Kunstmesthandel,
zïË "91
Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij
gemalen tart e jer HL. (40 juni) f 1.75.
Wasschen met Lucht P
Prijs Her lacMneu f 125, f 2.00 en f 3.50.
(Manet Alle krielt oitvaip te ktki
onze ETALAGE
van 1000 Tarscliüaia SPEELGOEDEREN,
FUne Mm Wijnen.
Pirt Wijnen.
Mataa Wijnen.
GELD verkrijgbaar
Biji Wijn
Men vrage volledige prijscourant aan P. C. HOORN, Borg,
der Firma, VAN STRAAT,EN MONSIEUR ERKELENS, Rotterdam.
A. DROS Albzn.,
K. SLOT.
DEN BURG OP TEXEL.
Tot het vervaardigen van Druk- en Bindwerkhet
plaatsen van advertentïèn in alle courantenhet leveren van
Nieuwsbladen en Tijdschriften enz. enz. bevelen onderge-
teekenden zich bij voortduring aan. langeveld de rooij.
LIEFDE EN GELD.
op driemaandeiyksche accepten met en zonder
borg. GELD VERKRIJGBAAR tegen hypothecaire
zekerheid met voldoende overwaarde.
inzonderheid THOMASPHOSPHAAT met 19%
Phosphorzuur.
De gewoonlijk hier verkrijgbaar THOMAS
PHOSPHAAT heeft slechts een gehalte van 14°/»
Phosphorzuur.
J. E. WINKLER.
GERST per baal (100 pond) f 3.00.
de Cocksdorp.
In 15 minuten is het goed uit het vuil; te ziei
aan de Waal bg B. P. VAN DEN BERG, Woens
dag 10 -12 uurden Helder bij G. KOPPEN
Dingsdag 2 3 uur.
eene prachtige keuze in WOLLEN GOEDEREN,
als Kinder-, Meisjes en Vrouwenkapers, Hersen-
lappen, Dasjes, Wantjes, enz. Ruim voorzien van
Winterpetten, bonte Ratsen, fimderpooltjes, in
alle soorten en prijzen. Voorradig de zoo gunstig
bekende eigengemaakte dnffelsclie Winterjassen
voor kinderen en ouderen; op verlangen wordt alles
ook aangemeten geleverda contant 5% korting-.
Aanbevelend, UE. Dw. D., PHILIP VLESSING.
KRARERIJEN,
GALANTERIE,
NICKELWAREN,
HARMONICA'S,
KLOKKEN,
WEKKERS
Per anker.
Chat. Bellevue f 42
Cap de Haut 44
Bages Pauillac - 48
Chat. d' Arsac Arsac - 52
Chat. Latour Cornet - 56
Per anker.
Oude Tarragona Port f 53
Direct van Oporto
aangevoerd
Roode Port f 68. f 78
Witte Port f 68. f 78
Per anker.
Madera Marsalla florio f 44
Direct van het eiland
Madeira aangevoerd
Madera f 48
Idem dry - 63
Idem zeer oude - 73
Per anke:
Geisenheimer f 31
Forster Traminer - 4{
Niersteiner Auslese 4$
Lieblraumilch - 5:
Hochheimer Berg - 5i
vertegenwoordiger voor Texel,
UITGAVE VAN DE
TEXELSCHE COURANT.
5 11
Vrij naar 't Fransch door A. B.
17. Hoofdstuk VI.
Vernauden begaf zich daar naar een portier
en vroeg
Is mijnheer de president te spreken?
Mijnheer de president heeft het zeer druk.
Ja, dat weet ik, zei de notaris glimlachend, maar
hij wacht ons en zal ons bij zio'n ontvangen. Wilt
ge hem mijn kaartje overhandigen.
De bediende legde het kaarrje op het zilveren blad
en verdween.
De graaf was naar een raam gegaan, dat uitzicht
gaf op een zaal. Hij bevond zich naast een paar
personen, die fluisterend spraken. De een, die bloots
hoofds was, en zonder overjas, scheen tot het huis te
behooren. De ander hield zijn hoed in de hand eD
scheen beschroomd door al de weelde welke er
rondom hem heerschte.
Ja, mijn waarde, zei eerstgenoemde ik had
wel gedacht, dat wg dat niet klaar zouden krijgen.
Hoe dat? vroeg de ander, is de vereeniging
niet soliede?
Zoo zoo zei de eerste, maar er zijn
zooveel gevaren,
De graaf beefde. Hij begaf zich naar Ver*
nauden en vertelde hem fluisterend wat h(j ge
hoord had.
De notaris haalde de schouders op.
Het zjjn gemakkelijke spotternijen, zei h(j, die
men in de financieels inrichtingen gewoonlijk ge
bruikt. Reeds gedurende tien jaren voorspelt men
nu reeds den val van het „Crediet van Nantes." Is
dat nu al gevallen?
Op dat oogenblik kwam door de groote deur
van de raadzaal een man van ongeveer vijf en
dertig jaren, onberispelijk net gekleed met een
roosje in het knoopsgat, deze naderde den graaf en
Vernauden en boog uiterst beleefd voor beiden.
Mijnheer de president heeft het zeer druk, zei
hij.Hg verzocht mijnheer de graaf echter een
oogenblibje te wachten.
Indien mijnheer zoo goed wil zjjn even in de
raadzaal te komen.
Hjj ging even op zeide om den graaf en Vernauden
te laten passeeren.
Eene nieuwe verrassing, en nieuwe verblinding
wachtte de bezoekers hier. De raadzaal ontving
van twee z(jden licht door een paar kolossale
spiegelruiten, de muren waren voorzien van fijn
beeldhouwwerk en verder verdeeld in V3kken waarvan
elk prijkte met een zeer fijn schilderstuk. Het
plafond, dat beschilderd was door een zeer beroemd
kunstenaar was beschilderd met eene voorstelling
van de fortuin ais hoofdfiguur, met de voet op een
wiel van goud, alles in een helder blauwe en rood'
achtige hemel. In het midden der zaal bevond zich
een lange tafel, bedekt met een zeer fijn zwaar
kleed. Hierop lagen „sousmais", elk voorzien van
den naam van een der administrateurs. Rondom
de tafel stonden prachtige bekleede stoelen, voor de
administrateurs, terwijl aan het eene einde der tafel
een sierlijke armstoel bestemd was voor den president.
Bfj een der ramen bevonden zich een paar kleine
tafeltjes bestemd voor de secretarissen.
Een dier secretarissen was het, welke de graaf
en Vernauden verzocht binnen te komen en die hen
nu uitnoodigde te gaan zitten.
Groote stilte heerschte er in de zaai, totdat
eensklaps een vreemd geluid kwam uit een kan
toorlokaal, gelegen aan de linkerzijde van de zaal.
Het scheen wel of men er aan het sohélden was:
Te midden van al het geraas onderscheidde de graaf
de woorden:
Gelooft ge bfj geval, dat wij hier het geld
maken Neen, neen, zeg aan uw patroon, dat hij geen
centime krijgt, geen enkele centime. Ik ben vast
daartoe besloten. Ik moet mijne verantwoordelijkheid
in acht nemen.
Terzelfder tijd werd de deur geopend en verscheen
er een jong mensch met eenigszins ontsteld uiterlijk,
terwijl een ander persoon, klein van gestalte en zeer
rood van gelaat, blijkbaar nog met moeite z(jn toorn
kon bedwingen.
Bjj het zien van den graaf en Vernauden bedwong
hjj zich echter geheel en verzocht beiden, zeer nederig
buigende, beleefd, binnen te komen.
De secretaris was met beiden medegekomen
en richtte zich thans met deze woorden tot den
president
Mijnheer Vernauden komt u, mijnheer de
president, mijnheer de graaf van Montbrison voor
stellen, welke laatste wenschte opgenomen te worden
in den raad van administratie van het „Crediet van
Navarre". Mijnheer de president zal zich zonder
twijfel nog wel herinneren, dat de zaak reeds eerder
besproken is.
De president hief zich halverwege van zgn zetel
op en keek de graaf aan.
O, ja, zei h(j op schorren toon, ik weet
dit zeer goed. Men sprak er mij over. Wij
zullen zeer big zijn mijnheer de graaf in ons midden
te hebben.
De graaf salueerde.
Mijnbeer de president is al te goed. Ik ben mis
schien niet, voegde hg er bg, op de hoogte van de zaken,
maar ik zal mgn best doen.
De president begon hartelgk te lachen.
O, dat is niet noodig, riep hg uit. De zaken
zgn gemakkolgk genoeg I Daarop wendde hg zich tot
den secretaris, die ook zachtjes glimlachte, zonder dat
men kon raden of het was om de voorstelling welke
de graaf van de zaken had, of wel over de woorden
van den president, en voegde er bg
Maar, hebben wg nog wel een plaats open
in den raad van administratie Als ik mg wel
bedenk zgn er reeds meer dan genoeg 1 Wg zgn
reeds met ons vgftienen en het zgn de kosten, de
kosten eten ons op
Hg wendde zich om en om in zgn leunstoel.
De graaf was niet zeer op zgn gemak. Ondanks
de goede naam, van de persoon welke hem ontving,
vond hg hem toch zeer alledaags.
De secretaris kwam nader toen hg zag welk een
verkeerde indruk de woorden van den president bg
den graaf hadden gemaakt.
Indien zulks noodig is, mgnheer de president zei
hg goedig lachende, zal mgnheer de markies van Spada
zgn plaats wel willen afstaan.
De president stond plotseling op en begon zoo
luidkeels te lachen, dat de graaf er zichtbaar door
werd in de war gebracht.
De secretaris, die dit zeer goed opmerkte ver
klaarde toen aan den graaf evenals aan den notaris,
dat de markies van Spada een beschermeling was
van hun aller hoofd en beschermheer. Ieder keer j
nu als er zioh een nieuw lid aanmeldde voor den
raad, noodzaakte men den markies zgn ontslag te
nemen, hetgeen hg steeds zonder morren deed maar
den volgenden dag trad hg, dank zg den beschermheer
weer in den raad, welke dan een lid meer telde. Dit
was reeds zeven a acht maal gebeurd. Dit was de
reden, waarom de president zoo laohte.
De graaf scheen na te denken.
Markies van Spada, mompelde hg, Ik ken die
familie niet.
De secretaris lachte ironisch.
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk - LANGHVBLD DN ROOU- Ttuü
TE
B WBBHJ HQ
txsoir -
