Schelpkalkfabriek.
«BK: - :3?
m^-"M ^-r-:-^JsliiiE
8
Kunstmesthaiidsl.-
A. SPAIJAABD, Alkmaar.
garnalen en verdere Vischwaren.
GELD verkrijgbaar,
HMlaiHLadiomrtiiiitteAlliaa!.--
Stcmmeu. nrim, rnilen, reparera.
W. F. STOEL ZOON, Alkmaar.
Huren-, Dames- en Kindersehaatsen,
KACHELS,
Twee verschgekslfde StIBTIEl en
één STIERKALF te koop.
VEREEHIGOE ZEEFFA3RIEKE1.
Stuiverszeep, Stuiverszeep-
paeder en Snltanepneder
Piano's, Huis- en Kerkorgels.
Opnieuw in voorraad
lalfawdtche- en Niord-Hollandscbe
BraUvruffairg-Hatukappijeg,
C. DE WIJN, Deurwaarder te Texel.
F e n i 1 le t o n.
Het paarlsnoer der zangeres.
Schaatsen. Schaatsen.
P. JZoetelief.
Agentschap van het
J. E. WINKLER.
Muziek van alle uitgaven.
Dames- Wintermantels
Ph.
- '- "-.-
gfjfeÉsasa^M^É'-
- .->• -v;Tra^-T-sr-^KiT'^u-'Tr-nrnvn^-r./TT-C?;v-_y. •'-.■=;?*,rrr>izV^rW,
ONTVANGEN:
Opruiming van de non: voorhanden zijnde
voor billijke prijzen. Aanbevelend,
R. JOH. HEUSER, BURG.
NMKLOOZE VENNOOTSCHAP
ROTTERDAM.
Vereerd met het bezoek van E.H. MM
de Koninginnen op 25 September 1899
XLI.
Toen keizer Wilhelm in Vlissingen kwam,
Nu eenige dagen geleden,
Was dat m' er een drukte daar van belang;
De burgers, ze liepen en deden,
Alsof ze nog nooit zoo iets hadden gezien
En wilden precies alles weten,
Vooral ook toen onze beminde Vorstin,
Ter tafel mee aan was gezeten,
Ze vroegen zich af, wat of 't toch wel kon z|jD,
't Geen Vorstin en Keizer bespraken;
Verdrongen elkander by 't wachtlokaal zóó,
Dat zelfs er de ruiten van braken.
Doch waartoe dat dringen, waartoe dat geweld,
Dat noodeloos orde verstoren?
Was 't dan wel bepaald zoo'n belangrijk
[gesprek,
Hetwelk men per sé wilde hooren?
Mü dunkt, dat dan ieder tevreden zal z|jn,
Als ik dat gesprek ga verklappen,
't Is stipt officieel, doch hoe ik er aan kwam,
Daarvan zal geen mensch ooit iets snappen.
De Keizer dan, vroegmet hetgrootste gewicht,
Om hem eens precies te verklaren,
Waardoor of hier alles zoo helder steeds is,
Alsof men geld hoett te sparen.
En toen bjj vernan.dathetSTUIVER8ZBEP
[was,
Waardoor wij die reinheid verkregen,
Toen sprak hQ: .Voorwaar! hetisduide-
yk en klaar!''
.Zoo'n Zeep strekt het volk w.s tot zegen."
(Hollandsch fabrikaat)
De 5de Premieverdeeling is 30 Novem
ber 1899 gesloten. Toewyzing Januari 1990.
Bewaart Uwe strookjes voor de 6de Premie
verdeeling.
64-10,12 99-49
/.Liilj
Gevestigd sedert 1818.
Blijft zich voortdurend minzaam aanbevelen
voor de doorzending van
op driemaandelyksche accepten met en zonder
borg. GELD tegen hypothecaire zekerheid met
voldoende overwaarde.
Belast zich met het publiek verkoopen van
roerende en vaste goederen, waarop voorschot
wordt gegeven en, zoo verlangd, met dadelijke
afrekening.
Verhuurt vaste goederen en transporteert deza
onderhands.
Levering van en reparatie aan ieder instrument
van elk fabrikaat.
een zeer uitgebreide collectie
bestaande in: Jaqnets, Keepmantels, Pellerines
en Hindermantels. De prijzen zjjn beneden alle
concurrentie. BQ al de laag genoteerde pryzen
nog 5% korting.
Ruime voorraad Hans-, Jongens- en Einder-
Winterjassen in alle maten voorhanden.
Hoogachtend,
Aanbevelend, UEd. Dw. D.
Gevestigd te O UD-KARSFEL,
opgericht 1816.
Maatschappelijk Kapitaal te zamen:
VIJF-EN-VIJFTIG HILLIOEN GULDEN.
Verzekert zoowel onderling, als tegen jaar-
lljksche vaste premiën.
De Directie,
C. EECEN Gz.
Vertegenwoordigd door den Heer
4
Zoo was Arbuchle's plan, dat. uitstekend voorbereid
als het was. geheel naar wensch scheau te zullen
slagen. Het zou aUhaus met aan de reporters
liggen, ais het plannetje nog mislukte. TerwQl
lustig de champagnebowl rondging, zaten ze onder
vroolQken kout btjesn en dachten nog niet aan naar
huis gaan. Hier was alles in da beate orde,
Hiervan overtuigd, verwijderde de beer Arbuckle
zich onopgemerkt uit den kring der journalisten,
't Was toen nog zeven minuten voor halfééa. Muller
moest zoo dadelQk kumen.
Maar daar was ht) imme-s al! HQ stond t<5 rhet
hotel en scheen net eenige woorden gewisseld te
hebben met den politieagent, die, toen de heer
Arbuckle naderde, zich omdraaide en naar den anderen
kant van de straat kuierde.
U is mooi op tQd, zsi de impressario zachtjes
tegen den Duitschor laat ons maar gauw binneDgaan
HO opende de deur en ze slopen den nog flauw
verlichten corridor binnen. Daar overhandigde de
heer Arbuckle den reclamedief do andeie helft van
de banknoot.
U i* nu toch wel overtuigd, dat het maar een
grap is?
Ja, ik heb den politie-agent gesproken.
Des te beterHier hebt u den sleutel van de
kamer en een breekt!zertje, daar is de deur. Ga nu
maar kalm te werk, midden op de tafel staat het
kistje.
De impressario ging achter een hoekspiegel in den
corridor staan. Voordat bQ weer naar zQn gasten
ging, wilde bQ toch even luisteren, of de zangeres,
zooals hQ hoopte, wel wakker worden en om hulp
roepen zou.
Da inbreker was de kamer van de zangeres binnen
gegaan. Er heerschte diepe stilte, de heer Arbuckle
kon zQn horloge in zQn vestzakje hooren tikken.
Toen het geluid van iets dat breekt.
Goed zoo. Müller is al met het breekQzertje
bezig, natuurlQk is Vardelli wakker geworden.
Een minuut lang blesf het stil.
HQ zoekt het paarlsnoer, dacht de impressario,
do kerel moest meer leven makenMaar wat is dat
Er kwam een kreunend geluid uit de kamer der
zangeres De heer Arbuckle sloop nader. En
toen hoorde hQ duidelQk zeggen:
MQn paarls I Het snoer, dst ik haar - ik baar
ik ben bQ mQn vrouw.
De ongelukkige is kranfcuinnig geworden, dacht
de impressario.
Hulp Tnbrekers - Dieven 1 riepsn twee
vrouwenstemmen.
Vardelli «n haar kameDier, zei de heer Arbuckle,
zich in de handen wrQvende. Het loopt prachtig
nu maak ik, dat ik er van door kom, de reporters
mogen me hier niet vinden, 't Wordt de mooiste
reclame-diefstal, die ooit gepleegd is/
Toen sloop bQ haastig de trap af en het huis uit.
Maria Vardelli, de beroemde zangeres, stond in
négligé, met een flikkerende kaars in de hand, ep
den drempel van haar slaapkamer. De kamenier
stond voor 't geopend raam en riep nog altQd om hulp.
Vlucht, ellendelingriep de zangeres onbevreesd
den inbreker toe, die roerloos bQ de deur stond, als
draalde bQ de kamer te verlaten. Vlucht, werp weg
wat je gestolen hebt; ik wil je niet ongelukkig
makan
Dat heb je al lang gedaan, Marie, zei hQ op
moedaloozen toon. Je hebt me diep rampzalig
gemaakt.
De zangeres had een sierlQken terracottakandolaar
op het tapQt laten vallen.
Een hartverscheurende gil, de mooie Vardelli lag
op de knieën voor den inbreker.
Hans! Je bent gekomen, om me te dooden,
om wraak te nsmon. O, ik wil sterven, sterven
door jou hand, maar laat me eerst die hand nog
eens kusson en jou zoggen, dat ik berouw, diep
berouw heb, Hans.
Toen barstte de zangeres in strikken uit.
Da kamenier was opgehouden met om hulp te
roepen. Toen ze gezien had, wat er in de andere
kamer gebeurde, had ze zich bescheiden terug
getrokken.
Verscheidene menschen waren op het hulpgeroep
naar den corridor van het hotel gesneld. Luid
roepende liepen ze door elkaarde politie-agent, die
voor ArbuckU's geld zQn rol krachtig wilde spelen,
brulde als een leeuw en sloeg met zQn stok tegen
de deur.
Maar het bleef stil in de kamer, heelemaal stil.
Open gemaakt hier is de politie, riep de
dienstwillige dienaar der wet.
Geen antwoord, men hoorde alleen esn zacht
fluisteren binnen.
Breek de deur toch open, agent, riepen de
reporters, de inbreker vermoordt haar misschien nog.
Onzin, fl uisterde de impressario den politieman
in het oor, mQn man is geen moordenaar, maar zie
toch eens door het sleutelgat, 't Is groot genoeg;
wat zie je
De agent had door het sleutelgat gekeken en zag
de heer Arbuckle stom verbaasd aan.
Ze bussen eikaar. zei hQ.
Wat, knssen ze elkaar? Za zQn gek.
Ja, dat tchQnt zoo. De dame ligt in zQn armen,
ziet u zelf maar eens, sir.
De impressario ging ook door het sleutelgat kQken
en toen hQ 't hoofd weer ophief, zag hQ niet minder
verbaasd dan de politie-agent.
Inderdaad, ze kussen elkaar, zei Arbuckle en
ze schreien er bQ.
Toen werd van binnen da deur open gedaan, en
de hes' Arbuckle met zQn gevolg, de reporters, de
agent en de eigenaar van het hotel, traden binnen
in do helder verlichte kamer.
Daar stond Vardelli mot baar arm geslagen om
den bleeken man uit de slaapstee in de Bowery.
Maar zQn wangen hadden nu toch weer een kleurtje
gekregen, zQn oogen schitterden en nit zQn fUre
houding sprak nieuwe levensmoed. ZQn armoedige
kleoreu zag man bQna niet.
Mijnheer Arbuckle, zei da zangeres, terwQl zQ
haar impressario met sen bakoorlQk glimlachje de
hand gaf, ik weet alles en dank u van ganscher
harte voor deze uitnemend gelukte reclame. Ik laat
het aau u over, de haaren vau de Nieuw-Yorker
pers in de bQzonderhedeu er van in te wQden. Maar
ik zou den heeren nog wel even het vervolg van de
geschiedenis willen vertellen.
Ec was eens - het is nog niet zoo lang geleden
een kleine Duitscbe barones, een echt dwaas
verwend schepseltje Ofschoon ze haar man, ritmeeeter
Hans Von Bredow, oprecht liefbad, rolaeerde ze hem
doo- haar spilzucht. Hans gaf zQn vrouw met volle
handen, tot hQ niets meer te geven had. Toen stak
hQ zich voor haar in schulden, teekende wissels,
dis hQ niet betalen kon, en eindelQk, toen hQ op de
smeekbeden van zQn verblinde vrouw ook nog een
prachtig paarlsnuer kocht en niet betaalde, brak de
bom: hQ kreeg zQn ontslag. HQ moest zQn vrouw,
die de schuld van het oDheil was, verlaten en ging
naar Amerika. T.,en vielen het verwende baronesje
do schellen van de ocgentoen eerst zag ze in, wat
ze bezeten, wat ze door eigen schuld verloren had.
Voor zichzslve legde ze de plechtige belofte af. goed te
maken, wat nog goed te maken was, Ze werd,
haar veel bewonderde stem stelde haar daartoe in
staat, zangeres, verwierf in weinig jaren roem en
rQkdom, delgde de schulden van haar man, en
vandaag
Tranen liepen haar ovsr de wangen en haar stem
werd zichter en inniger, vandaag werd haar berouw
vol streven beloond, ze heeft haar man teruggevonden,
mQnheer Arbuckle, mQn heeren, ik heb de eer u
voor te stellen mQn echtgenoot, Hans baron Von
Bredow.
Een minuut lang heerschte er na deze woorden
plechtige stilte, maar dan brak er over het paar een
storm van geestdriftige gelukwenscben los, de
Amerikaansche reporters bewezen, dat ze niet enkel
potlood en papier, maar ook een warm hart bezaten.
De heer Arbuckle stond naast de zaDgeres, wischte
zich een traan uit de oogen en bekeek dien op zQn
zQden zakdoek, als was er een diamant van zQn
wimpers gevalleD.
Een zeldzaam artikel, mompelde hQ, zeldzaam
bQ een Yankee en nog veel zeldzamer bQ een Yankee,
die impressario is.
De groots Mstropelitan-opera was den volgenden
avond tot den nok toe gevuld. Het deftigste publiek
was opgekomen.
Maria Vardelli zeng heerlijker dan ooit te voren
en alB zQ daverend werd toegejuicht, het geest
driftige publiek herhaaldslQk haar naam riep, dan
richtten zich haar gelukkige blikken naar een
voorname mannelQke [figuur in een gereserveerde
loge, op wie in de entr'actes ook alle tooneelkQkers
waren gericht.
Een interessante kop en een deftige figuur,
zei lady Vancouver tegen miss Gould, die naast
haar zat. Zon die man maandenlang in een slaapstee
in de Bowery hebben verkeerd? Shocking. Zoo
iets moest mat mogelQk wezen.
De hoer Arbuckle was natuurlQk overgelukkig.
De ochtendbladen hadden hun plicht gedaaD, de
avondbladen hadden het effect nog verhoogd door
ook illustraties te geven en de telegraaf meldde de
zeldzame gebeurtenis door heel de Vereenigde
Siatsn.
Dat geeft uitverkochte hnizen vanNieuw-York
tot San-Erancisco, riep hQ opgetogen uit. En hQ
kreeg volkomen gelQk.
EINDE.
Qatrokt kQ LANGE VELD DE ROOIJ.Teial.
