1160 ¥11111 Geïllustreerde Brieftaartformulieren, i Landkaart Nederland, Verkrijgbaar bij Langeveld t de Rooij. SpeJite Mini is petscM. VISITEKAARTJES ta i se ABVEBTENTIÈN Nieuwediep. prijs per stuk 2% ct. s 2.3 X td e B 30 Cents, Anna, Anna, wat ia je overkomen! Komt gjj zoo bij mij terug? O, Anna sterf niet, snikte hy, en verborg het hoofd in haar schoot. Daar naderden weder voetstappen. De dokter trad binnen. Deze schrikte toen hy de ongeluk kige vrouw zag en boog zich onmiddellijk, zonder von Rother te begroeten, over haar heen. Von Rother hief zich op uit zijne geknielde houding en slosg in angstige spanning iedere beweging van den dokter gade. Na een onheilspellend kort onderzoek, knikte deze zwijgend met het hoofd. Von Rother begreep dat Anna, onherroepelijk verloren was. Zal ik haar op bed leggen vroeg hjj nauw hoorbaar. Waarom zouden we haar nog kwellen, antwoordde de geneesheer. Zij Ijjdt thans niet. Laat haar dus stil liggen en geef haar alleen nu en dan een lepel wijn. Verlangt u dat ik zal blijven Von Rother maakte een afwerende beweging met de hand. Weinige oogenblikken later bevond hij zich weer alleen in het vertrek met zijne stervende vrouw. Hjj haalde snel een flesch wij a en een lepel uit de kast en goot haar eenige druppelen van het roode vocht tusschen de bleeke lippen. Dat scheen haar goed te doen, want zij opende de oogen en zag naar hem op. Nadat hij haar nog een keer of drie had laten drinken, kwam er weer leven in haar gelaat en vertoonde zich een blosje op hare marmerwitte wangen. Het was doodstil in het vertrek. Plotseling begon de stervende te spreken, zwak en langzaam, maar volkomen verstaanbaar. Vergeef mij, Pritz, zeide ze op smeekenden toon. O, God, ik jou vergevenriep hij uit. Anna, Annal verlaat mij nog niet. Een smartelijke glimlach overtoog haar gelaat. Met eene uitdrukking van innige liefde liet zij den blik op hem rusten. Zoudt ge mij graag nog wat by je houden, Pritz? fluisterde ze. Ik dacht, dat je niet meer van me hieldt. Krampachtig drukte hij hare banden. Ik ben maar een heel eenvoudige vrouw geweest, hernam ze met moeite. Veel te een voudig voor een man als jij bent. Ik heb dat dagelijks beseft. Ge hebt veel geduld met my gehad. Ik was geen vrouw van de wereld en voelde my nooit op myn gemak in salons, vooral niet na den dood van ons kind. O, toen heb ik zoo vurig gebeden ook te mogen sterven. Gy had my niet meer noodig. Maar toen ons het ongeluk trof ons fortuin te verliezen, was ik toch biyde nog bij je te zyn, want er was niemand die voor je zorgde. Myn wil was goed; ik kon alleen niet altyd de manier vinden, om het je naar den zin te makenWilt ge my dat vergeven, Pritz? Ja, nietwaar? ge vergeeft het my? De laatste woorden waren byna onhoorbaar. Fritz zat naast haar en hield hare beide handen in de zyne. Het was hem alsof zyn hart zou breken. Spreken kon hy niet. Toen hy niet antwoordde steunde de zieke: Je kunt het my dus niet vergeven, Fritz? Ach, ik wilde zoo graag alles doen om je gelukkig te maken. Ik heb wezeniyk zoo myn best gedaan. Ik weet wel, dat het je hinderde, dat ik zoo stil was, maar ik wist nooit iets tegen je te zeggen, omdat ik dacht, dat je niets van my hield en ik kon niet leven, zonder dat Anna! riep hy uit en wierp zich op de knieën. Je breekt mijn hart. Je bent de beste, trouwste vrouw, die ooit geleefd heeft. Zonder jou wil ik niet biyven leven. Er straalde een vreemd licht uit de oogen der stervende. Ze trachtte zich op te heffen, maar machteloos zonk het blonde hoofd achterover. Ik sterf, prevelde ze, maar wanneer ik er niet meer zal zyn en gy eene andere vrouw gevonden zult hebben, die beter by je past, vergeet my dan niet geheelwil je my dat beloven, Fritz? En zacht als een ademtocht klonk het nog: Fritz ik heb je zoo lief gehad. Nog één stralenden blik, een laatste opflikke ren van de levensvlam en alles was voorby. Anna! kermde hy in vertwyfeling en klemde zich aan de doode vast. Anna, biyf by my Verlaat my niet! Toen verloor hy het bewustzyn. Hy voelde dat een zachte warme hand op zyn voorhoofd werd gelegd en een lieve, bekende stem sprak: Ik ben by je, Fritz, wat is er? Von Rother hief het hoofd op en zag verwil derd om zich heen. Zyne vrouw stond voor hem. Haar vriendeiyk gelaat werd helder beschenen door het licht van de lamp. De koude buitenlucht had hare wangen met een frisschen blos gekleurd en zy blikte met hare diep blauwe oogen in de zyne. Het was slechts een droom geweest. Met een kreet van vreugde sprong hy op en sloot Anna in zyn armen. Je leeft dus nog! O, God zy dank, je leeft Natuuriyk. Dacht je dan dat ik gestorven was, vroeg ze lachend en trachtte zich uit zyne armen los te maken. Ben je erg boos, dat ik zoo lang ben uitgebleven? Straks ben ik erg boos geweest, maar nu ben ik o, zoo gelukkig Anna: je weet niet,welkeen angst ik om je heb uitgestaan. Om mij? vroeg ze half ongeloovig. Ja, zeker, om jou. Ik dacht, dat ik je had verloren en daardoor ben ik tot het besef gekomen wat je voor my bent. Welk een verblinde dwaas ben ik toch tot nu toe geweest, neen, erger nog: ik ben een schandeiyk egoïst geweest en heb ali" 3n aan my'zelven gedacht. Kunt ge my dat vergeven, Anna? Anna rustte als in een heeriyken droom ver zonken tegen den schouder van haren man. Ze kon byna niet gelooven, dat het werkeiykheid was. Frits, heb je mij dan werkeiyk nog lief? vroeg ze. Ik dacht, dat ik je reeds sinds langen tyd onverschillig was geworden, omdat ik zoo oud en leeiyk ben geworden. Dat maakte my zoo ongelukkig. Ja die oude gryskop heeft wel recht om te eischen, dat zijn vrouw mooi en jong biyft, ant woordde hy lachend. En was myn vrouwtje daar zoo ongelukkig over? Wat ben ik toch een verschrikkelijke tyran. Maar oud of jong dat zal veranderen. Deze Kerstavond zal ik niet licht vergeten. Kerstavond! Zij hadden het beiden vergeten. En nu hebben wy juist geen boom riep Frits plotseling uit. Maar wacht, ik zal er nog even een gaan halen, want dat mag niet. Blozend en verlegen als een kind, vleide zy zich tegen hem aan en zag glimlachend tot hem op. Juist de tyrannen worden het eerst bedrogen, zei ze. Ik heb natuuriyk voor een boom gezorgd. Ik kan geen Kerstmis laten voorbygaan zonder boom en ik zou hem desnoods in de provisie kamer aangestoken hebben. O, jy kleine huichelaarsterzeide haar man. Vandaag leer ik je eerst goed kennen. Tot je straf ga ik nu een uur heel alleen uit, maar pas op als alle kaarsjes niet branden, wanneer ik terug kom. Dan kryg je geen Kerstgeschenk. En jy ook niet, antwoordde Anna en hield triomfanteiyk 6en groot papier in de hoogte. Ik had dit van avond onder den Kerstboom willen leggen, om je te verzoenen, want ik was wel een beetje bang, dat je heel boos zoudt zyn. Anna, is het mogelijkHebben wy ons proces gewonnen? St, dat mag ik je nog niet vertellen. Wacht tot straks, als de kaarsjes zyn aangestoken. Fritz sloeg zyn arm om haar heen en trachtte haar het papier te ontrooven, dat zy echter in de hoogte hield. Vlug maakte ze zich van hem los en snelde de deur uit. Mis, mynheer de tyran! Tot straks by den Kerstboom, riep ze hem nog toe. Nog een weinig geduld. Verheug je maar vast op de pret. Dat doen de kleine kinderen ook. Weg was ze. Met tranen in de oogen bleeft Rother in de kamer staan. Zouden zy dan werkeiyk nog ge lukkig kunnen worden. Hy zette zyn hoed op en ging uit. Dien avond vierden tal van gezinnen feest, maar nergens beschenen de kaarsjes van den Kerstboom zulk een paar gelukkige menschen als Fritz en Anna Von Rother. Terwyi zy samen op de sofa zaten, vertelde Fritz aan zijn vrouwtje den vreeseiyken droom en knikte slechts zwygend toen zy hem influisterde Fritz, zou de droom ons niet als Kerst geschenk uit den hemel zyn gezonden Houtkooperij, Handel in alle soorten Binnen- en Boitenland- sclie gezaagde Houtwaren, alsmede geschaafde en geploegde DEELEN, JUFFERS, KOLDERS enz. lage pryzen. worden in verschillende soorten spoedig, netjes en tegen concurreerenden prijs geleverd en vervaardigd door LAKGEVELD DE ROOIJ. a* i E cr s E p B 8. £5- ff •as ft crq <1 P S3 B 9 r* e ■d S 2 td 02 ESJ g" g p a t> VAN Voor ouze abonné's verkrijgbaar voor slechts franco per post gevouwen 35 cents, opgerold in koker 40 cents. LiNGEVELD DE ROOIJ. Snslpsrsdrnk - LANGEVELD A DE ROOIJ - Ttxtk vwr.ro lf>- CO to H a> cd cd d> CD CTD CO cn=> CT3 S=» ÖO Ê5=»- fc-1 P CS 1 o - CO H g CD O Ct> CD <3 3 <R es: «x S F M P- ft W ft M'C JS-®* r" 5 ft ft P B M CR CD S E aq - .o - 8- ff O. e £0 b ES o* <R S3 <3 CD V> B 1 Q S3 <R - CD B td S3 HH 0 1 O to <2 M CS w* ff R se ?e ct S* ff ff- 2. B E»-* CD ftS P ff ff C6 2 Sfl cr w 2 o 2* e* ff CD B rs ts >1 f a E 2 a ft ft P B fftu CD O t> K W HH Ï2J «-I SS P p CfQ O ff. s* *9 O B er cr es S. >B 2 *-» r*- e ff CD a m to B <3> B Olg g a O m co m co Ol <31 o o 02 SO W O p- CD CfQ

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1896 | | pagina 2