TENTOONSTELLING en VOLKSFEESTEN
Mclitina m liet Park
Woensdag 4 en Donderdag 5 September 1895,
Opeqiqg der Teqtooq stelliq g.
Bijeenkomst in liet locaal „de Zwaan."
Volks-concert
VOLKSSPELEN.
Feuilleton,
HARDDRAVERIJ,
RINGRIJDEN,
GROOT VUURWERK,
VRIJDAG 6 SEPTEMBER, voorm. 11 uur, zal de
trekking plaats hebben van de Verloting van Vee en andere
voorwerpenwelke bij gelegenheid van deze Tentoonstel
ling wordt gehouden.
De burgerij wordt verzochtdoor het uitsteken der
H» vlaggen op die dagenhet feestelijk aanzien te verhoog en*
©I
aan Qen cBn/t-cj, op oScooeX.
WOENSDAG 4 SEPTEMBER.
's Morgens 10uur.
's Middags 3 uur precies.
door paarden welke vóór Augustus op Texel
aanwezig waren, om prijs en premiën.
Inleggjeld Een Gulden.
Aangifte voor 's middags 12 uur in
Café „DEN BURG."
Opgeluisterd door muziek.
's Middags 6 ure.
Mededeeling' van toegekende bekroningen op
de Tentoonstelling'.
's Avonds uur.
en
daar ter plaatse, door het Fanfare-corps.
(Bij ongunstig' weder zal de verlichting'
op een andere avond worden
ontstoken.
DONDERDAG 5 SEPTEMBER.
's Morgens .9V» uur.
Verzamelen in het Hotel „de Lindeboom."
Wandeling door het dorp, met muziek.
's Morgens 101/3 uur precies.
Opening- der feestelijkheden; daarna:
om prijs en premiën, met paard en kar,
elk rijtuig bezet door een Heer en Dame.
Inleg'geld 50 cents.
Aangifte bij den Heer D. P. BAKKER,
uiterlijk daags te voren.
's Middags l'h uur.
VOLKS-CONCERT op de Groeneplaats
door het Fanfare-corps.
's Middags 4 uur.
a. TONNETJESKRUIEN, door jongens tusschen
9 en 12 jarigen leeftijd, aangiite bij den
Heer W. F. SCHUMAKER, uiterlijk daags
te voren.
b. HARDLOOPEN MET HINDERNISSEN, door
jongens van 14 tot 17 jaren, aangifte
bij den Heer P. BOON, Binnenburg, uiterlijk
daags te voren.
c. TOBBESTEKEN, door mannelijke personen
boven den leeftijd van 16 jaren, aangifte
bij den Heer C. A. WITTE, uiterlijk daags
te voren.
Uitreiking van prijzen in Café „Parkzicht."
's Avonds 9 uur.
opgeluisterd door muziek.
De feestcommissie
J. DE JONGH, Voorzitter.
C. RAB, Secretaris.
Het Bestuur van de Landbouw,
C. KEIJSER Pz., Voorzitter.
P. K. BREMER, Secretaris.
J. W. ROELOFFS, 2' Secretaris.
Vrij naar 't fransch door A. B.
EERSTE DEEL.
15. Hoofdstuk V.
Op dit oogenblik droeg z0 er zorg voor haar man
zooveel mogelijk te vertoornen. Men houdt er nu
eenmaal niet van tot iets gedwongen te worden
om te doen, en dit maakt de zaak zelf reeds al
minder mooi.
Welnu aan dezen vader te bewijzen, dat hü zgn
zoon niet kon weerstaan, stond gelijk met hem een
ware haat te doen opvatten voor Robert.
Rostang antwoordde niet, maar bromde als een
hond, die men een kluif ontneemt.
Mejuffrouw Plinchart gaf echter den moed nog niet
verloren dcch vervolgde op dezelfde vleierige
toon, ten einde daardoor eenige bijzondere familie
omstandigheden te vernemen, waarnaar zij niet
rechtstreeks durfde vragen.
Kom, kom, wees redelijk. Misschien heeft de
jongen wel bijzondere plannen?... Hjj denkt er
misschien aan een eigen huishouding te beginnen,
te gaan trouwen.
Rostang sprong op.
Z|jn grootste grief - zeer gerechtvaardigd waarlijk-
tegen Robert, was juist het gebrek aan vertrouwen
voor z|jn vader.
- Laat hjj het dan zeggenLaat hü m(j ten
minste eenige verklaring geven, laat h|j dan zich
verwaardigen z|jn afschuwelijk gedrag te veront
schuldigen I
Een diepe zucht ontsnapte aan de borst van de
ex mejuffrouw Plinchart.
Ach, mijn vriend, mompelde zij. Wat wilt ge toch?
De wet is in het voordeel van uw zoon. Maak het
u dus niet onaangenaam ter wille van het geld/
Hoeveel eischt h|j van u
Eindelijk was zij dan gekomen tot het doel van
al haar omwegen. Het getal Dat was het wat
voor de „belangelooze" het voornaamste was.
Ongelukkig genoeg, antwoordde Rostang haar niet
H|j ging geheel op in zjjn toorn en scheen niets
te hooren van de woorden, die tot hem werden
gericht.
Mejuffrouw Plinchart sloeg nu een vragende blik
naar Raymonde, die bezig was met het nederlaten
van de gordjjnen.
Het jonge meisje scheen haar vader metdeoogen
te raadplegen voor antwoord te geven, daarop zei z(j,
klaarblijkelijk er niets in ziende de waarheid te
verzwijgen
Ouze moeder heeft mjjn broeder en mg een
zekere som nagelaten, welke echter niet zeer nauw
keurig kan worden bepaald, omdat er geen inventaris
is gemaakt, maar die ongeveer veertig duizend francs
bedraagt'
En ge hebt dat geld in uw vaders handen
gelaten
Ja, mevrouw.
Uw broeder verlangt dus z|jn deel, dat is
twintigduizend francs?
Helaas, ja, naar het schijnt.
En gij, Raymonde?
O, ik, ik vraag niets en zal ook nooit iets
vragen.
De ex-mejuffrouw Plinchart dacht blijkbaar na,
eensklaps fronste zij de wenkbrauwen. Z(J bedacht
dat Rostang dus zelf niets moest bezitten, maar dat
hfl leefde van het geld zijner kinderen, daarom wilde
hjj dus ook al geen drukte maken voor hun huwelijk
doch alles in de grootste eenvoud en stilte doen
plaats hebben, geen cadeaux en geen huwelijksreis
vau eenige beteekenis zelfs
Toen z|j met Rostang huwde had zij het beschouwd
als een bewijs van zuinigheid en zij had toen b|j
zich zelf bedacht, dat de gierigaards dikwerf ten
minste deze eene deugd hebben veel geld aan hun
weduwen achter te laten en zij verheugde zich reeds
in het vooruitzicht, binnen een niet al te lang
tijdsverloop als weduwe achter te blijven; verrijkt
met een aanzienlijke som gelds en nu?
Daar zij niet ronduit haar gedachten kon uitdrukken
en evenwel toch een onoverwinlijke neiging had ten
minste iets onaangenaams te zeggen, zei zi) op
honingzoeten toon
Leon, deze kinderen waren tot heden modellen
van vertrouwen. Weinig jongelieden zouden zoo
lang gewacht hebben met te onderzoeken hoe groot
hun vermogen was. Ik raad u dus aan het verlangen
van uw zoon te voldoen.
Rostang, die door deze rechtstreeksche toespraak
gedwongen werd te spreken, bromde ongeduldig:
Voldoenmjjn zoon voldoen, dat is gemakkelijk
te zeggen/ Daarvoor heb ik twintigduizend francs
noodig, en twintigduizend francs zijn geen twintig
duizend stuivers. Waar moet ik ze van daan halen?
Wel mfin vriend... waar z|j zijnwaar ge
ze hebt gelegd.
Deze zoetsappige toon min of meer ironisch, maakte
Rostang nog meer vertoornd.
Och wat, zei hü, ik dacht dat je verstandiger
waart in zaken.Zooals ge wel weet is het maar
zoo gemakkelijk niet uit de zaken geld te halen.
Ik begrijp het niet.
Kom, kom, weet ge dan niet, dat onze zaak
is opgericht met het geld van müne eerste vrouw?
Wat?...
Mejuffrouw Plinchart lachte niet meer. Een zekere
ongerustheid maakte zich vau haar meester.
Zü zag in de woorden van haar man iets min of
meer duisters, dat haar eensklaps een voorgevoel
krügen deed van een onheil, dat hen zou treffen.
Haar stem veranderde min of meer toen zü vroeg;
Goed. Maar dat wat niet tot de zaak behoort?
Want er is toch wel meer dan enkel de goederen
uit den winkel?
Rostang meende, dat zü wilde spreken over een
groot pak aandeelen van een gefailleerde onder
neming, die hü nog bewaarde als een aandenken
aan vroegere rükdommen.
Ba, zei hü de schouders ophalende. Geheel
verloren (waarden. Geen centime ie er ooit meer
van te halen.
Dat weet ik wel, dat bedoel ik ook niet, mompelde
de ex-mejuffronw Plinchart, wier angst meer en meer
zichtbaar werd.
Laat eens zien, Leon, verklaar u nader. Het
magazün hieraan wien behoort dat
Wel, aan mün kinderen, de erfgenamen hunner
moeder:
Zü beefde sterk, maar beheerschte zich nog.
Eu om elk zün deel te geven
Is eene liquidatie noodig
Maar dat mag niet, want de zaak gaat goed.
Gü moet het deel van uw zoon koopen en zelfs later
ook dat uwer dochter. Ik kende die voorwaarden
niet. Ik wist niet, dat ik bü anderen werkte als
een huurlinge. Dat staat mü niet aan. Ik wil bü
mü zelf z(jn,
Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk - LANGEVELD ft DE ROOU Texel:
