Buitenland.
Iets over de steDOgrapbie.
Bij de aankondiging van een nieuw werkje
over de stenografie schrijft de heer G-. Keiler
in de „Arnh. Co." het volgende
Men verwachte echter geen te groote voor-
deelen van het aanleeren van stenografie
wat een „teleurgesteld journalist" in het
jongste nummer van het weekblad „de Am
sterdammer" zegt, is volkomen waar van
het begin tot het einde. Men kan het verkort
schrift leeren, maar om stenograaf te worden
eischt eene oefening, waartoe den meesten
de tijd ontbreekt en om de stenografie toe
te passen in hare volle beteekenis worden
toestanden en omstandigheden gevorderd, die
zich maar zelden voordoen. Er moet een
stel stenografen van verscheidene personen
zijn, en voor de uitwerking van het opge-
teekende, en wel bijna onmiddellijk daarna,
moet de behoorlijke tijd gegeven worden. Zon
der de vervulling van die voorwaarden, heeft
men bitter weinig of niets aan zijne kunst.
Eene tragedie. Een paar dagen geieden
overleden te Papendrecht in denzelfden nacht
Jan Groen en zijne vrouw. Jan Groen was tot
op midelbaren leeftijd arbeider. Een organisch
gebrek had hem toen voor handenarbeid on
geschikt gemaakt, waarom hij zijne toevlucht
had genomen tot eenen kleinhandel langs de
huizen in stokvisch, zouteviscli enz. Gedurende
vele jaren kwam hij zoo langs den weg, meest
al vergezeld van zijne vrouw, die hem dan be
hulpzaam was. Zoo voerden die oude lieden
den strijd om het bestaan, die in gezonde dagen
niet te zwaar viel, want het paar had weinig
behoefte en geen kinderen. Doch de winter
kwam met ztjne koude en ongemak. Boven
dien genoot de man eene zwakke gezondheid,
terwjjl de vrouw in de laatste dagen ernstig
ziek was. In den bewusten nacht nu overleed
plotseling de man, en trachtte de zieke vrouw
nog de hulp van buren in te roepen.
Ze had althans haar woonvertrek verlaten en
aan de deur geklopt van de woning in hare
onmiddellijke nabijheid. Doch toen de bewoners
de deur openden, vonden zij in het nachtelijk
duister de vrouw dood voor hunnen drempel
liggen en ontdekten spoedig wat haar in haar
uiterste nog naar buiten gedreven had.
(N. Rott. Crt.)
Dat voorspelt weer niet voel goeds
Op de zon is op dit oogenblik een vlek waar
te nemen, die maar eventjes op een lengte van
70,000 kilometer geschat wordt, dat is bflna
zesmaal den omtrek der aarde. Ware dat
vlekje nu maar met spons en zeem weg te
nemen, dan behoefden wij ons niet ongerust
te maken, maar nu dit niet wel mogelijk is,
worden door de geleerden gelukkig hebben
die lieden het ook wel eens misuit de
aanwezigheid dier groote vlek groote magne
tische verstoringen en aardstroomingen voor
speld, die vermoedelijk met hevige stormen
gepaard zullen gaan.
Vischvoorraad in de Noordzee. Veel wordt er
in den laatsten tfld geschreven naar aanleiding der
opmerkingen van prof. Dr. Heincke over de hoogzee-
visscherjj, vooral door middel van stoomschepen,en
de gevolgen er van op den vischvoorraad. Ofschoon
de practici niet op alle punten met de inzichten van
den prof. meegaan, kan toch ieder mensch, die met
een weinig kennis van zaken oordeelt, begrijpen, dat
de vischrflkdom, zoo niet van de zee in het algemeen,
dan toch van de Noordzee niet onuitputtelijk is, en
dat de manier waarop tegenwoordig gevischt wordt
zeker wel geschikt is om den voorraad te verminderen.
De ervaring, die bfl de visscherjj opgedaan wordt,
wettigt echter niet de uitspraak, dat we reeds spoedig
aan de volledige uitputting der piatvisschen zouden
geraken. Waar alle belanghebbenden bjj de visscherfl
het over eens zfln is dit wel, dat het invoeren van
geschikte maatregelen om de vangst te beperken
noodzakelijk is.
No- 1 van de opgegeven maatregelen, het vaststellen
van een minimummaat voor de visch wordt algemeen
als uitvoerbaar en doeltreffend gehoudendat het
verbod, zoials beweerd wordt, om endermaalsche
visch te verkoopen of aan te brengen, de visschers
zou noodzaken, de gronden, waarop slechts kleine
visch voorkomt, te mflden, is evenwel een onbewezen
veronderstelling.
Daargelaten, dat er geene door trawlers bezochte
vischgronden zjjn, waar slechts kleine visschen ge
vonden worden, gaan de Duitsche zeilvaartuigen
vooral naar de zoogenaamde jonge vischgronden, in
het zuidelijk deel der Noordzee gelegen, waar behalve
een groote menigte ondermaatvisch ook veel piat
visschen gevangen worden, die ter markt een goed
figuur maken. Een andere voor deze schepen bereik
bare vischgrond is er niet Ook zjjn deze gronden
voor de Duitsche stoomschepen, die de ondermaat-
piatvisschen geen aandacht schenken, dikwijls zeer
voordeelige plekjes.
De invoering van èen minimum-maat zal alzoo geen
visscher er van terughouden deze gronden op te zoeken
Verkieselijk zou het echter zfln, de visscherfl zoodanig
uit te oefenen, dat de ondermaatvisch zooveel mogelijk
gespaard bleef. Op de eerste plaats zou dan moeten
vastgesteld worden, dat de trek met het trawlnet
niet te lang mag duren, want hoe langer het net
sleept, hoe meer jong goed er vernield wordt. Op
strenge straf moest het verplicht wezen na zekeren
t(jd het net op te halen. Nu zou men kunnen aan
voeren, dat zoo'n bepaling niet gegeven kan worden,
omdat er geen controle op de handhaving er van kan
uitgeoefend wordendoch hierop zou men kunnen
antwoorden, dat le. de schipper in zjjn scheepsjournaal
aanteekening zou moeten houden van het uitwerpen
en inhalen van zijn net, waardoor dus overtredingen
konden geconstateerd wordenmaar ook 2e zouden
in vele gevallen door aanbrenging de overtredingen
bekend worden en als de straf, waarmede gedreigd
wordt, niet te gering is, zal de schipper zich wel
tweemaal bedenken, eer hij het verbod zal overtreden.
Zonder een voorschrift over den duur van het sleepen,
kan de invoering van een minimum maat geen goede
gevolgen opleveren. De ondermaatvisschen znllen dan
wel niet aan land gebracht, maar toch wel gedood
wordenwant door het lange verblijf in den staart
van het net zullen ze tusschen de groote visschen,
mosselen, steenen enz. zooveel geleden hebben, dat
ze toch zullen sterven, al zouden ze ook onmiddelijk
na het ophalen van het net weer in zee geworpen
worden.
Een ander voorgestelde maatregel is het voorschrij
ven van groote mazen, alsook van middelen, die het
samentrekken der mazen kunnen verhinderen. Reeds
z(jn uit eigen beweging proeven met grooter mazen
genomen, teneinde kleine visschen, mosselen enz., die
liet net onnoodig verzwaren en scheuren, gelegenheid
te geven te ontsnappen, evenals de knorhanen, die
door hun stekels de overige in het net bevindende
visschen kwetsen. De gevoelens over den uitslag zfln
verschillend. Terwjjl de een meent reden van tevreden
heid te hebben, houdt een auder staande, dat alleen
kleine, maar ook middelmatige, best verkoopbare
tongen ontsnappen, doch dat kleine visschen van
andere soorten door het dichttrekken der mazen ten
gevolge van het sleepen in het net blfi ven en slechts
dan ontkomen kunnen, als het net wordt opgehaald
of aan de oppervlakte van het water drflffc, dus bij
eene langzame beweging. Dan toch is de visch niet
zoo opeengepakt, maar meer uitgespreid, waardoor
van zelf de mazen beter openstaan. Tot heden is
nog geen middel uitgedacht om het dichttrekken der
mazen te verhinderen; mocht men, evenals bij fuiken,
door middel van hoepels of beugels dat doel weten
te bereiken, dan zou de praktijk bewijzen moeten of
zoo'n te gebruiken was.
Een derde maatregel, die aan de hand gedaan wordt,
is de kunstmatige teelt der zeevisschen. Hier treedt
men geheel op wetenschappelijk gebied, en komt men
buiten den kring van don practicus. Met vreugde
zou echter een resultaat, al zou dit ook iets minder
zijn dan b(j enkele zoetwatervisschen het geval is,
begroet worden. Zoo'n kunstmatige teelt zou even
wel van buitengewoon groote beteekenis moeten zjjn
om daardoor eene verbetering van de visscherjj te
kunnen verkrijgen.
Eene internationale regeling van deze kwestie zou
zeer gewenscht zfln. (D. F. Z)
Driemaal den Westertoren. De Kamer
is nog niet gereed gekomen met art. 4 der kies
wet. Waren er Vrfldag bij het begin der zitting
nog zeven sprekers ingeschreven, toen deze, en
nog twee andere bovendien, hadden afgevuurd,
bleek aan het einde der zitting dat er nog negen
liefhebbers waren, die Dinsdag, de reeks weer
zouden openen
Sedert de openbare behandeling hebben nu
reeds honderd zeven en dertig sprekers het'
woord gevoerd, die, om hunne gedachten uiteen
te zetten, niet minder dan achthonderd kolom
van het Bflblad hebben noodig g"had, uitmakende
te zamen, vólgens eene berekening in „De Am
sterdammer", waaraan wij dit stukje ontleenen,
eene lengte van circa tweehonderd zestien strek
kende meters. Wat men ook zoo uit kan drukken,
dat de heeren, behalve hetgeen zij in de aideelingen
verhandelden, over de kieswet nu reeds hebben
volgepraat eene lengte van ongeveer driemaal de
hoogte van den Westertoren te Amsterdam.
Elk der 137 sprekers heeft gemiddeld nu reeds
te zflner beschikking gehad eene Bijblads-lengte
van bijna anderhalf maal de lengte van den heer
Travaglino.
Nu zijn we nog maar aan het vierde artikel
van het eerste der drie ontwerpen LD.)
Iets over „kousenbreien" ontleend aan het
Weekblad „de Huismoeder"
Het is zeer practisch om de voeten van kousen
in tweeën te breien. Gewoonlijk is de bovenvoet
nog geheel gaaf, wanneer hiel en zool reeds zoo
dikwijls zijn gemaasd of gestopt, dat aanbreien
noodzakelijk wordt. Wanneer men nu boven- en
ondervoet ieder afzonderlflk breit in heen- en
weergaande toeren zooals de hiel, en deze twee
gedeelten later aaneen maast, dan behoeft men
voor het aanbreien slechts die verbinding los te
maken, een nieuwe hiel en zool te breien en de
naden weer toe te mazen. Men bespaart dan het
breien van den geheelen bovenvoet, dus tijd en geld.
Iets anders practisch is om bfl kinderkous
het been zonder naad te breien en de mindering
in de rondte over vijf a acht toeren te verdeelt
waardoor zij haast onzichtbaar worden. M
moet het aantal toeren en minderingen natuurlj
vooraf eenigszins berekenen. Zijn nu de kous
op de knie versleten, dan tornt men het
langs den voet af, draait het been om, zoo#!^'
de knie nu in de kniebuiging komt, en mai 1(je
been en voet weer aaneen. De kous is dan
nieuw en het gemaasde of gestopte hindert
de kniebuiging niet. Het dubbel nemen van 4e]j
draad bij hiel en knie houdt het verslijten eenij
zins tegen.
In een beschouwing over kleptomatlgt.
steeldwang, bespreekt de Tijd de klacht van
heer William Whitely, den eigenaar eener bai
in Londen, waarin men alles kan bekomen, v m
een potje mosterd tot een rijtuig. Volgensd(
grenst het aan het ongelooflijke zooveel als ds
gestolen wordt, maar deze diefstallen woro
niet vervolgd, dan wanneer een zelfde perao
verscheidene malen daarop betrapt is. Al
dieven nu zijn, volgens hem, vrouwen; tegenoi ,e
één man staan driehonderd vrouwen uit
rangen der maatschappij. Die uit de hoogere
middenstanden beweren dat zfl aan kleptomai|isc
lijden, die uit den geringen stand kennen
ziekte niet eens en voeren ze dan ook niet
verzachtende omstandigheid aan.
Ook in ons land doet zij zich voor, al is
niet in zoo sterke mate en de Tijd zietdaarv
de oorzaak in de opvoeding. De kinderen word
bedorven in dien zin, dat de ouders te weit
aan hunne kinderen weigeren, zelfs nietdatge
wat hun soms zware offers kost. Gewende m
de kinderen meer aan onthouding, ook van
gene wat zij gaarne zouden bezitten of geniet! f.
dan zou voor hen later de verzoeking mind
groot zfln en de kleptomanie, die voortspruit
de bevrediging van alle wenschen in de jeug
minder voorkomen.
-ere
am
iric
wei
are
swi
me
tiel
r
i
scl
jlg
wa
;en
or
ft
it
Ui
VI it
1
Is
Een Amerikaan, de heer Claries Cook,
sinds vele jaren zflne studie van het gevangen
wezen maakt, en onlaiigs van eene inspectiën
te New-York terugkeerde, zegt van ons lan
„Zooals men verwachten mocht, is inNederla
de behandeling van gevangenen zeer humaa
De gevangenissen zfln goed gebouwdde meeftri
zfln geheel nieuw."
In Duitschland treden binnenkort twee be;
lingen der nieuwe wetten op den arbeid in
fabrieken in werking, die betrekking hebben
kinderen en jeugdige arbeiders. Ten opziet!^
van den kinderarbeid is bepaald, dat schoolplit
tige kinderen niet meer in fabrieken mog
werken. In 't grootste deel van Duitschlalw
worden daardoor de kinderen tot den leeftfld
14 jaren, in het kleinere deel, hoofdzakelijk
Beieren, tot het 13de levensjaar uit de fabri
geweerd. Voor de jeugdige arbeiders, dat
die tusschen 14 en 16 jaren, is een arbeidsd
toegestaan van hoogstens 10 uren en zfln
rusttijden opnieuw geregeld. De gestelde
gangstfld loopt 31 Maart e. k. ten einde
beginnen met 1 April zal dus in geheel Duitsi
land geen schoolplichiig kind meer in fabriek
worden toegelaten, tot het verrichten van arbe
Ziet men elders met verlangen den wi ij
men zomer tegemoet, uit Kaapstad komen t n
richten tot ons van onverdraaglijke hitte. Tei
peraturen van 130° 150° in de zon en v f1
90» 95° in de schaduw zfln geene zeldzaamhei
Hoe cigarettenpapier werd gemaakt. - H i
personeel van een der voornaamste hospitali a:
te Parfls (het hospitaal Lariboisièe) heelt jarenlai e
een aardig buitenkansje gehad uit den verkotr
van gebruikte zwachtels en pluksel
De straatvegers kochten die op en verkocht^
ze weder aan fabrikanten van cigarettenpapiejj
Hieraan is thans een einde gemaakt en ee.
flinke oven is gebouwd, ten einde zulke afv&
te verbranden. Zou dit reeds overal het ge%
zijn vraagt De Nflverheid, waaraan wfl djfc
bericht ontleenen. w
Een Duitsch geneesheer, Dr. Max Schule:
heeft, naar hfl beweert, den „bacil van de rheumj
thiek" gevonden. L
Nu nog maar een middel om dien bacil onschi
delflk te maken 1
Een eigenaardig geval heeft zich in Florii
voorgedaan. Eene maatschappfl, die een spoorwe
wilde aanleggen van Titusville naar Lake-Wortl f
bood den grondeigenaars naar hunne meenir
te weinig voor den te onteigenen grond,
maatschappfl stoorde zich echter aan hun»
protesten niet, maar zette de werken voor de
