De vloed in de Dollart was Maandag
zóó hoog, dat de kwelders onderliepen en het
vee zich zwemmende trachtte te redden. Van
den dijk zagen velen hunne dieren worstelen
met de golven, zonder hulp te kunnen bieden.
In een oproeping tot alle Yereenigingen
van elke richting in Friesland geeft het be
stuur der afd. Leeuwarden van den „Bond
voor Landnationalisatie" kennis, dat 14 Nov.
a. s. tijdens de jaarvergadering van den Bond
te Leeuwarden een groote provinciale ver
gadering zal worden gehouden, waarin als
sprekers zullen optreden de heeren J. Stoffel,
C. Bijlenga, D. R. Mansholt eD dr. Vitus
Bruinsma, die de werkeloosheid in Friesland
zullen bespreken.
In den oproepingsbrief wordt als éénig
middel om aan de ellende waaronder Fries
land verkeert een einde te maken, genoemd
„het in het leven roepen eener nieuwe ont
eigeningswet, die gemeente en Staat het recht
geeft tegen schadeloosstelling grond te onteige
nen en op billijke voorwaarden aan arbeiders
in gebruik te geven."
Men meldt uit Pernis:
Als een tegenhanger van het feit dat onze
Hollandsche visschers vaak door de Engelsche
benadeeld worden, verdient te worden gemeld,
dat de sloep „Festina Lente" door een Engel-
schen visscher gepraaid werd met de vraag
of er wat gevangen werd. Toen de schipper
ontkennend antwoordde, verwees de Engelsch-
man naar eene andere plaats en toen daar
de beug werd uitgezet, werden in één nacht
1000 schelvisschen gevangen.
Vee-uitvoer. Ter gelegenheid der groote
najaarsmarkt te Purmerend verzond de firma
Munnikhuia Zn. aldaar reeds een bezending
stieren en kalfvaarzen naar Frankrijk met speciale
vergunning van de landbouwvereeniging in het
arrondissement Rethel. Eene bijzondere commissie
kwam op die jaarmarkt zich persoonlijk over
tuigen van den gezondheidstoestand van het
Hollandsche rundvee. Hoe wekte het hare
verbazing op, dat, bij een aanvoer van 5130 stuks,
geen enkel beest ongekeurd ter markt was
aangevoerd en allen, als waarborg, gemerkt waren
met het wapen van Purmerend.
Deze keuring verleende der commissie dus de
zekerheid, om van het bijzonder verlof, haar door
den Franschen minister van landbouw verleend,
gebruik te maken en zich tevens van de opge
dragen taak te kwijten, om voornoemden minister
verslag te geven van hare wedervaring op de
markt te Purmerend. Ongetwijfeld heeft dit
verslag aanleiding gegeven tot heropening van
den vryen invoer van Hollandsch vee in Frank
rijk. Den burgemeester van Purmerend, jhr. C.
van Citters, komt een woord van dank toe, voor
de flinke maatregelen, door hem ook reeds
vroeger genomen, ten einde deze veemarkt voor
besmetting te vrijwaren.
Te Velp wilde dezer dagen eene jonge-
dochter een huwelijk aangaan. Zij kon echter
hare geboorte-akte niet overleggen, wijl het
bleek, dat zij in de registers harer geboorte
plaats Loenen (gemeente Apeldoorn) niet was
ingeschreven. Voor den kantonrechter te Apel
doorn moest nu eene „akte van bekendheid"
worden opgemaakt, teneinde in dat gemis te
voorzien.
't Was ook moeielijk te bewijzen dat de
persoon in kwestie niet geboren zou zijn.
Bij eene weduwe op Westerstraat te
Amsterdam vervoegde zich de vorige week een
man, die voorgevende gezonden te zijn door
een zoon der weduwe, tien gulden ter leen
vroeg, waaraan hij volgens zijn zeggen drin
gende behoefte had.
De weduwe meende eerst bij haar zoon om
navraag te moeten gaan, waarbij het bleek
dat deze van niets wist. De man scheen
niet veel geduld te hebben, want terwyl de
weduwe afwezig was, wist hij in huis te
dringen, sloot de werkvrouw in de keuken
op en haalde uit een kast een muntbiljet
van f 10. De man scheen het om niet
meer te doen te zijn want een bankje van
f 100 liet hij liggen.
Zaterdagavond liep een man, om zyn weg
naar den Voorburgwal te bekorten, door de O.
Z. Armsteeg te Amsterdam. Halverwege ge
komen, liep hU in volle vaart tegen een touw
aan, dat dwars over de steeg was gespannen
en hem juist aan den hals trof. Door den
schok viel hij achterover en bleef een oogenblik
als versuft liggen. Uit een donkeren hoek
sprongen toen twee lange jongens te voorschijn,die
op hem aanvielen, om zfjn zakken te doorzoeken.
Maar daar waren de rabouwen aan het verkeerde
kantoor; de prooi was een sterke smidsbaas,
die voor vier zulke kerels niet uit den weg
zou gaan. Hfj sprong op, gaf den een 'n slag,
waardoor hij in den donkeren hoek neersmakte,
en ging toen onmiddeifjk den anderen achterna,
die, terwfjl de geheele steeg nu op de been
kwam, het hazenpad had gekozen.
De jongen had goede beenen en hield het
lang vol, maar zijn verwoede vervolger verloor
hem niet uit het gezicht en rende hem steeds
na, door alle stegen van de buurt, somtijds
dwars door een menigte, die terugweek, wanneer
de smid zjjn vuisten liet zien. Eindelijk werd
de jongen bij den Schreierstoren ingehaald en
kreeg zijn verdiende loonde smid paste
eigenhandig de lijfstraffelijke rechtpleging op
hem toe, die hem lang zal heugen, en depo
neerde hem toen in vrij ontredderden staat aan
de Oudebrug.
In de O. Z. Armsteeg noemen ze dit de
methode van „het pektouw".
De Belgische vischsmak „Ostende" 109,
Zaterdagmiddag binnengekomen, heeft te Maas
sluis aangebracht de bemanning van den Holl.
kotter „Eva", thuisbehoorende te Schiedam, welk
schip in de Noordzee gezonken is.
Het „Rott. Nbl." meldt in deze het volgende
Twintig October werd het kotterschip „Eva",
koersende van de Engelsche kust naar den
Nieuwen Waterweg, op de Noordzee lek; toen
het volk bemerkte dat het schip zinkende was,
begaven zij zich met eigen boot naar het in
de nabijheid zijnde tracolvaartuig O. 109 (Os
tende). De schipper beloofde hun voor 11
pond sterling (f 132) in den Nieuwen Water
weg te brengen. Van de „Eva" hadden zjj nog
eenig goed kunnen medenemen. Toen zij bij
den Waterweg kwamen en het geredde goed
aan dek werd gezet, mistten de schipbreuke
lingen verschillende voorwerpen. Te Maasluis
deden zij aangifte dier vermissing en het onder
zoek der politie bracht het grootste gedeelte
voor den dag op het vaartuig dat hen aanbracht.
Lotelingen der lichting 1894 kunnen
hun verzoeken tot plaatsing bij het een of
andere korps schriftelijk indienen, op onge
zegeld papier, bij den provincialen adjudant
in de provincie, met opgave van het door hen
getrokken nummer en der gemeente, voor
welke zij uittrekken.
Hun verzoek wordt dan op een lijst
gebracht en bij de indeeling (in Maart) in
overweging genomen. Wanneer het met de
belangen van den dienst overeenkomt worden
hun verzoeken toegestaan.
Antwoord op verzoeken wordt niet gegeven,
dus behoeft er geen postzegel bij het verzoek
te worden ingesloten.
In de laatste weken, zegt de te Amster
dam verschijnende „Deutsche Wochenzeiting",
zijn buiten verhouding meer troepen naar Indië
gezonden dan tot dusver. Vermoedelijk bestaat
bij de Regeering het plan om eindelijk Tamiang,
waar in den laatsten tijd de met voorlaad-
geweren gewapende inlanders onder hunne
aanvoerders belangrijke verliezen leden, van
de Atjehsche rooverbenden te zuiveren en de
voornaamste plantages en industriëele onder
nemingen in Deli te beschermen.
Mr. Ever wijn Lange, te Amsterdam, geeft het
volgende plan aan voor emigratie van landbouwers
naar Transvaal:
Voor jonge ongehuwde landbouwers zullen, tegen
borgtocht hier te lande, de reiskosten worden betaald.
In Transvaal worden zij twee jaren bij een boer in
de leer gedaan. Vervolgens krijgen zij, als hun leer
meesters tevreden over hen zijn, een stuk grond
met huis in huur en bedrijfskapitaal, zooveel mogelijk
in natura. Daarvoor betalen zjj een matige pacht
en moeten hun schuld (reiskosten) delgen en het
bedrijfskapitaal teruggeven. Ten slotte krijgen zt)
het land in eeuwigdurende erfpacht; zfl kunnen
het niet koopen, eensdeels om hun allerlei lasten
te besparen en anderdeels om de stijging van de
waarden der gronden die mr. E L. stellig voor
ziet ten voordeele der geldschieters te laten
komen.
In deze onderneming ziet de heer E. L. een goede
geldbelegging; voor Transvaal de winst van goede
werkkrachten, en voor vele Nederlandsche mannen
een toekomst.
„De markt toch", zegt h(j, is in Transvaal nog be
perkt, er is weinig export, en daarom is een veelzijdig
boerenbedrijf, de verbouwing van een aantal producten
wenscheljjk. Nu hebben cultuurmaatschappijen, ge
schoeid op de leest der Oost-Indische, in Transvaal
geen kans op welslagen, maar wel is Transvaal voor
dat veelzijdig boerenbedrijf geschikt voor den enkelen
landbouwer, bij zjj pachter of eigenaar.
„De grond is vruchtbaar, het klimaat prachtigvan
de hoofdproducten valt er tweemaal in het jaar te I
oogsten. Behalve de voortbrengselen van onzen
Hollandschen bodem gedijen er allerlei tropische I
gewassen, althans op beschutte plaatsen. Voor de I
veeteelt is Transvaal een onbegrensd gebied. Heel I
Transvaal is weidegrond. Er zijn wel bezwaren, I
maar geen overwegende. De bevolking en derhalve I
ook de behoeften nemen toe: de middelen van vervoer,
de spoorwegen kunnen niet uitblijven en de ossen- I
wagen is nog zoo verwerpelijk niet."
En toch zegt mr. E. L., den Nederlandschen boer I
niet onvoorwaardelijk te kunnen aanbevolen met zjjn I
gezin, op eigen risico, daarheen te gaan, en wel, omdat I
hy zeker is, dat de Nederlandsche boer er in de eerste I
jaren niet dan ellende zal lijden. HQ is er vreemd, I
kent klimaat en seizoen niet, zal den grond, dien hjj I
koopen wil omdat bijna geheel Transvaal particulier I
eigendom is, zeer duur moeten betalen, heeft irrigatie- I
werken aan te leggen, waar hjj geen verstand van
heeft enz.
Vandaar het boven ontwikkelde plan.
Door den Londenschen correspondent Ij
van de Arnli. Gt. werd met een welbekend I,
detective aldaar het volgende gesprek gevoerd t
van de zaak-de Jong. li
„Wat denkt ge wel van de zaak-de Jong?" 1
vroeg ik hem. h
„Hebben ze hem reeds achter slot en grendel?" I1
„Ja, natuurlijk, of dacht ge waarde Holmes, I13
dat ze dien vent nog laten rondloopen?"
„Nu, dan hebben je landgenooten een grooten L
flater begaan. Door hem op te sluiten heeft I
men alles bedorven. Ik gebruik niet dikwerf I,
ruwe taal, doch de manier, waarop zij dat |D
zaakje that little affair aangepakt hebben, |e
is dan al verd. stom. De geruchten dat L
men de Jong door hypnose tot bekentenis wil t
brengen, och, daar lach ik mee. Geloof mij E
op mijn woord, dat dit gansche gerucht niets
anders is of was dan de phantasie van een P
dagbladcorrespondent, die zich alleen ten doel F
stelt, door het verspreiden van sensatiewek-1
kende berichten geld uit deze geheimzinnigheid r
te slaan. Het is nu eenmaal onmogelijk. I
Wanneer de politie hem een poosje in het oog I®
gehouden had en hem nog wat vrijelijk had L
laten rondloopen, dan zou er meer voor denL
dag zijn gekomen. |jf
Men verzoekt ons het volgende op te nemenPe
Met machtiging van H. M. de Koningin-regentes, Pu
de hooge Beschermvrouw van de Vereeniging |P(
Trouw aan Koning en Vaderland, wordt dezer P
dagen in geheel Nederland eene collecte gehouden Fr
voor het fonds dat die Vereeniging wil vormen P°
ter ondersteuning van behoeftigen, gerechtigd tot |ei
het dragen van het Metalen Kruis of de Citadel-1 -
medaille. lei
Wjj bevelen die collecte met warmte by onze pi
lezers aan. De mannen, wien het geldt, hebben rol
in 1830 en 1831, op de roepstem des Koningsb
hun leven beschikbaar gesteld voor het vaderland. |)ic
By alle gelegenheden, die zich daartoe leenden, bo<
werden zy als brave helden toegejuicht maart
inmiddels liet men de armen onder hun gebrek pi
ïyden. Eindeiyk hebben eenige wakkere mannen IE
begrepen, dat dit niet langer mocht voortduren b
en zy sloegen de handen aan het werk, om dienIhi
armen een dragelijk lot te bereiden in het laatst kl
hunner dagen. Hun roepstem vond weerklank :ft> c
by H. M. de Koningin-regentes, bij de Regeering,
by de Staten Generaal, by de natie; vele by dragen |jc
werden ontvangen, maar nog altyd te weiniglra
om meer te doen dan den armsten onder dei
armen eene kleine ondersteuning te geven. b
Daarom komt het Bestuur der Vereeniging totba]
allen in den lande, wier hart warm klopt voorin
Vaderland en Koning, en van medelijden bewogen|ai
is met de arme braven, wier dagen geteld zynE)
en waarvan de meesten ten grave neigen,! r
het vraagt hundraagt allen uwe gaven by,lrc}
groote, of kleine, doet het met milde handig]
want er is veel noodig voor de honderden, die|T0
armoede, die voor een groot deel broodsgebreklr(j
ïyden. Ene
Zij, die door omstandigheden niet in de collecteln^
hebben bijgedragen en toch een gave willenC^
schenken, kunnen die doen toekomen aan denïpl
penningmeester jhr. mr. J. E. Huydecoper vanl^E
Maarsseveen en Nigtevecht te Utrecht, die zeK}
allen met dankbaarheid zal aanvaarden. Ida
Een oude landbouwer zeide eens, dat hjjk-
geen andere knechten wilde hebben dan die den
gewoonte hadden van te fluiten. Altyd huurde|g6i
hy er een die floot. Hy zeide, dat een fluitendepoc
