ïezaai;
Huisraad en Inboedel.
leveren en veraarilip alle soorten Miert
Pliotografie Instantanée.
Bottines, Molières, Pantoffels
Sö-NEW-Y ORK. I
60 kub. el Kalkpuin,
Publieke Y erkooping.
Deurwaarder C, DE WIJN,
W. J. LANGEVELD Pa.
JACHT.
Jacht-, Loop- en Kaplaarzen,
Nederlandsch-Amerikaansche
Stoomvaart-Maatschappij. I
WoensdagsZaterdags.
Feuilleton.
Wordt gevraagd:
VEEHOUDERS
Warmoesstraat 396. Den Burg op Texel
Beveelt zich aan tot het vervaardigen van groepen.
Ruime keuze in
JAC.
GELD.
voor herfstvoeder, verkrijgbaar bij
J. H. MOOJEN, TEXEL.
De ondergeteekendenlikwidateuren
der Naamlooze Vennootschap „Het
Landbonw-Crediet Texel" berichten aan belang
hebbenden
1' dat alle nog uitstaande accepten vóór den
eersten Januari 1894, ten kantore der Maatschappij
moeten worden afgelost, en
2e dat alle nog uitstaande 3% obligatiën ten
laste van „Het Landbouw Crediet Texel" op den
éweeden Januari 1894 zullen worden afgelost en
op dien datum betaalbaar zijn gesteld ten kantore
der Maatschappij in likwidatie te Burg op Texel.
De likwidateuren,
Br. J. TIMMER.
JOH. EELMAN.
Haarlem,
4 September 1893.
zonder steen, te leveren voor 25 Sept. e. k. op
de Haven te Oudeschild.
PRIJSOPGAAF wordt ingewacht voor of op
12 Sept. door J. J. ROEPER a/d WAAL.
zal, ten verzoeke van M\ H. BOELMANS TER
SPILL, in diens kwaliteit als curator in het
Faillissement van P. Daalder, op DINSDAG
12 SEPTEMBER a. s., 's namiddags 2 uur, vóór
het woonhuis van voornoemden P. DAALDER,
in de Nieuwstraat, aan Den Burg
PUBLIEK VERKOOPEN:
Net en goed onderhonden
Te bezichtigen op den verkoopdag van 's mor
gens 10 tot 12 uur.
genegen tweemaal per dag melk te leveren aan
de coöperatieve kaasfabriek te de Waal, worden
verzocht daarvan kennis te geven aan den
ondergeteekende.
J. H. ROEPER Hz.
LANGEVELD DE ROOIJ.
Het atelier is lederen ZoDdag geopend van 's morgens 11'/2 tot 's middags 3 uur Op
Werkdagen indien men hiervan vooraf kennis geeft.
Het is verboden te Jagen op de eigendommen
van het Waterschap de 30 Gemeensch. polders\
en van den Heer E. NOORDIJK in het Noorden,
en in den Polder de Eendragt.
S. KEIJSER Pz.
C. KEIJSER Pz.
en verder alle soorten van schoenwerk,-
sterk en goedkoop. Ontijdige gebreken wordeii|
kosteloos hersteld. CONTANT 5% korting.
Aanbevelend,
Afvaarten des
Nadere inlichtingen bij: de N. A. S. M.,
Afdeeling Passage, te ROTTERDAM,
bij den Inspecteur v/h Noorden,
den Heer J. E. KROES te Groningen. I A
bij den Inspecteur v/h Zuiden, IVi
den Heer E. BOLSIUS te Oisterwyk. I
en bij de Agenten.
Roman door A. S.
82 Hoofdstuk XXVIH.
Zw0g, ik geloof u niet meer, beot Van Dalen
zflne vrouw toe. Gedurende Bernard's eenvoudige
verdediging was hy een weinig tot bedaren gekomen,
hö was thans weder in staat te denken en herinnerde
zich de schrik, die Bertha beving, toen hjj plotseling
voor den dag kwam,- toen had hy ook de laatste
door haar uitgesproken woorden verstaan, nl.„Lok
ook m0n haat niet uit." Ja, zfj haatte den ontrou
wen, die haar in het gezicht gezegd had, dat hy
haar werkelijk nooit bemind had. zy haatte hem
des te meer, omdat zy hem wel degelijk had lief
gehad. Z0 had er op aangedrongen, dat voor Van
Olna Lize's verblijf op Linau verborgen bleef, daar
zy voor hare medeminnares, die haar thans over
wonnen had, vrees koesterde. Om Elize te zien, was
Van Olna naar Linau gekomen, daarom trof hem de
haat bi) Bertha door versmade liefde opgewekt. Het
giftige zaad, dat Bertha zeer geslepen in Van Dalen's
ziel gestrooid had, droeg reeds vruchten, het wan
trouwen, de jaloezie die zy had opgewekt, richtten
zich thans op haar alleen. Van Dalen geloofde zijne
vrouw niet meer, haar lachen liet hem even koel als
de toornige blik uit hare oogen. Zy zelf was er de
oorzaak van, dat z0 allen invloed op haren echtgenoot
verloren had.
Verschoon mij, mijnheer Van Olna, zei hy, zich
tot Bernard wendende. Ik heb in myne opgewonden
heid harde woorden gesproken, maar u zult daarover
niet met my rechten. Ik vertrouw uwe woorden en
behoef geene bevestiging daarvan, mogen deze treurige
uren u het geluk des levens brengen, zooals zy het
myne verwoest hebben.
Hugo, ik zweer u
Bertha kon niet verder spreken, haar laatste
poging zich gehoor te verschaffen, mislukte, zy zweeg
toen zy in de van toorn fonkelende oogen van Van
Dalen keek, die, met opgeheven hand in de richting
van het heerenhuis wyzende, op bevelenden toon
gebood
Geen woord meer, want ieder uwer woorden
is een leugen. Daarheen leidt uw weg, niet hier
wil ik met u afrekenen. Volg my.
Bertha knarste op de tanden, zy balde de kleine
handen tot vuisten, maar haar toorn was onmachtig.
Zy gevoelde dit zelf, der te feller echter werd haar
haat opgewekt. Nog een blik in welke te lezen
viel hoe gloeiend zy thans Bernard en Elize haatte,
toen volgde zy Van Dalen, die zonder nog op te zien
haar voorgegaan was.
Bernard en Elize bleven alleenhy greep hare
hand, zy liet zich dit welgevallen, maar een donker
rood verspreidde zich over hare wangen en haar
hart klopte stormachtig.
U hebt de laatste woorden van den ongelukkigen
gehoord, zei Bernard met zachte, weeke stem. U
hebt ieder woord van de treurige bekentenis gehoord,
die de plicht my gebood af te leggen. Kunt u my
vergeven, dat ik u eenmaal bedrogen heb? Ik heb
geen recht dit te hopen, maar toch doe ik het. De
herinnering aan u was de schitterende ster, die my
geleid heeft op den weg om een nieuw leven te
beginnen. Zy heeft my ook heden gesterkt in den
stryd tegen my zeiven, zy heeft my den weg tot
eene zware plichtsvervulling gewezen. Kunt gy,
ter wille van de liefde, vergeving schenken aan
hem, die gedwaald heeft, eene liefde, die hy steeds
getrouw by zich heeft omgedragen en die hy ook
bewaren wil, wanneer gy deze heden mocht afwyzen.
Een antwoord hierop te geven werd Elize gespaard.
Klara, die meende thans lang genoeg weg te z0n
gebleven, verscheen aan den inging van het prieel
en zooals gewooniyk dadeiyk ten uitvoer brengende,
wat haar in gedachte kwam, snelde zy op Elize toe
viel haar om de hals en feliciteerde haar te geiyk
met hare verloving met den heer Van Olna. Elize
liet zich dit welgevallen en nam de gelukwensch
aan, hetgeen voor Bernard een voldoend bewys
leverde, dat Elize hem vergaf.
Klara wilde zich thans verwyderen om het paartje
alleen te laten; maar Elize vroeg haar, vooral ook
met het oog op hetgeen er tusschen Van Dalen en
Bertha was voorgevallen, by hen te biyveD, zoodat
het drietal eerst laat zich naar het heerenhuis be
gaf. Klara was onderwyi reeds voldoende ingelicht
omtrent hetgeen er tusschen Van Dalen en Bertha
was voorgevallen. Vermoedende, dat Van Dalen
het thans wel te druk zou hebben met z0n eigen
overdenkingen en liever geen bezoek zou ontvangen,
droeg Bernard aan Elize en Klara op hem zyne
groeten over te brengen, terwyi hy zich naar de
plaats begaf, waar zich zyn rytuig bevond, waarmee
hy zich weldra weer op weg naar Plagnitz begaf.
Hoofdstuk XXIX.
De herfstwind speelde een wild en behageiyk spel
met de dorre bladeren, die van de boomen vielei
waarvoor echter Van Dalen naar het scheen, geej
oog had. In gedachten verzonken zat hy in
heerenpriëel, dat hy tot z0n lievelings plekje gemaal
had, aangezien hy van daar uit een flink vergezicl
had. Wanneer hy op de eenvoudige houten bai
zat, rustte zyn oog op het schoone landschap, z|„
geest echter was dan bezig met beelden uit h<
verleden. In het heerenpriëel was zyn lot beslis
geworden, daaraan knoopte zich voor hem d9 treurigst
herinneringen vast, maar daarom ook juist zoel
hy dit plaatsje op, ten einde over het verledene
kunnen droomen.
Twee jaren waren voorbygegaan sedert di
treurigen dag, waarop hy met geweld zich de liefd
voor eene onwaardige uit het hart had gebanns
twee korte jaren, maar hoe was in dien tyd tc<
alles veranderd, en welk een ommekeer had o(
by Van Dalen zelf plaats gegrepen. Toen ha
hy vrooiyk de toekomst tegemoet gezien, heden
hy met droefenis op het verledenvroeger was
een jonge man vol levensmoed en levenskrac!
heden kwam hy zich zeiven oud, moede en afj
leefd voor.
Veel, zeer veel was er dan ook gebeurd in dis
tyd. Z0ne vrouw, inziende, dat het haar onmogel
was hem weer voor zich te winnen, had hem rei
des avonds na het voorgevallene in het priëel,
stilte verlaten enkel een brief achterlatende, w<
zy opgaf, dat het naar zy meende het best v(
beiden was, als zy maar door de wet hun huwell
ontbonden lieten verklaren.
Gedurende den geheelen nacht had Van D:
nagedacht over den brief, welke Bertha hadachti
gelaten, maar tot heden was hy nog niet tot
besluit gekomen, thans echter zag hy in, dat Bert
geiyk had en dat scheiding moest plaats hebl
Hy zette zich daarom aan zyn schryftafel en schri
een langen brief aan den rechter Herder, de oi
vriend der familie, die voor hem ook steeds
goede raadsman geweest was. Geheel kalm en
man van zaken schreef van Dalen en zette hy
rechter uiteen, dat eene scheiding, op grond
wederzydschen tegenzin, z0n wensch en die zl
vrouw was, Hy gaf den rechter volmacht «j
noodige stappen te doen en geen offer te ontzia
opdat de scheiding zoo spoedig mogeiyk door
gerecht zou kunnen worden uitgesproken.
Wordt vervolgd.)
in
nai
Eie
line
[ziel
1
D
Snelpersdruk - LANGEVELD DB BOOIJ- M
mi
16
mr
