voorradige Wijnen.
30 CENT. BON!
^DIENSTBODE,
Het slimme
Transvaalsche Boertje,
Den Burg. A. DROS Albzn.
De TRANSVAAL-BON
Feuilleton.
Pleging's grond- en glaijsverven
TWEE VROUWEN.
Prijs-Courant
De Boeren met Engeland.
Spekslagerij „De Beurs".
PRIMA PRIMA
Bordeaux Wijnen.
voor de lezers van dit blad.
30 cent slec^8 ^et fraaie uitgevoerde
-^= prentenboek; voor het mooiste
boek over den Oorlog van
LANGEVELD DE ROOIJ.
P. KUIPER, Binnenburg.
jVXejvifv. _A.. ÜVE. KEIJSER Sd.
Gerookte Ham,
Rookworst en
Boterhamworst,
Leverworst.
C. VISSER, Slager.
van
Bordeaux
Artisans de Médoc
St. Estèphe Medoc
Pauillac Médoc
St. Romain
Oude, St. Julien Médoc
St. Emilion
Madame Borgade
La rose St. Julien
p. flesch.
f 0.67 V,
- 0,75
- 0,827j
- 0,827»
- 0,85
- 0,90
- 0,90
- 1.—
- 1,10
1,20
Fijne Roode Bordeaux Wijnen.
Rousseau La caussade - 1,40
Chateau Doyac - 1,50
Witte Bordeaux Wijn.
Graves Lauternes
Algiersclie Wijnen.
Roode Cótes d'Algérie - 0,677»
Witte 0,70
Zoete Witte Wijnen.
Vin Blancs de Tours - 0,85
Bergerac- 1.15
Muscaat Frontignan - 1,70
Hongaarsclie Wijn.
Ofener- L
Carlo witzer- 1,20
Rijnwijnen.
Deidesheimer- 0,80
Niersteiner- 0,95
Hochheimer- 1,15
Rüdesheimer- 1,35
Bourgognewijnen.
Magonnais Thurin - 0,95
Petit Bourgogne - 1,15
Moezelwijnen.
Zeltinger- 0,95
Braunenberger- 1,20
Diversen.
Chateau Neuf du Pape - 1.20
Gold Sherry- 1,35
Sherry- 1,10
Vin hodo Porto - 1,60
Port a Port (roode). .- - 1,50
Port k Port „....- 1.10
Port k Port (witte) - 1,50
Spaansche Wijn - 1,50
Malaga- 1,50
Madeira- 1,10
Madera wijn- 1.10
- 0,90
Tokayer- 1,50
Champagne Sillery - 2.
Roode Bessenwijn, prima - 0,40
Witte 0,45
Frambozenwijn 0,40
Ledige flesschen worden tegen 5 ets. per stuk
berekend en tot den zelfden prijs teruggenomen.
Bovenstaande prijzen zijn berekend per flesch
bij afname van 25 flesschen (gesorteerd) vrage
men afzonderlijke prijscourant bij
groot, folio plaatwerk voor ouden en prenten
boek voor de kleinen, geestige illustraties en
leuke, aardige bijschriften. Hierin ook de grap
pige MUILEZEL-HISTORIE.
Hoezee voor 't Boertje van Transvaal!
Dat England nu zijn list betaal!
Als Britsche trotscli van woede barst
En Rhodes op zijn tanden knarst.
En, zoo het onrecht toch verwint,
Ja, vrijheid wreed aan banden bindt,
Dan moog' een volgend Boerenzoon!
De Wreker worden van dien hoon.
Eens zal het recht door Englands val,
Weêr zegevieren overal.
Die dag, o breek hij spoedig aan!
En kroon' der Boeren leeuwenvaan!
Geheel Europa viert dan feest,
Als Englands macht er is geweest!
Een nieuw pas verschenen gloednieuw boek
inplaats 60 ct. tlians voor de lezers van ons
blad slechts 30 cent.
zijn in alle kleuren en hoeveelheden bij onder-
geteekende voorhanden, la bruine Vloerlall
in 3 uren hard droog en Vermillioen in busjes
van af 30 ets., ten zeerste tot een proef aanbe
volen. Voorts Kwasten, Lakken, Vernissen,
Black Varnish, Camphor, Naphtaline, Carbol,
Creolin en dergelijke.
Aanbevelend,
vraagt een flinke
genegen begin Augustus mede te gaan naar
Alkmaar.
Aanbevelend,
6.
Om tijd te winnen, was Peter tot Genève
gespoord en had verder tot Chamouny van den
postwagen gebruik gemaakt. Dientengevolge
kwam hij bijna tegelijk met Katchen aan. Hij
sprak tamelijk goed Fransch en kon haar al
dadelijk van dienst zijn door haar in een eenvoudig
hem bekend logement onder dak te brengen.
Den volgenden dag vroegen zij verlof den
gevangene te mogen bezoeken, maar dat werd
hen geweigerd. In de herberg, waar Katchen
logeerde, bleef het geen geheim wie ze was
sommigen behandelden haar met minachting
anderen hadden medelijden, maar Katchen
merkte noch het een, noch het ander. Ze zat
uren lang voor zich uit te staren en slechts
dan, wanneer er van het ongeluk op de Mel
de Glacé werd gesproken, hief zij luisterend
het hoofd op. Zoo vernam zij dat de vrouw
van den verongelukte te Chamouny vertoefde
en gezegd had niet te zullen rusten, voordat
de moordenaar van haar man gestraft was.
Tegen haar gewoonte verliet Katchen den vol
genden morgen het logement en wachtte op het
kerkhof op de weduwe. Zoodra zij de jonge
vrouw zag naderen, snelde zij naar haar toe en
wierp zich voor haar op de knieën.
Heb medelijden, smeekte zehelp mij en
God zal u beloonen.
Deze woorden klonken zoo roerend, dat de
jonge vrouw, die reeds een beweging maakte
om haastig voorbij te loopen, stil stond en op
medelijdenden toon de vraag tot Katchen richtte
"Wat verlangt ge van mij? Waarmee kan
ik u helpen
Mijn man is onschuldig, snikte Katchen.
Onwillekeurig deinsde vorstin Paula terug.
Wat zijt gij de vrouw van den man,
die mijn man heeft vermoord
Neen, dat heeft hij niet gedaan Ik zweer
u, dat hij onschuldig is Mijn Jozef is tot zoo
iets niet in staatHeb medelijden De glet-
schers zijn verraderlijk. Het ongeluk had even
goed mijn man kunnen treffen
Was het Katchen's eigenaardige schoonheid,
die vorstin Paula zoo deed ontroeren
Wat kan ik doen P vroeg zij. Indien uw man
werkelijk onschuldig is, zal het aan den dag
komen.
Ik verlang niet veel, mevrouw, hernam
Katchen en droogde, opstaande, haar tranen.
Laat hem slechts weten, dat ik in zijn nabij
heid ben
Yorstin Paula bedacht zicheenige oogenblikken
en antwoordde toen
Goed, ik zal trachten uw wensch te
vervullen.
Reeds den volgenden dag beval de rechter
een confrontatie van den vermoedelijken moor
denaar met de weduwe van het slachtoffer.
Hij hoopte op deze wijze den gids een bekentenis
te ontlokken.
Paula trad op het- vastgestelde uur, in diepen
rouw gehuld, de zaal binnen. Spoedig daarna
werd de beschuldigde binnengebraoht.
Door middel van den tolk maakte dereohter
de dame bekend aan Jozef als de weduwe van
zijn slachtoffer. Zonder eenige aandoening te
verraden, hief de beschuldigde het gebogen
hoofd op.
Paula zag hem doordringend aan, terwijl zij
zeide
Jozef Albini, waarom heb je mijn armen
man vermoord? Wat had hij je misdaan?
Maar Jozef sloeg de oogen niet neer.
Indien uw man naar mijn raad geluisterd
had, dan leefde hij nog, antwoordde hij kalm.
Wat bedoelt ge daarmee
Het had er veel van, alsof hij den dood
zocht. Plet slechte weer, de mist, zijn onvoldoende
uitrusting voor zoo'n tocht, niets kon hem van
zijn plan terugbrengen. Hij klauterde al hooger
en hooger, zoodat ik hem nauwelijks kon bij
houden. Toen hij gevallen was, wilde ik hem
op mijn rug nemen, maar hij antwoorddeLaat
mij hier sterven.
De jonge vrouw verbleekte en moest zich
aan de tafel vasthouden.
Wat waren zijn laatste woorden vroeg ze
met heesche stem.
Toen hij mij het geld overhandigde, zeide
hij: Jozef, breng, als je er levend afkomt, dit
geld aan mijn vrouw en mijn portefeuille ook.
Dat waren zijn laatste woorden.
Hoe zag de portefeuille er uit vroeg Paula.
Ik geloof bruin.
Was er een slotje aan
Een stalen slotje, ja.
Ja, ja. Dat is waar. Maar waar is die
portefeuille Waarom heb je mij die niet
gegeven
Ik heb ze verlorenze moet op den glet-
scher liggen.
De rechter schudde ongeloovig het hoofd.
Opeens trad Paula vlak voor den gevangene,
vatte hem bij den schouder en zeide met
heesche stem
Man! Beken, dat je hem vermoord hebt
Het kan onmogelijk waar zijn, dat hij voor mij
in den dood gevlucht is! Verlos mij van die
vreeselijke gedachte en ik zal je rechters op
mijn knieën smeek en je vrij te laten
Jozef bleef kalm onder deze heftige woorden
en antwoordde
Neen, mevrouw, ik kan niet bekennen,
wat ik niet gedaan heb.
Nu bracht Paula haar lippen dicht bij het
oor van den gevangene en fluisterde snel
Ik zal er achter komen of je de waarheid
spreekt. Je vrouw is hier, en zij zal de porte
feuille gaan zoeken.
Mijn vrouw Is die hier
Paula knikte bevestigend en keerde naar haar
plaats terug.
Een glans van hoop verhelderde Jozefs gelaat
en hij zeide met duidelijke stem, langzaam
sprekende
Daar men mij niet wil toestaan de porte
feuille zelf te gaan zoeken, wil ik ten minste
zeggen, waar zij door een ander zou kunnen
gevonden worden. De professor is op ongeveer
driehonderd passen afstands van de driehoekige
rots, die ze het Gartli noemen, gevallen. Dat
is op den Talafergletscher. Ik legde hem tegen
een rots. Daar is hij gestorven en daar moet
de portefeuille liggen, indien ze niet door het
ijswater is weggespoeld.
De rechter zeide nu tot Paula
Het spijt mij, mevrouw, dat de zaak niet
sneller vordert. Ik had gehoopt, dat de be
schuldigde in uw tegenwoordigheid tot een
bekentenis zou zijn te brengen, maar ik vrees,
dat we tevergeefs daarop wachten.
In haar hotel teruggekeerd, liet Paula Katchen
bij zich komen en verhaalde haar het voorge
vallene, beschreef haar de plek, waar de porte
feuille moest liggen, en vroeg
Ziet ge kans daar te komen
O, ja, zeker I riep Katchen verheugd. Ik
zal hem redden Ik zal die portefeuille vinden,
al was ze in een gletscher verzonken.
Nauwelijks was den volgenden morgen de
zon op, of Katchen en Peter Almen, wien zij
alles had verteld, waren op weg naar de Mer
de Glacé.
Zij liepen naast elkander voort, totdat Katchen
zeide
Je schijnt hier goed den weg te weten,
Peter
Ja, tot aan het Gartli hen ik al dikwijls
geweest. Maar we moeten voorzichtig zijn.
Pas op, waar je de voeten zet, anders kon je
wel eens in een kloof verzinken.
(Wordt vervolgd)
Gedrukt bij LANGEVELD DE ROOIJ, Texel
