yi9 Verzekert U tegen besmettelijke ziekten,
met nf zender firma bedrit,
Grnnte Houtverkeoping.
JONGEN
Yéiriiit mor hel ffatewiag „ïijarM."
aXb.b.DikKEi{s,
met rebussen,
C. DE WIJN, Denriaa* ta Taal
Een aanzienlijke partij HOUTWAREN,
publiek verburen:
Féuilleton.
Gewetenswroeging
Agent voor Texel J. J. KUIJPER, Parkstraat.
zijn verkrijgbaar bij Langeveld de Rooij.
G. J. O. D. DIKKERS,
publiek verburen:
als: CHOLERA, TYPHUS, POKKEN, ROODVONK, BYPHTHERITUS, DYSENTERIE.
DE CONTRIBUTIE IS ZEER LAAG.
Per jaar klasse A 42, B 63, C 84, B 126, E 210, P 315 cent.
Uitkeering per week 10.—. 15.—. 20.—. 30.—. 50.—. 75.— gulden.
Laat U ln JANUARI inschreven.
is voornemens, om op VRIJDAG 12 JANUARI
1900, 's morgens lOVa ure op het HAVEN
TERREIN te Oudeschild,
PUBLIEK TE VERKOOPEN:
bestaande in: Amcrik. grenen Planken Uu X 9
lang 35 vt.; Amerik, grenen Schalen, lang van
10 tot 30 vt.Riggels en Schrooten.
Eiken Schalen en Planken 5 X M X t
en 3 X 3 van verschillende lengte.
Eiken Palen, lang 4 tot 8 vt.;
Eiken Balken 5X9, lang 12 vt.
Eiken Planken 2 X 11, lang 12 vt.;
en een partij Sloophout en Brandhout.
Alles van uitmuntende kwaliteit
Een en ander zeer geschikt voor timmerlieden
en boerenbedrijf.
Betaling 15 Haart 1900.
N.B. Bij ongunstig weder zal de verkoop plaats
hebben in het locaal van P. BAKKER op
de Haven.
Notaris te Texel,
zal, op Dinsdag 16 Jannari 1900, des morgens
11 uur precies, in het lokaal van den Heer
Jb. BUIJS, te de Cocksdorp op Texel
Be KOORNMOLEN, BIJKEN, BERMEN, het
VISCHWATER en de SCHELPENPLAATSEN,
behoorende aan het Waterschap EiJerland op Texel.
Informatiën te bekomen by den Heer J. P.
NOORBIJK, opzichter van gezegden polder.
Notaris te Texel,
zal, op VRIJDAG 19 JANUARI 1900, des avonds
7 uur, in het lokaal „Hef Loodsmanswelvaren"
aan den Hoorn,
Voor Mej. de Wed. J. VEEGER,
57 Aren Bouwland ,Qeestje" (in 8 kavels).
35 Aren idem Hooge" (in 6 kavels).
Voor den Heer P. C BARKER.
24 Aren Bouwland .Qeestje" (ln 6 kavels).
Ter snelpersdrukkeii) van LANGEVELD
BE ROOIJ, Parkstraat, Burg, kan een flinke
geplaatst worden om in het vak opgeleid te
worden.
- ROMAN. -
Hoofdstuk II.
Da hear Hormans schreef, wat het ook mocht zijn,
op grof zwaar papier, waarvan hij eens eene groote
hoeveelheid had opgeslagen. Daar de oude heer
zeer zelden iets had ta schrijven, bevond zich nog
b|jna de geheele voorraad van dit papier in een van
de dwye laden van zijn schrijftafel.
Hij rchresf nog met ganzoponnen en dus bad hfj
veol plaats voor sjjn wijd uiteen geschreven woorden
noodig.
Ook de brief, dia hij nu schreef, had eene tamelijks
uitgestrektheid. Ondor het schrijven luisterde h(j
telkens en keerde zich wantrouwend om. Hij schreef
dus iets wat vrouw Holm niet mocht zien.
Iets onvriendelijks of - zelfs iets vijandigs kon
zijn brief niet bevatten, want terwijl hf) hemonder-
teekendc, glimlachte h(J vol goedheid en zeide zacht
b(j zichzelvon;
- Het offer moet gebracht worden, door m*j even
goed als door baar. Nu ben ik nieuwsgierig, of ik
nog aan een klein kind en aan die vreemds, dis den
goeden Johan sooals ik hoor zoo gelukkig
maakt, gewend zal raken.
Weer luisterde de oude heer, maar neen - vrouw
Holm kookte immers aan den andoren kant van
het huis dis komt nu niet. De heer Hermans
wilde den brief geheol postklaar maken. Hi) vouwde
hem zoo klein, als het groote vol het toelist en stak
dat in een couvert, hetwelk h|j nu wilde verzegelen
Dat stelde h|j echter toch maar liever uit, want
hjj voelde zich nu zeer mos.
H(] kon den brief echter niet open laten liggen
en dus haalde hij uit de ruime zwart fluweelen
huisjas, die hö nu asn had, een groote zakportefeuille
te voorschijn en legde den brief daarin. HO deed
het een weinig haastig en stond op het punt de
zakportefeuille in de lade van de schrijftafel te
leggen, toen h(j zich bedacht en haar weer in den
dispen zak van zijn kamerjapon liet glijden.
- Ik moet hem bij m(j hebben, mompelde hij.
Kleibsr moet hem immers endortsekenen. Het komt
komt goed uit, dat ik zoo spoedig een getuige vind.
Een half uur later dekte vrouw Holm de tafel.
- Uwe kamerjapon, münhser, is weer versteld.
Ik heb haar op uw bed gelegd, deelde zij mede, toen
zij de soep opschepte.
- Goe', zeide ds oude heer, doch van daag zal
ik haar niet aantrekken. Dokter Kleiber komt immers
en dan is het toch beter, dat ik dit zwarte jasje
aan houdt.
- Zoo als u wenscht, antwoordde vrouw Holm
onverschillig en lepelde in baar soep. ZQ bemerkte
niet, dat de vermoeid», oude oogen v an haar gebieder
met een bijzonder vriéndelijke uitdrukking op haar
reeds tamelijk verwelkt gelaat rustten.
Z(jn magere band streek daarbij als liefkozend
over de portefeuille in zijn sak.
Dit gebeurde om half twee. Een half uur
overhandigde Josefa Holm haar heer, zooals
dag om dezen tijd, zijne gestopte pijp.
De hear Hermans moest verstrooid zijn,
glimlacht» zijn huishondster bijzonder vriendeltji
maar hij nam de pjjp niet aan. Eindelijk bi|
hjj wat zQ van hëm wilde.
Ah, neem mij niet kwalijk. Ik dacht juit
den dokter. Ik reken er namelijk vast op, di
komt. Denkt gij dat ook niet?
De heer Hermans greep nsar zijne pijp.
huishoudster gaf hem een kort, onvriendelijk:
woord, waarop zij hem verliet.
Vrouw Holm waB geheel veranderd. De geel]
held, welke zU nog voor korten tfid voor haar mi=
gekoesterd had, was voor een soort van
geweken. Zij noemde hem bij zichzelve niet
dan de egoïst. Hare zenuwen waren bepaald li
slechten toestand, anders zou z(j niet sinds eet
tijd alles zoo geheel anders beschouwd hi
dan vroeger. Er was immers ten opzichte van:
meester niets, niet hst minste veranderd. Dot
sjj was er niet alleen pbysiek slecht aan toe,
z(j had ook sinds het laatste bezoek van haar
hare tevredene, kalme gemoedsrust verloren.
Ja, Josefa Holm verkeerde altijd ingroot^j
en dit was wellicht ook de oorzaak van haarl
meltjk lijden. ai
Den dag, waarvan wt) spreken, het was de veerli-
November, was zij nog onrustiger dan anders.
Zjj verwachtte haar soon. j
Zij hoopte, men wist het, dat hij zoo sp;#;
mogelijk zou komen. Het reisgeld had zij bijrt
brief gevoegd, verlof kon hij, de onbeduiijj
tooneelspeler, zeker ook wel spoedig krügentt
wat zou Johan verhinderen bjj zijne moede
komen
O, hoe verlangde zij naar hem.
Het was bepaald ziekelijkheid. Nu zou bt
vreemd zjjn, wanDser iemand, die met zulk®*
zonderling als de heer Hermans samenwoondi j
vreemd begon te worden en zich ziek te voeleij.
Vrouw Holm kwam, zooals wjj zien, steeds e
op haar gebieder terug en de prikkelbaarheid lef
dezen nam steeds in haar gemoed toe. is
Doch ook haar schier onzinnig verlangen1
haar zoon maakte haar in hooge mate zenuwscé1
Zjj trachtte vlug met haar werk klaar te Ml:
en toen zjj zfch eindelijk aan de rust bad kuu
overgeven, vond en zocht zjj die toch niet. BI
Wel tienmaal in den loop van den middag li?1
het voortuintje in, om te zien of Johan nogr®
kwam. Z(j wist, dat z(j onzinnig handelde,I
haar zoon had immers maar twee treinen ter:
beschikking. Kwam hjj 's middags, dan ko:
tegen vier nnr in de Tuinsteeg zjjn, kwam bj
den avondtrein, dan kon zjj hom niet voor aciS
verwachten.
Dat wiet zü zeer goed, maar toch dreven
zenuwen haar door het geheele huis en, v
gezegd, ook dikwijls naar het tuinhek, waar
een groot gedeelte van de straat kon overzien
Toen zjj, de avond was reeds gevallen, wtfPi
het hek stond, hoorde zjj eindelijk haastige sclue>
naderen.
Ja het was Johan.
Zjj had het immers wel geweten, hü zot*'
spoedig als hij kon, komen. Lachend en snikje
tevens viel zjj hem om den hals.
Ei, ei, precies een minnend paar I zeide iö<
oogenblik een vriendelijke stem.
Die behoorde aan dokter Kleiber. Hij was JU
zijne gewoonte te voet gekomen. Ts
De dokter woonde niet in de stad, maar iV«:
dorp, dat wel is waar nu bijna aan de stad grdO'
maar toch nog altijd eene eigene gemeente voitl
Daar had de nog niet oude, maar ziekeljjktU
zich met der woon gevestigd, om, bijna p
praktijk, stil voor zichzelven te leven. :a:
HQ waB gehuwd en bezat een dochter, die ai
eenige jaren met haar man in Trient woonde.
Dit alles wist men in de villa van Hermansjg
Want dokter Kleiber was daar meermsdi^
gevallen van ziekte geweest.
Hermans mocht den geneesheer gaarne t
want zO waren beiden menschensehuw, zoodl
gewoonte wae geworden, dat Kleiber zjjnebe»*'
als dokter lang rekte, want als Hermans ee:ae
aan 't praten kwam, dan liet hjj den maD, dit1"
oen vriend voor hem was geworden, niet zoo sp**
weer gaan-
(Wtrdi vermlgdJ^Q
Gedrukt kg LANGEVELD DB ROOU,W^
'^23»J3(K5ffiEiSÏEfWraïCJ
8.
