Boek- en Courant D Herstemming. NEW-YORK. Martha de Kernadec. Parkstraat, Burg op texel. Binnen- en Buitenlandsche Couranten, BALTIMORE. Drukkerij, alsmede de uitgave Texelsche Courant LaumgeveCdl d© Nederlandsch-Amerikaansche Stoomvaart-Maatschappij. Feuilleton. mrOPRUIMING Ph. Ylessing. NAS Kortste en Goedkoopste OVERTOCHT. Bij den aanvang van het Nieuwe jaar nemen de ondergeteekenden de vrijheid, hunne wederom beleefdelijk bij allen aan te bevelen. Tengevolge de afloop der oudejaarswerkzaamheden, is het ondergeteekenden weder mogelijk ten spoedigste aan alle bestellingen uitvoering te geven, weshalve zij zich aanbevelen tot de levering van alle voorkomende DRUKWERKEN. Prijzen zeer billijk. De TEXELSCHE COURANT, welker oplaag voortdurend grooter wordt en die op Texel algemeen wordt gelezen, wordt ten zeerste aanbevolen tot adverteeren aan hen, welke iets ter algemeene kennis wenschen te brengen. Conditiën bij abonnement zeer geschikt. e ondergeteekende beveelt zich voort durend beleefd aan tot het leveren van alle Mode-journalen, enz; alsmede tot het plaatsen van ADVERTENTIE N. J. LIEU WEN - KUITER, Gr oeneplaats, Burg—Texel. Het Bestuur van den polder Waal en Burg, brengt ter kennisse van de stemgerechtigde Ingelanden, dat op Donderdag 7 Januari 1893, van des voormiddags 10 tot des namiddags 1 ure, ten Raadhuize aan den Burg zal worden over gegaan tot de herstemming van Een Hoofd ingeland voor het bestuur van dien polder, en waartoe alsdan aan de Kiezers hun Stembriefjes zullen worden uitgereikt. Het dubbeltal der personen welke bij de eerste stemming geene volstrekte meerderheid hebben verkregen bestaat uit de Heeren CORNELIS Bz. BAKKER, CORNELIS Cz. EELMAN, SIJBRAND Rz. KEIJSER. Texel, 24 December 1891. Het Bestuur voornoemd, J. J. ROEPER, Voorzitter. Sa. KEIJSER Pz., Secretaris. van een partij GOEDEREN, restanten, zijndeWol len Doeken, Kapers, Jacht vesten, wollen Kinder jurkjes, tricót Handschoenen, enz. Ook is er nog een partijtje LAPPEN overgeschoten welke tot spot, spotprijzen worden opgeruimd. Haast u dus voor het is uitverkoeht; acontant 5% korting. UEd. Dw. D. ROTTERDAM AMSTERDAM Men vervoege zich aan de Kantoren der N. A. S. M. te Rotterdam of te Amsterdam en by de Agenten, of bij Inspecteur J. E. KROES te Groningen E. BOLSIUS, te Oisterwijk. Vrij naar 't Fransch door A. B. 6. Hoofdstuk IV. Papa had ons er niets van verteld, dat is zon derling, merkte Martha op. Het is zeer gelukkig, vervolgde mejuffrouw Benoit glimlachendmijn lieve, dat is er nu een, die nu uw aapje kan vervangen aan tafel O, mjjn lieve vriendin, wat zegt gij daar? mompelde Martha blozende, terwijl zij een vluchti- gen blik in 't rijtuig wierp dat juist stil bleef staan. De baron stapte uit, vergezeld van een jong en zeer bevallig man, die hij aan Martha voorstelde, zeggende Mijne dochter, mijnheer de graaf van Boisgneydon, een van onze familie van over zee, welke wij nog niet het genoegen hadden te kennen. Martha maakte een zedige en bevallige buiging voor dien jongen man, van wien zpj ter loops wel eens had hooren sproken. De baron voegde er goedig aan toe: Ik weet niet precies in wolken graad onze bloedverwantschap is, ik weet alleen, dat er ver schillende huwelijken gesloten werden tusscken leden der familie Boisgueydon en de oude tak der Kernadecs. Het is een geluk, dat ik op hoogen prijs stel en nog wel te hooger, omdat het mij recht geeft op de welwillendheid van Mej, de Kernadec, zei hierop de graaf, terwijl hij de hand van Martha nam en die eerbiedig kuste, ik was er verre van te denken, dat ik in Amerika zulk een bekoorlijke nicht had en ik had in 't minst niet zulk een vriendelijke ontvangst verwacht. U komt uit Frankrijk, stamelde Martha, uit ons oud Bretagne misschien? Ja, juffrouw, antwoordde hij, ik kom uit een land, waar de aarde niet zooals hier groen en schoon is in de maand Januari en waar ik nu ongaarne zou terugkeeren nu ik in 't aardsch paradijs, dat men St. Domingo noemt, ben aangeland. Mpjn waarde Boisgueydon, hernam de baron, zich naar mejBenoit wendende, ik moet u ook nog onze uitmuntende vriendin voorstellen, als 't ware een tweede moeder voor mijne dochter. Nu kent gij de geheele familie, te midden waarvan, zoo ik hoop, gij eenige dagen zult doorbrengen. De jonge man boog ten teeken van aanneming van het aanbod. "Wpj gaan nu als gij dat goedvindt te voet naar huis, vervolgde de baron, het is een schoone wan deling. Martha zyt gij niet te vermoeid? Gjj kunt van het rijtuig gebruik maken, als gij Ik wil liever wandelen en bij u blijven vader, antwoordde zij liefkozend zijn arm grijpende. De graaf van Boisgueydon bood daarop als wel. opgevoed jongmensch zijn arm aan mejuffrouw Benoit. Dit enkel bewijs van oplettendheid jegens een persoon van wie zij hield, maakte op Martha een zeer gunstigen indruk. De graaf Alphonsus de Boisgueydon was een flink jongmensch van omstreeks 26 jaar. Onwillekeurig vergeleek Martha de graaf met eenige jongelingen uit de nabuurschap met wie zij reeds had kennis gemaakt, maar wie harer bekenden zij ook met hem vergeleek, steeds echter scheen de graaf haar de beste toe. In de tropische gewesten bestaat er geen scheme ring, slechts enkele minuten zftn or noodig voor do overgang van den heideraten dag tot den duis teren nacht, zoodra de zon onder is gegaan is alles in diepe duisternis gehuld en geven enkel de sterren nog eenig licht. In de lanen van den tuin van den baron, welke de wandelaars doorliepen, heerschte daardoor dan ook weldra de volmaakste duisternis en slechts met moeite was het witte gewaad van Martha te onderscheiden. Het jonge meisje klemde zich echter niet vreesachtig aan den arm haars vaders vast, maar liep met vasten en lichten tred naast deze voort, zoo nu en dan zich omwendende, om naar mijnheer Boisgueydon te zien, die hen volgde. Mfjn waarde graaf, ik vraag u wel vergiffenis u zoo te midden door duisternis te laten wandelen, riep de baron uit: ik had u myn tuinen willen laten zien, maar helaas de duisternis heeft ons overvallen, morgen echter zult gij zien. De witte voorgevel van het huis van den baron werd verlicht door het licht dat uit de geopende ramen van de salon straalde. De baron bracht zijn gast daar heen en zei, terwijl zij naar binnen gingen op vriendschappelijken toon: Beschouw dit huis als het uwe, waarde graaf en laat mfl hopen, dat ge er lang zult vertoeven Mijnheer de baron, hoe kan ik mijne erkente lijkheid toonen voor zulk eene welwillende ontvangst? antwoordde de jonge man verward, terwijl hij de hand drukte, welke de baron hem toestak. Ik heb in Frankrijk niet veel bekenden, hernam de baron, de omgang tuaschen onze familiën was zeldzaam, toch heb ik u om zoo te zeggen niet uit 't oog verloren sedert uw vertrek van het college, waarde graaf, ik vernam van tijd tot tijd uw voor spoed in de wereld;toen de omstandigheden eens klaps uw carrière hebben afgebroken, heb ik met genoegen de hoop gedeeld, dat gij in St. Domingo zoudt komen, ten einde eenige oude zaken te regelen, waarover uw vader reeds sedert 20 jaren pleit. Naar hetgeen ik vernam, toen ik hier aan kwam, zou mijn reis geheel nutteloos zijn, indien ik ten minste geen ander doel had, antwoordde de graaf, maar wat ik boven alles verlangde, was mij eens voor eenigen tijd te verwijderen en afleiding te zoeken buiten de woelingen, welke thans in Frankrijk plaats grijpen, Hier zijn ook eenige onlusten geweest, zei de baron, maar nu nu is alles rustig, de Hemel zij dank daarvoor. V. Martha volgde, in een grooten leunstoel gezeten, het gesprek tusschen haar vader en neef, zonder er zelf deel aan te nemen. De baron nam eindelijk den graaf by den arm om hem de zaal rond te geleiden en bleef voor een portret ten voeten uitgeschilderd, dat een der wanden versierde, staan en zei Dat is het portret der eerste bezitter van deze plantage, van wie wij afstammen. Vindt gij niet, dat hij er zeer ondernemend uitziet. Inderdaad droegen de trekken zeer duidelijke ken merken van een landverhuizer. Het was een lid van het huis de Kernadec» vervolgde de baron, hy kwam hier met alles wat hi) van zijn vaderlijk erfdeel over had, nl. het recht zich baron de Kernadec te noemen en de zegen zijner ouders. Zijn ondernemingen gelukten en by zyn dood was by een der rykste grondbezitters uit de kolonie. Zijn afstammelingen leefden als hy op de plantage en leefden steeds in de beste verstandhouding met de familie in Frankryk. Voor ongeveer 30 jaren was de oudere stam, welke zich in Bretagne gevestigd had, uitgestorven en werd myn vader erfgenaam der titels en goederen. Myn vader ging dus naar Frankryk om de erfenis in bezit te nemen. Deze was grooter door de eer als wel door de af komsten, Thans bezit ik nog op de kust van Morbihan een land bedekt met brem struiken, waarvan de jaarlyksche opbrengst niet meer dan 300 livres bedraagt en een oud gebouw omringd door zware muren met puntig dak, hetgeen men het kasteel van Kernadec noemt. Wy zullen er de een of andere tyd eens heen gaan, niet waar, vader zei Martha zacht. Wy zullen toch wel eens kennis makon met dat Frankryk, waarvan wy zoo dikwyis spreken. Ja, maar niets dringt ons, hernam de baron vrooiyk, ik heb eerst nog wel andere plannen ter vervulling. Wordt vervolgd. Snelpersdruk - LANGEVELD DE ROOIJ- 2Va;«/. EN

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1892 | | pagina 4