J. 6. D. Photographie Instantanée. Te hir een flite Schuur „101141 II" MarcTiands Tailleurs Civïls et Militair es. zal op Woensdag 25 April 1894, 's morgens 10 ore, G. J. O. D. DIKKERS, Voor de schoonmaak Feuilleton. Geheime Wraak. is op 9e totale voorwaarden tasclittaar. publiek verkoopen: zal op Maandag 30 April 1894, publiek verkoopen Een HUIS en ERE, Notaris te Texel, op de hofstede „BOUWLÜST" in den polder Eijerland op Texel, ten verzoeke van den Heer MACHIEL DE GRAAF 70 Schapen met Lammeren. 10 Enterlingen. 3 Rammen. 4 Ealfkoeien. 3 Gelde driejarige Koeien. 7 tweejarige Koeien. 3 eenjarige Schetter». 1 eenjarige Stier. 6 Kalveren. Onde en jonge Varkens. 4 Werkpaarden. 1 tweejarig Paard. 60 Kippen. S Boerenwagens, 1 Jachtwagen, 1 Tilburrie, 1 driewielde kar, 1 Dorschmachine, Hakselmachine Knollensnjjder, Windmolen, Ploegen, Eggen en verdere Boeren- en Bouwgereedschappen. W. J. LANGEVELD Pz. Warmoesstraat. Burg op Texel. Het photographisch atelier is iederen ZONDAG geopend van 's morgens 11 Vi tot 's namiddags 3 uur. Op Werkdagen indien men hiervan vooraf kennis geeft. Notaris te Texel, 's avonds 8 uur, in het Café Parkzicht aan Den Burg op Texel staande en gelegen in de Warmoesstraat aan den Burg op Texel, Kadaster Sectie K nummer 137 groot 1.40 Aren, thans bewoond door den Heer W. SPIGT. aan de Groeneplaats by de Vischmarkt. J. SCHURAKER. is de ondergeteekende ruim voorzien van VLOER ZEILEN, in alle breedte en prijzen; prachtige patronen WOLLEN- en ZEILLOOPERS, KAR PETTEN, in alle kleuren en grootte; RATJES, REDKLEEDJES, in alle kleuren. Voor de levering van bovengenoemde artikelen beveelt onderge teekende zich minzaam aan. Contant 5% korting. UEd. Dw. Dienaar, Ph. VLESSING. N. P. S. No. 311, Vrij naar 't Fransch door A. B. 25. Hoofdstuk XVHI. Toen Edith zich 's avonds alleen bevond op haar eigen kamer, mflnheer en mevrouw d'Orvilliers hadden elk hun eigen kamer, zooals dit bg een zeker deel der voorname wereld wel meer het geval is, was z0 geheel vrjj haar gevoel lucht te geven en thans verliet haar alle moed. Haar zenuwen, die gedurende langen tfjd tot brekens toe gespannen waren, geraakten nu geheel vrfl. De glimlach, waartoe zg gedwongen was geweest, verdween van haar bleeke lippen. Zfl bereikte wankelende en vreezende bg iedere schrede te zullen vallen, een lage stoel bg haar legerstede en begon hevig te schreien. Zg weende eerst, om het zoo uit te drukken zonder aan iets te denken, om te weenen, om zich te ontdoen van de last, die haar drukte; zfl gevoelde zich gelukkig te kunnen weenen, alleen te zfjn en te kunnen denken aan haar smart en haar wanhoop. Langzamerhand kwam het gevoel van de werke lijkheid weder bfl haar terug, het gebeurde van dien dag kwam achtereenvolgens te voorschijn uit den chaos van haar gedachten en als bijgekomen uit eene bezwijming werd zij opnieuw getroffen door de wreede werkelijkheid. Z(j trad nu weder in het leven terug en dit leven was voor haar van geene waarde/ Een afgrond was er ontstoken tusschen haar en de buitenwereld. En wanneer zij terugdacht aan de zeer weinige uren van geluk, waarvoor zij thans zoo vreeselflk moest boeten, scheen het haar toe of zt) reeds een reeks van jaren had moeten lijden. De oude Edith was dood eene andere was verschenen en voor laatstgenoemde moest men medelijden ge voelen, indien men haar goed kende. Van het oogenblik af, waarop haar echtgenoot met haar schuld bekend was, van den t0d af waarop hij haar bewaakte, kon zij er niet aan denken zich tegen hem te verzetten. Pas op twee-en-twintigjarigen leeftijd was zij reeds veroordeeld haar verdere leven te slijten bfl een vijand zonder eenig medelijden, in tegenwoordigheid van een rechter, die haar nooit vergiffenis zou willen schenken maar zij verlangde zfcne vergiffenis ook nietl Ik ben verloren verloren voor altijd zonder eenige troost, zonder hoop verloren 1 verloren I mompelde zg. In de herhaling van dit woord scheen zij eenige verlichting te gevoelen. Maar nadat zij het eenige malen bjj zichzelf herhaald had, kwam er eene andere gedachte bjj haar op, n.l. deze: (f „Hjj is gered." Er kwam een glimlach op haar lippen, masi klaps veranderde haar vreugde in schrik, l een kreet uit en wierp haar hoofd achterover, v? haar lange blonde lokken los gingen. Tot welk een prijs had z0 hem gered? De vreeseltjke daad waardoor zf) een onsc had aangeklaagd, een ander had overgeleverd wraak van haar man, kwam haar voor den Het was afschuwelijk I Zjj verborg zich het gelaat in de hande rilling voer door haar geheele lichaam. Ja, het was afschuwelijk zij gevoel slechte van deze daad diep. Indien zij het moeten doen, zou zjj er de moed niet toe hebben misschien. En toch? Kende zij de man wel, die overgeleverd om een ander te beschermen? En dan, zjj was het niet, die hem had besch Z{j had geene aanleiding gegeven haar man vermoedeD, dat hg haar minnaar zou zjjn. zelfs gezegd, dat hg het niet was. Indien h haar niet had willen gelooven, indien alle 1 schgnbaar tegen Juan Cameron waren, was haar schuld? Wat zij ook gezegd of gezworen had, haai had haar steeds geantwoord „Het is Juan Cam Om het tegendeel te kunnen bewgzen zou anders hebben kunnen zeggen dan„Het is de Lairis." Zg stond bg die gedachte verontwaardigt Zou zoo iets mogeigk zgn? Hem, diezgbe en van wien zg ook wederliefde ontving, den een wissen dood te gemoet voeren Iemand overleveren, die zelf gaarne zgnlev willen opofferen om het hare te redden! Was zoo iets mogeigk Neen duizendmaal O, indien er slechts sprake ware geweest van eigen behoud, zeker zou zg nimmer deze gezegd hebben,nooit zou zg deze laagheid hebben en een ander aangeklaagd, een eerljjk in den afgrond geworpen hebben om haar veiligheid te verzekeren. Zoo iets ware eerloos. Een troost bleef haff ieder geval nog, nameigk deze, dat zg niet in was geweest haar man van het ongergmde vi beschuldiging te overtuigen. Maar al had zg ook al niet het recht zich: deze wgze te redden, haar plicht was het haar mi te beschermen op elke mogeigke manier. Waarom had haar man haar dan ook niet gelooven, toen zg hem gezegd had: Neen die is het niet, Ik ken hem niet. Waarom vereenigde alle omstandigheden zich hem, alsof de Voorzienigheid zelve dit middi redding had aangewezen voor de andere En dan de vrouwen over het algemeen lal zulke gevallen enkel het hart spreken en dit hen, alle mogeigke middelen ter redding te aanvai De mannen mogen de rechtvaardigheid in nemen, z0 voor zich luisteren enkel naar hun igdend hart. God zou haar misschien om hare misstap doemen? Welnu, dit zou voor haar eeneboetei Was zg niet reeds hier beneden vervloekt om misdaad En het leven dat haar nu nog wai was dit niet even verschrikkeigk als de hel? De wraak van mgnheer d'Orvilliers moest tegen iemand richten. Deze had zg niet geki Zg had hem zgn gang laten gaan. Zooveel te dat het maar een vreemdeling was! Beter dat de geheele wereld verga, dacht de man dien ik bemin. Gejaagd liep zg de kamer op en neder. Bljjll was zg aan de wanhoop ten prooi. Eensklaps stond zg stil. Bgna op kinderigke wgze, knielde zg leunstoel neder en bad God, medeigden met t te hebben en voor haar de strgd minder zwaai maken, om vergiffenis voor haar zonden en ei haar, indien er gestraft moest worden, te strs en niet Eduard de Lairis. Vervolgens bad Juan Cameron, dat deze de gevolgen gespaard zou worden, uit hare misdaad voortvloeiende. Een oogenblik bleef ze zoo in diepe godsdienal gedachten verzonken liggen. Het scheen wel of gebed haar eenige verlichting schonk. Een geruststellend idee kwam haar voor geest. God, dacht zg, schonk haar eenige verzacht van haar leed, een soort van troost. {Wordt vervolgd.) Snelpersdruk - LANGEVELD ft DE BOOIJ- li Gebr. PORTUIN ALKMAAR.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1894 | | pagina 4