„VOOR 'T JOKE VOLKJE,"
II.
.te
BöLGER'S THEE
HOLLAND-AMERIKA.
VOOR SCHADE! E! OMSTREKEN,
De prijs der adverteatiëa is 5 Cis. per repl.
ouder redactie van Pe LQÜWIKSEL
bij EöLGrER ZOON
De Kleine Courant
Feuilleton.
een geïllustreerd tijdschrift voor de Jeugd,
N ederlandsch Amerikaansche
Stoomvaart-Maatschappij.
Lijn: Noord-Amerika,
LijnZuid-Amerika,
Burger Co.
DE KANTOORKLERK.
Bij JOH. YKEMA te 's Haöe uitgegeven en bij alle Boekhandelaren verkrijgbaar afl. I.
„De Heer Ykema,
dit moet gezegd wor
den, spaart geen kos
ten om dat uitnemen
de tijdschrift nog hoo-
ger waarde te gev6n."
{„De Wekker").
„Voor 't jonge
Volkje" is het aardig
ste, liefste en keurig
ste uitgevoerde tijd
schrift voor de jeugd."
{„Kamper Courant").
„Wij hopen en ver
trouwen, dat in den
nieuwen jaargang
weerhonderden intee-
kenaars meer tot dat
uitmuntend kinder
tijdschrift zullen toe
treden."
{„Het Dagblad").
„Het nuttige met
het aangename te
vereenigen, op bewon
derenswaardige wijze
geschiedt dit in „Voor
't jonge Volkje."
{„Jav a-bode").
Verschijnt in 12 maandelijksche afleveringen en Almanak met ruim 200 platen.
Prospectus en eerste aflevering gratis te bekomen.
150 omslag Rorgaren 75
200 85
350 95
300 1.05
450 1.15
200 1.25
I 2 o
fl S a
2 ft-g
M
O I
Pd 2
Per roof van een pd: per 5 roof 2 Va ct. en
per pak van 25 roof 5 ct. per roof minder.
Amerikaansche Patent-Koperverf voor houten
scheepsbodems f 5.50 per bus.
De krachtigste, geurigste en meest
waterhoudende, werd daarvoor bekroond
op de tentoonstelling van voedingsmid
delen te Amsterdam.
Ze wordt verkocht te Bolsward
Hofleverancier s
Wel jemeneetje, Trientjebuur!
As 'k an den Burg kom, ga 'k sekuur
Ers even bij de VLESSINGS an;
Want guster zeij ik teugen Jan;
Wel Jan! wat sliet je beste broek.
„Nou Klaartje," zeide toen mien man,
„Loop dan maar ers bij VLESSING an,
„Want, 'k las 't net in de Tesselaar,
„Die geeft 't goed haast weg." 't Is raar,
Want koop je voor een gulden, Trien!
Dan krig je nog vijf cent. Misschien
Ga 'k morgen wel. „Och, buurvrouw Klaar,
Koop dan voor mij een boezelaar
Wjjm
BIK
elke week naar NEW-YORK.
elke maand naar
MONTEVIDEO en RrENOS-AYRES.
Men vervoege zich aan de Kantoren der
X. A. S. M. te Rotterdam of te Amsterdam,
en bij de Agenten, of bij
Inspecteur J. E. KROES, Groningen.
E. BOLSIUS, Oisterwi/jk.
wordt iederen ZATERDAGMORGEN te Schagen
uitgegeven en in groote hoeveelheid verspreid.
Genoemd blad biedt alzoo eene uitnemende ge
legenheid tot adverteeren voor belanghebbenden.
Advertentien in te zenden vóór Vrijdagmiddag
1 uur bij de Uitgevers
LaagzvjdeSchagen.
Uit 't dagboek van een geneesheer.
23. Vrij naar 't Engelsch door A.B.
Zoodra zij by de directrice in de kamer was, waar
mijn vrouw eenige oogenblikken ging zitten, begon
haar kleine metgezel luid te schreien. De directrice
beproefde te vergeefs hem te stillen.
Ik hoop toch mevrouw, zei zij: dat hij zoo niet
huilde by zijne moeder? Dr*"* zegt, dat zy in 't
geheel niet opgewonden mag worden, daar hy anders
voor de gevolgen niet zal kunnen instaan.
Op dat oogenbiik kwam ik, met het plan mrs
Elliot een bezoek te brengen, maar vernemende hoe
zeer haar het laatste bezoek getroffen had en dat
zy nog steeds weenende was, beloofde ik, haar, zoo
mogelijk, 's avonds nog te zullen bezoeken. Ik vond
haar toen gelukkig niet minder dan anders. Zy
toonde zich zeer dankbaar voor de zorgen, welke
wy blijkbaar aan haar kind hadden besteed „en
wat wordt hy het evenbeeld van zyn vader" voegde
zy er by. Och dokter, wanneer mag ik hem nu
eens spreken? Kom, lieve dokter, laat ons elkaar
ook eens spreken, al is het maar voor een oogen
blikje Och wat verlang ik naar hem te zienIk
zal my niet opwindenHet zal my meer goed doen
dan alle medecynen hier
Binnen weinige dagen, dat beloof ik u
Waarom morgen niet? O, als u eens wist
hoeveel goeds een enkele blik van hem my doen
zouhy ziet toch niet ziekelijk vroeg zy plotseling.
Hy hy ziet zeker nog wel eenigszins
lijdende, maar dit is bepaald door zyn vrees voor
uw toestand, anders is hy
Beloof my laat my hemzelf zien, och breng
hem mee, ik ik ik beken, dat ik hem niet
alleen zou kunnen spreken maar in uw byzyn
och lieve dokterheloot het myIk zal zoo
zacht slapen als gy dat doet.
Haar blik haar teedere stem troffen my diep;
en ik beloofde haar mr. Elliot een volgenden morgen
mee te zullen brengen. Ik wenschte haar goeden nacht.
Denk er aan Dokterfluisterde zy, toen ik op
stond om heen te gaan.
Dat zal ik, zei ik, de kamer verlatende, terwyl
het my reeds berouwde zoo spoedig het beloofd te
hebben. Maar wie zou haar ook hebben kunnen
weerstaan
Zaterdag. Ik maakte my gereed om eenige vroege
visites af te leggen by afgelegen patiënten en het
verder zoo te regelen, dat ik mr. Elliot op mijn
terugweg, naar myne berekening omstreeks 2 uur,
mee kon nemen voor het beloofde bezoek bij mrs
Elliot, toen mijn bediende mij een handvol brieven
bracht, welke juist door een brievenbesteller bezorgd
waren. Ik was gereed ze allen zoo in den zak te
steken, ten einde ze in het rijtuig te lezen, toen een
er van die iets grooter was, mijn aandacht trok.
Het was het handschrift van mr. Elliot. Hy was
met zwart lak dichtgemaakt. Ih ging dadelijk weer
zitten, stak de andere brieven in mijn zak en ver
brak niet zonder eenige siddering het zegel by
bevatte vier brieven, alle met zwart lak verzegeld,
respectievelijk geadresseerd aan mr, Hillary, mrs.
Elliot, Henry Elliot en Dr*** (ik zelf). Ik zat een
paar minuten met deze brieven voor mij, nauwelijks
durvende ademhalen, toen mijn vrouw binnentrad
vergezeld van haar kleinen metgezel, Elliot, om als
gewoonlijk afscheid te nemen voor ik uitging.
Het zien van Henry Elliot" tot wien een van de
onheilspellende brieven gericht was, overweldigde
my. Mijn vrouw, die dit opmerkte, begon mij naar
de reden er van te vragen, maar ik duwde haar
zachtjes aan de kamer uit, haar gejaagd vertellende,
dat ik juist zeer onaangename tijdingen had ont
vangen betreffende een of twee van myne patiënten.
Ik sloot verder de deur, opende de brief, welke aan
mij gericht was en las met zeer groote ontsteltenis
het volgende
„Wanneer u deze weinige regels leest, Dokter,
zal ik reeds de slaap der dooden slapen. Alles
zal voorbij zijn en er zal een ongelukkige minder
op aarde zijn.
Ik kon niet leven. Blindheid en de bedelstaf
myn deel. Niets dan ellende en ontbeering voor
myn vrouw en kind.
O, met welk eene reine liefde beminde zy my.
En toch verlaat ik haar zoo. Zy zal echter later
begrijpen, dat juist mijne groote liefde voor haar
mij tot deze stap voert.
Groot is het gebrek, dat zij om mynent wille
heeft geleden. Ik dacht, toen ik haar huwde, dat
ik de moeielijkheden, welke wij zouden ontmoeten
wel zou overwinnen dat ik te-n minste goed
zou kunnen zorgen voor het dagelyksch brood;
maar dat was helaas zoo niet, en het was te
vergeefs, dat ik al vroeg opstond en laat opzat.
Waarom ik het leven verlaat? Omdat een
inwendige stem mij zegt, dat mijn dood myne
Marie en haar vader weer zullen verzoenen. Mij alleen
haat hij en om my ook haar. Wanneer ik weg
ben, zal hij haar weer in zyne armen ontvangen
en zy en mijn zoon zullen gelukkig zyn.
Och, dat ik nu nimmer haar gelaat weer zal
zien Ik smeek u, als in naam van den doode,
het is een stem uit het graf, om zelf deze tijding
aan myne lydende vrouw te brengen, zoodra u
het tijdstip geschikt oordeelt. Geef haar dezen
brief en geef tevens ook zelf aan mr. Hillary den
brief, welke zijn naam draagt. Ik weet, ik gevoel,
dat het zyn hart zal openen en hy hen in zyne
armen zal ontvangen.
Ik heb ook een paar regels aan myn zoon ge.
schreven. Ach, myn jongen, uw vader zal reeds
lang dood zyn, voor gy zult begrijpen, wat hy
schreef. Betreur uw vader, maar verloochen hem
niet!
Wat u betreft, myn eenige vriend, vaarwel I
Vergeef my de moeite, welke ik u veroorzaak.
God loone u daarvoor. Gy zult in myn laatste
gedachten zyn.
Ik heb u het laatst geschreven. Vaarwel.
H. E.
Ik las dezen brief verscheidene malen over, want
elke nieuwe zin deed my de vorige weer vergeten.
Toen nam ik werktuigelijk den brief op aan zyn zoon
gericht. Deze bevatte een groote lok van zyn vaders
haar benevens eenige goede lessen voor zijn zoon.
Zoodra ik eenigszins hersteld was van de schok,
veroorzaakt door die onheilspellende brieven, vouwde
ik ze op en stapte haastig in myn rytuig en al
mijne andere visites verzakende, begaf ik my recht
streeks naar de woning van mr. Elliot. De huis
vrouw stond aan de deur in druk en ernstig gesprek
met een paar personen.
- Waar is mr. Elliot, vroeg ik, uit het rytuig
springende.
- Dat zou ik ook gaarne willen weten, mynheer,
hernam de vrouw. Hy moet in den loop van den
vorigen nacht uitgegaan zijn en is sedert nog niet
teruggekeerd, want zijn kamer is nog steeds ledig.
{Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk LANGE VELD DE ROOIJ Texel
<4-H
ba
W /Hall I.lii.'ï.ï/lM/kï■fil-'J-Hl!!'! 'i i' >wj
