Boek- en Courant
D
Herstemming.
NEW-YORK.
Martha de Kernadec.
Parkstraat, Burg op texel.
Binnen- en Buitenlandsche Couranten,
BALTIMORE.
Drukkerij, alsmede de uitgave Texelsche Courant
LaumgeveCdl d©
Nederlandsch-Amerikaansche
Stoomvaart-Maatschappij.
Feuilleton.
mrOPRUIMING
Ph. Ylessing.
NAS
Kortste en Goedkoopste
OVERTOCHT.
Bij den aanvang van het Nieuwe jaar nemen de ondergeteekenden de vrijheid, hunne
wederom beleefdelijk bij allen aan te bevelen.
Tengevolge de afloop der oudejaarswerkzaamheden, is het ondergeteekenden weder mogelijk
ten spoedigste aan alle bestellingen uitvoering te geven, weshalve zij zich aanbevelen tot de
levering van alle voorkomende DRUKWERKEN. Prijzen zeer billijk.
De TEXELSCHE COURANT, welker oplaag voortdurend grooter wordt en die op Texel
algemeen wordt gelezen, wordt ten zeerste aanbevolen tot adverteeren aan hen, welke iets ter
algemeene kennis wenschen te brengen. Conditiën bij abonnement zeer geschikt.
e ondergeteekende beveelt zich voort
durend beleefd aan tot het leveren
van alle
Mode-journalen, enz; alsmede tot het plaatsen
van ADVERTENTIE N.
J. LIEU WEN - KUITER,
Gr oeneplaats, Burg—Texel.
Het Bestuur van den polder Waal en Burg,
brengt ter kennisse van de stemgerechtigde
Ingelanden, dat op Donderdag 7 Januari 1893,
van des voormiddags 10 tot des namiddags 1 ure,
ten Raadhuize aan den Burg zal worden over
gegaan tot de herstemming van Een Hoofd
ingeland voor het bestuur van dien polder, en
waartoe alsdan aan de Kiezers hun Stembriefjes
zullen worden uitgereikt.
Het dubbeltal der personen welke bij de eerste
stemming geene volstrekte meerderheid hebben
verkregen bestaat uit de Heeren
CORNELIS Bz. BAKKER,
CORNELIS Cz. EELMAN,
SIJBRAND Rz. KEIJSER.
Texel, 24 December 1891.
Het Bestuur voornoemd,
J. J. ROEPER, Voorzitter.
Sa. KEIJSER Pz., Secretaris.
van een partij GOEDEREN, restanten, zijndeWol
len Doeken, Kapers, Jacht vesten, wollen Kinder
jurkjes, tricót Handschoenen, enz. Ook is er
nog een partijtje LAPPEN overgeschoten welke
tot spot, spotprijzen worden opgeruimd. Haast
u dus voor het is uitverkoeht; acontant 5% korting.
UEd. Dw. D.
ROTTERDAM
AMSTERDAM
Men vervoege zich aan de Kantoren der
N. A. S. M. te Rotterdam of te Amsterdam
en by de Agenten, of bij
Inspecteur J. E. KROES te Groningen
E. BOLSIUS, te Oisterwijk.
Vrij naar 't Fransch door A. B.
6. Hoofdstuk IV.
Papa had ons er niets van verteld, dat is zon
derling, merkte Martha op.
Het is zeer gelukkig, vervolgde mejuffrouw
Benoit glimlachendmijn lieve, dat is er nu een,
die nu uw aapje kan vervangen aan tafel
O, mjjn lieve vriendin, wat zegt gij daar?
mompelde Martha blozende, terwijl zij een vluchti-
gen blik in 't rijtuig wierp dat juist stil bleef staan.
De baron stapte uit, vergezeld van een jong en
zeer bevallig man, die hij aan Martha voorstelde,
zeggende
Mijne dochter, mijnheer de graaf van Boisgneydon,
een van onze familie van over zee, welke wij nog niet
het genoegen hadden te kennen.
Martha maakte een zedige en bevallige buiging
voor dien jongen man, van wien zpj ter loops wel
eens had hooren sproken. De baron voegde er goedig
aan toe:
Ik weet niet precies in wolken graad onze
bloedverwantschap is, ik weet alleen, dat er ver
schillende huwelijken gesloten werden tusscken
leden der familie Boisgueydon en de oude tak der
Kernadecs.
Het is een geluk, dat ik op hoogen prijs stel
en nog wel te hooger, omdat het mij recht geeft op
de welwillendheid van Mej, de Kernadec, zei hierop
de graaf, terwijl hij de hand van Martha nam en
die eerbiedig kuste, ik was er verre van te denken,
dat ik in Amerika zulk een bekoorlijke nicht had
en ik had in 't minst niet zulk een vriendelijke
ontvangst verwacht.
U komt uit Frankrijk, stamelde Martha, uit ons
oud Bretagne misschien?
Ja, juffrouw, antwoordde hij, ik kom uit een
land, waar de aarde niet zooals hier groen en schoon
is in de maand Januari en waar ik nu ongaarne
zou terugkeeren nu ik in 't aardsch paradijs, dat
men St. Domingo noemt, ben aangeland.
Mpjn waarde Boisgueydon, hernam de baron,
zich naar mejBenoit wendende, ik moet u ook nog
onze uitmuntende vriendin voorstellen, als 't ware
een tweede moeder voor mijne dochter. Nu kent
gij de geheele familie, te midden waarvan, zoo ik
hoop, gij eenige dagen zult doorbrengen.
De jonge man boog ten teeken van aanneming
van het aanbod.
"Wpj gaan nu als gij dat goedvindt te voet naar
huis, vervolgde de baron, het is een schoone wan
deling. Martha zyt gij niet te vermoeid? Gjj kunt
van het rijtuig gebruik maken, als gij
Ik wil liever wandelen en bij u blijven vader,
antwoordde zij liefkozend zijn arm grijpende.
De graaf van Boisgueydon bood daarop als wel.
opgevoed jongmensch zijn arm aan mejuffrouw
Benoit. Dit enkel bewijs van oplettendheid jegens
een persoon van wie zij hield, maakte op Martha
een zeer gunstigen indruk.
De graaf Alphonsus de Boisgueydon was een flink
jongmensch van omstreeks 26 jaar.
Onwillekeurig vergeleek Martha de graaf met
eenige jongelingen uit de nabuurschap met wie zij
reeds had kennis gemaakt, maar wie harer bekenden
zij ook met hem vergeleek, steeds echter scheen de
graaf haar de beste toe.
In de tropische gewesten bestaat er geen scheme
ring, slechts enkele minuten zftn or noodig voor
do overgang van den heideraten dag tot den duis
teren nacht, zoodra de zon onder is gegaan is alles
in diepe duisternis gehuld en geven enkel de sterren
nog eenig licht. In de lanen van den tuin van den
baron, welke de wandelaars doorliepen, heerschte
daardoor dan ook weldra de volmaakste duisternis
en slechts met moeite was het witte gewaad van
Martha te onderscheiden. Het jonge meisje klemde
zich echter niet vreesachtig aan den arm haars
vaders vast, maar liep met vasten en lichten tred
naast deze voort, zoo nu en dan zich omwendende,
om naar mijnheer Boisgueydon te zien, die hen volgde.
Mfjn waarde graaf, ik vraag u wel vergiffenis
u zoo te midden door duisternis te laten wandelen,
riep de baron uit: ik had u myn tuinen willen
laten zien, maar helaas de duisternis heeft ons
overvallen, morgen echter zult gij zien.
De witte voorgevel van het huis van den baron
werd verlicht door het licht dat uit de geopende
ramen van de salon straalde. De baron bracht zijn
gast daar heen en zei, terwijl zij naar binnen gingen
op vriendschappelijken toon:
Beschouw dit huis als het uwe, waarde graaf
en laat mfl hopen, dat ge er lang zult vertoeven
Mijnheer de baron, hoe kan ik mijne erkente
lijkheid toonen voor zulk eene welwillende ontvangst?
antwoordde de jonge man verward, terwijl hij de
hand drukte, welke de baron hem toestak.
Ik heb in Frankrijk niet veel bekenden, hernam
de baron, de omgang tuaschen onze familiën was
zeldzaam, toch heb ik u om zoo te zeggen niet uit
't oog verloren sedert uw vertrek van het college,
waarde graaf, ik vernam van tijd tot tijd uw voor
spoed in de wereld;toen de omstandigheden eens
klaps uw carrière hebben afgebroken, heb ik met
genoegen de hoop gedeeld, dat gij in St. Domingo
zoudt komen, ten einde eenige oude zaken te regelen,
waarover uw vader reeds sedert 20 jaren pleit.
Naar hetgeen ik vernam, toen ik hier aan
kwam, zou mijn reis geheel nutteloos zijn, indien
ik ten minste geen ander doel had, antwoordde de
graaf, maar wat ik boven alles verlangde, was mij
eens voor eenigen tijd te verwijderen en afleiding
te zoeken buiten de woelingen, welke thans in
Frankrijk plaats grijpen,
Hier zijn ook eenige onlusten geweest, zei de
baron, maar nu nu is alles rustig, de Hemel zij
dank daarvoor.
V.
Martha volgde, in een grooten leunstoel gezeten,
het gesprek tusschen haar vader en neef, zonder
er zelf deel aan te nemen.
De baron nam eindelijk den graaf by den arm om
hem de zaal rond te geleiden en bleef voor een
portret ten voeten uitgeschilderd, dat een der wanden
versierde, staan en zei
Dat is het portret der eerste bezitter van deze
plantage, van wie wij afstammen. Vindt gij niet,
dat hij er zeer ondernemend uitziet.
Inderdaad droegen de trekken zeer duidelijke ken
merken van een landverhuizer.
Het was een lid van het huis de Kernadec»
vervolgde de baron, hy kwam hier met alles wat
hi) van zijn vaderlijk erfdeel over had, nl. het recht
zich baron de Kernadec te noemen en de zegen
zijner ouders.
Zijn ondernemingen gelukten en by zyn dood was
by een der rykste grondbezitters uit de kolonie.
Zijn afstammelingen leefden als hy op de plantage
en leefden steeds in de beste verstandhouding met
de familie in Frankryk.
Voor ongeveer 30 jaren was de oudere stam, welke
zich in Bretagne gevestigd had, uitgestorven en
werd myn vader erfgenaam der titels en goederen.
Myn vader ging dus naar Frankryk om de erfenis
in bezit te nemen. Deze was grooter door de eer
als wel door de af komsten, Thans bezit ik nog op
de kust van Morbihan een land bedekt met brem
struiken, waarvan de jaarlyksche opbrengst niet
meer dan 300 livres bedraagt en een oud gebouw
omringd door zware muren met puntig dak, hetgeen
men het kasteel van Kernadec noemt.
Wy zullen er de een of andere tyd eens heen
gaan, niet waar, vader zei Martha zacht. Wy zullen
toch wel eens kennis makon met dat Frankryk,
waarvan wy zoo dikwyis spreken.
Ja, maar niets dringt ons, hernam de baron
vrooiyk, ik heb eerst nog wel andere plannen ter
vervulling.
Wordt vervolgd.
Snelpersdruk - LANGEVELD DE ROOIJ- 2Va;«/.
EN