Lammer en-ver mer
Handel in Goud en Zilver.
NEW-YORK.
Grnote opruiming
Vertrek uit de haven van Texel, 's morgens acht uur.
Wie eei Sclaap met Laai Tennist,
Droge en bereide Verfwaren,
Bloettoralea, ectóe en valsde Granaten,
van Vloerzeilen, Loopers, Karpetten, Gani-
Naar Amerika
ApnMap Wed. P. C KONING
HTJIS te huur
J. Sz. DEKKER,
Nederlandsch-Amerikaansche
Stoomvaart-Maatschappij.
BALTIMORE.
Feuilleton.
DONDERDAG- 19 MEI liggen, even als andere jaren, de
yeebooten van den Heer P. F. Haltzapffel ter inlading
gereed, voor het vervoer van lammeren naar LEIDEN.
Informatie bij de Agenten c! !t!'ioou\.(/
TE KOOP
een beste jarige Stier
W. C. REU.
NA S
Kortste en Goedkoopste
OVERTOCHT.
De stem van het geweten.
NEDERLANDSCHE AMERIK AANSCHE
STOOMVAART-MAATSCHAPPIJ.
Van Rotterdam, Amsterdam,
naar New-York en Baltimore.
Burg, Texel.
ikan hetzelve terug bekomen op de
hofstede „Vruchtbaaroord" tegen kosten dezer.
Schaap gemerkt zwarte stip op 't schoft en
een in de rechter zij.
bij W. BAKKER Hz., Eierland.
te OUDESCHILD, geschikt voor winkel.
Inlichtingen te verkrijgen.
J. E. WINKLER.
LAKKEN, VERNISSEN, TERPENTIJN en OLIE
in het groot en klein.
Huis- en Rijtuigschilder, Burg, Texel.
Opruiming restanten Behangselpapier.
ONTVANGEN de nieuwste soorten Gouden en
Zilveren Oorknopjes, Belletjes en Doekspelden,
benevens diverse goederen voor half fatsoen.
Onder aanbeveling,
Inruilen hoogste waarde.
Reparatie billijk en spoedig.
ROTTERDAM
AMSTERDAM
Men vervoege zich aan de Kantoren der
N. A. S. M. te Rotterdam of te Amsterdam
en by de Agenten, of by
Inspecteur J. E. KROES te Groningen.
E. BOLSIUS, te Oisterwijk.
en Deurmatten, Bedkleedjes, Vitrage, Gordijn
franje en Kant; al deze artikelen worden voor
verminderden prijs opgeruimd ieder doe dus zijn
voordeel. A contant 5% korting.
UEd. Dw. Dnr. PH. VLESSIN'G.
door D. C. M.
Hoofdstuk XV.
23.
Een groot gevaar hing hem boven het hoofd. Hjj
verdiepte zich in allerlei gissingen. Wie was de
man, die hem bedreigde Hoe had hij iets vernomen
waardoor hy in staat was hem te bedreigen En
waarom had hy hem al die jaren dan in weelde
laten leven? Geen van die vragen was te beant
woorden voordat de man zelf verscheen.
Hy liep langzamerhand sneller de kamer op en
neder en dit scheen hem moed te geven. Het was
al zoo lang verleden. Hy had zoo ruimschoots de
algemeene achting verworven. Hf) droeg reeds
zoovele jaren een naam zonder eenige smet, dat de
gedachte zelfs hem aan zulk een misdaad schuldig
te kunnen denken, reeds als vuige laster zou uitge
kreten worden. Kon iemand van zyn rang en stand,
die zoo bekend was om zijne weldaden aangeklaagd
worden voor zoo'n misdaad? Al die ideën echter
moesten spoedig weer wijken voor de enkele gedachte
„Wat gedaan is, is gedaan. De misdaad was bedreden
en kon niet meer ongedaan gemaakt worden. Als
hij aangeklaagd werd en geoordeeld, zou hij gevon-
nisd en opgehangen worden, hy, Gabriel Kenyon.
Toen hij eenmaal tot dit besluit gekomen was,
verscheen eindelijk de bediende weder met het
bericht, dat de man, waarheen hjj gezonden was,
beneden wachtte.
Laat hem binnenkomen zoodra ik bel, zei mr.
Gabriel. Hij rilde over zijn gansche lichaam.
Gedurende eenige minuten liep hij op en neder zonder
de moed te hebben te bellen, eindelek plaatste hy
zün leunstoel op zoodanige wyze, dat het licht niet
op hem kon vallen, zoodat hy in de schemering zat
Thans spande hy alle krachten in om kalm te schynen
en liet de bel overgaan. Mr. Sullivan kwam schoor
voetend binnen, bleef op eenige passen van mr. Gabriel
staan en zag er meer uit, als iemand die beschuldigd
wordt als wel als beschuldiger.
Mr. Gabriel plaatste met trillende hand zyn bril
voor de oogen en keek de bezoeker aan, vervolgens
kuchtte hy eens en zei op voor hem ongewoon
harden toon
Is u de persoon, welke my gisteren schreef en
zich Cyrus Sullivan noemt?
Om u te dienen mynheer, antwoordde Sullivan,
Met welk doel schroeft gy my dien brief vroeg
Gabriel.
Cyrus mompelde eenige woorden, waarvan alleen
„vriendendienst" verstaanbaar was, mr Gabriel kreeg
langzamerhand meer moed.
Ik verzoek u duideiyk te zyn, zei hy op vasten
toon. Met welk doel schroeft gy my dien brief?
Wel, antwoordde Sullivan. Ik dacht, dat het
u genoegen kon doen, dat het u nuttig kon zyn.
Dit, hoewel het zeer zacht en nederig gezegd
werd, trof mr. Gabriel zoo diep, dat hy niet wist
wat er op te antwoorden.
ziet, mynheer, vervolgde Cyrus, die byna
even verschrikt was als mr. Gabriel zelf, dat ik zelf
niet de dry freer van de zaak ben. Indien er iets
gedaan werd tegen mr. Moreau, dacht ik, zou het
goed zyn, als hy vooraf gewaarschuwd was en daardoor
op zyne hoede.
Waarom komt gy tot my om over dien man te
spreken? vroeg mr. Gabriel. Waarom dan, veron
derstellende dat de man bestaat, vermoedt gy, dat ik
belang by hem heb?
Ik veronderstel, zei Sullivan trillende en blykbaar
zyne woorden wel overwegende, ik veronderstel, dat
u zich myner niet meer herinnert.
Gabriel keek hem aan en beschouwde hem
oplettend.
Ik herinner my niet, zei zy heesch, dat ik u
ooit te voren zag.
Ik had het genoegen, zei Cyrus, met mynheer
Moreau te reizen van Parys naar Londen, op de 10e
Januari 1868.
Gabriel's bleek gelaat werd nog bleeker.
Daarna, vervolgde Sullivan, had ik het genoegen
u per deligence te vergezellen tot aan de dorpsherberg
waar ik ook nu gelogeerd ben. Als ge u wel
herinnert, zult gy weten, dat u daar toen ook
logeerde, mr. Gabriel gevoelde zich als in een net
gevangen.
Wat noopte u, vroeg hy op onverschilligen toon,
wat noopte u my hierheen te volgen?
My was opgedragen, antwoorde Sullivan, mynheer
Moreau van Parys te volgen en te onderzoeken waar
hy zich ging vestigen.'
Wel mynheer, riep Gabriel uit, maar wat heeft
nu mynheer Moreau met my uit te staan.
O, wat dat betreft, daarover zal ik zoo vry zyn
te zwygen.
Gabriel's kunst om te veinzen verliet hem geheel.
Hy zat geheel versuft in zyn armstoel neder. Sullivan
die verschrikt was over de uitwerking van zyne
woorden, zei om zich zelf te verschoonen nog eens:
Bedenk wel, mynheer, dat ik niet voormyzelf
handelde.
Gabriel stond op en zich aan de leuning van
zyn stoel vasthoudende en de oogen strak op den
grond gericht, zeide hy-,
Wie stelde u aan om dien man, Moreau, te
volgen
Iemand, zei Sullivan, die in hetzelfde huis
woonde en wel in de kamer boven hem.
Als op het oogenblik van de moord zelf stond
alles mr. Gabriel weer duideiyk voor den geest. Hy
zag de kleine kamer, met de bedstede, waar mr.
Robert Kenyon lag uitgestrekt. Hy hoorde weder
het geluid als van ademhaling, dat hy ook toen
meende te hooren, maar voor het eerst van zyn
leven begreep hy van waar het geluid kwam. Het
kwam van boven zyn hoofd.
Wie was dien man, vroeg Gabriel.
Zyn naam, zei Sullivan, is Armand Camus,
maar hy was aan u bekend als Gustaaf Pelzer.
Aan my riep Gabriel uit. Niemand van dien
naam was my ooit bekend.
Hy zegt, vervolgde Sullivan, dat mynheer
Moreau, die dokter was, hem zeer goed kende en
dat deze hem eens geholpen had, toen hy zyn been
gebroken had.
Kent gy dien man vroeg Gabriel, nog steeds
met de oogen naar den grond gericht.
Ja, zei Cyrus.
Waar is hy
Hier.
Meent gy hier in het dorp?
Ja, mynheer.
Gy spreekt in uw brief, zei Gabriel wanhopig,
gevoelende, dat hy toch eindeiyk wel zou moeten
komen, tot datgene, wat hy met alle kracht die in
hem was wilde vermyden. Gy spreekt in uw brief
van een gevaar dat mynheer Moreau bedreigt. Welk
gevaar is dat?
Nu mr. Sullivan's eenige kennis van moordenaars
bestond enkel in hetgeen hy somwyien wel eens
gelezen had in de nieuwsbladen en verder in hetgeen
hy daarvan wel eens vernomen had in een wassen-
beeldengalery van de 2e rang. Mr. Gabriel beant
woordde in de verste verte niet aan de voorstelling,
welke Sullivan zich van een moordenaar gevormd
had. De geheele omgeving, ja alles, wat maar met
mr. Gabriel in betrekking stond, scheen in tegen
spraak te zyn (naar het oordeel van Sullivan) met
zyn schuld. Cyrus durfde zyn gevoelen niet beslist
uit te spreken en zei
Ziet u mynheer, als waar is, hetgeen Pelzer
vertelt, en als mynheer Moreau gevangen genomen
werd, zal hy worden opgehangen.
Wordt vtrvolgd.
Snelpersdruk - LANGE VELD DE ROOIJ-TVzW
EN
