geholpen en dat gij ju staat zult zijn den wissel
op den vervaldag te betalen. Ten slotte zou
hij auders nog mijn ondergang kunnen worden
Als hij bijvoorbeeld lieden verviel, zou ik
waarachtig niet weten, waar ik de driehonderd
gulden vandaan zou moeten halen
Hij greep hoed en stok en wilde heeDgaan.
Nog iets, Antonia. Gij weet toch wel
zeker, dat de oude in de Lazerusgang den wissel
niet uit zijn handen zal geven Dat zou mij
in een zonderling daglicht kunnen plaatsen.
Antonia schudde het hoofd.
Wat dat betreft kunt gij gerust zijn! ant
woordde zij. Wanneer hij mij het geld geeft
en dat hoop ik maar dan zal ik den wissel
weer bij hem inlossen, evenals ik dat de vorige
maal gedaan heb. Zooals ge u zult herinneren,
ging ik een dag voor den vervaldag naar hem
toe, en hij gaf mij den wissel terug in ruil voor
het geld, dat hij mij gegeven had.
Willem Keizer knikte herhaalde malen.
Dan wil ik hopen, dat gij het geld van
hem zult bekomen. Wanneer gaat gij naar hem
toe
Vanavond nog, zoodra Mora terugkomt
Ach, broeder, wat zal er een pak van mijn
hart zijn, als ik weer geholpen ben! Wat gij
te dragen hebt, niemand begrijpt bet zeker
beter dan ik. Ik bid dag en nacht, of God u
nog eens vrij zal maken van alle zorgen
11 ij schudde treurig het hoofd.
Dat zal niet zoo lioht gebeuren, Antonia!
antwoordde hij somber. Ja, ik wanhoop er zelfs
i aan, of het wel ooit zal geschieden.
Zij legde de haud op zijn arm.
Ach, Willem, zeide zij, hoe kunt ge toch
al den moed verloren geven. Hot kan alles
immers wel veranderen ten goede, als God
het wil
Maar God wil het niet! antwoordde hij
bitter. Ik kan het niet meer gelooven
Haar hand liet zij moedeloos van zijn arm
zakken, terwijl haar groote, bruine oogen zich
met tranen vulden.
Hij deed in gebogen houding eenige passen
naar de deur. Werktuigelijk volgde zij hem
tot den uitgang.
Daar komt de tramhaastte hij zich te
zeggen, zoodra hij naar buiten gekeken had.
Gij zult me wel iets van de zaak laten
hooren, maar alles blijft toch onder ons, niet
waar
Hij reikte haar haastig de hand. In het
volgende oogenblik sprong bij op het balcon
van de tram, knikte zijn zuster nsg eens toe,
en was weldra uit het gezicht verdwenen.
Met een diepen zucht trad de weduwe Wilmers
weer in huis en begaf zich naar de woonkamer.
Eerst toen zij binnenkwam, dacht zij om den
wissel. Zij liep haastig naar de kleine tafel
voor het raam. Ja, daar lag hij nog op dezelfde
plaats, waar haar broeder hem had neergelegd.
Op dit punt gerust gesteld, dwaalden haar
gedachten terug naar het tooneel, dat zich zoo
even had afgespeeld. Zij dacht aan dc zonder
linge scène met haar zoon Robert.
Zou hij iets gehoord hebben fluisterde
zij. Een inwendige stem zegt mij: ja, en toch,
ik zou zoo graag het tegendeel gelooven. Maar
ik kan niet
Samuel Samson zat als gewoonlijk voor zijn
schrijfbureau. Zijn kamer, waarin nimmer een
straal zon- of maanlicht doordrong, was reeds
door de schemering in het halfduister gehuld,
toen de bel overging en de aankomst van een
bezoekster meldde.
Wordt vervolgd.)
(m,(rukt lui 1ANHKVEU) l)E ROOM, Teiel
