Twee duizend prijzen.
VAN EEN TOT HONDERD GULDEN
B1LILLEN
BRAND. BRAND.
LAKH!
lak met pit,
Kunstmesthandel.
n
prima SCHOENWERK.
1500 lappen VITRAGES
Geld verkrijgbaar
glacé dames-handschoenen
STALSCHELPEN
Ph. VLESSING, Gravenstraat.
Noordhollandsch Landbouwcrediet te Alkmaar.
Door het enorme succes
Feuilleton.
In eer hersteld.
8e PREMIEVERDEELING.
De Noordbrabantsche SCHOENWINKEL,
Ontvangen
J. J. M. SMIT,
in 't Hotel „de Lindeboom"
te spreken of te ontbieden zijn
GUST. BUHSE,
per pijp 3y2 cent en hooger.
Mooie gele
De Hederlandsche
Hypotheekbank te Yeendam,
J. E. WINKLER.
(Vorige prijsverdeeling 1500 prijzen.)
worden 1 Jan. a. s. uitgeloot onder de verbruikers
van Stuiverszeep, Stuiverszeeppoeder Sultanezeeppoeder.
Yoor elke 5 strookjes van STUIVERSZEEP
Inzending der strookjes voor 1 D6C6mb6P cl. S.
WEVERSTEAAT.
A_. C. ÏIAJA.
de nieuwste zwarte en gekleurde
Zomer-Jacquets, Capes en Pelleriens.
G. D. KIKKERT,
nog 20 verschillende kleuren geheel
wollen Japonstof, Lustre, Gordijnstof,
Dameslaken, Piqé, Katoentjes, enz. enz.
Tevens opruiming van meer dan
K. ZEGEL Fz.
Agentschap van het
J. E. WINKLER.
Grootste keuze in Dames- en Kinder-
Mantels, JaponstofFen, Blouses enz.
in den Boekhandel Parkstraat.
W. F. STOEL ZOON,
J. P. N00RDIJK.
10 STUIVERSZEEPPOEDER
l 10 SULTANEZEEPPOEDER
ontvangt men één nummer.
Naamlooze Vennootschap
VEREENIGDE ZEEPFABRIEKEN, Rotterdam.
Overtuigt u van de groote voorraad en
de lage prijzen van mijn
NIEUWSTE MODELLEN.
Aanbevelend,
Ruim gesorteerd in Wollen en Hercules-
Karpetten, Vloerkleedjes, Sport- en Cocos-
matten, Vloerzeilen in alle breedten, gebloemde
Tapijten enz.
Lage prijzen. Contant 5% korting.
van af de goedkoopste tot de fijnste soorten,
voorhanden bij
Goud- en Zilversmid.
Nog slechts een klein partijtje aanwezig der
door brand aangetaste goederen, bestaande in:
wat voor spot, spotprijzen wordt opgeruimd.
van 2 tot 6 el, voor spotprijs.
Aanbevelend, Hoogachtend,
op driemaandelijksche accepten, met en zonder
borg. GELD tegen hypothecaire zekerheid, met
voldoende overwaarde.
onze
vestigen wij de bijzondere aandacht op
soliede gegarandeerde gekleurde
in alle nummers, f 1.00 per paar, franco por
post tegen inzending postwissel f 1.10 of in
postzegels.
De onberispelijke kwaliteit, fijne kleuren en
elegante coupe, bezorgde ons het enorme en
steeds stijgende succes.
Aanbevelend,
Manufacturen Mantelmagazijn
HELDER.
Ten gerieve mijner uitgebreide
Clientèle op TEXEL zal ik of een
mijner zonen eiken MAANDAG
voor den VERKOOP en de REPARATIE van
Horloges, Klokken, Goud- en Zilverwerken.
Aanbevelend,
GoudsmidHorlogemakerDEN HELDER.
Ook voorhanden
zijn weder voorhanden aan de Steenkooperij van
te ALKMAAR.
neemt in behandeling hypotheekaanvragen tot
alle bedragen
Rente-vergoeding 4s/,"/».
Geeft pandbrieven uit
4°/o a 99'/, 7»3V/, a 93V,7».
De agent voor Texel,
tamimimagm m\\ iniim «hktwtW'mw:
Uit het Fransch door P. L.
16.
X Mijnheer de Vicomte.
Hij was een oogenblik beroemd door zijne
twee gevechtenhet was in een woord een
neef, waar men erg mee zat opgescheept.
Ten langen laatsten den strijd moede, zag de
oom van ieder toezicht af. Hij gaf hem geld
dat was alles. Wat kon hem dat schelen van
weinig levende lag hij groote sommen op, hij
zag zijn fortuin van dag tot dag grooter worden.
Alles was toch voor Gontran, hij liet hem dus
vrij er reeds van te voren een gedeelte van te
verspillen.
De vicomte leefde dus te Parijs en speelde
den grooten mijnheer. Jacobus was van onder
wijzer zijn intendant geworden. Hij haalde de
toelage en de verdere noodige gelden, maar bij
den notaris. De graaf had een soort weerzin
voor dien man. Hij wilde hem niet zien.
Nauwelijks zag hij ook zijnen meester. Op
een morgen echter na een door de vicomte aan
den speeltafel doorgebrachten nacht, waarbij hij
niet gelukkig was geweest en hij schnlden had
moeten maken, trad de graaf eensklaps bij zijn
neef binnen zeggende, terwijl hij een pak bank
noten op tafel wierp
„Mijnheer de vicomtespeelschulden betaalt
men binnen de vier en twintig uurheb ten
minste eerbied voor onzen naam."
Met de jaren werd Gontran eindelijk wat
bedaarder. Hij doodde niemand meer; men sprak
niet meer van hem. De gewoonte zich in de
wereld te begeven, gaf hem een soort „savoir
vivre". Het was een volmaakt edelman.
Eenige maanden voordat ons verhaal begint,
had de graaf zijnen erfgenaam bij zich ontboden.
Hij beschouwde hem langen tijd, scheen voldaan
over do verbetering, die men in zijnen persoon
opmerkte, en zeide hem
„Vindt gij het goed, mijnheer de vicomte, dat
wij eens een ernstig woord spreken
Gontran boog.
Reeds langen tijd? hebben wij elkander niet
gezien, hernam de grijsaard op welw illende toon.
Ik neig naar het graf. O, beklaag mij niet. Ik
zal er vereenigd zijn met hen, die ik verloren
heb!
Een onmerkbaar trillen beroerde het gelaat
van Gontran.
Ik houd mij met het lot bezig van hen, die mij
zullen overleven, vervolgde de rijke industrieël'
Wat zal er na mij, van de door mij gestichte
fabriek worden
Wie zal het kapitaal beheeren, dat onderfmijn
handen znlke groote voordeelen afwierp Ik
ben een beetje de vader van mijne werklieden.
Vroeger lag de adel verplichtingen op, in onze
dagen „de rijkdom". Verstaat gij mij neef?
Zeker, mijnheer de graaf. Maar ik moet u
bekennen, dat ik nog niet weet, waar u heen
wil
„Gontran, nooit hebt gij erg uw best gedaan,
mij te behagenwilt gij, voor dat ik heenga,
het eens beproeven
„Verklaar u, mijnheer de graaf, welke zijn
uwe bevelen."
„Ik beveel niet, Gontran ik raad en ik
smeek."
„Reden te meer, dat ik mij zal haasten om
u te gehoorzamen Wat moet ik doen P"
Vertrokken, weder naar Duitschland, op een
dergelijke fabriek als deze. Een van mijne
correspondenten bestuurt haar. Hij zal u in
ons vak onderrichten. Gjj komt met een jaar
terug, niet eerder. En dan
„Dan
Maak ik u mijnen deelgenoot. Dan zult ge
mij vervangen, mijnheer de vicomte. Owacht
u voor dwaze trotseh. Op uwen ouderdom is
het werken eenen plicht, het zuivert, vereert
en verbetert den mensch. Het verzekert u het
geluk van den man en de waardigheid van den
ouderdom. Deze fabriek is een vorstelijk for
tuin waard, geef mij de voldoening, dieikeisch
en bij uwe terugkomst is zij de uwe.
Gontran aarzelde, met neergeslagen blik en
eenigszins minachtend opgetrokken lip.
Eindelijk had hij een besluit genomen.
„Ik zal vertrekken", zeide hij.
Hij vertrok. Een brief vol goede beloften,
kondigde weldra zijne aankomst bij den fabri
kant aan den overkant van den Rijn aan.
Maar deze schreef eenige dagen later op zijne
beurt
Gontran doet niets dan door de fabriek wan
delen. Hij legt het er op toe zich door iedereen
gehaat te maken, hij mishandelde de werklieden,
tartte den zoon des huizes en maakte op eene
beleedigende wijze de dochter het hof. Om gauw
van hem af te zijn, had hij geschreven dat hij
daar steeds was, en do vicomte was naar een
stad gegaan, waar speelhuizen waren, doch de
waardige Duitscher had berouw over zijne
zwakte gekregen en schreef hem nu de waar
heid.
Van alle ondeugden was leugen er één,
die de graaf het minst spoedig vergat.
Gontran had gelogen.
Beginnen we nu aan zfjn terugkomstbezoek.
Zooals Jean Baptiste gedacht had. toen hij
het paard op het plein van de fabriek vastge
bonden zag, was de neef bij zijnen oom.
Mijnheer de graaf, zeide de vicomte, neem
mij niet kwalijk, dat ik voor het eindigen der
termijn, die gij vastgesteld had, ben terugge
komen. Ik keer heel verstandig tot u terug,
en ik bewijs dat met drie woorden:
„Ik ga trouwen."
„Zoo!".
„Als gij tenminste uwe toestemming geven
wilt, waarde oom
„Maar ik moet eerst weten
„Het is een heele roman. Ik ken het jonge
meisje nauwelijks. Den laatsten winter hebben
wij elkander ontmoet. Er zijn slechts enkele
woorden bij een contra-dans tusschen ons ge
wisseld. Dat meen ik mij te herinneren, maar
zeker weet ik het niet."
„Gij bemint haar dus niet
„Ik geloof u te hebben gezegd, waarde oom,
dat het hier een huwelijk uit berekening gold."
„Dat is waar.',
„Het meisje is echter bewonderingswaardig
schoon. Wat de huwelijksgift betreft, prachtige
vooruitzichten."
„Valt er wat op de familie te zeggen
„Het is de dochter van eene Russische prin
ses. Gij hebt misschien wel eens hooren spre
ken van den prins Dimitri Lubanoff."
De graaf hief, als ware hij door dien naam
getroffen, het hoofd eensklaps op en keek Gon
tran in do oogen.
Ik zie, hernam deze, dat gij mijnen toekom-
stigen schoonvader kent. Het is de oude het-
man der kozakken, die gedurende den veldtocht
in Frankrijk gewond werd en van den czaar
verlof kreeg er verder zijne dagen te eindigen.
Ik huw zijne dochter.
„Valentine riep de graaf uit.
De vicomte stond op zijne beurt verwonderd.
„Juist," stamelde hij, „Valentine
André Dalvimare had zich van zijne aandoe
ning hersteld.
„Valentine", hernam hij, „raakt vorst Dimitri
niets. Het is de dochter van kolonel Bernard."
„Hoeweet gij
Al wat er vijftien jaar geleden gebeurd is, ja.
(wordt vervolgd.)
Gedrukt bjj LANGEVELD DB ROOM, Texel
