Publieke Verhuring.
S", KEIJSER Pz., Makelaar,
zal op DONDERDAG 13 FEBRUARI 1890,
Pwhlieke Verhuring.
PZ.
Ongeveer 500 loos schoongemaakt
DEK RIET,
Naai-machines,
L. J. VAN DEN BERGE,
Feuilleton.
Meubelen, Spiegels en Schilderijen.
OprnimiBï van Stroomatstoelen van af f 10.00
Keizerstraat, Nieuwediep.
A. BAKHEVELD.
publiek verhuren
publiek verhuren
Te Koop:
De Geheimzinnige
's avonds 77s uur, in „de Zwaan" aan den Burg.
Voor HII. Administrateuren der Arinen-
kamers in de Waalderstraat.
H. A. C.
1. 2 44 70 Weiland Kamerland.
2. 1 22 80 Kamerfen.
3. 1 58 40 Voorste Paterstuk.
4. 15160 Achterste Paterstuk.
5. 06 80 Tuintje.
Familiekuisje in de Waalderstraat.
1. 0 80 50 Weiland Armemoeidie.
Voor den Heer R. RA1V.
1. 1 31 50 Hooiland op Holleioal.
zal op
VRIJDAG 14 FEBRUARI 1890,
voormiddags 11 ure, in de herberg „Bellevue"
aan DE WAAL, ten verzoeke van Heercn
Diakenen der Doopsgezinde Gemeente van
Burg, Waal en Oosterend
1. Een Sckapenboet beoosten de Waal met
7 Heet. 28 Aren 44 Cent. Weiland.
2. Een Schapenboet gen'1. Hoogeboet in den
polder Zuid-Haffel, met 4 Heet. 47 Aren
Weiland.
3. 25 perceelen Wei- en Hooiland, te zamen
30 Heet. 81 Aren 85 Cent.
4. 53 Aren 90 Cent. Bouwland op Noord-
Haffel in 6 perceelen.
5. 12 Aren 60 Cent. Bouwland alsvoren
Kleine Hok.
6. 1 Heet. 49 Aren Weiland polder de Koog.
Alles op de biljetten breeder omschreven.
lengte 1.60 M. a 1.70 M.
Te bevragen bij C. A. KEIJSER, Waal
Aan te bevelen zijn de zeer
^deugdelijke
tot in de prachtigste sooiten tegen lage prijzen.
Betaling gemakkelijk, per week, maand of
3 maanden naar verkiezing.
Steeds voorhanden. Gratis onderricht.
Uitsluitend voor TEXEL verkrijgbaar bij
te WAAL.
Die eene Naaimachine wil aanschaffen, wordt
uitgenoodigd deze te komen bezichtigen.
Vrij naar 't Fransch door A. B
42. Deel II Hoofdstuk VIII.
De vergelding.
Antoine ging echter niet ver. Bij de eerste krom
ming, die de gang maakte, stond hy stil om een
plan te vormen. De kennis van het gevaar gaf
hem moed.
Ik moet Grand Leopold volgen, dacht hij, op
gevaar af door hem gedood te worden, als hy mij
ontdekt. Kan hij blootsvoets en zonder licht in de
mijn loopen, waarom zou ik het dan ook niet kunnen
doen? Hy deed zyne lamp onder zijne kiel, trok
zijne schoenen uit en keerde op zijne schreden terug,
Weldra kreeg hij Grand Leopold weer in 't gezicht.
Deze was, nadat hy eenige oogenblikken gewacht
had, om Antoine tijd te gunnen zich te verwijderen,
naar de gang gegaan, die naar de put der ladders
geleidde. Het licht, dat hy droeg veroorloofde niet
alleen hem te volgen maar tevens, om al zijne be
wegingen gade te slaan.
De boormeester ging nu met groote schreden
voorwaarts, alsof hij nog een geheim plan moest
vervullen en deze haast vermeerderde nog de onge
makken en het gevaar van zijn onzichtbaren met
gezel. Met de armen vooruit en de oogen steeds
gericht op dat licht in de verte, dat hij elk oogenblik
uit het oog scheen te zullen verliezen, volgde Antoine
voortdurend Grand Leopold, ofschoon hij zich telkens
stiet aan uitstekende rotsblokken of stukken steen
kool. Gelukkig dacht Leopold, die zich geheel zeker
waande, er niet aan eens achter zich te zien of te
luisteren. Zoo nu en dan viel Antoine, maar dadelijk
stond hy weer op en hield zijne klachten in. Na
eenige oogenblikken was hij reeds buiten adem.
Hy verloor echter de moed niet. Zij volgden steeds
denzellden weg, welke vroeger ook gevolgd was
door Emma en Gertrude met hare geleiders. Ein
delijk bereikte Grand Leopold het einde der gang
by de put der ladders. Hij hurkte daar neer en
beschouwde met aandacht een rotsblok, waarop
een groot deel van het timmerwerk rustte. Men
hoorde duidelijk verscheidene stemmen van arbeiders
welke langs de ladders naar boven gingen. Het
onderzoek scheen de boormeester te bevredigen.
Hij wendde zich om en sloeg vuur. Antoine begreep
er niets van.
Wat wil hij toch, de onvoorzichtige? Er is
hier nog zooveel kolengas en hy wie in staat is-
Eensklaps kwam er een vreeselyke gedachte by
hem op. Grand Leopold had een stuk zwam aan
gestoken en hield dat in de hand, terwijl hij weer
naar het bewuste rotsblok ging. Dadelijk siste er
een vlam, gelijk aan dat, veroorzaakt door het kruit
langs den grond.
Schelm, riep Antoine uit, plotseling opstaande,
Hy begreep, dat de boormeester een gat in de rots
had gemaakt om die te doen springen en opgevaar
af zyn leven er by te laten, sprong hy naar Grand
Leopold toe. Deze sprong eveneens terug, om aan
de ontploffing te ontkomen. Met kracht stieten zij
tegen elkaar en rolden samen aan de kant der put,
slechts een paar schreden van den rand. Door de
schok geraakten zij bewusteloos en de myn sprong
met vreeselijk geweld. Een groot deel van het
houtwerk der put vermengd met stukken rots en
zand stortte naar beneden. Grand Leopold en Antoine
gevraagd tegen hoog loon.
P. BOO Binnenburg'.
GOEDKOOPST ADRES VOOR
De ondergeteekende bericht aan het publiek van
TEXEL, dat de Heer Jb. KIKKERT eenig agent is
Waar alle teekeningen op aanvrage worden toege
zonden.
Reparatie» worden spoedig e» net afgeleverd.
franco Oudeschild.
die niet in staat waren zich te verwijderen ginger
ook mee in de diepte
Toen Leonard en Van Holst aankwamen, stonder
de arbeiders juist stil, niet wetende wat te doen
Beneden in de put waren de uitgangen der gange:
allen versperd en bleek het onmogelijk iets te doen,
tot redding van ongelukkigen, welke misschien noj
op bijzondere wijze waren in 't leven gebleven, doordal
tusschen het houtwerk dat naar beneden was gestort,
nog ruimte genoeg overgebleven was voor een oi
meer personen. Beneden kon men niets verrichten,
om die balken en planken op te ruimen zonder gel
vaar die personen misschien daardoor te doodenl
terwijl er voor het opruimen van boven af machines
en werktuigen noodig waren, welke men niet voor'
den anderen dag in werking zou kunnen doen
stellen.
Vrienden, vroeg Van Holst, is er reeds appèl!
gehouden over u, om te zien wie er ontbreken
Zjjn er veel slachtoffers
Eenige stemmen zeiden, dat Grand Leopold, Antoine'
Robin en nog een paar anderen weg waren.
Wy zullen maar hopen, dat er nog een paar
zich hebben kunnen reddenmaar hunne weduwen
kunnen op my rekenen.
Is men er wel zeker van, vroeg Leonard angstig,!
dat Antoine een der slachtoffers is Toen wy hem
verlieten, ging hy in de richting der kerk om Grand!
Leopold te zoeken, is niemand daar gaan zien?
Ik kom er juist vandaan met 2 kameraden,
maar wy vonden er geen van beiden, zonder twyfel
waren zy op de ladders toen de instorting plaats
had, door de schuld van .Van wie? Laat iemand
dat zeggen die wyzer is dan ik zei Topfer.
Leonard scheen dat indirect verwy t niette begrypen,
maar ging eens onderzoeken hoe de toestand was.
Zooals wy reeds hierboven schreven, bestond de'^
ingestorte massa hoofdzakelyk uit houtwerk, waar -
tusschen nog op vele plaatsen ruimte genoeg was
voor een mensch om door te kruipen. Dit was
echter een groot waagstuk, daar de minste verplaat-
sing van een of andere balk zeker een nieuwe instor-
ting zou veroorzaken en den waaghals zou meeslepen.
Leonard waagde het zyn lamp tusschen het hout-
werk te brengen en verder zelf ook gedeeltelyk er
tusschen te gaan om eens rond te zien.
De toorn van Van Holst was nog verre van bedaard,
maar toen hy zag hoe zorgeloos Leonard zich in
zoo'n groot gevaar begaf, riep hy hem ruw toe
Kom er uit spoedig Als gy lust hebt
te sterven, hoop ik, dat gy u ten minste niet in
mijne tegenwoordigheid zult laten verpletteren.
In plaats van te gehoorzamen, bleef Leonard nog
eenige oogenblikken onbewegelyk in het gat en kwam
er toen haastig uit, zeggende:
Stil er is nog een ongelukkige, die zucht I Allen
hielden den adem in en luisterden. Inderdaad werd
er een zwakke zucht gehoord, weldra gevolgd door
een sterkere en meer duidelyke.
Kom, kameraden, zei Leonard, een onzer
makkers leeft daar nog, wy moeten hem er uithalen.
Waar denkt gy aan? hernam Van Holst
Wat wy daar hooren is zonder twyfel de laatste
snik van een doodelyk gewonde.
Het is mogelyk, maar wy weten ook, op hoe
wonderbaarlyke wyze somwylen zulke ongelukkigen
gered werden, waarom zouden dan ook wy niet
beproeven, zulk een wonderwerk te verrichten?
Luister, die kreten zyn nog van een krachtig persoon.
De klaagtoon werd inderdaad boven het gemompel
der arbeiders uit gehoord.
Myn hemel, is dat niet de stem van Antoine,
vervolgde Leonard met steeds klimmende aandoening,
maar het is onnoodig, dat een van u zich in gevaar
begeeft Ik zal het alleen doen Heeft er
ook een een breekyzer?
Men gat hem er een, dat hy in de eene hand nam,
en de lamp in de andere hand vasthoudende, ging
hy weer naar de opening tusschen het houtwerk.
De omstanders stonden verstyfd van schrik.
Dat is een dwaasheid riep men van alle kanten,
hy zal zeker verpletterd worden - Wy moeten
het niet toestaan 1
Neen, neen, herhaalde Van Holst, ik sta het
niet toe, ik verbied het u arme dwaas? wat
wilt gy doen?
Ik zal Antoine redden, zei Leonard vastberaden
en als ik soms daarby sterf, mynheer van Holst,
zal er toch één zyn die my beweenen zal.
Dit zeggende kroop hy tusschen het ingestorte
houtwerk.
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk LANGEVELD DE ROOIJ Texel
-
r,
