Buitenland.
Ter voorbereiding van de heffing der
bedrijfsbelasting moeten, naar de JV. R. Ct. ver
neemt, dezer dagen door de rijksontvangers
opgaven worden verstrekt o. a. betrekkelijk
de personen, die een beroep, bedrijf, ambt,
waardigheid, bediening of betrekking uitoefenen
of bekleeden, vrij voor het patentrecht, maar
onderworpen aan de bepalingen der wet op
de bedrijfs- en andere inkomsten, alsmede de
personen die wachtgeld of pensioenen genieten.
Tevens zijn gegevens ingezameld nopens com
manditaire vennootschappen op aandeelen,
coöperatieve of andere vereenigingen en onder
linge verzekeringmaatschappijen, als bedoeld in
art. 1, letter b, van gemelde wet.
Een gezin, man, vrouw en twee kin
deren, dat zich vier jaren geleden naar
Argentinië liet lokken, is thans geheel uitge
schud te Middelharnis teruggekeerd. De men-
schen waren „in den lande van overzee" zoo
geplunderd en totaal verarmd, dat de politie
hen van Rotterdam naar hunne geboorteplaats
moest brengen.
Een Haagsch meisje, dat tegen den wil
van haren vader „verkeering" had aangeknoopt
en met haren beminde aan het wandelen was,
zag Maandagavond in de vorige week op het
Schev. Veer den papa aankomen. Onmiddelijk
zette zij het op een loopen en sprong aan den
Hoogen Wal in 't water. De vader sprong
zijn dochter na en daar de vrijer niets beters
te doen had, vloog ook hij 't water in. De
drie drenkelingen werden door de politie er
uitgehaald en moesten met een nat pak huis
waarts keeren, ieder zijns weegs.
Door enkele burgemeesters is geklaagd,
dat de werkloosheid in hunne gemeenten
belangrijk wordt vergroot door de aanwezig
heid van vele met langdurig winterverlof
zijnde miliciens. Velen dezer zijn zoons van
behoeftige ouders; zij loopen ledig, zoeken
zelfs geen werk en vergrooten het getal
werkloozen.
Bedoelde burgemeesters geven, naar men
aan de „Tel." meldt, in overweging, aan
miliciens een zoodanig langdurig verlof niet
anders te verleenen, dan na gehoord advies
van het hoofd der gemeente, van waar die
miliciens herkomstig zijn.
Een bevroren haas. Een landbouwer,
wonende bij de Halerbrug, had in de koude
dagen van de vorige week een zeldzaam geval.
Bij een plas water (ijs was het toen) komende,
zag hij een haas staan. Daar het dier geen
„beenen maakte", ging hij er naar toe en
bevond dat de vlugge viervoeter niet van zijne
plaats kon, omdat hem de voeten aan het ijs
waren vastgevroren. Het spreekt wel vanzelf,
dat B wel zoo goed was het dier even zijne
voeten te „ontdooien!"
Er verdwenen in den laatsten tijd in
de residentie een zeer groot aantal katten, en
waar de beestjes bleven kon men maar niet
ontdekken. Eindelijk begon men lont te
ruiken, en daar ook een poeliersknecht in het
zaakje betrokken scheen, ging de politie aan
het snuffelen. Edoch 't gelukte haar alleen
de velletjes in handen te krijgen het vleesch
en de beentjes bleven weg en hadden misschien
in den vorm van wildpasteitjes, een geladeerd
konijntje of een ragoutje bun weg gevonden.
Om geen muizengaten in de behangsels
te krijgen, moet men bij het behangen, door
het plaksel nap'ntaline doen. Men zij voor
zichtig, dat er geen licht of vuur bijkome,
als naphtaline nog onvermengd is, dan zou
het ontploffen.
Het Friesche Volksblad meldt:
De predikant van Njjehaske (nabij Heerenveen)
heeft begrepen, dat het beter is werk te verschaffen
door ontginning van woeste gronden, dan de
noodlijdenden in zijne gemeente, die in het bezit
ztjn van gezonde werkkrachten op de eene of
andere wijze te bedeelen.
Bfi velen zijner gemeenteleden, die woeste gron
den bezitten, klopte hij tevergeefs aan, totdat
het hem eindelijk gelukte bij de Gebr. Korf de
gewenschte hulp te vinden. Genoemde heeren
hebben 4 HA. land in eigendom aan de Diaconie
afgestaan, zoodat de grond voor bewerking er nu is.
De predikant is nu W6er bezig, met door vrij
willige bijdragen eene som van f 500 als bedrijfs
kapitaal bijeen te brengen.
Het plan is, om den grond tot bouwland te
ontginnen en 't eerste jaar met haver te bezaaien,
waardoor er, als de oogsttijd daar is, ook weder
werk zal komen.
„Dat is werk" mogen we wel zeggen. Wie
volgt? Duizenden guldens worden in Amsterdam
en elders geschonken aan armen en noodlijdenden,
maar wie volgt het voorbeeld van den predikant
van Nijehaske en van de Heeren Gebrs. Kort?
Bevroren aardappelen. In Schier
geheel Friesland is men tot de treurige ont
dekking gekomen, dat de aardappelen, ten
gevolge van de strenge vorst, zijn bevroren.
Vooral de landbouwers uit den bouwhoek
zullen veel schade lijden, wijl hun z.g. „aard
appel-bulten" of „hoopen" ook door den winter
zijn aangetast.
Dat er in ons kleine land gehuchten
en buurten bestaan, die Frankrijk, Engeland
en Polen heeten is wellicht menigeen bekend.
Dat er zelfs eene buurt is in de provincie
Groningen, die den naam van Oost-Indië draagt,
is misschien van minder bekendheid. Maar
dat een geheel werelddeel n.l. Amerika deel
uitmaakt van ons vaderland zal niet weini
gen verwonderen. De bekendheid van deze
in de nabijheid van Horst (Limburg) gelegen
gemeente zal spoedig meer algemeen zijn.
Volgens eene annonce van de Staatsspoorweg
maatschappij wordt daar een spoorwegstation
opgericht.
Uit het Land van Hulst woidt aan de
„Midd. Ct." een droevig tafreel geschetst van
den daar heerschenden toestand uit een oogpunt
van veiligheid. De schr. zegt: Ik vertoefde
een paar uren op het Groot Eiland onder St.
Jansteen, welks bewoner mij van den alge-
meenen toestand tijdens de vorst in het begin
dezes jaars een tafreel ophing, dat my tot
schrijven noopt. Dagelijks bijna, zeide hij,
kwamen benden stroopers in deze anders on
toegankelijke streek. Ook bedelaars verdrongen
zich aan den deur, waarschijnlijk leden der bende.
De boer was verplicht die lui van mondkost
te voorzien. Onder zijn ledikant stond een
kistje geladen revolvers. Zoo leven wij hi^e p
zeide hjj, tot de tanden gewapend maar tL^ g.
zoete broodjes bakkende voor misdadigers. gejeI£
Ook in andere streken van het Veendistuerw,
moet door stroopers brood gevraagd
aan de boeren. Bij Reigersbosch werd op
Koningen gejaagd, de boerderij in oogenschi
genomen en den volgenden ochtend was er
goede voorraad gevogelte gestolen. Men zi
diefstal, afpersing en strooperij gaan hand fjgd
hand. De grenzelooze brutaliteit der stroopt
die steeds in talrijker groepen de grenzen oiN°S
komen is met geen pen t6 beschrijven, ael o
vertreden alles, breken door hagen en hekijs, di
en nemen geheel het air aan, dat zij meesfi116"1
van het terrein zijn. lan,
Trouwen met de handschoen|^rioj
Volgens de Nederlandsche wet kan hij k^t
voltrekken van een huwelijk een derpartijt ra:
zich door een gevolmachtigde doen vertegss kv
woordigen. In de volkstaal heet dit „trouw', Ee]
met de handschoen."
Over den oorsprong van die uitdrukki^eI(j
hebben wij veel gissingen vernomende:
dagen hoorden wij eene verklaring die,
zouden bijna zeggen zoo voor de hand li|
dat men ze bijna niet wil aannemen
is deze
Als een man en vrouw in den echt vereenii
worden, reiken zij elkaar de rechterhand
trekken daarbij den handsohoen uit. Als
huwelijk bij volmacht gesloten wordt, hei
dit niet plaats, en de beide partijen houdi
den handschoen aan.
Men „trouwe dus met den handschoen" (aaipaai
(Arnli. Cf.pdig
"Wat al meermalen is opgemerkt, nl. dL
door de uitvoerige openbaarheid aan de same™
komsten der sociaal democraten enz. gegeve:
deze beweging in omvang heeft gewonnen, wei
door de Amst. Ct. in haar nommer van Vrijdag
opnieuw betoogd. Zy vangt aan met
volgende historische herinnering.
„Er is een tyd geweest dat er omtrent
tiental sociaaldemocraten, die ergens in eeuen
achterbuurt vergaderden, ellenlange verslagen iir d
sommige bladen hier ter stede werden gegeverzus
Het gevolg was, dat het publiek nieuwsgieri ud
werd en zich een voorstelling van die vergadf
ring maakte, alsof er duizenden byeenkwamentoel
De socialisten van die dagen waren den verslag,
gever, die zoo trouw propaganda voor hen maakte
zeer dankbaar, want zij wierven leden, zooda
men spoedig in het publiek durfde komen. Toei^
de couranten in haar naijver er zich allen med
gingen bemoeien, groeide de belangstelling, ei
weldra vertoonde men zich op straat en ontstondei
de relletjes, waarvoor de verslagen der dagbladei
de kfjkgrage menigte leverden."
Het blad brengt daarna in herinnering hoe ii
de vergaderingen der sociaal democraten de ver-I
slaggevers der bladen werden uitgescholden e^61
beleedigd en thans de redacteurs worden aange
vallen, teneinde iets nieuws te zeggen, daar ovei
andere onderwerpen men slechts herhalen koi
wat al tallooze malen was gezegd.
De Amst. Ct. is van oordeel, dat men aan de'P^
sprekers in die vergaderingen te veel eer bewijst
door hunne toespraken mede te deelen; dat de
pers tegenover hare lezers andere plichten heeft,
en dat zy zich bepalen moet tot het mededeelen
van gebeurtenissen en hetgeen daartoe aanleiding
gaf.
1
da
mi
er
dt
Eene oplichterij op groote schaal is in de
Amerikaanschen staat Iowa ontdekt. De direc
teur en twee geneesheeren van de pensioenkas
deden pensioenen toekennen aan gezonde lieden,1"
die zfj voor verminkt verklaarden. De gelden"1
deelden zij met de gepensioneerden. Op deza
wijze hebben zij reeds eenige jaren lang ongeveer
80,000 dollars jaarlijks verduisterd.
Uit China wordt weder een vreeselijk onge- u
luk bericht.
In den tempel van Ningpo is by een groot
godsdienstig feest brand ontstaan, door een
onvoorzichtig weggeworpen brandende sigaar.
Het gebouw stond in een oogwenk in lichte
laaie en de trap van de galery werd het eerst
aangetast, zoodat allen, die boven zaten, zich
den uitweg afgesneden zagen.
Verscheidene menschen sprongen in wanhoop
uit de vensters en werden by dien sprong gedood
of zwaar gewond.
Niet minder dan 800 menschen voor het
meerendeel vrouwen kwamen in de vlammen
om het leven.
Uit vroegere dagen. Een oudje. Vrijdag 6 dezer
overleed te Oudescboot (gemeente Schoterland) de
oud hoofdonderwijzer, de heer R. S. Hoekstra, in
den ouderdom van ruim 95 jaar. In het te Heeren
veen verschijnende „Nieuw Advertentieblad" deelt
iemand, die den heer Hoekstra nog niet lang geleden
bad gesproken, o. a. het volgende mede over hetgeen
de tot nog toe zoo krasse en opgeruimde oude man
van z(jn vroeger schoolleven vertelde.
Drie nieuwe scholen had hjj zien verrijzen in ztJne
voorvaderlijke geboorteplaats. De oude school,
waarin zfln vader en later hij nog vele jaren de
jeugd had onderricht zoo vertelde hfl stond
in het laag achter het hooggelegen kerkhof; het was
een vierkant gebouw, liever hokveertig of v(jftig
kinderen maakten des winters gebruik van het
onderricht. Onder hen waren leerlingen van zestien
en zeventien jaar. In de school zat hfl in een grooten
stoel, eene bullepees hing er achter, eene tafel had
hjj voor zich met eere lade, waarin de plak was
geborgen. De leerlingen zaten op banken en werk
ten op platte tafelsaan de ruwe wanden was geen
kaart of iets van dien aard te vinden. Als school
boeken noemde hij het klein en groot A.-B C.-boek,
het spelboek, den Catechismus en de Trappen der
Jeugd. Knap werd er gerekend, fraai en vaak met
sierletters geschreven.
Hoe ging het met de verwarming? vroegen we
hem.
Htj vertelde onsIn het midden van de school
was een kuil of gat in den grond gegraven, daarom
waren eenige rijen steenen opgemetseld, en de bin
nenruimte deed zoo dienst als vuurpotdaar werden
de zoden ingeworpen of opgezet, die de leerlingen
's morgens moesten meebrengen, de man één. Die
gedroogde plaggen geen turven brandden
vrij goed, maar rookten nog meer. En waar bleef
de rook, of liever hoe moest die uit het midden naar
buiten komen Wel, die ging recht omhoog, als de
trek goed was, boven in het dak toch was eene
opening met eene houten betimmering naar beneden
welke ter menschhoogte ongeveer boven het brandend
vuur hing als schoorteen.
Te Mildam (ook in de gemeente Schoterland) heeft
destijds een schoolmeester gestaan, Kooistra gehee-
ten, die, als de schoolopziener onderzoek kwam doen
naar de vorderingen der leerlingen, zoo goed de
zoden wist te hanteeren, dat de binnenruimte der
school dra in dikken rook was gehuld. Het kan
ook zfjn dat er te weinig trek in den schoorsteen
is geweest maar een feit is het, dat de schoolop
ziener meermalen getuigde: „Meester,meester,wat
weer 'n rookmen kan de kinders niet zien", en
maar spoedig maakte dat hij weer wegkwan. Van
Mildam was hfl in de school te Oudeschoot gekomen,
zeggende niet te kunnen begrijpen, hoe Kooistra
en de kinderen het in zulk eene school konden
uithouden I
ir I
aa:
cht
ind
ev
dei
a
w:
,t
;h
iic!
in,
Ivei
'lij
t
iur
in
ee:- Ei
