„VOOR 'T JONGE VOLKJE," Meubelen, Spiegels en Schilderijen. Opmiini van Stroomatstoelen van af f 10.00 VOOR SCHAGEN EN OMSTREKEN, De prijs te atatentiën is 5 Cts. per repl. Keizerstraat, Nieuwediep. A. BARNEVELD. ONTVANGEN Be Kleine Courant Feuilleton. een geïllustreerd tijdschrift voor de Jeugd, LOIUWIRSS. 4 soorten ZEISEN K. SLOT. Burger Co. DE KANTOORKLERK. Bij JOH. YKEMA te 's Ha ge uitgegeven en bij alle Boekhandelaren verkrijgbaar afl. I. „De Heer Ykema, dit moet gezegd wor den, spaart geen kos ten om dat uitnemen de tijdschrift nog hoo- ger waarde te geven." („De Wekker"). „Voor 't jonge Volkje" is het aardig ste, liefste en keurig ste uitgevoerde tijd schrift voor de jeugd." („Kamper Courant"). „Wij hopen en ver trouwen, dat in den nieuwen jaargang weer honderden intee- kenaars meer tot dat uitmuntend kinder tijdschrift zullen toe treden." („Het Dagblad"). „Het nuttige met het aangename te vereenigen, op bewon derenswaardige wijze geschiedt dit in „Voor 't jonge Volkje." Java-bode Verschijnt in 12 maandelijksche afleveringen en Almanak met ruim 200 platen. Prospectus en eerste aflevering gratis te bekomen. GOEDKOOPST ADRES VOOR De ondergeteekende bericht aan het publiek van TEXEL, dat de Heer Jb. KIKKERT eenig agent is Waar alle teekeningen op aanvrage worden toege zonden. Reparation worden spoedig en net afgeleverd. franco Oudeschücl. ij H.H. BAKKERS. Wegens aanvoer der nieuwe SUCADE, ben ik in gelegenheid tegen de laagste prijzen te leveren. Prima SUCADE (Torelli) 35 cent per 5 ons, p. doos Beste SUCADE (minder kwaliteit) lager prijs. Verder zijn bij mij verkrijgbaar voor slijters, de bekende flessclien Engelseke Drups, beneden den tot nog toe door hen betaalden prijs. waaronder de blanke Engelsche stalen Brillant- zeis, met 14 dagen guarantie. Hamers, Spitten, Boomen, houten- en steenen Strijkers. Alles eerste soort. Concurreerende prijzen. Wel jemeneetje, Trientjebuur! As 'k an den Burg kom, ga 'k sekuur Ers even bij de VLESSINGS an; Want guster zeij ik teugen Jan; Wel Janl wat sliet je beste broek. „Nou Klaartje," zeide toen mien man, „Loop dan maar ers bij VLESSING an, „Want, 'k las 't net in de Tesselaar, „Die geeft 't goed haast weg." 't Is raar, Want koop je voor een gulden, Trien! Dan krig je nog vijf cent. Misschien Ga 'k morgen wel. „Och, buurvrouw Klaar, Koop dan voor mij een boezelaar wordt iederen ZATERDAGMORGEN te Schagen uitgegeven en in groote hoeveelheid verspreid. Genoemd blad biedt alzoo eene uitnemende ge legenheid tot adverteeren voor belanghebbenden. Advertentien in te zenden vóór Vrijdagmiddag 1 uur by de Uitgevers Laagzyjcle, Schagen. Advertentiën voor bovengenoemd blad worden ook aangenomen aan het Bureau van de Texelsche Courant. Uit 't dagboek van een geneesheer. 22. Vrij naar 't Engelsch door A. B. Was het maar niet beter, als wij hem weg brachten zei de portier, hij zal anders alle patiënten wakker maken, zal ik? Laat mij blijven laat my blijvenIk zal u alles geven wat ik bezit! Ik zal ujveertig pond sterling geven ik zal, ik zal riep de onge lukkige man aan de tralies rammelende en my smeekend aanziende. Raak hem maar niet aan, zei ik tot den portier. O, dank, dank, snikte de ongelukkige lijder, zijn handen naar my uitstrekkende, toen zich tot den portier wendende, voegde hy er op zachten en op den droevigsten toon, welke ik immer hoorde er aan toe; Voer mij niet weg! Myn vrouw is hier; zy is stervende - - ik kan niet weg gaan, maar ik zal geen leven makenStil, stildaar komt iemand. Er kwam iemand uit het huis en fluisterde my een paar woorden in het oor. Mr. Elliot geef my de hand, zei ik, mrs Elliot wordt beter I Ik zei u al dat ik hoop had. De dokter die by haar was zendt my juist bericht, dat hy denkt, dat het geval eene gunstige wending neemt. Hy zonk plotseling op de knieën, greep myne handen en drukte die hartstochtelijk, In zyn vervoering keerde hy zich ook naar den portier en drukte ook die de handen. Stil stil, zei hy Spreek niet! Het zou haar hinderen. Een enkel geluid kan haar dooden Hy keek met een verwoede en angstige blik naar de vigelante, welke juist voorbij reed. Eindelyk werd hy zooveel kalmer, dat ik na hem op mfln woord van eer beloofd te hebben dadelijk by hem te zullen komen, als het geval weer ongun stiger keer mocht nemen, weer naar de ziekekamer terugkeerde. Ik bevond, dat men my niet misleid had, wy hadden inderdaad al!e reden op een gunstige afloop te rekenen. Na nog een kwartier by haar sponde vertoefd te hebben, vertrok ik en bracht tevens de verblijdende tijding aan den armen lyder buiten. Ik slaagde er in hem over te halen met my naar huis te gaan, om zich een weinig te ver- frisschen, maar zoodra hy haastig een kop koffie had opgedronken en zelfs zonder te wachten op zyn kleine jongen, welke gekleed werd om zooals ge woonlijk voor het ontbijt beneden te komen; ver liet hy het huis en keerde naar het gasthuis terug, waar ik hem evenals te voren omstreeks 12 uur vond, hy liep nu echter kalm heen en weer voor de poort. Welk een angst sprak er uit zijne trekken. Een glans van vergenoegen kwam over zyn gelaat, toen hy my, voor ik nog uit het rijtuig stapte,^ver telde, dat alles goed ging. Het was inderdaad zoo, en uit het gasthuis terugkeerende, dwong ik hem bij my in 't rytuig te gaan en naar myn huis terug te keeren waar ik bleef, tot hy in bed lag en my beloofd had, niet er uit te zullen gaan, voor ik hem 's avonds kwam roepen. Gedurende 3 dagen verkeerde mrs Elliot in groot gevaar, gedurende dien tyd kwam haar man ieder uur naar haar vragen en vermoeide daardoor zoozeer ieder in huis, dat zij hem ternauwernood meerkant- woord wilden geven op zyne vragen. Had ik hem geen kalmeerende medicynen gegeven, zeker ware hij dan gek geworden. Op den vyfdenj dagjjwerd mrs Elliot buiten gevaar verklaard, maar) bleef na. tuurlyk zwak. Haar eerste vraag was naar" jhaar man, daarna naar haar kleine Henry, en daarop een voldoend antwoord krijgende, kwam er een glimlach om hare lippen en haar zwakke vingers drukten de myne. Voor ik haar verliet, vroeg zy my of haar man niet eens even by haar mocht komen. Ik moest haar dit weigeren. Een traan rolde langs haar wangen, maar zy beproefde niet een woord tegen te spreken. Mijn drukke praktijk veroorloofde my niet mr. Elliot meer dan 1 a 2 maal in den volgenden week te zien. Ik hoorde evenwel dikwijls van hem aan het gasthuis, waar ik geregeld 3 maal daags kwam, maar het was hem nog niet veroorloofd en mijns- inziens zeer terecht, zyn vrouw te bezoeken, omdat dit bezoek voor deze zeker al te treffend zou zyn. De droevige opwinding waarin hy de laatste weken verkeerde, was van de noodlottigste uitwerking ge weest op zyn gezichtsvermogen. Ik kon hem er echter niet toe krijgen, ten minste voor het oogenblik niet zei hy, weer naar den oog arts te gaan. Hij zei met een treurig uiterlijk, dat hy te vele en te verschillende zaken had om op te letten en dat hy voor het oogenblik alle gedachten aan zyn eigen lijden moest aan zy zetten. Helaas, hy had dan ook wel meer zaken om zich over te verontrusten, dan over zich zelf! Gesteld, dat zyn arme vrouw eens hersteld en eenigszins krachtig en gezond tot hem terugkeerde welke vooruit zichten waren er dan nog? Welke middelen bleven er over om in hun levensonderhoud te voorzien Welke kans bestond er dat haar hardvochtige vader zyn eens gevormd besluit weer zou intrekken Moest zyn vrouw dan omkomen van gebrek, terwijl haar vader in weelde leefde? Die gedachte was verschrikkelijk I Elliot zat alleen thuis, over deze dingen nadenkende en sidderde; hij verliet zyn huis en wandelde met bloedend hart door de straten. Vrijdag-morgen ging myn vrouw met de kleine Henry, naar wien zy zooals ik opgemerkt had ver langde, naar mrs Elliot. Ik dacht, dat het haar geen kwaad zou doen Myn kleine Henry, riep een zwakke stem, toen myn vrouw en het kind zachtjes in de kamer kwa men, waar mrs Elliot lag. Zy was byna tot een geraamte geworden, haar gelaat en handen waren sneeuwwit. Kom, lieve, kus mymompelde zy zachtjes. Myn vrouw bracht het kind by haar en bracht zyn gelaat bij dat van zijn moeder. Deze sloeg de arm om zijn hals en drukte hem aan haar hart, Laat my ook zyn gelaat zien, fluisterde zy, haar arm opheffende. Zy keek hem eenige minuten teeder aan; het kind keek eerst haar en toen myn vrouw aan, met gemengde vrees en verwondering. Hoe gelykt hij op zijn vader, mompelde zy, kus mij weer, lieve! Wees maar niet bang voor uw arme moeder, lieve. Haar oogen vulden zich met tranen. Ben ik zoo veranderd? vroeg zij aan myn vrouw, welke in eene adem ja en neen stamelde. Was hy een goede jongen? Ja, ja, zeer goed, hernam myn vrouw, haar gelaat afwendende, omdat zy niet in staat was moeder noch zoon aan te zien. Mrs Elliot bemerkte myn vrouws aandoening en haar magere vingers drukte haar hand. Mfln vrouw, die met veel moeite haar gevoel had bedwongen, boog jzich over de arme lyderes heen, kuste haar op het voorhoofd, nam het kind op de armen en ging heen, (Wordt vervolgd.) Snelpersdruk - LANGE VELD DE ROOIJ —Texel n n 36 n n 6 „5 pd. w 33 5

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1890 | | pagina 4