SCI01IW1BK, Dames- en Hinderhoeden, eene iroote partij TOLLEK GOEDEREN, Ieder doe zijn voordeel. Ojnhnu vai een linie partij Het goedkoopste adres voor P. POOL, Feuilleton. Bloemenpapier, Bloemenfournituren, Postpapieren, Enveloppen, Inkten, Boekwerken, enz., enz., enz., enz, enz, is (MLKUBR. Sterk concurreerend adres voor wederverkoopers. C. J. LISSONE, Fabrikant, ALKMAAR. B>I AQSTANQ'8. co De ondergeteekende bericht dat hij heeft ont vangen een prachtige collectie LINTEN, VEEREN ENZ. Tevens ONTVANGEN Damesrokken, Kinderjurkjes, Kapers, Bonte Klutsen, Dassen, Damesavonddoeken enz. Minzaam aanbevelend, tegen spot spotprijzen bij D. VAN DER WIELE, Warmoesstraat. Houdt zich tevens beleefd aanbevolen tot het maken en repareeren van alle soorten SCHOENWERK. Billijke prijzen. Spoedige bediening. Boekhandel, Spoorstraat 85, - HELDER. 09 Ja, lach maar, kleine deugniet, en kraai maar van pleizier, 'k Wed, je kijkt wel anders, komt maatjelief straks hier, En zegt„Maar, lieve deugd Wa's dat Wat heb je daar gedaan?" „Moest jij, na 't eten van je pap, de schaal aan stukken slaan Neen, moeder lacht om het verlies, haar heden toegebracht; Ze is blijde met dien levenslust, die uiting is van kracht. Ze denkt er aan, hoe kort geleên haar liev'ling nederzat, Met bleek gelaat en flauwen blik, zoo lust'loos en zoo mat, Totdat op eenmaal uitkomst kwam, gezondheid werd zyn deel, Omdat zijn dagelijksch voedsel werd: „Lissoue's Kindermeel!" Uitsluitend verkrijgbaar te Den Burg bij A. DROS. te Cocksdorp bi) A. DROS. te Oosterend bij 0. G. KUIJPER. te Oudeschild by E.G.BROUWER, te de Waal by J. C. BRUIN, te den Hoorn by K. LAP. 29. Hoofdstuk VIII, Ofschoon zjj zelf de rol had gekozen, begon z|j er zich thans meer en meer minder op haar gemak in te gevoelen. Het gevoel van schaamte, de spijt over de mislukking en over haar onhandigheid, in vereeniging met haar natuurlijke slechtheid, deden haar meer en meer opgewonden worden. Wat? haar man, die Raymonde, die Robert, allen verachtten z(j haar? Z(J durfden zich te beschouwen ais haar meerderen? Hun eer! Zy hadden de mond vol van hun eer/ De gedachte alleen aan dat gevoel van eer, dat by haar niet zoo goed was ontwikkeld en dat haar zoo ver beneden hen deed zyn, maakte haar woedend. De eer. Een goed begrip van de groote beteekenis er van had zy niet. zy gevoelde echter hare minderheid en dit was haar ondrageiyk. Ze kon zich niet weerhouden haar woede lucht te geven en begon met haar venyn uit te werpen naar ieder, die *y er maar mede kon bereiken, O, myn hemel, zei zy, een diepe zucht lozende, waaruit zoowel verachting als beleedigende koelheid sprak en terwyi zy met het einde van haar mes in de doppen der amandelen op haar bord roerde. Wat een verwarring... wat een gebabbel.,. Welk een comedie/ En zoo worden de gekken bespot. Die voorname mynheer Robert zegeviert. Hy gaat heen in zyn zak onder de zakdoek medenemende het „woord" van „papa" dat naar het schynt geld waard is. En toen Leon Rostang verrast over dit gezegde het hoofd ophief naar de slechte vrouw, vervolgde zy, nog mêer voortgedreven door dezen blik O, hy kon zyne zuster wel bedanken, de kleine mynheer. Hy heeft haar zeer behendig tot zyne helpster gemaakt. Zy is voor het overige ook een lief losbolletje, die het zeer ver zal brengen als ze zoo voort gaat als thans. O. ik had wel geiykmet tusschenbeiden te komen, tusschen haar en haar lief, die Dan jou. Ook al een mooie mynheer, zy passen goed by elkaar, een paar echte huichelaars Raymonde, die juist binnenkwam hoorde het einde van het gezegde van het oude sieraad der garnizoen8tad. Zy antwoordde slechts met een uitroep van diepe verontwaardiging. Maar mevrouw De andere, die daardoor op haar opmerkzaam was geworden, wond zich meer en meer op en richtte thans haar venyn op het jonge meisje. Ho, ho... dametje/ Ik weet wat ik met eigen oogen heb gezien. Ik weet wat ik denk. Wees i sb ror kalm. Ik zeg gewooniyk weinig, omdat ik er van houdt weinig te zeggen. Maar ik zie goed, wees daar maar zeker van. Gelooft ge dan, dat ik ook niet begryp, wat er schuilt achter; de;,Universello Ik ben niet blind, zelfs niet eenoogig en nog minder dom. Ik laat my maar zoo gemakkeiyk.niet bedotten en neem maar niet alles voor goede munt aan Maar mevrouwik begryp nietDe Uni verselie Ja zeker. De Universelleen mynheer Lezin Maar wat dan toch, wat bedoelt u Nu speel maar niet de onwetendeUw broederDe buitengewone gunstZoo gemak keiyk en wel gaat het maar niet om vooruit te. komen. Op twee en twintig jarigen leeftyd heelt men maar niet zonder borgtocht het beheer over de kas. Kom, kom, liefde, geef my maar geiyk, bescherming van mynheer Lezin heeft een ver. borgen doel. Dit zeggende begon zy scherp en hateiyk te lachen terwyi zy haar bedoeling met gebaren duideiyk scheen te willen maken. Raymonde was byna sprakeloos door zulk lage zinspeling op haar zoo reine levenswandel stamelde U is waanzinnig, mevrouw. Rostang kneep buiten zichzelf van woede dt vuisten in een en was zichzelf byna niet meei meester, terwyi hy herhaalde Zwyg.Ga heen.Onwaardig, afschuwelijk schepsel Wilt ge dan, dat er een ongeluk plaati heeft? Zyn lippen beefden. Zjjn oogen werden grooter en werden rood var het bloed. Hy gevoelde, dat hy zyn verstand verloor. Voor het overige wilde hy liever twyfelen aai zyn verstand, dan er van overtuigd zyn, dat mei een arme vader zulke lage laster van zyn zoo geliefd kinderen in het gezicht kan werpen. Men had medehjden met hem moeten hebben. led' ander zou dit ook zeker hebben gehad, mejuffrou Plinchart echter in 't geheel niet. Zy schept bohagen er in de vreeseiyke uitwerking harer woordei by haar slachtoffers te zien. Een duivelsche lach vergezelde nu haar yskoudi langzaam geuite woorden, terwyi haar blik tot ii het diepst der ziel van den heer Rostang scheen ti willen doordringen, Myn Hemel, zei zy, daarin is niets byzonder Een goed kind, dat op de moeder geiykt. Aan wii hebt ge het te danken, dat ge niet zyt gefailleerd aan wie aan hun moeder aan de kunst, waarm zy een der schuldeischers wist in te pakken. Zi iets is niet zoo moeieiyk voor een vrouw, Elkerekenim kan men gequiteerd krygen, wanneer... Een luide kreet van schrik en van pyn tevei verhinderde haar verder te gaan. (,ap Daarop vluchte Rostang ontsteld weg. Uufl] Raymonde hoorde de kreet en zag de overhaasfiob> vlucht voordat zy wist wat er was voorgevallen. Daarop scheen het haar toch dat haar stiefmoed vérbleekte. Een langè bloedstroom rolde over haar kleed. De wreede waarheid kwam haar plotseling voi den geest. Een mes bevlekt met bloed lag aan haar voe Haar vader was een moordenaar geworden, De laster, geworpen naar de herinnering van h wier geheele leven slechts eene aaneenschakelt van zelfverloochening was geweest, wier reinht zelfs de gedachte aan het kwaad buitensloot, de lage laster was te sterk geweest voor den ongel kigen Rostang. Reeds sedert twee dagen onderworpen aan zw» beproeving, had hy de beleedigingen van de duivelï niet kunnen verdragen, die hem tot in het diepi van zyn ziel pyn deed. ZQn haren waren ten ber(i gerezen, zyn oogen waren verblind door een helda, vuurgloed. Een mes, hetzelfde waarmede zyn vroufl zooeven tegen het glas had geslagen, bevond zicï op de tafel, onder zyn bereik. Het lemmet dot] zyn arm geleid, was doorgedrongen in het vleestj van de afschuweiyke lasteraarster/ garni Ja, zeker, zoo moest het gebeurd zyn. Maar tJoon, het ook mocht zyn, Rostang was nu een moordena^'.tvl Mejuffrouw Plinchart verbleekte zichtbaar en meer. zy behield echter haar koelbloedigheidliöde Zy richtte zich in haar stoel op en sloot werSeus, tuigeiyk met haar servet de wonde. Zy scheen geen pyn te hebben. (Wordt vervolgd.) Imit, Snelpersdruk - LANGE VELD ft DE ROOIJ i iel in Itar ik! ■oi lir •os fles iP, ia ip, Ji Ik •os >gf IOS 1st, !oo| iet

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1895 | | pagina 4