BAR O31 ETERS,
W. C. REU.
VEEVOEDER.
Murwe Lploeteo, nerlP, ie 104 st. f 13.75.
Een beste üettewagen op pennen,
zuivers mm LIJHK8EKEI,
KONINGSTRAAT. - HELDER.
Haarden, Vulkachels, Ovale, Kantoer-, Regulateur- en geslepen Kachels en
Feuilleton»
WIE is ZIJ 1
Veehouders van Texel.
A T TENT I E.
"jfrafr.iJ. DAALDER Mz.
TE KOOP:
A. DROS As., den Burg.
g@y@esiiffl)d)© Imkert gepolijste m gemarmerde Platert»
LUIJTZEN.
De ondergeteekenden, geleid door de overtui
ging dat Coöperatieve vereenigingen elders, den
leden vele voordeelen afwerpen, noodigen belang
hebbenden op Texel uit, tot eene bijeenkomst op
Donderdag- 32 October aanstaande des morgens
ten elf ure in het lokaal „DE ZWAAN" te d e n
Burg, om te spreken over de oprichting eener
TE.YELSCIIE COÖPERATIE, ten doel hebbende
het inkoopen van veevoeder.
Alleen coöperatie, voornamelijk voor Texel,
maakt het ieder veehouder mogelijk, op de voor-
deeligste wijze zijne inkoopen te doen.
Een feit is het, dat op vele plaatsen in Neder
land dergelijke vereenigingen met groot succes
werken.
A. DROS Az.
J. P. XOORDIJK.
Ontvangen eenige solide goedwerkende
prijs van f 3 tot f 9.
Aanbevelend,
Warmoesstraat,
BURG.
VerderMaïs, Gerst, Rarer, Pelnieel, Grant, enz.
prijzen dezes naar gelang der qualiteit. Monsters
op aanvrage gratis. Alles franco haven Oudeschild.
Aanbevelend,
bij de Wed, B. DEKKER, Dijkmanshuizen.
In het laatst dezer maand in lossing, Haven
Oudeschild en te De Cocksdorp, een partij puike
onder controle van het Rijksproefstation (kosteloos
onderzoek) tegen sterk concureerende prijs.
Adres: Den Burg bij D. C. DROS en
BI. LAXGEVELD Mz.,
te De Cocksdorp, A. DROS Albz.
M. M.
De ondergeteekende bericht zijne geërde clientèlle, dat van heden af bij hem geëtaleerd
is een prachtige collectie
GEËMAILLEERDE, GËLAKTE en VERXICKELDE
PETROLEUMKACHELS, TURF- en KOLENBAKKEN, HAARDSTELLEN en HAARDSTEL
STANDAARDS, van de fijnste tot do eenvoudigste soorten,
met en zonder houten voet. C O X C 5J R R E E It E X D E P R IJ Z E X.
In UEds. gunst aanbevelende, noemt hij zich, Hoogachtend,
UEd Duo Dienaar,
X.B. Men wordt bijzonder attent gemaakt op de VULKACHELS, geheel nieuw systeem,
met aanhoudend vuur, die men den geheelen winter door kan laten branden.
13 VIII.
De kinderlijke jaloerschheid zou my vermaakt
hebben, als ik die groote tranen niet gezien had,
waarmee de kleine donkere oogen gevuld waren en
die langzaam op de kleine handjes van het kind
nedervielen. Het was er droevig en tegelijkertijd
ontsteld door, want Cécilia was niet van dien aard,
dat zfi zich door liefkozingen liet troosten.
Ik stond op en ging voor den spiegel mijn das
rangschikken, terwijl ik zoo nu en dan een vluch-
tigen blik naar den armstoel wierp. Cécilia keek
maar stijfhoofdig voor zich uit en het was mi) on
mogelijk haar anders te stemmen. Haar tranen
vloeiden gestadig maar door op haar blanke handjes.
Cécilia, vroeg ik zacht, wilt gij met mi) mede
gaan?
By deze woorden wierp zfi mij eon blik toe van
overgroote afkeer en van de stoel springende, verliet
zij de kamer mot het uiterlijk van een beleedigde
koningin.
Sedert onze bekendheid met onze schoone buur
vrouw, hadden Gaunt en ik een ruwe brug gemaakt
over de rivier, die ons scheidde, door een paar planken
van de een oever op de andore te leggen.
Het was echter nog een moeielijke tochtGaunt en
ik geraakten er echter weldra aan gewoonwat de
jonge dame betrof, zjj was reeds te dikwijls de
rivier overgetrokken, om voor de planken te aarzelen
Ik begaf my gerust naar de villa, hoewel ik moet
bekennen, dat ik, als ik aan den brug kwam, ik my
afvroeg, of het niet voorzichtiger zou zyn, des avonds
dien tocht niet weer langs dienzolfden weg te doen.
De regen, die sedert een vier en twintig uren
viel, had de rivier in hooge mate doen zwellen, zoodat
zy een zwartachtige stroom vormde, baar loop was
zeer snel en de gedachte aan een misstap op die plank
deed my rillen.
Mathilda en Gaunt speelden schaak. Mejuffrouw
Owenson was een bekwaam schaakspeelster.
Toen ik binnentrad, sloeg Mathilda de oogen op
en wenkte my met de hand, als om my te verzoeken
niet te spreken, vervolgens verdiepten zy zich weer in
't spel. Ik plaatste my achter Gaunt, ten einde
boter te kunnen zien, wat er voorviel. Ik geloof
dat de jonge dame daar boos om was, want zy keek
my met ongeduldigen blik aan, vervolgens liet zy
het hoofd op de beide handen rusten, als om my
haar gelaat niet te doen zien. Ik zag haar schoon
gevormde armen, benevens den armband. Overal
zou ik die arm met die armband herkend hebben.
Schaakmat I riep Gaunt, die zelden won, zege
vierend uit.
Mejuffrouw Owenson schoof het schaakbord van
zich af en stond op.
Gy hebt my de party doen verliezen, zei zy
ongeduldig. Door uw binnenkomst hebt gy een
prachtige ry van zetten, welke ik dacht te doen,
bedorven.
Het spyt my zeer gekomenjte zyn, antwoordde
ik kalm. Ik vraag u wel vergiffenis er voor.
Daarna werd ik ook op mijn beurt aanvallend en
riep uit:
Maar ik heb my ook over u te beklagen Toen
ik heden morgen by u kwam, waarom hebt gy my
toen de deur voor den neus dicht doen werpen?
Zy veinsde de grootst mogelyke verrassing, ik
bemerkte enkel, dat zy zichtbaar bloosde.
Waar spreekt gy my van Ik zou bevel gegeven
hebben u de deur voor den neus dicht te werpen I
Zy schelde daarna levendig.
Voor dat ik een woord kon zeggen, verscheen
de Indische bediende.
Gy hebt my gezegd, dat mynheer Gaunt hier
deze namiddag geweest is, zei zy tot de bediende,
op Karei wyzende, die deze scene met verwondering
aanschouwde,
Zeker, zei Karei, ik ben hier tweemalen geweest,
en men heeft my geantwoord, dat u ongesteld waart.
De Indiër bleef zwygen, Mathilda wendde zich
tot my.
Welnu, wat wilt gy zeggen? riep zy uit. Ver
volgens wendde zy zich toornig tot de bediende;
Wanneer hebt gy de deur voor den neus van myn
heer Owen dicht geworpen?
Nooit, antwoordde deze, een toornigen blik
naar my werpende.
Nooit, herhaalde ik. U gaat te vlug, mejuffrouw.
Eerstens, zei ik langzaam, heb ik uw Indische be
diende niet van die beleedigende handeling beschul
digd een van uw andere bedienden hier,- vervolgens
bedoelde ik ook niet de deur van deze villa. Gy
kunt deze bediende veroorloven heen te gaan.
De Indiër vertrok.
Verklaar my nu, bid ik u, zei mejuffrouw
Owenson, op eenen toon, die zy te vergeefs trachtte
lief te doen zyn.
Heden middag omstreeks half zes, waart gy toen
niet in een kleine afgelegen woning, 8 mylen van
hier, niet ver gelegen van L vroeg ik levendig.
Een kleine woning riep Mathilda uit, vervolgens
zich tot Karei wendende, zie zy tot hem gedwongen
lachende
Mynheer Gaunt, uw vriend heeft alleen gedi
neerd, is het niet?
Karei begon te lachen.
Eene woning, vervolgde ik, op den hoek van
een pad. Ik ging er heen om naar den rechten
weg te vragen en een jonge vrouw sloot my, na
my eerst verkeerd en vry onbeleefd te hebben ge
antwoord, de deur voor den neus toe.
En wat heb ik daarmede te maken? zei de
dame lachendo. O, mynheer Owen! O, mynheer
Owen I
Geduld een beetje, begon ik,
Onmogelyk. Weet dan, dat ik gedurende den
geheelen namiddag door vreeseiyk hoofdpy'n, het
bed heb moeten houden. Wat u betreft, mynheer
Owen, ik zie wel, dat u een of ander avontuur
heeft gehad en dat later een uitmuntende flesch
wyn uw brein in de war heeft gebracht.
Karei lachtte opnieuw.
Mejuffrouw Owenson bleet by my staan, ik zag
haar goed aan en bleef er vast van overtuigd, dat
er geen woord waar was in al wat zy zei.
r Zie hier wat my heeft in de war gebracht, zei
ik opstaande en myn hand op den armband en de
ringon slaande.
Tot mjine groote verwondering drukte zy my
levendig de hand op zoodanige wyze, dat het klaar-
biykelyk een uitnoodiging was om te zwijgen.
Een uitmuntende flesch wyn, zei zy lachende,
nog altyd de hand drukkende. Beken het maar.
En zy zag my aan met eene uitdrukking, diemy
plotseling de schoone dame van de villa voor myn
oogen deed verdwynen en haar veranderde in die
ongelukkige en ongeduldige vrouw, welke ik aan
het station gezien had, alle reizigers aanziende.
Nu, goed, zooals u wil, zei ik my omwendende.
Ik ontmoette met myne oogen, die van Gaunt, welke
ons ernstig aankeek.
Hy luisterde oplettend naar ons, en toen ik haar
losliet, zag ik, dat hy het opmerkte. Vervolgens
bleef hy zwygend tegen het venster leunen en
tevergeefs verzocht Mathilda Owenson, die aan de
piano was gaan zitten, met haar liefste lach wat
zy eens zou gaan zingen.
Wordt vervolgd.
Snelpersdruk LANGEVELD DE KOOIJ— Texel.
