VOLKSHARMONIUMS
Cl. H. DE BOER te Texel
Ijzerhandel.
Gëemailleerde Pannen en Ketels,
MUZIEKINSTRUMENTEN
Pli. VLESSING, Gravenstraat.
hm adres: JOH. DE HEER.
Fe u ill e ton.
In eer hersteld.
Handel in puik beste AARDAPPELEN.
FORNUIZEN vanaf 9 Gulden en hooger.
P. J. Zoetelief.
Oproeping.
Ten kantore van I\Iotaris
is geld beschikbaar op
hypotheek.
PLEGING's VERF,
lak, stopverf kwasten.
Ontvangen
voor één dubbeltje daags.
ORGELS
J. Ph. BAKKER, Beurtschipper.
Geëmailleerde Fornuizen.
JOH. DE HEEK,
ROTTERDAM. IVoordmolenstr. 71.
C. WITTE Jz., Cocksdorp.
de nieuwste zwarte en gekleurde
Zomer-Jaquets, Capes en Pelleriens.
ÉSSSli
Vraag uitvoerig Prospectus
en prijzen gratis.
Termijnbetaling
van af f 3 's maands.
SLIJTERS GENIETEN RABAT.
Tevenr verkrijgbaar prima oliedunne gezui
verde Stockliolmer TEER, prima KOOLTEER.
Prijs sterk concurreerend.
GEHEEL GIFT VRIJ.
Alles tegen sterk concurreerende prijzen.
Aanbevelend,
die WEIIVÏCi geld, weinig geduld en weinig
tijd kosten.
SDie van 1 tot 10 kan tellen
IONSHARP. is in 5 minut. harpspeler!
Prijs compleet f 12,50.
YDie lezen kan is on-
IOOLZITHER. betwist in ééne avond
violist! Prijs compl. f 12,50.
WDoor middel
OXRERHARIIOMKA. van cartons is
iedereen in staat gesteld direct te
spelen. Prijs compl. f 5,
«a mm Effectvol
TyTONDIIARMOiYIKAHARP Instrument,
■'■'■^mondharmonika met daaraan verbon
den harp met 3 accoordengemakkelijk
voor iedereen teleeren. Prijs compl. f 4,
Verzending geschiedt
na toezending van postwissel.
Vraag gratis Prospectus.
Op termijnbetaling
alléén bij de Agenten en Filialen.
Allen die iets te vorderen hebben van, of
verschuldigd zijn aan, cf borgtochten bezitten,
geteekend door PIETER Jbz. KOK, overleden
den 2 April 1901 te Texel, worden verzocht
daarvan voor 15 Mei a. s. opgave te doen bij
PIETER P. KOK te DEN HOORN op Texel.
Ruim voorzien is
Ruim gesorteerd in Wollen en Hercules-
Karpetten, Vloerkleedjes, Sport- en Cocos-
matten, Vloerzeilen in alle breedten, gebloemde
Tapijten enz.
Lage prijzen. Contant 5"/0 korting.
Behalve mijno bekende duur
dere fabrikaten, heb ik nu de
gelijke
ontvangen, in eenvoudige sier
lijke kasten, degelijk van con
structie en verrassend van toon,
in 20 verschillende soorten, yan
af f 40.— en hooger.
Geen draaiorgels of automaten,
doch daar er een Handleiding
voor zelfonderricht gratis wordt
bijgevoegd, is elkeen in staat om
het te leeren. Levering franco
Station, met 5 jaar garantie en
fraai geborduurde toetsenlooper.
Dus voor een dubbeltje daags
een geheel gezin gelukkig.
zzvyjv" jHrfirya
TJit het Fransch door P. L.
10.
„Armo lieve vrouwik was laf genoeg u en
uwe kinderen tot armoede te brengen, maar
dat zal niet weer gebeuren. Ik wil, dat er hier
altijd brood in de kast is en dat door niets dan
deze paar armen gij zult niet weer in de fabriek
werken. O neen, uwe plaats is hier, thuis.
Eene vrouw, die nooit thuis is, is geen moeder
meer, dat is geen vrouw. Ik heb u terugge
vonden en ik zal u bewaren. Wij zullen haar
houden, niet waai-, kinderen P"
Zij glimlachten hem toe en klapten in de
handen blij en dankbaar, alsof zij hem begrepen
hadden.
„En zou men zich voor die lievelingen geen
ontberingen willen getroosten Ik zal mij niet
van het noodige berooven, maar het overtollige,
daarvan zal ik mij onthouden. Dat zal ik doen,
te beginnen met mijne pijp."
Catherina maakte eene ongeloovige beweging.
De grootheid van die opoffering ging al haar
wenschen te boven.
„Je gelooft me niet," zei Mariol, „dat begrijp
ik. Heb je in mijn nieuwen zak niet dit foudraal
gestopt, „de onafscheidelijke".
Hij had een oud roodachtig étui in de hand
en haalde er een prachtig neuswarmertje uit.
„Daar is het speelgoed, maar speelgoed is
goed voor kinderen, niet voor mannen. Heeft
men behoefte aan tabak Het is maar eene
gewoonte, ik zie er van af. Vaarwel, arme
kleine smokkel, ik veroordeel u ter dood, en
ook het etui als heler."
Hij brak pijp en étui en wierp ze door het
venster.
„Mariol," zei Catherina, „Mariol, zooveel vergt
men van u niet."
„Ik zelf eisch het," zei hij, „en met reden.
Ik ben geen zot ik herinner mij die
raad. Ér is een flinke jongen die ons reeds
een dienst heeft bewezen, toen de huisbaas ons
op straat wilde zetten, tijdens onze kleine ziek
was. Gisteren haalde hfj mij uit de kroeg. Ik
wed, dat hij de toovenaar is."
Catherina bloosde, sloeg de oogen naar beneden
en zweeg.
Wie zwijgt stemt toe, sprak Mariol, het is
Jean Baptiste; en tooh is hij niet rijker dan wij.
Brave kerel. Nooit zal ik kunnen vergelden,
wat hij voor ons doet, maar toch wil ik hem
eens zijn geld teruggeven."
Toen kwam door de andere deur dc meester
knecht binnen.
„Brave Mariol, dat is eerlijk zijne schulden
te willen betalen. Maar mij zijt ge niets schul
dig. Maar de fee."
„Dc fee
„Ja, die gij gisterenavond aanriept, aan wie
gij uw wensch hebt te kennen gegeven."
Jean Baptiste wees op eene liefelijke ver
schijning, die juist binnentrad.
Het was de fee.
Ondanks de voile die haar gelaat bedekte
kon men aan de slankheid harer gestalte en de
gratie harer bewegingen, raden dat zij jong en
bekoorlijk was.
Behoorde zij tot de aarde Of kwam zij uit
den hemel Mariol wist hot waarlijk niet.
„Een feemompelde hijmaar zijn er dan
nog feeën
„Ja, antwoordde Jcan Baptiste, engelen van
liefdadigheid, voor wiens weldaden men niet
betor kan toonen, dankbaar te zijn, dan door ze
zich waardig te toonen. Herinner u uwe be
loften. Dat is alles wat men u vraagt. En
om u er aan te herinneren hebt gij hier mijn
geschenkeen spaarpot."
Zij was van steen, en kostte misschien drie
sous. Jean Baptiste zette hem op de tafel on
haastte zich naar de onbekènde, die zich reeds
glimlachende verwijderde.
Een rijtuig wachtte eenige schreden verder,
zij steeg er in, maar voor dat Jean Baptiste
het toeken tot vertrek kon geven, zeide ze,
liefelijk bewogen„O, wat is het zoet wel te
te doenGe hebt gelijk, het is een plicht die
in zichzelf zijne belooning wegdraagt. Ik had
ongelijk te denken dat ik nutteloos was en wilde
sterven. Nu wil ik leven. Dank u.
VII Valentine.
Jean Baptiste stond nog op de zelfde plaats
in het midden van den weg, en staarde hot
zich verwijderende rijtuig na.
Men tikte hem op den schouder. Hij keerde
zich om. Het was vader Robinson.
De grijsaard was bleek en zenuwachtig.
Wat scheelt er aan papa Robinson, vroeg
de jonge man.
De oude zwerver trilde alsof hij eensklaps
wakker schrikte. Het scheen eerst of hij wilde
weenen, maar toch drong hij zich een lach af.
"Wel, Jean Baptiste, ik maak u mijn compli
ment. Gij zijt gelukkig.
Jean Baptiste werd eerst verontwaardigd,
maar hij hield zich dadelijk in.
Treed daar binnen Jacques, zeide hij op het
huisje van Mariol wijzende, dan zult gij beter
begrijpen, dat uw oordeel onjuist is. Ik keer
naar de fabriek terug.
Eenige oogenblikken later, vertelde Catherina
de geheele geschiedenis van haar geluk aan den
ouden zwerver. WTie haar weldoenster was,
wist zij niet. Jean Baptiste had haar mejuffrouw
Valentina genoemd. Die naam zou zij iederen
avond in haar geluk zegenen.
„Goed!" riep Jacques met tranen in de oogen,
„het is goed Catherina, bid voor haar
Toen verliet hij haar, zonder zich verder te
verklaren.
Zijn geheele gelaat scheen opgeklaard. Toch
kwelde hem nog een zekeren angst. Den ge-
heelen dag zag men hem door de heuvelen
dwalen, alsof hij met ongeduld iemand wachtte.
Tegen den avond kwam Jean Baptiste. De
grijsaard liep naar hem toe.
„Mijn jonge vriend," zeide hij tot hem, „neem
mij niet kwalijk. Maar liefdadigheid sluit do
liefde niet uit."
„Wat wilt gij dearmeê zeggen, vader Robinson."
„Wel! die geheimzinnige onbekende, zoo
behoorlijk, zoo waard een teeder gevoel in te
boezemen
Dc jonge meesterknecht viel hem in derede.
„Jacques", zeide hij, „waarom ondervraagt
gij mij zoo Ik weet wel dat het geen ijdele
nieuwsgierigheid is. W ie zijt gij Waarom
stelt gij zooveel belang in haar? Ik eisch niet
dat gij mijne vraag beantwoord, maar ik wil
niet, dat er in uwen geest eenige achterdocht,
hoe gering ook, over die engel van reinheid,
blijft bostaan. Ik ga naar Belleville naar mijn
moeder, ga met mij mede. Daar alles gezegd
mag worden, zult gij ook alles weten."
De oude man liep met hem meê. „Dank
voor uw vertrouwen Jean Baptiste, spreek!"
Zonder te laten blijken, dat hij de aandoening
van den grijsaard, opmerkte, begon de jonge
meesterknecht aldus
„Het was te Chalons, verleden jaar, eenige
maanden voor het examen. Op een Zondag
wandelde ik, vermoeid van het werken buiten
in de vrije natuur, ademde met volle longen
de lucht in, en droomde, zooals men dat doet
op twintig-jarigen leeftijd.
(wordt vervolgd.)
Gedrukt bjj LANGEYELD DE K.QOIJ, Texel
