De nieuwste lampen, traniers, ilazep en pitten.
tl
w
is
1
s
THEE THOMSON
J.P. NORD THOMSON, KloveÉrstapal 25,
Ruime keuze Lakwerken.
PJ^Aan't zelfde aires ontrapSptiaps
Eene grnete partij sterk Schoenwerk,
Gevraagd tegen half September,
VOERBROOD
b
1
Is
N
lis,
s
td
Neem er nota van:
Het is verboden
Feuilleton.
GELD.
Nederlandsch-Amerikaansche
Stoomvaart-Maatschappij.
WoensdagSenZaterdags.
K. SLOT.
Opnieuw ontvangen
Contant 5% korting.
bij A. C. LAP.
tri
8 S-
S3
BÜ
Isa
I g,®
s
s?
s*
1
2
pf
Cl
o
t^
Bespaart ljz in 't gebruik.
<1
o
«s-
6 e.
a g"
II®
b li
gs©
g"! S
g. ï*r"
5?
g 8:1
P
P3
hs
P
tJ
Ontvangen eene prachtige collectie
van een buitenlandsch fabriek, welke op
aanvrage gaarne aan huis worden bezorgd.
Aanbevelend,
Steenenplaats. J. Sz. DEKKER.
voor Heeren, Dames en Kinderen.
Sierlijke modellen. Lage prijzen.
Ontijdige gebreken worden kosteloos hersteld.
Aanbevelend, JAC. RAB.
goed kunnende werken en koken.
Br. tro. lett. B. boekh. H. KRUIJVER, te
Zaandam.»
van ROGGE, ERWTEN en GERST verkrijgbaar
O
cr
a>
H
E
8
<1
t*3
td <s>
CD
CD
CD
O
to
to
o
<1
8
3.
B
<s
O
O
•8
S1
8
O
fcd
S3
i-3
fcd
izt
pr
sa 2.
s- 5. 2.
S
g S
2
3 g=
2, 5 3
E
SS
3
2 <3
■e o
3
£-
Et
o
|9g
I1 P
sst»
E
tö
N
is;
to
N
iaj
0
CD
e^
CD
Reparation aan Rookmachines, Lampen, enz.
van mij afkomstig, worden altijd het vlugst en
goedkoopst door mij gemaakt.
Aanbeveling, J. J. KUIJPER.
te rijden of te loopen, op boete volgens de wet,
over de landerijen in EVERSTEKOOG toebehoo-
rende aan
14 Augustus 1893. P. M. STIGGELBODT.
Raast IIom nog gratis kans te hebben op
de twee theetafels met compleet Delftsch thee
servies, waarvan de verloting in September zal
plaats hebben, door het inzenden uwer leege
zakjes bij den winkelier waar men de thee gekocht
heeft. Hoe meer zakjes men inzendt, des te
grooter de kans
Deze Thee Thomson is van f 0.80 tot 12 per
5 ons verkrijgbaar bij
te Texel Wed. J. BROUWER; C. G. KUIJPER
en F. v. d. VIS; te OudeschihlK. G. BROUWER;
te Waal: J. BRUIN; te Burg op Texel: D. C. DROS;
te Cockstlorp: Wed. BRANS—Blom.
Importeur voor Aederlaud,
AMSTERDAM.
79
Roman cloor A. S.
Hoofdstuk XXVm.
R»rrERDAM_NEW_Y0RK>
AMSTERDAM
Afvaarten des
Nadere inlichtingen by: de N. A. S. M.,
Af deeling Passage, te ROTTERDAM,
by den Inspecteur v/h Noorden,
den Heer J. E. KROES te Groningen.
by den Inspecteur v/h Zuiden,
den Heer E. BOLSIUS te Oisterwyk.
en by de Agenten.
Ik wil uwen koetsier een plaats aanwijzen, waar
hy, zonder van uit het heerenhuis gezien te worden,
op u kan wachten. Ga daar ginder naar den landweg,
die links van den straatweg voert. HQ gaat langs
den rand van het kleine bosch, daar vindt uw koetsier
een voor het wachten uitstekende geschikte schaduw
rijke plaats.
Bernard voldeed gewillig aan Klara's wensch. Hi)
verliet het rijtuig en gaf den koetsier bevel hem op
de aangeduide plek te wachtenhjj zelf wandelde
naast Klara, die rijdende den weg naar Linau volgde.
De oude Jobst, die intusschen een plaatsje gevonden
had vanwaar hy zonder gevaar over de sloot kon
komen, reed hoogst eerbiedig, op minstens twintig
passen, achter hen.
Klara was zoo vrooiyk mogeiyk. Zy was gelukkig,
dat haar schoon plan, hetwelk zy in stilte ontworpen
had, een zoo goeden uitslag beloofde en het niet
noodig geweest was, dat zy de belofte, aan Elize
I gedaan, verbrak, zy vroeg niet door welk toeval
Bernard te weten was gekomen, dat Elize nog op
Linau was, het was voor haar voldoende, dat hy dit
wist, en zy niet gedwongen was geworden het hem
te moeten zeggen. Thans had zy geen geheim meer
te bewaren en kon zy den heer van Olna vertellen
hoe trouw Elize hem verpleegd had toen hy bewus
teloos, een doode geiyk, naar Linau was gebracht
en hoe gelukkig Elize zich gevoeld had toen de dokter
verklaarde, dat er voor den gewonde geen gevaar
bestond, en hoe daarna Bertha door haar giftigen
spot Elize gedwongen had zich voor den heer Van
Olna te verbergen. Zy schilderde hem ook hoe zwaar
Elize by iedere gelegenheid met voorbedachten rade
door Bertha gekrenkt werd, tot zy er eindeiyk toe
gekomen was tegen den wensch van Hugo en niet
tegenstaande Klara's smeeken, het besluit te nemen
hare betrekking op Linau op te geven en naar hare
moeder terug te keeren, Zy vertelde verder, dat
Elize het grootste deel van den dag, terwyi Bertha
en neef Frits te zamen in de galery zaten, met een
boek of een handwerkje in het oude heerenpriëel
aan het einde van den tuin zat, waar zy zich nu op
't oogenblik zeker ook zou bevinden, en de heer
Van Olna haar alleen zou aantreffen. Hy kon dit
priëel bereiken langs een weg door het houtgewas
en zonder van uit het heerenhuis te worden gezien.
De sleutel van de kleine deur, die zich in het
hekwerk bevond, had zy heimeiyk van het sleutelbord
genomen om dezen aan den heer Van Olna ter
hand te stellen.
Voortdurend vrooiyk pratende en vertellende, reed
Klara naast den opmerkzaam luisterenden Bernard,
zy wees hem den weg naar de kleine deur in het
hekwerk en gaf hem den sleutel daarvan.
Laat u den sleutel maar in het slot zitten, zei
zy, toen de deur door hem geopend was, ik maak
nog een wandelrit, en kom misschien na verloop
van een half uur, wanneer u genoeg met Elize
gepraat hebt, terug, om u naar huis te brengen. Ik
moet er by zyn, wanneer Bertha verneemt, dat u
Elize ontmoet hebt. Ik verheug my reeds by voorbaat
haar gezicht dan eens te zien. Adieu, mynheer
Van Olna, loop nu niet verkeerdlinks voert de
weg direct naar het heerenhuis, rechts naar het
heerenpriëel. Adieu, binnen een half uur zien w;
elkaar weer.
Na een vroolyken vertrouwelyken groet, reed Klara
in galop weg, zoosnel, dat de oude Jobst haar slechts
met moeite kon volgen.
Met kloppend hart vervolgde Bernard den hem
aangewezen weg. Misloopen kon hy niet. Hy stond
voor de beslissing zyner toekomst. Hy zou Elize
wederzien. Had zy inderdaad aan hem, geiyk Klara
gezegd had, een vriendeiyk aandenken bewaard
Stelde zy werkeiyk nog belang in hem De volgend
minuten zouden hem dit duideiyk maken.
Hy vervolgde zynen weg. Eensklaps hoorde
voor zich uit eenige beweging, het ruischen van een
zyden kleed. Bernard ging langzamerin 't volgend
oogenblik by eene kromming van den weg, zag
haar voor zich, maar neen, zy was het niet, hy stond
voor Bertha, die voetstappen achter zich hoorende,
omkeerde en hem verwonderd aanzag.
De verwondering en eene niet aangename verrassing
vielen in de trekken van haar gelaat te lezen, toen
Bertha Bernard herkende. Dadeiyk echter was die
uitdrukking van haar gelaat verdwenen en met het
haar eigen, beminneiyk en betooverend lachje be
groette zy hem.
U hier, mynheer Van Olna Dat is eene groote,
aangename verrassing I Wees van harte welkom
Een zeer hoffeiyke buiging was Bernard's antwoord
op dezen zoo vriendeiyken welkomstgroet. E
scheen niet te bemerken, dat Bertha hem de klein
hand toestak.
Ik moet u om verschooning verzoeken, mevrouw,
zei hy, de hoed waarmee hy gegroet had, in de
hand houdende. Ik ben langs een ongewonen weg
in den tuin gekomen.
Door de kleine deur van het hekwerk en dus
van de landeryen. Ik verwonder my slechts, dat
dien weg bekend was en u het deurtje open gevonden
hebtmaar ik verheug my er tevens over, want dit
gelukkige toeval verschaft my het genoegen u he
allereerst op Linau te mogen begroeten en juist door
eene dwaling uwerzyds, want de weg dienuwildet
inslaan voert niet naar het heerenhuis, maar naar
een aan het einde van den tuin gelegen priëel, van
waaruit wy een mooi vergezicht hebben op de lande'
ryen. Ik dank het aardige toeval, dat u op dezen
niet rechten weg gebracht heeft en my gelegenheii
verschaft u het schoone heerenpriëel te laten zien en
daarin met u, geheel ongestoord, een oogenblikje
aangenaam te kunnen praten. Volg my, mynheer
Van Olna, ik zal u naar ons heerenpriëel brengen.
Zou hy haar volgen? Het verrukkeiyk, beteekenisvo
lachje, waarmede zy hem aanzag, toen zy er haar
vreugde over uitsprak, dat zy met hem ongestoord
eenige oogenblikken aangenaam zou kunnen spreken
waarschuwde Bernardhaar geheele houding kwam
hem niet innemend voor, zy wekte integendeel
tegenzin I Hoe bitter was hy in zyn hoop bedrogen
geworden. Hy had gehoopt Lize alleen te zullen
vinden en vond nu Bertha. Zy noodigde hem uit
haar naar een eenzaam plekje te willen vergezellen,
haar lachje herinnerde hem aan de enkele minuten,
waarin hy zoo smadeiyk zich zelf vergeten had, die
hem zoo diep berouwd hadden, waaraan hy niet
denken kon zonder te blozen; maar Bertha dacht
aan die oogenblikken met een lachje, zy bloosde
niet, zy geloofde. Bernard werd toornig, hy mocb
aan zyne gedachten niet verder den vryen teuge
laten I Zy wilde hem naar het heerenpriëel voeren!
zy wist biykbaar niet daar Lize te zullen vinden.
Maar Bernard wist dit wel en volgde daarom Bertha,
In Lize's tegenwoordigheid wilde hy haar rekenschap
vragen over het feit, dat zy van het verbiyf van
het meisje niet gerept had, wilde hy haar met
ernstige, koele woorden zeggen, dat hy alleen om
Lize weder te zien naar Linau was gekomen. Niet
een oogenblik zou zy er in twyfel over blyven, dat
hy nu met leedwezen, ja zeis met afschuw terug
dacht aan een oogenblik, waarin hy zyn eer en plicht
vergeten had.
Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk - LANGE VELD DE ROOIJ- Texd
p
0
Q-»
C-*
O
8
O
<5
s
03
w.
s
ff
ft
pr
GO
n>
Cf
ft
p
Cf
et
ÖO
P
i1
Cb
<3
O
O
t-1
Q
E3
99
os
«3*
O
!zi
O
tel
£3
g
00
O
CVI
«s>.
R.
Cb
8
8
ft
W
00
B
eu
a
B
o
a
W
cc
ft
B SS
ft
2 B
fi
P(- B =3
(E
ft-
et-
5
p A
M 3.
N
cc
1-. s__|
- «x»
M *S
O ct»
99 fi
te
o
50 KJ
o co
S C^-
00 CO:
Cb
g
1
