Eiken en Crenen Sloophout,
Voor de a.s. kroningsfeesten
ffilt gij prima Kol,
HAND- en ZAKSTEMPELS,
Groote Openlucht Meetings
om llHurte Outeli achter de ffillmioa Bewaarschool,
Om 2 uur te BURG up het land van
den WelEd. Heer MOOJEN naast Notaris Dikkers.
ENTREE 10 CENT.
Spreker» voor beide meetings:
Ds. A. de Koe, O. van der Wal,
C. L. van der Bilt, Alb. H. Kroes, J. Smit.
Uit de hand te koop
oranje artikelen, strikjes, sjerpen.
Steenenplaats. A. DROS Albzn.
Comité voor Drankbestrijding te Helder
ZONDAG 31 JULI
Bij ongunstig weer te BURG in het lokaal „Dn Vergulde Kikkert."
Feuilleton.
Ph. VLESSING.
KOFFIE. KOFFIE.
per 10 pond 42 et. per pond.
5 43
44
India-Rubber
ENTBÉE 5 CENT.
bestaande in: Amerikaansche Dekdeeien, eiken
Planken en Palen, alles van verschillende lengten,
dikten en breedten. Prijs billijk, a contant.
Te bevragen by K. F, KBIJM, Oudeschild.
ruim gesorteerd in alle soorten
VLAGGENDOEK, Bood, Wit en Blauw. Tevens
voorzien van GEHAAKTE VLAGGEN, in alle
maten tegen bespottelijk lagen prijzen,
k Contant 5°/» korting. Aanbevelend,
TJEd, Dw. Dn.,
probeer dan eens de Koffie No< 1.
P R IJ S
Monsters gratis verkrijgbaar bij
worden tegen concurreerenden prijs geleverd door
LANGEVELD DE BOOIJ.
BOOR HET
OP
1 Hoofdstuk I.
Ds //Norman" wordt Zaterdag ts Southampton
verwacht. Ik ban nieuwsgierig hoé se er uitliet,
Hariy.
Deze .laatste opmerking gold niet het op Zuid-Afrika
varende stoomschip, maar eens van zyn passagiers.
Nu, ik heb gehoord, dat ze niet leeltyk is.
Willem. J(J gaat se immers afhalen niet waar?
Willem draaide do pnnten van ztjn snor op, én
keek glimlachend in den spiegel, ale om zich zeiven
te verzekeren, dat de ontmoeting maar édn resultaat
kon hebben.
MQn beste Wim, hernam Harry, geeuwend
zich in zyn leunstoel uitrekkend, wees maar niet
bang, dat ik je deze jonge dame en haar fortuin
betwiet.
Willem en Harry Van der Lelie waren neefs. ZO
waren weezen, en te zamen opgevoed door een tante,
bfj welke xy in-woonden.
Eenigen tyd geleden nu was een mynheer De Wit,
een oud vriend van de familie Van der Lelie, in
Zuid-Afrika gestorven, nalatende één dochter, Agnes
genaamd, aan welke hy zyn heele fortuin had ver
maakt, Hy had echter een bepaling in ztjn testament
gemaakt, krachtens welke, als zyn eenig kind Agnes,
niet binnen drie jaren na zyn dood, «en der Van
der Lelie's, Willem of Harry, huwde, drie vierden
van zyn fortuin zou afgestaan moeten worden aan
eenige liefdadigs instellingen.
Het was zeker een zonderlinge wilsbeschikking:
maar ryke lieden doen vaak zulke dingen, het daar
door hun nabestaanden erg lastig makend.
Kort na den dood van den heer De Wit werd
overeengekomen, dat mejuffrouw De Wit over zou
komen naar de Van der Lelie's, opdat beide partyen
met elkaar zouden kunnen kennis maken, en zien
of de bepalingen van het testament misschien uit
voerbaar waren.
Willem had niet veel aandrang noodig om de
erfgename te gaan halen, en in zyn binnenste was
hy er al heelemaal zeker van, dat het niet kon
missen of dit meieje en haar groot fortuin wéren
voor hem bestemd.
- Nu, Harry, zeide hy, ale gy er niet op staat
zal ik ze dan maar gaan halen; maar bedenk, dat
je erg dom doet. Intusschen, ouwe jongen, als ik
getrouwd ben, vergeet ik je niet. En kom nu mee,
dan gaan we nog wat sigaren en tabak koopen by
Mooie Anna.
Een uitdrukking van misnoegen gleed over Harry's
gelaat, by deze wóórden van zyn neef, maar hy
zeide niets. Beiden liepen zwygend de straat op,
en stapten zoo voort, elk vervuld met zyn eigen
gedachten. Willem vroeg zich maar Bteede af, hoe
de verwachte erfgename er wel mooht uiteten, en
hoopte maar, dat zy even schoon mocht biyken, ali
de berichten, omtrent haar ontvangen, meldden
Harry's gedachten hielden zich bezig met een Hef
tallig bleek gelaat, met de donkerste, zachtste oogen
die hy ooit gezien had, en een figuurtje zoo slant
en zoo mooi, dat het hem was, als behoorde hi
aan een prinses, ofschoon het slechte gekleed wai
in eenvoudige zwarte serge.
Het meisje van Harry's gedachten hield een winki
in tabak en sigaren, eerst kort geleden geopend. Ii
den aanvang had zy het druk gehad, wijl har
schoonheid vele jongelui in de kleine stad, naar harn
winkel den weg had doen vinden, maar daar zy
geen der veelvuldige attenties, haar bewezen, act
sloeg en voor allen even onverschillig bleef, warn
de jongelui van lieverleden weggebleven, en was hi
kleine winkeltje thans bijna geheel verlaten.
Harry Van der Lelie evenwel was oprecht verliet
geworden op het meisje, en vastbesloten, om, ws
ook gebeuren mocht, haar tot vrouw te nemen, zelli
mejuffrouw De Wit en haar f 7000 per jaar kondet
hem niet van besluit doen veranderen.
De neefs traden den winkel binnen.
- Goeden avond, schoons Anna, zei Willem, og
zyn aardigste manier; nog altyd zoo alleen? Jammei
toch! Waar zyn zy gebleven, de trouweloozen?!
- Goeden avond, heeren, antwoordde het meisje
licht blozend, toen haar oogen die van Harry ont
moetten.
- Ziet ze er niet prachtig uit, Hariy, als zy zoon
beetje kleurt? zei Willem, terwyi hy, schryiings,og
eèn hoogen stoel ging zitten by de toonbank. Last
eens zien. Wat moet ik ook weer hebben Een
half pond porto-rico, en een doos sigaretten, en, alt
je ëen kneje op den koop toe geeft, betaal ik het
dubbele.
Willem leunde over de toonbank heen, en trachtU
het meisje by den hand te grypen; maar zy trok die
haastig terug, terwyi Harry een blik op zyn nest
wierp, dien deze gelukkig niet zag.
Willem stak een der sigaretten aan, borg de tabak
in zyn zak en lei 90 cents op de toonbank.
- Gezien Anna? Zoo is 't immers? Rooken,
Harry? Niet?
Nu, zooveel te meer voor my. Wat ben je stil
van avond l
Weet je de reden, Anna? Niet, dan zal ik ze ji
zeggen. Daar moet een lief jong meieje komen van
ver over de zee. Ze komt by ons logeeren.enweet
geen r*ad met haar geld.
Ze most echter, wil ze het houden, erg gauw
tróuwen met Harry of met my, en Harry denkt nu
over niets anders dan over bet weinigje kans dat
hy heeft, met zoo'n windmaker ale ik ale mede
minnaar.
Harry stond nog zwygend, toen Willem reeds was
vertrokken.
- Mynheer Van der Lelie, wanneer zal die jongs
dame komen? vroeg het meisje, het etilzwygen
verbrekend.
- Och, wat geeft dat/ antwoordde Harry gemeiyk.
Aanstaande Zaterdag, geloof ik. Juffrouw Klerk, xoudt
u den winkel nu niet sluiten? Het ie halftien.
- De anderen sluiten eerst om tien uur, gaf
juffrouw Elerk glimlachend ten antwoord.
- Nu ja, de anderen, antwoordde Harry ongeduldig,
Sluit nu maar, dan wandelen we samen naar huis.
- Ach, eigeniyk hebt ge geiyk, mynheer Van der
Lelie, gaf het meisje toe. Ik verwacht toch geen
klanten meer, zelfs al hield ik den winkel tot elf
uur opeu. Eu zy voegde er haastig by
- Bovendien moet Ik u toch nog iets zeggen.
Hoofdstuk II.
Het sluiten van den winkel duurde niet leng, en
Harry en het meisje, die nog al flink doorstapten,
hadden spoedig de laatste huizen van het stadje
achter zich.
- wy kunnen niet ver weg gaan, mynheer Van
der Lelie, het is al zoo Iaat; maar daar het onze
laatste wandeling is
- Onze laatste wandeling? riep Harry heftig uit.
Wat meent ge
- Ik meen. dat ge van my moet afzien/
- Van u afzien? Nooit, liefste nooit zei Harry
het meisje by de hand nemend. Ik heb niet veel
geld, dat weet ik; maar ik zal de wereld ingaan en
hard werken, en met wat ik heb, zal er genoeg zyn
om ons hoofd boven water te honden.
- Neen, neen, Harry riep het meieje, hare hand
terugtrekkend. Het kan niet, het kan niet 1
(Wordt vervolgd,)
Snelpersdruk - LANGEVELD DE ROOU-Texel
5*
