Zeldzame of vreemde vogels.
te Burg op Texel bij D. DAALDER Hlzn.
VERKIEZING.
Alewijn's Haverstroo Pastilles.
Alewijn's Haverstroo Pastilles.
Feuilleton,
S. Keijser Jnz.
INDIEN GIJ
HOEST
GEBRUIK
ALEWIJN'S
HAVERSTROO
PASTILLES
GELD.
Het Bestuur van den polder Waal en Burg
brengt ter kennisse van de Stemgerechtigde
Ingelanden, dat op Vrijdag 30 December 1892,
ten Raadhuize alhier, van 's morgens 10 tot
's middags 1 ure, zal worden overgegaan tot de
Stemming en Verkiezing: van E EIV HOOFD
INGELAND ,en zulks ter voorziening in de vacature,
ontstaande door de periodieke aftreding volgens
de rooster den Heer J. IJ. RAN.
Texel, 15 December 1892.
Het Bestuur voornoemd,
J. J. ROEPER, Voorzitter.
Sd. KEIJSER Pz., Secretaris.
E
rp
OUDERS of VOOGDEN, die hunne zoons of
pupillen, geboren in 1887, in bovengenoemd fonds
als lid wenschen te laten inschrijven, kunnen
zich daartoe van af heden tot einde dezer maaml
vervoegen bij den ondergeteekende, boekhouder
van bovengenoemd fonds, bij wien ook alle nadere
inlichtingen zijn te verkrijgen.
Burg, Texel, December 1892.
Ondergeteekende bericht de ontvangst
eener groote partij wollen Dekens,
gewatteerde dekens, machinaal doorgestikt, Mol
ton-, wattc-, en gewerkte fantasie-dekens, eigen
gemaakte Duffclschc jongens-, mans-, en kindcr-
Jassen, alles van soliede stof gemaaktHeeren
Jaehtvesten. Opruiming van nog een klein
partijtje kinder- en groote Mantels, tegen
ongekend lage prijzen. A contant 5% korting.
Aanbevelende, Uw Dw. Dnr.
Ph. VLESSING.
J. J. TRAP, Oostereud geeft hiervoor de hoogste
waarde, levend of dood, doch onbeschadigd.
Uooge prijzen alle soorten wild.
nog hoest, of slechts begint te hoesten gebruik dan, voor het te laat is de alom zoo gunstig
bokendo ALEWIJN'S Haverstroo pastilles. Immeis de Preussische Lehrzeitung verkondigde
dat een extract van Haverstroo (Avena Sativa) een onfeilbaar middel is tegen den
of Kinkhoest. Deze beschouwingen zijn door het Nieuws van den Dag van 22 Januari 1890
nader besproken.
Daar echter het grootste gedeelte van het publiek, dat aan verkoudheid of zwaar hoesten
lijdende is, een afkeer heeft van alles in den vorm van een geneesmiddel, en het extract van
den Avena Sativa een laffen, vervelenden smaak geeft en den eetlust ontneemt, was het noodig,
hetzelve in iets aangenamers te vervormen en er bestanddeelen aan toe te voegen, van welks
gebruik niemand afkeerig is. Daarom heeft de Heer ALEWIJN dit in den vorm van Pastilles
gebracht, die in het
dezelfde uitwerking hebben en aan dezelfde eischen voldoen als het extract zelf, met dit verschil,
dat de Pastilles niet alleen de heilzame Avena Sativa bevatten, doch daarenboven nog inhouden
pure rietsuiker, die op zichzelf reeds eene voedzame kracht bezit, de borst verzacht en de slijm
oplost. Aangezien kaneel een uitmuntend voorbehoedmiddel is volgens bewering van de Hoog
leeraren Chamberland en Pasteur, is daarenboven nog de zuivere Cinamomi olie (Ceylonkaneelolie)
er aan toegevoegd.
Wie kan zich, DAN
nog verwonderen, dat deze pastilles door de geneeskundigen aanbevolen worden Ieder zij
echter gewaarschuwd, dat er reeds namaaksels in den handel te vinden zijn van
Haverstroo-Pastilles. Daarom is het handelsmerk, bestaande in een bos
gebonden met een lint, waarop het woord Alewijn, wettig gedeponeerd, en zij ieder, die zich
van deze Pastilles wenscht te bedienen, gewaarschuwd geen andere
te vragen, dan die welke voorzien zijn van de bos Haverstroo en waarop duidelijk te lezen staat
Men wackte ziek voor namaak en eisclie ket merk ALEWIJN.
Nog zij opgemerkt, dat met het oog op de naderende Ckolera, niets zeker zoo zeer de aandacht
verdient als juist deze zoo sterk van kaneel voorziene Alewijn's Haverstroo Pastilles. Immers
onder de berichten in het N. v. d. D. van 10 Sept., 2e blad schrijft prof. Van Overbeek de Weijer:
„Onder de geneesmiddelen, die in staat zijn de cholerabacillen snel te dooden en wel in 't
bijzonder creoline en kaneelolie, zou ik het laatstgenoemde verkiezen."
i» 25 Cents per keel zakje
15 kalf zakje.
Eenij? importeur voor Nederland: J. P. N'ORD THOMSON, Spulst. 236-238 Amsterdam.
In ieder geval was Bernard van Olna een man
van eer, een hoogst eenvoudige en tegelijk zeer
rijke jonge man, wien zij gaarne zijn kleine fouten
vergaf. Zij had tot dusverre bij eene tante in
treurige afhankelijkheid geleefd en verlangde naar
vrijheid. Ook een minder goeden aanbidder zou zij
haar hand niet geweigerd hebben, enkel om maar
meer vrijheid te verkrijgen.
Na de hartelijkheid, waarmee Bertha mij bij
aankomst begroet had, was ik er niet op voorbereid
bij haar zoo'n koele opvatting te vinden. Toen ik
haar dit zei, antwoordde ze mij, dat ze te oud was,
(ze is nota bene pas 19 jaar) om zich nog illusion
te maken van een gedroomd levensgeluk. Eene
arme freule moest met de werkelijkheid rekening
houden en haar verstand in plaats van het hart
laten beslissen. Een betere partij zou zich wel niet
voor haar opdoen, en daar zi) geen lust had oude
vrijster te worden, zou zij niet zoo dwaas zijn zulk
een gelukje te laten glippen.
Niet weinig teleurgesteld, veranderde ik van
onderwerp. Bertha kwam mi) thans minder schoon
voor dan bi) haar aankomst aan het stationhet
nuchtere verstand, de koele berekening, welke uit
hare woorden sprak, maakten op mi) een zeer
onaangenamen indruk, deze verdween weder spoedig,
toen ik met Bertha over haar vader sprak. Zij
toonde zich recht blij baar vader uit zijn benarde
toestand te kunnen redden en in haar woorden lag
zooveel liefde voor den vader opgesloten, dat ik
spoedig weder geheel met haar verzoend was. Mijne
vrouw ging het evenzoo. Ook zij was eerst ontstemd
door Bertha's koude opvatting over den voor haar
toch zoo gewichtigen stap, maar ook zij werd zeer
spoedig als 't ware betooverd door Bertha's bemin
nenswaardigheid.
Met angst verwachtte ik het bezoek van den heer
Bernard van Olna, tegen 12 uur zou hij komen,
maar hij kwam niet; uren lang wachtte ik te
vergeefs, toen kwam tegen 4 uur in zijn plaats
Bertha's vader zelf. Bertha vloog hem om den
hals. Gjj kent Werner van Mallenkorf, hij verdient
zulk een ontvangst niet en hij is dan ook ongevoelig
voor zulk een betoon van liefde. Ik geloof, dat hij
meer belang stelt in een mooi renpaard, dan in zijne
schoone dochter, wier liefkozingen hem blijkbaar
niet aangenaam waren. Hij liet ze zich welgevallen
maar beantwoordde ze niet. Hij verklaarde mij
alleen te willen spreken. Toen wij ons op mijn
kamer bevonden, brak het onweer los, hij vloekte
en raasde als een bezetene, sprak er van zich een
kogel door het hoofd te jagen en eerst nadat hij
goed uitgeraasd was, vernam ik, wat hem eigenlijk
zoo woedend maakte.
Toen de oude heer van Olna dien morgen eens
afwijkende van zijn gewone regel, een bediende naar
zijn zoon had gezonden, ten einde deze te verzoeken
het ontbijt eens met hem te gebruiken, verscheen
de bediende weldra weer, vergezeld van den kamer
dienaar van den jongen van Olna. Laatstgenoemde
verklaarde toen, dat zijn jonge meester blijkbaar
dien nacht niet in huis had doorgebracht, zijn bed
lag nog onaangeroerd en op de tafel had h(j een
verzegelden brief gevonden met het opschrift„Aan
mijn vader". Die brief overhandigde hij thans aan
den ouden heer.
Met bevende hand en een somber voorgevoel,
verbrak deze het zegel. De brief bevatte slechts
deze woorden„Leef wel 1 Bernard l"
Hij heeft zich van het leven beroofd 1 riep de
vader uit en snelde naar de kamer van zijn zoon.
Met behulp van zijn bedienden doorzocht hi) de
kamer, op hoop van nog iets te vindtn, dat nog
eenig licht in de duistere zaak te verspreiden.
Op reis kon hij niet zijn, want dan zou hij toch
wel eenig linnengoed medegenomen hebb n. Zijn
linnengoed was onaangeroerd. Een kostbare revolver,
Bernard's lievelingswapen ontbrak echter. Een
andere aanwijzing bestond in een courant. Bernard
had de gewoonte in de couranten welke hij las, die
berichten, welke hem belang inboezemden, met
blauw potlood aan te hal°n. Op de tafel lag een
courant, waarin hij blijkbaar had zitten lezen en
waarin een bericht was aangehaald. Het bevatte de
korte mededeeling, dat een jong bankier zich door een
zeker schot in het hart van het leven had beroofd.
Dit bericht versterkte de vader nog meer in de
overtuiging, dat Bernard zich van het leven had
beroofd. Hoewel anders zich weinig om zijn zoon
bekommerende, speelde hij thans de hartelijke, diep
bedroefde vader. Hij klaagde luid en verweet zich
zelf, de oorzaak te zijn van den dood van zijn zoon.
Slechts uit vertwijfeling, dat ht) een meisje moest
huwen, hetwelk hy niet beminde, was Bernard tot
het ontzettend besluit gekomen zich te onttrekken
aan de verloving door een revolverschot;
Hij gaf aan zijne droefheid de grootste openbaarheid,
zoowel voor zijne bedienden in huis als op het
kantoor speelde hij de diep bedroefde hartelijk
beminnende vader. Tevergeefs wees men er hem
op, dit het bewijs nog niet geleverd was dat zijn
zoon zich van het leven had beroofd, zelfs vruchteloos
was de mededeeling van den kassier, dat zijn zoon
den vorigen dag nog 20000 mark had opgenomen en
hij dit zeker niet gedaan zou hebben, als hij zich
had willen van het leven berooven. De vader bleef
er echter bij, dat zijn zoon het wel gedaan zou
hebben en dat dat geld geweest moest zijn om
voor zijn dood eerst zijn schulden te betalen.
Slechts om aan zijne IJdelheid te voldoen en maar
in beklag te komen, meende de heer van Mallenkorf
had hij zooveel misbaar gemaakt. Reeds des morgens
om 9 uur was hij uitgereden en overal bij alle
vrienden en kennissen was hij gaan vertellen, dat
zijn zoon zich had doodgeschoten, ten einde zich te
vrijwaren voor de ophanden zijnde verloving.
Eerst een uur geleden ongeveer was het Werner
ter oore gekomen en onmiddelijk had ht) zich naar
den ouden van Olna begeven. Deze had luid wee
klagend de voorgenomen verloving vervloekt en
Werner heftige verwijten gedaan, die natuurlijk niet
zonder tegenspraak bleven, totdat eindelijk van Olna
woedend verklaarde, dat al leefde Bernard nog, er
toch van de verloving niet in 't minst zou komen.
Zoo ongeveer luidde Werner's verhaal. Hij ver
vloekte de Olna's, vader en zoon. Bertha's goede
naam zou door dit schandaal geheel vernietigd
worden. Het verhaal van den zelfmoord van
Bernard van Olna, in verband met zijn aanstaande
verloving met Bertha van Mallenkorf, ging van mond
tot mond.
Ik trachtte Werner te kalmeeren, maar te vergeefs.
Hij verliet mi) eindelijk, terwijl hij mij opdroeg,
Bertha met den ongelukkigen afloop bekend te
maken. (Wordt vervolgd).
Snelpersdruk - LANGE VELD k DE ROOIJTexel
