, ter oore komende dat ik
weldra failleeren zou, was hij het die het plan
opperde, dat mij niet alleen redde, maar zelfs mijn
fortuin nog zal kunnen vergrooten. Als die brave
jongeling, die, zooals zooals men zegt op't oogenblik
in Frankrijk verblijf houd, hier in Polignac komt
zal ik hem zoo vriendelijk mogelijk ontvangen, al
is hij ook ingenieur.
Ik ook, vader, want hij heeft ons ontegenzeg
gelijk zeer groote diensten bewezen Maar hoe
kon mijnheer Blok zoo goed op de hoogte zijn van
onzen toestand?
Hum, ik vermoed iets Die Leonard is zoo
geheimzinnig, die is zonder twijfel de tusschen-
persoon.
Geloof niet, lieve vader, dat Leonard in welke
zaak ook, een oneerende rol kan spelen, zei Emma
levendig Hij heeft mij het leven gered, voegde
zij er verklarend aan toe en daarom zou ik niet
kunnen hebben, dat men hem streng beoordeelde.
Wel, wie spreekt er kwaad van hem? Gij
kunt geen betere gedachten van hem hebben dan ik,
Hoe zou het kwaad kunnen zijn, dat hij mijnh. R
gewaarschuwd heeft? Maar over hem wordt
niet gesproken Ik zie met genoegen, dat gij zoo
gunstig gestemd zjjt voor mijnheer Blok. Ik had
eenig veroordeel tegen hem, maar ik heb mij vergist.
Alles wat ik van hem verneem is goed, hij is niet
trotsch, wij zullen samen goed over weg kunnen,
daar ben ik zeker van. Gij van uwe zijde, als gij
zijn persoon even beminnelijk vindt als men
Emma hief plotseling het hoofd op.
Wat heb ik daarmee te maken? vroeg zij, wat
komt het er op aan, hoe ik over uwe nieuwe
compagnon denk?
Goed zoo, gij neemt de handschoen al op zonder
te weten Maar Emma, gij zjjt nu 20 jaar en gij
zjjt te lief om altijd ongetrouwd te blijven. Ik voor
mjj ben geen egoïst en ik hoop
Verklaar u nu nader, vader, zei Emma, ziende
dat Van Holst ophield; wat is er nog meer tusschen-»
u en mjjnheer R"* behandeld? L
Wel, niets bijzonders Wat zou er gebeurd
zijn? Wij zullen hier weldra een jongmensch ont
vangen, rijk, geleerd, van goede familie en goeds
manieren, als gij daar nu nog eens bij bedenkt,dat
dat mijn compagnon zal zijn, mijn gelijke, en dat h|
u bemint Er is dus wel iets om over na ts
denken, zult gij mij moeten toestemmen
Is dat alles, vader? Uw gedachten schijnet
mij sedert eenige uren zoo veranderd
Kom, voor u iets te verzwijgen is mij onmo
gelijk; uw verbeelding gaat zoo snel Welnt>
dan, ik stem toe, dat mijnheer R mfj het voordee
er van heeft doen inzien van een huwelijk, tusschet
u en zijn neef; als mijn nieuwe compagnon u dm
niet mishagen mocht
O, is dat de zaak, viel Emma hem krachtig it
de reden, welnu vader ik wil u niet verlaten, ik gs
nooit trouwen, nu kent u mjjne gedachten. A
ware de persoon, van wien gij spreekt ook eet
model van menschelijke volmaaktheid, dan nog zot
ik hem nog niet kunnen beminnen, ik zou lieve A
sterven.
Dit zeggende barstte zjj in tranen uit.
Van Holst begreep er niets van. Hij overlaadds
zijne dochter met liefkozingen en deed zijn bes:
haar te kalmeeren.
Kom dwaze, waar denk je aan zei hij vleiend
men zou bijna gaan gelooven, dat het huweljjï
reeds vast bepaald was en dat ik u die man opdrong
zooals men dat wel eens op 't tooneel ziet. AUs
mijnheer Blok u niet bevalt, zal ik u niet dwinge§e
hem te huwen, in zulke zaken zjjt gjj uw eige:,'^
meesteresse. Maar Emma is het niet dwaas u reed^.,
te verzetten tegen een jong mensch, die gjj no^e
nooit gezien hebt, of ten minste niet kent? En al
zjjne goede hoedanigheden, benevens de diensten^
die hij ons reeds bewezen heeft met die welke h,Q
ons nog zal kunnen bewijzen nu eens uw haft?
troffen, zoudt gij dan niet de eerste zijn, welk^-
spijt had over dat voorbarig oordeel van heden?
Ik ken mjjnheer Blok niet, hernam Emma mA
moeite hare tranen bedwingende, misschien bezi^
hij wel alle hoedanigheden en verdiensten, welk,
men hem toedicht en ik weiger hem ook geene erken'
teljjkheid, waarop hjj van uwe en mijne zijde recht
heeft. Ik kan echter niet verder gaan, vader, cb|
bezweer ik u, vraag mij niet meer.
In dat geval moet mijn compagnon daar tevrei
mee zijn Maar waarlijk, te oordeelen naar
warmte waarmee gij weigert zou men zeggen, di
gjj reeds uwe keuze gedaan had, mag ik we ten?. ?n
Emma kleurde sterk.
Vader, hernam zij, ik herhaal u, dat ik u nie
wil verlaten. Wat zou er van u worden zonde*?*
mij? Wat het doen van eene keuze betreft is ze*1
iets wel mogelijk? Wjj leven geheel afgezonden!.,
bemoeien ons alleen met mjjnzaken en ontvanger!)
niemand.
Uw redeneering is niet kwaad Hoe he>e
ook zij, op 't punt van huwen, zal ik u niet tegei13,
werken. 11
Dank vader en verzekert gij mjj, dat gi
geen toezegging gegeven hebt aan mjjnheer Blok)e
Integendeel niet, ik heb juist gedaan of IE8,
het niet begreep. >0
Konder twjjfel zal hij zelf nu schriftelijk
een aanzoek doen en dan
Dan zult gjj mij dicteeren, welk antwoord if®
moet zenden Maar mijn Hemel voor mjj:
nieuwe compagnon zoo af te wijzen, wacht dan teV<
minste eerst tot gij weet of hij ook scheel ziet (J®
anderszins.
Al ware hij zoo schoon als Adonis, ik zaei
hem verfoeien Ik verfoei hem nu reeds en ilo
bid u niet meer van hem te spreken. h
Van Holst begon hard op te lachen, hoewel hse
hem wel was aan te zien, dat die weigering zijnen
dochter hem verre van aangenaam was Vader ej(
dochter schenen weer geheel verzoend, toen zijLeonarre,
met vlugge schreden naar hen toe zagen komen. "O
De jonge mijnwerker was in mjjncostuum. Zjjje
gelaat, drukte niets dan vreugde en trots uit.
naderde mijnheer Van Holst nam de hoed aföu
zei, terwijl hij een blik naar Emma wierp: le
Ik ben geslaagd mijnheer, „de Royale" !e
eindelijk teruggevonden. n
Dit groote nieuws, dat eenige dagen geleden Vï;e:
Holst zeker zoo recht gelukkig zou gemaakt hebbe
liet hem nu koud. >e
Wordt vervolgd.) !U
Qf
Snelpersdruk LANGE VELD DE ROOIJ Tenq<
>c:
3o
:e
i
m
O
V
3C
